Σάββατο 20 Αυγούστου 2022

Άγιος Θεοχάρης

Agios-Theocharis.JPG

20 Αυγούστου 1740  πέθανε: Άγιος Θεοχάρης

Ο Άγιος Θεοχάρης ο Νεαπολίτης (Νεβσεχηρλής) (... - 20 Αυγούστου 1740) είναι νεομάρτυρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και μαρτύρησε στις 20 Αυγούστου 1740 στη Νεάπολη (Νέβσεχιρ) της ανατολικής Μικράς Ασίας.

Πίνακας περιεχομένων
1 Βίος
2 Υμνολογία[5]
3 Πηγές
4 Υποσημειώσεις
5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βίος

Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, ο Θεοχάρης ήταν ορφανός από γονείς. Γύρω στο 1740 το Οθωμανικό κράτος βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση και ο Θεοχάρης συνελήφθη μαζί με άλλα αγόρια χριστιανών σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί τον ξεχώρισε, ο καδής (ισλαμικός δικαστής) της Νεαπόλεως (Νέβσεχιρ) Καππαδοκίας και του ανέθεσε εργασία στο υποστατικό του.

Ο δικαστής και η σύζυγός του αποφάσισαν να το κάνουν γαμπρό τους με τη θυγατέρα τους, με την προϋπόθεση όμως να γίνει μουσουλμάνος. Ο Θεοχάρης αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει. Ο Θεοχάρης με θάρρος απάντησε. «Αφέντη μου, εγώ γεννήθηκα χριστιανός, και δεν μπορώ να αρνηθώ την πίστη του Σωτήρα μου και των πατέρων μου».Ο δικαστής εξέλαβε την απάντηση ως προσβλητική και τον απείλησε με πείνα, βασανιστήρια και θάνατο.

Ο Θεοχάρης κατέφυγε στο Ναό του Αγίου Γεωργίου, στον αρχιμανδρίτη πατέρα Γεώργιο, όπου εξομολογήθηκε και μετάλαβε της Θείας Κοινωνίας. Όταν επέστρεψε, και αφού έμεινε σταθερός στην απόρριψη της πρότασης, ο δικαστής τον φυλάκισε, αφήνοντας τον για αρκετό χρόνο χωρίς τροφή και με ελάχιστο νερό. Τον χρόνο αυτό ο Θεοχάρης τον πέρασε προσευχόμενος. Μετά από αρκετό καιρό, και αφού ο άγιος πάλι δεν δέχθηκε να αλλαξοπιστήσει, τον έδεσαν σε άλογο και τον οδήγησαν σε απόσταση μίας ώρας μακριά από την Νεάπολη, όπου υπήρχε μία λεύκη. Εκεί οι δήμιοι τον απαγχόνισαν λιθοβολώντας τον και τον έθαψαν μπροστά στη λεύκη.

Το ιερό λείψανο του Αγίου Θεοχάρους στον ιερό ναό Αγίας Αικατερίνης Θεσσαλονίκης

Τότε ο ουρανός σκοτείνιασε και ξέσπασε μεγάλη καταιγίδα με βροντές και αστραπές, πού έκανε το απόσπασμα να αποπροσανατολισθεί και να παρασυρθεί από το ρεύμα, ενώ ο καιρός μέχρι τότε ήταν αίθριος. Τα ανωτέρω συνέβησαν το μεσημέρι της 20ης Αυγούστου 1740, και ήταν μεσημέρι όταν ο μάρτυρας παρέδωσε το πνεύμα. Η λεύκη εκείνη ονομάστηκε «κανλί-καβάκ», το οποίο σημαίνει «λεύκη αίματος», και για αρκετό χρόνο από τα σπασμένα κλαδιά της έρεε αίμα Η λεύκη έγινε τόπος προσκυνήματος Οθωμανών και Ορθοδόξων.

Με την ανταλλαγή των πληθυσμών της συνθήκης της Λωζάνης, το 1923, τα λείψανα του Αγίου Θεοχάρους μεταφέρθηκαν στον ιερό ναό της Αγίας Αικατερίνης Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκονται και σήμερα. Στο ναό εκτίθεται μόνιμα μέρος του δεξιού χεριού του αγίου, η δε μνήμη του εορτάζεται με περιφορά των λειψάνων στις 20 Αυγούστου

Ναός του Αγίου Θεοχάρους έχει ανεγερθεί στον Ανισσαρά, Λιμένα Χερσονήσου Ηρακλείου.

20 Αυγούστου • Σαμουήλ προφήτου • 'Αγίου Θεοχάρη' του Νεαπολίτου (Καππαδόκου)

 

μπλε πράσινο καφέ  Ο θεϊκός συνδιασμός (φ.Μ.Κυμάκη)
μπλε πράσινο καφέ  Ο θεϊκός συνδιασμός (φ.Μ.Κυμάκη)

 20 Αυγούστου

• Σαμουήλ προφήτου
• 'Αγίου Θεοχάρη' του Νεαπολίτου (Καππαδόκου)
• Των εν Βιζύη (Θράκης) 37 οσίων Μαρτύρων
• Σεβήρου και Μέμνωνος, Λουκίου του βουλευτού, Ηλιοδώρου και Δοσά, Φωτεινής, Ευδαίμονος, Ρηγίνου, Ορέστου και Φιλονίδου πρεσβυτέρου
• Οσίου Αβραμίου του Ρώσου
 

 για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-
 
20 Αυγούστου Γιορτάζουν: 
Ηλιόδωρος, Ηλιοδώρα, Ελεοδώρα, Έλντα
Θεοχάρης, Θεοχαρούλα, Χαρούλα
Σαμουήλ, Σαμουήλος, Σαμουήλης, Σαμουέλος, Σαμουηλία, Σαμουήλα, Σαμουέλα
 
20 Αυγούστου: 
Παγκόσμια Ημέρα κατά των Κουνουπιών

Σήμερα 20 Αυγούστου Οσίων τριαντα επτά μαρτύρων εν Βιζύη, Οσίου Θεοχάρους Νεαπολίτου, Προφήτου Σαμουήλ,

μη μαδάς τη μαργαρίτα (φ.Μ.Κυμάκη)
μη μαδάς τη μαργαρίτα (φ.Μ.Κυμάκη)

Οσίων τριαντα επτά μαρτύρων εν Βιζύη, Οσίου Θεοχάρους Νεαπολίτου, Προφήτου Σαμουήλ, Άγίων Ρηγίνου και Ορέστη των εν Κύπρω

 για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2022

Ιππόλυτος Ντελεαί

Hippolyte Delehaye (1859–1941).png

19 Αυγούστου 1859 γεννήθηκε: Ιππόλυτος Ντηλέαι Βέλγος αγιολόγος

Ο Ιππόλυτος Ντελεαί (γαλλ.: Hippolyte Delehaye, γενν. στην Αμβέρσα, 19 Αυγούστου 1859 - Βρυξέλλες, 1 Απριλίου 1941) ήταν Βέλγος ιησουΐτης ιερέας και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Θεωρείται ως ένας από τους διαπρεπέστερους αγιολόγους του 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχείαΓεννήθηκε στην Αμβέρσα. Το 1876 εντάχθηκε στο τάγμα των Ιησουϊτών, και το 1892 εντάχθηκε στην Κοινότητα των Βολλανδιστών (Société des Bollandistes) στις Βρυξέλλες. Το 1895, έγινε εκδότης του περιοδικού Analecta Bollandiana και εξέδωσε την Bibliotheca hagiographica Graeca. Το 1912, εξελέγη πρόεδρος των Βολλανδιστών. Είναι από τους σημαντικότερους μελετητές της Αγιολογίας και τα έργα του θεωρούνται ακόμη κλασικά για τη μελέτη της.

Το στρές βλάπτει !

 



Το στρές βλάπτει !
πηγή περιοδικό "ε ί ν α ι" Οκτώβριος 1999
Το στρές βλάπτει (την υγεία και την απόδοση)

Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το στρές και την επίδρασή του στην απόδοσή μας στην εργασία, δημοσιεύτηκε στο "Βήμα της Κυριακής" (3.10.99)

Στο άρθρο αναφέρεται πως σύμφωνα με έρευνες, το 80% του άγχους προέρχεται από το χώρο της δουλειάς.
Ως οι πλέον συνηθισμένες πηγές άγχους αναφέρονται τα ελλειπή μέτρα ασφάλειας, οι υπερωρίες που δεν πληρώνονται και οι άσχημες συνθήκες εργασίας. Σημαντική πηγή άγχους είναι επίσης η μεγάλη πίεση από πλευράς χρόνου παράδοσης των εργασιών.

Γενικότερα ο κατάλογος με τις πιθανές πηγές άγχους, που μπορεί να αντιμετωπίζουμε ως εργαζόμενες , περιλαμβάνει :
Τον υψηλό βαθμό ευθυνών , την έλλειψη προαγωγών , τη μή συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων , την ανασφάλεια όσον αφορά στη θέση εργασίας , τα προβλήματα επικοινωνίας με τους συναδέλφους , την αίσθηση ότι δεν αναγνωρίζεται και δεν εκτιμάται η εργασία μας , τις συνεχείς αλλαγές και ανακατατάξεις , τις συγκεχυμένες αρμοδιότητες και το περιβάλλον εργασίας που χαρακτηρίζεται από αυστηρούς και άκαμπτους κανόνες.

Αντιμετωπίζεται το στρές;

Κάποιες διορθωτικές προσπάθειες (εκτός από το να "τα βροντήξουμε" και να φύγουμε) μπορούμε να τις κάνουμε.

Κατ' αρχήν, όπως συμβουλεύει η κ. Μαρία Αθανασιάδου, ερευνήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ δεν πρέπει να αγνοήσουμε το πρόβλημα με την ελπίδα ότι θα περάσει. Τις περισσότερες φορές χειροτερεύει.

Άν δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε κάτι απ' όσα μας ενοχλούν στο περιβάλλον μας, τότε άς προσπαθήσουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας με σωστή διατροφή, γυμναστική και συχνά διαλείμματα.

Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο, γι' αυτό ας βάλουμε προτεραιότητες σε όσα έχουμε να κάνουμε. Δεν είναι όλα επείγοντα

Μπορούμε να επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε τεχνικές χαλάρωσης έστω και για 10' την ημέρα.

Η μείωση των οινοπνευματωδών , του καφέ και του τσιγάρου, θα συντελέσει στη μείωση του άγχους μας.

Επίσης , αρκετός ύπνος σε τακτικές ώρες είναι καθοριστικός παράγοντας ηρεμίας και χαλάρωσης.

Τέλος , οι φιλικές και κοινωνικές σχέσεις που μας υποστηρίζουν ψυχολογικά, αποτελούν ένα καλό αντίδοτο στο άγχος.

Το Αφγανιστάν αποκτά πλήρη ανεξαρτησία

 



19 Αυγούστου 1919 : Το Αφγανιστάν αποκτά πλήρη ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το Αφγανιστάν (Παστού/Νταρί: افغانستان), είναι χώρα στη νότια κεντρική Ασία. Η χώρα συνορεύει βόρεια με το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν, επί συνολικού μήκους συνόρων 1.680 χλμ., βορειοανατολικά με την αυτόνομη περιοχή Σινκιάγκ Ουιγκούρ, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με μήκος συνόρων 80 χλμ., καθώς και με την περιοχή Τζαμού Κασμίρ, που διεκδικεί το Πακιστάν με μήκος συνόρων 320 χλμ., ανατολικά και νότια με το Πακιστάν με συνολικό μήκος συνόρων 1810 χλμ. και δυτικά με το Ιράν, με μήκος συνόρων 820 χλμ. Έχει έκταση περίπου 647.500 τ.χλμ και ο πληθυσμός (κατατάσσεται 42η στον κόσμο) της χώρας είναι 32.890.171 κάτοικοι, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020.

Στο Αφγανιστάν σήμερα, εξαιτίας της μερικής ανακατάληψης της χώρας από τους Ταλιμπάν, την εξουσία διεκδικούν και οι δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις: οι Ταλιμπάν που προτίθενται να σχηματίσουν κυβέρνηση κα να επαναφέρουν το παλαιότερο όνομα της χώρας, Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, και η μέχρι τώρα κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν.

Πίνακας περιεχομένων

1 Γεωγραφία
1.1 Οροσειρές
1.2 Πεδιάδες-ποταμοί
1.3 Λίμνες
1.4 Κλίμα
2 Δημογραφία
3 Ιστορία
3.1 Αρχαιότητα
3.2 Μεσαίωνας
3.3 Νεότερη εποχή
4 Πόλεις
5 Διοικητικές περιφέρειες
6 Συγκοινωνία
7 Οικονομία και Ορυκτός Πλούτος
8 Παραπομπές
9 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

ΓΙΑ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ

 

ΓΙΑ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΠΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
Το πρωί της 9ης Μαρτίου 1944, εδολοφονήθη με περίστροφον ο φοιτητής της Νομικής Άγγελος Νοταράς, εις τον περίβολον της Αγίας Φωτεινής Ιλισού..." Λίγα χρόνια αργότερα, από ένα απρόβλεπτο παιχνίδι της μοίρας, μια νέα και ανήσυχη γυναίκα, η Ροδή Σιμωνέτη, ανακαλύπτει τη φωτογραφία του Άγγελου. Το βλέμμα του τη μαγνητίζει. Η μυστηριώδης μορφή του τη σαγηνεύει. Θέλει να μάθει τα πάντα γι αυτόν. Να αναστήσει το παρελθόν του. Ερωτευμένη πλέον μαζί του, ξεκινά έναν αγώνα για να βρει τον εκτελεστή του. Βαδίζει πάνω στα ματωμένα ίχνη της Ιστορίας, σκαλίζει μνήμες και αρχεία και αποκρυπτογραφεί μεθοδικά την προσωπικότητα του Άγγελου. Με ασίγαστο το πάθος της έρευνας, θα γνωρίσει ονειροπόλους αλλά και δολοφόνους, αγίους αλλά και αμαρτωλούς, μέχρι που το νήμα της σκοτεινής αυτής υπόθεσης θα την οδηγήσει σε πρόσωπα και καταστάσεις που δεν μπορούσε καν να υποψιαστεί...

Μάγισσες του Σάλεμ

 

19 Αυγούστου 1692 (329 χρόνια πριν): 

Μάγισσες του Σάλεμ: Στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης πέντε άνθρωποι, μία γυναίκα και τέσσερις άνδρες, συμπεριλαμβανομένου ενός κληρικού, εκτελούνται αφού καταδικάστηκαν για μαγεία.

Η δίκη των μαγισσών του Σάλεμ είναι ένα περιβόητο περιστατικό της αποικιακής ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο οδήγησε στην καταδίκη και εκτέλεση κατοίκων του χωριού Σάλεμ στη Μασαχουσέτη το 1692 με την κατηγορία της μαγείας. Αποτελώντας μια νοητή «συνέχεια» των κυνηγιών μαγισσών της μεσαιωνικής Ευρώπης, οι δίκες μαγισσών ανήκουν στην προτεσταντική διωκτική παράδοση και το περιστατικό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί έκτοτε ως γλαφυρό παράδειγμα, σε τομείς όπως η πολιτική αλλά και η λογοτεχνία, για τους κινδύνους που κρύβει ο θρησκευτικός φανατισμός, οι ψευδείς κατηγορίες και η κυβερνητική παρείσφρηση στις προσωπικές ελευθερίες του ατόμου.

Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

 

Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

Τι χρειαζόμαστε:
Πανακότα:

600 γρ. κρέμα γάλακτος
100 γρ. γάλα
2γρ. μαστίχα
60 γρ. ζάχαρη
2 φύλλα ζελατίνας Σως από μέλι:

150 γρ. θυμαρίσιο μέλι
50 γρ. χλιαρό νερό Διαβάστε περισότερο: Πανακότα με μαστίχα και σάλτσα από μέλι

Κωνσταντίνος ΣΤ΄

Menologion of Basil 024.jpg

19 Αυγούστου 797  πέθανε: Κωνσταντίνος ΣΤ΄ Βυζαντινός αυτοκράτορας

Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ (14 Ιανουαρίου 771-πριν από το 805) είναι Βυζαντινός αυτοκράτορας, ο οποίος διετέλεσε αυτοκράτορας από το 780 έως το 797. Ήταν μοναδικό παιδί του αυτοκράτορα Λέοντος Δ΄. Ονομάστηκε συναυτοκράτορας με τον πατέρα του σε ηλικία πέντε ετών το 776 και τον διαδέχθηκε ως μοναδικός αυτοκράτορας το 780. Η μητέρα του Ειρήνη η Αθηναία επικουρούσε την αυτοκρατορική θητεία του ως αντιβασιλέας μέχρι το 790, επικουρούμενη από τον πρωθυπουργό Σταυράκιο. Η αντιβασιλεία τελείωσε όταν ο Κωνσταντίνος ενηλικιώθηκε, αλλά η Ειρήνη προσπάθησε να συνεχίσει τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του Βυζαντίου. Μετά από μερικά χρόνια αποκλειστικής κυριαρχίας ο Κωνσταντίνος ονόμασε τη μητέρα του Αυτοκράτειρα το 792, καθιστώντας την επίσημη συνάδελφό του.

Ο Κωνσταντίνος υπέστη στρατιωτικές ήττες και έλαβε αμφιλεγόμενες αποφάσεις (π.χ. παντρεύτηκε παράνομα την ερωμένη του Θεοδότη). Εκμεταλλευόμενη την αρνητική άποψη του κόσμου για τον γιο της, η Ειρήνη καθαίρεσε, τύφλωσε και φυλάκισε τον Κωνσταντίνο το 797 και κατέλαβε την εξουσία για τον εαυτό της, καθιστώντας την τη πρώτη αυτοκράτειρα της Αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος πιθανότατα πέθανε λίγο αργότερα.

Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που αναγνωριζόταν ως Ρωμαίος αυτοκράτορας, τόσο από το Βυζάντιο όσο και από το Πάπα και τις Δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις υπό την επικυριαρχία του πάπα. Η ικανότητα του Βυζαντινού να προστατεύσει τον χριστιανισμό εξασθένησε μετά τις Αραβικές κατακτήσεις, οδηγώντας τον Πάπα να αναζητά όλο και περισσότερο την συμμαχία, την προστασία και την βοήθεια από τους Φράγκους. Το 800 ο Πάπας Λέων Γ΄, έστεψε τον Καρλομάγνο "αυτοκράτορα των Ρωμαίων". Με βάση τον ισχυρισμό ότι μια γυναίκα δεν μπορούσε να είναι Αυτοκράτειρα από μόνη της, αυτό έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας νέας κρατικής οντότητας, ανεξάρτητης από την Ανατολή, η οποία έγινε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Πίνακας περιεχομένων
1 Πρώτα χρόνια και αντιβασιλεία
2 Βασιλεία
3 Οικογένεια
4 Δείτε επίσης
5 Σημείωση
6 Πηγές
7 Παραπομπές