Φίορο του Λεβάντε Εντγκαρ Αλλαν Ποε

 Ωραίο νησί, που από το πιο ομορφότερο λουλούδι ,

από τ’ αβρότερα το πλέον αβρόν όνομα πήρες,

τι θύμησες και μέσα από τι ώρες φωτοβόλες
στ΄αντίκρυσμα της ομορφιάς σου απάντεχα ξυπνάνε,

και τι σκηνές ευδαιμονίας βαθιάς πο΄χει σβηστεί,



και πόσες σκέψεις πόσωνε που θάφτηκαν ελπίδων,

και πόσες οπτασίες μιας κόρης οπού πια δε ζει,

που πάει, δε ζει πια στα χλωρά σου πάνω τα λιβάδια.

“Δε ζεί πια”. Αλλοι μου, η μαγική φαρμακερή αυτή λέξη

τ ΄αλλαζει όλα : Οι χάρες σου για μένα σβήσαν πια,

κ ΄η θύμησή σου πάει πια …”Καταραμένη χώρα”.

Θα ΄ναι για μένα εδώ και μπρός
ο ανθόσπαρτος γιαλός σου,

ω υακίνθινο νησί, ω πορφυρένιο Τζάντε,

“Ιζόλα ντ ΄Ορο, Φίορο του Λεβάντε”.

Εντγκαρ Αλλαν Ποε
19 Ιανουαρίου 1809 - 7 Οκτωβρίου 1849

ανθοδέσμη (φ.Μ.Κυμάκη)