Αντώνης Σαμαράκης

8 Αυγούστου 2003 πέθανε: Αντώνης Σαμαράκης Έλληνας συγγραφέας

Ο Αντώνης Σαμαράκης (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1919 – Πύλος Μεσσηνίας, 8 Αυγούστου 2003) ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, το έργο του οποίου είναι διεθνούς αναγνώρισης.

Βιογραφία

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Μετά το απολυτήριο από το Β' Γυμνάσιο της Βαρβακείου Σχολής, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση.Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.

Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.

Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.

Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.
Εργογραφία
Μυθιστορήματα
Ζητείται Ελπίς (1954)
Σήμα κινδύνου (1959)
Αρνούμαι (1961)
Γραφείον Ιδεών (1962)
Το λάθος (1965)
Το Διαβατήριο (1973)
Η Κόντρα (1992)
Αυτοβιογραφία (1919-1996)
Βραβεία
Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962 για το Αρνούμαι)
Βραβείο των Δώδεκα - Έπαθλο Κώστα Ουράνη (1966 για Το λάθος)
Μέγα Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία (1970 για Το λάθος)
Europalia (1982, για τη συνολική προσφορά του)
Σταυρός του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995)
Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας. (1995, Γαλλία)

August 8, 2003 Died: Antonis Samarakis Greek writer Antonis Samarakis (Athens, August 16, 1919 – Pylos, Messinias, August 8, 2003) was a Greek prose writer of the post-war generation, whose work is internationally recognized. Biography Antonis Samarakis was born in Athens in 1919. After graduating from the second high school of the Varvakeio School, he studied law at the University of Athens. During the Nazi occupation he participated in the national resistance. In 1944 he was arrested by the Nazis and sentenced to death, but managed to escape. In 1963 he married Eleni Kourebana. He worked as an expert of the International Labor Organization of the United Nations in many countries on social issues and in 1989 he was named a UNICEF Goodwill Ambassador for the children of the world. His first substantial appearance in the literary field took place in 1954 with the publication of the collection of short stories Hope is Wanted. He is one of the most translated Greek prose writers, as his works have been translated into more than 30 languages. Samarakis' work has a strong element of social complaint and reflects his personal concerns about the present and the future of modern society. He used simple language and an unpretentious style and approached his subjects from a strongly anthropocentric angle. He was characterized by his love for the young. His own idea was the creation of the Youth Parliament, which led to the organization of informal meetings of the Parliament, where the floor is given to young people from all over the country. Antonis Samarakis passed away on August 8, 2003. According to his wishes, his body was donated to the University of Athens for research by medical students. Ergografia Novels Hope Wanted (1954) Danger Signal (1959) I Refuse (1961) Office of Ideas (1962) The Mistake (1965) The Passport (1973) Contra (1992) Autobiography (1919-1996) Awards State Short Story Award (1962 for I Refuse) Award of the Twelve - Costa Ourani Award (1966 for The Mistake) Grand Prize for Detective Fiction in France (1970 for The Error) Europalia (1982, for his overall offering) Knight's Cross of Letters and Arts (1995) State Award for Arts and Literature. (1995, France)

 8 août 2003 Décédé : Antonis Samarakis écrivain grec Antonis Samarakis (Athènes, 16 août 1919 - Pylos, Messénie, 8 août 2003) était un prosateur grec de la génération d'après-guerre, dont l'œuvre est internationalement reconnue. Biographie Antonis Samarakis est né à Athènes en 1919. Après avoir été diplômé du deuxième lycée de l'école Varvakeio, il a étudié le droit à l'Université d'Athènes. Pendant l'occupation nazie, il participa à la résistance nationale.En 1944, il fut arrêté par les nazis et condamné à mort, mais réussit à s'évader. En 1963, il épouse Eleni Kourebana. Il a travaillé comme expert de l'Organisation internationale du travail des Nations Unies dans de nombreux pays sur les questions sociales et en 1989, il a été nommé ambassadeur de bonne volonté de l'UNICEF pour les enfants du monde. Sa première apparition substantielle dans le domaine littéraire a lieu en 1954 avec la publication du recueil de nouvelles Hope is Wanted. Il est l'un des prosateurs grecs les plus traduits, car ses œuvres ont été traduites dans plus de 30 langues. Le travail de Samarakis a un fort élément de plainte sociale et reflète ses préoccupations personnelles sur le présent et l'avenir de la société moderne. Il utilise un langage simple et un style sans prétention et aborde ses sujets sous un angle fortement anthropocentrique. Il était caractérisé par son amour pour les jeunes. Sa propre idée était la création du Parlement des jeunes, ce qui a conduit à l'organisation de réunions informelles du Parlement, où la parole est donnée aux jeunes de tout le pays. Antonis Samarakis est décédé le 8 août 2003. Selon ses souhaits, son corps a été donné à l'Université d'Athènes pour la recherche par des étudiants en médecine. Ergographie Des romans Espoir recherché (1954) Signal de danger (1959) Je refuse (1961) Bureau des idées (1962) L'erreur (1965) Le Passeport (1973) Contre (1992) Autobiographie (1919-1996) Prix State Short Story Award (1962 pour Je refuse) Prix ​​des Douze - Prix Costa Ourani (1966 pour L'erreur) Grand prix de la fiction policière en France (1970 pour L'Erreur) Europalia (1982, pour son offre globale) Croix de chevalier des lettres et des arts (1995) Prix ​​d'État des arts et des lettres. (1995, France)

8. August 2003 Gestorben: Antonis Samarakis griechischer Schriftsteller Antonis Samarakis (Athen, 16. August 1919 – Pylos, Messinias, 8. August 2003) war ein griechischer Prosaautor der Nachkriegsgeneration, dessen Werk international anerkannt ist. Biografie Antonis Samarakis wurde 1919 in Athen geboren. Nach dem Abitur am zweiten Gymnasium der Varvakeio-Schule studierte er Jura an der Universität Athen. Während der Nazi-Besatzung beteiligte er sich am nationalen Widerstand, wurde 1944 von den Nazis verhaftet und zum Tode verurteilt, konnte jedoch fliehen. 1963 heiratete er Eleni Kourebana. Er arbeitete als Experte der Internationalen Arbeitsorganisation der Vereinten Nationen in vielen Ländern in sozialen Fragen und wurde 1989 zum UNICEF-Botschafter des guten Willens für die Kinder der Welt ernannt. Sein erster bedeutender Auftritt im literarischen Bereich erfolgte 1954 mit der Veröffentlichung der Kurzgeschichtensammlung Hope is Wanted. Er ist einer der meistübersetzten griechischen Prosaautoren, da seine Werke in mehr als 30 Sprachen übersetzt wurden. Die Arbeit von Samarakis hat ein starkes Element der sozialen Beschwerde und spiegelt seine persönlichen Sorgen über die Gegenwart und die Zukunft der modernen Gesellschaft wider. Er verwendete eine einfache Sprache und einen unprätentiösen Stil und näherte sich seinen Sujets aus einem stark anthropozentrischen Blickwinkel. Er zeichnete sich durch seine Liebe zur Jugend aus. Seine eigene Idee war die Gründung des Jugendparlaments, die zur Organisation informeller Sitzungen des Parlaments führte, bei denen jungen Menschen aus dem ganzen Land das Wort erteilt wird. Antonis Samarakis verstarb am 8. August 2003. Sein Leichnam wurde auf seinen Wunsch hin der Universität Athen für Forschungszwecke von Medizinstudenten gespendet. Ergografie Romane Hoffnung gesucht (1954) Gefahrensignal (1959) Ich weigere mich (1961) Ideenbüro (1962) Der Fehler (1965) Der Pass (1973) Kontra (1992) Autobiographie (1919-1996) Auszeichnungen Staatlicher Kurzgeschichtenpreis (1962 für I Refuse) Preis der Zwölf - Costa Ourani Award (1966 für The Mistake) Großer Preis für Detektivliteratur in Frankreich (1970 für The Error) Europalia (1982, für sein Gesamtangebot) Ritterkreuz der Buchstaben und Künste (1995) Staatspreis für Kunst und Literatur. (1995, Frankreich) 

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

 

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Το χωριό Μακαράτ βρίσκεται λίγο έξω από τη Σεντνάγια στα προάστια της Δαμασκού, πρωτεύουσας της Συρίας. Στο χωριό Μακαράτ υπάρχει μια σπηλιά - παρεκκλήσι αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία (Μαρ Ηλίας), την οποία ανακάλυψαν εργάτες της περιοχής το 1982. Οι μεσαιωνικές αγιογραφίες στη σπηλιά- παρεκκλήσι ανάγονται από το πρώτο μισό του δέκατου τρίτου αιώνα και είναι ζωγραφισμένες από το χέρι ενός Βυζαντινού-Κύπριου μάστορα. Η σπηλιά λέγεται ότι είναι η τοποθεσία όπου ο Προφήτης Ηλίας διέφυγε τις δυνάμεις της Ιεζάβελ, βασίλισσας του Ισραήλ, η οποία ήταν αποφασισμένη να τον σκοτώσει γιατί ήταν εμπόδιο στην ανήθικη βασιλεία της.Το σπήλαιο- παρεκκλήσι κάποτε ανήκε στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δυστυχώς σήμερα είναι κάτω από τον έλεγχο της Μελχίτικης (Ελληνόρρυθμης Ουνίτικης παπικής) "Εκκλησίας"http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/328102/parekklisi-toy-profiti-ilia-sti-syria 

 

ԵՂԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵԻ ՄԱՏՈՒՐԸ ՍԻՐԻԱՅՈՒՄ Մակարատ գյուղը գտնվում է Սիրիայի մայրաքաղաք Դամասկոսի արվարձանում՝ Սենթնայից անմիջապես դուրս: Մակարատ գյուղում կա Եղիա մարգարեին (Մար Էլիաս) նվիրված քարայր-մատուռը, որը հայտնաբերել են տեղացի բանվորները 1982 թվականին: Քարանձավ-մատուռի միջնադարյան նկարները թվագրվում են տասներեքերորդ դարի առաջին կեսին և նկարազարդված են: բյուզանդացի-կիպրացի վարպետի ձեռքով։ Ասում են, որ քարանձավը եղել է այն վայրը, որտեղ Եղիա մարգարեն փախել է Իսրայելի թագուհու՝ Հեզաբելի զորքերից, որը որոշել էր սպանել նրան, քանի որ խոչընդոտ էր նրա անբարոյական թագավորության համար: Քարանձավ-մատուռը ժամանակին պատկանել է Հույն ուղղափառ եկեղեցուն: , բայց դժբախտաբար այսօր այն գտնվում է Մելքիթի (Հելլեն Ունիտար Պապություն) «Եկեղեցու» հսկողության տակ։

 

CAPELA PROFETULUI ELIAS DIN SIRIA Satul Makarat este situat chiar în afara orașului Sentnaya, în suburbiile Damascului, capitala Siriei. În satul Makarat există o capelă-peșteră dedicată profetului Ilie (Mar Elias), care a fost descoperită de muncitorii locali în 1982. Picturile medievale din capela-peșteră datează din prima jumătate a secolului al XIII-lea și sunt pictate. de mâna unui maestru bizantin - cipriot. Peștera se spune că este locul în care profetul Ilie a scăpat de forțele Izabelei, regina lui Israel, care era hotărâtă să-l omoare pentru că era un obstacol în calea domniei ei imorale.Capela-peșteră a aparținut cândva Bisericii Ortodoxe Greace. , dar din păcate astăzi se află sub controlul „Bisericii” melchite (papalitate unitariană elenă).

 

ПАРАКЛИС НА ПРОРОК ИЛИЯ В СИРИЯ Село Макарат се намира точно извън Сентная в предградията на Дамаск, столицата на Сирия. В село Макарат има пещера-параклис, посветена на пророк Илия (Мар Илия), която е открита от местни работници през 1982 г. Средновековните рисунки в пещерата-параклис датират от първата половина на XIII век и са изписани от ръката на византийско-кипърски майстор. Твърди се, че пещерата е мястото, където пророк Илия избягал от силите на Езавел, кралицата на Израел, която била решена да го убие, защото бил пречка за нейното неморално царуване.Пещерата-параклис някога е принадлежала на гръцката православна църква , но за съжаление днес е под контрола на Мелхитската (елинско унитарно папство) „Църква“  

Ευάγγελος Φωτιάδης

8 Αυγούστου 1973 πέθανε: Ευάγγελος Φωτιάδης Έλληνας φιλόλογος και ιστορικός

Ο Ευάγγελος Φωτιάδης γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας τον Φεβρουάριο του 1909. Το 1926 εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα εργαζόταν ως υπάλληλος στο αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος στο οποίο αργότερα έγινε επόπτης. Το 1954 μέχρι το 1964 έγινε Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης και παράλληλα δίδασκε ιστορικά μαθήματα σε Στρατιωτικές Σχολές. Πραγματοποίησε δεκάδες ομιλίες από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και την Εταιρεία Φίλων του Λαού. Στη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών διορίστηκε Γενικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Πέθανε στις 8 Αυγούστου 1973.

August 8, 1973 died: Evangelos Fotiadis Greek philologist and historian Evangelos Fotiadis was born in Trikala, Thessaly, in February 1909. In 1926, he entered the Faculty of Philosophy of the University of Athens. At the same time he worked as an employee in the reading room of the National Library of Greece where he later became a supervisor. In 1954 until 1964 he became General Director of the National Library and at the same time taught history courses in Military Schools. He gave dozens of speeches for the National Broadcasting Foundation and the Society of Friends of the People. During the Junta of the Colonels he was appointed General Director of the National Theater and a member of the Advisory Committee. He died on August 8, 1973.

Πως να συντηρήσουμε τα βότανά μας

Πως να συντηρήσουμε τα βότανά μας

http://www.back-to-nature.gr/2013/01/blog-post_8884.html
Πως να συντηρήσουμε τα βότανά μας

Για να μπορούμε να απολαμβάνουμε φρέσκα βότανα από τον κήπο μας για αρκετούς μήνες η παραδοσιακή μέθοδος είναι να τα αποξηράνουμε ή και να τα καταψύξουμε! Η αποξήρανση είναι εύκολη και αποδοτική μέθοδος συντήρησης των βοτάνων, αλλά τα βότανα με μεγαλύτερο ποσοστό υγρασίας ενδέχεται να μουχλιάσουν πριν ξεραθούν. Για αυτά τα βότανα, όπως ο βασιλικός, ο μαϊντανός, το πράσο, το σπανάκι η καλύτερη λύση είναι να τα αποθηκεύσετε φρέσκα στην κατάψυξη. Τα φύλα θα γίνουν σκληρά, αλλά η γεύση τους θα μείνει ανέπαφη για πολλούς μήνες! Αντίθετα με τα αποξηραμένα βότανα, των οποίων η γεύση γίνεται πιο «συμπυκνωμένη» όσο αποξηραίνονται, τα κατεψυγμένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις ίδιες αναλογίες με τα φρέσκα.



Συντήρηση με κατάψυξη: Μπορείτε να καταψύξετε τα βότανά σας ακολουθώντας τις παρακάτω δύο μεθόδους:
Ξηρή κατάψυξη

Κόψτε τα πιο φρέσκα, υγιή φύλλα
Πλύνετε τα, αν χρειάζεται, και στεγνώστε τα με χαρτί κουζίνας
Απλώστε τα φύλλα σε ένα πιάτο ή σε λαδόκολλα. Έτσι δε θα κολλήσουν μεταξύ τους όταν τα καταψύξουμε.
Καλύψετε το πιάτο και βάλτε το στην κατάψυξη.
Όταν ψυχθούν καλά, τοποθετήστε τα φύλλα σε αεροστεγή σακούλα και βάλτε τα πίσω στην κατάψυξη. Τα παγωμένα φύλλα δε θα κολλήσουν μεταξύ τους.

Κατάψυξη σε παγάκι

Τα δύο πρώτα βήματα είναι τα ίδια με παραπάνω.
Στριμώξτε δύο – τρία φύλλα ή μια κουταλιά ψιλοκομμένο βότανο μέσα στις θήκες μιας παγοθήκης. Φροντίστε ώστε τα φύλλα να είναι όσο το δυνατόν βυθισμένα μέσα στο νερό. Θα έχουν την τάση να επιπλέουν, αλλά μην ανησυχείτε, αυτό θα το φροντίσουμε στο επόμενο βήμα. Μισογεμίστε τις θήκες με νερό και τοποθετήστε την παγοθήκη στην κατάψυξη.
Όταν τα βοτανο-παγάκια μας έχουν σχεδόν πήξει, συμπληρώστε τις θήκες με νερό. Τα φύλλα δε θα επιπλέουν πια! Βάλτε την παγοθήκη ξανά στην κατάψυξη.
Όταν έχουν «γίνει» τα παγάκια, αφαιρέστε τα και τοποθετήστε τα μέσα σε αεροστεγής σακούλες κατά προτίμηση.
Για να χρησιμοποιήσετε τα βότανα, ρίξτε ολόκληρο το παγάκι μέσα στο φαγητό!

Συντήρηση με αποξήρανση

Η αποξήρανση είναι μέθοδος κατάλληλη για βότανα, τα οποία δεν περιέχουν πολύ μεγάλο ποσοστό υγρασίας, όπως το δεντρολίβανο, ο άνηθος, η ρίγανη, το φασκόμηλο και άλλα.

Αποξήρανση των βοτάνων

Κόβουμε τα υγιή κλαράκια από το φυτό
Απομακρύνουμε τα ξηρά ή άρρωστα φύλλα
Τα τινάζουμε μαλακά για να διώξουμε τυχόν ανεπιθύμητους επισκέπτες, όπως έντομα ή ζουζούνια!
Αν το θεωρούμε απαραίτητο, τα ξεπλένουμε με νερό και τα στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας (για τη ρίγανη αυτή η πρακτική δεν ενδείκνυται!).
Απομακρύνουμε τα φύλλα που βρίσκονται στο κάτω μέρος του κλαριού, σε απόσταση μέχρι και3 εκατοστάπερίπου.
Κάνουμε ματσάκια των 4-5 κλαριών. Χρησιμοποιούμε σπάγκο ή λαστιχάκι για να τα πιάσουμε μεταξύ τους. Καθώς αποξηραίνονται, το ματσάκι θα «μαζεύει» και ο σπάγκος θα χαλαρώνει. Οπότε θυμηθείτε να τσεκάρετε περιοδικά τα ματσάκια σας σε αυτή τη φάση. Αν θέλετε να αποξηράνετε βότανα με σχετικά μεγάλο ποσοστό υγρασίας, φτιάξτε μικρά ματσάκια.
Πάρτε μια χάρτινη σακούλα, όπως αυτές που βρίσκετε στα μανάβικα, και ανοίξτε της αρκετές τρύπες. Γράψτε πάνω στη σακούλα το όνομα του βοτάνου που αποξηραίνετε.
Τοποθετήστε το ματσάκι ανάποδα μέσα στη σακούλα.
Πιάστε το άνοιγμα της σακούλας μαζί με το άκρο του ματσακίου και δέστε τα μαζί. Φροντίστε τα βότανα που έχετε τοποθετήσει μέσα στη σακούλα να μη στριμώχνονται!
Δέστε τη σακούλα, ώστε να κρέμεται με το άνοιγμά της προς τα πάνω, σε ένα ζεστό δωμάτιο που αερίζεται.
Τσεκάρετε σε μία εβδομάδα για να δείτε πως προχωράει η αποξήρανση των βοτάνων σας. Συνεχίστε να τσεκάρετε ανά εβδομάδα, μέχρι τα βότανα να αποξηραθούν τελείως.

Αποθήκευση των αποξηραμένων βοτάνων μας

Χρησιμοποιήστε αεροστεγή δοχεία. Τα βαζάκια από διάφορες έτοιμες σάλτσες ή άλλα προϊόντα που αγοράζουμε περιοδικά είναι ιδανικά! Κάνουμε και επαναχρησιμοποίηση…
Βάλτε ταμπελάκι σε κάθε δοχείο με το όνομα του βοτάνου και την ημερομηνία αποθήκευσης.
Τα βότανά σας θα διατηρήσουν καλύτερα το άρωμά τους αν τα τοποθετήσετε ως έχουν μέσα στο δοχείο (πχ ολόκληρα φύλλα) και τα τρίψετε κατά τη χρήση.
Αν κάποια φύλλα μοιάζουν σάπια κατά το ελάχιστο, απομακρύνετέ τα. Δε θέλουμε να ρισκάρουμε να μας καταστρέψουν όλη μας τη δουλειά!
Τοποθετήστε τα δοχεία σε ένα δροσερό, ξηρό μέρος, μακριά από το φως του ήλιου.
Τα αποξηραμένα βότανα έχουν μέγιστη διάρκεια ένα έτος. Καθώς χάνουν το χρώμα τους χάνουν παράλληλα και το άρωμά τους.
Όσον αφορά στη δοσολογία: χρησιμοποιούμε ένα κουτάλι τριμμένο αποξηραμένο βότανο για κάθε ένα κουτάλι φρέσκου.

Πηγή: www.homefarming.gr

Freeze Preservation: You can freeze your herbs using the following two methods: Dry freeze Cut off the freshest, healthy leaves Wash them, if necessary, and dry them with kitchen paper Spread the leaves on a plate or on parchment paper. That way they won't stick together when we freeze them. Cover the dish and put it in the freezer. When thoroughly cooled, place the leaves in an airtight bag and return to the freezer. Frozen sheets will not stick together. Freeze in an ice cube tray The first two steps are the same as above. Squeeze two or three leaves or a spoonful of chopped herb into the pockets of an ice pack. Make sure the leaves are as submerged as possible in the water. They will tend to float, but don't worry, we'll take care of that in the next step. Half fill the cases with water and place the ice pack in the freezer. When our herb-ices are almost set, fill the containers with water. Leaves will no longer float! Put the ice pack back in the freezer. When the ice cubes are 'done', remove them and place them in airtight bags preferably. To use the herbs, pour the whole ice cube into the food! Maintenance by drying Drying is a method suitable for herbs that do not contain a very high percentage of moisture, such as rosemary, dill, oregano, sage and others. Drying the herbs Cut the healthy branches from the plant Remove dry or diseased leaves We shake them gently to drive away any unwanted visitors such as insects or buzzards! If we consider it necessary, rinse them with water and dry them with kitchen paper (this practice is not recommended for oregano!). We remove the leaves that are at the bottom of the branch, at a distance of up to 3 centimeters. We make bunches of 4-5 branches. We use string or a rubber band to hold them together. As they dry, the bunch will "gather" and the twine will loosen. So remember to check your bunches periodically during this phase. If you want to dry herbs with a relatively high percentage of moisture, make small bunches. Take a paper bag, like the ones you find in grocery stores, and poke several holes in it. Write the name of the herb you are drying on the bag. Place the bunch upside down inside the bag. Grasp the opening of the bag together with the end of the twine and tie them together. Make sure the herbs you have placed inside the bag are not squashed! Tie the bag so it hangs with the opening facing up in a warm, ventilated room. Check back in a week to see how your herb drying is progressing. Continue to check weekly until the herbs are completely dry. Storing our dried herbs Use airtight containers. Jars of various ready-made sauces or other products that we buy periodically are perfect! We also reuse… Label each container with the name of the herb and the storage date. Your herbs will retain their aroma better if you place them as they are in the container (eg whole leaves) and rub them as you use them. If any leaves look the least bit rotten, remove them. We don't want to risk them ruining all our work! Place the containers in a cool, dry place, away from sunlight. Dried herbs have a maximum shelf life of one year. As they lose their color, they also lose their aroma. Regarding the dosage: we use one spoonful of grated dried herb for every one spoonful of fresh.

 

Εζέν Μπουντέν

 


8 Αυγούστου 1898 πέθανε: Εζέν Μπουντέν Γάλλος ζωγράφος

Ο Εζέν Μπουντέν (Eugène Louis Boudin, Ονφλέρ, 12 Ιουλίου 1824 – Ντωβίλ, 8 Αυγούστου 1898) ήταν Γάλλος τοπιογράφος και θαλασσογράφος, θεωρούμενος πρόδρομος του ιμπρεσσιονισμού.
Βιογραφία

Γιος ναυτικού που αποσύρθηκε και έγινε ιδιοκτήτης καταστήματος χαρτοπωλείου και κορνιζών πινάκων ζωγραφικής, ο Μπουντέν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει ζωγράφους που δούλευαν στην περιοχή (μεταξύ των οποίων ο Ζαν Φρανσουά Μιγέ και ο Τομά Κουτύρ) οι οποίοι τον ενεθάρρυναν ν΄ακολουθήσει το καλλιτεχνικό στάδιο.

Στα εικοσιδύο του εγκατέλειψε το κατάστημα κι αφοσιώθηκε στην ζωγραφική. Ταξίδεψε στο Παρίσι και στη Φλάνδρα, και το 1850 κέρδισε μια υποτροφία που του επέτρεψε να εγκατασταθεί στο Παρίσι.
Τα χαρακτηριστικά των έργων του


Έντονα εντυπωσιασμένος από τους Ολλανδούς ζωγράφους, ακολούθησε την συμβουλή του Γιόχαν Γιόνγκκιντ να ζωγραφίζει σε ανοικτό χώρο (en plein air) και την μετέδωσε στον νεαρό τότε προστατευόμενό του Κλωντ Μονέ.

Ο Μπουντέν ζωγράφισε παραλιακές σκηνές και θαλασσινά τοπία της βορείου Γαλλίας και ήταν υπέρμαχος της άμεσης απεικόνισης της φύσης. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από την μεγάλη σημασία που έδινε στην απόδοση της φωτεινότητας του ουρανού. Θεωρείται σύνδεσμος μεταξύ της γενιάς του Κορό και των ιμπρεσσιονιστών.

Στη γενέτειρά του Ονφλέρ (Honfleur) βρίσκεται το Μουσείο Εζέν Μπουντέν (Musée Eugène Boudin). 

8 augustus 1898 Overleden: Essen Boudin Franse schilder Eugène Louis Boudin (Eugène Louis Boudin, Honfleur, 12 juli 1824 – Deauville, 8 augustus 1898) was een Franse landschapsschilder en zeeschilder, beschouwd als een voorloper van het impressionisme. Biografie Als zoon van een gepensioneerde zeeman die eigenaar werd van een kantoorboekhandel en een fotolijstjeswinkel, had Boudin de gelegenheid om schilders te ontmoeten die in het gebied werkten (waaronder Jean-François Miguet en Thomas Couture) die hem aanmoedigden om het artistieke podium na te streven. Als twintiger verliet hij de winkel en wijdde hij zich aan het schilderen. Hij reisde naar Parijs en Vlaanderen en won in 1850 een beurs waarmee hij zich in Parijs kon vestigen. De kenmerken van zijn werken Sterk onder de indruk van de Nederlandse schilders, volgde hij het advies van Johan Jongkind op om en plein air te schilderen en gaf het door aan zijn toen nog jonge beschermeling Claude Monet. Boudin schilderde strandtaferelen en zeegezichten van Noord-Frankrijk en was een voorstander van de directe weergave van de natuur. Zijn werken worden gekenmerkt door het grote belang dat hij hechtte aan het weergeven van de helderheid van de lucht. Beschouwd als een schakel tussen de generatie van Corot en de impressionisten. In de geboorteplaats van Honfleur staat het Musée Eugène Boudin

ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ

αντί μπισκότα λουλούδια διότι το διαδύκτιο έφαγε τα μπισκότα(φ.Μ.Κυμάκη)

ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ
Girella (τζιρελα)

ΥΛΙΚΑ
450γρ αλεύρι
2 αυγά
200γρ μαργαρίνη
200γρ ζάχαρη
1 βανιλια
για το μισο της ζυμης 50γρ κακάο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1.Χτυπαμαι την ζαχαρη με την μαργαρινη να αφρατεψει, προσθετουμετα αυγα ενα ενα, την βανιλια και το αλευρι λιγο λιγο. Ζυμωνουμε μεχρι να γινει μια ζυμη μαλακη και ευπλαστη.

2.Την χωριζουμε στα δυο, προσθετουμε στο ενα κομματι το κακαο και το ζυμωνουμε ξανα για λιγο, μεχρι να ενσωματωθεικαι να γινει μια ζυμη σοκολατας.

3.Ανοιγουμε με τον πλαστη τα δυο κομματια με την βοηθεια ενος σελοφαν και τοποθετουμε την ζυμη με το κακαο πανω στην ζυμηβουτυρου. Τυλιγουμε την ζυμη χωρις να αφηνουμε κενα εσωτερικα
και την βαζουμε στην καταψυξη για μια ωρα.

4.Βγαζουμε την ζυμη απο την καταψυξη και με ενα κοφτερο μαχαιρικοβουμε φετες ολο το μπαστουνι. Τοποθετουμε σε λαμαρινα με αντικολητικο χαρτι και ψηνουμε στους 180β για 15λ.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

BISCOTTI ITALIANI Girella MATERIALI 450 g di farina 2 uova 200 g di margarina 200 g di zucchero 1 vaniglia per metà impasto 50 g di cacao IMPLEMENTAZIONE 1. Sbattere lo zucchero con la margarina fino a ottenere una crema spumosa, aggiungere le uova una alla volta, la vaniglia e la farina poco alla volta. Impastare fino a ottenere un impasto morbido e malleabile. 2. Dividetelo in due, aggiungete il cacao in un pezzo e impastate ancora per un po', finché non si sarà incorporato e diventa un impasto di cioccolato. 3. Aprire i due pezzi con la plastilina aiutandosi con un cellophan e adagiare l'impasto con il cacao sopra l'impasto al burro. Avvolgere l'impasto senza lasciare spazi all'interno e mettetela in freezer per un'ora. 4. Togliere l'impasto dal congelatore e affettare l'intero bastoncino con un coltello affilato. Adagiate su una teglia con carta antiaderente e infornate a 180°C per 15 minuti. BUONA FORTUNA!!!

 

"Εγκαταλείψτε την Ινδία"

Ειρηνική διαδήλωση Ινδών πριν τις ταραχές

 
8 Αυγούστου 1942 : Ξεκινά στην Ινδία το κίνημα \"Εγκαταλείψτε την Ινδία\" κατά της βρετανικής κυριαρχίας.

Με την ονομασία Εγκαταλείψτε την Ινδία, ή Φύγετε από την Ινδία, (Χίντι: भारत छोड़ो आन्दोलन Bharat Chodo Andolan), ή Κίνημα Αυγούστου, (August Kranti), φέρεται στην ιστορία της Ινδίας και των βρετανικών αποικιών η μεγάλη εξέγερση των Ινδών και τα έκτροπα που συνέβησαν τον Αύγουστο του 1942, όπου η φράση αυτή κυριαρχούσε ως ιαχή ("Quit India") από τους εξαγριωμένους διαδηλωτές, καθώς επίσης και τα μέτρα που λήφθηκαν για την καταστολή τους.
Στην πραγματικότητα τα γεγονότα που συνέβησαν δεν ήταν προϊόν κάποιου οργανωμένου κινήματος, ή κάποιας υποκίνησης πολιτικού ηγέτη των Ινδών, όπως προσπάθησαν έτσι να το παρουσιάσουν βρετανικοί κύκλοι, αλλά μια αυθόρμητη εκδήλωση αντίδρασης του ινδικού λαού με έντονα τα αισθήματα αγανάκτησης μετά τη σύλληψη των ηγετών του κόμματος του εθνικού κογκρέσου, όπως του Μαχάτμα Γκάντι, του Παντίτ Νεχρού κ.ά. από τις αγγλικές αρχές, θέτοντας το ισχυρότερο τότε κόμμα της Ινδίας εκτός νόμου.

Ιστορικό

Το 1939 με το ξέσπασμα του Β' Π.Π. ο Αντιβασιλέας των Ινδιών Λόρδος Λίλινθγκόου έθεσε αυτοβούλως την Ινδία εμπόλεμη χώρα στο πλευρό της Αγγλίας. Παρότι η πράξη αυτή ήταν νόμιμη λήφθηκε μονομερώς χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τους πολιτικούς ηγέτες. Αν και το κόμμα του Κογκρέσου αρχικά έλεγξε την πράξη αυτή, στη συνέχεια με ψήφισμά του τον Σεπτέμβριο του 1939 τάχθηκε υπέρ της Αγγλίας με αντάλλαγμα όμως την ανεξαρτησία της χώρας. Οι Βρετανοί αρνήθηκαν να επιτρέψουν την άμεση ανεξαρτησία, λέγοντας ότι θα μπορούσε αυτό να συμβεί μόνο μετά το τέλος του πολέμου.


Σταφ. Κριππς (σκιτσογραφία του 1942)

Τον Απρίλιο του 1942, ο απεσταλμένος του Τσώρτσιλ, Στάφφορντ Κριππς ξεκινάει συνομιλίες με όλους τους τότε πολιτικούς ηγέτες επί ενός σχεδίου δημιουργίας κράτους "ντομίνιον", πλην όμως οι συνομιλίες εκείνες, λόγω αδυναμίας καθορισμού χρονοδιαγράμματος αυτοδιοίκησης, ναυάγησαν και ο Κριππς επέστρεψε άπρακτος. Την ίδια εκείνη εποχή ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρούζβελτ πίεζε τον Τσώρτσιλ για άμεση παραχώρηση ανεξαρτησίας της Ινδίας, πλην όμως ο Τσώρτσιλ παρέμενε ανένδοτος, με τη δικαιολογία πως η Ινδία είναι αδύνατο από μόνη της ν΄ αντιμετωπίσει ιαπωνική επίθεση.
Επί των εξελίξεων αυτών στις 14 Ιουλίου του 1942 το Κογκρέσο συνεδριάζοντας στη Βαρντχά, παράλληλα με το νέο ψήφισμα ανεξαρτησίας που πέρασε, εξουσιοδότησε τον Γκάντι να προετοιμάσει μια νέα εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής. Σημειώνεται στο σημείο αυτό ότι άλλα μικρότερα κόμματα, όπως και η Μουσουλμανική Ένωση, δεν αποδέχθηκαν αυτή τη θέση παραμένοντας έτσι περισσότερο φιλοαγγλικά.
8 Αυγούστου

Ο Νεχρού με τον Γκάντι στις 8-8-1942

Στις 8 Αυγούστου 1942 μιλώντας στη Βομβάη ο Μαχάτμα Γκάντι παρουσία χιλιάδων Ινδών, οπαδούς του κόμματος του Κογκρέσου τους προσκάλεσε να ακολουθήσουν περισσότερο έντονη μη-βίαιη πολιτική ανυπακοή για "μια ομαλή βρετανική απόσυρση" και ανεξαρτησία της χώρας. Στο λόγο του δε εκείνο προσκάλεσε τα πλήθη σε ενεργή συμμετοχή με τη φράση "Do or Die", που όμως σε καμία περίπτωση δεν σήμαινε βίαιη ανυπακοή. Τελικά τη θέση αυτή φέρεται να την αποδέχθηκε ένα μεγάλο ποσοστό των Ινδών. Όχι όμως και ιδιαίτερα των Άγγλων.
"Quit India !"

Έτσι την επομένη το πρωί διατάχθηκε η σύλληψη και φυλάκιση των ηγετών και όλης της επιτροπής του κόμματος του Κογκρέσου, χωρίς δίκη, θέτοντας και το κόμμα εκτός νόμου. Όταν οι συλλήψεις αυτές έγιναν γνωστές στους Ινδούς, ξέσπασαν άγριες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις σ΄ όλη τη χώρα με κυρίαρχο σύνθημα "Quit India!", (= Φύγετε από την Ινδία), εξ ου και η ονομασία της εξέγερσης αυτής. Τα έκτροπα όμως που ακολούθησαν από τους εξαγριωμένους διαδηλωτές υπήρξαν πράγματι τραγικά, τελείως αντίθετα από τη μη-βία, ανοίχθηκαν φυλακές, καταστράφηκαν δημόσια κτίρια, κόπηκαν τηλεπικοινωνίες, δίκτυα ηλεκτροδότησης, λεηλατήθηκαν καταστήματα, πυρπολήθηκαν αστυνομικά τμήματα, οχήματα και κρατικές εγκαταστάσεις, σιδηροδρομικοί σταθμοί, φθάνοντας ακόμα και σε χρήση βομβών κ.ά. ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησαν μεγάλες απεργίες σ΄ όλη τη χώρα τελείως ανεξέλεγκτες αφού η ηγεσία του κόμματος βρισκόταν πλέον στη φυλακή.

Αποκάλυψη: Το πλέον αποκαλυπτικό στοιχείο μετά από σχετικές έρευνες είναι ότι η φράση "Quit India!" που είχε γίνει το σύνθημα των διαδηλωτών σε κάθε γωνιά της Ινδίας και που συνέχισε να φέρεται ότι την είχε πει ο Μαχάτμα Γκάντι ήταν προπαγάνδα. Ουδέποτε ο Γκάντι ή ο Νεχρού είπαν τέτοια φράση είτε απ΄ ευθείας σε Βρετανούς αξιωματούχους, είτε σε πολιτικούς λόγους τους.
Στη πραγματικότητα η φράση αυτή επινοήθηκε από έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που είχε πάρει συνέντευξη από τον Γκάντι και την οποία είχε δημοσιεύσει. Εκ του δημοσιεύματος εκείνου την υιοθέτησαν οι διαδηλωτές.
Καταστολή

Οι Βρετανοί προκειμένου να επιβάλουν τη τάξη ξεκίνησαν μαζικές συλλήψεις που ξεπέρασαν τις 100.000 επιβάλλοντας ποινές μεταξύ άλλων και δημόσιες μαστιγώσεις χωρίς να λείψει η χρήση όπλων από αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, ακόμα και πολυβολισμοί αεροσκαφών κατά διαδηλωτών, θύματα των οποίων υπήρξαν εκατοντάδες, χωρίς ποτέ να δοθεί ο ακριβής απολογισμός σε νεκρούς και τραυματίες, ενώ παράλληλα κατέστειλαν πολιτικά δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου και την ελευθερία του Τύπου. Παρά ταύτα ο αγώνας συνεχίσθηκε για αρκετούς μήνες όπου πολλοί περιφερειακοί ηγέτες συνέχισαν τον αγώνα τους με μετάδοση μηνυμάτων από παράνομους ραδιοφωνικούς σταθμούς και με διανομή επαναστατικών φυλλαδίων.
ΣυνέπειεςΒασικότερες συνέπειες της εξέγερσης αυτής ήταν αφενός η τρίχρονη φυλάκιση της ηγεσίας του εθνικού κόμματος του κογκρέσου, αποκομμένη από τον έξω κόσμο και αφετέρου η ανάδειξη των πολιτικών αντιπάλων που ήταν η μουσουλμανική ένωση καθώς και οι κομμουνιστές που αναδείχθηκαν σε ισχυρά πολιτικά κόμματα, ικανά ώστε να προλειάνουν το έδαφος για την επικείμενη διχοτόμηση της χώρας.

August 8, 1942: The Quit India movement against British rule begins in India. Called Quit India, or Quit India, (Hindi: भारत चूलो उद्ञोलन Bharat Chodo Andolan), or August Kranti, refers to the history of India and the British colonies the great Indian rebellion and the deviant which took place in August 1942, where this phrase prevailed as a rallying cry ("Quit India") from angry protesters, as well as the measures taken to suppress them. In reality the events that took place were not the product of any organized movement, or instigation of any political leader of the Indians, as British circles tried to present it, but a spontaneous manifestation of reaction of the Indian people with strong feelings of indignation after the arrest of the party leaders of the national congress, such as Mahatma Gandhi, Pandit Nehru et al. by the English authorities, outlawing India's then most powerful party. Record In 1939 with the outbreak of WWII the Viceroy of the Indies, Lord Lilingthgow, voluntarily made India a belligerent country on the side of England. Although this act was legal it was taken unilaterally without prior consultation with the political leaders. Although the Congress party initially vetoed this act, then with its resolution in September 1939, it sided with England in return for the country's independence. The British refused to allow immediate independence, saying it could only happen after the war was over. In April 1942, Churchill's envoy, Stafford Cripps, begins talks with all the political leaders of the time on a plan to create a "dominion" state, but those talks, due to the inability to set a timetable for self-government, broke down and Cripps returned to work. At the same time, the US President Roosevelt was pressuring Churchill for the immediate granting of independence to India, but Churchill remained adamant, with the excuse that India was unable to face a Japanese attack on its own. On these developments on July 14, 1942 the Congress meeting at Vardha, along with the new independence resolution passed, authorized Gandhi to prepare a new campaign of civil disobedience. It is noted at this point that other smaller parties, like the Muslim Union, did not accept this position, thus remaining more pro-English. On August 8, 1942 Mahatma Gandhi speaking in Bombay in the presence of thousands of Indian Congress party followers invited them to pursue more intense non-violent civil disobedience for "an orderly British withdrawal" and the country's independence. In his speech, he invited the crowds to active participation with the phrase "Do or Die", which in no way meant violent disobedience. Ultimately this position was reportedly accepted by a large percentage of Indians. But not especially the English. "Quit India!" So the next morning the leaders and the entire committee of the Congress party were ordered to be arrested and imprisoned without trial, outlawing the party as well. When these arrests became known to Indians, wild protests and demonstrations broke out all over the country with the prevailing slogan "Quit India!", (= Get out of India), hence the name of this rebellion. But the diversions that followed from the enraged protesters were indeed tragic, the complete opposite of non-violence, prisons were opened, public buildings were destroyed, telecommunications, power grids were cut, shops were looted, police stations, vehicles and government facilities were set on fire, railway stations, reaching even in the use of bombs etc. while at the same time large strikes started all over the country completely uncontrolled since the leadership of the party was now in prison. Disclosure: The most revealing fact after relevant research is that the phrase "Quit India!" which had become the slogan of protestors in every corner of India and which continued to be claimed to have been said by Mahatma Gandhi was propaganda. Never did Gandhi or Nehru say such a phrase either directly to British officials or in their political speeches. Actually this phrase was coined by an American journalist who had interviewed Gandhi and published it. The protesters adopted it from that publication. Repression The British, in order to impose order, began mass arrests that exceeded 100,000, imposing penalties including public floggings without missing the use of weapons by police and military authorities, even shelling from aircraft against demonstrators, whose victims were hundreds, without ever being given the exact count of dead and wounded, while at the same time they suppressed civil rights a, freedom of speech and freedom of the press. Nevertheless the struggle continued for several months where many regional leaders continued their struggle by broadcasting messages from illegal radio stations and distributing revolutionary leaflets. Consequences The main consequences of this uprising were on the one hand the three-year imprisonment of the leadership of the national congress party, cut off from the outside world and on the other hand the emergence of political opponents which were the Muslim League as well as the communists who emerged as powerful political parties capable of the ground for the impending partition of the country.

Ο φούρναρης και η ελεημοσύνη

 

Ο φούρναρης και η ελεημοσύνη
Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και
μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.
- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ' τίνος να 'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
- Φύγε σου είπα, παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει,
κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!

Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.

- Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιος να πάρει την ψυχή μου.
Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια
στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει
το κεφάλι του φτωχού. Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η
ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει.
Εμείς όμως; Το έχουμε καταλάβει;
Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε;
Μήπως η «κρίση» μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία;
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;;
Και να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε.
Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. Κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί...

Φίλοι μου, μην ξεχνάτε ότι: Η πρώτη θυγάτηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο...

https://orthodoxhporeiakaizwh.blogspot.com/2015/05/blog-post_36.html

The baker and the alms The baker was constantly complaining to his wife who went to the churches and gave to the poor and the fundraisers. One day, where he brought out the warm bread and the neighborhood rustled, a poor man came and stood at his door. - Boss, are all these breads yours? - Whose is it? - And you don't eat them? - Get out of here! - Give me a bread too I'm hungry. - Go away, I told you, leave me alone. - Boss! - Are you leaving or not leaving? - Boss! The poor man begged... He didn't have time to finish, and the baker throws a loaf of bread at his head. The poor man bent down and the bread caught him and fell further. He runs, grabs it, he sits in a corner and eats it... The baker was angry all day about the grumpy visitor and the bread he lost. Let him dare to come again, he said! At night, around two after midnight, the baker jumps out of his sleep, frightened and sweating. - Woman, get up, wake up. Bring me a shirt so I can change and tell you... Woman, I died, he says, and Angels and devils gathered around me. Who will take my soul In a great scale the three damned kept adding my sorrows. And the yoke got heavier and heavier and the Angels had nothing to put on and were sad. In one moment, an Angel shouts: The bread! That which satisfied the hungry. Put it on the other yoke. The devils rebelled: He did not give the bread. He threw it to break the poor man's head. And the Angels answered: But he fed the hungry man and he granted his wish. And what do you say my wife, that bread she made and leaned scales on the contrary and I was saved. So, give, give and don't stop. And I will give. Oh, and let that poor man come again! The baker finally understood that he wins when he gives. But us? Have we got it? Are we afraid to give? Did the "crisis" plunge us into oligopoliism? Is it time to start becoming a little Christian??? And to firmly believe that when we give, instead of impoverishment, we become rich. Let's prove it in practice. Some people are in need and waiting for even a piece of bread... My friends, do not forget that: The first daughter of God is charity, this charity defeated God and became man, to save man...

Πατρίσια Νιλ

 
 

8 Αυγούστου 2010 πέθανε: Πατρίσια Νιλ Αμερικανίδα ηθοποιός

Η Πατρίσια Νιλ (Patsy Louise "Patricia" Neal, 20 Ιανουαρίου 1926 - 8 Αυγούστου 2010) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός βραβευμένη με Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 1963 Άγριος Σαν Θύελλα Ηud. Είναι επίσης γνωστή για τη συμμετοχή της στις ταινίες: Χαλύβδινες Ψυχές (The Fountainhead, 1949), Όταν η γη σταματήσει (The Day The Earth Stood Still, 1951), Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A Face In The Crowd, 1957) και Πρόγευμα στο Τίφανις (Breakfast At Tiffany's, 1961). Υπήρξε παντρεμένη με τον συγγραφέα Ρόαλντ Νταλ με τον οποίο απέκτησε 5 παιδιά.

Πρώτα χρόνια

Η Πάτσι Λουίζ Νιλ γεννήθηκε στο Πάκαρντ τις κομητείας Γουίτλεϊ του Κεντάκι από τον Γουίλιαμ Μπερντέτ και τη σύζυγό του Γιούρα Πέτρεϊ Νιλ, όμως πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Νόξβιλ του Τενεσί, όπου και πήγε σχολείο. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε δράμα στο πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν του Ιλινόις. Σε ηλικία είκοσι χρονών έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρική παράσταση του Τζον Βαν Ντρούτεν The Voice Of The Turtle ενώ στη συνέχεια ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση της Λίλιαν Χέλμαν Ένα άλλο μέρος του δάσους (Another Part Of The Forest). Για τη συμμετοχή της στο Ένα άλλο μέρος του δάσους, η Νιλ βραβεύτηκε με βραβείο ΤΟΝΙ.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο κι ο Γκάρι Κούπερ

Η Νιλ έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1949 στο πλευρό του Ρόναλντ Ρίγκαν στην ταινία John Loves Mary, ενώ την ίδια χρονια συμπρωταγωνίστησε με τον Γκάρι Κούπερ στην ταινία Χαλύβδινες ψυχές (The Fountainhead, 1949). Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας η Νιλ σύναψε ερωτικές σχέσεις με τον Κούπερ, με την οποίο είχε διαφορά ηλικίας εικοσιπέντε ετών. Ο Κούπερ που της είχε υποσχεθεί να χωρίσει τη σύζυγό του για χάρη της δεν το έκανε ποτέ, την ανάγκασε όμως να κάνει έκτρωση όταν εκείνη έμεινε έγκυος φοβούμενος ότι ένα παιδί εκτός γάμου, θα έβλαπτε την καριέρα του. . Το 1950 εμφανίστηκε στην δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Έρνεστ Χέμινγουεϊ Να έχεις και να μην έχεις, σκηνοθετημένη από τον Μάικλ Κερτίζ, αυτή τη φορά με τίτλο Παράνομο φορτίο (The Breaking Point). Την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στην κλασσική ταινία επιστημονικής φαντασίας του Ρόμπερτ Γουάιζ, Όταν η γη σταματήσει (The Day The Earth Stood Still) και στην ταινία Κεραυνός των βυθών (Operation Pacific), πλάι στον Τζον Γουέιν. Το 1952 μετά το χωρισμό της από τον Γκάρι Κούπερ, υπέστη νευρικό κλονισμό κι αποφάσισε να εγκαταλείψει προσωρινά το Χόλιγουντ για να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη και να εμφανιστεί στο Μπρόντγουεϊ στο θεατρικό της Λίλιαν Χέλμαν Η ώρα των παιδιών (The Children's Hour).

Η Νιλ στο τρέιλερ της ταινίας Χαλύβδινες Ψυχές (The Fountainhead, 1949)
Ρόαλντ Νταλ

Η Νιλ γνωρίστηκε με τον Ρόαλντ Νταλ το 1951 σε δεξίωση στο σπίτι της Λίλιαν Χέλμαν. Οι δυο τους ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν στις 2 Ιουλίου 1953 στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στη Νέα Υόρκη. Ο γάμος τους διήρκεσε τριάντα χρόνια και απέκτησαν πέντε παιδιά: την Ολίβια (η οποία πέθανε σε ηλικία 7 ετών από ιλαρά), την Τέσσα, τον Θίο, την Ωφέλεια και τη Λούσι. Σε ηλικία τεσσάρων μηνών, ο Θίο Νταλ τραυματίστηκε σοβαρά όταν το παιδικό του καροτσάκι χτυπήθηκε από ένα ταξί στη Νέα Υόρκη. Για κάποιο χρονικό διάστημα έπασχε από υδροκεφαλισμό, γεγονός το οποίο ώθησε τον πατέρα του να ασχοληθεί με την ανάπτυξη ενός μηχανήματος που θα διευκόλυνε την κατάσταση του γιου του.
Όσκαρ και προβλήματα υγείας

Το 1957 μετά από τετράχρονη απουσία από τα κινηματογραφικά δρώμενα, η Νιλ εμφανίστηκε στην ταινία του Ηλία Καζάν Μια μορφή στο πλήθος (A Face In The Crowd), ενώ το 1961 εμφανίστηκε στο πλευρό της Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις. Η Νιλ βραβεύτηκε με όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της ως Άλμα Μπράουν στο πλευρό του Πολ Νιούμαν στην ταινία του Μάρτιν Ριτ Άγριος Σαν Θύελλα (Hud). Δυο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε ξανά στο πλευρό του Τζον Γουέιν στην ταινία του Ότο Πρέμιγκερ Πρώτη Νίκη (In Harm's Way, 1965), σ' ένα ρόλο που της απέφερε το βραβείο βρετανικής ακαδημίας κινηματογράφου (BAFTA). Την ίδια χρονιά και ενώ ήταν έγκυος στο πέμπτο τους παιδί τη Λούσι, η Νιλ προσβλήθηκε από τρία εγκεφαλικά ανευρίσματα. Ο σύζυγός της Ρόαλντ Νταλ φρόντισε για την αποκατάσταση της υγείας της και τελικά η Πατρίσια κατόρθωσε να ξαναπερπατήσει και να ξαναμιλήσει. Η Νιλ την περίοδο της ανάρρωσής της απέρριψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Ο Πρωτάρης (The Graduate). Έχοντας πλέον αναρρώσει η Νιλ πρωταγωνίστησε στην ταινία Μιλούσαμε για τριαντάφυλλα (The Subject Was Roses, 1968) και προτάθηκε άλλη μια φορά για βραβείο όσκαρ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 η Νιλ συμμετείχε τόσο σε ταινίες τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο.
Τελευταία χρόνιαΤο 1978 στο Ιατρικό κέντρο του Νόξβιλ εγκαινιάστηκε προς τιμήν της η πτέρυγα αποκατάστασης για θύματα παράλυσης. Μετά την προσωπική της εμπειρία με την αναπηρία, η Νιλ έκανε πάντα για να σταθεί και να βοηθήσει άτομα που είχαν πληγεί από παράλυση. Το 1981 η Γκλέντα Τζάκσον πρωταγωνίστησε σε μια τηλεταινία με θέμα τη ζωή της Νιλ κατά την προσπάθεια της να υπερνικήσει την παράλυση της με τη βοήθεια του συζύγου της Ρόαλντ Νταλ, που τον υποδυόταν ο Ντερκ Μπογκάρντ. Το 1983, το ζεύγος Νταλ πήρε διαζύγιο και ο Ρόαλντ νυμφεύθηκε την κατά 22 χρόνια νεότερή του Φελίσιτι ("Λίσσι") ντ' Αμπρώ Κρόσλαντ. Το 1988 κυκλοφόρησε τη βιογραφία της As I Am. Το 1999 εμφανίστηκε στην ταινία του Ρόμπερτ Όλτμαν Γυρίσματα της τύχης (Cookie's Fortune). Η Νιλ πέθανε τον Αύγουστο του 2010 στο Έντγκαρταουν της Μασαχουσέτης από καρκίνο του πνεύμονα σε ηλικία ογδοντατεσσάρων ετών.

 August 8, 2010 Died: Patricia Neal American actress Patricia Neal (Patsy Louise "Patricia" Neal, January 20, 1926 – August 8, 2010) was an American actress who won an Academy Award for Best Actress for the 1963 film Wild Sun Storm. She is also known for her roles in The Fountainhead (1949), The Day The Earth Stood Still (1951), A Face In The Crowd (1957) and Breakfast at Tiffany's (Breakfast At Tiffany's, 1961). She was married to the writer Roald Dahl with whom she had 5 children. Early years Patsy Louise Neal was born in Packard, Whitley County, Kentucky to William Burdett and his wife Jurah Petrey Neal, but spent her childhood in Knoxville, Tennessee, where she attended school. After finishing school he studied drama at Northwestern University in Illinois. At the age of twenty she made her Broadway debut in John Van Druten's The Voice Of The Turtle and then took on the title role in Lillian Hellman's Another Part Of The Forest. For her participation in Another Part of the Woods, Neal was awarded a TONY Award. The film debut and Gary Cooper Neal made her film debut in 1949 alongside Ronald Reagan in John Loves Mary, while the same year she co-starred with Gary Cooper in The Fountainhead (1949). During the filming of the film, Neal began an affair with Cooper, with whom she had a twenty-five year age difference. Cooper who had promised to divorce his wife for her sake never did, but forced her to have an abortion when she became pregnant for fear that a child out of wedlock would hurt his career. . In 1950 he appeared in the second film adaptation of Ernest Hemingway's novel Have and Have Not, directed by Michael Curtiz, this time entitled The Breaking Point. The following year, he appeared in Robert Wise's classic science fiction film The Day The Earth Stood Still and Operation Pacific alongside John Wayne. In 1952, after her separation from Gary Cooper, she suffered a nervous breakdown and decided to temporarily leave Hollywood to return to New York and appear on Broadway in Lillian Hellman's The Children's Hour. Neal in the trailer for The Fountainhead (1949) Roald Dahl Neal met Roald Dahl in 1951 at a reception at Lillian Hellman's home. The two fell in love and were married on July 2, 1953 at Holy Trinity Church in New York. Their marriage lasted thirty years and they had five children: Olivia (who died aged 7 of measles), Tessa, Theo, Ophelia and Lucy. At four months old, Theo Dahl was seriously injured when his pram was hit by a taxi in New York. For some time he suffered from hydrocephalus, which prompted his father to develop a machine that would alleviate his son's condition. Oscar and health problems In 1957, after a four-year absence from film, Neal appeared in Ilia Kazan's A Face In The Crowd, while in 1961 she appeared alongside Audrey Hepburn in Breakfast at Tiffany's. Neal won an Academy Award for Best Actress for her performance as Alma Brown opposite Paul Newman in Martin Ritt's Hud. Two years later she appeared again alongside John Wayne in Otto Premiger's In Harm's Way (1965), a role that earned her a BAFTA Award. That same year and while pregnant with their fifth child Lucy, Neil suffered three brain aneurysms. Her husband Roald Dahl nursed her back to health and eventually Patricia was able to walk and talk again. Neal, during her recovery period, turned down the lead role in the movie The Graduate. Having now recovered, Neal starred in the film The Subject Was Roses (1968) and was once again nominated for an Academy Award. During the 1970s Neal was involved in both television and film. Last years In 1978, the rehabilitation ward for victims of paralysis was opened in her honor at the Knoxville Medical Center. After her personal experience with disability, Neal always did to stand up and help people who were affected by paralysis. In 1981 Glenda Jackson starred in a telefilm about Neal's life as she tries to overcome her paralysis with the help of her husband Roald Dahl, played by Dirk Bogard. In 1983, the Dahl couple divorced and Roald married Felicity ("Lissi") d'Ambro Crosland, 22 years his junior. In 1988 she published her biography As I Am. In 1999 he appeared in Robert Altman's film Cookie's Fortune. Neal died in August 2010 in Edgartown, Massachusetts of lung cancer at the age of eighty-four.

Tι είναι το αλεύρι

Tι είναι το αλεύρι

Tι είναι το αλεύρι: Το αλεύρι είναι μια σκόνη η οποία προέρχεται από τα δημητριακά και άλλες αμυλούχες πηγές τροφίμων όπως σίκαλη, κριθάρι, ρύζι κ.α. Συνήθως όμως όταν μιλάμε για αλεύρι, εννοούμε κυρίως το σιτάλευρο, το οποίο προέρχεται από το άλεσμα του καρπού του σιταριού. Πρόκειται για ένα φυτό που καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και μαλιστα είναι παγκοσμίως το δεύτερο σε συγκομιδή, μετά τον αραβόσιτο. Η ιδιαιτερότητα του σιταριού είναι ότι ολόκληρο το φυτό είναι εκμεταλλεύσιμο. Ο καρπός του χρησιμοποιείται για την Παρασκευή του αλευριού, καθώς και ζωοτροφών, αλλά συγχρόνως χρησιμοποιείται και ως πρώτη ύλη για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών και καυσίμων.

Σκληρό αλεύρι:Αλεύρι από σκληρό σιτάρι, είναι δυνατό, πλούσιο σε γλουτένη. Με χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα. Το χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε ψωμιά αφού δίνει όγκο και ελαστικότητα στο ζυμάρι.

Μαλακό αλεύρι:Αλεύρι από μαλακό σιτάρι, με χαρακτηριστική αλευρώδη υφή. Το χρησιμοποιούμε κυρίως για να φτιάξουμε κεικ και μπισκότα.

Αλεύρι για όλες τις χρήσεις:Είναι μείγμα σκληρού και μαλακού σταριού και το χρησιμοποούμε τόσο στη ζαχαροπλαστική όσο και για να φτιάξουμε ψωμί.

Αλεύρι ολικής αλέσεως:Περιέχει όλο το σπόρο του σιταριού, το χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε ψωμί, αλλά πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι όλες οι διαδικασίες παρασκευής του ψωμιού θα πρέπει να διαρκέσουν περισσότερο.

Αλεύρι από σκληρό σιτάρι:... ή αλλιώς σεμολίνα. Πρόκειται για το φυσικό λευκό αλεύρι, το οποίο προέρχεται απο το μέτριο άλεσμα της καρδιάς του καρπού του σιταριού. Εχει τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεϊνες και τη μικρότερη σε άμυλο. Χαρίζει μοναδική γεύση και υφή στο ψωμί, ενώ είναι ιδανικό και για την Παρασκευή ζυμαρικών.

Φαρίνα:Παρασκευάζεται τόσο από την άλεση σιταριού, όσο και από τις αμυλούχες ρίζες, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, εμπλουτίζεται με βιταμίνη Β και σίδηρο.

Αλεύρι για όλες τις χρήσεις, που φουσκώνει μόνο του:Σε αυτό το είδος του αλευριού, προστίθενται εξαρχής το αλάτι, το μπέικιν πάουντερ και άλλες διογκωτικές ουσίες. Το μειονέκτημά του όμως, είναι ότι σε περίπτωση που εκτεθεί σε υγρασία, χαλάει πολύ γρήγορα.

Αλεύρι τύπου 90%:Είναι ένα αλεύρι το οποίο έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε πίτουρο. Το χρησιμοποιούμε κυρίως για να φτιάξουμε μαύρα ψωμιά.

Αλεύρι τύπου 70%:Το χρησιμοποιούμε κυρίως για να φτίαξουμε λευκό ψωμί.

Αλεύρι τύπου 55%:Με αυτό φτιάχνουμε κυρίως ψωμιά πολυτελείας και φρυγανιές. Αλεύρι απο κριθάρι:Το αναμειγνύουμε συνήθως με αλεύρι από σίκαλη και δίνει χαρακτηριστική ελαφρά πικρή γεύση στο ψωμί μας.

Αλεύρι από καλαμπόκι: Για να φτιάξουμε αρτοσκευάσματα, το αναμειγνύουμε κυρίως με σιτάλευρο, επειδή από μόνο του δεν περιέχει μεγάλη ποσότητα γλουτένης, με αποτέλεσμα να μην φουσκώνει αρκετά.

Αλεύρι από βρώμη:Δίνει μια χαρακτηριστική υγρασία στο ψωμί μας και το συνδυάζουμε συνήθως με σιτάλευρο.

Αλεύρι από σίκαλη:Το ψωμί από σίκαλη θεωρείται πιο υγιεινό. Προσθήκη ακόμα και μικρής ποσότητας δίνει χρώμα στην κόρα του ψωμιού μας και κάνει πιο μαλακή την ψίχα.

Ce este făina? Ce este făina: Făina este o pulbere care provine din cereale și din alte surse alimentare cu amidon, cum ar fi secară, orz, orez etc. De obicei, însă, când vorbim despre făină, ne referim în principal la făina de grâu, care provine din măcinarea bobului de grâu. Este o plantă care se cultivă în toată lumea și este de fapt a doua cea mai recoltată la nivel mondial, după porumb. Particularitatea grâului este că întreaga plantă este exploatabilă. Fructul său este folosit pentru prepararea făinii, precum și pentru hrana animalelor, dar în același timp este folosit și ca materie primă pentru prepararea băuturilor alcoolice și a combustibilului. Faina de grau dur: Faina din grau dur, este tare, bogata in gluten. Cu o culoare galbenă caracteristică. Îl folosim pentru a face pâine deoarece dă volum și elasticitate aluatului. Făină moale: Făină din grâu moale, cu o textură făinoasă caracteristică. Îl folosim în principal pentru a face prăjituri și prăjituri. Făină universală: Este un amestec de grâu tare și moale și o folosim atât în ​​patiserie, cât și pentru a face pâine. Făină integrală: Conține bobul integral al grâului, îl folosim pentru a face pâine, dar trebuie să avem în vedere că toate procesele de preparare a pâinii ar trebui să dureze mai mult. Făină de grâu dur:... sau altfel gris. Este făina albă naturală, care provine din măcinarea moderată a miezului fructului de grâu. Are cel mai mare conținut de proteine ​​și cel mai scăzut conținut de amidon. Oferă un gust și o textură unice pâinii, în timp ce este ideală și pentru prepararea pastelor. Făina: Se prepară atât din măcinarea grâului, cât și din rădăcinile amidonoase, în timp ce în unele cazuri, este îmbogățită cu vitamina B și fier. Făină universală, auto-crescătoare: în acest tip de făină se adaugă în prealabil sare, praf de copt și alți agenți de dospire. Dezavantajul său este însă că, dacă este expus la umezeală, se strică foarte repede. Tip de făină 90%: Este o făină care are un conținut ridicat de tărâțe. Îl folosim în principal pentru a face pâine neagră. Tip 70% făină: O folosim în principal pentru a face pâine albă. Tip 55% făină: Cu aceasta facem în principal pâine și pâine prăjită de lux. Făina de orz: De obicei o amestecăm cu făină de secară și dă un gust caracteristic ușor amar pâinii noastre. Făină de porumb: Pentru a face produse de copt, o amestecăm în principal cu făină de grâu, deoarece nu conține mult gluten de la sine, deci nu crește suficient. Făină de ovăz: Oferă o umiditate caracteristică pâinii noastre și de obicei o combinăm cu făină de grâu. Făină de secară: Pâinea de secară este considerată mai sănătoasă. Adăugarea chiar și a unei cantități mici dă culoare crustei pâinii noastre și face pesmetul mai moale.

What is flour? What is flour: Flour is a powder that comes from cereals and other starchy food sources such as rye, barley, rice etc. Usually, however, when we talk about flour, we mainly mean wheat flour, which comes from grinding the grain of wheat. It is a plant that is cultivated all over the world and is actually the second most harvested worldwide, after maize. The peculiarity of wheat is that the whole plant is exploitable. Its fruit is used for the preparation of flour, as well as animal feed, but at the same time it is also used as a raw material for the preparation of alcoholic beverages and fuel. Durum flour: Flour from durum wheat, it is strong, rich in gluten. With a characteristic yellow color. We use it to make breads since it gives volume and elasticity to the dough. Soft flour: Flour from soft wheat, with a characteristic floury texture. We mainly use it to make cakes and cookies. All-purpose flour: It is a mixture of hard and soft wheat and we use it both in pastry and to make bread. Whole wheat flour: It contains the whole grain of the wheat, we use it to make bread, but we have to keep in mind that all the bread making processes should take longer. Durum wheat flour:... or otherwise semolina. It is the natural white flour, which comes from the moderate grinding of the heart of the wheat fruit. It has the highest protein content and the lowest starch content. It gives a unique taste and texture to bread, while it is also ideal for preparing pasta. Flour: It is prepared both from the grinding of wheat and from the starchy roots, while in some cases, it is enriched with vitamin B and iron. All-purpose, self-rising flour: In this type of flour, salt, baking powder, and other leavening agents are added in advance. Its disadvantage, however, is that if it is exposed to moisture, it spoils very quickly. Flour type 90%: It is a flour which has a high content of bran. We mainly use it to make black breads. Type 70% flour: We use it mainly to make white bread. Type 55% flour: With this we mainly make luxury breads and toasts. Barley flour: We usually mix it with rye flour and it gives a characteristic slightly bitter taste to our bread. Corn flour: To make baked goods, we mainly mix it with wheat flour, because it does not contain a lot of gluten on its own, so it does not rise enough. Oat flour: It gives a characteristic moisture to our bread and we usually combine it with wheat flour. Rye flour: Rye bread is considered healthier. Adding even a small amount gives color to the crust of our bread and makes the crumb softer. 

Was ist Mehl? Was ist Mehl: Mehl ist ein Pulver, das aus Getreide und anderen stärkehaltigen Nahrungsquellen wie Roggen, Gerste, Reis usw. Wenn wir jedoch von Mehl sprechen, meinen wir in der Regel hauptsächlich Weizenmehl, das durch das Mahlen von Weizenkörnern entsteht. Es ist eine Pflanze, die auf der ganzen Welt angebaut wird und nach Mais weltweit am zweithäufigsten geerntet wird. Die Besonderheit von Weizen ist, dass die ganze Pflanze verwertbar ist. Seine Früchte werden zur Herstellung von Mehl und Tierfutter verwendet, aber gleichzeitig auch als Rohstoff für die Herstellung von alkoholischen Getränken und Brennstoffen. Hartweizenmehl: Mehl aus Hartweizen, es ist stark, reich an Gluten. Mit einer charakteristischen gelben Farbe. Wir verwenden es zur Herstellung von Brot, da es dem Teig Volumen und Elastizität verleiht. Weichmehl: Mehl aus Weichweizen mit einer charakteristischen mehligen Textur. Wir verwenden es hauptsächlich für Kuchen und Kekse. Allzweckmehl: Es ist eine Mischung aus Hart- und Weichweizen und wir verwenden es sowohl in Gebäck als auch zum Backen von Brot. Vollkornmehl: Es enthält das ganze Korn des Weizens, wir verwenden es zum Brotbacken, aber wir müssen bedenken, dass alle Brotbackprozesse länger dauern sollten. Hartweizenmehl: ... oder sonst Grieß. Es ist das natürliche Weißmehl, das durch mäßiges Mahlen des Kerns der Weizenfrucht entsteht. Es hat den höchsten Proteingehalt und den niedrigsten Stärkegehalt. Es verleiht Brot einen einzigartigen Geschmack und eine einzigartige Textur, während es sich auch ideal für die Zubereitung von Nudeln eignet. Mehl: Es wird sowohl aus dem Mahlen von Weizen als auch aus den stärkehaltigen Wurzeln hergestellt, während es in einigen Fällen mit Vitamin B und Eisen angereichert ist. Selbstaufgehendes Allzweckmehl: Bei dieser Mehlsorte werden Salz, Backpulver und andere Treibmittel im Voraus hinzugefügt. Der Nachteil ist jedoch, dass es sehr schnell verdirbt, wenn es Feuchtigkeit ausgesetzt wird. Mehltyp 90 %: Es ist ein Mehl mit einem hohen Kleiegehalt. Wir verwenden es hauptsächlich zur Herstellung von Schwarzbrot. Geben Sie 70 % Mehl ein: Wir verwenden es hauptsächlich zur Herstellung von Weißbrot. Geben Sie 55% Mehl ein: Damit stellen wir hauptsächlich Luxusbrote und Toasts her. Gerstenmehl: Wir mischen es normalerweise mit Roggenmehl und es verleiht unserem Brot einen charakteristischen leicht bitteren Geschmack. Maismehl: Für Backwaren mischen wir es hauptsächlich mit Weizenmehl, da es alleine nicht viel Gluten enthält und daher nicht ausreichend aufgeht. Hafermehl: Es verleiht unserem Brot eine charakteristische Feuchtigkeit und wir kombinieren es normalerweise mit Weizenmehl. Roggenmehl: Roggenbrot gilt als gesünder. Bereits eine kleine Menge gibt der Kruste unseres Brotes Farbe und macht die Krume weicher. 

Vad är mjöl? Vad är mjöl: Mjöl är ett pulver som kommer från spannmål och andra stärkelsehaltiga livsmedelskällor som råg, korn, ris etc. Vanligtvis menar vi dock, när vi talar om mjöl, främst vetemjöl, som kommer från att mala vetekornet. Det är en växt som odlas över hela världen och som faktiskt är den näst mest skördade världen över, efter majs. Det speciella med vete är att hela växten är exploateringsbar. Dess frukt används för beredning av mjöl, såväl som djurfoder, men samtidigt används den också som råvara för beredning av alkoholhaltiga drycker och bränsle. Durummjöl: Mjöl från durumvete, det är starkt, rikt på gluten. Med en karakteristisk gul färg. Vi använder det för att göra bröd eftersom det ger volym och spänst åt degen. Mjukt mjöl: Mjöl från mjukt vete, med en karakteristisk mjölig konsistens. Vi använder den främst för att göra kakor och kakor. Allroundmjöl: Det är en blandning av hårt och mjukt vete och vi använder det både i bakverk och för att göra bröd. Fullkornsmjöl: Det innehåller hela vetekornet, vi använder det för att göra bröd, men vi måste tänka på att alla brödtillverkningsprocesser bör ta längre tid. Durumvetemjöl:... eller annars mannagryn. Det är det naturliga vita mjölet, som kommer från den måttliga malningen av hjärtat av vetefrukten. Den har den högsta proteinhalten och den lägsta stärkelsehalten. Det ger brödet en unik smak och konsistens, samtidigt som det är idealiskt för att tillaga pasta. Mjöl: Det framställs både från malning av vete och från stärkelsehaltiga rötter, medan det i vissa fall är berikat med vitamin B och järn. Självjäsande mjöl för alla ändamål: I denna typ av mjöl tillsätts salt, bakpulver och andra jäsmedel i förväg. Dess nackdel är dock att om den utsätts för fukt så förstörs den väldigt snabbt. Mjöltyp 90%: Det är ett mjöl som har ett högt innehåll av kli. Vi använder det främst för att göra svarta bröd. Typ 70% mjöl: Vi använder det främst för att göra vitt bröd. Typ 55% mjöl: Med detta gör vi främst lyxbröd och rostat bröd. Kornmjöl: Vi brukar blanda det med rågmjöl och det ger en karaktäristisk lätt bitter smak till vårt bröd. Majsmjöl: För att göra bakverk blandar vi det främst med vetemjöl, eftersom det inte innehåller mycket gluten i sig, så det jäser inte tillräckligt. Havremjöl: Det ger en karakteristisk fukt åt vårt bröd och vi brukar kombinera det med vetemjöl. Rågmjöl: Rågbröd anses vara nyttigare. Att tillsätta även en liten mängd ger färg till skorpan på vårt bröd och gör smula mjukare.