Δευτέρα 8 Αυγούστου 2022

Αρλέτα

8 Αυγούστου 2017  πέθανε: Αρλέτα Ελληνίδα τραγουδίστρια

Η Αρλέτα (3 Μαρτίου 1945[3] - 8 Αυγούστου 2017) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αργυρώ - Νικολέτα Τσάπρα.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Ξεκίνησε τη δισκογραφική της καριέρα τη δεκαετία του 1960, συμμετέχοντας στο λεγόμενο νέο κύμα της ελληνικής μουσικής. Στα πρώτα της δισκογραφικά βήματα συνεργάστηκε με αρκετούς γνωστούς συνθέτες, όπως οι Γιάννης Σπανός, Νότης Μαυρουδής, Νίκος Χουλιαράς, Γιώργος Κοντογιώργος. Στη συνέχεια πραγματοποίησε έναν δίσκο με διασκευές τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι για το θέατρο. Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 προλαβαίνει τις ηχογραφήσεις της συνεργασίας της με τον Μίκη Θεοδωράκη για το Romancero Gitano, το οποίο τελικά ηχογραφεί μετά την μεταπολίτευση, το 1978.

Πρωτοτραγούδησε στη μπουάτ "Κιβωτός" του Μίνου Αργυράκη.

Ανέλαβε τη μπουάτ "Ταβάνια", αλλά κυνηγήθηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός τραγουδιού για περίπου τέσσερα χρόνια. Μία πρόσκληση του Georges Moustaki για συμμετοχή στις συναυλίες του στο Παρίσι, την επαναφέρει και επιστρέφει ύστερα από καιρό ξανατραγουδώντας, στο θέατρο Bobino.

Τραγουδάει σε χώρους όπως το "Καφεθέατρο" στην Αθήνα και το "Λιόγερμα" της Θεσσαλονίκης.

Το 1981 ηχογράφησε τον πρώτο δίσκο με δικό της υλικό ("Ένα Καπέλο με Τραγούδια"). Το 1984 και το 1985 γνώρισε μεγάλη επιτυχία, με τραγούδια που της έγραψαν ο συνθέτης Λάκης Παπαδόπουλος και η στιχουργός Μαριανίνα Κριεζή στους δίσκους Περίπου και Τσάι Γιασεμιού.

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1986 γιορτάζοντας τα 20 χρόνια της στο τραγούδι, δίνει την πρώτη μεγάλη της συναυλία στο θέατρο του Λυκαβηττού, στην οποία παρευρίσκονται πάνω από 6.000 άτομα.

Τα χρόνια που ακολουθούν εμφανίζεται σε υπαίθριες συναυλίες (θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου, θέατρο Βράχων, Βεάκειο θέατρο Πειραιά, Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας στην Πεντέλη, κ.α) και στους χώρους "Μετρό" (Γκύζη), θέατρο "Περοκέ" (περίοδος 1987-1988), "Ροντέο" μαζί με τον Νότη Μαυρουδή, κ.α.

Παίρνει μέρος μαζί με τον Νότη Μαυρουδή στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει το Υπουργείο πολιτισμού για τους σεισμόπληκτους της Αρμενίας, στο ΣΕΦ.

Τον Δεκέμβριο του 1991 κυκλοφορεί ο δίσκος της "Άσε τα κρυφά κρυμμένα", που περιέχει τη μεγάλη της επιτυχία "Μπαρ το Ναυάγιο".

Κάποιες από τις επιτυχίες της είναι τα: "Μια Φορά Θυμάμαι", "Τα Μικρά Παιδιά", "Το Λέει Και Το Τραγούδι", "Ο Λύκος", "Το Τραγούδι Της Δραχμής", "Καφενείο", "Σερενάτα", "Έρχεται Κρύο", "Τσάι Γιασεμιού", "Τα Ήσυχα Βράδυα", "Batida de Coco", "Μπαρ το Ναυάγιο", "Λεωφορείο το 2".

Το 1997 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Από πού πάνε για την Άνοιξη» με κείμενα, στίχους, σχέδια και ζωγραφιές όλα δικά της. (Εκδόσεις «Καστανιώτη»).

Το 2009, κυκλοφορεί τον διπλό δίσκο "Και πάλι χαίρετε!"

Περιπέτεια με την υγεία της

Στις 11 Φεβρουαρίου 2008, ελάχιστα λεπτά πριν από την προγραμματισμένη της συναυλία στο Βόλο, λιποθύμησε, καθώς υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο του Βόλου και οι γιατροί χαρακτήρισαν την κατάστασή της "σοβαρή". Παρέμεινε στην εντατική σε καταστολή και σταθερή αλλά κρίσιμη κατάσταση, ωστόσο κατάφερε να αναρρώσει.
Το τέλος τηςΜετά από πολύμηνη νοσηλεία στην εντατική του νοσοκομείου «Αγία Όλγα», έχοντας υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο παράλληλα με έμφραγμα, έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου 2017

August 8, 2017 Died: Arleta Greek singer Arleta (3 March 1945[3] - 8 August 2017) was a Greek singer. Her real name was Argyro - Nicoleta Tsapra. Biography He was born in Athens. He studied painting at the School of Fine Arts. She began her recording career in the 1960s, participating in the so-called new wave of Greek music. In her first recording steps, she collaborated with several well-known composers, such as Yiannis Spanos, Notis Mavroudis, Nikos Chouliaras, Giorgos Kontogiorgos. Then he made a disc with arrangements of songs by Manos Hadjidakis for the theater. The coup of April 21, 1967 precedes the recordings of her collaboration with Mikis Theodorakis for Romancero Gitano, which she finally recorded after the post-colonial period, in 1978. He sang lead in the musical "Kivotos" by Minos Argyrakis. He took over the "Tavania" buat, but was hounded by the junta of colonels, causing him to be out of song for about four years. An invitation by Georges Moustaki to participate in his concerts in Paris, brings her back and she returns after a long time singing again, at the Bobino theater. He sings in venues such as "Cafetheatro" in Athens and "Liogerma" in Thessaloniki. In 1981 she recorded her first album with her own material ("A Hat with Songs"). In 1984 and 1985 she experienced great success, with songs written for her by the composer Lakis Papadopoulos and the lyricist Marianina Kriezi on the records About Yasemiou Tea. On September 3, 1986, celebrating her 20 years in singing, she gave her first big concert at the Lycabettus Theater, which was attended by over 6,000 people. In the following years he appeared in open-air concerts (Rematias Chalandriou theater, Vrachon theater, Veakeio theater Piraeus, Palace of the Duchess of Placentia in Penteli, etc.) and at the "Metro" venues (Gyzi), the "Peroke" theater (period 1987-1988) , "Rodeo" together with Noti Mavroudis, et al. He takes part together with Noti Mavroudis in the big concert organized by the Ministry of Culture for the earthquake victims of Armenia, at SEF. In December 1991, her album "Leave it hidden" is released, which contains her great hit "Bar the Shipwreck". Some of her hits are: "Once I Remember", "The Little Children", "She Says It And The Song", "The Wolf", "The Song Of The Drachma", "Cafe", "Serenade", "It Comes Cold", "Jasmine Tea", "Quiet Nights", "Batida de Coco", "Wreck Bar", "Bus 2". In 1997 she published the book "Where do they go for Spring" with texts, verses, drawings and paintings all her own. ("Kastaniotis" Publications). In 2009, he releases the double disc "Kai again hairete!" Adventure with her health On February 11, 2008, just minutes before her scheduled concert in Volos, she fainted, suffering a cerebral hemorrhage. She underwent surgery at the Volos hospital and the doctors described her condition as "serious". He remained in intensive care in sedation and stable but critical condition, but managed to recover. Her end After many months of hospitalization in the intensive care unit of the "Agia Olga" hospital, having suffered a stroke along with a heart attack, she passed away on August 8, 2017

Απελευθερώστε τον εγκέφαλό σας

 

Απελευθερώστε τον εγκέφαλό σας

Τί γνωρίζουμε σήμερα για την λειτουργία του εγκεφάλου;

Σύμφωνα με την έκφραση του Maurice Auroux που επαναπροσδιορίζει την εξέλιξη της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος έχει τρεις εγκεφάλους σε έναν, οι οποίοι λειτουργούν στα δύο ημισφαίρια.

Η ανθρώπινη πολυπλοκότητα προκύπτει από μια διαρκή σύγκρουση ανάμεσα σ' αυτούς τούς τρείς εγκεφάλους και στην αλληλεπίδρασή τους.

Τουλάχιστον απο την εποχή των Ελλήνων, η λειτουργία του εγκεφάλου ασκεί μια πραγματική γοητεία, ανακατεμένη καμμιά φορά με φόβο, μπροστά στο πολύπλοκο μυστήριο του "μαύρου κουτιού"

Πως λειτουργεί ο εγκέφαλός μας ;

Στην αρχή συναντάμε τον ερπετώδη εγκέφαλο -ή αρχαϊκό εγκέφαλο- που λέγεται έτσι επειδή τον ξανασυναντάμε στα ερπετά, στα ψάρια, στις θαλασσινές χελώνες και στα κατώτερα σπονδυλωτά. Είναι η έδρα των αρχέγονων ωθήσεων μας: της επιθετικότητας, του φόβου, της υπεράσπισης, του εδάφους, των ενστίκτων συντήρησης και αναπαραγωγής όλων των ωθήσεων που έχουν προορισμό την εξασφάλιση της επιβίωσης του είδους.

Δεν μπορούμε να ενεργούμε με τον ερπετώδη εγκέφαλο που έχει προγραμματιστεί μια για πάντα, είναι ανίκανος για μαθητεία, αναίσθητος στην εμπειρία Υπάρχει λοιπόν ενας ολόκληρος κόσμος μη ρηματικός από χειρονομίες και αυτόματους τρόπους συμπεριφοράς η ρίζα των οποίων είναι ο ερπετώδης εγκέφαλος. Πάνω απο τον ερπετώδη βρίσκεται ο θηλαστικός εγκέφαλος που κυβερνά τα συναισθήματα, την στοργή και την επικοινωνία με τους άλλους. Είναι επίσης το μέρος των μηχανισμών κινητοποίησης /ακινητοποίησης, αρέσκειας / απαρέσκειας, αμοιβής / τιμωρίας ... Σ'αυτόν εγγράφονται οι αρνητικές ή θετικές εμπειρίες, αλλά είναι κυρίως το φίλτρο των πληροφοριών που συλλαμβάνονται απο τον ανώτερο εγκέφαλο, το φλοιό.

Ο φλοιός προνόμιο των ανώτερων μαστοφόρων (του σκύλου, του αλόγου) και του... ανθρώπου, είναι η έδρα της συμβολικής συνείδησης, της γλώσσας, της αφηρημένης σκέψης.

Ο φλοιός κόσμημα του ανθρώπινου εγκεφάλου, είναι ο εγκέφαλος που μας επιτρέπει να δημιουργούμε θεωρίες, να διαλογιζόμαστε το αφηρημένο, να επινοούμε ...

Η αποτυχία μιας διαμόρφωσης υπερβολικά διανοητικής

Χάρις στο φλοιό του ο άνθρωπος είναι ικανός να ανταποκρίνεται με πρωτότυπο τρόπο σε ένα πρόβλημα που τίθεται απο το περιβάλλον. Ο φλοιός επιτρέπει την διάτρηση και τη δημιουργία των ιδεών.

Οι ερπετώδεις και θηλαστικοί εγκέφαλοι δεν "μιλούν" μόνο ο φλοιός έχει αυτή την ικανότητα ομιλίας έχει μια πολύπλοκη γλώσσα, ικανή να εκφράζει όλη τη λεπτότητα των συγκινήσεων και των σκέψεων και την ικανότητα να περιγράφει τις τεχνικές πραγματικότητες.

Δεν πρέπει όμως να παραμελήσουμε την σημασία των "κατώτερων " εγκεφάλων, κυρίως του θηλαστικού εγκεφάλου. Πράγματι η πληροφορία κυκλοφορεί πάντα από τον θηλαστικό στο φλοιό. Ετσι, ενα ερέθισμα φτάνει στο θηλαστικό. Αν του προκαλεί ευχάριστη ανάμνηση, ο θηλαστικός ενδιαφέρεται και μεταβιβάζει τη πληροφορία στο φλοιό. Αν τον δυσαρεστεί, το αποδοκιμάζει.

Αυτή η λειτουργία που συνδέεται με την στοργή εξηγεί την αποτυχία των υπερβολικά διανοητικών διαμορφώσεων. Στη Γαλλία συχνά πιστεύουν οτι μπορούν να επιλύσουν μια διαφορά συζητώντας γύρω απο ένα τραπέζι, δραστηριότητα του φλοιού κατ'εξοχήν. Η, συχνότερα, είναι προτιμότερο πρώτα να ενεργεί κανείς.

Αντί να πείτε στο συνομιλητή σας "Σας έχω εμπιστοσύνη" εμπιστευθήτε του μια αποστολή εμπιστευτική. Η θετική ανάμνηση που θα διατηρήσει θα παρακινήσει τον θηλαστικό να μεταβιβάσει πληροφορίες προερχόμενες απο σας.

Ολο και περισσότεροι δημιουργοί το γνωρίζουν και προτείνουν στους συμμετέχοντες ειδικές ασκήσεις για να έχουν το maximum των πιθανοτήτων επιτυχίας. Η επιτυχία τους καταγράφεται στον θηλαστικό ο οποίος μεταβιβάζει ενα θετικό μήνυμα στο φλοιό.

Είναι μια διαδικασία διαμετρικά αντίθετη από το κλασσικό σχολικό σύστημα, που βασίζεται στην άποψη κυρώσεων σε περίπτωση αποτυχίας. Αν φοβόσαστε το νερό καμμιά λογική κουβέντα ("δεν διακινδυνεύεις τίποτα ") δεν σας κάνει να αλλάξετε, όποια και αν είναι. Αλλά αν κάποιος σας κάνει να ζήσετε μια ευχάριστη εμπειρία στο νερό, ο θηλαστικός την καταγράφει, εύχεται να την ανανεώσει και στέλνει στο φλοιό θετικό μήνυμα.

Με άλλα λόγια μια διαμόρφωση δεν είναι αποτελεσματική αν δεν περάσει από το θηλαστικό με τη μορφή μιας θετικής πράξης που αυτός ο τελευταίος αποθηκεύει και μεταβιβάζει στο φλοιό για να μετατραπεί σε αφηρημένη ιδέα.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι τόσο πλούσιος και περίπλοκος ώστε οι βιολόγοι όχι μόνο ανακάλυψαν "τρείς εγκεφάλους" , δηλαδή μια κάθετη εξειδίκευση λειτουργίας, που ανακεφαλαιώνει την εξέλιξη της ανθρωπότητας, παρούσα μ' αυτόν τον τρόπο στο καθένα μας, αλλά επίσης μια οριζόντια εξειδίκευση ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, το δεξί ημισφαίριο και το αριστερό ημισφαίριο. Αυτή η εξειδίκευση δεν είναι πια ένας διαχωρισμός εφόσον το τυλώδες σώμα (ενα σύστημα δύο εκατομμυρίων ινών) εξασφαλίζει πολυάριθμες ενδοσχέσεις ανάμεσα στα δύο αυτά ημισφαίρια.

Οι δυο τρόποι της νοητικής δραστηριότητας: Λόγος και Εικόνα

Οι σχετικοί ρόλοι των δύο ημισφαιρίων ανακαλύφθηκαν από το Γάλλο βιολόγο Paul Broca, ο οποίος διαπίστωσε ότι τραυματίες που είχαν υποστεί βλάβες σ'ενα συγκεκριμένο μέρος του αριστερού φλοιού παρουσίαζαν προβλήματα ομιλίας, προβλήματα που δεν υπήρχαν σε ασθενείς που είχαν υποστεί τις ίδιες βλάβες στη δεξιά πλευρά. Το αριστερό ημισφαίριο είναι έδρα του λόγου και της λογικής; Δεν χρειαζόταν περισσότερα για να θεωρηθεί "το ευγενές" ημισφαίριο, ενώ το δεξί ημισφαίριο παρουσιάστηκε σαν δευτερεύον. Αυτή η υπερβολική υπεροχή διαρκεί ακόμα και σήμερα. Εν τούτοις οι μελέτες του ερευνητή Roger Sperry (βραβείο Νόμπελ 1981) πάνω στον ρόλο των εγκεφαλικών ημισφαιρίων απέδειξαν την σπουδαιότητα του δεξιού εγκεφάλου, ειδικού στην μουσική και στις τέχνες, ικανού να αναγνωρίζει εικόνες, να ερμηνεύει μια έννοια οπτικά και να συλλαμβάνει ένα σύστημα ολιστικά, ενώ το αριστερό ημισφαίριο δεν μπορεί παρά να αναλύει. Είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε ένα μοντέλλο όπου να διασταυρώνονται οι κάθετες και οι οριζόντιες προσεγγίσεις. Οι διαφορές ανάμεσα στο δεξί και στο αριστερό ημισφαίριο συμπληρώνονται με τις διαφορές ανάμεσα στο θηλαστικό και στο φλοιώδες σύστημα. Αυτό απέδειξε μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Τέξας, υπό την διεύθυνση του Ned Hermann, ο οποίος κατέδειξε τις τέσσερις εγκεφαλικές ζώνες.

Ας γνωρίσουμε την εγκεφαλική δραστηριότητα μας για να επικοινωνούμε αποτελεσματικά

Πρόκειται στην πραγματικότητα για τέσσερις ειδικούς τομείς ερεθισμού, σύμφωνα με τους οποίους επικαλούμαστε μάλλον τον φλοιώδη (αριστερό ή δεξιό) ή καλύτερα τον θηλαστικό (αριστερό ή δεξιό). Πράγματι, όλα τα άτομα δεν έχουν τον ίδιο τρόπο αντίδρασης απέναντι σ' ένα γεγονός: κάποιοι αναλύουν το πρόβλημα, κρατούν σημειώσεις, αναζητούν μια λογική λύση. Αλλοι διαβλέπουν μια σφαιρική λύση και σπεύδουν να την εφαρμόσουν. Εκτός από παθολογικές περιπτώσεις ή ατύχημα, τα δύο ημισφαίρια λειτουργούν μόνιμα. Αντίθετα, υπάρχουν εγκεφαλικές προτιμήσεις που οφείλονται στην μόρφωση και στην κουλτούρα, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ενας έμπειρος λογιστής λειτουργεί περισσότερο με τον αριστερό του εγκέφαλο. Αν γίνει μουσικός, ενεργοποιεί επιπλέον τον δεξιό του εγκέφαλο.

Επομένως, οι εγκεφαλικές προτιμήσεις δεν είναι αμετάβλητες. Μπορούν να αλλάξουν στην διάρκεια της ζωής. Γνωρίζοντας ότι τα δύο ημισφαίρια είναι συμπληρωματικά, είναι ενδιαφέρον να αναπτύξουμε τον αριστερό εγκέφαλο και αντίστροφα, για να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά του και την ικανότητά του να αντιμετωπίζει και να επιλύει τα πιο διαφορετικά προβλήματα. Σχηματικά, ο αριστερός φλοιώδης αντιπροσωπεύει την λογική νοημοσύνη, ο δεξιός φλοιώδης, την διαισθητική νοημοσύνη.

Ο αριστερός θηλαστικός την συγκίνηση κυριαρχημένη και στραμμένη προς την δράση.

O δεξιός θηλαστικός την ωθητήριο συγκινησιακότητα. Ολα αυτά συνδυάζονται σε ευμετάβολες αναλογίες.

Είναι φανερό ότι, για να καταλάβουμε έναν αριστερό φλοιώδη, δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούμε για τον δεξιό θηλαστικό. Ας έχουμε υπόψη ότι η επικοινωνία μας κινδυνεύει να είναι ατελέσφορη.

"Ενας αριστερός φλοιώδης αναλυτικός είναι ίσως ανίκανος να βρει τον δρόμο του στο δάσος, ενώ ένας δεξιός φλοιώδης αντιλαμβάνεται εύκολα τον χώρο, αλλά δεν μπορεί να προσανατολιστεί σ' έναν χάρτη επιτελείου", υπογραμμίζει ο Louis Timbal - Duclaux, υπεύθυνος του Ινστιτούτου Hermann France. Καταλαβαίνουμε το ενδιαφέρον αυτού του μοντέλλου και τον πλούτο της πρακτικής χρησιμοποίησης για να περιγράφουμε όλες τις ποικιλίες των τρόπων συμπεριφοράς. Οι συνδυασμοί ανάμεσα σ' αυτές τις τέσσερις ζώνες είναι πολυάριθμοι και επιτρέπουν μια πολύ λεπτή ανάλυση των εγκεφαλικών προτιμήσεων σύμφωνα με τα έργα, τα άτομα, τις ομάδες ή την κουλτούρα.

Μπορούμε να αλλάξουμε τις εγκεφαλικές προτιμήσεις ;

Η επαγγελματική εξιδείκευση, που κινητοποιεί ορισμένες ζώνες του εγκεφάλου μας προς βλάβην άλλων, έχει προφανώς μικρή επίδραση στις εγκεφαλικές μας προτιμήσεις. Βέβαια, μπορούμε να την ζήσουμε με τρόπο ικανοποιητικό με μια εγκεφαλική προτίμηση καλά καθορισμένη, εφόσον τίποτα δεν αλλάζει στο σύμπαν της, αλλά απέναντι σε προβλήματα ενός νέου είδους, θα συναντήσουμε πραγματικές δυσκολίες προσαρμογής. Χρειάζεται πολύς χρόνος και κόπος για να ξυπνήσουν οι ζώνες των αποκοιμισμένων νευρώνων. Γι' αυτό και η ανάγκη όχι μόνο να διατηρούμε τα νευρώδη κυκλώματα που έχουμε ασκήσει, αλλά και να διευρύνουμε τις εγκεφαλικές μας προτιμήσεις, κάνοντας έκκληση στις πολλές δυναμικές μας ικανότητες. Ανάμεσα στα στάδια της διαμόρφωσής μας, αυτά στα οποία μεταχειριζόμαστε την λειτουργία του εγκεφάλου έχουν ακριβώς για αντικειμενικό σκοπό να κάνουν τα συμμετέχοντα μέρη να συνειδητοποιούν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να λειτουργήσουν τα άλλα: το κλειδί των αναρρίθμητων συγκρούσεων βρίσκεται σ' αυτή την αντίληψη.

Για παράδειγμα, ένας "αριστερός φλοιώδης" φαντάζεται ότι αρκούν σαφείς, ακριβείς, ταξινομημένοι σκοποί, για να κάνουν τις ομάδες του να λειτουργήσουν. Αν ο προσωπικός του, μάλλον ο "δεξιός θηλαστικός" λειτουργεί με συναισθηματικότητα η αποτυχία είναι σίγουρη.

Το να τοποθετείται ένας "δεξιός φλοιώδης", ακόμα και λαμπρός, σε θέση όπου κυριαρχεί ο "αριστερός εγκέφαλος", σημαίνει να τον προορίζουμε για στρες και για αποτελεσματικότητα.

Μπορούμε επίσης να θεωρήσουμε ολόκληρη την ανάληψη εργασίας σαν έναν εγκέφαλο και να αναζητήσουμε την εξισορρόπησή της με τα διάφορα στοιχεία. "Κάθε ανάληψη εργασίας έχει ανάγκη από τους αριστερούς φλοιώδεις για σκέψη και ανάλυση και από τους αριστερούς θηλαστικούς για δημιουργία και διαχείριση, από τους δεξιούς φλοιώδεις για νεωτερισμό και εμπορικότητα, από τους δεξιούς θηλαστικούς για τις εξωτερικές σχέσεις και για την διαχείριση του προσωπικού" λέει ο Louis Timbal - Duclaux.

Δυσκολεύεστε να πουλήσετε εξαιρετικά προϊόντα; Στρατολογείστε μερικούς δεξιούς θηλαστικούς που ξέρουν να βρίσκουν επιχειρήματα που συγκινούν το κοινό. Οι συνελεύσεις σας καταντούν σε ανιαρές φλυαρίες; Κάνετε να συμμετέχουν σ' αυτές αριστεροί θηλαστικοί, στραμμένοι προς την δράση και την διαχείριση. Ποιό καινούριο προϊόν προωθείτε; Οργανώστε μια ομάδα από δεξιούς φλοιώδεις για τις ιδέες και από "αριστερούς εγκεφάλους" (φλοιώδεις και θηλαστικοί) για την πραγματοποίηση.

Απλές ασκήσεις για την ανάπτυξη του άλλου ημισφαιρίου

Δεν μπορούμε βέβαια να αλλάξουμε εγκεφαλικό προφίλ σαν πουκάμισο, δεδομένου του βάρους του πολιτισμού και της εκπαίδευσης. Αλλά, μπορούμε παρόλα αυτά να αναπτύξουμε νέες εγκεφαλικές προτιμήσεις με κάποιες ασκήσεις:

Αν σε σας επικρατεί ο "αριστερός εγκέφαλος" και επιθυμείτε να αναπτύξετε τον "δεξιό σας εγκέφαλο":

- Για τον δεξιό φλοιώδη: παίξτε με την ζύμη, επινοείστε και ετοιμάστε μια γαστρονομική συνταγή. Στο ξύπνημα βρείτε χρόνο για να ονειροπολήσετε. Οδηγείστε το αυτοκίνητό σας χωρίς σκοπό και χωρίς οδικό χάρτη. Τρέξτε από ευχαρίστηση, χωρίς να έχετε σκοπό την διατήρηση της φόρμας ή της υγείας

- Για τον δεξιό θηλαστικό: ακούτε την μουσική που σας αρέσει όταν έχετε διάθεση. Παίζετε με τα παιδιά σας όπως το επιθυμούν. Αφήνετε τον εαυτό σας να κλάψει χωρίς ντροπή αν έχετε συγκινηθεί. Βρείτε δέκα λεπτά την ημέρα για να αφουγκράζεστε τα συναισθήματά σας. Ζωγραφείστε ή σχεδιάστε, εμψυχώστε μια ομάδα.

Αν σε σας επικρατεί ο δεξιός εγκέφαλος και θέλετε να αναπτύξετε τον αριστερό:

- Για τον αριστερό φλοιώδη: συμμετέχετε σε μια λέσχη επενδυτών. Υπολογείστε ακριβώς την προσεχή σας υποχώρηση. Μάθετε να χρησιμοποιείτε έναν μικρο-οργανωτή. Οργανώστε ένα ταξίδι μέχρι τις πιο μικρές του λεπτομέρειες. Προσπαθείστε να επιλύσετε ένα πρόβλημα χωρίζοντάς το σε λογικές σειρές.

- Για τον αριστερό θηλαστικό: συγκεντρώστε τα απαραίτητα ακολουθώντας τον τρόπο χρήσης. Κάνετε τους υπολογισμούς σας. Ταξινομείστε τα βιβλία και τους δίσκους σας σε κατηγορίες. Να είστε ακριβείς στη διάρκεια μιας ολόκληρης ημέρας. Κάνετε το γενεαλογικό σας δέντρο.

Ο εγκέφαλος δεν φθείρεται παρά μόνο αν δεν χρησιμοποιείται

Δώσαμε μια ιδέα των δυνατοτήτων του εγκεφάλου μας επικαλούμενοι τον αριθμό των νευρώνων που τον αποτελούν. Αυτό το ψηφίο φτάνει τα 100 δισεκατομμύρια, αριθμός ιλιγγιώδης. Αλλά πρέπει να συμπληρωθεί με μια άλλη πληροφορία που πολλαπλασιάζει κι άλλο την ικανότητα και που αφορά τα κύτταρα gliale.

Αυτά που είναι τόσα πολλά ώστε να μην μπορούν να μετρηθούν (90% της εγκεφαλικής μάζας), έχουν την ικανότητα της αναπαραγωγής, αντίθετα από τους νευρώνες. Ο αριθμός τους αυξάνει βαθμηδόν όσο μαθαίνουμε, πράγμα που μας κάνει να σκεφτούμε ότι έχουμε κάποια ευθύνη για την αποτελεσματικότητα της εγκεφαλικής μας μηχανής. Δεν πρέπει λοιπόν να διστάζουμε... πρέπει να κάνουμε τα περίφημα μικρά γκρίζα κύτταρα να λειτουργήσουν και θα ανακαλύψουμε ανυποψίαστες μέχρι σήμερα δυνατότητες.

Brigitte Ludwig

Βιβλιογραφία :
(1) Helene Trocme - Fabre: "J'Apprends donc je suis", Ed. d' Organisation 2) Monique le Poncin: "Cym Cerveaux", ed. Stock
(3) Linda V. Williams: "Deux Cerveaux pour Apprendre"
(4) Dominique Chalvin: "Utiliser Tout son Cerveau", Ed. ESF

Πηγή: nea-acropoli-heraklio.gr

Free your brain What do we know today about brain function? According to Maurice Auroux's expression that redefines the evolution of humanity, man has three brains in one, which operate in both hemispheres. Human complexity results from a constant conflict between these three brains and their interaction. At least since the time of the Greeks, the workings of the brain have exerted a real fascination, sometimes mixed with fear, in the face of the complex mystery of the "black box". How does our brain work? In the beginning we meet the reptilian brain - or archaic brain - so called because it is found again in reptiles, fish, sea turtles and the lower vertebrates. It is the seat of our primordial drives: aggression, fear, defense, territory, maintenance and reproduction instincts all drives that are intended to ensure the survival of the species. We cannot act with the reptilian brain which is programmed once and for all, incapable of learning, insensible to experience So there is a whole non-verbal world of gestures and automatic behaviors rooted in the reptilian brain. Above the reptilian is the mammalian brain which governs emotions, affection and communication with others. It is also the part of the mechanisms of mobilization / immobilization, liking / disliking, reward / punishment ... In it negative or positive experiences are registered, but it is mainly the filter of the information captured by the higher brain, the cortex. The privileged cortex of higher mammals (the dog, the horse) and... man, is the seat of symbolic consciousness, language, abstract thought. The cortex, the jewel of the human brain, is the brain that allows us to theorize, meditate on the abstract, invent... The failure of an overly intellectual configuration Thanks to his cortex, man is able to respond in an original way to a problem posed by the environment. The cortex allows the drilling and creation of ideas. Reptilian and mammalian brains do not "speak" only the cortex has this ability to speak it has a complex language, capable of expressing all the subtlety of emotions and thoughts and the ability to describe technical realities. However, we must not neglect the importance of the "lower" brains, especially the mammalian brain. Indeed, information always circulates from the mammal to the cortex. Thus, a stimulus reaches the mammal. If it evokes a pleasant memory, the mammal is interested and transmits the information to the cortex. If it displeases him, he disapproves of it. This affection-related function explains the failure of overly mental configurations. In France they often believe they can resolve a dispute by discussing it around a table, cortical activity par excellence. Or, more often than not, it is better to act first. Instead of telling your interlocutor "I trust you" entrust him with a confidential mission. The positive memory it will retain will motivate the mammal to pass on information coming from you. More and more creators are aware of this and recommend special exercises to the participants to maximize the chances of success. Their success is recorded in the mammal which transmits a positive message to the cortex. It is a process diametrically opposed to the classical school system, which is based on the point of view of sanctions in case of failure. If you were afraid of water, no amount of rational talk ("you're not risking anything") will make you change, whatever it is. But if someone gives you a pleasant experience in the water, the mammal registers it, wishes to renew it and sends the cortex a positive message. In other words, a configuration is not effective if it does not pass through the mammal in the form of a positive act that the latter stores and transmits to the cortex to be transformed into an abstract idea. The human brain is so rich and complex that biologists have not only discovered "three brains", i.e. a vertical specialization of function, recapitulating the evolution of humanity, thus present in each of us, but also a horizontal specialization between the two hemispheres of the brain, the right hemisphere and the left hemisphere. This specialization is no longer a separation since the corpus callosum (a system of two million fibers) ensures numerous interrelationships between these two hemispheres. The two modes of mental activity: Word and Image The relative roles of the two hemispheres were discovered by the French biologist Paul Broca, who found that tracerebral palsy with damage to a specific part of the left cortex had speech problems that were not present in patients with the same damage to the right side. Is the left hemisphere seat of reason and logic? No more was needed to be considered the "noble" hemisphere, while the right hemisphere was presented as secondary. This excessive supremacy continues even today. However, the studies of the researcher Roger Sperry (Nobel Prize 1981) on the role of the cerebral hemispheres proved the importance of the right brain, specialized in music and the arts, capable of recognizing images, interpreting a concept visually and grasping a system holistically, while the left hemisphere can only analyze. It is possible to create a model where vertical and horizontal approaches intersect. The differences between the right and left hemispheres are complemented by the differences between the mammalian and cortical systems. This was proven by a research team at the University of Texas, led by Ned Hermann, who demonstrated the four brain zones. Let's get to know our brain activity to communicate effectively These are actually four specific areas of stimulation, according to which we rather call the cortical (left or right) or rather the mammary (left or right). Indeed, not all individuals have the same way of reacting to an event: some analyze the problem, take notes, look for a logical solution. Others see a global solution and rush to implement it. Except in pathological cases or accident, the two hemispheres work permanently. Instead, there are brain preferences that are due to education and culture, on an individual and collective level. An experienced accountant works more with his left brain. If he becomes a musician, he additionally activates his right brain. Therefore, brain preferences are not immutable. They can change during life. Knowing that the two hemispheres are complementary, it is interesting to develop the left brain and vice versa, to increase its efficiency and its ability to face and solve the most diverse problems. Schematically, the left cortex represents logical intelligence, the right cortex, intuitive intelligence. The left mammal emotion dominated and directed towards action. The right mammal drives emotionality. All these are combined in variable proportions. Clearly, to understand a left-handed corticus, we must not use the same language that we use for a right-handed mammal. Let us bear in mind that our communication risks being ineffective. "A left-cortical analyst is perhaps unable to find his way in the forest, while a right-cortical person easily perceives space but cannot orient himself on a staff map," emphasizes Louis Timbal-Duclaux, head of the Hermann France Institute. We understand the interest of this model and the wealth of practical use to describe all varieties of behavior. The combinations between these four zones are numerous and allow a very fine analysis of brain preferences according to projects, individuals, groups or culture. Can we change brain preferences? Occupational specialization, which mobilizes certain areas of our brain to the detriment of others, apparently has little effect on our brain preferences. Of course, we can live it satisfactorily with a brain preference well defined, as long as nothing changes in its universe, but faced with problems of a new kind, we will encounter real difficulties of adjustment. It takes a lot of time and effort to wake up areas of dormant neurons. Hence the need not only to maintain the neural circuits we have exercised, but also to expand our brain preferences, appealing to our many dynamic capacities. Among the stages of our formation, those in which we manipulate brain function have precisely the objective of making the parties involved aware of how they function and how others can function: the key to innumerable conflicts. lies in this perception. For example, a "cortical leftist" imagines that clear, precise, ordered goals are enough to make his teams work. If his personal, rather "right mammal" operates with emotionality, failure is certain. Placing a "right cortical", even a brilliant one, in a position where Mr  the "left brain" reigns, it means earmarking it for stress and efficiency. We can also think of the whole undertaking as a brain and seek to balance it with the various elements. "Every job needs the left cortex for thinking and analysis and the left mammals for creation and management, the right cortex for innovation and commercialism, the right mammals for external relations and personnel management," says Louis Timbal - Duclaux. Struggling to sell great products? Recruit some right wing mammals who know how to come up with arguments that move the public. Do your meetings devolve into boring chatter? Have left-wing, action-oriented, management-oriented mammals participate in them. What new product are you promoting? Organize a group of right brainers for the ideas and "left brains" (cortical and mammals) for the implementation. Simple exercises for the development of the other hemisphere We cannot of course change a brain profile like a shirt, given the weight of culture and education. But, we can still develop new brain preferences with some exercises: If you are "left brained" and wish to develop your "right brain": - For the right cortical: play with the dough, invent and prepare a culinary recipe. In waking life find time to daydream. You drive your car aimlessly and without a road map. Run for pleasure, with no intention of keeping fit or healthy - For the right-handed mammal: listen to the music you like when you're in the mood. Play with your children as they wish. You let yourself cry without shame if you're emotional. Find ten minutes a day to listen to your feelings. Paint or draw, animate a group. If you are right-brained and want to develop the left: - For the left cortical: join an investor club. Accurately calculate your next retreat. Learn to use a micro-organizer. Organize a trip down to its smallest details. You are trying to solve a problem by breaking it down into logical sequences. - For the left mammal: collect the essentials following the method of use. Do your calculations. Sort your books and discs into categories. Be punctual over the course of an entire day. Make your family tree. The brain only wears out if it is not used We have given an idea of ​​the capabilities of our brain by referring to the number of neurons that make it up. This figure reaches 100 billion, a dizzying number. But it must be supplemented with another piece of information that further multiplies the ability and that concerns glial cells. Those that are so numerous that they cannot be counted (90% of the brain mass), have the ability to reproduce, unlike neurons. Their number gradually increases as we learn, which makes us think that we have some responsibility for the efficiency of our brain machinery. So we must not hesitate... we must make the famous little gray cells work and we will discover hitherto unsuspected possibilities. Brigitte Ludwig Bibliography : (1) Helene Trocme - Fabre: "J'Apprends donc je suis", Ed. d' Organization 2) Monique le Poncin: "Cym Cerveaux", ed. Stock (3) Linda V. Williams: "Two Cerveaux pour Apprendre" (4) Dominique Chalvin: "Utiliser Tout son Cerveau", Ed. ESF

Martha Chase.jpg
8 Αυγούστου 2003 πέθανε: Μάρθα Τσέις Αμερικανίδα γενετίστρια

Η Μάρθα Κόουλς Τσέις (Martha Cowles Chase, 30 Νοεμβρίου 1927 - 8 Αυγούστου 2003), γνωστή και σαν Μάρθα Κ. Επστάιν (Martha C. Epstein), ήταν Αμερικανίδα γενετίστρια κυρίως γνωστή για τη συμμετοχή της στην ομάδα που το 1952 απέδειξε μέσω πειραμάτων ότι το DNA και όχι πρωτεΐνη είναι το γενετικό υλικό.
Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1927 στο Κλίβελαντ Χάιτς του Οχάιο. Το 1950 έλαβε Μπάτσελορ από το Κολέγιο του Γούστερ και το 1964 διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια.

Το 1952 σαν νεαρή εργαστηριακή βοηθός του Αμερικανού ειδικού στους φάγους Άλφρεντ Χέρσεϊ στο Εργαστήριο του Κολντ Σπρινγκ Χάρμπορ, της Νέας Υόρκης, έλαβε μέρος σε ένα από τα σημαντικότερα πειράματα του 20ου αιώνα στη βιολογία. Επινοημένο από τον Χέρσεϊ, το πείραμα των Χέρσεϊ και Τσέις, όπως είναι γνωστό, απέδειξε τις γενετικές ιδιότητες του DNA επί των πρωτεϊνών. Ιχνιθετόντας τους βακτηριοφάγους με ραδιενεργά ισότοπα, οι δύο επιστήμονες κατόρθωσαν να εντοπίσουν τις πρωτείνες και το DNA και να επιβεβαιώσουν ότι το δεύτερο είναι το μόριο της κληρονομικότητας.

Ο Χέρσεϊ και η Τσέις δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των πειραμάτων τους το 1952. Το πείραμα τους ενέπνευσε τον Αμερικανό ερευνητή Τζέιμς Γουάτσον, o οποίος μαζί με το Βρετανό Φράνσις Κρικ κατανόησε τη δομή του DNA στο εργαστήριο Κάβεντις του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ το επόμενο έτος.

Ο Χέρσεϊ μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής με τους Σαλβαδόρ Λούρια και Μαξ Ντελμπρούκ το 1969. Η Τσέις, ωστόσο, δεν έλαβε ποτέ ανάλογη διάκριση για τη συμβολή της. Συνέχισε να εργάζεται σαν βοηθός εργαστηρίου, αρχικά στο Εθνικό Εργαστήριο του Όακ Ριτζ στο Τενεσί και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ έως ότου μετακόμισε στο Λος Άντζελες στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Εκεί παντρεύτηκε το βιολόγο Ρίτσαρντ Έπστάιν. Μια σειρά προσωπικών ατυχιών τη δεκαετία του 1960 έθεσε τέλος στην επιστημονική της σταδιοδρομία. Για δεκαετίες υπέφερε από μια μορφή άνοιας που της στέρησε τη βραχυπρόθεσμη μνήμη της. Πέθανε στις 8 Αυγούστου 2003 από πνευμονία. 

August 8, 2003 Died: Martha Chase American geneticist Martha Cowles Chase (November 30, 1927 - August 8, 2003), also known as Martha C. Epstein, was an American geneticist best known for her participation in the group that in 1952 proved through experiments that DNA, not protein, is the genetic material. Resume He was born in 1927 in Cleveland Heights, Ohio. In 1950 he received a BA from the College of Wooster and in 1964 a PhD from the University of Southern California. In 1952 as a young laboratory assistant to the American phage expert Alfred Hersey at the Cold Spring Harbor Laboratory, New York, she took part in one of the most important experiments of the 20th century in biology. Conceived by Hersey, the Hersey and Chase experiment, as it is known, proved the genetic properties of DNA on proteins. By tracing the bacteriophages with radioactive isotopes, the two scientists were able to identify the proteins and the DNA and confirm that the latter is the molecule of heredity. Hersey and Chase published the results of their experiments in 1952. Their experiment inspired the American researcher James Watson, who together with the British Francis Crick understood the structure of DNA at the Cavendish Laboratory of the University of Cambridge the following year. Hersey shared the Nobel Prize in Medicine with Salvador Luria and Max Delbrück in 1969. Chase, however, never received a similar distinction for her contribution. She continued to work as a laboratory assistant, first at Oak Ridge National Laboratory in Tennessee and then at the University of Rochester until moving to Los Angeles in the late 1950s. There she married biologist Richard Epstein. A series of personal misfortunes in the 1960s put an end to her scientific career. For decades she suffered from a form of dementia that robbed her of her short-term memory. He died on August 8, 2003 of pneumonia.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ της Κατερίνας Παπαδοπούλου

γραμματόσημο σειρά αγριολούλουδα της Ελλάδας φ.Μ.Κυμάκη


 
πηγή : http://www.onestory.gr/post/28972011350
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ
της Κατερίνας Παπαδοπούλου *
.
Μέσα σε μια πόλη μεγάλη που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε μεγάλη πόλη
Σ΄ ένα δρόμο όχι από τους πολύ γνωστούς
Από αυτούς με ένα μεγάλο ξενοδοχείο όπου έρχονται συνήθως εισαγώμενοι επιχειρηματίες με ένα ταξί και τη βαλίτσα τους και φεύγουν με ένα ταξί - ίσως είναι και το ίδιο και βέβαια με την ίδια βαλίτσα, χωρίς να κοιτάξουν καθόλου το δρόμο και τα ζωντανά του.
Σε ένα δρόμο γεμάτο κινέζικα μαγαζάκια ρούχων και πορνεία με αρχαιοελληνικούς κίονες σε φωσφορούχα χρώματα
- οι Κινέζοι εκεί είναι σαν να έχουν πέσει από ψηλά σε αυτό το δρόμο και νομίζουν ότι ειναι ναυαγοί αποκλεισμένοι- δεν κάνουν ποτέ πάνω από εξήντα βήματα μακριά από τα σπίτια τους, αφού άμα τους ρωτήσεις για τους ντόπιους και το μέρος, το μόνο που ξέρουν να σου πουν είναι πόσο πάει το πισωκολλητό, πόσο το χωρίς καπότα και πόσο ο γύρος στη γωνία
σ’εκείνο το δρόμο με το μεγαλειώδες όνομα που ακούγεται τόσο ειρωνικό στα στόματα των επισκεπτών του
στο δρόμο της Σαπφούς
σ΄ένα δωμάτιο στο τελευταίο όροφο της γωνιακής πολυκατοικίας μένει η Σαπφώ.
Οι δραστήριες γλώσσες της περιοχής ακόμα δεν έχουν καταλήξει ποιος μιμήθηκε ποιόν : ο δρόμος την πουτάνα ή η πουτάνα το δρόμο
Τόσα πολλά χρόνια μένει εκεί η Σαπφώ.
Εκεί μέσα στο δωμάτιο της παίζει ένα ραδιόφωνο ασταμάτητα τα νέα της ημέρας. Ξεχωρίζοντας τις καθημερινες από τα σαββατοκύριακα. Τα σαββατοκύριακα παίζει τζαζ πριν από κάθε πόλεμο και ένα γρήγορο swing μετά από κάθε αυτοκτονία. Τις καθημερινές δεν έχει μουσικά διαλείμματα : αυτοκτονίες, πόλεμοι και πόλεμοι, αυτοκτονίες ανακοινώνονται.
Οι τοίχοι στο δωμάτιο είναι ντυμένοι με χάρτες – παγκόσμιους – που ξεπαγώνουν τη μονότονη στασιμότητα των συσπάσεων.
Στις γωνίες στριμώχνοναι κάτι ωκεανοί ενώ πάνω από το παράθυρο είναι η Λατινική Αμερική που πάντα την ενθουσίαζε.
Η μόνωση ειναι καλή, πνίγει αποτελεσματικά τις αρσενικιές βρισιές και τη γλώσσα που τις γλείφει.
Έχει καρφιτσώσει στα κουφώματα πίνακες σπουδαίους,τόσο αφαιρετικούς όσο και τα ρούχα που αφαιρούνται σχεδόν αυτόματα εκεί μέσα. Δεν τους κοιτάζει ποτέ γιατί κανένας δεν της είπε ότι είναι σπουδαίοι.
Μόνο η Λατινική Αμερική μένει νηφάλια μέσα της.
Στο τέλος της μέρας οι μόνες γεύσεις που θυμάται είναι το κρύο φαγητό και το κόκκινο από το κρασί της, εκείνο μέσα στο μεγάλο χάρτινο κουτί.
Ούτε εκείνη μα ούτε και κανείς άλλος θυμάται πόσοι μπήκαν αγόρια και βγήκαν άντρες μέσα από εκείνο το δωμάτιο.
Πάνω στη ρώγα από το αριστερό της βυζί αποστήθιζαν όρκους αντρικής τιμής.
Τους επαναλάμβαναν κατεβαίνοντας τις σκάλες, ψιθυρίζοντας.
Μετά τους φώναζαν κάτω από τα μπαλκόνια με τις πράσινες γλάστρες και τις κοπέλες με πράσινα μάτια.
Τους έβαζαν προσεκτικά μαζί με την υπογραφή τους για να τονίσουν τη σοβαρότητα και τη δέσμευση.
Και η πόλη γέμιζε όρκους που μύριζαν λίγο από το βυζί της Σαπφούς. Έτσι ταξίδευε.
Στ΄ αλήθεια, δεν είχε ταξιδέψει ποτέ της. Η Λατινική Αμερική ήταν μόνο ένα όνειρο και μάλιστα όχι παιδικό. Αν πήγαινε ίσως και να την απογοήτευε, η ζέστη και η ξένη γλώσσα.
Εκεί μέσα στους τέσσερις ντυμένους με χάρτες τοίχους βρήκε έρωτες. Γι΄αυτό εξάλλου δεν ταξιδεύει ο κόσμος και ρωτάει συνέχεια « πότε φτάνουμε ;».
Όσους ξέχασαν ή έκαναν ότι ξέχασαν να την πληρώσουν, τους φώναζε έρωτες. Και ήταν πολλοί. Το καταλάβαινε όταν έφευγαν χωρίς να ανοίξουν το πορτοφόλι και προλάβαινε να τους αποχαιρετίσει με ένα ποίημα που έφτιαχνε εκείνη τη στιγμή με σπέρματα ρεαλισμού και σταγόνες ιμπρεσσιονισμού αν είχε προλάβει να ιδρώσει.
Στους τοίχους : έρωτας, ποίηση και ταξίδια, μελοποιημένος Καββαδίας που τον ήξερε από παλιά, πριν την ονομάσουν Σαπφώ.
Στο πάτωμα οκλαδόν έφτιαχνε καραβάκια από πολυχρησιμοποιημένα σεντόνια που είχαν κοκκαλώσει. Φόρος τιμής στην τόση ηδονή.
Τα έφτιαχνε και μετά τα άφηνε. Χωρίς να τους βρει όνομα. Τα άφηνε να τα καθοδηγεί ο κόκκινος φάρος στην εξώπορτα.
Όπως καθοδηγούσε μακριά και τα παιδιά της που δεν τους είχε βρει όνομα και έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν να την κοιτάξουν, που της έμοιαζαν.
Έπρεπε να γίνουν καθ΄εικόνα και ομοίωση των πατέρων.
Έτσι έπρεπε. Έτσι έλεγε η μυθολογία.
Τα φανταζόταν όλα, στρατιές δικηγόρων. Της άρεσαν οι δικηγόροι είχαν ακριβά εσώρουχα, όμορφα βίτσια και μαλακά χέρια.
Ένας δικηγόρος της είχε χαρίσει κάποτε ένα κομπολόι και το είχε κρεμάσει κάπου μέσα στο Αιγαίο του τοίχου της. Για να το βλέπει.
Θα είχαν γίνει δικηγόροι λοιπόν.
Είχε περάσει μαζί τους τόσα βράδια. Τους διάβαζε τις μυθολογίες και άλλαζε τη φωνή της, για να μην τα παίρνει ο ύπνος, πριν τα χορτάσει.
Τα άφηνε να παίζουν μπρα ντε φερ πάνω στην επίπεδη κοιλιά της. Ζητωκραύγαζαν με το παιχνίδι που μεταμορφωνόταν σε πάλη σκιών στους τοίχους και στα κεφάλια τους.
Όταν ήθελε να τα διώξει τα κρεμούσε άτσαλα στο μπαλκόνι. Όχι για πολύ. Για τόσο λίγο όσο να φουσκώσει ο ελληνικός καφές της γριάς γειτόνισσας και να χύσει στο πάτωμα της ο ελληνικός έρωτας. Τους Κινέζους δεν τους ήθελε. Της έβγαζαν κάτι φτηνό και απρόσωπο όπως τα υφάσματα τους. Μα ούτε και εκείνοι την ήθελαν. Δεν τους ρώτησε ποτέ το λόγο.
Δίδαξε τα παιδιά της ότι γαμιέται ο Δίας.
Μακάρι να το θυμούνται. Αν το θυμούνται θα λένε : «Αφού γαμιέται ο Δίας καλά κάνει και γαμιέται και η Σαπφώ».
Κάπως έτσι θα ήταν και η απολογία της την ώρα που το πάτωμα θα γινόταν κενό και θα κάπνιζε φλόγες και σκάλες θα φύτρωναν για το παράδεισο και την κόλαση του κορμιού της. Την απολογία στον εαυτό της ακόμα την ετοίμαζε, την σκεφτόταν όσο έβγαζαν τις κάλτσες τους οι κυριοι. Και το έκαναν γρήγορα. Και κάποιοι δεν τις έβγαζαν καθόλου.
Τα πρωινά ο ήλιος που έμπαινε όρθωνε τη λογική της. Τη τσίτωνε.
Αλλά τα χέρια του πατώματος απλωνόταν και την ξάπλωναν τελετουργικά.
Η ζωή της βάδιζε στο ίδιο πάτωμα. Πρόσεχε να μην την πατήσει και την πηδούσε την τελευταία στιγμή την ώρα που άλλαζε στάσεις. Στο πάτωμα. Δεν αγόρασε ποτέ κρεβάτι γιατί φοβόταν οτι θα την έπαιρνε ο ύπνος. Και μεχρι τότε κανείς δεν της το ζήτησε.
Ακόμα και αν την έσωζες και την κατέβαζες κάτω που περπατάνε οι άνθρωποι- που έχουν τραπεζομάντηλα και ρούχα που δεν είναι διάφανα ούτε έχουν τρύπες-καρδούλες για να χωράει η αγάπη- αυτή θα έτρεχε να ανέβει πάλι πάνω στο δωμάτιο της.
Γιατί θα θυμόταν ότι δεν είχε να ανταλλάξει τη σωτηρία της με κάτι. Και είχε μάθει να ανταλλάζει. Ρευστά είδη.
Θα σε έδιωχνε αν πήγαινες να την σώσεις. Πρώτα θα σε κερνούσε μία σύμπτωση σωμάτων. Αν την αρνιόσουν θα έβγαινε στο μπαλκόνι και την ώρα που θα χανόσουν στο δρόμο θα φώναζε ότι είσαι από τους άλλους, τους χαμένους, τους άρρωστους.
Αν θες χάιδεψε της την πλάτη εκεί που την χτύπησαν για να την παρηγορήσουν – φιλικά και χωρίς ανταλλάγματα – από μέρους τους.
Τόσα χρόνια είχε μάθει καλά ότι το χέρι της κάνει πολλά, καλύτερα από πολλές, αλλά στην πλάτης της δεν φτάνει ποτέ εκείνα τα σημάδια που αφήνει η παρηγοριά.
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί εύχεται :
-να είναι μικρές οι νύχτες
-να σταματήσει να στάζει το ταβάνι ελπίδες
-να στεγνώνουν εύκολα τα απλωμένα
-και να φύγει επιτέλους εκείνη η κουκουβάγια που είχε κάνει φωλιά στην ταράτσα
δεν την είχε δει ποτέ, αλλά την άκουγε, κουκουβάγια ήταν σίγουρα.
Και οι κουκουβάγιες ζουν πολλά χρόνια στο δρόμο της Σαπφούς.

Η Κατερίνα Παπαδοπούλου είναι φοιτήτρια στο δεύτερο έτος στο τμήμα Ψυχολογίας στο ΑΠΘ. Γεννήθηκε στην Αθήνα ενώ έχει ζήσει μερικά χρόνια στη Σάμο και στη Χίο πριν καταλήξει στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή έγραφε και έβαζε τη μαμά της να δένει χαρτιά με κορδέλες. Μεγαλώνει αλλά γράφει ακόμα προσπαθώντας να δεθεί κάπου, αφού βαριέται εύκολα και της αρέσει να ταξιδεύει.
[ facebook ] [ e-mail ]


source: http://www.onestory.gr/post/28972011350 THE ROAD OF SAPPHUS by Katerina Papadopoulou * . Inside a big city that could be any big city On a street not very well known From those with a big hotel where imported businessmen usually come with a taxi and their suitcase and leave with a taxi - maybe it is the same and certainly with the same suitcase, without looking at all at the street and its living. In a street full of Chinese clothes shops and brothels with ancient Greek columns in phosphorescent colors - the Chinese there are as if they had fallen from above into this road, and think they are shipwrecked stranded - they never go more than sixty paces from their houses, for if you ask them about the natives and the place, that's all they know to tell you how far the tailgate goes, how far without a hood and how far around the corner on that street with the majestic name that sounds so ironic in the mouths of its visitors on the road of Sapphos Sappho lives in a room on the top floor of the corner apartment building. The active languages ​​of the region still haven't decided who imitated whom: the road the whore or the whore the road That's how many years Sappho lives there. There in her room, a radio plays non-stop the news of the day. Distinguishing weekdays from weekends. On weekends he plays jazz before every war and a quick swing after every suicide. On weekdays there are no musical breaks: suicides, wars and wars, suicides are announced. The walls in the room are lined with maps – global – that unfreeze the monotonous stasis of contractions. There are some oceans in the corners, while above the window is Latin America, which has always excited her. The insulation is good, it effectively drowns out male curses and the tongue that licks them. He has pinned to the frames great paintings, as removable as the clothes that are removed almost automatically in there. She never looks at them because no one told her they are great. Only Latin America stays sober inside. At the end of the day the only tastes she remembers are the cold food and the red from her wine, the one in the big cardboard box. Neither she nor anyone else remembers how many boys entered and men exited that room. On the rosary from her left breast they memorized men's oaths of honor. They repeated them going down the stairs, whispering. Then they called them under the balconies with the green pots and the girls with green eyes. They were carefully placed along with their signature to emphasize seriousness and commitment. And the city was filled with oaths that smelled a little of Sappho's breast. That's how he traveled. In truth, she had never traveled. Latin America was only a dream and not a child's one at that. If she went, she might be disappointed by the heat and the foreign language. There, within the four walls covered with maps, he found love. That's why people don't travel and keep asking "when are we arriving?". Those who forgot or pretended to forget to pay her, she called them lovebirds. And there were many. He understood it when they left without opening the wallet and he had time to say goodbye to them with a poem he was making at that moment with seeds of realism and drops of impressionism if he had time to sweat. On the walls: love, poetry and travels, set to music by Cavavadias who knew him from long ago, before she was called Sappho. Squatting on the floor, he made boats out of well-used sheets that had gone bony. A tribute to so much pleasure. He would make them and then leave them. Without finding a name for them. He let the red beacon at the front door guide them. As she led away her children who she had not found a name for and they left and never came back to look at her, who looked like her. They were to be made in the image and likeness of the fathers. That's how it should be. So the mythology said. He imagined it all, armies of lawyers. She liked lawyers had expensive underwear, beautiful vices and soft hands. A lawyer had once given her a rosary and hung it somewhere in the Aegean of her wall. For him to see. So they would have become lawyers. He had spent so many nights with them. She would read them mythologies and change her voice to keep them from falling asleep before she had had enough. She let them play bra de fer on her flat stomach. They cheered as the game transformed into a shadow fight on the walls and in their heads. When he wanted to get rid of them, he clumsily hung them on the balcony. Not for long. For as little as the old neighbor's Greek coffee swells and Greek love spills onto her floor. He didn't like the Chinese. They gave her something cheap and impersonal like their fabrics. But they didn't want her either. He never asked them why. He taught them it's her own that Zeus fucks. I hope they remember that. If they remember it, they will say: "After Zeus fucks himself, he does well and Sappho also fucks herself". Somehow her apology would be when the floor would become empty and smoke flames and stairs would grow to the heaven and hell of her body. She was still preparing the apology to herself, thinking about it while the gentlemen were taking off their socks. And they did it quickly. And some didn't take them off at all. In the mornings, the rising sun corrected her logic. He was teasing her. But the hands of the floor were reaching out and ritualistically laying her down. Her life was walking on the same floor. He was careful not to step on it and jumped on it at the last moment while changing positions. On the floor. She never bought a bed because she was afraid she would fall asleep. And until then no one asked her. Even if you saved her and took her down where people walk - who have tablecloths and clothes that aren't see-through or have heart-holes for love to fit in - she would run back upstairs to her room. Because she would remember that she didn't have to trade her salvation for something. And he had learned to trade. Liquid items. She would kick you out if you went to save her. First you would be treated to a coincidence of bodies. If you refused her she would go out on the balcony and while you were lost in the street she would shout that you are one of the others, the lost, the sick. If you want, pat her back where she was hit to comfort her - amicably and without reciprocation - on their behalf. For so many years she had learned well that her hand does a lot, better than many, but on her back it never reaches those marks that comfort leaves. Every night before going to sleep he wishes: - let the nights be short -to stop dripping the ceiling hopes - to dry easily when spread out -and that owl that had made a nest on the roof should finally leave he had never seen her, but he could hear her, she was definitely an owl. And the owls live many years on the road of Sappho. Katerina Papadopoulou is a second year student in the Department of Psychology at AUTH. He was born in Athens and lived for a few years in Samos and Chios before ending up in Thessaloniki. From a young age she wrote and made her mother tie papers with ribbons. She is growing up but still writes trying to bond somewhere, as she gets bored easily and likes to travel.

Λονδίνο 2012, Μπάσκετ

 Λονδίνο 2012, Μπάσκετ και ελληνικές επιτυχίες

08 Αυγούστου 2012, 06:35

Στο Ολυμπιακό Άθλημα του μπάσκετ είναι αφιερωμένο το 13ο κατά σειρά Doodle της Google για αυτούς τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Μπάσκετ έχει σήμερα η Google στην πρώτη της σελίδα στο πλαίσιο των αφιερωμάτων που κάνει στα Ολυμπιακά Αθλήματα και μετά το χθεσινό μας τρέξιμο μετ' εμποδίων, σειρά έχει η προσπάθεια μας να βάλουμε καλάθι! Το νέο διαδραστικό και αυτή τη φορά Doodle της Google μας προτρέπει να ρίξουμε βολές!
Πατώντας το space και έχοντας στη διάθεσή μας μόλις 24 δευτερόλεπτα, προσπαθούμε να ευστοχήσουμε στις βολές.
Αν τα καταφέρουμε καλά το κοινοποιούμε και στους φίλους μας στο Google + ! Αν όχι ... ξαναπροσπαθούμε!
Στην 8η θέση με εξαιρετική εμφάνιση τερμάτισαν οι Σολωμού/ Πλατανιώτη στον τελικό της συγχρονισμένης κολύμβησης, ενώ ο Βολικάκης στην ποδηλασία πήρε την 9η θέση! Στο μεταξύ, έκτος Ολυμπιονίκης στο δίζυγο αναδείχθηκε ο Βασίλης Τσολακίδης, την έκτη θέση κατέκτησε ο Βύρων Κοκκαλάνης στα σκάφη RSX και την 19η οι Καμπουρίδης/ Παπαδόπουλος στα σκάφη 470. Νωρίτερα, η χώρα μας πανηγύρισε τις προκρίσεις του Δουβαλίδη (110 μ. εμπόδια) και του Τσάκωνα (200 μ.), ενώ εκτός τελικού έμεινε η Λίκα στον ακοντισμό.

Ένατος ο ποδηλάτης μας

Στην 9η θέση της κατάταξης στο κέιριν τερμάτισε ο Χρήστος Βολικάκης, που δεν κατάφερε να μπει στην κούρσα των μεταλλίων.

Στον αγώνα για τις θέσεις 7 - 12, ο ποδηλάτης μας τερμάτισε τρίτος, βελτιώνοντας την θέση του σε σχέση με τους Αγώνες στο Πεκίνο, όπου βρέθηκε στην 13η θέση.

Εξαιρετικό το ντουέτο μας στον τελικό

Αν και δεν κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο, η Δέσποινα Σολωμού και η Ευαγγελία Πλατανιώτη παρουσίασαν ένα εξαιρετικό πρόγραμμα στον τελικό της συγχρονισμένης κολύμβησης, συγκεντρώνοντας 178.560 βαθμούς.

Η βαθμολογία του ντουέτου μας δεν στάθηκε ικανή να μας χαρίσει μετάλλιο, ενώ η... παράδοση συνεχίστηκε και οι Ρωσίδες πήραν την πρωτιά με 197.100.

Στην 6η θέση ο Τσολακίδης

Οκτώ χρόνια πέρασαν για να δούμε Έλληνα αθλητή σε τελικό οργάνου στην ενόργανη γυμναστική (μετά τον Δημοσθένη Ταμπάκο στους κρίκους) και ο Βασίλης Τσολακίδης κατατάχθηκε έκτος.

Ο 32χρονος αθλητής μας και «αργυρός» παγκόσμιος πρωταθλητής παρουσίασε ένα δυνατό πρόγραμμα με μεγάλο συντελεστή δυσκολίας. Ο Βασίλης δεν απέφυγε τα μικρά λάθη και η έξοδός του δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει 15.300 βαθμούς.

Έκτος με ελπίδες ο Κοκκαλάνης

Με την κατάκτηση της έκτης θέσης στα RSX ολοκλήρωσε ο Βύρων Κοκκαλάνης την πρώτη του παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο 26χρονος –που υποχώρησε κατά μία θέση σε σχέση με την προτελευταία κούρσα- έκανε σπουδαία κούρσα στην τελευταία εμφάνιση της ιστιοσανίδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αφού στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα αντικατασταθεί από το kite surfing.

Αποκλείστηκε και ξέσπασε η Λίκα

Από τα προκριματικά του ακοντισμού αποκλείστηκε η Σάββα Λίκα, που δεν έπιασε το όριο πρόκρισης (62 μ.).

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ξεκίνησε με βολή στα 56.36 μέτρα και η καλύτερη της βολή ήταν στα 57.06 μέτρα και έτσι έμεινε στην 27η θέση, όμως, η Ελληνίδα στην τελευταία της βολή τα πήγε πολύ άσχημα με αποτέλεσμα να την ακυρώσει και να ξεσπάσει.

Μετά την τελευταία της προσπάθεια, η Λίκα έπεσε στο έδαφος και χτύπησε το χέρι της, ενώ η κάμερα την «τσάκωσε» να κλαίει, ενώ οι θεατές την χειροκροτούσαν…

Τερμάτισαν 19οι οι Καμπουρίδης/ Παπαδόπουλος

Τη 19η θέση στην κατηγορία των 470 πήραν οι Παναγιώτης Καμπουρίδης και Στάθης Παπαδόπουλος, που τερμάτισαν 8οι και 20οι στις δύο τελευταίες ιστιοδρομίες.

Στον αγώνα των μεταλλίων αναμένεται σπουδαία μάχη για το χρυσό μεταξύ Αυστραλών και Βρετανών.

Στα ημιτελικά ο Τσάκωνας

Ο Λυκούργος Τσάκωνας κατέκτησε την 4η θέση στη δεύτερη προκριματική σειρά με χρόνο 20.56 και ήταν αρκετή για τον στείλει στα αυριανά ημιτελικά των 200μ..

Και αυτό γιατί στα ημιτελικά προκρίνονται εκτός από τους τρεις πρώτους και επιπλέον τρεις αθλητές με τους καλύτερους χρόνους.

Άνετα ο Δουβαλίδης

Την πρόκριση στα ημιτελικά κέρδισε ο Κώστας Δουβαλίδης χάρη στον χρόνο που έκανε στην κούρσα των 110μ. με εμπόδια.

Ο Έλληνας πρωταθλητής κατέκτησε την δεύτερη θέση με 13.40 ενώ δήλωσε ότι είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και συνεχίζει. Δεν δίστασε μάλιστα να αποκαλύψει ότι στο μυαλό του βρίσκεται ήδη ο τελικός.


Star.gr
----------------------------------------
πηγή :http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7
Καλαθοσφαίριση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια 

Σουτ για τρεις πόντους

Η καλαθοσφαίριση (αγγλ. basketball, μπάσκετ-μπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ. Ημερομηνία δημιουργίας - γέννησης του αθλήματος έχει καταγραφεί η 15/29 Δεκεμβρίου 1891.

Πίνακας περιεχομένων

  • 1 Κανόνες
  • 2 Το μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες
  • 3 Η καλαθοσφαίριση στις 5 ηπείρους


    London 2012, Basketball and Greek successes August 08, 2012, 06:35 The 13th consecutive Google Doodle for these Olympic games is dedicated to the Olympic sport of basketball. Today, Google has basketball on its front page as part of its tribute to the Olympic Sports, and after our obstacle course yesterday, it's our turn to try to put a basket! The new interactive and this time Google's Doodle urges us to shoot! By pressing space and having only 24 seconds at our disposal, we try to hit the shots. If we succeed, we share it with our friends on Google +! If not ... we try again! Solomou/Plataniotis finished in 8th place with an excellent performance in the synchronized swimming final, while Volikakis took 9th place in cycling! In the meantime, Vassilis Tsolakidis became the sixth Olympian in the doubles, the sixth place was won by Byron Kokkalanis in the RSX boats and the 19th by Kambouridis/Papadopoulos in the 470 boats. Earlier, our country celebrated the qualifications of Douvalidis (110 m hurdles) and of Tsakonas (200 m.), while Lika was left out of the final in the javelin. Ninth is our cyclist Christos Volikakis finished in 9th place in the keirin classification, who did not manage to enter the medal race. In the race for places 7 - 12, our cyclist finished third, improving his position compared to the Games in Beijing, where he was 13th. Our duet in the final was excellent Although they did not make it onto the podium, Despina Solomou and Evangelia Platanioti presented an excellent program in the synchronized swimming final, accumulating 178.560 points. The score of our duet was not able to give us a medal, while the... tradition continued and the Russians took the first place with 197.100. In 6th place is Tsolakidis Eight years have passed since we saw a Greek athlete in the final of the apparatus in gymnastics (after Demosthenes Tabakos in rings) and Vassilis Tsolakidis was ranked sixth. Our 32-year-old athlete and "silver" world champion presented a strong program with a high degree of difficulty. Vassilis did not avoid small mistakes and his output was not the best possible, as a result he accumulated 15,300 points. Sixth with hopes is Kokkalanis Byron Kokkalanis completed his first appearance at the Olympic Games by taking sixth place in the RSX. The 26-year-old - who dropped one place from the penultimate race - had a great race in windsurfing's last appearance at the Olympics, since it will be replaced by kite surfing in Rio de Janeiro. Lika was blocked and broke out Savva Lika was excluded from the javelin qualifiers, as she did not reach the qualification limit (62 m). The Greek champion started with a throw of 56.36 meters and her best throw was 57.06 meters and so she was in 27th place, however, the Greek woman in her last throw did very badly and as a result she canceled it and broke out. After her last attempt, Lika fell to the ground and hit her hand, while the camera "caught" her crying, while the spectators applauded her... Kambouridis/Papadopoulos finished 19th The 19th place in the 470 category was taken by Panagiotis Kambouridis and Stathis Papadopoulos, who finished 8th and 20th in the last two races. In the medal race, a great battle for the gold is expected between the Australians and the British. Tsakonas in the semi-finals Lykourgos Tsakonas took 4th place in the second qualifying series with a time of 20.56 and it was enough to send him to tomorrow's 200m semi-finals. And that's because in the semi-finals, in addition to the first three, the three athletes with the best times qualify. Duvalidis is comfortable Kostas Douvalidis won the qualification to the semi-finals thanks to his time in the 110m race. with obstacles. The Greek champion won the second place with 13.40 while he declared that he is in very good condition and continues. He did not even hesitate to reveal that the final is already on his mind.

ΝΤΟΝΑΤΣ

 

ΝΤΟΝΑΤΣ
ΥΛΙΚΑ
Αλευρι Δυνατο 1500γρ
Αλευρι μαλακο 1500γρ
Αλατι 45γρ
Αυγα 3
Γαλα 200γρ
Βουτυο 300γρ
Ζαχαρη 300γρ
Μαγια 200γρ
Βανιλια 1 κ.γ.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ζυμωνουμε ολα τα υλικα μαζι 4 λεπτα στην πρωτη ταχυτητα και 4 λεπτα στην δευτερη.

Βγαζουμε το ζυμαρι στον παγκο κοβουμε σε μπαλες 2κιλες και το αφηνουμε να γινει για 30λ.

στην συνεχεια ανοιγουμε με τον πλαστη σε λεπτο φυλο και κοβουμε με κουπατ, και με ενα μικροτερο στην μεση ωστε να κανουμε κουλουρι.

Σε μια λαμαρινα με εν αντικολητικο φυλο αραδειαζουμε και τα βαζουμε καταψυξη. την επομενη μερα

βγαζουμε οσα χρειαζομαστε τα αραδειαζουμε σε λαμαρινα με αντικολητικο, στοφαρουμε για 45λ. και τα τγανιζουμε σε κατσαρολα με ηλιελαιο για 2λ απο καθε πλευρα

μολις τα τηγανισουμε τα αφηνουμε να στραγγισουν 5λ και τα ανακατευουμε σε ενα μπολπου εχουμε βαλει ζαχαρη και ζαχαρη αχνη μιση μιση.
Καλη σας επιτυχια!!!

DONUTS MATERIALS Strong Flour 1500g Soft flour 1500g Salt 45g Egg 3 Milk 200g Stew 300gr Sugar 300g Yeast 200g Vanilla 1 tbsp. IMPLEMENTATION Knead all the ingredients together for 4 minutes on the first speed and 4 minutes on the second speed. Take the dough out on the counter, cut into 2 kilo balls and let it rise for 30 minutes. then open with the plasticine in a thin layer and cut with a knife, and with a smaller one in the middle to make a bun. In a sheet pan with non-stick coating, thin it out and put it in the freezer. The next day we take out as much as we need, thin them out in sheet pans with anti-caking agent, stew for 45 min. and fry them in a pot with sunflower oil for 2 minutes on each side as soon as we fry them, let them drain for 5 minutes and mix them in a bowl where we have added sugar and half and half powdered sugar. Good luck!!!

Beignets MATÉRIAUX Farine Forte 1500g Farine molle 1500g Sel 45g Oeuf 3 Lait 200g Ragoût 300gr Sucre 300g Levure 200g Vanille 1 c. LA MISE EN OEUVRE Pétrir tous les ingrédients ensemble pendant 4 minutes à la première vitesse et 4 minutes à la deuxième vitesse. Sortez la pâte sur le plan de travail, coupez-la en boules de 2 kilos et laissez lever 30 minutes. puis ouvrir avec la pâte à modeler en fine couche et couper avec un couteau, et avec un plus petit au milieu pour faire un chignon. Dans une plaque recouverte d'un revêtement antiadhésif, diluer et mettre au congélateur. Le jour suivant on en retire autant qu'il faut, on les dilue dans des tôles avec de l'anti-agglomérant, on fait mijoter 45 min. et les faire revenir dans une casserole avec de l'huile de tournesol pendant 2 minutes de chaque côté dès que nous les faisons frire, laissez-les égoutter pendant 5 minutes et mélangez-les dans un bol où nous avons ajouté du sucre et moitié-moitié du sucre en poudre. Bonne chance!!!

DONUTS MATERIALIEN Starkes Mehl 1500g Weiches Mehl 1500g Salz 45g Ei 3 Milch 200g Eintopf 300gr Zucker 300gr Hefe 200g Vanille 1 EL. IMPLEMENTIERUNG Alle Zutaten 4 Minuten auf der ersten und 4 Minuten auf der zweiten Stufe verkneten. Den Teig auf der Theke herausnehmen, in 2-Kilo-Kugeln schneiden und 30 Minuten gehen lassen. dann mit dem Plastilin in einer dünnen Schicht öffnen und mit einem Messer schneiden, und mit einem kleineren in der Mitte, um ein Brötchen zu machen. In einem Blech mit Antihaftbeschichtung verdünnen und in den Gefrierschrank stellen. Der nächste Tag wir nehmen so viel heraus wie wir brauchen, dünn in Blechpfannen mit Trennmittel ausdünnen, 45 min schmoren. und in einem Topf mit Sonnenblumenöl 2 Minuten von jeder Seite anbraten Sobald wir sie braten, lassen Sie sie 5 Minuten abtropfen und mischen Sie sie in einer Schüssel, in der wir Zucker und halb und halb Puderzucker hinzugefügt haben. Viel Glück!!!

DONUTS ÁBHAR Plúr láidir 1500g Plúr bog 1500g Salann 45g Uibheacha 3 Bainne 200g Stew 300g Siúcra 300g Giosta 200g Vanilla 1 tbsp. FEIDHMIÚ Knead na comhábhair go léir le chéile ar feadh 4 nóiméad ar an gcéad luas agus 4 nóiméad ar an dara luas. Tóg an taos amach ar an gcuntar, gearrtha i liathróidí 2 kilo agus lig dó ardú ar feadh 30 nóiméad. ansin oscail leis an marla i sraith tanaí agus gearrtha le scian, agus le ceann níos lú sa lár a dhéanamh bun. I bpanna leatháin le sciath neamh-bata, tanaí amach é agus cuir sa reoiteoir é. An lá dár gcionn tógann muid amach an oiread agus is gá dúinn, tanaí amach iad i pannaí leatháin le gníomhaire frith-cácála, stobhach ar feadh 45 nóiméad. agus Fry iad i bpota le ola lus na gréine ar feadh 2 nóiméad ar gach taobh chomh luath agus a fhrochaimid iad, lig dóibh taosc ar feadh 5 nóiméad agus measc iad i mbabhla ina bhfuil siúcra agus leath agus leath siúcra púdraithe curtha leis againn. Ádh mór!!!   

甜甜圈 材料 强力面粉 1500g 软面粉 1500g 盐 45g 鸡蛋 3 牛奶 200g 炖300克 糖 300g 酵母 200g 香草 1 汤匙。 执行 将所有材料以第一速度揉 4 分钟,以第二速度揉 4 分钟。 把面团放在柜台上,切成2公斤的球,让它发酵30分钟。 然后用橡皮泥打开薄薄的一层,用刀切开,中间用一个小一点的,做成一个小圆面包。 在带有不粘涂层的平底锅中,将其稀释并放入冰箱。第二天 我们根据需要取出,在平底锅中用抗结剂稀释,炖 45 分钟。然后在锅里用葵花籽油煎2分钟 一旦我们油炸它们,让它们沥干 5 分钟,然后将它们混合在一个碗里,我们在其中加入了糖和一半一半的糖粉。 祝你好运!!!

 gogoși MATERIALE Faina tare 1500g Faina moale 1500g sare 45 g Oul 3 lapte 200g Tocană 300 gr zahăr 300 g Drojdie 200g Vanilie 1 lingura. IMPLEMENTARE Frământați toate ingredientele timp de 4 minute la prima viteză și 4 minute la a doua viteză. Scoatem aluatul pe blat, taiem bile de 2 kg si lasam sa creasca 30 de minute. apoi se deschide cu plastilina in strat subtire si se taie cu un cutit, iar cu unul mai mic la mijloc se face o chifla. Într-o tavă de foaie cu înveliș antiaderent, se subțiază și se pune la congelator. Ziua urmatoare scoatem cat avem nevoie, le subtirim in tavi de foi cu antiaglomerant, fierbem 45 min. si le prajesti intr-o oala cu ulei de floarea soarelui 2 minute pe fiecare parte imediat ce le prajim, le lasam la scurs 5 minute si le amestecam intr-un vas in care am adaugat zahar si jumatate jumatate de zahar pudra. Mult noroc!!!

ПОНЧИКИ МАТЕРИАЛЫ Мука крепкая 1500г Мягкая мука 1500г Соль 45г Яйцо 3 Молоко 200г Тушенка 300гр Сахар 300г Дрожжи 200г Ваниль 1 ст. РЕАЛИЗАЦИЯ Смешивайте все ингредиенты вместе в течение 4 минут на первой скорости и 4 минуты на второй скорости. Выложите тесто на стол, нарежьте на 2-килограммовые шарики и дайте им подняться в течение 30 минут. затем раскройте пластилином тонким слоем и надрежьте ножом, а поменьше посередине сделайте колобок. В противне с антипригарным покрытием разбавьте его и поставьте в морозилку. Следующий день достаем сколько нужно, прореживаем в противнях с антислеживателем, тушим 45 мин. и обжарить их в кастрюле с подсолнечным маслом по 2 минуты с каждой стороны как только мы их обжарим, даем им стечь в течение 5 минут и смешиваем их в миске, куда мы добавили сахар и половину и половину сахарной пудры. Удачи!!!

DONUTS MATERIAL Starkt mjöl 1500g Mjukt mjöl 1500g Salt 45 g Ägg 3 Mjölk 200 g Gryta 300gr Socker 300 g Jäst 200g Vanilj 1 msk. GENOMFÖRANDE Knåda ihop alla ingredienser i 4 minuter på första hastigheten och 4 minuter på andra hastigheten. Ta ut degen på bänken, skär i 2 kilos bollar och låt jäsa i 30 minuter. öppna sedan med plasticinen i ett tunt lager och skär med en kniv, och med en mindre i mitten för att göra en bulle. I en plåt med non-stick beläggning, tunna ut den och lägg den i frysen. Nästa dag vi tar ut så mycket vi behöver, tunna ut dem i plåtformar med antiklumpningsmedel, stuva i 45 min. och stek dem i en gryta med solrosolja 2 minuter på varje sida så fort vi steker dem, låt dem rinna av i 5 minuter och blanda dem i en skål där vi har tillsatt socker och hälften och hälften strösocker. Lycka till!!!

Çörekler MALZEMELER Güçlü Un 1500g Yumuşak un 1500g Tuz 45g yumurta 3 Süt 200g güveç 300gr şeker 300g Maya 200g Vanilya 1 yemek kaşığı. UYGULAMA Tüm malzemeleri birinci devirde 4 dakika, ikinci devirde 4 dakika yoğurun. Hamuru tezgaha alıp 2 kiloluk toplar halinde kesin ve 30 dakika mayalanmaya bırakın. daha sonra hamuru ince bir tabaka halinde açın ve bir bıçakla kesin ve ortada daha küçük bir topuz yapmak için. Yapışmaz kaplamalı bir sac tavada incelterek dondurucuya koyun. Sonraki gün İhtiyacımız kadarını alıyoruz, topaklanma önleyici ile sac tavalarda inceltiyoruz, 45 dakika haşlıyoruz. ve ayçiçek yağı ile bir tavada her iki tarafta 2 dakika kızartın Kızarttığımızda hemen 5 dakika süzülerek şeker ve yarım buçuk pudra şekeri eklediğimiz bir kapta karıştıralım. İyi şanlar!!!  

Αντώνης Σαμαράκης



8 Αυγούστου 2003 πέθανε: Αντώνης Σαμαράκης Έλληνας συγγραφέας

Ο Αντώνης Σαμαράκης (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1919 – Πύλος Μεσσηνίας, 8 Αυγούστου 2003) ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, το έργο του οποίου είναι διεθνούς αναγνώρισης.

Βιογραφία

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Μετά το απολυτήριο από το Β' Γυμνάσιο της Βαρβακείου Σχολής, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση.Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.

Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.

Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.

Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.
Εργογραφία
Μυθιστορήματα
Ζητείται Ελπίς (1954)
Σήμα κινδύνου (1959)
Αρνούμαι (1961)
Γραφείον Ιδεών (1962)
Το λάθος (1965)
Το Διαβατήριο (1973)
Η Κόντρα (1992)
Αυτοβιογραφία (1919-1996)
Βραβεία
Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962 για το Αρνούμαι)
Βραβείο των Δώδεκα - Έπαθλο Κώστα Ουράνη (1966 για Το λάθος)
Μέγα Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία (1970 για Το λάθος)
Europalia (1982, για τη συνολική προσφορά του)
Σταυρός του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995)
Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας. (1995, Γαλλία)

August 8, 2003 Died: Antonis Samarakis Greek writer Antonis Samarakis (Athens, August 16, 1919 – Pylos, Messinias, August 8, 2003) was a Greek prose writer of the post-war generation, whose work is internationally recognized. Biography Antonis Samarakis was born in Athens in 1919. After graduating from the second high school of the Varvakeio School, he studied law at the University of Athens. During the Nazi occupation he participated in the national resistance. In 1944 he was arrested by the Nazis and sentenced to death, but managed to escape. In 1963 he married Eleni Kourebana. He worked as an expert of the International Labor Organization of the United Nations in many countries on social issues and in 1989 he was named a UNICEF Goodwill Ambassador for the children of the world. His first substantial appearance in the literary field took place in 1954 with the publication of the collection of short stories Hope is Wanted. He is one of the most translated Greek prose writers, as his works have been translated into more than 30 languages. Samarakis' work has a strong element of social complaint and reflects his personal concerns about the present and the future of modern society. He used simple language and an unpretentious style and approached his subjects from a strongly anthropocentric angle. He was characterized by his love for the young. His own idea was the creation of the Youth Parliament, which led to the organization of informal meetings of the Parliament, where the floor is given to young people from all over the country. Antonis Samarakis passed away on August 8, 2003. According to his wishes, his body was donated to the University of Athens for research by medical students. Ergografia Novels Hope Wanted (1954) Danger Signal (1959) I Refuse (1961) Office of Ideas (1962) The Mistake (1965) The Passport (1973) Contra (1992) Autobiography (1919-1996) Awards State Short Story Award (1962 for I Refuse) Award of the Twelve - Costa Ourani Award (1966 for The Mistake) Grand Prize for Detective Fiction in France (1970 for The Error) Europalia (1982, for his overall offering) Knight's Cross of Letters and Arts (1995) State Award for Arts and Literature. (1995, France)

 8 août 2003 Décédé : Antonis Samarakis écrivain grec Antonis Samarakis (Athènes, 16 août 1919 - Pylos, Messénie, 8 août 2003) était un prosateur grec de la génération d'après-guerre, dont l'œuvre est internationalement reconnue. Biographie Antonis Samarakis est né à Athènes en 1919. Après avoir été diplômé du deuxième lycée de l'école Varvakeio, il a étudié le droit à l'Université d'Athènes. Pendant l'occupation nazie, il participa à la résistance nationale.En 1944, il fut arrêté par les nazis et condamné à mort, mais réussit à s'évader. En 1963, il épouse Eleni Kourebana. Il a travaillé comme expert de l'Organisation internationale du travail des Nations Unies dans de nombreux pays sur les questions sociales et en 1989, il a été nommé ambassadeur de bonne volonté de l'UNICEF pour les enfants du monde. Sa première apparition substantielle dans le domaine littéraire a lieu en 1954 avec la publication du recueil de nouvelles Hope is Wanted. Il est l'un des prosateurs grecs les plus traduits, car ses œuvres ont été traduites dans plus de 30 langues. Le travail de Samarakis a un fort élément de plainte sociale et reflète ses préoccupations personnelles sur le présent et l'avenir de la société moderne. Il utilise un langage simple et un style sans prétention et aborde ses sujets sous un angle fortement anthropocentrique. Il était caractérisé par son amour pour les jeunes. Sa propre idée était la création du Parlement des jeunes, ce qui a conduit à l'organisation de réunions informelles du Parlement, où la parole est donnée aux jeunes de tout le pays. Antonis Samarakis est décédé le 8 août 2003. Selon ses souhaits, son corps a été donné à l'Université d'Athènes pour la recherche par des étudiants en médecine. Ergographie Des romans Espoir recherché (1954) Signal de danger (1959) Je refuse (1961) Bureau des idées (1962) L'erreur (1965) Le Passeport (1973) Contre (1992) Autobiographie (1919-1996) Prix State Short Story Award (1962 pour Je refuse) Prix ​​des Douze - Prix Costa Ourani (1966 pour L'erreur) Grand prix de la fiction policière en France (1970 pour L'Erreur) Europalia (1982, pour son offre globale) Croix de chevalier des lettres et des arts (1995) Prix ​​d'État des arts et des lettres. (1995, France)

8. August 2003 Gestorben: Antonis Samarakis griechischer Schriftsteller Antonis Samarakis (Athen, 16. August 1919 – Pylos, Messinias, 8. August 2003) war ein griechischer Prosaautor der Nachkriegsgeneration, dessen Werk international anerkannt ist. Biografie Antonis Samarakis wurde 1919 in Athen geboren. Nach dem Abitur am zweiten Gymnasium der Varvakeio-Schule studierte er Jura an der Universität Athen. Während der Nazi-Besatzung beteiligte er sich am nationalen Widerstand, wurde 1944 von den Nazis verhaftet und zum Tode verurteilt, konnte jedoch fliehen. 1963 heiratete er Eleni Kourebana. Er arbeitete als Experte der Internationalen Arbeitsorganisation der Vereinten Nationen in vielen Ländern in sozialen Fragen und wurde 1989 zum UNICEF-Botschafter des guten Willens für die Kinder der Welt ernannt. Sein erster bedeutender Auftritt im literarischen Bereich erfolgte 1954 mit der Veröffentlichung der Kurzgeschichtensammlung Hope is Wanted. Er ist einer der meistübersetzten griechischen Prosaautoren, da seine Werke in mehr als 30 Sprachen übersetzt wurden. Die Arbeit von Samarakis hat ein starkes Element der sozialen Beschwerde und spiegelt seine persönlichen Sorgen über die Gegenwart und die Zukunft der modernen Gesellschaft wider. Er verwendete eine einfache Sprache und einen unprätentiösen Stil und näherte sich seinen Sujets aus einem stark anthropozentrischen Blickwinkel. Er zeichnete sich durch seine Liebe zur Jugend aus. Seine eigene Idee war die Gründung des Jugendparlaments, die zur Organisation informeller Sitzungen des Parlaments führte, bei denen jungen Menschen aus dem ganzen Land das Wort erteilt wird. Antonis Samarakis verstarb am 8. August 2003. Sein Leichnam wurde auf seinen Wunsch hin der Universität Athen für Forschungszwecke von Medizinstudenten gespendet. Ergografie Romane Hoffnung gesucht (1954) Gefahrensignal (1959) Ich weigere mich (1961) Ideenbüro (1962) Der Fehler (1965) Der Pass (1973) Kontra (1992) Autobiographie (1919-1996) Auszeichnungen Staatlicher Kurzgeschichtenpreis (1962 für I Refuse) Preis der Zwölf - Costa Ourani Award (1966 für The Mistake) Großer Preis für Detektivliteratur in Frankreich (1970 für The Error) Europalia (1982, für sein Gesamtangebot) Ritterkreuz der Buchstaben und Künste (1995) Staatspreis für Kunst und Literatur. (1995, Frankreich) 

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

 

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Το χωριό Μακαράτ βρίσκεται λίγο έξω από τη Σεντνάγια στα προάστια της Δαμασκού, πρωτεύουσας της Συρίας. Στο χωριό Μακαράτ υπάρχει μια σπηλιά - παρεκκλήσι αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία (Μαρ Ηλίας), την οποία ανακάλυψαν εργάτες της περιοχής το 1982. Οι μεσαιωνικές αγιογραφίες στη σπηλιά- παρεκκλήσι ανάγονται από το πρώτο μισό του δέκατου τρίτου αιώνα και είναι ζωγραφισμένες από το χέρι ενός Βυζαντινού-Κύπριου μάστορα. Η σπηλιά λέγεται ότι είναι η τοποθεσία όπου ο Προφήτης Ηλίας διέφυγε τις δυνάμεις της Ιεζάβελ, βασίλισσας του Ισραήλ, η οποία ήταν αποφασισμένη να τον σκοτώσει γιατί ήταν εμπόδιο στην ανήθικη βασιλεία της.Το σπήλαιο- παρεκκλήσι κάποτε ανήκε στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δυστυχώς σήμερα είναι κάτω από τον έλεγχο της Μελχίτικης (Ελληνόρρυθμης Ουνίτικης παπικής) "Εκκλησίας"http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/328102/parekklisi-toy-profiti-ilia-sti-syria 
 
ԵՂԻԱ ՄԱՐԳԱՐԵԻ ՄԱՏՈՒՐԸ ՍԻՐԻԱՅՈՒՄ Մակարատ գյուղը գտնվում է Սիրիայի մայրաքաղաք Դամասկոսի արվարձանում՝ Սենթնայից անմիջապես դուրս: Մակարատ գյուղում կա Եղիա մարգարեին (Մար Էլիաս) նվիրված քարայր-մատուռը, որը հայտնաբերել են տեղացի բանվորները 1982 թվականին: Քարանձավ-մատուռի միջնադարյան նկարները թվագրվում են տասներեքերորդ դարի առաջին կեսին և նկարազարդված են: բյուզանդացի-կիպրացի վարպետի ձեռքով։ Ասում են, որ քարանձավը եղել է այն վայրը, որտեղ Եղիա մարգարեն փախել է Իսրայելի թագուհու՝ Հեզաբելի զորքերից, որը որոշել էր սպանել նրան, քանի որ խոչընդոտ էր նրա անբարոյական թագավորության համար: Քարանձավ-մատուռը ժամանակին պատկանել է Հույն ուղղափառ եկեղեցուն: , բայց դժբախտաբար այսօր այն գտնվում է Մելքիթի (Հելլեն Ունիտար Պապություն) «Եկեղեցու» հսկողության տակ։
 
CAPELA PROFETULUI ELIAS DIN SIRIA Satul Makarat este situat chiar în afara orașului Sentnaya, în suburbiile Damascului, capitala Siriei. În satul Makarat există o capelă-peșteră dedicată profetului Ilie (Mar Elias), care a fost descoperită de muncitorii locali în 1982. Picturile medievale din capela-peșteră datează din prima jumătate a secolului al XIII-lea și sunt pictate. de mâna unui maestru bizantin - cipriot. Peștera se spune că este locul în care profetul Ilie a scăpat de forțele Izabelei, regina lui Israel, care era hotărâtă să-l omoare pentru că era un obstacol în calea domniei ei imorale.Capela-peșteră a aparținut cândva Bisericii Ortodoxe Greace. , dar din păcate astăzi se află sub controlul „Bisericii” melchite (papalitate unitariană elenă).
 
ПАРАКЛИС НА ПРОРОК ИЛИЯ В СИРИЯ Село Макарат се намира точно извън Сентная в предградията на Дамаск, столицата на Сирия. В село Макарат има пещера-параклис, посветена на пророк Илия (Мар Илия), която е открита от местни работници през 1982 г. Средновековните рисунки в пещерата-параклис датират от първата половина на XIII век и са изписани от ръката на византийско-кипърски майстор. Твърди се, че пещерата е мястото, където пророк Илия избягал от силите на Езавел, кралицата на Израел, която била решена да го убие, защото бил пречка за нейното неморално царуване.Пещерата-параклис някога е принадлежала на гръцката православна църква , но за съжаление днес е под контрола на Мелхитската (елинско унитарно папство) „Църква“