“Χρήσιμες” φλούδες και τσόφλια

 

 

 

http://www.agrotikabook.gr

“Χρήσιμες” φλούδες και τσόφλια

Οι τσάντες των σκουπιδιών μας από την κουζίνα είναι γεμάτες από πράγματα άχρηστα, φλούδες, τσόφλια, κατακάθια, μέρη των λαχανικών ή των φρούτων που μας είναι άχρηστα. Ή, τέλος πάντων, έτσι νομίζουμε. Διότι τελικά στις τροφές τίποτα, ή σχεδόν τίποτα, δεν είναι άχρηστο. Δεν εννοούμε, φυσικά, τα φαγητά που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στην παραγωγή άλλων φαγητών ή να τα «ζωντανέψετε» και πάλι με συγκεκριμένες διαδικασίες, αλλά μέρη των προϊόντων που τα θεωρούμε άχρηστα και τα πετάμε στον σκουπιδοτενεκέ χωρίς να το σκεφτούμε. Κι όμως, θα μπορούσαν να μας χρησιμέψουν σε τελείως διαφορετική χρήση από την τροφή. Αμφιβάλλετε; Διαβάστε πώς θα μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε τα φαινομενικά «άχρηστα» μέρη των τροφίμων.
Φλούδες πατάτας
Γίνονται ένα εξαιρετικό προσάναμμα, αν έχετε τζάκι για τις κρύες νύχτες του χειμώνα ή έχετε υποσχεθεί στους φίλους σας ένα χειμωνιάτικο μπάρμπεκιου. Αφήστε τες πρώτα να ξεραθούν καλά. Κρατάνε τη φλόγα περισσότερο από το χαρτί ή τα συνθετικά προσανάμματα.
Φλούδες καρότου
Κόψτε τες σε μικρές λωρίδες και κάθε βράδυ τοποθετήστε δύο απ’ αυτές κάτω από τα μάτια σας. Αφήστε τες εκεί δέκα λεπτά και μετά… κοιμηθείτε. Το σίγουρο είναι ότι θα ξυπνήσετε χωρίς μαύρους κύκλους…
Λεμονόκουπες
Την ώρα που στύβετε τα λεμόνια για να χρησιμοποιήσετε το χυμό τους, αφήστε στην άκρη τις λεμονόκουπες. Χρησιμοποιήστε τες αργότερα, όταν καθαρίζετε την κουζίνα, για να τρίψετε τους ανοξείδωτους νεροχύτες και τις βρύσες. Φυσικό καθαριστικό, το ίδιο αποτελεσματικό (αν όχι καλύτερο) από αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Φλούδες πορτοκαλιού
Κρατήστε τες για να απομακρύνετε τις δυσάρεστες οσμές από τον χρησιμοποιημένο φούρνο. Δεν έχετε παρά να βάλετε μέσα μερικές φλούδες, να ανάψετε τον φούρνο σε σιγανή φωτιά και να περιμένετε περίπου 15 λεπτά να ψηθούν. Δεν χρειάζεται να… τσουρουφλιστούν. Ο φούρνος σας θα μοσχοβολάει και (το κυριότερο) η μυρωδιά δεν θα μεταφερθεί στο επόμενο φαγητό που θα μαγειρέψετε.
Πεπονόφλουδες
Γεμίστε μια άδεια πεπονόφλουδα με νερό και τοποθετήστε μέσα της τα χρυσά σας κοσμήματα. Αφήστε τα εκεί μισή ώρα και όταν τα βγάλετε και τα σκουπίσετε θα δείτε ότι λάμπουν σα να τα πήρατε μόλις από το κοσμηματοπωλείο.
Κατακάθι καφέ
Αν έχετε καθαρίσει κρεμμύδια, ψάρια κτλ. και τα χέρια σας μυρίζουν ακόμα κι αν τα έχετε πλύνει σχολαστικά με σαπούνι, χρησιμοποιήστε λίγο από το κατακάθι του παραδοσιακού ελληνικού καφέ σας. Τρίψτε τα χέρια σας για λίγο και ξεβγάλτε τα. Θα διαπιστώσετε ότι η μυρωδιά εξαφανίζεται και τα χέρια σας δεν μυρίζουν καφέ…
Τσόφλια αυγών
Την επόμενη φορά που θέλετε να φυτέψετε σπόρους στον κήπο σας, κάντε το με ένα τσόφλι αυγού. Τοποθετήστε στο (προφανώς κομμένο στη μέση) τσόφλι λίγο χώμα και το σπόρο σας, ανοίξτε μια μεγαλύτερη τρύπα στο έδαφος, βάλτε το μέσα και καλύψτε το. Ο σπόρος θα δυναμώει και θα βγάλει ρίζες, θα σπάσει το τσόφλι και θα απελευθερώσει το ασβέστιο που του χρειάζεται για να αναπτυχθεί.
Μπανανόφλουδες
Μην τις πετάξετε, και φυσικά αποφύγετε να τις… πατήσετε! Μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε ως γυαλιστικό παπουτσιών. Τρίψτε με τη φλούδα τα ταλαιπωρημένα παπούτσια σας (από τη μεριά της σάρκας, εννοείται) και δείτε τα να αποκτούν τη χαμένη τους γυαλάδα.
Τσόφλια φυστικιών ή καρυδιών
Αν έχετε στον κήπο σας πολύ ευαίσθητα φυτά, τα οποία δέχονται επιθέσεις… σαλιγκαριών μετά τη βροχή και δεν αναπτύσσονται, τα τσόφλια μπορούν να σας χρησιμέψουν ως μια εξαιρετική… ασπίδα! Τοποθετήστε τα γύρω από το φυτό. Θα διαπιστώσετε ότι τα σαλιγκάρια δεν θα μπορούν να τα υπερβούν και θα… στραφούν αλλού για την τροφή τους.
Φλούδες κρεμμυδιού
Εφ’ όσον μπορείτε να τις απομονώσετε (σ’ ένα αεροστεγές τάπερ π.χ.) διατηρήστε τες στο ψυγείο. Θα γίνουν ένας πολύτιμος σύμμαχός για την αντιμετώπιση κάθε είδους πρηξίματος, ειδικά στην περιοχή των ποδιών. Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα δρουν για να καταπραϋνουν π.χ. ένα στραμπούληγμα. Αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν σας ενοχλεί η έντονη μυρωδιά. Μήπως οι θερμαντικές κρέμες που σας συνιστούν στο φαρμακείο μοσχοβολάνε;
flowmagazine.gr

Μάχη της Μπογιακά

Η Κολομβία, τότε γνωστή ως Νέα Γρανάδα, απόκτησε την οριστική ανεξαρτησία της από την Ισπανία στη Μάχη της Μπογιακά. Ένας συνδυασμένος δημοκρατικός στρατός Κολομβιανών και Βενεζουελανών, που συμπληρώθηκε από τις Βρετανικές Λεγεώνες νίκησε μια Ισπανική βασιλική δύναμη. Η μάχη έγινε 150 χλμ από την Μπογκοτά στα βουνά των Άνδεων.

Μετά την εξασφάλιση μιας οριακής νίκης στη Μάχη των Ελών Βάργκας, η εμπροσθοφυλακή των δυνάμεων του Σιμόν Μπολίβαρ, που οδηγήθηκε από τον Σανταντέρ, πρόφθασε τελικά το βασιλικό στρατό στην προέλασή του στο δρόμο που οδηγεί στην Μπογκοτά, η κατάληψη του οποίου θα έκοβε αποτελεσματικά την πρόοδο του δημοκρατικού στρατού και θα έδινε τη στρατηγική πρωτοβουλία στους αντιπάλους του.

Η δημοκρατική εμπροσθοφυλακή εκβίασε την μάχη μέσω μιας αιφνιδιαστικής επίθεσης που διαίρεσε το στρατό του Μπαρέιρο σε μια γέφυρα στρατηγικής σημασίας, χωρίζοντας την βασιλική δύναμη στην μέση. Κάθε μισό νικήθηκε στη συνέχεια από τις δυνάμεις του Σανταντέρ και του Ανσοάτεγκι, οι οποίες χρησιμοποίησαν τις μοίρες ιππικού τους για να χτυπήσουν τις αντίστοιχες οπισθοφυλακές των εχθρών τους.

Τουλάχιστον 1.600 στρατιώτες και αρκετοί από τους Ισπανούς διοικητές, συμπεριλαμβανομένου του Μπαρέιρο του ιδίου, συνελήφθησαν στο τέλος της μάχης. Η απελευθέρωση της Νέας Γρανάδας επιβεβαιώθηκε από αυτήν την νίκη, που άφησε το δρόμο της Μπογκοτά και την ίδια την πόλη σχεδόν ανυπεράσπιστη, αφού οι επιζώντες κατευθύνθηκαν προς άλλες θέσεις.

Η εν λόγω γέφυρα Puente de Boyacá, δεν είναι πλέον σε χρήση αλλά έχει διατηρηθεί ως σύμβολο της ανεξαρτησίας της Νότιας Αμερικής.

Μια φορα κι εναν καιρο....

 Μια φορα κι εναν καιρο....
για οσους πιστευουν οτι καποια παραμυθια ειναι αληθινα....
Μια μέρα, ύστερα από μια πολύ σκληρή μάχη, ο βασιλιάς Αρθούρος πιάστηκε αιχμάλωτος και οδηγήθηκε στον άρχοντα ενός γειτονικού βασιλείου.
Ο νικητής βασιλιάς συγκινήθηκε από τη γενναιότητα και τον ενθουσιασμό του νεαρού Αρθούρου και του υποσχέθηκε να τον αφήσει ελεύθερο, αν κατάφερνε να απαντήσει στο παρακάτω πολύ δύσκολο ερώτημα : « Τι πραγματικά θέλουν οι γυναίκες ;».

Ο Αρθούρος θα είχε στη διάθεσή του ένα χρόνο για να απαντήσει στο δύσκολο ερώτημα κι αν δεν κατάφερνε να βρει ικανοποιητική απάντηση, θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Ένα τέτοιο πρόβλημα που θα έφερνε σε αμηχανία και τον πιο σοφό άνθρωπο φάνηκε στο βασιλιά δυσεπίλυτο, έχοντας όμως ως εναλλακτική λύση μόνο το θάνατο, δέχτηκε την πρόκληση και επέστρεψε στο βασίλειό του.

Από τη μέρα εκείνη άρχισε να ρωτάει τους πάντες. Την πριγκίπισσα, τις πόρνες, τους ιερείς, τις δεσποινίδες της αυλής, κανείς όμως δεν του έδωσε ικανοποιητική απάντηση. Αυτό που του συνέστησαν οι περισσότεροι ήταν να απευθυνθεί σε μια γριά μάγισσα που κατοικούσε στην περιοχή, η οποία σίγουρα θα ήξερε τη σωστή απάντηση αλλά θα την έδινε έναντι πολύ ακριβού ανταλλάγματος καθ’ ότι ήταν πασίγνωστη για τις υπέρογκες ανταμοιβές που απαιτούσε, όταν ζητούσαν τη γνώμη της.

Ο χρόνος περνούσε μέχρι που έφτασε η τελευταία μέρα και ο βασιλιάς Αρθούρος δεν είχε άλλη επιλογή από το να επισκεφτεί τη γριά μάγισσα και να τη συμβουλευτεί.

Η γριά δέχτηκε να απαντήσει, αλλά μόνο με τον όρο να πάρει για άνδρα της τον Gawain, τον πιο γενναίο από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης και καλύτερο φίλο του βασιλιά Αρθούρου.

Η ιδέα προκάλεσε φρίκη στο βασιλιά. Η γριά είχε μια μεγάλη καμπούρα, ήταν απαίσια, είχε μόνο ένα δόντι, βρώμαγε απαίσια, συχνά, δε, έκανε κάτι χυδαίους θορύβους. Δεν είχε συναντήσει ποτέ του ένα τόσο απωθητικό πλάσμα. Αρνήθηκε να πληρώσει. Δεν μπορούσε να καταδικάσει έτσι τον καλύτερό του φίλο και να του ζητήσει να επωμισθεί για λογαριασμό του ένα τόσο δυσβάστακτο φορτίο.

Ο Gawain, πληροφορήθηκε την πρόταση της μάγισσας και ζήτησε ακρόαση από το βασιλιά λέγοντάς του ότι καμιά θυσία δεν ήταν γι’ αυτόν τόσο μεγάλη προκειμένου να γλιτώσει τη ζωή του Βασιλιά του και της Στρογγυλής Τραπέζης κι ότι ήταν πρόθυμος να δεχτεί τη γριά για γυναίκα του. Έτσι ανακοινώθηκε ο γάμος τους και η γριά απάντησε επιτέλους στο ερώτημα : «αυτό που θέλει στην πραγματικότητα μια γυναίκα είναι να είναι αφέντης της ζωής της». Όλοι συμφώνησαν ότι από το στόμα της γριά μάγισσας βγήκε μια πολύ μεγάλη αλήθεια κι ότι σίγουρα η ζωή του βασιλιά δεν διέτρεχε πλέον κανέναν απολύτως κίνδυνο. Πράγματι ο γείτονας βασιλιάς χάρισε στον Αρθούρο τη ζωή του και του εγγυήθηκε πλήρη ελευθερία.

Τι έγινε όμως με τον Gawain και τη γριά μάγισσα ;

Ο Αρθούρος διακατέχονταν από ανάμικτα συναισθήματα ανακούφισης και αγωνίας, ενώ ο Gawain συμπεριφερόταν όπως πάντα με ευγένεια και γενναιοφροσύνη Η μάγισσα αντιθέτως επέδειξε τη χειρότερη συμπεριφορά. Έτρωγε με τα χέρια, ρευόταν κι έφερνε τους πάντες σε αμηχανία με τη συμπεριφορά της.

Την πρώτη νύχτα του γάμου ο Gawain ετοιμαζόταν να περάσει τη χειρότερη νύχτα της ζωής του, γενναίος όμως καθώς ήταν το πήρε απόφαση και εισήλθε στο συζυγικό δωμάτιο.

Τότε διαπίστωσε πως τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Μπροστά στα μάτια του, στο συζυγικό κρεβάτι ήταν ξαπλωμένη ημίγυμνη η ομορφότερη γυναίκα που είχε δει ποτέ του. Ο Gawain έμεινε έκθαμβος. Όταν ξαναβρήκε μετά από λίγα λεπτά τη μιλιά του, ρώτησε τη μάγισσα τι ακριβώς της είχε συμβεί. Η μάγισσα του απάντησε πως ήταν πολύ γλυκός κι ευγενικός μαζί της, όταν είχε την απωθητική της μορφή και γι’ αυτό θέλησε να του δείξει και την άλλη της μορφή, την όμορφη κι ότι τη μέρα θα είχε τη μια μορφή και τη νύχτα την άλλη.

Τον ρώτησε, λοιπόν, ποια από τις δύο μορφές επιθυμούσε να έχει τη μέρα και ποια τη νύχτα.

Τι οδυνηρό δίλημμα! Ο Gawain μπήκε σε σκέψεις. Τι να ‘ταν καλύτερο;

Να έχει στο πλευρό του μια πανέμορφη γυναίκα τη μέρα, τότε που τον βλέπουν οι φίλοι του κι όλος ο κόσμος και μια κακάσχημη και απωθητική γρια τη νύχτα;

Ή να έχει μια άσχημη γριά τη μέρα και τη νύχτα να χαίρεται τη συντροφιά μιας τόσο πανέμορφης και γοητευτικής κοπέλας ;

Ο Gawain είπε στη μάγισσα ότι θα την άφηνε αυτή μόνη της να επιλέξει για τον εαυτό της.

Μόλις το άκουσε αυτό, η μάγισσα του χαμογέλασε και του ανακοίνωσε ότι θα ήταν όμορφη όλη τη μέρα κι όλη τη νύχτα, επειδή τη σεβάστηκε και την άφησε να είναι αφέντης του εαυτού της.

Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μπλοκ

7 Αυγούστου 1921  πέθανε: Αλέξανδρος Μπλοκ Ρώσος ποιητής

Ο Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μπλοκ (ρωσικά: Александр Александрович Блок, προφορά στα ρωσικά: [ɐlʲɪˈksandr ɐlʲɪˈksandrəvʲɪt͡ɕ blok], 28 Νοεμβρίου 1880 – 7 Αυγούστου 1921) υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς λυρικούς ποιητές που ανέδειξε η ρωσική γη μετά τον Αλέξανδρο Πούσκιν. Νεωτερικός, ανήσυχος, χαρισματικός και τολμηρός με τις λέξεις, σημάδεψε ανεξίτηλα τη ρωσική ποίηση και τής άνοιξε νέους δρόμους.

Ο Μπλοκ γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, σε μια καλλιεργημένη οικογένεια διανοουμένων. Αρκετοί συγγενείς του ήταν άνθρωποι των γραμμάτων, ο πατέρας του ήταν καθηγητής νομικής στη Βαρσοβία, ενώ ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του χρημάτισε πρύτανης του Κρατικού Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης.

Μετά το διαζύγιο των γονιών του, ο Μπλοκ έζησε με αριστοκράτες συγγενείς του στο Μέγαρο Σαχμάτοβο κοντά στη Μόσχα, όπου ανακάλυψε τη φιλοσοφία του Βλαντίμιρ Σολοβιόφ, και τον ποιητικό λόγο των άσημων ακόμα ποιητών Φιόντορ Τιούτσεφ και Αφανάσι Φετ. Αυτές οι επιρροές θα τύγχαναν εσωτερικής επεξεργασίας και θα μετασχηματίζονταν στις αρμονίες των πρώιμων ποιητικών κομματιών του, συγκεντρωμένων αργότερα στο βιβλίο Ante Lucem.

Ερωτεύτηκε τη Λιουμπόφ (Λιούμπα) Ντμίτριεβνα Μεντελέγιεβα (κόρη του διάσημου χημικού Ντμίτρι Μεντελέγιεφ και την παντρεύτηκε το 1903. Στη Λιούμπα αφιέρωσε έναν κύκλο ποίησης που του έφερε φήμη, το έργο "Στίχοι για την Όμορφη Γυναίκα" (ρωσικά: Cтихи о Прекрасной Даме, 1904). Στο έργο αυτό, τη θέση της ταπεινής γυναίκας του πήρε μια διαχρονική θεώρηση του γυναικείου ψυχισμού και της αιώνιας γυναικείας φύσης.
Η πρώιμη ποίηση του Μπλοκ

Οι ιδεαλιστικές μυστικιστικές εικόνες στο πρώτο του βιβλίο βοήθησαν στην καθιέρωση του Μπλοκ ως ηγέτη του Ρωσικού Συμβολισμού. Τα πρώτα έργα του Μπλοκ είναι άψογα σε μουσικότητα και αρμονικότατα σε ηχητική αίσθηση, αργότερα όμως αναζήτησε να εισαγάγει τολμηρούς ρυθμικούς νεωτερισμούς και ακανόνιστα ρυθμικά μοτίβα στην ποίησή του.

Είχε φυσικό χάρισμα στην ποιητική έμπνευση, συχνά παράγοντας αξέχαστες, αλλόκοτες εικόνες από τα πιο συνηθισμένα περιβάλλοντα και ασήμαντα γεγονότα (Fabrika, 1903). Συμπερασματικώς, τα ποιήματά του είναι συχνά εστιασμένα στη σύγκρουση ανάμεσα στην πλατωνική θεώρηση της ιδανικής ομορφιάς και την απογοητευτική πραγματικότητα των βρώμικων και εξαθλιωμένων βιομηχανικών προαστίων των ρωσικών μεγαλουπόλεων, προεκτείνοντας τις αντιθέσεις αυτές στην ίδια τη ρωσική ψυχή (Neznakomka, 1906).

Ώριμη περίοδος

Κατά τη διάρκεια της ώριμης περιόδου της ζωής του, ο Μπλοκ επικεντρώθηκε πρωταρχικώς σε πολιτικά θέματα, αναλογιζόμενος αυτό που θεωρούσε ως μεσσιανικό πεπρωμένο της χώρας του.

Επηρεασμένος από τα δόγματα του Βλαντίμιρ Σολοβιόφ σημάδεψε την ποίησή του με αόριστες συλλήψεις και συχνά αμφιταλαντευόταν μεταξύ ελπίδας και απελπισίας. "Νιώθω ότι πλησιάζει ένα μεγάλο γεγονός, αλλά δεν γνωρίζω ποιο ακριβώς" έγραφε το καλοκαίρι του 1917. Προς κατάπληξη των θαυμαστών του, αποδέχτηκε την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 ως το μεγάλο γεγονός που ένιωθε να πλησιάζει.

Περί το 1921 ο Μπλοκ είχε πια βγει από τις πλάνες που είχε σχηματίσει για τη Ρωσική Επανάσταση. Δεν έγραψε ποίηση για τρία χρόνια. Ο Μπλοκ διαμαρτυρόταν στον Μαξίμ Γκόρκι γιατί είχε εγκαταλείψει την πίστη του στην ανθρώπινη σοφία. Γράφοντας χαρακτηριστικά σε έναν φίλο του ανέφερε το εξής: Όλοι οι ήχοι σταμάτησαν. Δεν ακούς ότι δεν υπάρχουν πια ήχοι;

Λίγο καιρό μετά, ασθένησε σοβαρά. Οι γιατροί τού συνέστησαν να μεταφερθεί για ιατρική θεραπεία στο εξωτερικό, όμως δεν τού επιτράπηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Ο Γκόρκι παρακάλεσε για έκδοση βίζας. Τον Μάρτιο του 1921, ο Γκόρκι έγραψε στον Ανατόλι Λουνατσάρσκι: Ο Μπλοκ είναι ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας. Αν του απαγορεύσετε να πάει στο εξωτερικό, και πεθάνει, εσείς και οι σύντροφοί σας θα είστε υπεύθυνοι για το θάνατό του. Ο ποιητής έλαβε τελικώς άδεια στις 6 Αυγούστου του '21, μία μόλις μέρα πριν το θάνατό του.

Μερικούς μήνες νωρίτερα, ο Μπλοκ είχε δώσει μία περίφημη διάλεξη για τον Πούσκιν, για τον οποίο πίστευε ότι ήταν ένα είδωλο για τη Ρωσία, ικανό να ενώσει την Κόκκινη (μπολσεβικική) και Λευκή (υποστηριχτές του εκπεσόντος τσάρου) Ρωσία. Ο θάνατός του και η εκτέλεση του φίλου του ποιητή Νικολάι Γκουμίλεφ από την Τσεκά (μυστική αστυνομία) το 1921 τάραξαν τόσο τον ψυχισμό των συμπατριωτών του που πολλοί, σε συνδυασμό και με τον εμφύλιο που συντάραζε τη χώρα, το θεώρησαν ως σημάδι του επερχόμενου τέλους της φυλής των Ρώσων.

Ξεμπερδέψτε τα μαλλιά σας

  Ξεμπερδέψτε τα μαλλιά σας με σπιτικά προϊόντα

Μπερδεύονται τα μαλλιά σου πολύ εύκολα; Υπάρχουν λύσεις και δε θα σου κοστίσουν τίποτα! Με υλικά που ήδη έχεις στο σπίτι σου μπορείς να φτιάξεις προϊόντα με τα οποία θα ξεμπερδεύεις τα μαλλιά σου πολύ εύκολα.

Δες πώς να τα φτιάξεις...

1. Κοντίσιονερ + νερό

Αυτό που θα χρειαστείς είναι λίγο κοντίσιονερ, νερό και ένα μπουκαλάκι με στόμιο σπρέι.

Βάλε μία κουταλιά της σούπας κοντίσιονερ στο μπουκαλάκι και γέμισέ το με ζεστό νερό. Κούνησε το μπουκάλι καλά και ψέκασε με το προϊόν τα μαλλιά σου.

2. Μηλόξυδο + νερό

Εδώ θα χρειαστείς μηλόξυδο, νερό και το γνωστό μπουκαλάκι με στόμιο σπρέι.

Βάλε σε ένα κατσαρολάκι δύο μέρη μηλόξυδο και πέντε μέρη νερό και βάλε το μείγμα να βράσει. Άφησέ το να κρυώσει και τοποθέτησέ το στο μπουκάλι. Ψέκασε με το προϊόν τα μαλλιά σου και θα τα δεις να ξεμπερδεύονται αμέσως.

Έξτρα συμβουλή: Χτένιζε τα μαλλιά σου όταν είναι υγρά ξεκινώντας από τις άκρες και όχι από τις ρίζες.

faysbook.gr

Η μάχη της Κραννώνας

7 Αυγούστου 322 π.Χ.: Οι Μακεδόνες νικούν τους Αθηναίους στη μάχη της Κραννώνας.

Η μάχη της Κραννώνας ήταν η αποφασιστική μάχη του Λαμιακού Πολέμου. Διεξήχθηκε το 322 π.Χ. στην Κραννώνα της Θεσσαλίας, ανάμεσα στις Μακεδονικές δυνάμεις του Αντίπατρου και μιας αντιμακεδονικής στρατιωτικής δύναμης με επικεφαλής τους Αθηναίους. Κατέληξε σε Μακεδονική νίκη, που έπεισε (τελικά) τους αντίπαλους να ζητήσουν ειρήνη. Αυτό σημάδεψε το τέλος της πολιτικής ελευθερίας των πόλεων - κρατών από τη Μακεδονική Ηγεμονία.

Προοίμιο

Όταν οι Αθηναίοι έμαθαν το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Ιούνιο του 323 π.Χ. αποφάσισαν να πολεμήσουν ενάντια στη Μακεδονική Ηγεμονία. Επιστράτευσαν, λοιπόν, μια δύναμη μισθοφόρων και ενώθηκαν με πολλές άλλες πόλεις - κράτη. Αρχικά οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους είχαν επιτύχει τοπική αριθμητική υπεροχή ενάντια στον άμεσο αντίπαλό τους, τον Αντίπατρο, που ήταν τότε ο αντιβασιλιάς των Μακεδόνων στην Ευρώπη, γιατί τα στρατεύματά του στη Μακεδονία ήταν αριθμητικά περιορισμένα, εξαιτίας της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή. Έτσι, ο αντιμακεδονικός συνασπισμός βρήκε την ευκαιρία να επιτύχει την εκδίωξη των Μακεδονικών φρουρών. Έτσι ξεκίνησε ο Λαμιακός πόλεμος. Αντίπαλοι ήταν από τη μία πλευρά το Μακεδονικό βασίλειο υπό τον Αντίπατρο και από την άλλη ο αντιμακεδονικός συνασπισμός των Αθηναίων, Κορινθίων, Αχαιών κ.ά.. Ο πόλεμος άρχισε με τη μάχη της Ηράκλειας, στις Θερμοπύλες, που κατέληξε σε ήττα του Αντίπατρου και υποχώρησή του στη Λαμία, καλώντας ενισχύσεις από την Ασία. Ακολούθησε η ναυμαχία των Εχινάδων, κατά την οποία ο Κλείτος ο Μέλας νίκησε τον αθηναϊκό στόλο υπό τον Ευετίωνα στις Εχινάδες νήσους. Σε αυτή τη ναυμαχία, οι Αθηναίοι έχασαν 60 πλοία. Ύστερα ακολούθησε η πολιορκία της Λαμίας, όπου βρισκόταν οχυρωμένος ο Αντίπατρος. Εκεί, κατά τη διάρκεια εφόδου, ο Αθηναίος στρατηγός Λεωσθένης σκοτώθηκε και τον αντικατέστησε ο Αντίφιλος. Αυτός έμαθε ότι ερχόταν ο Μακεδόνας στρατηγός Λεοννάτος, προς ενίσχυση των πολιορκημένων. Στη σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε, σκοτώθηκε ο Λεοννάτος, κατά τη διάρκεια συμπλοκής με το αντιμακεδονικό ιππικό.
Η μάχη

Το 322 π.Χ., αφίχθηκαν νέες Μακεδονικές ενισχύσεις υπό τον Κρατερό, αριθμώντας 10.000 πεζούς, 1.000 τοξότες και 1.500 ιππείς, και ενώθηκε με το στρατό του πολιορκημένου Αντιπάτρου. Σε αυτούς προστέθηκαν και οι άνδρες του νεκρού Λεοννάτου οι οποίοι αριθμούσαν 40.000 πεζούς, 5.000 ιππείς και 3.000 τοξότες. Από την άλλη ο Αντίφιλος διέθετε 25.000 πεζούς και 3.500 ιππείς. Παρά την αριθμητική υπεροχή των Μακεδόνων, ο Αντίφιλος αποφάσισε να δώσει μάχη. Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στην Κραννώνα της Θεσσαλίας, στις 7 Αυγούστου του 322 π.Χ.. Ο Αντίφιλος είχε παρατάξει όλο το ιππικό του στη δεξιά πτέρυγα, ενώ ο Αντίπατρος το δικό του ιππικό στην αριστερή του, απέναντι από το αντίπαλο. Ο Αντίφιλος βασίστηκε στην υψηλή φήμη και ικανότητα των Θεσσαλών ιππέων του. Έτσι, η μάχη ξεκίνησε με την επίθεση του ιππικού του Αντίφιλου στο εχθρικό απέναντί του, προσπαθώντας, δηλαδή, να κερδίσει στη μάχη με το ιππικό του. Πράγματι, το αντιμακεδονικό ιππικό νίκησε το αριθμητικά υπεράριθμο μακεδονικό και το απώθησε. Αλλά κατά τη διάρκεια της ιππομαχίας το πεζικό του Αντίπατρου επιτέθηκε στο αντιμακεδονικό αντίστοιχο. Το αντιμακεδονικό πεζικό απωθήθηκε από το υπεράριθμο μακεδονικό σε πιο υψηλό έδαφος, από το οποίο όμως απέκρουσε κάθε μακεδονική επίθεση. Βλέποντας ότι το πεζικό τους είχε υποχωρήσει, το αντιμακεδονικό ιππικό, που είχε εν τω μεταξύ επικρατήσει επί του αντίπαλου μακεδονικού, απεμπλάκηκε από τη μάχη, αφήνοντας έτσι τελικά τη νίκη στα μακεδονικά χέρια.
Μετά τη μάχηΜετά τη μάχη ο αντιμακεδονικός συνασπισμός αριθμούσε 500 νεκρούς, ενώ οι Μακεδόνες 130 νεκρούς. Παρ' όλο που ο αντιμακεδονικός συνασπισμός διατηρούσε ακόμη αξιόμαχο στρατό, ήταν ξεκάθαρο ότι οι Μακεδόνες είχαν κερδίσει το πλεονέκτημα σε αυτόν τον πόλεμο. Μετά από σύσκεψη του Αντίφιλου με τον αρχηγό του ιππικού του, Μένωνα της Φαρσάλου, στάλθηκε αντιπροσωπεία του αντιμακεδονικού συνασπισμού στον Αντίπατρο, για να συζητήσει όρους συνθηκολόγησης. Ο Αντίπατρος αρνήθηκε να διαπραγματευθεί με την αντιπροσωπεία του συνασπισμού, απαιτώντας ξεχωριστές αντιπροσωπείες ανά πόλη - κράτος. Οι όροι αυτοί αρχικά απορρίφθηκαν από τους εκπροσώπους του αντιμακεδονικού συνασπισμού, αλλά έπειτα, αφού ο μακεδονικός στρατός κατέλαβε αρκετές θεσσαλικές πόλεις, προκάλεσε ρήγματα και αποστασίες στον αντιμακεδονικό συνασπισμό, που τελικά οδήγησαν στην υπογραφή ειρήνης ξεχωριστά με κάθε πόλη - κράτος, εκτός της Αθήνας. Αφού εγκαταλείφθηκε από τους συμμάχους της, η Αθήνα τελικά υποχρεώθηκε σε παράδοση άνευ όρων. Ο Αντίπατρος επέβαλε στην Αθήνα την αλλαγή του πολιτεύματός της από δημοκρατικό σε τιμοκρατικό, με επικεφαλής τον Φωκίωνα, δηλαδή ένα είδος ολιγαρχίας στο οποίο θα θεωρούνταν στο εξής πολίτες με πλήρη δικαιώματα μόνο όσοι είχαν περιουσία τουλάχιστον 2.000 δραχμές. Ακόμη, η Αθήνα θα πλήρωνε πολεμική αποζημίωση, θα αποχωρούσε από τις κληρουχίες της στην Ίμβρο, στη Σκύρο, στη Λήμνο και στη Σάμο, θα δέχονταν μόνιμη μακεδονική φρουρά στη Μουνιχία και θα παραδίνονταν οι αντιμακεδόνες ρήτορες, με πρώτους τους Δημοσθένη και Υπερείδη. Μετά τον Λαμιακό πόλεμο, άρχισαν οι συγκρούσεις των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου με σκοπό το μοίρασμα της τεράστιας αυτοκρατορίας του.

Τι συμβαίνει στην ψυχολογία μας όταν ...

 

Τι συμβαίνει στην ψυχολογία μας όταν θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους;

Τι συμβαίνει στην ψυχολογια μας όταν θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους και μπορούμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο;
Τις περισσότερες φορές η ψυχολογια μας πέφτει καθώς πληγωνόμαστε με τη συμπεριφορά των προσώπων που νοιαζόμαστε και μας ενδιαφέρουν ή ειδικότερα με τη συμπεριφορά του/της συντρόφου μας.

Αυτό συμβαίνει συχνά και ρίχνει την ψυχολογια μας. Κάποια άτομα θέλουν να αλλάξουν τους άλλους και να προσπαθήσουν να τους κάνουν να αλλάξουν συμπεριφορά, πάντα προς όφελός τους.
Αλλιώς σκέφτονται πως πρέπει να απομακρυνθούν από αυτά τα άτομα αν δεν αλλάξουν συμπεριφορά καθώς είναι κακό για την ψυχολογια τους. Αυτό ίσως σας φαίνεται να είναι η μοναδική λύση μετά από πολλή προσπάθεια;
Είναι πραγματικά εύκολο να αλλάξουμε τους άλλους; Μάλλον όχι. Είναι σχεδόν αδύνατο.
Ειδικοί ψυχολογοι στον τομέα της διαχείρισης μιας σχέσης πιστεύουν εκείνοι που θέλουν να αλλάξουν τους άλλους μόνο και μόνο επειδή διαθέτουν ορισμένα ελαττώματα ή δεν αλλάζουν συμπεριφορά, δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν πως έχουν πάρει λάθος δρόμο. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν θα πρέπει καν να προσπαθήσετε να αλλάξετε οποιονδήποτε άλλον από τον ίδιο σας τον εαυτό. Εδώ είναι μερικοί σημαντικοί λόγοι να μην μπείτε καν σε αυτή τη διαδικασία:
Κανένας δεν αλλάζει, με το ζόρι και ιδιαίτερα υπό τις υποδείξεις κάποιου άλλου Να θυμάστε πως όταν δίνετε συμβουλές στους άλλους για τα λάθη τους δίχως να σας τις ζητήσουν τα ίδια τα άτομα, τότε οι άλλοι θα νιώθουν πως προσπαθείτε να τους επιβάλετε τις απόψεις σας και θα νιώσουν πως προσπαθείτε να τους κάνετε κάτι άλλο από αυτό που είναι, όπως και ότι δεν τους καταλαβαίνετε.
Θα θέλατε συνεχώς οι άλλοι να σας γκρινιάζουν με το τι είναι κακό επάνω σας, με το τι κάνετε λάθος και να σας προτείνουν λύσεις και αλλαγές που δεν θέλετε ούτε να διανοηθείτε; Όχι. Κανείς δεν θα το ήθελε αυτό. Στην πραγματικότητα, αν επικρίνετε και γκρινιάζετε συνεχώς σε κάποιον να αλλάξει, τότε το πιθανότερο είναι να κάνει το εντελώς αντίθετο και να επαναστατήσει. Χρειάζεται να ψάξετε άλλους τρόπους αντί να υπενθυμίζετε στους άλλους τις ατέλειές τους ή τι κάνουν συνεχώς λάθος. Πείτε τη δική σας άποψη για τα πράγματα μόνο όταν σας τη ζητήσουν.
Οι διαφορές προσθέτουν το αλατοπίπερο στην ερωτική ζωή Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες και σίγουρα θα έχετε πολλούς από αυτούς δίπλα σας.
Μας αρέσει να κάνουμε παρέα και σχέσεις με άτομα που είναι αρκετά διαφορετικά από μας σε πολλά πράγματα και σε πολλούς τομείς. Πόσο βαρετό θα ήταν αν και όλοι αγαπούσατε το ίδιο φαγητό, είχατε το ίδιο στυλ ρούχων, σας άρεσαν οι ίδιες ταινίες, τα ίδια ποτά, οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια μέρη και οι ίδιες προοπτικές στη ζωή. Δεν θα είχατε ποικιλία. Να θυμάστε ότι η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο στη ζωή. Οι διαφορές δεν είναι κακές, αν μπορείτε να μάθετε πώς να τις επικροτείτε και να παίρνετε το καλύτερο από αυτές.
Κριτικάροντας συνεχώς τους άλλους για τη διαφορετικότητά τους μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν ακριβώς τον ίδιο τρόπο σκέψης, τις ίδιες λειτουργίες και πράξεις, τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες συνήθειες με εσάς, είναι απάνθρωπο. Μάθετε να εκτιμάτε με τον σωστό τρόπο τη διαφορετικότητα του άλλου, δίχως γκρίνιες και επικρίσεις.
Να αγαπάτε τους άλλους για αυτό που είναι Θυμηθείτε πως από την αρχή επιλέξατε κάποια άτομα δίπλα σας επειδή σας έδιναν κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό από αυτό που εσείς έχετε και δίνετε στον εαυτό σας.
Τότε γιατί θέλετε να αλλάξετε αυτά τα άτομα; Όταν λέτε στους άλλους ότι πρέπει να αλλάξουν, στην ουσία τους λέτε ότι δεν τους αποδέχεστε και δεν τους αγαπάτε πια έτσι όπως ακριβώς είναι. Αγαπάτε τους άλλους για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θέλετε να γίνουν. Δεχτείτε τους άλλους ακριβώς έτσι όπως είναι, και να θυμάστε πως και οι άλλοι κάνουν ακριβώς το ίδιο με σας. Πώς θα σας φαινόταν να μην σας αποδέχονταν οι άλλοι ακριβώς έτσι όπως είστε και να προσπαθούσαν πιέζοντάς σας να αλλάξετε;
Θυμηθείτε τον παλιό καλό καιρό Προσπαθήστε να θυμηθείτε τις στιγμές που περνούσατε καλά με τους άλλους και θέλατε να είστε μαζί τους παρά όλα τα ελαττώματα που έχουν.
Τα ελαττώματα που βλέπετε τώρα δεν προέκυψαν ξαφνικά; Προϋπήρχαν και απλά τώρα τα βλέπετε; Κάτι σας μπερδεύει. Αν κλείνατε τα μάτια σε όλα αυτά τα ελαττώματα, τότε κάτι λάθος κάνετε εσείς και όχι οι άλλοι. Μην περιμένετε οι άλλοι να εξαλείψουν ξαφνικά όλα τα ελαττώματά τους γιατί κάτι τέτοιο δεν θα γίνει και απλά αυταπατάστε.
Πάρτε το χρόνο σας – δώστε χρόνο σε μια σχέση και μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα Αντί να λέτε τι θέλετε να αλλάξετε στους άλλους, πείτε τους τι θα αγαπούσατε να κάνουν για σας, και τι είναι ακριβώς αυτό που σας λείπει από αυτούς.
Αυτό θα εμπνεύσει τους άλλους, εφόσον ενδιαφέρονται πραγματικά για εσάς, να κάνουν πράγματα για σας που θα σας κάνουν να αισθάνεστε όμορφα και θα βγάλουν από το μυαλό σας αυτή τη διάθεση να τους αλλάξετε. Απλά ίσως να μην ήξεραν τι ακριβώς χρειάζεστε και δεν έχετε παρά να τους το πείτε. Μην περιμένετε από τους άλλους να αντιλαμβάνονται τα «θέλω» σας και να τα εκτελούν κιόλας δίχως να τους δώσετε την παραμικρή ιδέα. Είναι αδικία να περιμένετε από τους άλλους να διαβάζουν συνεχώς τη σκέψη σας.
Δώστε στους άλλους χρόνο Δώστε χρόνο στα αγαπημένα σας πρόσωπα, στο/στη σύντροφο σας να ζεσταθούν μαζί σας, να προσαρμοστούν με τα «θέλω», τις ανάγκες και το πρόγραμμά σας.
Μην ξεχνάτε πως δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό γίνεται με το πέρασμα του χρόνο καθώς κάθε άνθρωπος εξελίσσεται και αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής του, αυτά που θέλετε να μεταβάλει και να εξελίξει, όταν θα είναι απολύτως έτοιμος/η. Θα ήταν άδικο να ζητήσετε από τους άλλους να αλλάξουν απότομα συμπεριφορές και συνήθειες που έχουν πολλά χρόνια ή ίσως ακόμα και από τη γέννησή τους.
Δεν μπορείτε να αλλάξετε τους ανθρώπους όπως αλλάζετε αντικείμενα που δεν χρειάζεστε πια. Επειδή έχετε συνηθίσει όταν δεν χρειάζεστε κάποιο αντικείμενο από το χώρο σας να το αλλάζετε ή να το πετάτε, αυτό δεν σημαίνει πως θα συμβεί και με τους ανθρώπους που είναι ζώντες οργανισμοί και έχουν τις δικές τους απόψεις και τη δική τους ζωή.
Αν νομίζετε πως οι άνθρωποι μπορούν με ένα μαγικό ραβδί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, μόνο και μόνο επειδή το θέλετε εσείς, τότε μάλλον έχετε ψευδαισθήσεις. Δεν θα γίνει κάτι τέτοιο και καλύτερα να το βγάλετε άμεσα από το μυαλό σας.
Δοκιμάστε να αλλάξετε εσάς αντί να προσπαθείτε να αλλάξετε τους άλλους. Έχετε σκεφτεί τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σας και θέλετε να αλλάξετε τα περισσότερα άτομα που είναι δίπλα σας ή που μόλις γνωρίσατε;
Μήπως βλέπετε συνεχώς πως κανένας δεν είναι, δεν φέρετε και δεν πράττει ακριβώς όπως θα θέλατε ή όπως εσείς θεωρείτε σωστό; Μήπως όλοι οι άλλοι εκτός από σας είναι λάθος; Θα πρέπει να σας προβληματίζει το γεγονός πως όλοι σας φταίνε και όλοι είναι λάθος. Κάτι γίνεται μέσα σας και βλέπετε εσείς όλους τους άλλους λάθος ή ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας. Μήπως πρέπει να επανεξετάσετε αυτές τις προσδοκίες; Προσπαθήστε εσείς να αλλάξετε πράγματα που σας κάνουν να νιώθετε όλους τους άλλους λάθος και εσάς σωστούς. Βιώστε τη δυσκολία και το χρόνο που απαιτείται για να είναι επιτυχημένη η αποστολή σας, πριν να περιμένετε το ίδιο από τους άλλους. Κάποιες μέθοδοι αυτογνωσίας, διαλογισμού, βιβλία ψυχολογίας, ακόμα και ειδικοί ψυχολόγοι που θα συζητήσετε μαζί τους μπορούν να βοηθήσουν να πετύχετε μέσα σας κάποιες θετικές αλλαγές.
Φυσικά αν μόλις έχετε γνωρίσει κάποια άτομα και από την αρχή δεν μπορείτε με τίποτα να αποδεχτείτε την προσωπικότητά τους έτσι όπως είναι, τότε καλύτερα να απομακρυνθείτε από την αρχή και όσο είναι νωρίς, πριν τους πληγώσετε και πριν πληγωθείτε κι εσείς οι ίδιοι, ελπίζονται πως αργότερα θα αλλάξουν, ενώ κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ποτέ.
www.anew.gr

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ

 

7 Αυγούστου 1941  πέθανε: Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ Ινδός συγγραφέας

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (Rabîndranâth Tagore, Μπενγκάλι γλώσσα:রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর) (7 Μαΐου 1861 - 7 Αυγούστου 1941), ήταν Ινδός συνθέτης, ζωγράφος, συγγραφέας και φιλόσοφος, του οποίου το έργο είχε σημαντική επίδραση στη λογοτεχνία και τη μουσική της Βεγγάλης στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα και στον οποίο απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913.

Γεννήθηκε στην Καλκούτα, στη δυτική Βεγγάλη. Ήταν το δέκατο τέταρτο παιδί του Ντεμπεντρανάθ Ταγκόρ, ενός εκ των ιδρυτών του κινήματος Μπράχμο Σαμαζ (Brahmo Samaj), και εγγονός του Ντβαρκανάθ Ταγκόρ. Ο πατέρας του ήταν συγγραφέας, θρησκευτικός ηγέτης. Μεγάλωσε σε οικογένεια καλλιτεχνών και κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμιστών, που αντιτίθεντo στο σύστημα των καστών και προωθούσαν βελτιώσεις στη θέση της γυναίκας Ινδής. Ο Ραμπιντρανάθ ήταν επίσης χορτοφάγος.

Ο Ταγκόρ σπούδασε στην Καλκούτα και την Αγγλία. Είναι γνωστός τόσο ως ποιητής όσο και ως φιλόσοφος, αν και οι δύο αυτές τέχνες είναι συχνά συνεκτικά δεμένες στον ινδικό πολιτισμό, και ενυπάρχει μία υπονοούμενη φιλοσοφία εντός της ποίησης του Ταγκόρ. Επίσης ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση και την παιδαγωγική και, το 1921, αποκατέστησε το πανεπιστήμιο Vishbabharati στη Σαντινικετάν, όπου παραδίδεται εκπαίδευση πάνω στον ινδικό πολιτισμό τόσο σε Ινδούς όσο και σε ξένους.

Ο Ταγκόρ υπήρξε ο πρώτος συγγραφέας από την Ασία στον οποίο απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913 "για τον βαθιά ευαίσθητο, φρέσκο και όμορφο στίχο του, με τον οποίο, με μεγάλη ικανότητα, έχει καταστήσει την ποιητική του σκέψη, εκφρασμένη στις δικές του Αγγλικές λέξεις, μέρος της λογοτεχνίας της Δύσης".

Μετά το 1912 ταξίδεψε στην Ευρώπη, Αμερική και την Ασία και έδινε διαλέξεις και διάβαζε τα έργα του. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ανεξαρτησίας της Ινδίας.Το 1915 του απονεμήθηκε ο τίτλος του ιππότη, αλλά αποκήρυξε τον τίτλο το 1919 μετά τη σφαγή στο Άμριτσαρ. Είχε επηρεαστεί από τις Ουπανισάντ, τις οποίες θεωρούσε ως πηγή της αληθινής σοφίας. Στο έργο του εκδηλώνει σεβασμό και αγάπη προς τη φύση και τον συνάνθρωπο.Στη δεκαετία του 1920 άρχισε να ζωγραφίζει. Επίσης, έγραψε περίπου 2230 τραγούδια. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν.

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Τι χρειαζόμαστε:

800 γρ. καλαμάρια μέτρια ή μεγάλα ολόκληρα,φρέσκα η κατεψυγμένα Για τη γέμιση:

2 κ.σ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
2 κ.σ. άνηθος ψιλοκομμένος
1 μικρό κρεμμύδι ξερό τριμμένο
2 σκελίδες σκόρδου
1 κ.σ. μουστάρδα απαλή
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
3 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Για το λαδολέμονο:

2/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
χυμός και ξύσμα από 2 μικρά λεμόνια (κατά προτίμηση ακέρωτα)
1/2 κ.. γλ. πάπρικα (προαιρετικά)
1/2 κ.. γλ. ρίγανη
1/2 κ. γλ. θυμάρι

Πως το κάνουμε

Διαβάστε περισότερο: Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά http://www.sintagespareas.gr/sintages/psita-kalamaria-gemista-me-aromatika.html#ixzz22OmhHSws

Ασπασία Μάνου

 

7 Αυγούστου 1972  πέθανε: Ασπασία Μάνου πριγκίπισσα της Ελλάδος

Η Ασπασία Μάνου (1896-1972), σύζυγος του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ των Ελλήνων, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Σεπτεμβρίου 1896. Ήταν κόρη του Πέτρου Μάνου και της Ελένης Αργυροπούλου, εγγονής του Περικλή Αργυρόπουλου. Η οικογένεια της Ασπασίας είχε τίτλους που την κατέτασσαν στην τότε αριστοκρατία. Και από τις δύο πλευρές είχε ρίζες Φαναριώτικες (με απώτερη καταγωγή από την Καστοριά της Μακεδονίας), που έφθαναν μέχρι τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η μητέρα της είχε διαζευχθεί τον Πέτρο Μάνο, από τον οποίο είχε αποκτήσει και μία άλλη κόρη, τη Ρωξάνη. Πολύ αργότερα ο Μάνος θα νυμφευτεί -για δεύτερη φορά- μία καλλονή της Αθήνας, τη Σοφία Τομπάζη, εγγονή του Γεωργίου Τομπάζη. Απέκτησαν την κατά είκοσι χρόνια νεότερη ετεροθαλή αδελφή της Ασπασίας, την κορυφαία χορογράφο Ραλλού Μάνου.

Αλέξανδρος και Ασπασία

Το ειδύλλιό της με τον μετέπειτα Βασιλιά Αλέξανδρο άρχισε το 1915. Τον Σεπτέμβριο του επόμενου έτους, όταν εκείνος της υποσχέθηκε γάμο, πολύ τολμηρό για την εποχή, δεν φανταζόταν ότι επρόκειτο να γίνει Βασιλιάς. Εκείνος όμως ήταν αποφασισμένος να τηρήσει την υπόσχεσή του, παρά την άρνηση του πατέρα του Κωνσταντίνου Α', ο οποίος τότε βρισκόταν στην εξορία, αλλά και στους δισταγμούς του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος επιδίωκε τον γάμο του Αλέξανδρου με την Βασιλική Πριγκίπισσα της Αγγλίας. Η τέλεση του μοργανατικού γάμου έγινε το φθινόπωρο του 1919. Η ρομαντική ιστορία είχε δραματικό τέλος με τον τραγικό θάνατο του Βασιλιά Αλέξανδρου στις 25 Οκτωβρίου 1920. Η μητέρα του Βασίλισσα Σοφία εθλίβη βαθύτατα, είναι δε χαρακτηριστικό ότι χάρη στην επιμονή της η τελευταία πράξη που υπέγραψε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ και από τα πρώτα διατάγματα του Βασιλιά Γεωργίου Β΄ το 1922 ήταν η αναγνώριση του γάμου εκείνου. Χρειάστηκε εν τούτοις να περάσουν δέκα και πλέον έτη για την νομική τακτοποίηση στα τέλη του 1936.

Ο τάφος της Ασπασίας Μάνου στο Τατόι
Χήρα του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄

Απέκτησε με τον Βασιλιά Αλέξανδρο μία θυγατέρα (γεννήθηκε πέντε μήνες μετά τον θάνατό του), την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα (25 Μαρτίου 1921 - 30 Ιανουαρίου 1993), η οποία παντρεύτηκε τον Βασιλιά Πέτρο Β΄ της Γιουγκοσλαβίας (1923-1970), ο οποίος βασίλευσε μετά από τη δολοφονία του πατέρα του (1934), Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας, με Αντιβασιλέα τον Πρίγκιπα Παύλο. Όταν ο Αντιβασιλέας το 1941 συνεννοήθηκε με τον Χίτλερ, προκάλεσε εξέγερση του λαού. Ο Πέτρος ανέλαβε τότε επίσημα ως Βασιλιάς (είχε συμπληρώσει τα 18 έτη), αλλά μετά τη γερμανική εισβολή αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αγγλία. Εκεί, το 1944, νυμφεύθηκε την κόρη της Ασπασίας Μάνου και του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ και απέκτησαν τον σημερινό διεκδικητή του σερβικού θρόνου, Πρίγκιπα Διάδοχο Αλέξανδρο Β΄ της Σερβίας.

Η Ασπασία με την επιβολή της Δικτατορίας το 1967, έφυγε μαζί με τη κόρη της και έζησε στην Ιταλία και την Αγγλία.

Πέθανε στη Βενετία της Ιταλίας στις 7 Αυγούστου 1972 και τα οστά της, μαζί με αυτά της κόρης της Αλεξάνδρας, μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι, το 1993, από τον εγγονό της, Πρίγκιπα Διάδοχο της Σερβίας, Αλέξανδρο Β΄.