Σαράντος Αγαπηνός, ή Τέλλος Άγρας

Ο Σαράντος Αγαπηνός, γνωστός με το ψευδώνυμο Τέλλος Άγρας (Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας, 17 Φεβρουαρίου 1880 - † Καρυδιά Πέλλας, 7 Ιουνίου 1907) ήταν Έλληνας οπλαρχηγός που έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. 

Η ιστορία του απαθανατίστηκε σε τραγούδια, αλλά και στο μυθιστόρημα «Στα μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα.

Το πραγματικό όνομα του Τέλλου Άγρα ήταν Σαραντέλος ή Σαράντος Αγαπηνός. Αν και τυπικά δηλώνονται ως τόπος γέννησής του οι Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας, ο πραγματικός τόπος γέννησής του, το 1880, ήταν το Ναύπλιο, στο οποίο υπηρετούσε τότε, ως Εφέτης, ο Γαργαλιανιώτης πατέρας του Ανδρέας Αντωνίου Αγαπηνός, ο οποίος εν τέλει αποφάσισε να τον εγγράψει στα μητρώα αρρένων των Γαργαλιάνων Μεσσηνίας.

Ο Σαράντος καταγόταν από ιστορική οικογένεια των Γαργαλιάνων, την οικογένεια των Αγαπηνών, η οποία είχε σημαντικό ρόλο κατά την Επανάσταση του 1821. Ο προπάππος του Αντώνιος Αγαπηνός ήταν έφορος της επιμελητείας του Αγώνα του 1821. Ο αδελφός του παππού του, ο Διονύσιος Αγαπηνός, ήταν οπλαρχηγός και επικεφαλής 100 περίπου Γαργαλιανιωτών, με τους οποίους συμμετείχε σε διάφορες μάχες του Απελευθερωτικού Αγώνα, όπως στα Δερβενάκια, στην εκστρατεία των Αθηνών, στην μάχη που έγινε στην περιοχή των Παλαιών Πατρών και στην πολιορκία του Νιόκαστρου στην Πύλο.

Τόσο ο παππούς του καπετάν Άγρα, όσο και ο αδελφός του παππού του, υπογράφουν ως δημογέροντες των Γαργαλιάνων σε διάφορα έγγραφα της εποχής τους. Ο δε Διονύσιος Αγαπηνός ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Ο Σαράντος Αγαπηνός είχε επίσης δυο αδελφούς, τον Αντώνη Αγαπηνό (Τρίπολη 1877 – Σύρος 1923) και τον Νίκο Αγαπηνό (Ναύπλιο 1890 – Μπένι Σουέφ Αιγύπτου 1947).

περισσότερες πληροφορίες εδώ  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5

Η πρώτη δοκιμή ...

 Σαν σήμερα   το  1869  έγινε η πρώτη δοκιμή  του  "Ηλεκτρικού"

Μηχανή ατμήλατου σιδηροδρόμου στον Πειραιά

Ο Αστικός Σιδηρόδρομος Πειραιά – Κηφισιάς, γνωστός ως «Ηλεκτρικός», μετράει σχεδόν ενάμισι αιώνα ζωής. 

Ατμοκίνητος αρχικά και ηλεκτροκίνητος αργότερα, ο σιδηρόδρομος συνέδεσε το 1869 την Αθήνα με τον Πειραιά, που μέχρι τότε οι άμαξες και τα παμφορεία ήταν το μόνο μέσο συγκοινωνίας μεταξύ τους.

Η πρώτη ιδέα για τη δημιουργία του τέθηκε από τον Φρειδερίκο Φεράλδη το 1835, ένα χρόνο αφότου η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αλλά απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1843, ο Αλέξανδρος Ραγκαβής επαναλαμβάνει δημόσια την πρόταση, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.

Το 1855 ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, καταθέτει το πρώτο νομοσχέδιο για την ίδρυση σιδηροδρόμου Αθήνας – Πειραιά. Είναι ο Νόμος ΤΖ «περί συστάσεως σιδηροδρόμου Απ’ Αθηνών εις Πειραιά», ο οποίος δίνει το δικαίωμα εκμετάλλευσης στην εταιρία που θ’ αναλάμβανε το έργο για 55 χρόνια. Το 1857 το δικαίωμα αυτό αυξάνεται σε 75 χρόνια.

Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου, το 1867 κατακυρώνεται στον άγγλο επιχειρηματία Εδουάρδο Πίκερινγκ, ο οποίος το Νοέμβριο του ίδιου έτους αρχίζει να κατασκευάζει το έργο. Ένα χρόνο μετά, το 1868, ο Πίκερινγκ μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις του στην ιδρυθείσα από όμιλο Ανώνυμη Εταιρία του «Απ’ Αθηνών εις Πειραιά Σιδηροδρόμου» – Σ.Α.Π. Α.Ε.

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1869 η εταιρία έχει τελειώσει το έργο και γίνεται η πρώτη δοκιμή της διαδρομής.

Τα επίσημα εγκαίνια γίνονται μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς, στις 27 Φεβρουαρίου 1869, με επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο τη Βασίλισσα Όλγα, τον Πρωθυπουργό Ζαΐμη, υπουργούς, στρατιωτικούς, διπλωμάτες και άλλους επισήμους.

Επιτέλους, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η ατμομηχανή με 6 βαγόνια καλύπτει τη διαδρομή των 8 χιλιομέτρων από το Θησείο στον Πειραιά περίπου σε 19 λεπτά. Οι δύο πόλεις, Αθήνα και Πειραιάς, έχουν πλέον συνδεθεί με σιδερένιες γραμμές.

συνέχεια εδώ https://www.mymoschato.gr/2022/02/i-istoria-toy-sidirodromoy-peiraia-ki.html

Μολιέρος Molière, Μολιέρ

Ο Μολιέρος (Molière, Μολιέρ, πραγματικό όνομα: Jean-Baptiste Poquelin, Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, Παρίσι, 15 Ιανουαρίου 1622 - Παρίσι, 17 Φεβρουαρίου 1673) ήταν Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός

Θεωρείται ότι είναι απ΄ τους σημαντικότερους δασκάλους της κωμωδίας στη δυτική λογοτεχνία. Ανήκε στο καλλιτεχνικό κίνημα του κλασικισμού.

Οι Γάλλοι τον θεωρούν τον καλύτερο κλασσικό ποιητή τους. Για πολλούς είναι και ο καλύτερος Γάλλος λογοτέχνης. Έφερε την κωμωδία σε ίση θέση με την τραγωδία, και αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. 

Ο Μολιέρος ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός έμπορου υφασμάτων στο Παρίσι, ο οποίος το 1631 διετέλεσε βασιλικός διακοσμητής και προόριζε τον Μολιέρο για να γίνει θαλαμηπόλος του βασιλιά. Ο Μολιέρος φοίτησε σε ένα Ιησουιτικό κολέγιο στο Παρίσι.

Στα 16 του χρόνια πήγε να σπουδάσει νομική στην Ορλεάνη. Όταν επέστρεψε στο Παρίσι έγινε δικηγόρος. Το 1642 γνώρισε μία ηθοποιό, τη Μαντλέν Μπεζάρ, η οποία ενίσχυσε την αγάπη του για το θέατρο. Ο πατέρας του όμως ήταν αντίθετος προς το θέατρο.

 Το 1643 ο Μολιέρος αναγκάστηκε να παρατήσει το επάγγελμα του δικηγόρου και ίδρυσε μαζί με τους αδερφούς της ερωμένης του και μαζί με μερικούς άλλους κωμικούς έναν θεατρικό θίασο. 

Αυτός ο θίασος μετά από τις πρώτες αποτυχίες (είχε καταλήξει και σε χρεοκοπία για μια στιγμή) άρχισε να παρουσιάζει επιτυχίες στην Δυτική και στην Νότια Γαλλία. Ο Μολιέρος όμως άρχισε μόλις το 1665 να γράφει δικά του θεατρικά έργα. 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BB

Σήμερα 17 Φεβρουαριου Θεοδώρου μεγαλομάρτυρος του Τήρωνος,

 Θαυματουργή εικόνα Παναγία Οδηγήτρια στον ναό της Παναγίας στις Λιθίνες (φ.Μ.Κυμάκη)

 

 

 

 

 

Ο ναός της Παναγίας      Εντός των Λιθινών

Οι Λιθίνες (επίσης Λιθίναι) είναι ένα πανέμορφο και πεντακάθαρο χωριό του δήμου Σητείας, στην ανατολική Κρήτη. 

Το χωριό θεωρείται ότι πήρε το όνομά του από την οικογένεια Λιτίνο, την οποία εγκατέστησαν οι Βυζαντινοί κατά τη διάρκεια της δεύτερης βυζαντινής εποχής, είτε ο Νικηφόρος Φωκάς μετά το 961 είτε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1181, όταν μοίρασε τη Κρήτη σε 12 οικογένειες.

συνέχεια στην https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%B8%CE%AF%CE%BD

Σήμερα 17 Φεβρουαριου 

 Αγίου Θεοδώρου μεγαλομάρτυρος του Τήρωνος, 

Αγίου Θεοδώρου Βυζαντίου, Αγίων Μαρκιανού και Πουλχερίας βασιλέων, Άγίου Αυξίβιου

Χρόνια Πολλά!!! στους εορτάζοντες

Θεόδωρος, Θόδωρος, Θοδωρής, Θεοδώρα, Θοδώρα, Δώρα, Ντόρα, Πουλχερία, Πουλχέρω, Πουλχερίνα, Πουλχερίτσα, Πουλχέρη

Άγιος Θεόδωρος Τήρων, Αγιος Αυξίβιος, Άγιος Μαρκιανός, 

Άγιος Θεόδωρος Βυζαντίου, Αγία Πουλχερία, (φ.Μ.Κυμάκη)

 

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από χωριό της Αμάσειας στην Μαύρη Θάλασσα. 

Έζησε στα χρόνια του Μαξιμιανού και του Μαξιμίνου. 

Ονομάζεται Τήρων διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων δηλ. tων νεοσυλλέκτων. 

Στην διάρκεια των διωγμών αναγκάστηκε να εγκαταλήψει το στράτευμα επειδή ήταν χριστιανός και πήγε στην πόλη Ευχάιτα. 

Εκεί πληροφορήθηκε για ένα δράκο που ήταν στο δάσος και ήταν πολύ επικίνδυνος για την περιοχή. Προσευχήθηκε και πήγε να τον βρεί. Με τη βοήθεια του Θεού κατάφερε να σκοτώσει τον δράκο. 

Εν τω μεταξύ οι Χριστιανοί στρατιώτες λύγιζαν απ τα βασανιστήρια και θυσίαζαν στα είδωλα. Επέστρεψε οργισμένος και έκαψε το ξυλινο άγαλμα της Θεάς Βεάς. Με θάρρος ομολογεί την πίστη του  ρίχνεται στην πυρά,και κερδίζει το στέφανο του μαρυρίου. 

πληροφορίες από κάποιο Αγιολόγιο

 

 ------------------------

Ο Άγιος Αυξίβιος (ή κατ' άλλους Ευξίφιος) ο πρώτος Επίσκοπος Σόλων και φωτιστής της θεοσώστου επαρχίας Μόρφου, πατρίδα του είχε τη μεγαλούπολη της Ρώμης.

Οι γονείς αυτού ήσαν πλούσιοι στα υλικά αγαθά ειδωλολάτρες όμως στη θρησκεία. Ο άγιος είχε αδελφό και τ' όνομα αυτού Θεμισταγόρας.

περισσότερα εδώ https://www.saint.gr/2383/saint.aspx

 

----------------------------

Η Αγία Πουλχερία ήταν κόρη του αυτοκράτορα Αρκαδίου και της Ευδοκίας 

 Παντρεύτηκε τον Μαρκιανό, που καταγόταν από τη Θράκη και το 450 μ.Χ. διαδέχθηκε στον θρόνο τον αδελφό της Θεοδόσιο Β'. Οι δύο ευσεβείς βασιλείς συγκάλεσαν στη Χαλκηδόνα, το έτος 451 μ.Χ., την Δ' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε τις αιρετικές δοξασίες του Ευτυχούς και του Διόσκουρου.

Η Αγία Πουλχερία επιμελήθηκε την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Φλαβιανού στην Κων/λη και την τοποθέτησή τους στον ναό των Αγίων Αποστόλων.
Η Αγία Πουλχερία κοιμήθηκε με ειρήνη στις 10 Σεπτεμβρίου 453 μ.Χ. και ο Άγιος Μαρκιανός το έτος 457 μ.Χ. πληροφορίες από εδώ https://www.saint.gr/3726/saint.aspx