Γειά σας και χαρά σας! ......... Λίγο πολύ όλοι την έχουμε την δόση μας και εγώ λίγο παραπάνω και επιπλέον μια δόση αυτοσαρκασμού ......... Ελπίζω να σας αρέσει το περιεχόμενο που δημιουργώ εδώ κάθε μέρα ...... Σας ευχαριστώ!
Κυριακή 31 Ιουλίου 2022
Σήμερα 31 Ιουλίου Οσίου Ευδοκίμου δικαίου, Αγίου Ιωσήφ Αριμαθαίας
εικόνες από τα παλιά...
Γιάννης Σπάρτακος
Ο Γιάννης Σπάρτακος ήταν Έλληνας συνθέτης και πιανίστας της ελαφράς μουσικής και της τζαζ. Το πραγματικό όνομά του ήταν Σπάρτακος-Ιωάννης Αναστασίου. Λέγεται ότι καθιέρωσε το καλλιτεχνικό Γιάννης Σπάρτακος για χάρη της συζύγου του. Σύμφωνα με τον Χρήστο Χαιρόπουλο, ο Γιάννης Σπάρτακος, με την εμφάνισή του στην ελληνική μουσική σκηνή, άλλαξε τη μορφή του ελληνικού τραγουδιού, υποτάσσοντας το ρυθμό, που μέχρι τότε κυριαρχούσε, στη μελωδία.
Γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1914 στην Αθήνα.Διδάχθηκε πιάνο από μικρή ηλικία. Σπούσασε στο Ελληνικό Ωδείο με τη Σοφία Σπανούδη και θεωρητικά με τον Αλέκο Κόντη. Ως έφηβος συνόδευε τις προβολές βουβών ταινιών σε κινηματογράφο των Αθηνών. Τη δεκαετία του 1930 ξεκίνησε την καθαρά επαγγελματική του καριέρα ως πιανίστας στα βαριετέ και στα καμπαρέ της εποχής. Το 1940 γνώρισε τη Ρένα Βλαχοπούλου, με την οποία συνεργάστηκε για πρώτη φορά, αλλά η καλλιτεχνική επαφή τους διακόπηκε λόγω του Ελληνοϊταλικού πολέμου και της επιστράτευσης. Συναντήθηκαν πάλι στη διάρκεια της Κατοχής και συνεργάστηκαν σε επιθεωρήσεις του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, με μεγάλη επιτυχία. Ο Σπάρτακος άσκησε μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της Βλαχοπούλου ως τραγουδίστριας, η οποία κέρδισε τότε από το κοινό τον τίτλο «βασίλισσα της τζαζ» και ο Σπάρτακος τον αντίστοιχο του «βασιλιά».
Ο Σπάρτακος συνέχισε την καλλιτεχνική παρουσία του στις δεκαετίες 1940-1960, κυρίως ως επικεφαλής μουσικών σχημάτων σε διάσημα κέντρα των Αθηνών, όπως τα «Αστέρια» (όπου η Νανά Μούσχουρη τραγούδησε το 1957 για πρώτη φορά συνοδευόμενη από ορχήστρα) και το «Κing's Palace», το ξενοδοχείο «Ακροπόλ», αλλά και το κέντρο «Κάστρα» της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, περιόδευε τακτικά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός Ελλάδος, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, παίζοντας ακόμη κι ενώπιον του βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ και του Σάχη της Περσίας. Την περίοδο 1946-1951 περιόδευσε με τη Βλαχοπούλου, η οποία είχε πρωτοτραγουδήσει στην Κατοχή την μετέπειτα παγκόσμια επιτυχία του «Θα σε πάρω να φύγουμε» (στο κινηματοθέατρο «Σινέ Νιους» της Οδού Σταδίου, ο μεταγενέστερος κινηματογράφος «Άστορ). Το τραγούδια αυτό ηχογραφήθηκε, με τον τίτλο «Greek Βolero», από τη διάσημη ορχήστρα του Κουβανο-ισπανού Σαβιέ Κουγάτ (Ξαβιέ Κουγκάτ) στην Αμερική.
Στις γνωστές συνθέσεις του συγκαταλέγονται τα τραγούδια «Εσένα» (1959), τρίτο βραβείο στο Α΄ Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού (Αθήνα, 1959), με το οποίο καθιερώθηκε ως ερμηνευτής ο Γιάννης Βογιατζής, τα «Τι κρίμα αγάπη μου», «Ένα φιλάκι να σού 'δινα», «Αν είχατε τα μάτια τα δικά μου», «Σιγοψιχαλίζει» κ.άλ. Στον Σπάρτακο ανήκει και το τραγούδι «Θα γυρίσεις ξανά», που υπήρξε η πρώτη ηχογράφηση της Σοφίας Βέμπο το 1935. Ο Σπάρτακος προτίμησε να το δώσει σε εκείνην, παρά στη Σούλα Καραγιώργη, που τότε μεσουρανούσε. Στους παλιότερους καλλιτέχνες που ερμήνευσαν συνθέσεις του περιλαμβάνεται η γνωστή τραγουδίστρια Ροζίτα (Ροσίτα) Σεράνο από τη Χιλή] καθώς και οι Σούλα Καραγιώργη, Πάνος Παπαθανασίου, Δανάη, Ζωίτσα Κουρούκλη. Από τη νεώτερη γενιά, τραγούδια του ερμήνευσαν -μεταξύ άλλων- οι Μαρινέλλα, Τάνια Τσανακλίδου, Μπέσσυ Αργυράκη, ο Δάκης και ο Γιάννης Πετρόπουλος.
Ο Γιάννης Σπάρτακος απεβίωσε στην Αθήνα, στις 31 Ιουλίου 2001, στον Ευαγγελισμό, από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
/////////////////////////
Yiannis Spartakos was a Greek composer and pianist of light music and jazz. His real name was Spartakos-Ioannis Anastasiou. It is said that he established the artistic Yannis Spartakos for the sake of his wife. According to Christos Hairopoulos, Yiannis Spartakos, with his appearance on the Greek music scene, changed the form of the Greek song, subordinating the rhythm, which until then dominated, to the melody.
He was born on January 7, 1914 in Athens. He learned piano from an early age. He studied at the Hellenic Conservatory with Sofia Spanoudis and theoretically with Alekos Kontis. As a teenager he accompanied the screenings of silent films in an Athens cinema. In the 1930s, he began his purely professional career as a pianist in the variety shows and cabarets of the time. In 1940 he met Rena Vlachopoulou, with whom he collaborated for the first time, but their artistic contact was interrupted due to the Greek-Italian war and conscription. They met again during the Occupation and collaborated in inspections by Alekos Sakellarios and Christos Giannakopoulos, with great success. Spartakos exerted a great influence on the formation of Vlachopoulos' personality as a singer, who then won the title "queen of jazz" from the public and Spartakos the equivalent of "king".
Spartakos continued his artistic presence in the 1940s-1960s, mainly as head of musical groups in famous centers of Athens, such as "Asteria" (where Nana Mouschouri sang in 1957 for the first time accompanied by an orchestra) and "King's Palace" , the "Acropolis" hotel, but also the "Castle" center of Thessaloniki. At the same time, he regularly toured for long periods of time outside of Greece, in the USA, in Europe and in the Middle East, even playing before the King of Egypt Farouk and the Shah of Persia. In the period 1946-1951 he toured with Vlachopoulos, who had first sung in the Occupy the subsequent worldwide success of "I'll take you away" (at the cinema "Cine News" on Odu Stadiou, the later cinema "Astor"). This song was recorded, under the title "Greek Bolero", by the famous orchestra of the Cuban-Spanish Xavier Cugat (Xavier Cugat) in America.
His well-known compositions include the songs "Esena" (1959), third prize at the 1st Greek Song Festival (Athens, 1959), with which Yannis Vogiatzis established himself as a performer, "Ti krima agapi mou", "A kiss to sou 'dina', 'If you had my eyes', 'He sizzles', etc. Spartakos also owns the song "You'll come back", which was the first recording of Sofia Vembo in 1935. Spartakos preferred to give it to her, rather than to Soula Karagiorgis, who was mixing at the time. Among the earlier artists who performed his compositions is the well-known singer Rosita (Rosita) Serrano from Chile] as well as Soula Karagiorgis, Panos Papathanasiou, Danai, Zoitsa Kouroukli. Among the younger generation, Marinella, Tania Tsanaklidou, Bessy Argyraki, Dakis and Yiannis Petropoulos performed his songs.
Giannis Spartakos died in Athens, on July 31, 2001, in Evangelismos, from an acute myocardial infarction.
Γλυκό σιροπιαστό με ινδική καρύδα
Υλικά
α) για τη ζύμη :
2 ποτήρια ψιλό σιμιγδάλι ,
1 ποτήρι αλεύρι αλατίνη για όλες τις χρήσεις,
1 ποτήρι ινδική καρύδα,
1 ποτήρι ζάχαρη,
7 αβγά,
2 1/2 κουταλιές μπέικιν,
1 βανίλια,
ξύσμα 1λεμόνι,
1 κεσεδάκι βούτυρο Άλτις,
1 1/2 κεσεδάκι γιαούρτι 2%
β) για το σιρόπι:
2 ποτήρια ζάχαρη,
3 1/2 ποτήρια νερό,
ξύσμα 1 λεμόνι,
2 κουταλιές μέλι,
1 βανίλια
Εκτέλεση
2-3 ώρες πριν βγάζουμε από το ψυγείο το βούτυρο και τα αβγά.
Πρώτα απ'όλα ετοιμάζουμε το ταψί. Για τη συγκεκριμένη δοσολογία είναι
κατάλληλο ένα ταψί στρογγυλό με διάμετρο γύρω στους 30 πόντους.
Άν
χρησιμοποιήσετε παραλληλόγραμο υπολογίστε να αναλογεί στο μέγεθος με
αυτό που αναφέρω. Άν το ταψί σας είναι μεγαλύτερο του ζητούμενου απλώς
το γλυκό σας δεν θα έχει μεγάλο πάχος. Το ταψί το βουτυρώνουμε με το
ίδιο βούτυρο και το πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη. Το αφήνουμε στην άκρη
να περιμένει.
Έπειτα σε μια λεκανίτσα ανακατεύομε καλά (να γίνουν ένα μίγμα) τα στεγνά υλικά : σιμιγδάλι, αλεύρι,καρύδα, μπέικιν.
Το επόμενο βήμα είναι να χτυπήσουμε τη μαρέγκα. Πρέπει πρώτα να φέρουμε
τα αβγά σε μια θερμοκρασία προς το θερμό. Ανάβουμε λίγο τον φούρνο
στους 30 βαθμούς μετά τον σβήνουμε και μέσα σε ένα ταψάκι τοποθετούμε τα
αβγά και το κεσεδάκι το βούτυρο και τα βάζομε στον φούρνο για 3 λεπτά.
΄Επειτα βγάζουμε τα αβγά και χωρίζουμε τα ασπράδια απο τους κρόκους.
Χτυπάμε τα ασπράδια αρκετά ώστε η μαρέγκα να γίνει όσο γίνεται πιο
αφρώδης και την αφήνουμε στην άκρη να περιμένει.
Έπειτα σε ένα
ευρύχωρο σκεύος βάζουμε το βούτυρο σχεδόν λιωμένο και με μίξερ χειρός το
χτυπάμε να αφρατέψει , προσθέτουμε τη ζάχαρη σιγά σιγά συνεχίζοντας το
χτύπημα, ρίχνουμε τους κρόκους ένα -ένα χτυπώντας πάντα, ακολουθεί το
γιαούρτι το ξύσμα και τη βανίλια. Μετά αφήνουμε το μίξερ
΄Ηρθε η
ώρα για τη μαρέγκα . Ρίχνουμε τον αφρό και αν από κάτω υπάρχει υγρό το
δουλεύουμε λίγο με το σύρμα και το προσθέτουμε κι αυτό. Μετά με το χέρι
απαλά απαλά για να μή ξεφουσκώσει η μαρέγκα ανακατεύομε το μίγμα και
συγχρόνως ρίχνουμε το μίγμα με τα στεγνά υλικά σιγά-σιγά.
Όταν έχει
αναμιχθεί τέλεια όλο το υλικό , το βάζουμε στο ταψί . Φροντίζουμε να
έχουμε έτοιμο προθερμασμένο το φούρνο στους 180 βαθμούς. Το γλυκό είναι
έτοιμο σε μισή ώρα περίπου, αλλά καλύτερα να το τσεκάρουμε με ένα
μαχαίρι . Το τρυπάμε κιάν βγεί καθαρό έχει ψηθεί.
Μόλις το βγάλουμε
ετοιμάζουμε το σιρόπι. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το
αφήνουμε 5-6 λεπτά και μετά το σβήνουμε. Η εφαρμογή γίνεται με καυτό το
σιρόπι και το γλυκό λίγο ζεστό. Με ένα κουτάλι βάζουμε το σιρόπι ήρεμα
και προσεκτικά ώστε να μοιραστεί ομοιόμορφα σε όλο το γλυκό.
Στο
τέλος πασπαλίζουμε με καρύδα. Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για να
κοπεί σωστά. Από την επομένη το βάζουμε στο ψυγείο. Καλή επιτυχία!
Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό
//////////////////////
Materials
a) for the dough: 2 glasses of fine semolina, 1 glass of all-purpose saltine flour, 1 glass of coconut, 1 glass of sugar, 7 eggs, 2 1/2 tablespoons baking powder, 1 vanilla, zest of 1 lemon, 1 stick of Altis butter, 1 1/2 cups of 2% yogurt
b) for the syrup: 2 glasses of sugar, 3 1/2 glasses of water, zest of 1 lemon, 2 spoons of honey, 1 vanilla
Implementation 2-3 hours before we take the butter and eggs out of the fridge.
First of all, we prepare the pan. A round pan with a diameter of around 30 points is suitable for this dosage.
If you use a parallelogram, calculate that it is proportional to the size I mention. If your pan is larger than requested, your dessert will simply not be very thick. Butter the pan with the same butter and sprinkle with a little sugar. We set it aside to wait.
Then, in a small bowl, mix well (make a mixture) the dry ingredients: semolina, flour, coconut, baking powder.
The next step is to whip the meringue. We must first bring the eggs to a temperature towards the warm. Turn on the oven a little at 30 degrees, then turn it off and place the eggs and a knob of butter in a pan and put them in the oven for 3 minutes. Then we take out the eggs and separate the whites from the yolks. Beat the egg whites enough to make the meringue as foamy as possible and set it aside to wait.
Then put the almost melted butter in a large bowl and beat it with a hand mixer until it becomes foamy, add the sugar little by little while continuing to beat, add the egg yolks one by one while always beating, followed by the yogurt, the zest and the vanilla. Then we leave the mixer
It's time for the meringue. Pour the foam and if there is liquid underneath, work it a little with the wire and add it too. Then gently by hand, so that the meringue does not deflate, mix the mixture and at the same time pour the mixture with the dry ingredients slowly.
When all the material is perfectly mixed, put it in the pan. Make sure the oven is preheated to 180 degrees. The dessert is ready in about half an hour, but it is better to check it with a knife. We pierce it and it comes out clean, it is cooked.
As soon as we take it out, we prepare the syrup. From the moment it starts to boil, leave it for 5-6 minutes and then turn it off. The application is done with the syrup hot and the dessert slightly warm. With a spoon, put the syrup calmly and carefully so that it is distributed evenly throughout the dessert.
At the end sprinkle with coconut. Let it cool completely so it can be cut properly. From the next day we put it in the fridge. Good luck!
The recipe is from an old magazine
Ο ρόλος της ζωής μας....
Οταν κάποιος ζει καθημερινά σ'ένα τόπο δίχως προβλήματα σιγά σιγά ξεχνά
την έννοιά του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θυμάται την αξία του
χώματος πάνω στο οποίο ζει. Η καθημερινότητα σβήνει τη μνήμη. Όλες οι
μέρες είναι ίδιες. Όλες οι μέρες είναι μια. Κι αυτή η μέρα είναι ζωή.
Όταν όμως κάποιος άλλος διεκδικεί τον ίδιο τόπο, το ίδιο χώμα, αυτή η
μέρα γίνεται κατοχή. Σ'ένα ελεύθερο και δημοκρατικό πλαίσιο, κάθε γνώμη
έχει την έκφρασή της. Όλες έχουν την ίδια αξία διότι τελικά ο κόσμος
παραμένει αδιάφορος σ'αυτές Ο καθένας έχει το κόμμα του, την εφημερίδα
του και τη ζωή του. Ο καθένας δεν είναι παρά ένα στοιχείο μιας ανώνυμης
μάζας και θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο διότι κανείς δεν ασχολείται
μ'αυτά που λέει. Σε περίοδο κρίσης όμως όλα παίρνουν μιαν άλλη σημασία.
Στην Κύπρο, οι ακροδεξιοί μιλούν για την πατρίδα και οι ακροαριστεροί
για την ιδέα. Οι υπόλοιποι γεμίζουν το κενό της πολιτικής ζωής έτσι ώστε
να υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επόψεων όταν τελικά δεν το έχουμε ανάγκη. Ο
καθένας μας δεν υπάρχει παρά μόνο δίνοντας την άποψή του για έναν κόσμο
που ζει δίχως αυτήν. Όμως τι σημαίνει αυτό το κενό; Τι σημαίνει η ιδέα
της πατρίδας και η πατρίδα της ιδέας; Βλέπουμε ότι αν δεν υπάρξει
καταλυτικό στοιχείο, οι ουσίες παραμένουν σ'ένα στάδιο αδράνειας. Δεν
υπάρχει ανάγκη σκέψης, η ζωή φτάνει.
Όμως όταν η ζωή κινδυνεύει
μόνο η σκέψη μπορεί να τη σώσει. Όταν υπάρχει εχθρός τότε η
καθημερινότητα εξελίσσεται σε ιστορία η οποία καταγράφει τότε κάθε
κίνηση του λαού. Είναι πάντα εύκολο να ζεις όταν δεν υποφέρεις... Πως
ζεις όμως όταν υποφέρεις κι όταν η μόνη σου ζωή είναι το βάσανο της
κατοχής. Οι Έλληνες ξέρουν τι σημαίνει το σύνθημα Δεν ξεχνώ και οι
Κύπριοι το λένε συχνά διότι το ζουν καθημερινά. Το ερώτημα είναι: δεν
ξεχνώ τι ; Τι δεν πρέπει να ξεχάσω; Το σύνθημα; Η όντως υπάρχει κάτι
άλλο;
Το καλό με τα σχέδια είναι ότι λειτουργούν καταλυτικά
πάνω μας διότι δημιουργούν το αίσθημα της ανάγκης. Όχι πια της ζωής μα
της ανάγκης πράξεων. Τώρα δεν πρέπει μόνο να ζούμε πρέπει να κάνουμε
κάτι για να ζήσουμε. Ελάχιστες είναι οι φορές που η ιστορία αναγκάζει τη
μάζα να γίνει λαός για να διεκδικήσει το μέλλον του. Δεν έχουμε μόνο το
δικαίωμα να μην ξεχνάμε κι άλλοι να υποφέρουν γι'αυτό κι άλλοι να ζουν
δίχως αυτό. Τώρα μας δίνουν το δικαίωμα να εκφραστούμε πραγματικά. Όχι
γιατί θεωρούμε ότι μας πιέζουν μα γιατί πρέπει να ενεργοποιήσουμε τη
συνείδησή μας, τη συνείδηση της ιδέας, τη συνείδηση του τόπου. Όταν η
ιστορία έχει τόση δύναμη, τα κόμματα δεν είναι παρά λεπτομέρειες.
Όταν η πολιτική φτάνει στο στάδιο να είναι στάδιο και τα στελέχη της να
είναι φίλαθλοι δεν μας ενοχλεί διότι είναι οι κανόνες μιας μαζικής
δημοκρατίας. Όταν όμως υπάρχει ανάγκη, αυτοί οι φίλαθλοι, αυτά τα
στελέχη πρέπει να χάσουν αυτές τις ιδιότητες και να παράγουν μαζικά ένα
έργο που ονομάζεται ιστορία. Κι ακόμα κι αν μας δίνουν παράταση δεν
πρέπει να ξεχάσουμε τον αγώνα μας. Δεν είναι απλώς ένα διπλωματικό
παιχνίδι για μας, είναι ένα πρόβλημα συνείδησης. Τόσα χρόνια ζούμε κάτω
από την ιστορία. Τώρα σε μερικούς μήνες πρέπει να γράψουμε την ιστορία
του μέλλοντος. Αυτό δεν μπορεί να γίνει δίχως τη συνείδηση του λαού μας
και σ'αυτόν τον αγώνα ο καθένας μας έχει το ρόλο του να παίξει: το ρόλο
της ζωής μας.
Λυγερός Νίκος
Ο Νίκος Λυγερός,
γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο. Ως ερευνητής ασχολήθηκε και κατέχει διάφορα
παγκόσμια ρεκόρ στους τομείς της άλγεβρας, της θεωρίας αριθμών και της
συνδυαστικής. Ανήκει στις ομάδες των ερευνητών που ανακάλυψαν το 1998,
δέκα πρώτους διαδοχικούς αριθμούς σε αριθμητική πρόοδο και το 2010 την
έκτη λύση της εξίσωσης τ(p) = 0 (mod p) (εξίσωση του Ramanujan),
κάνοντας χρήση προγραμμάτων αναζήτησης μέσω υπολογιστών.
Διδάσκει στα Πανεπιστήμια της Λυών, της Αθήνας και της Θράκης και στην
Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης, ως καθηγητής μαθηματικών, πληροφορικής,
κυβερνητικής, επιστημολογίας, γλωσσολογίας, βιοηθικής. Είναι Πρόεδρος
Επιτροπής Καλλιτεχνικών Σχολείων (Υπουργείο Παιδείας), καθηγητής
προικισμένων παιδιών, expertδιερμηνέας και μεταφραστής στα γαλλικά
δικαστήρια. Επιστημονικός σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας. Είναι
στρατηγικός σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής στην Αστυνομική
Ακαδημία, στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, στη Σχολή Στρατολογικού, στη
Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας στην Ελλάδα.
Επιστημονικός σύμβουλος του Συνδέσμου φίλων Καραθεοδωρή, που έχει στόχο
την ανάδειξη της επιστημονικής μορφής, του έργου και της γενικότερης
συμβολής του γένους Καραθεοδωρή και συγκεκριμένα του διπλωμάτη
Αλέξανδρου και κυρίως του μεγαλύτερου μαθηματικού της σύγχρονης
Ελλάδας Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή ασχολούμενος εκτεταμένα με την προβολή
της σπουδαίας αυτής μορφής.
Ίδρυσε το Ίδρυμα Αλτρουϊσμός στην
Κύπρο, που προωθεί τις μαζικές προσφυγές κατά της Τουρκίας στο
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ ήταν αυτός που διάβασε
το σχέδιο Ανάν των 10.000 σελίδων και εντόπισε επακριβώς τις αντιφάσεις
και συνέταξε μια έκθεση μονοψήφιων σελίδων καταγράφοντας αυτές τις
αντιφάσεις, την οποία παρέδωσε στον πρόεδρο της Κύπρου Τ. Παπαδόπουλο
απ’ όπου φαινόταν ότι θα ερχόταν η απόρριψή της.
Έχει ιδρύσει
την οργάνωση The Pi Society στην οποία για να εγγραφεί κάποιος πρέπει να
έχει IQ 176 και πάνω, βαθμός νοημοσύνης που σύμφωνα με στατιστικές
αντιστοιχεί σ’ έναν άνθρωπο στο εκατομμύριο. Είναι μέλος της Mensa, η
οποία έχει 100.000 μέλη ανά τον κόσμο, της Parssociety, μιας διεθνούς
ολιγομελούς οργάνωσης μέλη της οποίας, σύμφωνα με το καταστατικό της,
μπορούν να γίνουν μόνο άτομα με υψηλό δείκτη νοημοσύνης (η αποδοχή
γίνεται μέσω αποστολής στους διαχειριστές, πιστοποιημένων αποτελεσμάτων
τους σε κάποιο από τα iq test που προϋποθέτει το καταστατικό της
οργάνωσης ενώ αποδεκτοί γίνονται επίτιμα μέλη και ιδρυτές άλλων iq
societies αυτομάτως), αλλά και της Mega Foundation, κ.α. Αναφορά του
γίνεται κι εδώ (http://www.megasociety.org/noesis/152/editor.html) Είναι
επίσης δημιουργός δοκιμασιών νοημοσύνης μεγάλου έυρους, και ένα εκ των
τέστ εισαγωγής στην Parssociety είναι σχεδιασμένο από τον ίδιο τον Ν.
Λυγερό και είναι ευρέως διαθέσιμο στην προσωπική του ιστοσελίδα. Ακόμη,
υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
(Παιδαγωγικό Τμήμα).
Σύμφωνα με βιογραφικό, που δημοσιεύει
ιστοσελίδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και
εργαζόταν ως επιστημονικός συνεργάτης σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα αυτού,
"είναι ο Έλληνας με τον υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (189 στην κλίμακα
Standford-Binet)" και "ένας από τους 50 εξυπνότερους ανθρώπους στον
κόσμο".
Στην προσωπική του ιστοσελίδα υπάρχουν πάνω από 8.000
γραπτά κείμενα του ιδίου που περιλαμβάνουν άρθρα πάνω σε θέματα
φιλοσοφίας, νοημοσύνης, εκπαίδευσης, μαθηματικών, φυσικής, μυθολογίας,
θρησκείας, ιστορίας, αρχαιολογίας, κινηματογράφου, ζωγραφικής, μουσικής,
πολιτικής, κοινωνιολογίας, στρατηγικής, management, οικονομίας, καθώς
και άλλου είδους κείμενα όπως ποιήματα, ή λογοτεχνικά αποσπάσματα, στην
Ελληνική, Γαλλική ή Αγγλική γλώσσα, αλλά και πάνω από 790 σκίτσα ή
πληρέστερα έργα ζωγραφικής, πολλά από τα οποία είναι αναφορές σε έργα
των Da vinci ή Van Gogh. (wikipedia)
Αναρτήθηκε από: Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης
When someone lives everyday in a place without problems, he slowly forgets its meaning. There is no reason for him to remember the value of the land he lives on. Everyday life erases memory. All days are the same. All days are one. And this day is life. But when someone else claims the same place, the same soil, that day becomes possession. In a free and democratic context, every opinion has its expression. They all have the same value because ultimately the world remains indifferent to them. Everyone has his party, his newspaper and his life. Everyone is but an element of an anonymous mass and considers himself free because no one cares about what he says. In times of crisis, however, everything takes on a different meaning. In Cyprus, the extreme rightists talk about the homeland and the extreme leftists about the idea. The rest fill the vacuum of political life so that there is a wide range of opinions when we ultimately don't need it. Each one of us exists only by giving his point of view to a world that lives without it. But what does this gap mean? What does the idea of homeland and the homeland of the idea mean? We see that if there is no catalytic element, the substances remain in an inactive stage. There is no need to think, life is enough. But when life is in danger only thought can save it. When there is an enemy then everyday life develops into history which then records every movement of the people. It is always easy to live when you are not suffering... But how do you live when you are suffering and when your only life is the suffering of possession. The Greeks know what the slogan "I don't forget" means and Cypriots say it often because they live it every day. The question is: I don't forget what? What should I not forget? The motto? Or is there really something else? The good thing about plans is that they act catalytically on us because they create the feeling of need. No longer of life but of the need for action. Now we must not only live, we must do something to live. There are few times when history forces the mass to become a people to claim its future. Not only do we have the right not to forget that others suffer for it and others live without it. Now they give us the right to really express ourselves. Not because we think we are being pressured, but because we need to activate our consciousness, the consciousness of the idea, the consciousness of the place. When history has this much power, commas are just details. When politics reaches the stage of being a stage and its officials being sports fans, it does not bother us because these are the rules of a mass democracy. But when the need arises, these sports fans, these executives must lose these qualities and mass produce a work called history. And even if they give us an extension we must not forget our fight. It is not just a diplomatic game for us, it is a problem of conscience. So many years we live under history. Now in a few months we have to write the history of the future. This cannot be done without the consciousness of our people and in this struggle each of us has a role to play: the role of our lives. Nikos Lygeros was born in 1968 in Volos. As a researcher he worked and holds several world records in the fields of algebra, number theory and combinatorics. He belongs to the groups of researchers who discovered in 1998 the first ten consecutive numbers in numerical progression and in 2010 the sixth solution of the equation τ(p) = 0 (mod p) (Ramanujan's equation), using computer search programs. He teaches at the Universities of Lyon, Athens and Thrace and at the Polytechnic School of Xanthi, as a professor of mathematics, informatics, cybernetics, epistemology, linguistics, bioethics. He is President of the Committee of Artistic Schools (Ministry of Education), teacher of gifted children, expert interpreter and translator in the French courts. Scientific advisor to the Ministry of Education. He is a strategic consultant and professor of geostrategy at the Police Academy, the National Security School, the Military School, the Air Force School and the National Defense School in Greece. Scientific advisor of the Karatheodoris Friends Association, which aims to highlight the scientific form, the work and the general contribution of the Karatheodoris genus, specifically the diplomat Alexander and especially the greatest mathematician of modern Greece, Constantinos Karatheodoris, dealing extensively with the promotion of this great figure. He founded the Altruism Foundation in Cyprus, which promotes massive appeals against Turkey at the European Court of Human Rights, while he was the one who read the 10,000-page Annan draft and pinpointed the contradictions and wrote a single-digit-page report documenting these contradictions, which delivered to the president of Cyprus T. Papadopoulos from whereit looked like her rejection was coming. He founded the organization The Pi Society in which to join one must have an IQ of 176 or above, a level of intelligence that according to statistics corresponds to one person in a million. He is a member of Mensa, which has 100,000 members worldwide, Parssociety, an international small-member organization whose membership, according to its constitution, can only be obtained by people with a high IQ (acceptance is by sending to the administrators, certified of their results in one of the iq tests required by the organization's statutes, while honorary members and founders of other iq societies are accepted automatically), but also of the Mega Foundation, etc. He is also mentioned here (http://www.megasociety.org/noesis/152/editor.html) He is also the creator of a wide range of intelligence tests, and one of the Parssociety entrance tests is designed by N. Lygeros himself and is widely available on his personal website. He was also a visiting professor at the Democritus University of Thrace (Pedagogical Department). According to a biography published on the website of the National and Kapodistrian University of Athens, where he worked as a scientific associate in its postgraduate program, "he is the Greek with the highest IQ (189 on the Stanford-Binet scale)" and "one of the 50 smartest people in the world". On his personal website there are over 8,000 of his written texts which include articles on philosophy, intelligence, education, mathematics, physics, mythology, religion, history, archaeology, cinema, painting, music, politics, sociology, strategy, management, economics, as well as other types of texts such as poems, or literary passages, in Greek, French or English, but also over 790 sketches or more complete paintings, many of which are references to works by Da vinci or Van Gogh. (wikipedia)