Ιστορία ΕΛΤΑ (Νο 1)

Ταχυδρομικός διανομέας αναγγέλει την άφιξή του

Ένα ένθετο της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ του έτους 2008 είναι αφιερωμένο στο Ελληνικό γραμματόσημο λόγω της συμπλήρωσης των 180 χρόνων των ΕΛΤΑ .  Το 2028 θα συμπληρωθούν τα 200 χρόνια. 

Η παραπάνω φωτ είναι τμήμα από την φωτ του άρθρου του Μωυσή Κωνσταντίνη ειδικού συμβούλου φιλοτελισμού ΕΛΤΑ Από αυτό το άρθρο θα παραθέσω κάποια αποσπάσματα ... σε δυο αναρτήσεις....

Άμεσα συνυφασιμένο με την ιστορία του Ελληνισμού, το Ταχυδρομείο διαδραμάτισε το δικό του, ουσιαστικό και καθοριστικής σημασίας ρόλο, στην αναβίωση και ανασυγκρότηση του νεότερου ελληνικού κράτους. Η πορεία του συνδέθηκε άμεσα με τις μεγάλες και κρίσιμες περιόδους που διήνυσε η πατρίδα μας τους αιώνες. Ιδιαιτέρως συνδέθηκε η ίδρηση και η αναπτυξή του με την καθιέρωση της Αθήνας ως πρωτεύουσας της Ελλάδας. Οι δύο θεσμοί, το Ελληνικό Ταχυδρομείο και η νέα πρωτεύουσα, η Αθήνα, έκτοτε συμπορεύτηκαν.

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ιδρύθηκαν με ψήφισμα ιου Καποδίστρια, που εκδόθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1828, με το οποίο μπήκαν οι βάσεις της σύγχρονης Ταχυδρομικής Υπηρεσίας.

0ι πρώτες ενέργειες για να γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους ξεκίνησαν από τους κατοίκους της, 0ι οποίοι, με υπόμνημά τους στον Οθωνα, στις 3 Ιουνίου 1833, τον παρακαλούσαν να «ευαρεστηθή να τιμήση την πόλιν με την καθέδραν της Κυβερνήσεώς του". Τη θέση διεκδικούσαν και άλλες πόλεις, όπως το Ναύπλιο —παρουσίαζε άλλωστε το πλεονέκτημα των δικαιωμάτων της προσωρινής πρωτεύουσας—, η Κόρινθος, η Τρίπολη, η Σύρος, καθώς επίσης τα Μέγαρα, πόλη που υποστήριζε ο Ιωάννης Κωλέττης. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του βασιλιά της Βαυαρίας, Λουδοβίκου —πατέρα του Οθωνα— και προκρίθηκε η Αθήνα. Έτσι, στις 18/30 Σεπτεμβρίου 1834, επί πρωθυπουργίας Ιωάννη Κωλέτη ο Όθωνας εξέδωσε ιο σχετικό διά ταγμα, το οποίο δηιιοοιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 18/30-9-1834.

Η ελληνική κυ3έρνηση ιου 1834 φιλοδοξούσε να συνδέσει την πρωτεύουσα του κράτους με την περιφέρεια, να μειώσει την απόσταση των υπηρεσιών του και να επιτρέψει την ασφαλή μεταφορά των πληροφοριών το ταχύτερο δυνατό. Επρόκειτο για ένα σχέδιο φιλόδοξο και τολμηρό, που αποοκοπούσε στην κάλυψη των κρατικών αναγκών της εποχής. Για το λόγο αυτό, παρ' ότι δεν υπήρχε ειδικό δίκτυο, μπόρεσε να οργανώοει τη μεταφορά των ταχυδρομικών αντικειμένων με έφιππους και πεζούς ταχυδρόμους.

......... 

Επί αιώνες η Αθήνα είχε δεχτεί αλλεπάλληλες βαρβαρικές εισβολές, τα περισσότερα κτήριά της είχαν πυρποληθεί, χιλιάδες κάτοικοί της είχαν σφαγιασθεί, ο Παρθενώνας είχε υποστεί ισχυρά πλήγματα από τον Μοροζίνι. Η νέα πρωτεύουσα παρουσίαζε ολοφάνερα πλήρη παρακμή. Η κατάσταση της πόλης περιγράφεται με λακωνικό τρόπο από τον Γερμανό αρχαιολόγο Λουδοβίκο Ρος, ο οποίος διετέλεσε πρώτος καθηγητής αρχαιολογίας και Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Την 1η Δεκεμβρίου 1834 η Αθήνα κηρύχθηκε, πρωτεύουσα και την ίδια μέρα άρχισε η μεταφορά των Υπουργείων, της Συνόδου, του 0ηοαυροφυλακίου και του Γενικού Ταχυδρομείου. Τα έπιπλα και τα αρχεία, που έφταναν στην έρημη ακτή του Πειραιά προερχόμενα από το Ναύπλιο, φορτώνονταν σε καμήλες, αλλά και μουλάρια, άλογα και γαϊδούρια και μετακομίζονταν από την παραλία προς την Αθήνα».

Ώσπου να μεταφερθεί η έδρα της κυβέρνησης, η αλληλογραφία την Αθήνα στελνόταν από το Ναύπλιο και τον Πόρο στον Πειραιά, όπου την παραλάμβανε ο υγειονόμος, ο μοναδικός δημόσιος υπάλληλος, και την έστελνε στην Αθήνα με φουστανελοφόρο πεζοπόρο.

Σύμφωνα με μαρτυρία του περιηγητή Φίνλει ο ταχυδρόμος αυτός ανέβαινε σε ένα πέτρινο σκαλοπάτι στο «Σταροπάζαρο» (την σημερινή πλατεία Συντάγματος) και καλούσε δυνατά τους παραλήπτες να παραλάβουν την αλληλογραφία τους. Όσα γράμματα παρέμεναν ζήτητα, ο παράδοξος αυτός ταχυδρόμος τα έριχνε στη φωτιά, κάτω από ιτα περιπαιχτικά σχόλια των απλοϊκών Αθηναίων της εποχής εκείνης.

Αλλά και ο Γάλλος φιλόσοφος και πολιτικός Εντγκάρ Κινέ (Edgar Quinet), που επισκέφθηκε την Αθήνα το 1829 ως μέλος της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής, γράφει σχετικά:

«Μπορούσα να πιστέψω ότι κατέφθασα στην Αθήνα την επόμενη μέρα από τον εμπρημό του Ξέρξη ή από τις σφαγές του Σύλλα. Το βλέμμα μου, που περιπλανιόταν συνεχώς στο κατεστραμμένο από τον εμπρησμό έδαφος, στα κατερειπωμένα κτήρια, στις καλύβες από πευκόξυλα, αναζητούσε να βρει ανάπαυλα στους στύλους και στα τείχη της αρχαιότητας... Ούτε βιβλία υπήρχαν ούτε φανοστάτες ούτε εφημερίδες ούτε ταχυδρομείο. Ο ταχυδρόμος, κρατώντας την αλληλογραφία που είχε έρθει από το Ναύπλιο, ανέβαινε σε ένα βαρέλι, διάβαζε δυνατά, για να τον ακούνε οι συγκεντρωμένοι γύρω του, τα ονόματα των παραλητττών και σε περίπτωση που δεν εμφανίζονταν οι αποδέκτες, έκαιγε τις επιστολές επί τόπου

Η μεταφορά της πρωτεύουσας ανάγκασε και τους επιχειρηματίες να μετακομίσουν τα καταστήματά τους στην Αθήνα.

συνεχίζεται....

το σχόλιό μου: Πολύ έξυπνο το κόνσεπτ  Ο Ερμής ο αγγελιαφόρος των Θεών πετάει μέσα στο σύμπαν παραλαμβάνοντας και παραδίδοντας τα γράμματα 

 από και σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας.

Και για τις κοντινές αποστάσεις μετακινείται με αυτοκίνητο,