Τετάρτη 10 Αυγούστου 2022

ΜΠΛΕ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ της Ρίας Σπανού *

ρετρό και κάτι άλλο (φ.Μ.Κυμάκη)
ρετρό και κάτι άλλο (φ.Μ.Κυμάκη)

πηγή: http://www.onestory.gr/post/27510320658
ΜΠΛΕ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
της Ρίας Σπανού *
.
Προχωρημένη η νύχτα ξετυλίγει ακόμα τον χρόνο της σκοτεινό πάνω από την πολιτεία. Είναι η ώρα της λήθης, του μικρού ύπνου και της θεραπείας.
Το ξημέρωμα αργεί, μόνο οι άγγελοι αθέατοι και μη αναγνωρισμένοι από τον έκπτωτο χρόνο, ξαγρυπνούν πάνω από τις ανάσες των ανθρώπων. Με τον αιώνιο έρωτα της αφοσίωσης στα μάτια , παίρνουν στα φτερά τους την κούραση που ελευθερώνουν τα σώματα. Κι όταν καθαρίζει ο ύπνος, συνδέουν χρώματα κι ελπίδες στα μουντά όνειρα, σκιρτήματα χαράς στις κοιμισμένες αισθήσεις κι έπειτα παραμερίζουν ταπεινά μ’ ένα χωρίς τέλος ενδιαφέρον και περιμένουν μ’ αγωνία το ξύπνημα, κάποια θύμηση που γράφτηκαν τα σημάδια τους.
Ο άνδρας και η γυναίκα κοιμούνται γαλήνια στο σκοτεινό δωμάτιο.
Ένα θρόισμα και τα σκεπάσματα αναδεύονται, το σώμα της αποτραβιέται από την γλυκιά ζέστη του κορμιού του και μετακινείται στο πλάι. Μισοξυπνάει με την όραση μιας άλλης πραγματικότητας. Μπλε στα μάτια της. Ανασηκώνεται αθόρυβα, κάθεται στο κρεβάτι μισή στο δωμάτιο μισή μέσα στο όνειρο. Ο κοιμισμένος άνδρας αντιλαμβάνεται την αποχώρηση του κορμιού, απλώνει το χέρι, την ακουμπά.
“Κοιμήσου,” του λέει.
“Πού πας;”
“Σσσ, μη μιλάς.”
“Γιατί;”
“Είδα ένα μπλε άγγελο.”
“Τί;”
“Κοιμήσου, θα ζωγραφίσω.”
Σιγή. Μη ραγίσει η μνήμη, μη χαθούν τα σχήματα και τα χρώματα.
Ο άνδρας καταλαβαίνει, συμπαραστέκεται σαν άγγελος με την σιωπή του.
Το τραπέζι της ζωγραφικής την υποδέχεται με τα πινέλα του, τις πιτσιλισμένες μπογιές, τα σωληνάρια με τα χρώματα, σαν μαγικό όχημα που περιμένει στο σκοτάδι. Ανάβει το φωτιστικό, το μαγικό όχημα αστράφτει, είναι έτοιμο για το ταξίδι. Τελάρο, σκίτσο. Ήρθε. Ασπρόμαυρος ο άγγελος είναι εδώ, παίρνει την πρώτη ανάσα πάνω στο μουσαμά . Θέλει το χρώμα του. Ανακατεύει μπογιές. Σε λίγο το σώμα του ζωντανεύει μέσα στο μπλε. Κινείται ανεπαίσθητα, μειδιά δείχνοντας την ευχαρίστησή του. Σκιρτήματα χαράς κι ικανοποίησης στην καρδιά της. Τα κατάφερε. Τον κατέβασε. Αύριο θα δουλέψει πτυχές κι αποχρώσεις να στρώσει τ’ όνειρο στην ημέρα. Θα γίνουν πιο ολοκληρωμένοι κι οι δυο.
Κρύος διάδρομος, κρύο πάτωμα. Στα χέρια της μπλε χρώμα. Δεν πλένεται. Είναι το σώμα του.
Ακροπατώντας μπαίνει στο δωμάτιο και ξαπλώνει δίπλα του, τον αγκαλιάζει όσο πιο αθόρυβα μπορεί. Το μπλε σώμα πάνω στα δάχτυλά της ακουμπά το κορμί του που αναπαύεται ήσυχα. Τους ενώνει. Μεταξένια η αύρα τους την τυλίγει, ζεσταίνεται μέσα στην θαλπωρή, είναι ήσυχη, αθώα, εμπιστεύεται. Ανασαίνει μπλε και βυθίζεται στον Παράδεισο.
.
Η Ρία Σπανού γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου κάποιας χρονιάς. Ζει στην Θεσσαλονίκη. Αγαπά τους αγγέλους και τους ανθρώπους που νοιάζονται σαν αυτούς. Αγαπά την αλήθεια, την ελευθερία του πνεύματος και τους ανθρώπους που τα εκφράζουν. [ e-mail ]


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου