Παρασκευή 8 Ιουλίου 2022

Ο κυρ Αντώνης...

Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή, μ' ένα κανάτι κι' ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ. Είχε δυο μάτια γαλανά κι' αχτένιστα μαλλιά, κι' ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.

Αχ, κυρ Αντώνη, πώς σ' αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα πηδάμε, τις φωτιές για 'σένα μετράμε ώσπου να 'ρθει η βροχή, και τον θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε, σαν παιδιά με 'σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.

Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί γιατί το βράδυ στα όνειρα του θέλει να θυμηθεί, ό,τι ποτέ δεν έζησε μες στ' όνειρο του ζει, μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.

Αχ, κυρ Αντώνη, πώς σ' αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα πηδάμε, τις φωτιές για 'σένα μετράμε ώσπου να 'ρθει η βροχή, και τον θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε, σαν παιδιά με 'σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.

Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί, κι' όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να βρεθεί, μα ο κυρ Αντώνης δεν θα βγει ποτέ του στην αυλή, αφού για πάντα μες στ' όνειρο του θέλησε πια να ζει. 


https://www.youtube.com/watch?v=9L4Tg2a5Q7k

https://www.youtube.com/watch?v=bQRhvdT-X-A 

https://www.youtube.com/watch?v=1MOsUadrm0o

https://www.youtube.com/watch?v=ugUo2MKmFgk



KYR ANTONIS

Kyr Antonis used to live in the yard, with a jug and a bed and a lot of wine.

He had two blue eyes and uncombed hair and he always wore a flower in his old clothes.

Oh, Mr. Antoni, how we love you and with you we look at the stars, we count the fires for you, until the rain falls.

We always forget your anger, like birds we fly together, like children we laugh with you, like you pray.

Mr. Antonis is in a hurry to go to sleep because at night in his dreams he wants to remember, what he never lived in his dreams lives, but the night passes and the dawn finds him sad. 

Ah, Mr. Antoni, how we love you and with you we jump the stars, we count the fires for you until the rain comes, and we always forget your anger, like birds we hang around together, like children we laugh with you as you do prayer. 

 But one night Mr. Antonis lays down to sleep, and when we wake up we knock on the door to find him, but Mr. Antonis will never come out to his yard, since forever in his dream he wanted to live.

 
M. HatZidakis


////////////////////////////////////////////


كير انطونيس

كان كير أنطونيس يعيش في الفناء ، مع إبريق وسرير وكثير من النبيذ.

كان لديه عينان زرقاوتان وشعر غير ممشط وكان يرتدي دائمًا زهرة في ملابسه القديمة.

أوه ، سيد أنطوني ، كيف نحبك ومعك ننظر إلى النجوم ، ونحسب لك الحرائق ، حتى يهطل المطر.

ننسى دائمًا غضبك ، مثل الطيور نطير معًا ، مثل الأطفال ، نضحك معك ، كما تصلي.                                                            

السيد أنتونيس في عجلة من أمره للذهاب إلى النوم لأنه في الليل يريد أن يتذكر ما لم يعش في أحلامه ، ولكن الليل يمر والفجر يشعر بالحزن. آه ، سيد أنتونيس ، كيف نحبك ومعك نقفز النجوم ، نحسب لك الحرائق حتى يأتي المطر ، وننسى دائمًا غضبك ، مثل الطيور التي نتسكع معًا ، مثل الأطفال نضحك معك تصلي. لكن ذات ليلة ، استلقى السيد أنطونيس للنوم ، وعندما استيقظنا طرقنا الباب لنجده ، لكن السيد أنتونيس لن يخرج أبدًا إلى فناء منزله ، لأنه كان يريد أن يعيش إلى الأبد في حلمه.


م. HatZidakis


///////////////////////////////////////////////

‏kyr antonis

Kyr Antonis vivía en el patio, con una jarra, una cama y mucho vino.

Tenía dos ojos azules y el pelo despeinado y siempre llevaba una flor en su ropa vieja.

Ay, señor Antoni, cómo te queremos y contigo miramos las estrellas, te contamos los fuegos, hasta que cae la lluvia.

Siempre olvidamos tu ira, como pájaros volamos juntos, como niños reímos contigo, como rezas.

El señor Antonis tiene prisa por irse a dormir porque por la noche en sus sueños quiere recordar, lo que nunca vivió en sus sueños vive, pero la noche pasa y el amanecer lo encuentra triste. 

¡Ay, señor Antonis, cómo lo amamos y con usted saltamos las estrellas, contamos los fuegos para usted hasta que llega la lluvia, y siempre olvidamos su ira, como pájaros andamos juntos, como niños reímos con usted como haces oración. 

Pero una noche el Sr. Antonis se acuesta a dormir, y cuando nos despertamos tocamos la puerta para encontrarlo, pero el Sr. Antonis nunca saldrá a su patio, ya que desde siempre en su sueño quiso vivir.

M. HatZidakis

////////////////////////////////////////////////

КИР АНТОНИС

Кир Антонис живееше в двора, с кана и легло и много вино.

Имаше две сини очи и несресана коса и винаги носеше цвете в старите си дрехи.

О, г-н Антони, колко те обичаме и с теб гледаме звездите, броим ти огньовете, докато завали дъжд.

Винаги забравяме твоя гняв, като птици летим заедно, като деца се смеем с теб, като ти се молиш.

Г-н Антонис бърза да спи, защото през нощта в сънищата си той иска да си спомни, това, което никога не е живял в сънищата си, живее, но нощта минава и зората го намира тъжна.

Ах, г-н Антонис, колко те обичаме и с теб прескачаме звездите, броим огньовете за теб, докато завали, и винаги забравяме гнева ти, като птици се мотаем заедно, като деца се смеем с теб, правиш молитва.

Но една нощ г-н Антонис ляга да спи и когато се събуждаме, чукаме на вратата, за да го намерим, но г-н Антонис никога няма да излезе в двора си, тъй като завинаги в съня си е искал да живее.

М. ХатЗидакис

/////////////////////////////////////////////

KYR ANTONIS

Kyr Antonis locuia în curte, cu un ulcior și un pat și mult vin.

Avea doi ochi albaștri și părul nepieptănat și purta mereu o floare în hainele lui vechi.

O, domnule Antoni, cât vă iubim și împreună cu dumneavoastră privim stelele, vă numărăm focurile, până cade ploaia.

Îți uităm mereu mânia, precum păsările zburăm împreună, ca niște copii râdem cu tine, precum te rogi.


Domnul Antonis se grăbește să se culce pentru că noaptea în vis vrea să-și amintească, trăiește ceea ce nu a trăit niciodată în vis, dar noaptea trece și zorii îl găsesc trist. 

 Ah, domnule Antonis, cât de vă iubim și împreună cu dumneavoastră sărim stelele, vă numărăm focurile până vine ploaia și uităm mereu mânia dumneavoastră, ca păsările pe care le stăm împreună, ca niște copii râdem cu dumneavoastră ca faci rugăciune. 

Dar într-o noapte domnul Antonis se întinde să doarmă, iar când ne trezim bătăm la uşă să-l găsim, dar domnul Antonis nu va mai ieşi niciodată în curtea lui, pentru că veşnic în vis şi-a dorit să trăiască.

 M. HatZidakis

//////////////////////////////////////////

KYR ANTONIS

Kyr Antonis bodde tidigare på gården, med en kanna och en säng och mycket vin.

Han hade två blå ögon och okammat hår och han bar alltid en blomma i sina gamla kläder.

Åh, herr Antoni, vad vi älskar dig och med dig tittar vi på stjärnorna, vi räknar eldarna åt dig, tills regnet faller.

Vi glömmer alltid din ilska, som fåglar flyger vi tillsammans, som barn skrattar vi med dig, som du ber.


Herr Antonis har bråttom att somna för på natten i sina drömmar vill han minnas, det han aldrig levt i sina drömmar lever, men natten går och gryningen tycker att han är ledsen.

Ah, herr Antonis, vad vi älskar dig och med dig hoppar vi stjärnorna, vi räknar eldarna för dig tills regnet kommer, och vi glömmer alltid din ilska, som fåglar vi hänger runt tillsammans, som barn vi skrattar med dig som du gör bön.

Men en natt lägger herr Antonis sig för att sova, och när vi vaknar knackar vi på dörren för att hitta honom, men herr Antonis kommer aldrig ut på sin gård, eftersom han för alltid i sin dröm ville leva.

M. HatZidakis

////////////////////////////////////////////////////

KİR ANTONİS

Kyr Antonis bahçede bir sürahi, bir yatak ve bir sürü şarapla yaşardı.

İki mavi gözü ve taranmamış saçları vardı ve eski kıyafetlerinde her zaman bir çiçek giyerdi.

Ah, Bay Antoni, sizi nasıl seviyoruz ve sizinle yıldızlara bakıyoruz, yağmur düşene kadar sizin için ateşleri sayıyoruz.

Öfkeni hep unutuyoruz, kuşlar gibi birlikte uçuyoruz, çocuklar gibi seninle gülüyoruz, dua ettiğin gibi.


Bay Antonis uyumak için acele ediyor çünkü geceleri rüyalarında hatırlamak istiyor, rüyalarında hiç yaşamadıklarını yaşıyor ama gece geçiyor ve şafak onu üzgün buluyor.

Ah, Bay Antonis, seni nasıl seviyoruz ve seninle yıldızların üzerinden atlıyoruz, yağmur gelene kadar senin için ateşleri sayıyoruz ve öfkeni hep unutuyoruz, kuşlar gibi birlikte dolaşıyoruz, çocuklar gibi seninle gülüyoruz sen dua et.

Ama bir gece Bay Antonis uyumak için uzanır ve uyandığımızda onu bulmak için kapıyı çalarız ama Bay Antonis sonsuza kadar rüyasında yaşamak istediği için asla bahçesine çıkmaz.


M. HatZidakis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου