 |
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό
|
Flaubert and blood
Dumenc's
two - police - heroes are asked to investigate the murder - and not
suicide by using a male - of Emma Bovary, the playful heroine of Gustave
Flaubert. Along the way, they will encounter many characters, some
already known to readers from Flaubert's novel and others that are
Dumenc's inventions for the sake of the plot of his own story. Of
course, it is not the first time that a character from a well-known
novel appears with a dominant role in a crime novel (we remember
Dostoyevsky's Porphyry Petrovich), but certainly the original
"questioning" of a suicide challenges the reader not only to pay
attention to the new text but also to re-read the old one. Thus, in
Dumenc's imposing noir novel, the reader is drawn into the hunt for the
murderer on the one hand, but also into the re-reading of Flaubert,
////////////////
Flaubert och blod
Dumencs
två - polis - hjältar uppmanas att utreda mordet - och inte självmord
genom att använda en man - på Emma Bovary, Gustave Flauberts lekfulla
hjältinna. Längs vägen kommer de att möta många karaktärer, några redan
kända för läsarna från Flauberts roman och andra som är Dumencs
uppfinningar för handlingen i hans egen berättelse. Naturligtvis är det
inte första gången som en karaktär från en välkänd roman dyker upp med
en dominerande roll i en kriminalroman (vi minns Dostojevskijs Porphyry
Petrovich), men det ursprungliga "ifrågasättandet" av ett självmord
utmanar inte bara läsaren. att uppmärksamma den nya texten men också att
läsa om den gamla. I Dumencs imponerande noirroman dras alltså läsaren
in i jakten på mördaren å ena sidan, men också in i återläsningen av
Flaubert,
//////////////////
Flaubert et le sang
Les
deux héros - policiers - de Dumenc sont appelés à enquêter sur le
meurtre - et non le suicide par l'intermédiaire d'un homme - d'Emma
Bovary, l'héroïne enjouée de Gustave Flaubert. En chemin, ils
rencontreront de nombreux personnages, certains déjà connus des lecteurs
du roman de Flaubert et d'autres qui sont des inventions de Dumenc pour
l'intrigue de sa propre histoire. Bien sûr, ce n'est pas la première
fois qu'un personnage d'un roman bien connu apparaît avec un rôle
prédominant dans un roman policier (on se souvient du Porphyre Petrovich
de Dostoïevski), mais certainement l'"interrogation" originale d'un
suicide interpelle le lecteur non seulement prêter attention au nouveau
texte mais aussi relire l'ancien. Ainsi, dans l'imposant roman noir de
Dumenc, le lecteur est entraîné dans la chasse au meurtrier d'une part,
mais aussi dans la relecture de Flaubert,
///////////////////
Flaubert agus fola
Iarrtar
ar bheirt - phóilíní - Dumenc imscrúdú a dhéanamh ar dhúnmharú - agus
ní ar fhéinmharú trí úsáid a bhaint as fireannach - Emma Bovary,
banlaoch spraíúil Gustave Flaubert. Ar an mbealach, tiocfaidh siad ar a
lán carachtair, cuid acu ar eolas ag léitheoirí úrscéal Flaubert cheana
féin agus cuid eile ar aireagáin Dumenc iad ar mhaithe le plota a scéil
féin. Ar ndóigh, ní hé seo an chéad uair a fheictear carachtar ó úrscéal
mór le rá a bhfuil ról ceannasach aige in úrscéal coireachta
(cuimhnighimid ar Porphyry Petrovich ó Dostoyevsky), ach is cinnte go
dtugann “ceistniú” bunaidh an fhéinmharaithe dúshlán don léitheoir ní
hamháin. aird a thabhairt ar an téacs nua ach freisin an seancheann a
athléamh. Mar sin, in úrscéal mór le rá Dumenc, tarraingítear an
léitheoir isteach sa tóir ar an dúnmharfóir ar thaobh amháin, ach
freisin in athléamh Flaubert,
/////////////
Flaubert y sangre
Los
dos héroes policiales de Dumenc están llamados a investigar el
asesinato, y no el suicidio mediante el uso de un hombre, de Emma
Bovary, la heroína juguetona de Gustave Flaubert. En el camino, se
encontrarán con muchos personajes, algunos ya conocidos por los lectores
de la novela de Flaubert y otros que son invenciones de Dumenc en aras
de la trama de su propia historia. Por supuesto, no es la primera vez
que un personaje de una conocida novela aparece con un papel dominante
en una novela policiaca (recordemos al Porfirio Petrovich de
Dostoievski), pero ciertamente el original "cuestionamiento" de un
suicida desafía al lector no sólo prestar atención al nuevo texto pero
también a releer el antiguo. Así, en la imponente novela negra de
Dumenc, el lector se ve arrastrado por un lado a la caza del asesino,
pero también a la relectura de Flaubert,
//////////////
Flaubert i krew
Dwóch
bohaterów Dumenca – policyjnych – zostaje wezwanych do zbadania sprawy
morderstwa – a nie samobójstwa z wykorzystaniem mężczyzny – Emmy Bovary,
zabawnej bohaterki Gustave'a Flauberta. Po drodze spotkają wiele
postaci, niektóre znane już czytelnikom z powieści Flauberta i inne
będące wymysłami Dumenca dla fabuły jego własnej historii. Oczywiście
nie pierwszy raz pojawia się postać ze znanej powieści z dominującą rolą
w powieści kryminalnej (pamiętamy Porfiria Pietrowicza Dostojewskiego),
ale z pewnością oryginalne „kwestionowanie” samobójstwa rzuca wyzwanie
czytelnikowi nie tylko zwrócenie uwagi na nowy tekst, ale także ponowne
przeczytanie starego. Tak więc w imponującej powieści noir Dumenca
czytelnik zostaje z jednej strony wciągnięty w polowanie na mordercę,
ale także w ponowne odczytanie Flauberta,
/////////////
Flaubert și sânge
Cei
doi eroi - polițiști - ai lui Dumenc sunt chemați să investigheze crima
- și nu sinuciderea prin folosirea unui bărbat - a Emmei Bovary, eroina
jucăușă a lui Gustave Flaubert. Pe parcurs, vor întâlni multe
personaje, unele deja cunoscute cititorilor din romanul lui Flaubert și
altele care sunt invenții ale lui Dumenc de dragul intrigii propriei
sale povești. Desigur, nu este prima dată când un personaj dintr-un
roman cunoscut apare cu un rol dominant într-un roman polițist (ne
amintim de Porfiri Petrovici al lui Dostoievski), dar cu siguranță
„întâmpinarea” originală a unei sinucideri provoacă cititorul nu numai a
fi atent la noul text dar si a-l reciti pe cel vechi. Astfel, în
impozantul roman noir al lui Dumenc, cititorul este atras pe de o parte
în vânătoarea criminalului, dar și în recitirea lui Flaubert,
//////////////
Флобер и кръвта
Двамата
полицейски герои на Дюменк са призовани да разследват убийството - а не
самоубийството с помощта на мъж - на Ема Бовари, игривата героиня на
Гюстав Флобер. По пътя те ще срещнат много герои, някои вече познати на
читателите от романа на Флобер, а други са измислици на Дюменк в името
на сюжета на собствената му история. Разбира се, не за първи път герой
от известен роман се появява с доминираща роля в криминален роман
(спомняме си Порфирий Петрович на Достоевски), но със сигурност
оригиналното „разпитване“ на един самоубиец предизвиква читателя не само
да обръща внимание на новия текст, но и да препрочита стария. Така във
внушителния ноар роман на Дюменк читателят е въвлечен в лова на убиеца
от една страна, но също и в препрочитането на Флобер,
///////////////
Flaubert ve kan
Dumenc'in
iki - polis - kahramanı, Gustave Flaubert'in oyuncu kahramanı Emma
Bovary'nin bir erkeği kullanarak intiharı değil, cinayeti soruşturması
için çağrılır. Yol boyunca, bazıları Flaubert'in romanından okuyucular
tarafından zaten bilinen ve Dumenc'in kendi hikayesinin konusu uğruna
icatları olan birçok karakterle karşılaşacaklar. Elbette, tanınmış bir
romandan bir karakterin bir polisiye romanında baskın bir role sahip
olarak ortaya çıkması ilk kez olmuyor (Dostoyevski'nin Porphyry
Petrovich'ini hatırlıyoruz), ama kesinlikle bir intiharın orijinal
"sorgulaması" okuyucuya meydan okuyor. yeni metne dikkat etmek ama aynı
zamanda eskisini tekrar okumak. Böylece, Dumenc'in heybetli kara
romanında okuyucu, bir yandan katil avına, aynı zamanda Flaubert'i
yeniden okumanın içine çekilir.
