Ο
Νίνο Ρότα (Giovanni "Nino" Rota Rinaldi, 3 Δεκεμβρίου 1912 - 10
Απριλίου 1979) ήταν Ιταλός συνθέτης. Έχει γίνει γνωστός για την μουσική
που έγραψε για την ταινία Ο Νονός, αλλά και για την μακροχρόνια
συνεργασία του με τον Φεντερίκο Φελίνι.
Γεννημένος στο Μιλάνο
από γονείς μουσικούς, άρχισε από μικρή ηλικία τις σπουδές του στο ωδείο
της πόλης. Μετά από λίγα χρόνια ο δάσκαλος του τον έπεισε να πάει για
σπουδές στην Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που ο ίδιος
έπραξε. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια όπότε επέστρεψε στην Ιταλία.
Την πρώτη μουσική για ταινία έγραψε το 1933 για το Treno Popolare του Ραφαέλο Ματεράτσο. Μετά από περίπου 20 χρόνια γνώρισε τον Φεντερίκο Φελίνι και από εκεί ξεκινάει μια συνεργασία που κράτησε για περίπου 30 χρόνια. Έγραψε μουσική για ταινίες όπως το "Λα Στράντα", το Γλυκιά ζωή" , το "8 1/2", το "Βατερλώ" , το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" και για τον "Νονό".
Υπήρξε και καθηγητής, αφού το 1937 ξεκίνησε να διδάσκει Αρμονία και σύνθεση στο Ωδείο Νικολό Πιτσίνι στο Μπάρι, όπου και προήχθη σε διευθυντής 13 χρόνια μετά.
Τιμήθηκε με Όσκαρ για τη μουσική του στον Νονό ΙΙ το 1975.
Έχει γράψει μουσική για πάνω από εκατό ταινίες αλλά και για δέκα όπερες, πέντε μπαλέτα και αρκετές συμφωνικές συνθέσεις.
Ήταν φίλος με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος τον θαύμαζε πολύ.
Χαρακτηριστικά, είχε δηλώσει για εκείνον: «Θαυμαστά συνθέτει ολόκληρες
σειρές από πρωτοφανέρωτες οικείες μελωδίες, που εξαρχής δεθήκανε με τα
φελινικά οράματα και φτιάξαν μία από τις πιο θαρραλέες και μαγικές
στιγμές του κόσμου αυτού που ζούμε».
Τον Φεβρουάριο του 1995, ιδρύθηκε το Ίδρυμα Nino Rota στο πολιτιστικό ίδρυμα Giorgio Cini στη Βενετία, που ειδικεύεται στα έργα Ιταλών συνθετών του 20 αιώνα. Στο Ψηφιακό Αρχείο του περιλαμβάνονται επιστολές, αποσπάσματα ειδήσεων, εικόνες και κριτικές.
Έχει μια κόρη, τη Νίνα Ρότα, καρπός της σχέσης του με την επίσης Ιταλίδα πιανίστρια Μάγκντα Λονγκάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου