Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022

Η μυρωδιά του λιβανιού...

το κρητικό έθιμο για τα κόλυβα Μ.Κυμάκη
"Η μυρωδιά του λιβανιού.....  το κρητικό έθιμο για τα κόλυβα  (φ.Μ.Κυμάκη)


"Η μυρωδιά του λιβανιού και η αψά του φαγητού να ανέβουν στην επουράνιο βασιλεία να χορτάσουν οι ψυχές"


Αυτή τη φράση λέμε όταν φτιάχνουμε κόλλυβα . Καθώς τα στολίζουμε ή όταν τελειώσουμε και  δίπλα έχουμε λίγη πρασινάδα, λίγο κρασί που θα το πιούμε μετά, και το θυμιατό να καίει.

Αυτό είναι ένα κρητικό έθιμο που σύμφωνα με πληροφορίες κάνουν στην Αγία Βαρβάρα και ίσως και σε άλλα χωριά του Ν. Ηρακλείου..

Σήμερα έφτιαξα πρώτη φορά κόλλυβα μόνη μου. Πήρα έτοιμα για τον κόσμο και έφτιαξα μόνη μου τα της οικογενείας . Ευχαριστώ την ξαδέρφη μας Σπυριδούλα για τις οδηγίες και μια φίλη τη Μαρία που μου ανέφερε και το παραπάνω έθιμο . Επίσης μου είπε ότι  αν θέλουμε το ζουμί  δεν το πετούν αλλά το φτιάχνουν χυλό δηλ. το βράζουν βάζοντας μέσα κάποια υλικά σαν αυτά που θα μπουν κ στα κόλυβα δηλ. ξηρούς καρπούς σταφίδες ρόγδι κανελλογαρύφαλο και αλεύρι και γίνεται χυλός που τρωγοπίνεται ως επιδόρπιο.

Τελικά διαπίστωσα ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο . Αυτό που έχει σημασία να στεγνώσουν καλά τα κόλλυβα πριν τα ενώσουμε με τα υπόλοιπα υλικά.

Θα σας κάνω μια μικρή περιγραφή.

Χρησιμοποίησα αποφλυομένο σιτάρι της 3α   Από βραδύς 250 γρ σιτάρι το καθάρισα σαν τα όσπρια σε ένα δίσκο . Πρέπει να περάσει τρείς φορές απ τα χέρια . Μετά το έπλυνα χύνοντας το νερό τρείς φορές και τέλος σε καθαρό νερό το άφησα να μουλιάσει μέχρι το πρωί.

Το πρωί το έβρασα στη χύτρα 20 λεπτά μετά το σφύριγμα με χαμηλωμένη θερμοκρασία. Στη συνέχεια  το σούρωσα το ξέπλυνα με κρύο νερό  και το άπλωσα πάνω σε πετσέτα μέσα σε μεγάλο ταψί . Από τις εννέα έως τις δυο η ώρα κάθε μια ώρα άλλαζα την πετσέτα.

Εν τω μεταξύ είχα ετοιμάσει κοντά όλα τα υλικά που είναι τα εξής    

καβουρδισμένο αλεύρι και σουσάμι, 

ψιλοκομμένο δυόσμο, 

χοντροαλεσμένα καρύδια κ ψιλοαλεσμένα αμύγδαλα, 

τριμμένη φρυγανιά , σταφίδες ρόγδι,  και κανελογαρύφαλο σε σκόνη (αναλ. 4 κανέλα 1  γαρύφαλο)

αυτά μπαίνουν και ανακατεύονται με το σιτάρι . 

Οι ποσότητες είναι στην κρίση μας με το μάτι πάνω κάτω μια χούφτα 

Όταν τα βάλουμε στην πιατέλα τα πιέζουμε βάζοντας μια λαδόκολλα ομοιόμορφα να ενωθεί καλά όλο το μείγμα και να είναι παντού η ίδια ποσότητα .  

Στη συνέχεια καλύπτουμε πρώτα με το πατούδο (αλεσμένο στραγάλι) και απο πάνω με άχνη ζάχαρη  κοσκινίζοντας. 

Πατάμε πάλι με την λαδόκολλα και στο τέλος στολίζουμε. Αν υπάρχει χρόνος μπορούμε να κάνομε αριστουργήματα στολισμού. ΄Εγώ δεν είχα χρόνο κι έκανα μόνο ένα σταυρό με ολόκληρα αμύγδαλα  και γύρω γύρω ρόδι.  Για πρώτη φορά  έγιναν ωραία τα κόλλυβα  και μάλλον θα το καθιερώσω.

Ελπίζω να σας έβαλα ιδέες...Καλή επιτυχία!

Σήμερα 9 Μαρτίου Αγίων Τεσσαράκοντα εν Σεβαστία

έργο τέχνης δια χειρός μου ... Μ.Κυμάκη
έργο τέχνης δια χειρός μου ... Μ.Κυμάκη
 

Σήμερα 9 Μαρτίου 

Αγίων Τεσσαράκοντα εν Σεβαστία

Χρόνια Πολλά!!!
Αέτιος , Αετίς, Βιβιανός, Βιβιάνα, Ηλιανός ,Ηλιάνα, Λυσίμαχος, Λυσιμάχη, Ξάνθος, Ξανθή,
Σεβηριανός, Σεβηριανή, Σμάραγδος, Σμαράγδα, Σμαρώ, Φιλοκτήμων, Σαράντης
 
 
για μεγέθυνση ροδάκι

Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ Ψαλμός Α 1

 Γραμματόσημο απ τη σειρά ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Σήμερα Αρχίζουμε Να ψάλλουμε . Το να διαβάζουμε ένα Ψαλμό τη μέρα θα κάνει καλό στην οικογένειά μας και στους αγαπημένους μας που έχουν αποδημήσει εις Κύριον. Στον σύνδεσμο θα παραθέτω συχνά ένα Ψαλμό με τη σειρά τους απο το Ψαλτήριο.

 ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ Ψαλμός Α 1: Γραμματόσημο απ τη σειρά ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Ναός Αγίου Ξενοφώντος - παράσταση βασισμένη στην αντίστοιχη ξυλογραφία του χαράκτη  Γ.Μόσχου ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ...

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

 

Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.


Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Την εποχή εκείνη εορταζόταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι την υιοθέτησή της το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.
Διαδήλωση των γυναικών για ψωμί και ειρήνη - 8 Μαρτίου 1917, Πετρούπολη, Ρωσία


Η πρώτη τήρηση της "Ημέρας της Γυναίκας", ονομαζόταν «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας» και πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1909 στη Νέα Υόρκη, όπου διοργανώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής κατόπιν εισήγησης της Τερέζα Μαλκίελ. Αν και υπήρξαν ισχυρισμοί ότι η μέρα γιόρταζε την διαμαρτυρία των εργατριών στην κατασκευή ενδυμάτων στην Νέα Υόρκη στις 8 Μαρτίου του 1857, οι ερευνητές τους καταρρίπτουν ως μύθο.

Στις 19 Αυγούστου 1910 διοργανώθηκε Διεθνής Διάσκεψη Γυναικών ως πρόδρομος της γενικής συνάντησής της Δεύτερης Διεθνούς Σοσιαλιστικής Κοινότητας στη Κοπεγχάγη της Δανίας.Εμπνευσμένη εν μέρει από τους Αμερικανούς σοσιαλιστές, η Γερμανίδα Σοσιαλίστρια Λουίζε Τσιτς πρότεινε την καθιέρωση μιας ετήσιας Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας και υποστηρίχθηκε από τη συνάδελφο σοσιαλίστρια και αργότερα κομμουνίστρια ηγέτιδα Κλάρα Τσέτκιν, υποστηριζόμενη από την Κέιτ Ντούκε χωρίς όμως να καθοριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία.Οι αντιπρόσωποι (100 γυναίκες από 17 χώρες) συμφώνησαν με την ιδέα ως μέσο προώθησης των ίσων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του εκλέγειν για τις γυναίκες.Το επόμενο έτος, στις 19 Μαρτίου 1911, η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά με τη συμμετοχή πάνω από ένός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία και την Ελβετία. Μόνο στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία υπήρξαν 300 διαδηλώσεις. Στη Βιέννη, οι γυναίκες παρέλασαν στην Ρίνγκστρασσε και σήκωσαν πανό για να τιμούν τους μάρτυρες της Κομμούνας των Παρισίων. Οι γυναίκες ζήτησαν να τους δοθεί το δικαίωμα του εκλέγειν και της κατοχής δημοσίων αξιωμάτων. Διαμαρτυρήθηκαν επίσης κατά της διάκρισης λόγω φύλου στην εργασία . Οι Αμερικανοί συνέχισαν να γιορτάζουν την Εθνική Ημέρα της Γυναίκας την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου.

Το 1913 οι Ρωσίδες όρισαν την πρώτη τους Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας το τελευταίο Σάββατο του Φεβρουαρίου (σύμφωνα με το ιουλιανό ημερολόγιο που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε στη Ρωσία).[ Παρόλο που υπήρξαν κάποιες απεργίες, πορείες και άλλες διαμαρτυρίες από γυναίκες κατά τα έτη που προηγήθηκαν μέχρι το 1914, καμία από αυτές δεν συνέβη στις 8 Μαρτίου. Το 1914 έλαβε χώρα η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, πιθανόν επειδή η ημέρα αυτή ήταν Κυριακή και έκτοτε πραγματοποιείται πάντα αυτήν την ημερομηνία σε όλες τις χώρες.Η τήρηση της Ημέρας στη Γερμανία το 1914 ήταν αφιερωμένη στο δικαίωμα ψήφου των γυναικών, το οποίο οι Γερμανίδες απέκτησαν τελικά το 1918.



Στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκε πορεία από το Μπόου μέχρι την πλατεία Τραφάλγκαρ προς υποστήριξη της γυναικείας ψηφοφορίας στις 8 Μαρτίου 1914. Η Σίλβια Πάνκχερστ συνελήφθη μπροστά από το σταθμό Τσάρινγκ Κρος πηγαίνοντας να μιλήσει στην πλατεία Τραφάλγκαρ.

Στις 8 Μαρτίου του 1917 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο), στην πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Πετρούπολη, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδήλωσαν γεμίζοντας τους δρόμους όλης την πόλη. Αυτό σηματοδότησε την αρχή της ρωσικής επανάστασης.Οι γυναίκες στην Αγία Πετρούπολη έκαναν απεργία εκείνη την ημέρα για το "Ψωμί και την Ειρήνη" - απαιτώντας το τέλος του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, τον τερματισμό των ελλείψεων τροφίμων και το τέλος του τσαρισμού. Ο Λέων Τρότσκι έγραψε ότι "η 23η Φεβρουαρίου (8 Μαρτίου) ήταν η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και υπήρξαν συναντήσεις και δρώμενα. Όμως δεν φανταζόμασταν ότι αυτή η «Ημέρα της Γυναίκας» θα κήρυττε την έναρξη της επανάστασης. Έγιναν επαναστατικές ενέργειες αλλά χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία. Το πρωινό, παρά τις διαταγές που είχαν λάβει, οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργίων εγκατέλειψαν τη δουλειά τους στα διάφορα εργοστάσια και έστειλαν αντιπροσώπους για να ζητήσουν υποστήριξη για την απεργία ... που οδήγησε σε μαζική απεργία ... όλοι βγήκαν στους δρόμους". Επτά ημέρες αργότερα, ο αυτοκράτορας της Ρωσίας, ο Νικόλαος Β παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Μπολσεβίκικη Αλεξάνδρα Κολλοντάι και ο Βλαντιμίρ Λένιν όρισαν την 23η Φεβρουαρίου (8 Μαρτίου) ως επίσημη αργία στη Σοβιετική Ένωση, αλλά συνέχισε να είναι εργάσιμη μέρα μέχρι το 1965. Στις 8 Μαΐου 1965 με το διάταγμα του ΕΣΣΔ Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ, η Διεθνής Ημέρας της Γυναίκας κηρύχθηκε ως μη εργάσιμη ημέρα στην ΕΣΣΔ "για τον εορτασμό των εξαιρετικών προτερημάτων των σοβιετικών γυναικών στην κομμουνιστική οικοδόμηση, στην υπεράσπιση της πατρίδας τους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, στον ηρωισμό και την ανιδιοτέλεια στο μέτωπο και στα μετόπισθεν και επίσης σηματοδοτώντας τη μεγάλη συμβολή των γυναικών στην ενίσχυση της φιλίας μεταξύ των λαών και τον αγώνα για την ειρήνη. Έτσι η ημέρα των γυναικών πρέπει να γιορτάζεται όπως και οι άλλες αργίες". 


ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Από την επίσημη υιοθέτησή της στη Σοβιετική Ρωσία μετά την Επανάσταση το 1917, η ημέρα εορταζόταν κυρίως στις κομμουνιστικές χώρες και από το κομμουνιστικό κίνημα παγκοσμίως. Άρχισε να εορτάζεται από τους κομμουνιστές της Κίνας από το 1922. Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας την 1η Οκτωβρίου 1949, το Κρατικό Συμβούλιο κήρυξε στις 23 Δεκεμβρίου ότι η 8 Μαρτίου ορίζεται ως επίσημη αργία, με της γυναίκες στην Κίνα να δικαιούνται μισή ημέρα άδεια.

Η κομμουνίστρια ηγέτιδα Ντολόρες Ιμπάρρουρι οδήγησε μια πορεία γυναικών στη Μαδρίτη το 1936 την παραμονή του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.

Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Διεθνές Γυναικείο Έτος του 1975. Το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη

συνέχεια στην βικιπαίδεια  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%BA

Σήμερα 8 Μαρτίου Αγίου Ερμού Αποστόλου και Οσίου Θεοφυλάκτου

πίνακας ζωγραφικής με colorswipes (φ.Μ.Κυμάκη)
πίνακας ζωγραφικής με colorswipes (φ.Μ.Κυμάκη)

 Σήμερα 8 Μαρτίου Αγίου Ερμού Αποστόλου και Οσίου Θεοφυλάκτου

Χρόνια πολλά!!!
Θεοφύλαχτος Φυλαχτός

για μεγέθυνση ροδάκι
Ὁ Ἀπόστολος Ἑρμῆς μνημονεύεται στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Κατὰ τὴν παράδοση ἔγινε Ἐπίσκοπος Δαλματίας. Στὸ Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως καλεῖται Ἔρμυλος. Στὸν Παρισινὸ Κώδικα ἡ μνήμη αὐτοῦ ἀναφέρεται στὶς 8 Ἀπριλίου μετὰ τῶν Ἀποστόλων Ἀγάβου, Ἀσυγκρίτου, Ἐπαφρᾶ, Ἡρωδίωνος, Ρούφου καὶ Φλέγοντος.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ


 

 

 

 

 

 

 

http://www.visaltis.net/2013/03/blog-post_17.html?spref=fb  

Την Καθαρή Δευτέρα, ο ουρανός, από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, γεμίζει με πολύχρωμα «πουλιά», τους χαρταετούς. Κατά την επικρατούσα άποψη, οι χαρταετοί είναι επινόηση των Ανατολικών λαών. Σε αυτές τις χώρες, η τέχνη της κατασκευής χαρταετών τελειοποιήθηκε, φτάνοντας στο σημείο να φτιάχνουν «ιπταμένους» δράκους, πουλιά, ψάρια, ζώα.

Τους στόλιζαν με ευχές και επιθυμίες, και τις έστελναν με έναν αετό, όσο πιο κοντά μπορούσαν στον θεό. Προσάρμοζαν πάνω τους μικρές φλογέρες, οι οποίες σφύριζαν καθώς περνούσε από μέσα τους ο αέρας, κι ο ήχος που έβγαζαν πίστευαν ότι έδιωχνε μακριά τα κακά πνεύματα.

Ή σήκωναν πολλούς μαζί αετούς στον ουρανό, με συνοδεία ύμνων, προσευχή και ικεσία στους θεούς τους. Ακόμα και σήμερα, δυο χιλιάδες χρόνια μετά, οι Κινέζοι πιστεύουν ότι πετώντας αετούς, θα διώξουν μακριά τους την κακή τύχη, και ότι όσο πιο ψηλά φτάσει ο αετός, τόσο πιο τυχεροί θα είναι. Στην Κίνα, η παράδοση λέει, ότι αετούς έφτιαχναν από το 1000 π.Χ. Η πρώτη όμως γραπτή μαρτυρία βρίσκεται σε κείμενο του 4ου π.Χ. αιώνα, το οποίο αναφέρει ότι κάποιος Κουνγκσού Φαν, κατασκεύασε ένα «ξύλινο πουλί» το οποίο πέταγε επί τρεις συνεχόμενες μέρες.

Από πολύ νωρίς οι χαρταετοί εκτός από παιχνίδι ή την χρήση τους σε θρησκευτικές τελετές, άρχισαν να έχουν και πρακτικές εφαρμογές. Αναφέρεται ότι ο αυτοκράτορας Γουέν Χσούν Τι, έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς, φτιαγμένους όμως όχι από χαρτί ή ύφασμα, αλλά από μπαμπού τους οποίους επάνδρωνε με κρατούμενους. Όσοι από αυτούς επιζούσαν των πτήσεων αυτών, κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Αετοί που βασίζονταν πάνω στα ίδια σχέδια, χρησιμοποιήθηκαν σε ευρεία κλίμακα για στρατιωτικούς σκοπούς. Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, οι χαρταετοί ήταν τόσο μεγάλοι και τόσο γερά κατασκευασμένοι, που μπορούσαν να σηκώσουν και να κρατήσουν στον αέρα για ικανό χρονικό διάστημα έναν στρατιώτη, προκειμένου να παρακολουθήσει τις κινήσεις του εχθρού, αλλά και για μετάδοση σινιάλων, από μια περιοχή σε μια άλλη.

Κατά την διάρκεια της δυναστείας των Χαν, κάποιος στρατηγός χρησιμοποίησε έναν αετό για τοπογραφικούς σκοπούς! Σκοπός του ήταν να καταλάβει ένα παλάτι, αλλά συναντούσε σθεναρή αντίσταση. Σκέφτηκε λοιπόν να κατασκευάσει ένα τούνελ, και να κάνει έφοδο στο παλάτι. Το βασικό του όμως πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να υπολογίσει το μήκος που θα έπρεπε να έχει το τούνελ αυτό, ώστε να βγει στο κέντρο του παλατιού. Σκέφτηκε λοιπόν το εξής: σήκωσε έναν χαρταετό στον αέρα, με την άκρη του σκοινιού του στο σημείο που θα ξεκινούσε το τούνελ και τον ίδιο τον χαρταετό να υπερίπταται πάνω από το παλάτι. Έτσι είχε ένα φανταστικό ορθογώνιο τρίγωνο. Κάνοντας μετά απλές γεωμετρικές πράξεις, μπόρεσε να υπολογίσει με ακρίβεια το μήκος του τούνελ.

Αυτό όμως που δεν ξέρουμε οι περισσότεροι, είναι ότι και κατά την ελληνική αρχαιότητα υπήρξαν δείγματα προσπαθειών κατασκευής αετών. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας, χρησιμοποίησε στις μελέτες του τον αετό. Ο Αρχύτας (440 - 360 π.Χ.) ήταν ένας μαθηματικός από τον Τάραντα, μαθητής του Πυθαγόρα που ασχολήθηκε και με πτήσεις. Θεωρείται ο τελευταίος αλλά και ο σημαντικότερος των Πυθαγορείων. Κείμενα του Αρχύτα λέγεται ότι μελετούσε και ο Γαλιλαίος. Επίσης σε ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής, υπάρχει παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια λευκή σαΐτα από το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.
Στην Ευρώπη ο χαρταετός εμφανίζεται γύρω στο 1400 μ.Χ. Τον έφεραν εξερευνητές που είχαν επιστρέψει από την Ασία. Βέβαια εκείνοι οι αετοί δεν ήταν όπως τους ξέρουμε σήμερα. Κι αυτό γιατί για να γίνει ο χαρταετός χρειάζεται πολύ και λεπτό χαρτί, το οποίο ήταν είδος πολυτελείας εκείνη την εποχή. Γι αυτό, οι αετοί κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, ήταν φτιαγμένοι από πανί, όπως τα πανιά των πλοίων.

Γραπτές αναφορές για την παρουσία αετού στην Ευρώπη συναντάμε σε γερμανικά έγγραφα του 1450. Αργότερα, το 1606, ένας Ισπανός κληρικός έγραφε στο ημερολόγιο του, ότι τον χρησιμοποιούσαν σαν «παιχνίδι χαράς, την ημέρα του Πάσχα».

Μια γαλλική παράσταση του 1657 κι άλλη μια του 1807, μας δείχνουν παιδιά που παίζουν με χαρταετό. Από αυτό μπορούμε να υποθέσουμε, ότι τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης, που διέθεταν χαρτί, ξεκίνησαν πρώτα την ενασχόληση τους με την κατασκευή και το πέταγμα του αετού.
Όμως οι αετοί, φτιαγμένοι από χαρτί ή ύφασμα, χρησιμοποιήθηκαν και για επιστημονικούς σκοπούς.
Το 1752, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, διαπίστωσε με την βοήθεια ενός αετού, τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και έφτιαξε το αλεξικέραυνο.

Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.
Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, την μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την ξεκίνησαν, περνώντας από την μια όχθη στην άλλη το πρώτο σκοινί δεμένο σε έναν χαρταετό.
Επίσης υπάρχουν αναφορές για πλοία που είχαν εξοκείλει σε ακτές και τα οποία απεγκλωβίστηκαν, αφού τους είχαν ρίξει ναυαγοσωστικά καλώδια με την βοήθεια αετών.

Έτσι οι χαρταετοί, παρόλο που στις μέρες μας τους συνδυάζουμε μόνο με το παιχνίδι, έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως από τον άνθρωπο για πολλούς σκοπούς. Τους χρησιμοποίησαν για ψάρεμα, για να διεξάγουν μετρήσεις, για στρατιωτικούς σκοπούς, ακόμα και για να διεξάγουν επιστημονικά πειράματα.

Στις μέρες μας η κατασκευή του χαρταετού είναι εύκολη υπόθεση, σχετικές οδηγίες υπάρχουν στις σελίδες μας με τις κατασκευές.
Το πέταγμα του αετού την Καθαρή Δευτέρα είναι ένα όμορφο παιχνίδι, ένα γραφικό έθιμο, ένα πανηγύρι χρωμάτων στους ουρανούς μας. Ας το χαρούμε προσπαθώντας να στείλουμε και τον δικό μας αετό, ψηλά στον ανοιξιάτικο ουρανό, κοντά στον ήλιο.

Σήμερα 7 Μαρτίου Αγίου Ευγενίου. Καθαρά Δευτέρα

Ζωγραφική εφαρμογής color swipes (φ.Μ.Κυμάκη)
Ζωγραφική εφαρμογής color swipes  (φ.Μ.Κυμάκη)

 Σήμερα 7 Μαρτίου Αγίου Ευγενίου, Οσίου Λαυρεντίου 

Καθαρά Δευτέρα

Χρόνια πολλά!

Ευγένιος 

Καλή Σαρακοστή
 
.....Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεω. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. 

για μεγέθυνση ροδάκι

Κυριακή 6 Μαρτίου 2022

Σήμερα 6 Μαρτίου Κυριακή τυροφάγου, Οσίου Ησυχί...

ζωγραφική με colorswipes Μ.Κυμάκη
ζωγραφική με colorswipes Μ.Κυμάκη

 Σήμερα 6 Μαρτίου Κυριακή τυροφάγου, Οσίου Ησυχί...: Σήμερα 6 Μαρτίου  Κυριακή τυροφάγου,  Οσίου Ησυχίου του θαυματουργού για μεγέθυνση ροδάκι

https://www.synaxarion.gr/gr/sid/2364/sxsaintinfo.aspx
Ὁ Ὅσιος Ἠσύχιος καταγόταν ἀπὸ τὴν ἀρχαία πόλη Ἄνδραπα τῆς Γαλατίας. Σὲ νεαρὴ ἡλικία, φλεγόμενος ἀπὸ πόθο γιὰ τὴ μοναχικὴ πολιτεία, ἐγκατέλειψε τὴν πατρίδα του καὶ κατέφυγε στὰ πρὸς τὴν θάλασσα μέρη τῆς Ἀρδανίας, πρὸς τὸ ὄρος τοῦ Μαΐωνος, ὅπου ἔκτισε καλύβα καὶ διέμενε καλλιεργώντας τοὺς ἔρημους ἀγροὺς ποὺ βρίσκονταν γύρω ἀπὸ τὸ κελί του. Γιὰ τὸ ἄνυδρο τοῦ τόπου κατέβηκε στοὺς πρόποδες τοῦ βουνοῦ, ὅπου βρῆκε πηγὴ νεροῦ καὶ ἐκεῖ ἔκτισε ναὸ ἀφιερωμένο στὸν Ἀπόστολο Ἀνδρέα. Ἔζησε αὐστηρὸ ἀσκητικὸ βίο καὶ ὁ Θεὸς τοῦ δώρισε τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.
Ὁ Ὅσιος Ἡσύχιος κοιμήθηκε σὲ βαθὺ γῆρας μὲ εἰρήνη καὶ ἐνταφιάσθηκε ἐντὸς τοῦ ναοῦ, ποὺ εἶχε οἰκοδομήσει, πλησίον τῆς δεσποτικῆς πύλης καὶ μέσα σὲ λίθινη λάρνακα. Κατὰ τὸ ἔτος 781 μ.Χ., ὁ Ἐπίσκοπος Ἀμασείας Θεοφύλακτος μετέφερε τὸ ἱερὸ λείψανο αὐτοῦ στὴν Ἀμάσεια καὶ ἀπέθεσε αὐτὸ στὸ δεξιὸ μέρος τοῦ Θυσιαστηρίου.

Σάββατο 5 Μαρτίου 2022

πεντανόστιμη Λαγάνα


 
http://perivolipanagias.blogspot.gr/20…/…/blog-post_591.html

Η λαγάνα, ο παραδοσιακός άρτος κατά τα ήθη και έθιμα άζυμος είναι το ψωμί της Καθαράς Δευτέρας και όπως λέγεται είναι γνωστό ψωμί από την εποχή του Αριστοφάνη.

Φέτος δοκιμάστε την δική σας, σπιτική λαγάνα, φτιάχνεται πανεύκολα και δεν έχετε καμία δικαιολογία να μην το επιχειρήσετε!

Υλικά:

550 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
350 ml. νερό (περίπου)
10 gr. μαγιά στιγμής
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας ταχίνι (προαιρετικά)
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Σουσάμι

Εκτέλεση:

 Σε ένα μπώλ ανακατεύουμε την μαγιά με την ζάχαρη και προσθέτουμε 50 ml. νερό.

Αφήνουμε σε ζεστό σημείο για 10 λεπτά.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το αλάτι 2-3 φορές.

Σε ένα μεγάλο μπολ ενώνουμε το αλεύρι με το μείγμα της μαγιάς, προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το ταχίνι και το νερό σταδιακά.

Ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια απαλή ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια.

Αν χρειαστεί προσθέτουμε επιπλέον νερό ή αλεύρι.

Μεταφέρουμε το ζυμάρι σε καλά λαδωμένο, καθαρό μπωλ και τυλίγουμε με μεμβράνη.

Αφήνουμε σε ζεστό σημείο για 1 ώρα.

Χωρίζουμε την ζύμη στα δύο, λαδώνουμε καλά τα χέρια μας και πλάθουμε το ένα κομμάτι της ζύμης ένα μακρόστενο, οβάλ και λεπτό καρβέλι.

Με τα δάχτυλά μας πιέζουμε και κάνουμε «λακκούβες» σε όλη την επιφάνεια.

Ραντίζουμε με νερό και πασπαλίζουμε με άφθονο σουσάμι.

Τοποθετούμε σε ζεστό σημείο αφήνουμε περίπου 20 λεπτά σε ζεστό μέρος.

Έχουμε προθερμάνει τον φούρνο, στους 200° C Κελσίου.

Ψήνουμε την λαγάνα για 30 λεπτά ή λίγο περισσότερο αν μας αρέσει ξεροψημένη! Ακουμπάμε την λαγάνα σε σχάρα να κρυώσει.

Αυτή είναι η κλασική συνταγή για λαγάνα, αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε τα αγαπημένα σας μυρωδικά!

huffingtonpost.gr

Γιατί τρώμε Λαγάνα

 

Γιατί τρώμε λαγάνα (άζυμο ψωμί) την Καθαρά Δευτέρα;

Η λαγάνα πρωταγωνιστεί στο νηστίμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας.

Ποιά, όμως, είναι η ιστορία της; Τί συμβολίζει;

Η λαγάνα, παρασκευάζεται χωρίς προζύμι, και έναν τέτοιο πρόχειρο άρτο χρησιμοποίησαν και οι Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή.

Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο. Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται» δηλ .»Λαγάνες γίνονται». Ο δε Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών».

Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.

Η ονομασία της «Καθαρά» προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα.

Από την Καθαρά Δευτέρα προετοιμάζεται ο άνθρωπος μετά τις εορτές και την καλοφαγία των Απόκρεων, να καθαρίσει την ψυχή και το σώμα του για να φτάσει στο τέρμα δηλ. στο Πάσχα και να αναστηθεί ξανά με την Ανάσταση του Κυρίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λαγάνα που έχει το σχή­μα της«κυρα-Σαρακοστής»,που παριστάνει μια μακριά γυναίκα που έχει ένα σταυρό στο κεφάλι, δεν έχει στόμα γιατί είναι όλο νηστεία.

Τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές, έχει επτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της νηστείας. Έθιμο που συνηθιζόταν για να μετρούν το χρόνο κατά την περίοδο της Σαρακοστής ήταν κάθε Σάββατο να κόβουν το ένα πόδι και το τελευταίο το έκοβαν το Μ.Σάββατο όπου το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε ήταν ο τυχερός της επόμενης χρονιάς.
Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, η λέξη προέρχεται από το λατινικό Cumulus (κόλουμους) που σημαίνει σωρός, αφθονία αλλά και το τέλος. Εκφράζει δηλαδή το τέλος, τον επίλογο της Απόκριας. 

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή προέρχεται από μια άλλη λατινική λέξη, την λέξη «κόλουμνα» δηλαδή «κολώνα». Κι αυτό επειδή το πρώτο γλέντι της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, έγινε στις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Όποια όμως κι αν είναι η ρίζα της λέξης, απ’ όπου κι αν προέρχεται, τα κούλουμα είναι μια καλή ευκαιρία για όλους μας, να διασκεδάσουμε κοντά στην φύση.