Η σύγκρουση αρχαιοελληνικής θρησκείας και επιστήμης
Τα
τελευταία χρόνια, με έκπληξη και πολλά ερωτηματικά, διαπιστώνουμε μια
αφύσικη στροφή πολλών συνανθρώπων μας προς την αναβίωση των αρχαίων
ξεχασμένων παγανιστικών θρησκευμάτων. Βεβαίως στα πλαίσια της
ανεξιθρησκίας , η οποία χαρακτηρίζει τον σύγχρονο πολιτισμό μας,
κανένας δε θα είχε αντίρρηση, όποιοι το επιθυμούν, να ακολουθούν τα
αρχαία παγανιστικά θρησκεύματα. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο
νεοπαγανισμός, όπως χαρακτηρίζεται το σύγχρονο παγανιστικό ρεύμα,
είσβαλε στις κοινωνίες με δυναμική ακραίου φονταμενταλισμού, με
εκδηλωμένες μορφές αντιπαλότητας και μίσους κατά του Χριστιανισμού, που
σπάνια γνώρισε η ανθρωπότητα ως τώρα. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά
των αρχαιοθρήσκων σε όλο τον κόσμο είναι να ακολουθούν τακτική πλήρους
διαστρέβλωσης της ιστορίας, προκειμένου να εξωραΐσουν τις αρχαίες
παγανιστικές θρησκείες, αλλά και να κατασυκοφαντήσουν τον Χριστιανισμό. Η
όλη προσπάθειά τους είναι ενταγμένη στο γενικότερο σχέδιο για την
αποχριστιανοποίηση του κόσμου!
Μια από τις χυδαιότερες
κακοποιήσεις της ιστορικής πραγματικότητας είναι η προσπάθεια να
παρουσιαστεί στη χώρα μας η αρχαιοελληνική θρησκεία ως η βάση της
επιστήμης και η γενέτειρα του ορθού λόγου, τη στιγμή που είναι απόλυτα
αποδεδειγμένο ότι υπήρξε εχθρός της επιστήμης και της προόδου, διότι
δίδασκε ακριβώς τα αντίθετα απ’ ότι πρέσβευε και αποδείκνυε η επιστήμη.
Και το χειρότερο, δεν έμενε στη θεωρητική αντιπαράθεση, αλλά έπαιρνε
ενεργή εχθρική στάση απέναντι στις επιστημονικές γνώσεις, στην
επιστημονική έρευνα και στους ίδιους τους επιστήμονες, με συγκεκριμένες
πρακτικές και διώξεις.
Η αρχαία θρησκεία, όπως είναι
γνωστό, είχε απόλυτο πανθεϊστικό χαρακτήρα. Ο υλικός κόσμος θεωρούνταν
έμψυχος και ένθεος. Οι παιδαριώδεις μύθοι, οι οποίοι μας διασκεδάζουν με
την αφέλειά τους, μας παραξενεύουν με τις παραδοξότητές τους και μας
αηδιάζουν με τις ανηθικότητές τους ήταν για την αρχαία θρησκεία δόγματα
πίστης, η «θεολογία» της! Δίδασκε ότι ο ήλιος, η σελήνη και τα αστέρια
ήταν «θεοί»! Ο ηλιακός δίσκος λατρευόταν ως πραγματικός «θεός» (Υπερίων,
Φοίβος, Απόλλων), το ίδιο και η σελήνη (Εκάτη, Άρτεμις) καθώς και οι
άλλοι πλανήτες λατρεύονταν ως «θεοί» (Δίας, Αφροδίτη, Άρης κλπ)! Στα
βυζαντινά χρόνια ο Ιουλιανός (361-363) κάθε πρωί προσευχόταν και θυσίαζε
στον ήλιο. Έγραψε μάλιστα και έργο με τίτλο: «Εις Βασιλέα Ήλιον», παρ’
όλο ότι η επιστήμη της εποχής του είχε αποφανθεί σαφέστατα ότι ο ήλιος
είναι άψυχη ύλη! Τα μετεωρολογικά και τα άλλα φυσικά φαινόμενα
πιστευόταν ως θεϊκές ενέργειες. Οι άνεμοι πιστευόταν ότι προερχόταν από
το ασκί του Αιόλου. Τα ηφαίστεια προκαλούσαν οι θαμμένοι Τιτάνες και τα
υπόγεια εργαστήρια του Ηφαίστου, τα κύματα της θάλασσας και τους
σεισμούς προκαλούσε η τρίαινα του Ποσειδώνα (Ομ.Ιλιάς,Υ΄57), τους
κεραυνούς τους εκτόξευε ο Δίας, κλπ. Τα μετεωρολογικά φαινόμενα ονόμαζαν
«διοσημίες», δηλαδή σημάδια του Δία. Είναι γνωστές οι απίστευτες
δεισιδαίμονες φοβίες των αρχαίων μπροστά στα φυσικά φαινόμενα, καθ’ ότι
σε αυτά «έβλεπαν» τη μήνη των «θεών»! Η αρχαιοελληνική γραμματεία μας
διέσωσε πληθώρα μαρτυριών του ανείπωτου φόβου που ένοιωθαν οι λάτρεις
των αρχαίων «θεών» και τις απίστευτες μαγικού χαρακτήρα τελετουργίες για
τον υποτιθέμενο εξευμενισμό τους, με αποκορύφωμα τις αμέτρητες και
φρικτές ανθρωποθυσίες από τη μυθική περίοδο (η οποία για τους
«αρχαιολάτρες» είναι ιστορία) μέχρι και το τέλος των ιστορικών χρόνων
της αρχαιότητας (ως και τον 4ο μ. Χ. αιώνα)! Αρχαίοι συγγραφείς, οι
οποίοι έζησαν μετά Χριστόν, όπως ο περιηγητής Παυσανίας, ο φιλόσοφος
Πλούταρχος, ο γεωγράφος Στράβων, ο νεοπλατωνικός Πορφύριος, ο
ρητοροδιδάσκαλος Λιβάνιος κ.α. αναφέρουν λεπτομέρειες ανθρωποθυσιών της
εποχής τους! Αναφέρουμε επίσης ένα ακόμη παράδειγμα θρησκευτικής
δεισιδαιμονίας, πρωτογονισμού και παραλογισμού της αρχαίας θρησκείας: Οι
ποταμοί της Ελλάδος θεωρούνταν «θεοί» και λατρεύονταν από τις
παρακείμενες πόλεις. Για να τύχουν της ευμένειάς τους προέβαιναν σε
εκατόμβες θυσιών! Έσχατη κατάντια, θυσίαζαν στα άψυχα ποτάμια! Ας
διαβάσει επίσης κάποιος το «Περί Δεισιδαιμονίας» σύγγραμμα του
πλατωνικού φιλοσόφου Θεόφραστου (4ος π. Χ. αιών) ή το «Περί
Δεισιδαιμονίας» κεφάλαιο στα «Ηθικά» του Πλουτάρχου (2ος μ. Χ. αιών) και
θα βεβαιωθεί αβίαστα για τον αφάνταστο σκοταδισμό της αρχαίας
θρησκείας! Θα διαπιστώσει σαφέστατα την αγεφύρωτη διάσταση μεταξύ της
αρχαίας θρησκείας και της επιστήμης! Θα δικαιολογήσει την εμμονή μας να
την χαρακτηρίζουμε ως ένα από τα πιο πρωτόγονα και σκοταδιστικά
θρησκεύματα της ιστορίας!
Η ελληνική ψυχοσύνθεση όμως,
παρ’ όλο ότι συνθλίβονταν για αιώνες από τις φοβερές συμπληγάδες της
θρησκείας, δεν έπαψε ποτέ να είναι αναζητητής της αλήθειας. Πλάι στα
σκοταδιστικά «ιερά», τα μαντεία, τα θυσιαστήρια ζώων και ανθρώπων, δίπλα
στους μαύρους σκοταδιστές ιερείς, τους μάντεις, τους μάγους, τους
οιωνοσκόπους, τους ορφεοτελεστές, τους μητραγύρτες, τους θεραπευτές,
τους πυθαϊστές κλπ, συντελούνταν η επιστημονική κοσμογονία, ξέχωρα από
την πρωτόγονη θρησκεία και τα σκοτεινά επιτελεία της.Αντίθετα, δεν
υπάρχει μαρτυρία στη μακραίωνη αρχαιοελληνική ιστορία να είναι κάποιος
ιερέας της αρχαίας θρησκείας και ταυτόχρονα επιστήμων και σοφός, εκτός
του Σοφοκλή και του Πλουτάρχου, οι οποίοι διαφοροποιήθηκαν πλήρως από τα
θρησκευτικά δόγματα και δρώμενα όταν ανακάλυψαν την επιστήμη! Το
αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη του πνεύματος και της θετικής και
επιστημονικής σκέψεως να κλονίζει σταδιακά και να περιορίζει την επιρροή
της σκοταδιστικής θρησκείας, με τα αντιεπιστημονικά και παράλογα
δόγματά της και τις άκρως δεισιδαίμονες τελετουργίες της. Μια μερίδα
σοφών ανθρώπων με οδηγό τον ορθό λόγο και την παρατήρηση, διαπίστωσαν
πως στη φύση κυριαρχεί ο νόμος του αιτιατού. Τα πάντα μέσα σε αυτή
λειτουργούν βάσει αιώνιων φυσικών νόμων και ό, τι αντιλαμβανόμαστε με
τις αισθήσεις μας είναι αποτελέσματα φυσικών αιτιών. Η μεταφυσική
ερμηνεία της φύσεως, που έκανε η αρχαία θρησκεία, καταδείχτηκε
αναμφίβολα παράλογη και το πνευματικό και ηθικό ξεγύμνωμα των σκοτεινών
παραγόντων της υπήρξε σημαντικός σταθμός για την ανάπτυξη της επιστήμης
και την επικράτηση του ορθού λόγου.
Η πνευματική επανάσταση
άρχισε στην Ιωνία, εξαιτίας του ευνοϊκού πολιτικού και κοινωνικού
κλίματος που επικρατούσε εκεί τον 6ο π.Χ. αιώνα και εντεύθεν. Μακριά από
τα θρησκευτικά σκοταδιστικά κέντρα της μητροπολιτικής Ελλάδος και τον
φανατισμό των όχλων, μπόρεσαν οι Ίωνες σοφοί να απαγκιστρωθούν από τους
ασφυκτικούς βρόγχους του θρησκευτικού κατεστημένου και να σκεφτούν
ελεύθερα, με οδηγό τον ορθό λόγο και την έρευνα. Οι μεγάλοι εκείνοι
άνδρες, σύμφωνα με το Σουηδό καθηγητή M. Nilsson, «έχτιζαν σε έδαφος
λιγότερο παιδιάστικο από εκείνο που μπορούσε να προσφέρει η
ανθρωπομορφική θεωρία του Ομήρου. Είχαν υψωθεί πάνω από την λαϊκή
δεισιδαιμονία και είχαν δώσει βάρος στον τρόπο που εξελισσόταν ο κόσμος
και στη διάφορη μοίρα των ανθρώπων» (M.Nilsson, Ιστορία της αρχαίας
ελληνικής θρησκείας, σελ.238).
Αυτή η λαμπρή ανατολή της
επιστήμης δεν έγινε χωρίς την σφοδρή αντίδραση της θρησκείας. Όταν οι
επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι τα ουράνια σώματα είναι υλικές μάζες και τα
μετεωρολογικά φαινόμενα φυσικές διεργασίες, οι φανατικοί λάτρεις της
θρησκείας αντέδρασαν δυναμικά και τους κατήγγειλαν ως ασεβείς και
άθεους! Οι μεγάλοι Ίωνες φιλόσοφοι δεινοπάθησαν από το ιερατείο και τον
δεισιδαίμονα ειδωλολατρικό όχλο, όταν προσπάθησαν να απομυθοποιήσουν την
φύση και να εξηγήσουν ότι ο υλικός κόσμος διέπεται από φυσικούς νόμους.
Έτσι δεν ήταν μόνο σκοταδιστική και αντιεπιστημονική η αρχαιοελληνική
θρησκεία, αλλά και απόλυτα αντιδραστική! Ο καθηγητής M.Nilsson
επισημαίνει πως «οι εξηγήσεις των φυσικών φιλοσόφων παρουσιάσθηκαν σαν
αντίπαλες των θρησκευτικών ιδεών και η διαμάχη έγινε πραγματική»
(M.Nilsson, μνημ. έργο, σελ.279). Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός μελετητής
της αρχαιότητας, έλληνας ή ξένος, που να μην αναφέρεται σε αυτή την
φοβερή σύγκρουση. Μόνο οι ανιστόρητοι και εμπαθείς αρχαιόπληκτοι
«βλέπουν» την αρχαία θρησκεία ως «μήτρα» της επιστήμης, μόνο αυτοί τα
«βλέπουν» όλα όμορφα και αγγελικά πλασμένα στην αρχαία Ελλάδα!
Οι πολιτικές, πολιτιστικές και οικονομικές συνθήκες, που ακολούθησαν,
μετέφεραν το μεγάλο πνευματικό κίνημα των Ιώνων φιλοσόφων στην Αθήνα του
5ου αιώνα. Οι σωκρατικοί και οι σοφιστές θα συνεχίσουν τη μεγάλη
παράδοση του ιωνικού διαφωτισμού. Θα αμφισβητήσουν σοβαρά την αυθεντία
της σκοταδιστικής θρησκείας και η σύγκρουση θα γίνει αναπόφευκτη. Τα
μεγάλα δημιουργικά πνεύματα της εποχής απελευθερωμένα από τον
σκοταδισμό, την δεισιδαιμονία και την στατική και άκριτη πίστη της
θρησκείας των μαζών, άνοιξαν το δρόμο της προόδου και της ορθής σκέψεως.
Αυτό όμως δεν έγινε χωρίς αντίδραση. Το ιερατείο, οι μάντεις, οι μάγοι
και οι άλλοι παράγοντες της θρησκείας, η οποία έπαιζε σπουδαίο ρόλο στη
ζωή των πόλεων, έγειραν πραγματικό διωγμό εναντίον όσον δεν έσκυβαν το
κεφάλι δουλικά στις παράλογες και σκοταδιστικές τους πίστεις και
δεισιδαίμονες πράξεις τους.
Θεωρούμε απαραίτητο να κάνουμε μια
σοβαρή επισήμανση. Οι διάφοροι αρχαιόπληκτοι «ειδικοί ιστορικοί»
επιχειρούν να μας πείσουν ότι τις διώξεις περί αθεΐας στην αρχαία Αθήνα
τις έκανε η Πολιτεία και ότι η θρησκεία ήταν αμέτοχη! Τίποτε δεν είναι
πιο ψευδές από αυτό! Φρικτή διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας!
Βεβαίως τις διώξεις τις πραγματοποιούσε η Πολιτεία, αλλά κατ’ απαίτηση
της θρησκείας. Το παντοδύναμο ιερατείο είχε τρομερή και απόλυτη επιρροή
στις δεισιδαίμονες μάζες και κατά συνέπεια μπορούσε όχι απλά να
επηρεάζει πολιτικές επιλογές, αλλά και να τις επιβάλλει. Για το λόγο
αυτό οι φαύλοι πολιτικοί ήταν οι μόνιμοι εντολοδόχοι του. Τρανταχτή
απόδειξη αυτών είναι το γεγονός ότι οι διώξεις γινόταν σχεδόν πάντα κατ’
απαίτηση του διαβόητου αθηναίου ιερέα και μάντη Διοπείθη. Αυτός
παρακολουθούσε με το πολυπληθές αργόσχολο «ιερό» συνεργείο του τα λόγια,
τα γραπτά και τις πράξεις των επιστημόνων και των φιλοσόφων και όπου
έκρινε ότι θίγεται η θρησκεία, τους κατάγγειλε στις αρχές και
δρομολογούνταν η απηνή δίωξή τους!
Το αποτέλεσμα της σφοδρότατης
σύγκρουσης μεταξύ της αρχαιοελληνικής θρησκείας και της επιστήμης
υπήρξε τραγικό. Περισσότεροι από πεντακόσιοι (γνωστοί) σοφοί και
επιστήμονες, μόνο στην Αθήνα, θα διωχθούν, θα εξορισθούν, θα καούν τα
συγγράμματά τους και θα βρουν φρικτό θάνατο. Ενδεικτικά αναφέρουμε, το
Σωκράτη, τον Αναξαγόρα, τον Αλκιβιάδη, τον Περικλή και την Ασπασία, το
Φειδία, τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη, το Θεόφραστο, τον Αριστοτέλη, τον
Αρίστιππο, τον Αντισθένη, τον Κριτία, τον Θεόδωρο το μαθηματικό, τον
Διαγόρα το Μήλιο, τον Στείλπωνα το Μεγαρέα, τον Πρωταγόρα και
εκατοντάδες άλλους. Ο θρησκευτικός διωγμός ήταν γενικευμένος και σε
άλλες πόλεις, μόνο που δεν έχουν καταγραφεί τα περιστατικά των διωγμών
αυτών.
Δεν έχουμε καμία πρόθεση να μειώσουμε τους αρχαίους
προγόνους μας για τις όποιες επιλογές τους. Όμως η ιστορική αλήθεια μας
υποχρεώνει να είμαστε ακριβείς και να μην παραποιούμε τα γεγονότα.
Οφείλουμε να διδασκόμαστε από τα σφάλματα του παρελθόντος και να
φροντίζουμε να μην επαναλαμβάνονται στο μέλλον. Αυτή είναι και η
πρακτική χρησιμότητα της ιστορίας. Εν προκειμένω, επιχειρώντας να
εξωραΐσουμε την αρχαιοελληνική θρησκευτική κατάσταση, όχι μόνο δεν
κατορθώνουμε να εξυψώσουμε την αρχαία Ελλάδα, αλλά την εκθέτουμε
ανεπανόρθωτα, διότι την αρχαία θρησκεία απέρριψαν οι ίδιοι οι αρχαίοι
πρόγονοί μας και ασπάστηκαν ελεύθερα, αυτό που εναγωνίως επιζητούσαν,
την πνευματική και λογική λατρεία του μόνου αληθινού Θεού, ο Οποίος
αποκαλύφτηκε στο Θείο Πρόσωπο του Σαρκωμένου Λόγου Του, του Λυτρωτή μας
Χριστού. Η προσπάθεια κάποιων να νεκραναστήσουν την αρχαιοελληνική
θρησκεία αποτελεί, πέρα από απέλπιδα επιχείρηση, φρικτή ύβρη κατά των
αρχαίων σοφών προγόνων μας, οι οποίοι δεινοπάθησαν από αυτή και την
έθεσαν οριστικά στο περιθώριο εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια!
Ως κατακλείδα θα θέλαμε να επισημάνουμε το γεγονός πως μέσα στη
σύγχρονη πρωτοφανή πνευματική σύγχυση, τέτοιου είδους ιστορικές
παραποιήσεις, προξενούν μεγάλη ζημιά στους πολίτες και ιδιαίτερα στους
νέους. Φουντώνουν πάθη και παράλογους φανατισμούς. Γεννούν επικίνδυνες
εθνικιστικές εξάρσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν εξυψώνουν την Πατρίδα μας
στους ξένους (εχθρούς και φίλους), αλλά την καταρρακώνουν στα μάτια
τους, διότι ο εθνικισμός αποτελεί θλιβερό κατάλοιπο παρωχημένων εποχών.
Είναι άλλωστε αποδεδειγμένο πως ο εθνικισμός με τα παρεπόμενά του είναι ο
πραγματικός νεκροθάφτης των εθνών! Ο πολιτισμός δε χρειάζεται «κράχτες»
για να γίνει γνωστός, αλλά από μόνος του φανερώνει το μεγαλείο του
παρελθόντος. Οι αρχαίοι σοφοί πρόγονοί μας δε χρειάζονται συνηγόρους
ούτε διαφημιστές και μάλιστα από εκείνους που ακολουθούν τη θρησκευτική
παράδοση των αρχαίων δημίων τους! Εγείρουν οι παραχαράκτες της εθνικής
μας ιστορίας εσωτερικές έριδες και αντιπαλότητες επικίνδυνες, σε μια
εποχή που πρέπει να έχουμε ομόνοια, αλληλοκατανόηση και ανοχή, ώστε να
αντιμετωπίζουμε από κοινού τα οξυμένα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά
μας προβλήματα. Όποιοι ακολουθούν αυτή την άκρως λαθεμένη τακτική
προσφέρουν κακές και ολέθριες υπηρεσίες στην πατρίδα μας. Η ιστορική
παραποίηση είναι τροφή - σκύβαλο προς τον αποπροσανατολισμένο νεοέλληνα
πολίτη, η οποία του ικανοποιεί πρόσκαιρα το αίσθημα ενός ανόητου
«εθνικού μεγαλείου», μακροπρόθεσμα όμως του συσσωρεύει ανεπανόρθωτες
παρενέργειες, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Το
καταγέλαστο σύνδρομο της σκοπιανής ιστορικής παραχάραξης και τα φαιδρά
(και επικίνδυνα) αποτελέσματά του, είναι ίσως το πιο τρανταχτό
παράδειγμα των παρενεργειών που φέρνει αναπόφευκτα η κακοποίηση της
ιστορίας!
Πηγή: του Λάμπρου Κ. Σκόντζου Θεολόγου - Καθηγητού, aktines.blogspot.com
The conflict between ancient Greek religion and science
In recent years, with surprise and many question marks, we find an unnatural turn of many of our fellow human beings towards the revival of the ancient forgotten pagan religions. Of course, in the context of secularism, which characterizes our modern culture, no one would object to those who wish to follow the ancient pagan religions. But things are not that simple. Neopaganism, as the modern pagan current is characterized, invaded societies with dynamics of extreme fundamentalism, with manifested forms of rivalry and hatred against Christianity, which humanity has rarely known until now. One of the main characteristics of the ancient religions around the world is to follow a tactic of complete distortion of history, in order to embellish the ancient pagan religions, but also to slander Christianity. All their efforts are part of the overall plan for the de-Christianization of the world!
One of the grossest abuses of historical reality is the attempt to present in our country the ancient Greek religion as the basis of science and the birthplace of right reason, at a time when it is absolutely proven that it was an enemy of science and progress, because it taught exactly the contrary to what science advocated and proved. And what's worse, he didn't stop at the theoretical confrontation, but took an active hostile attitude towards scientific knowledge, scientific research and the scientists themselves, with specific practices and persecutions.
Ancient religion, as is known, had an absolute pantheistic character. The material world was considered animate and divine. Childish fables, which amuse us with their naivety, mystify us with their strangeness, and disgust us with their immorality, were for ancient religion creeds, its "theology"! He taught that the sun, moon and stars were "gods"! The sun disk was worshiped as a real "god" (Hyperion, Phoebus, Apollo), so was the moon (Hecati, Artemis) and the other planets were worshiped as "gods" (Jupiter, Venus, Mars etc)! In the Byzantine years, Julian (361-363) prayed and sacrificed to the sun every morning. He even wrote a work entitled: "To the Sun King", even though the science of his time had decided very clearly that the sun is inanimate matter! Meteorological and other natural phenomena were believed to be divine actions. The winds were believed to come from the asci of Aeolus. The volcanoes were caused by the buried Titans and the underground laboratories of Hephaestus, the waves of the sea and the earthquakes were caused by the trident of Poseidon (Om. Ilias, Y'57), the lightnings were fired by Zeus, etc. The meteorological phenomena were called "signs ”, i.e. signs of Jupiter. The incredible superstitious phobias of the ancients in front of natural phenomena are known, as they "saw" the moon of the "gods" in them! The ancient Greek literature has saved us abundant testimonies of the unspeakable fear felt by the worshipers of the ancient "gods" and the incredible magical rituals for their supposed propitiation, culminating in the countless and horrific human sacrifices from the mythical period (which for the "archaeo-worshippers" is history) until the end of the historical years of antiquity (up to the 4th century AD)! Ancient authors, who lived after Christ, such as the traveler Pausanias, the philosopher Plutarch, the geographer Strabo, the Neoplatonist Porphyrios, the orator Livanius, etc. they report details of human sacrifices of their time! We also mention one more example of religious superstition, primitiveness and absurdity of ancient religion: The rivers of Greece were considered "gods" and worshiped by the adjacent cities. To get their favor they performed hundreds of sacrifices! Last descent, they sacrificed to the lifeless rivers! Let someone also read the book "On Superstition" by the Platonic philosopher Theophrastus (4th century BC) or the "On Superstition" chapter in Plutarch's "Ethics" (2nd century AD) and he will easily be convinced of the unimaginable obscuration of the ancient religion! He will clearly establish the unbridgeable gap between ancient religion and science! It will justify our obsession with labeling it as one of the most primitive and dark religions in history!
However, the Greek psyche, despite being crushed for centuries by the terrible entanglements of religion, never ceased to be a seeker of truth. Next to the obscurantist "sanctuaries", oracles, animal and human sacrifices, next to the black obscurantist priests, soothsayers, sorcerers, astrologers, apothecaries, matragyrtes, healers, pythaists, etc., the scientific cosmogony took place, separately from primitive religion and dark forces On the contrary, there is no evidence in the long ancient Greek history that someone was a priest of the ancient religion and at the same time a scientist and a sage, apart from Sophocles and Plutarch, who completely differentiated themselves from religious doctrines and actions when they discovered science! The result was that the development of the spirit and of positive and scientific thought gradually undermined and limited the influence of obscurantist religion, with its unscientific and irrational doctrines and highly superstitious rites. A portion of wise men, guided by right reason and observation, found that the law of causality prevails in nature. Everything within it operates according to eternal natural laws, and everything we perceive with our senses is the result of natural causes. The metaphysical interpretation of nature, made by ancient religion, was undoubtedly shown to be absurd, and the spiritual and moral unmasking of its dark factors was an important stage for the development of science and the prevalence of reason.
The spiritual revolution began in Ionia, due to the favorable political and social climate that prevailed there in the 6th BC. century and from there. Far from the religious obscurantist centers of metropolitan Greece and the fanaticism of the mobs, the Ionian sages were able to unhook from the suffocating nooses of the religious establishment and think freely, guided by sound reason and research. Those great men, according to the Swedish professor M. Nilsson, "were building on a less childish ground than what Homer's anthropomorphic theory could offer. They had risen above popular superstition and had given weight to the way the world was evolving and to the various destinies of people" (M.Nilsson, History of Ancient Greek Religion, p.238).
This brilliant dawn of science did not come without the fierce reaction of religion. When scientists decided that the heavenly bodies are material masses and meteorological phenomena are natural processes, religious fanatics reacted strongly and denounced them as irreverent and atheistic! The great Ionian philosophers suffered from the priesthood and the superstitious pagan mob when they tried to demystify nature and explain that the material world is governed by natural laws. Thus the ancient Greek religion was not only obscurantist and unscientific, but also completely reactionary! Professor M.Nilsson points out that "the explanations of natural philosophers were presented as opponents of religious ideas and the controversy became real" (M.Nilsson, memoir, p.279). There is no serious scholar of antiquity, Greek or foreign, who does not refer to this terrible conflict. Only ahistorical and passionate archaeologists "see" ancient religion as the "womb" of science, only they "see" everything beautiful and angelic in ancient Greece!
The political, cultural and economic conditions that followed brought the great intellectual movement of the Ionian philosophers to Athens in the 5th century. The Socratics and Sophists would carry on the great tradition of the Ionic Enlightenment. They will seriously challenge the authority of the dark religion and conflict will become inevitable. The great creative spirits of the time freed from obscurantism, superstition and the static and uncritical faith of the religion of the masses, opened the way to progress and right thinking. But this was not without reaction. The priesthood, the soothsayers, the sorcerers, and the other agents of religion, which played a great part in the life of the cities, brought real persecution against them unless they bowed their heads slavishly to their absurd and obscurantist beliefs and superstitious practices.
We consider it necessary to make a serious point. The various antiquarian "expert historians" try to convince us that the persecution of atheism in ancient Athens was done by the State and that religion was not involved! Nothing is more false than this! Horrible distortion of historical reality! Of course, the persecutions were carried out by the State, but at the request of religion. The all-powerful priesthood had tremendous and absolute influence over the superstitious masses and consequently could not only influence political choices but also impose them. For this reason the evil politicians were his permanent agents. Shaking proof of this is the fact that the persecutions were almost always carried out at the request of the notorious Athenian priest and seer Diopeithis. He followed with his numerous idle "holy" crew the words, writings and actions of the scientists and philosophers and where he judged that religion was affected, he denounced them to the authorities and their silent persecution was launched!
The result of the fierce conflict between the ancient Greek religion and the I believe it was tragic. More than five hundred (known) sages and scientists, in Athens alone, will be persecuted, exiled, their writings will be burned and they will meet a horrible death. For example, we mention Socrates, Anaxagoras, Alcibiades, Pericles and Aspasia, Pheidias, Aeschylus, Euripides, Theophrastus, Aristotle, Aristippus, Antisthenes, Critias, Theodore the mathematician, Diagoras the Melio, Steilponos the Megarea, Protagoras and hundreds of others. Religious persecution was widespread in other cities as well, except that the incidents of these persecutions have not been recorded.
We have no intention of diminishing our ancient ancestors for whatever choices they made. But historical truth obliges us to be precise and not to falsify the facts. We must learn from the mistakes of the past and make sure they are not repeated in the future. This is also the practical utility of history. In this case, by attempting to beautify the ancient Greek religious situation, not only do we not succeed in exalting ancient Greece, but we expose it irreparably, because the ancient religion was rejected by our ancient ancestors themselves and they freely embraced, what they eagerly sought, the spiritual and logical worship of the one true God, Who revealed Himself in the Divine Person of His Word Incarnate, our Redeemer Christ. The attempt of some to resurrect the ancient Greek religion is, beyond a hopeless undertaking, a horrible insult against our ancient wise ancestors, who suffered from it and put it permanently on the sidelines for two and a half thousand years!
As a conclusion, we would like to point out the fact that in the contemporary unprecedented intellectual confusion, such historical falsifications cause great damage to the citizens and especially to the young people. Passions and irrational fanaticisms flare up. They give rise to dangerous nationalistic outbursts, which not only do not elevate our Homeland to foreigners (enemies and friends), but collapse it in their eyes, because nationalism is a sad remnant of bygone times. After all, it is proven that nationalism and its consequences are the real undertaker of nations! Civilization does not need "barks" to become known, but by itself reveals the greatness of the past. Our ancient wise ancestors do not need advocates or advertisers and even from those who follow the religious tradition of their ancient ancestors! The falsifiers of our national history are raising dangerous internal quarrels and rivalries, at a time when we must have unity, mutual understanding and tolerance, in order to face together our acute social, economic and national problems. Those who follow this highly mistaken tactic are doing a disservice to our country. Historical falsification is fodder for the disoriented modern Greek citizen, which temporarily satisfies his sense of a foolish "national greatness", but in the long run accumulates irreparable side effects, both on a personal and social level. The derided Scopian history falsification syndrome and its hideous (and dangerous) results is perhaps the most shocking example of the side effects that abuse of history inevitably brings!
Source: by Lambros K. Skontzos Theologian - Professor, aktines.blogspot.com
