Ιππόλυτος Ντελεαί

19 Αυγούστου 1859 γεννήθηκε: Ιππόλυτος Ντηλέαι Βέλγος αγιολόγος

Ο Ιππόλυτος Ντελεαί (γαλλ.: Hippolyte Delehaye, γενν. στην Αμβέρσα, 19 Αυγούστου 1859 - Βρυξέλλες, 1 Απριλίου 1941) ήταν Βέλγος ιησουΐτης ιερέας και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Θεωρείται ως ένας από τους διαπρεπέστερους αγιολόγους του 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχείαΓεννήθηκε στην Αμβέρσα. Το 1876 εντάχθηκε στο τάγμα των Ιησουϊτών, και το 1892 εντάχθηκε στην Κοινότητα των Βολλανδιστών (Société des Bollandistes) στις Βρυξέλλες. Το 1895, έγινε εκδότης του περιοδικού Analecta Bollandiana και εξέδωσε την Bibliotheca hagiographica Graeca. Το 1912, εξελέγη πρόεδρος των Βολλανδιστών. Είναι από τους σημαντικότερους μελετητές της Αγιολογίας και τα έργα του θεωρούνται ακόμη κλασικά για τη μελέτη της.

Το στρές βλάπτει !

 



Το στρές βλάπτει !
πηγή περιοδικό "ε ί ν α ι" Οκτώβριος 1999
Το στρές βλάπτει (την υγεία και την απόδοση)

Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το στρές και την επίδρασή του στην απόδοσή μας στην εργασία, δημοσιεύτηκε στο "Βήμα της Κυριακής" (3.10.99)

Στο άρθρο αναφέρεται πως σύμφωνα με έρευνες, το 80% του άγχους προέρχεται από το χώρο της δουλειάς.
Ως οι πλέον συνηθισμένες πηγές άγχους αναφέρονται τα ελλειπή μέτρα ασφάλειας, οι υπερωρίες που δεν πληρώνονται και οι άσχημες συνθήκες εργασίας. Σημαντική πηγή άγχους είναι επίσης η μεγάλη πίεση από πλευράς χρόνου παράδοσης των εργασιών.

Γενικότερα ο κατάλογος με τις πιθανές πηγές άγχους, που μπορεί να αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενες , περιλαμβάνει :
Τον υψηλό βαθμό ευθυνών , την έλλειψη προαγωγών , τη μή συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων , την ανασφάλεια όσον αφορά στη θέση εργασίας , τα προβλήματα επικοινωνίας με τους συναδέλφους , την αίσθηση ότι δεν αναγνωρίζεται και δεν εκτιμάται η εργασία μας , τις συνεχείς αλλαγές και ανακατατάξεις , τις συγκεχυμένες αρμοδιότητες και το περιβάλλον εργασίας που χαρακτηρίζεται από αυστηρούς και άκαμπτους κανόνες.

Αντιμετωπίζεται το στρές;

Κάποιες διορθωτικές προσπάθειες (εκτός από το να "τα βροντήξουμε" και να φύγουμε) μπορούμε να τις κάνουμε.

Κατ' αρχήν, όπως συμβουλεύει η κ. Μαρία Αθανασιάδου, ερευνήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ δεν πρέπει να αγνοήσουμε το πρόβλημα με την ελπίδα ότι θα περάσει. Τις περισσότερες φορές χειροτερεύει.

Άν δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε κάτι απ' όσα μας ενοχλούν στο περιβάλλον μας, τότε άς προσπαθήσουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας με σωστή διατροφή, γυμναστική και συχνά διαλείμματα.

Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο, γι' αυτό ας βάλουμε προτεραιότητες σε όσα έχουμε να κάνουμε. Δεν είναι όλα επείγοντα

Μπορούμε να επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε τεχνικές χαλάρωσης έστω και για 10' την ημέρα.

Η μείωση των οινοπνευματωδών , του καφέ και του τσιγάρου, θα συντελέσει στη μείωση του άγχους μας.

Επίσης , αρκετός ύπνος σε τακτικές ώρες είναι καθοριστικός παράγοντας ηρεμίας και χαλάρωσης.

Τέλος , οι φιλικές και κοινωνικές σχέσεις που μας υποστηρίζουν ψυχολογικά, αποτελούν ένα καλό αντίδοτο στο άγχος.

Το Αφγανιστάν αποκτά πλήρη ανεξαρτησία

 

19 Αυγούστου 1919 : Το Αφγανιστάν αποκτά πλήρη ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το Αφγανιστάν (Παστού/Νταρί: افغانستان), είναι χώρα στη νότια κεντρική Ασία. Η χώρα συνορεύει βόρεια με το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν, επί συνολικού μήκους συνόρων 1.680 χλμ., βορειοανατολικά με την αυτόνομη περιοχή Σινκιάγκ Ουιγκούρ, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με μήκος συνόρων 80 χλμ., καθώς και με την περιοχή Τζαμού Κασμίρ, που διεκδικεί το Πακιστάν με μήκος συνόρων 320 χλμ., ανατολικά και νότια με το Πακιστάν με συνολικό μήκος συνόρων 1810 χλμ. και δυτικά με το Ιράν, με μήκος συνόρων 820 χλμ. Έχει έκταση περίπου 647.500 τ.χλμ και ο πληθυσμός (κατατάσσεται 42η στον κόσμο) της χώρας είναι 32.890.171 κάτοικοι, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020.

Στο Αφγανιστάν σήμερα, εξαιτίας της μερικής ανακατάληψης της χώρας από τους Ταλιμπάν, την εξουσία διεκδικούν και οι δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις: οι Ταλιμπάν που προτίθενται να σχηματίσουν κυβέρνηση κα να επαναφέρουν το παλαιότερο όνομα της χώρας, Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, και η μέχρι τώρα κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν.

Πίνακας περιεχομένων

1 Γεωγραφία
1.1 Οροσειρές
1.2 Πεδιάδες-ποταμοί
1.3 Λίμνες
1.4 Κλίμα
2 Δημογραφία
3 Ιστορία
3.1 Αρχαιότητα
3.2 Μεσαίωνας
3.3 Νεότερη εποχή
4 Πόλεις
5 Διοικητικές περιφέρειες
6 Συγκοινωνία
7 Οικονομία και Ορυκτός Πλούτος
8 Παραπομπές
9 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

ΓΙΑ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ

 

ΓΙΑ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
Το πρωί της 9ης Μαρτίου 1944, εδολοφονήθη με περίστροφον ο φοιτητής της Νομικής Άγγελος Νοταράς, εις τον περίβολον της Αγίας Φωτεινής Ιλισού..." Λίγα χρόνια αργότερα, από ένα απρόβλεπτο παιχνίδι της μοίρας, μια νέα και ανήσυχη γυναίκα, η Ροδή Σιμωνέτη, ανακαλύπτει τη φωτογραφία του Άγγελου. Το βλέμμα του τη μαγνητίζει. Η μυστηριώδης μορφή του τη σαγηνεύει. Θέλει να μάθει τα πάντα γι αυτόν. Να αναστήσει το παρελθόν του. Ερωτευμένη πλέον μαζί του, ξεκινά έναν αγώνα για να βρει τον εκτελεστή του. Βαδίζει πάνω στα ματωμένα ίχνη της Ιστορίας, σκαλίζει μνήμες και αρχεία και αποκρυπτογραφεί μεθοδικά την προσωπικότητα του Άγγελου. Με ασίγαστο το πάθος της έρευνας, θα γνωρίσει ονειροπόλους αλλά και δολοφόνους, αγίους αλλά και αμαρτωλούς, μέχρι που το νήμα της σκοτεινής αυτής υπόθεσης θα την οδηγήσει σε πρόσωπα και καταστάσεις που δεν μπορούσε καν να υποψιαστεί...

Μάγισσες του Σάλεμ

 

19 Αυγούστου 1692 (329 χρόνια πριν): 

Μάγισσες του Σάλεμ: Στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης πέντε άνθρωποι, μία γυναίκα και τέσσερις άνδρες, συμπεριλαμβανομένου ενός κληρικού, εκτελούνται αφού καταδικάστηκαν για μαγεία.

Η δίκη των μαγισσών του Σάλεμ είναι ένα περιβόητο περιστατικό της αποικιακής ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο οδήγησε στην καταδίκη και εκτέλεση κατοίκων του χωριού Σάλεμ στη Μασαχουσέτη το 1692 με την κατηγορία της μαγείας. Αποτελώντας μια νοητή «συνέχεια» των κυνηγιών μαγισσών της μεσαιωνικής Ευρώπης, οι δίκες μαγισσών ανήκουν στην προτεσταντική διωκτική παράδοση και το περιστατικό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί έκτοτε ως γλαφυρό παράδειγμα, σε τομείς όπως η πολιτική αλλά και η λογοτεχνία, για τους κινδύνους που κρύβει ο θρησκευτικός φανατισμός, οι ψευδείς κατηγορίες και η κυβερνητική παρείσφρηση στις προσωπικές ελευθερίες του ατόμου.

Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

 

Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

Τι χρειαζόμαστε:
Πανακότα:

600 γρ. κρέμα γάλακτος
100 γρ. γάλα
2γρ. μαστίχα
60 γρ. ζάχαρη
2 φύλλα ζελατίνας Σως από μέλι:

150 γρ. θυμαρίσιο μέλι
50 γρ. χλιαρό νερό Διαβάστε περισότερο: Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

Κωνσταντίνος ΣΤ΄

19 Αυγούστου 797  πέθανε: Κωνσταντίνος ΣΤ΄ Βυζαντινός αυτοκράτορας

Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ (14 Ιανουαρίου 771-πριν από το 805) είναι Βυζαντινός αυτοκράτορας, ο οποίος διετέλεσε αυτοκράτορας από το 780 έως το 797. Ήταν μοναδικό παιδί του αυτοκράτορα Λέοντος Δ΄. Ονομάστηκε συναυτοκράτορας με τον πατέρα του σε ηλικία πέντε ετών το 776 και τον διαδέχθηκε ως μοναδικός αυτοκράτορας το 780. Η μητέρα του Ειρήνη η Αθηναία επικουρούσε την αυτοκρατορική θητεία του ως αντιβασιλέας μέχρι το 790, επικουρούμενη από τον πρωθυπουργό Σταυράκιο. Η αντιβασιλεία τελείωσε όταν ο Κωνσταντίνος ενηλικιώθηκε, αλλά η Ειρήνη προσπάθησε να συνεχίσει τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του Βυζαντίου. Μετά από μερικά χρόνια αποκλειστικής κυριαρχίας ο Κωνσταντίνος ονόμασε τη μητέρα του Αυτοκράτειρα το 792, καθιστώντας την επίσημη συνάδελφό του.

Ο Κωνσταντίνος υπέστη στρατιωτικές ήττες και έλαβε αμφιλεγόμενες αποφάσεις (π.χ. παντρεύτηκε παράνομα την ερωμένη του Θεοδότη). Εκμεταλλευόμενη την αρνητική άποψη του κόσμου για τον γιο της, η Ειρήνη καθαίρεσε, τύφλωσε και φυλάκισε τον Κωνσταντίνο το 797 και κατέλαβε την εξουσία για τον εαυτό της, καθιστώντας την τη πρώτη αυτοκράτειρα της Αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος πιθανότατα πέθανε λίγο αργότερα.

Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που αναγνωριζόταν ως Ρωμαίος αυτοκράτορας, τόσο από το Βυζάντιο όσο και από το Πάπα και τις Δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις υπό την επικυριαρχία του πάπα. Η ικανότητα του Βυζαντινού να προστατεύσει τον χριστιανισμό εξασθένησε μετά τις Αραβικές κατακτήσεις, οδηγώντας τον Πάπα να αναζητά όλο και περισσότερο την συμμαχία, την προστασία και την βοήθεια από τους Φράγκους. Το 800 ο Πάπας Λέων Γ΄, έστεψε τον Καρλομάγνο "αυτοκράτορα των Ρωμαίων". Με βάση τον ισχυρισμό ότι μια γυναίκα δεν μπορούσε να είναι Αυτοκράτειρα από μόνη της, αυτό έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας νέας κρατικής οντότητας, ανεξάρτητης από την Ανατολή, η οποία έγινε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Πίνακας περιεχομένων
1 Πρώτα χρόνια και αντιβασιλεία
2 Βασιλεία
3 Οικογένεια
4 Δείτε επίσης
5 Σημείωση
6 Πηγές
7 Παραπομπές

Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή

 

Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή

Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να πικραίνεσαι.
Γέμισε ο τόπος σαλτιμπάγκους, που ξεπουλούν στους πάγκους τους το μέλλον σου.
Γέμισε ο τόπος καταπατητές, που μεταμφιεσμένοι σε σωτήρες ακολουθούν σαν τα σκυλιά τα βήματά σου.
Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να μπλοκάρεις.
Σου σερβίρουν σε κονσέρβες αποφάσεις που δε διάλεξες.
Ψάχνουν μεθοδικά να σε απελάσουν από την ψυχή σου.
Να κρεμάσουν τα σχέδια σου ανάποδα, σαν νυχτερίδες,στους πασσάλους που οριοθέτησαν τον ορίζοντά σου.
Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να φρικάρεις.
Όμως κρατήσου. Μην αφεθείς.
Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου, υπεράσπισέ τα.
Κάτι θα γίνει. Δεν μπορεί.
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της.Και κάτι άλλο.
Ίσως πιο ποιητικό.
Φύτεψε άνθη στις ρωγμές της πίκρας σου.
Κι ύστερα βρες ένα μικρούλι ξέφωτο και κάθισε, ν 'απολαύσεις τ άρωμά τους.
Α! Κι αν θέλεις μην ξεχάσεις πως υπάρχουν πάντα κάποιοι που αξίζει να τους
προσφέρεις ένα σου χρυσάνθεμο! . . .

Απόσπασμα από το «Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή» Αλκυόνης Παπαδάκη.

Τζιμ Λόντος

19 Αυγούστου 1975  πέθανε: Τζιμ Λόντος Έλληνας παλαιστής

Ο Τζιμ Λόντος (αγγλ.: Jim Londos, 2 Ιανουαρίου 1897 - 19 Αυγούστου 1975) ήταν Ελληνοαμερικανός παλαιστής.

Γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι του Άργους στις 2 Ιανουαρίου 1897 και πέθανε στις 19 Αυγούστου 1975. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Θεοφίλου (Christos Theofilou ή Christopher Theophelus).

Πίνακας περιεχομένων
1 Βιογραφικό
1.1 Σωματομετρικά μεγέθη
1.2 Αγωνιστικοί σταθμοί
1.3 Επίλογος
2 Αγώνες και φήμη στην Ελλάδα
3 Παραπομπές
4 Πηγές
Βιογραφικό

Ο Χρήστος Θεοφίλου ήταν ο πιο μικρός από 13 αδέλφια. Εγκαταστάθηκε στην Αμερική σε ηλικία 14 ετών. Αρχικά εργάστηκε σε διάφορες δουλειές για βιοπορισμό, όπως αχθοφόρος, καμαρώτος, μοντέλο για ζωγράφους και φωτογράφους κ.ά. Παράλληλα επιδόθηκε στα αγωνίσματα ελεύθερης πάλης όπου και διακρίθηκε. Τρία μόλις χρόνια από την ενασχόλησή του με την πάλη θεωρείτο από τους ικανότερους ερασιτέχνες παλαιστές στην περιφέρεια του Σαν Φρανσίσκο.

Μεταπήδησε στην επαγγελματική πάλη, αφού πρώτα εργάστηκε σε τσίρκο ως κατσέρ σε ακροβατικό νούμερο. Αρχικά εμφανιζόταν ως "The Wrestling Plasterer" Christopher Theophelus και αργότερα καθιέρωσε το Jim Londos. Προικισμένος εκ φύσεως με σημαντική δύναμη αλλά και άρτια τεχνικά καταρτισμένος είχε καταστεί το ίνδαλμα των φιλάθλων. Σπάνιας αντοχής, είχε δώσει μεγάλη σειρά αγώνων ασυνήθους αριθμού στην Αμερική, Ευρώπη, Αφρική (Αίγυπτο) και Αυστραλία. Συνδύαζε τη σωματική ρώμη με την τεχνική της πάλης. Έγινε ταχύτατα γνωστός για το λεγόμενο "αεροπλανικό κόλπο" (τεχνική), με το οποίο εξουδετέρωνε τους αντιπάλους του.

Το σπήλαιο Αγίας Σοφίας Μυλοποτάμου

Το σπήλαιο Αγίας Σοφίας Μυλοποτάμου
Το σπήλαιο Αγίας Σοφίας Μυλοποτάμου είναι το μεγαλύτερο στα Κύθηρα.
Φτάνουμε στο σπήλαιο περνώντας μέσα από το πανέμορφο παραδοσιακό χωριό Μυλοπόταμος, και συνεχίζουμε για τον δρόμο προς τον διατηρητέο οικισμό του Κάτω Χώρα, μετά από 2 χιλιόμετρα στο δρόμο για την παραλία Λιμιώνας φτάνουμε στο σπήλαιο μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή με θέα το Ιόνιο πέλαγος.
Η είσοδος του σπηλαίου είναι κρυμμένη από πλούσια βλάστηση, παλαιότερη ήταν απλά μια μικρή τρύπα, αλλά αργότερα διανοίχτηκε στο μέγεθος που διατηρεί σήμερα. Το πρώτο που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι το πέτρινο τέμπλο με βυζαντινές αγιογραφίες του 13ου αιώνα, που μέση υπάρχει πόρτα μέσα από την οποία γίνεται η είσοδος στο σπήλαιο. Στο δεξιό τμήμα του τέμπλου διακρίνεται η Παναγία, ο Ιησούς και ο Ιωάννης. Στο αριστερό του τμήμα η Αγία Σοφία με τις κόρες της Αγάπη, Ελπίδα και Πίστη.
Συνεχίζοντας στα αριστερά μας βλέπουμε το μικρό ναό της Αγίας Σοφίας μέσα σε μια μεγάλη αίθουσα με σταλακτίτες και σταλαγμίτες δημιουργώντας μια μοναδική σύνθεση που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες του σπηλαίου.