Η ιστορία της ομορφιάς

Μεταβολές του κάλλους

Μπορεί να κάνουμε λόγο για κλασική ομορφιά, οτην πραγματικότητα όμως τα κριτήριά της μεταβάλλονται και διαφοροποιούνται ανάλογα με τον τοπο και την εποχή. Τι σχέση έχουν οι τροφαντές κυρίες που απεικονίζονται οε πίνακες της Αναγέννησης με τα ανορεξικά μοντέλα των ημερών μας;

Ο Ζορζ Βιγκαρελό, καθηγητής οτη Σορβόνη, ασχολείται με την εξέλιξη των σύνθετων διεργασιών που διαμορφώνουν τις σχετικές αντιλήψεις και πρακτικές, εκκινώντας από το 16ο αιώνα. Ο συγγραφέας καταγράφει μια πορεία από τα θεωρούμενα ως αναλλοίωτα αισθητικά πρότυπα στις ξεχωριστές ομορφιές, δηλαδή ουσιαστικά στην επιθυμία του νεότερου ανθρώπου να «επινοεί» τον εαυτό του και να τον παρουσιάζει ως μοναδικό.

Με καθημερινές χειρονομίες και λέξεις διατυπώνονται τα κριτήρια μιας σωματικής αισθητικής, τα κριτήρια της έλξης και του γούστου. Η ιστορία της εξέλιξης αυτών των κριτηρίων δεν έχει μελετηθεί ιδιαίτερα. Είναι η ιστορία της ομορφιάς όπως τη βλέπουν οι πρωταγωνιστές της, είναι οι νόρμες, οί γραμμές της. Είναι τα μέσα καλλωπισμού και περιποίησης, τα φτιασίδια και τα μυστικά. Έχει να κάνει με το τι αρέσει και τι δεν αρέσει στο σώμα σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα. Από τη «σεμνή» ομορφιά περασμένων αιώνων περνάμε σε πιο φωτεινά χαμόγελα, σε πιο γυμνωμένα σώματα.

//////////////////////////////////////

Beauty changes

We may speak of classic beauty, but in reality its criteria change and vary depending on the place and the season. What do the fat ladies depicted in Renaissance paintings have to do with the anorexic models of our days?

Georges Vigarello, professor at the Sorbonne, deals with the evolution of the complex processes that shape the relevant perceptions and practices, starting from the 16th century. The author records a course from the considered as unchanging aesthetic standards to the distinct beauties, that is essentially to the younger man's desire to "invent" himself and present him as unique.

With everyday gestures and words, the criteria of a physical aesthetic, the criteria of attraction and taste are formulated. The history of the development of these criteria has not been particularly studied. It is the history of beauty as seen by its protagonists, its norms, its lines. They are the means of beautification and care, the tricks and the secrets. It has to do with what the body likes and dislikes in a particular culture. From the "modest" beauty of past centuries we pass to brighter smiles, to more naked bodies.

//////////////////////////////////

Skoonheid verander

Ons kan praat van klassieke skoonheid, maar in werklikheid verander die kriteria en wissel na gelang van die plek en die seisoen. Wat het die vet dames wat in Renaissance skilderye uitgebeeld word te doen met die anoreksiese modelle van ons dae?

Georges Vigarello, professor aan die Sorbonne, handel oor die evolusie van die komplekse prosesse wat die relevante persepsies en praktyke vorm, vanaf die 16de eeu. Die skrywer teken 'n verloop van die beskou as onveranderlike estetiese standaarde aan tot die afsonderlike skoonhede, dit is in wese na die jonger man se begeerte om homself te "uitdink" en hom as uniek voor te stel.

Met alledaagse gebare en woorde word die kriteria van 'n fisiese estetika, die kriteria van aantrekking en smaak geformuleer. Die geskiedenis van die ontwikkeling van hierdie kriteria is nie besonder bestudeer nie. Dit is die geskiedenis van skoonheid soos gesien deur sy protagoniste, sy norme, sy lyne. Hulle is die middel van verfraaiing en sorg, die truuks en die geheime. Dit het te doen met wat die liggaam in 'n bepaalde kultuur hou en nie hou nie. Van die "beskeie" skoonheid van die afgelope eeue gaan ons oor na helderder glimlagte, na meer naakte lywe.

/////////////////////////////////

La beauté change

On peut parler de beauté classique, mais en réalité ses critères changent et varient selon les lieux et les saisons. Qu'est-ce que les grosses dames représentées dans les peintures de la Renaissance ont à voir avec les modèles anorexiques de nos jours ?

Georges Vigarello, professeur à la Sorbonne, traite de l'évolution des processus complexes qui façonnent les perceptions et les pratiques pertinentes, à partir du XVIe siècle. L'auteur enregistre un parcours des normes esthétiques considérées comme immuables aux beautés distinctes, c'est-à-dire essentiellement au désir du jeune homme de « s'inventer » et de se présenter comme unique.

Avec des gestes et des mots quotidiens, les critères d'une esthétique physique, les critères d'attraction et de goût sont formulés. L'histoire de l'élaboration de ces critères n'a pas été particulièrement étudiée. C'est l'histoire de la beauté vue par ses protagonistes, ses normes, ses lignes. Ils sont les moyens d'embellissement et de soin, les astuces et les secrets. Cela a à voir avec ce que le corps aime et n'aime pas dans une culture particulière. De la beauté "modeste" des siècles passés on passe à des sourires plus éclatants, à des corps plus nus.

/////////////////////////////

La bellezza cambia

Si può parlare di bellezza classica, ma in realtà i suoi criteri cambiano e variano a seconda del luogo e della stagione. Cosa hanno a che fare le donne grasse raffigurate nei dipinti rinascimentali con le modelle anoressiche dei nostri giorni?

Georges Vigarello, professore alla Sorbona, si occupa dell'evoluzione dei complessi processi che modellano le percezioni e le pratiche rilevanti, a partire dal XVI secolo. L'autore registra un percorso dai canoni estetici considerati immutabili alle bellezze distinte, cioè essenzialmente al desiderio del giovane di "inventarsi" e presentarlo come unico.

Con i gesti e le parole di tutti i giorni si formulano i criteri di un'estetica fisica, i criteri di attrazione e di gusto. La storia dello sviluppo di questi criteri non è stata particolarmente studiata. È la storia della bellezza vista dai suoi protagonisti, dalle sue norme, dalle sue linee. Sono i mezzi di abbellimento e cura, i trucchi ei segreti. Ha a che fare con ciò che piace e non piace al corpo in una particolare cultura. Dalla "modesta" bellezza dei secoli passati si passa a sorrisi più luminosi, a corpi più nudi.

///////////////////////////////

Athruithe áilleacht

D'fhéadfaimis labhairt ar áilleacht chlasaiceach, ach i ndáiríre athraíonn a critéir agus athraíonn siad ag brath ar an áit agus ar an séasúr. Cad a bhaineann na mban saille a léirítear i bpictiúir na hAthbheochana le samhlacha anorexic ár laethanta?

Déileálann Georges Vigarello, ollamh ag an Sorbonne, le héabhlóid na bpróiseas casta a mhúnlaíonn na braistintí agus na cleachtais ábhartha, ag tosú ón 16ú haois. Taifeadann an t-údar cúrsa ó na caighdeáin aeistéitiúla a mheastar a bheith gan athrú go dtí na háilleachtaí ar leith, is é sin go bunúsach fonn an fhir óig é féin a "chumadh" agus é a chur i láthair mar rud uathúil.

Le gothaí agus focail laethúla, cruthaítear critéir aeistéitiúla fisiceach, na critéir a bhaineann le mealltacht agus blas. Ní dhearnadh staidéar ar leith ar stair fhorbairt na gcritéar seo. Is é stair na háilleachta mar atá le feiceáil ag a protagonists, a noirm, a línte. Is iad na modhanna áilleachta agus cúraim, na cleasanna agus na rúin. Baineann sé leis na rudaí a thaitníonn agus nach dtaitníonn leis an gcorp i gcultúr ar leith. Ó áilleacht “measartha” na gcéadta bliain anuas aistrímid chuig aoibh gháire níos gile, chuig comhlachtaí níos nocht.

////////////////////////////////

Skönheten förändras

Vi kan tala om klassisk skönhet, men i verkligheten ändras dess kriterier och varierar beroende på plats och årstid. Vad har de tjocka damerna avbildade i renässansmålningar att göra med våra dagars anorektiska modeller?

Georges Vigarello, professor vid Sorbonne, behandlar utvecklingen av de komplexa processer som formar relevanta uppfattningar och praxis, med början från 1500-talet. Författaren registrerar en kurs från de betraktade som oföränderliga estetiska standarder till de distinkta skönheterna, det vill säga i huvudsak till den yngre mannens önskan att "uppfinna" sig själv och framställa honom som unik.

Med vardagliga gester och ord formuleras kriterierna för en fysisk estetik, kriterierna för attraktion och smak. Historien om utvecklingen av dessa kriterier har inte studerats särskilt. Det är skönhetens historia sett av dess huvudpersoner, dess normer, dess linjer. De är medlet för försköning och omsorg, tricken och hemligheterna. Det har att göra med vad kroppen gillar och ogillar i en viss kultur. Från de senaste århundradenas "blygsamma" skönhet går vi över till ljusare leenden, till mer nakna kroppar.

///////////////////////

Güzellik değişiklikleri

Klasik güzellikten bahsedebiliriz ama gerçekte kriterleri yer ve mevsime göre değişir ve değişir. Rönesans resimlerinde tasvir edilen şişman hanımların günümüzün anoreksik modelleriyle ne ilgisi var?

Sorbonne'da profesör olan Georges Vigarello, 16. yüzyıldan başlayarak ilgili algıları ve uygulamaları şekillendiren karmaşık süreçlerin evrimi ile ilgileniyor. Yazar, değişmeyen estetik standartlardan farklı güzelliklere, yani esasen genç adamın kendini "icat etme" ve onu eşsiz olarak sunma arzusuna doğru bir gidişatı kaydeder.

Günlük jestler ve kelimelerle fiziksel estetiğin kriterleri, çekicilik ve beğeni kriterleri formüle edilir. Bu kriterlerin gelişim tarihi özellikle çalışılmamıştır. Kahramanları, normları, çizgileri tarafından görülen güzelliğin tarihidir. Güzelleştirme ve bakım araçları, hileler ve sırlardır. Belirli bir kültürde vücudun neyi sevip neyi sevmediği ile ilgilidir. Geçmiş yüzyılların "mütevazı" güzelliğinden daha parlak gülümsemelere, daha çıplak bedenlere geçiyoruz.

///////////////////////////

Kauneus muuttuu

Saatamme puhua klassisesta kauneudesta, mutta todellisuudessa sen kriteerit muuttuvat ja vaihtelevat paikan ja vuodenajan mukaan. Mitä tekemistä renessanssimaalauksissa kuvatuilla lihavilla naisilla on aikamme anorektisten mallien kanssa?

Sorbonnen professori Georges Vigarello käsittelee asiaankuuluvia käsityksiä ja käytäntöjä muovaavien monimutkaisten prosessien kehitystä 1500-luvulta alkaen. Kirjoittaja tallentaa kurssin muuttumattomina pidetyistä esteettisistä standardeista erottuviin kauneuteen, joka on olennaisesti nuoremman miehen halu "keksiä" itseään ja esittää hänet ainutlaatuisena.

Arjen eleillä ja sanoilla muotoillaan fyysisen estetiikan kriteerit, vetovoiman ja maun kriteerit. Näiden kriteerien kehityksen historiaa ei ole erityisesti tutkittu. Se on kauneuden historiaa sellaisena kuin sen päähenkilöt, sen normit ja linjat näkevät. Ne ovat kaunistamisen ja hoidon välineitä, temppuja ja salaisuuksia. Se liittyy siihen, mistä keho pitää ja mistä ei pidä tietyssä kulttuurissa. Menneiden vuosisatojen "vaatimattomasta" kauneudesta siirrymme kirkkaampiin hymyihin, alastomampiin vartaloihin.