Το κρεμμύδι είναι ένα φυτό πλούσιο σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία και έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες για ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού. Επίσης είναι φυτό χρήσιμο για την διαδικασία της βαφής υφασμάτων αλλά και των αβγών το Πάσχα.
Γειά σας και χαρά σας! ......... Λίγο πολύ όλοι την έχουμε την δόση μας και εγώ λίγο παραπάνω και επιπλέον μια δόση αυτοσαρκασμού ......... Ελπίζω να σας αρέσει το περιεχόμενο που δημιουργώ εδώ κάθε μέρα ...... Σας ευχαριστώ!
Παρασκευή 8 Απριλίου 2022
Κρεμμύδι
Πατάτες γεμιστές στο φούρνο
Μια συνταγή απο το "Μαγειρικό ημερολόγιο" που είναι μια στήλη στην εφημερίδα ΚΤΕΛΑΛΗΣ δηλ. του ΚΤΕΛ έξυπνο . Εν πάσει περιπτώσει δεν έχω εικόνα του φαγητού αλλά πρέπει να είναι ενδιαφέρουσα πρόταση γευστική και με ωραία παρουσία στο πιάτο.
Υλικά (για 3 μερίδες)
6 πατάτες μέτριες
750 γρ τυρί φέτα η ξυνή μυζήθρα
3 αυγά
Λίγο βαλσαμο, αλατι, πιπέρι, βούτυρο ( λέγοντας βάλσαμο εννοεί τον αβάσαρμο - δτυόσμο υποθέτω
εγώ έτσι το ερμηνεύω)
Εκτέλεση
Πλενουμε τις πατάτες και τις βράζουμε ακαθάριστες. Όταν ψηθούν τις ξεφλουδιζουμε κόβουμε ένα κομμάτι από την πιο πλατιά μεριά και ης αδειάζουμε προσεχτικά με κουταλάκι Το υλικό που βγάλαμε από τις πατάτες το λιώνουμε με πιρούνι και το ανακατεύουμε με αυγό. Το μείγμα αυτό θα το χρησιμοποιησουμε για να σκεπάσουμε τις πατάτες αφού τις γεμίσουμε.
Για το γέμισμα χρησιμοποιούμε τυρί φέτα ήξί\η μυζηθρα ανακατεμένη με βάλσαμο και Στο γεμισμα εάν θέλουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κιμά ψημένο όπως μας αρεσει.
Αφού γεμίσουμε τις πατάτες τις σκεπάζουμε με το μείγμα που βγάλαμε απο το αδειασμα και τις φτιάχνουμε έτσι ωστε να φαίνονται ολόκληρες.
Τις βουτάμε μετά σε χτυπημένο αυγό και τις τυλίγουμε σε φρυγανιά ή σιμιγδάλι. Τοποθετούμε τις πατάτες σε ταψί και τους βάζουμε στην κορυφή ένα κομματάκι βούτυρο σαν ρεβίθι.
Τις ψήνουμε σε φούρνο μέχρι να ροδίσουν.
Τις σερβίρουμε ζεστές με κρέας ή σκέτες με σάλτσα ντομάτας της αρεσκείας μας.
Πρωτάτο Αγίου Όρους
φωτο βικιπαίδεια |
Πρωτάτο ονομάζεται ο καθεδρικός ναός ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο των Καρυών στο Άγιο Όρος. Ο ναός, ο οποίος είναι ο αρχαιότερος σωζόμενος του Αγίου Όρους, είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι περισσότερο γνωστός για τα κειμήλια που φιλοξενεί, όπως η εικόνα της Παναγίας Άξιον Εστί.
Ανέγερση
Η ανέγερση του ναού στη σημερινή του μορφή έγινε το 962, ένα έτος πριν από τη θεμελίωση του πρώτου καθολικού της Μεγίστης Λαύρας. Μαρτυρίες αναφέρουν πως στη θέση του υπήρχε μικρότερος ναός ο οποίος ανοικοδομήθηκε με φροντίδα του μαγίστρου Λέοντος, αδερφού του Νικηφόρου Φωκά ο οποίος και τον κόσμησε με πολλά κειμήλια.
Ο Ναός χτίστηκε από την Καθέδρα των γερόντων το διοικητικό όργανο τότε του όρους, όταν μετέφερε εκεί την έδρα της, η ονομασία πρωτάτο οφείλεται στο όνομα του διοικητή της καθέδρας που ήταν Πρώτος.
Αρχιτεκτονική
Αν και κατά καιρούς ο ναός υπέστη ανακαινήσεις, η αρχιτεκτονική του μορφή δεν άλλαξε. Είναι τρίκλιτη βασιλική άνευ τρούλλου με το κεντρικό της κλίτος υπερυψωμένο ενώ στην ανατολική πλευρά σχηματίζει τρεις ημικυκλικές αψίδες. Τον 19ο αιώνα προστέθηκαν δύο ανοικτοί νάρθηκες, ο ένας στην βόρεια και ο άλλος στην δυτική πλευρά, καθώς και το υπερυψωμένο κωδονοστάσιο βοριοανατολικώς του ναού.
Τοιχογραφίες
Τρεις Παίδες εν τη Καμίνω, ΒΔ Διάχωρο, Δ τοίχος, 3η ζώνη (~1289-1293) |
Ο ναός φιλοξενεί πασίγνωστες τοιχογραφίες οι οποίες αποδίδονται στον κύριο εκπρόσωπο της μακεδονικής σχολής, Μανουήλ Πανσέληνο. Η χρονικἠ τοποθέτηση της τοιχογράφησης αμφιγνωμείται. Επικρατέστερη στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο είναι η τοποθέτηση ανάμεσα στα έτη 1289-1293 Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας υπάρχουν μικρές προσθήκες.
Η Ιστορική Μονή Παληανής
Η Ιστορική Μονή Παληανής της Αρχιεπισκοπικής περιφέρειας του νησιού μας είναι αφιερωμένη στην κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια και ιδρύματα της Κρήτης.
Στη διάρκεια της Ιστορίας του νησιού, η Ιερά Μονή υπέστη αρκετές δοκιμασίες, καταστροφές και λεηλασίες από διάφορους εχθρούς. Η Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παληανής βρίσκεται έξω από το Βενεράτο, όπου λίγο πριν το τέλος του χωριού βρίσκετε η παράκαμψη για τη Μονή.
Η Ιερά Μονή Παληανής είναι μια από της αρχαιότερες Μονές της Μεγαλονήσου. Η αρχ'η της κατασκευής της έγινε τον τέταρτο αιώνα σε σημείο όπου στους αρχαίους χρόνους υπήρχε ένας ναός της Αθηνάς. Σε γραπτές πηγές όμως εμφανίζετε από το έτος 668 και αναφέρεται ως Παλαιά Μονή,
Στο σημείο το οποίο βρίσκεται υπήρχε δύσβατο και πυκνότατο δάσος το οποίο κάηκε μετά από μεγάλη πυρκαγιά. Στη προσπάθεια τους οι χωρικοί να σβήσουν τη φωτιά άκουσαν κάποιες φωνές.
Αφού κατάφεραν να σβήσουν τις φλόγες έτρεξαν στο σημείο που ακούστηκαν οι φωνές και βρήκαν στο εσωτερικό μιας βάτου την εικόνα της Θεοτόκου. Ιδιαίτερη ευλογία για την Ιστορική Μονή αποτελεί η "Αγία Μυρτιά", το ιερό αυτό δέντρο, όπου ενθρονίστηκε η θαυματουργός εικόνα της Θεοτόκου.
Σύμφωνα με την παράδοση η Αγία Εικόνα κλείστηκε μέσα στο κορμό του δέντρου που όσο και εάν την μετακινούσαν αυτή επέστρεφε στο ίδιο μέρος αγιάζοντας έτσι όπως λένε οι μοναχές το δέντρο αυτό. Αρκετοί είναι οι πιστοί οι οποίοι μέχρι και σήμερα προσέρχονται για να προσευχηθούν και να προσκυνήσουν στο σημείο αυτό έχοντας αφήσει εκατοντάδες αφιερώματα. Άλλο ένα παράδοξο που θα συναντήσετε είναι ότι θα δείτε διάφορα πουλιά να είναι στα γύρω δέντρα όμως στο συγκεκριμένο, στην «Αγία Μυρτιά" κανένα δε φωλιάζει.
Το μόνο σίγουρο, πηγαίνοντας στη Μονή θα ικανοποιηθείτε από τις προσπάθειες που έχουν κάνει εκεί οι μοναχές έτσι ώστε να είναι το Μοναστήρι όσο γίνεται πιο όμορφο όπως, σίγουρο είναι ακόμη πως δεν πρόκειται να φύγετε από εκεί με άδεια χέρια, χωρίς να σας έχουν κεράσει μια καραμελίτσα ή ένα κομποσκοίνι από μια γιαγιούλα μοναχή που θα συναντήσετε στην είσοδο του Μοναστηριού.
Το Μοναστήρι μπορείτε να το επισκεφτείτε καθημερινά πρωί και απόγευμα και φυσικά την 24η Σεπτεμβρίου όταν πανηγυρίζει.
Πάμπλο Πικάσο
Ο Πάμπλο Ντιέγο Χοσέ Φρανσίσκο ντε Πάουλα Χουάν Νεμοπουσένο Μαρία ντε λος Ρεμέδιος Σιπριάνο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Ρουίς αϊ Πικάσο ή απλά Πάμπλο Πικάσο (25 Οκτωβρίου 1881 - 8 Απριλίου 1973) ήταν Ισπανός ζωγράφος.
Είναι ένας από τους κυριότερους Ισπανούς εκπροσώπους της
τέχνης του 20ου αιώνα, συνιδρυτής μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ του κυβισμού
και με σημαντική συνεισφορά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και
σύγχρονης τέχνης.
Αν και ο Πικάσο ήταν πρώτα απ' όλα ζωγράφος
(στην πραγματικότητα θεωρούσε ότι ένας καλλιτέχνης οφείλει να ζωγραφίζει
για να μπορεί να θεωρηθεί αληθινός καλλιτέχνης), εργάστηκε επίσης με
μικρά κεραμικά και χάλκινα γλυπτά, ενώ έγραψε ακόμη και ποιήματα. Ο
ίδιος αυτοπροσδιοριζόταν και ως ποιητής λέγοντας "Je suis aussi un
poète", δηλαδή "είμαι κι εγώ ένας ποιητής". Θεωρείται πως μέσα από τα
ποιήματά του, ο Πικάσο εξέφρασε πιο έντονα την σχέση του με τον
υπερρεαλισμό. Ξεκίνησε τη συγγραφή τους το 1934 και συλλογές αυτών
δημοσιεύτηκαν αργότερα στα περιοδικά Cahiers d' Art (Τετράδια τέχνης)
και La Caceta de Arte.
Το διασημότερο ίσως έργο του Πικάσο
είναι η Γκερνίκα (ή Γκερνίκα, με λατινική απόδοση στα ελληνικά), η
απεικόνιση του Γερμανικού βομβαρδισμού της πόλης της Ισπανίας Γκερνίκα.
Αυτός ο μεγάλος καμβάς περιγράφει την απανθρωπιά, την βιαιότητα και την
απόγνωση του πολέμου. Η διαδικασία της ζωγραφικής του πίνακα αποτυπώθηκε
σε μια σειρά φωτογραφιών από τη διασημότερη ερωμένη του Πικάσσο, την
Dora Maar, μια διακεκριμένη καλλιτέχνιδα.
Η Γκερνίκα έμεινε κρεμασμένη
στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για πολλά χρόνια και ο
Πικάσο είχε δηλώσει πως δε θα επέστρεφε στην Ισπανία προτού
αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία. Το 1981 η Γκερνίκα επιστράφηκε στην
Ισπανία και εκτέθηκε αρχικά στο Casón del Buen Retiro και κατόπιν στο
Μουσείο ντελ Πράδο. Το 1992 ο πίνακας μεταφέρθηκε στην οριστική του θέση
στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία στη Μαδρίτη, του οποίου έγινε
το διασημότερο και σπουδαιότερο έκθεμα.
Ο Πικάσο ήταν
εξαιρετικά ταλαντούχος ως ζωγράφος και ως σχεδιαστής, ακόμη και για τα
δεδομένα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών του κόσμου. Εργάστηκε εξίσου με
ελαιογραφίες, υδατογραφίες, παστέλ, κάρβουνο, μολύβι και μελάνι. Απέδωσε
σύνθετες σκηνές ως απλές γεωμετρικές μορφές στα έργα του Κυβισμού, αλλά
δημιούργησε επίσης και μεγαλοπρεπή ρεαλιστικά πορτραίτα.
Τα σκίτσα του
με μελάνι και μολύβι φίλων του από την εποχή του Κυβισμού και κατόπιν,
εκτιμούνται για την υποτιμημένη οικειότητα τους, και είναι παραδείγματα
των δεξιοτήτων του. Ο Πικάσσο κινήθηκε με ευκολία στις τέχνες παρά την
περιορισμένη ακαδημαϊκή του κατάρτιση (παρακολούθησε μόνο ένα έτος στη
βασιλική ακαδημία της Μαδρίτης). Τα ταλέντα του αυξήθηκαν από μια
αυστηρή αίσθηση καθήκοντος στην εργασία του, που κράτησε μέχρι τα
τελευταία έτη της μακρόχρονης ζωής του. Πέθανε σε ηλικία 92 ετών το 1973
και τάφηκε δίπλα στην σύζυγο του Ζακλίν στον κήπο του κάστρου
Βωβενάργκ, που του ανήκε, στο χωριό Βωβενάργκ της Γαλλίας.
Πάμπλο Πικάσο
Σήμερα 8 Απριλίου Ακάθιστος Ύμνος, Κελεστίνου Πάπα Ρώμης, Μάρτυρος Παυσιλύπου
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - Πρωτάτο βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
Πρωτάτο ονομάζεται ο καθεδρικός ναός ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο των Καρυών στο Άγιο Όρος. Ο ναός, ο οποίος είναι ο αρχαιότερος σωζόμενος του Αγίου Όρους, είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι περισσότερο γνωστός για τα κειμήλια που φιλοξενεί, όπως η εικόνα της Παναγίας Άξιον Εστί.
Σήμερα 8 Απριλίου Ακάθιστος Ύμνος,
Των Αποστόλων Αγάβου Ασυγκρίτου
Ερμού Ηρωδίωνος Ρούφου και Φλέγοντος,
Κελεστίνου Πάπα Ρώμης, Μάρτυρος Παυσιλύπου
Ημέρα του Έθνους των Ρομά
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Παυσίλυπος ἢ Παυσολύπιος, ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ παράνομου καὶ ἀσεβοῦς βασιλέως Ἀδριανοῦ (117 – 138 μ.Χ.). Γεννήθηκε στὴ Ρώμη καὶ καταγόταν ἀπὸ εὐγενὴ καὶ πλούσια οἰκογένεια. Ὅταν ἔγινε γνωστὸ ὅτι πιστεύει στὸν Χριστὸ καὶ διδάσκει τὸ Ὄνομά Του, συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν βασιλέα. Καὶ ἀφοῦ παρουσιάσθηκε σὲ αὐτόν, ἐρωτήθηκε ἂν ὁμολογεῖ Αὐτὸν ὡς Θεό. Ὁ Ἅγιος μὲ παρρησία κήρυξε Αὐτὸν ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ δημιουργὸ τοῦ παντός.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ παραδόθηκε στὸν Ἔπαρχο τῆς Εὐρώπης, ὁ ὁποῖος ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν ραβδίσουν τριακόσιες φορὲς χωρὶς ἔλεος. Ὁ Μάρτυς ἀνέχθηκε τὸ βασανιστήριο καὶ ἀρνήθηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ἐπειδὴ δὲν ὑπάκουσε, δέθηκε καὶ ὁδηγήθηκε πρὸς ἀποκεφαλισμό. Στὸν δρόμο ὅμως, ἀφοῦ ἔσπασε τὰ δεσμά, ξέφυγε ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες καὶ ἔτσι λυτρώθηκε ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο. Ἔτσι, ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ σώθηκε, στάθηκε σὲ κάποιο τόπο καὶ προσευχήθηκε στὸν Θεό. Ἐκεῖ παρέδωσε τὴν μαρτυρικὴ ψυχή του μὲ ἀγάπη στὸν Κύριο, ἀπολαμβάνοντας στέφανο ἀμάραντο καὶ ζωὴ ἀθάνατη.
Περισσότερα για το Αγιολόγιο της ημέρας