πηγή: περιοδικό " ε ί ν α ι " Οκτώβριος 1999 ενότητα υγεία
άρθρο της Σοφίας Βουλτεψή
6 ερωτήσεις για το γάλα
Πηγή
ζωής, υγείας, ψυχοσωματικής ευεξίας, απαραίτητο συστατικό για την
ανάπτυξη των παιδιών και την ενίσχυση της καλής φυσικής τους κατάστασης,
το γάλα αποτελεί την πιό σημαντική τροφή που προσλαμβάνει ο ανθρώπινος
οργανισμός από την πρώτη στιγμή που το μωρό ανοίγει τα μάτια του και
αντικρίζει το φώς και το μέλλον.
Υπάρχουν μερικά θεμελιώδη
ερωτήματα για το γάλα, στα οποία συνοψίζουμε τις απορίες μας. Σ'αυτά τα
ερωτήματα δίνουμε σήμερα τις πιο επιστημονικές απαντήσεις.
1. Έχουν τα μικρά παιδιά ειδικές διατροφικές ανάγκες;
Η διατροφή των μικρών παιδιών (1-3 ή 4 ετών) παρουσιάζει σημαντικές
ιδιομορφίες. Η ηλικία αυτή είναι "ηλικία ταχείας ανάπτυξης" με μεγάλες
αλλαγές στη σκελετική δομή, αλλά και στο ρυθμό βασικού μεταβολισμού, με
αποτέλεσμα τη δημιουργία ειδικών αναγκών διατροφής. Οι απαιτήσεις των
πσιδιών σε ενέργεια (Kcal / Kg βάρους / ημέρα) είναι τρείς φορές
μεγαλύτερες από εκείνες των ενήλικων. Τα μικρά παιδιά, περισσότερο από
τους ενήλικους, χρειάζονται πρωτεϊνες υψηλής βιολογικής αξίας γιατί
πιθανότατα συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία του ανοσολογικού συστήματος.
2. Ποιό είναι το καλύτερο γάλα για τα μικρά παιδιά μετά τον 12ο μήνα;
Το
καλύτερο γάλα είναι το φρέσκο παστεριωμένο γάλα. Το παστεριωμένο γάλα
έχει υποστεί την ήπια θερμική επεξεργασία - παστερίωση στους 72-79
βαθμούς C για περίπου 15 δευτερόλεπτα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να
διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτα τα πολύτιμα συστατικά του, στις ποσότητες που
η φύση έχει προβλέψει. Ταυτόχρονα η παστερίωση κατασρέφει όλους τους
παθογόνους μικροοργανισμούς.
Το παστεριωμένο γάλα έχει υψηλότερες
συγκεντρώσεις των πολύ σημαντικών βιταμινών (Β6, Β12, θειαμίνης,
φυλλικού οξέος). Το παστεριωμένο γάλα υπερέχει έναντι όλων των άλλων
κατηγοριών γάλακτος, γιατί έχει υψηλότερη θρεπτική και βιολογική αξία
και οι πρωτεϊνες του είναι εύπεπτες και διατηρεί το φυσικό χρώμα και
γεύση του γάλακτος.
3. Πρέπει το παστεριωμένο γάλα για παιδιά μετά τον 12ο μήνα να είναι εμπλουτισμένο;
Κατά τη βρεφική περίοδο, το παιδί καταναλώνει αυτό που οι γονείς
προετοιμάζουν, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει το ίδιο. Από τον
5ο μήνα το διαιτολόγιο διευρύνεται και μετά τον 12ο μήνα μπορεί το παιδί
να καταναλώσει όλα σχεδόν τα φαγητά των ενήλικων.
Απο
αυτό το στάδιο αρχίζουν οι δυσκολίες, διότι το μικρό παιδί αρχίζει να
έχει άποψη και να επιλέγει τις τροφές που του είναι αρεστές. Η πρόσληψη
όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών από μικρές ποσότητες τροφών,
δεν είναι πάντα εφικτή. Συνεπώς το γάλα αποτελεί ένα άριστο "όχημα" όταν
εμπλουτισθεί κατάλληλα, για να διασφαλίσει ότι το μικρό παιδί έχει ένα
ισορροπημένο διαιτολόγιο και προσλαμβάνει όλα τα θρεπτικά συστατικά.
4. Με ποιά θρεπτικά συστατικά πρέπει να εμπλουτίζεται το γάλα των μικρών παιδιών;
Το γάλα πρέπει να εμπλουτίζεται με ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Από
τα ιχνοστοιχεία, το σημαντικότερο είναι ο σίδηρος. Η έλλειψη σιδήρου
υπό τη μορφή σιδηροπενίας ή σιδηροπενικής αναιμίας, αποτελεί ένα μεγάλο
πρόβλημα σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας η σιδηροπενία και η σιδηροπενική
αναιμία απαντώνται σε συχνότητες 34% και 16% αντίστοιχα στα δύο πρώτα
χρόνια της ζωής. Στις ΗΠΑ ο εμπλουτισμός του γάλακτος με σίδηρο, σε
μικρά παιδιά 6-24 μηνών, μείωσε τη συχνότητα της σιδηροπενίας από 29-68%
στο 9%
και τη σιδηροπενική αναιμία από 3-24% στο 1-2% . Από τα διάφορα άλατα σιδήρου, ο γαλακτικός σίδηρος είναι η καλύτερη πηγή του.
Από άποψη βιταμινών, το γάλα θεωρείται πλούσιο σε βιταμίνες Α και Β2
και μή επαρκές σε μερικές βιταμίνες όπως η βιταμίνη D . Ιδιαίτερη
σημασία έχει η ποσότητα της βιταμίνης C στο γάλα, γιατί η απορρόφηση του
σιδήρου συσχετίζεται με τη βιταμίνη C. Επίσης το γάλα για τα μικρά
παιδιά (1-3 ή 4 ετών) πρέπει να εμπλουτίζεται με τις βιταμίνες A, D, B1,
B6, C, E, νιασίνη και φυλλικό οξύ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας, τα απαραίτητα λιπαρά οξέα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή.
Γι'αυτόν το λόγο, τα γάλατα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά
συνηθίζεται να εμπλουτίζονται με τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (λινελαϊκό ,
λινολενικό οξύ).
5. Πρέπει το γάλα να εμπλουτίζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες του κόσμου;
Οι γενικές αρχές εμπλουτισμού του γάλακτος για μικρά παιδιά είναι
παρόμοιες στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η έλλειψη σιδήρου, επίσης,
είναι ένα πρόβλημα που αφορά σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αναφορικά με
τη βιταμίνη D , στη χώρα μας που η ηλιοφάνεια είναι μεγάλη, η ανάγκη σε
βιταμίνη D είναι περιορισμένη, γιατί αρκεί μια σύντομη βόλτα στον ήλιο
για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του παιδιού σε βιταμίνη
D.
6. Πότε πρέπει να αρχίσει να χορηγείται παστεριωμένο γάλα στα μικρά παιδιά;
Η κατάλληλη ηλικία για τη χορήγηση του παστεριωμένου γάλακτος είναι
αμέσως μετά τη συμπλήρωση του 12ου μήνα ζωής του παιδιού . Η Αμερικανική
Ακαδημία Παιδιατρικής αναφέρει ότι η χορήγηση πλήρους αγελαδινού
γάλακτος μπορεί να ξεκινά μετά τη συμπλήρωση του πρώτου έτους ζωής. Η
ίδια άποψη υποστηρίζεται και από άλλες πηγές στην Ελληνική βιβλιογραφία.
σημ. οι εικόνες από GOOGLE
Γειά σας και χαρά σας! ......... Λίγο πολύ όλοι την έχουμε την δόση μας και εγώ λίγο παραπάνω και επιπλέον μια δόση αυτοσαρκασμού ......... Ελπίζω να σας αρέσει το περιεχόμενο που δημιουργώ εδώ κάθε μέρα ...... Σας ευχαριστώ!
Κυριακή 7 Αυγούστου 2022
6 ερωτήσεις για το γάλα
Βιτσέντσο Σκαμότσι
7 Αυγούστου 1616 πέθανε: Βιτσέντζο Σκαμότσι Ιταλός αρχιτέκτονας
Ο Βιτσέντσο Σκαμότσι (2 Σεπτεμβρίου 1548 – 7 Αυγούστου 1616) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας και συγγραφέας έργων για την αρχιτεκτονική. Το 1581 πήγε στη Βενετία.
Μνημείο για Βιτσέντζο Σκαμότσι
Το σπουδαιότερο έργο του, η «Παγκόσμια Ιστορία της Αρχιτεκτονικής», εκδόθηκε το 1615.
Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης
Περιγραφή Εύκολα, αφράτα, γρήγορα, νόστιμα!!!
Τι χρειαζόμαστε:
1 κιλό αλεύρι Robin Hood
500 γραμμάρια χλιαρό νερό
30 γραμμάρια αλάτι
50 γραμμάρια ζάχαρη
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
100 γραμμάρια λιωμένη μαργαρίνη
1 κουταλιά ταχίνι
300 γραμμάρια σουσάμι
Πως το κάνουμε:
Αλφρέντο Καταλάνι
7 Αυγούστου 1893 πέθανε: Αλφρέντο Καταλάνι Ιταλός συνθέτης
Ο Αλφρέντο Καταλάνι (Alfredo Catalani, 19 Ιουνίου 1854 – 7 Αυγούστου 1893) ήταν Ιταλός συνθέτης της όπερας, γνωστός κυρίως για τις όπερές του Λορελάι (1890) και La Wally (1892). Η La Wally, σε λιμπρέτο του Λουίτζι Ιλλίκα, περιέχει την πιο διάσημη άρια του Καταλάνι, την «Ebben? Ne andrò lontana». Οι άλλες όπερες του συνθέτη ήταν λιγότερο επιτυχημένες, εν μέρει εξαιτίας κατώτερης ποιότητας λιμπρέτων.
Ο Καταλάνι γεννήθηκε στη Λούκκα και φοίτησε στο Ωδείο του Μιλάνου υπό τον Αντόνιο Μπατσίνι.
Παρά την αυξανόμενη επιρροή του βερισμού στην όπερα κατά τη δεκαετία 1880-1890 ο Καταλάνι επέλεξε να συνθέσει με έναν πιο παραδοσιακό τρόπο. Ως αποτέλεσμα τα έργα του έχουν σε μεγάλο βαθμό χάσει τη θέση τους στο σύγχρονο ρεπερτόριο, ακόμα και σε σχέση με τα έργα των Μασνέ και Πουτσίνι, τα οποία πλησιάζουν ως προς το ύφος τα δικά του.
Η επίδραση του Αμιλκάρε Πονκιέλλι μπορεί επίσης να ανιχνευθεί στο έργο του Καταλάνι. Καθώς συμβαίνει και με τον Πονκιέλλι, η σημερινή φήμη του Καταλάνι οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε ένα και μόνο έργο (τη La Wally).
Το 1893, μετά τον πρόωρο θάνατό του από φυματίωση στο Μιλάνο, ο Καταλάνι τάφηκε στο Cimitero Monumentale, όπου και οι τάφοι των Πονκιέλλι και Αρτούρο Τοσκανίνι. Ο Τοσκανίνι ήταν ένας διαπρύσιος υποστηρικτής της μουσικής του Καταλάνι και βάφτισε τη θυγατέρα του «Wally» σε αναγνώριση της πιο επιτυχημένης όπερες του συνθέτη. Ο Τοσκανίνι ηχογράφησε την εισαγωγή στην τέταρτη πράξη της La Wally και τον «Χορό των Νυμφών του νερού» από την όπερα Λορελάι στο Κάρνεγκι Χωλ τον Αύγουστο του 1952 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC. Η Μαρία Κάλλας είχε επίσης διακριθεί στον ρόλο της ηρωίδας της La Wally. πράξη της La Wally και τον «Χορό των Νυμφών του νερού» από την όπερα Λορελάι στο Κάρνεγκι Χωλ τον Αύγουστο του 1952 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC. Η Μαρία Κάλλας είχε επίσης διακριθεί στον ρόλο της ηρωίδας της La Wally.
Μπακαλιάρος λεμονάτος
Τι χρειαζόμαστε:
1 φύλλο μπακαλιάρου
λάδι
2 κρεμμύδια χονδροκομμένα
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
5 πράσα χονδροκομμένα (μόνο το άσπρο μέρος)
5-6 κλωναράκια σέλινο χονδροκομμένα
5-6 πατάτες κομμένες σε ροδέλες
αλάτι - πιπέρι
χυμό από 1-2 λεμόνια ανάλογα πόσο ξινό το θέλετε
1 γεμάτη κουταλιά της σούπας αλεύρι
Πως το κάνουμε:
Διαβάστε περισότερο: Μπακαλιάρος λεμονάτοςhttp://www.sintagespareas.gr/sintages/mpakaliaros-lemonatos.html#ixzz22ngyqGtA
αγώνες στο στίβο με εμπόδια
Εμπόδια: αγώνες στο στίβο με εμπόδια
Κινήστε τα βελάκια, αριστερά και δεξιά γρήγορα και ο αθλητής τους doodle θα τρέξει γρήγορα. Με το Space θα πηδήξει όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται μπροστά του. Ο χρόνος σας καταμετράτε και μπορείτε να τον μοιραστείτε στο Google + ή αν δεν είστε και τόσο περήφανοι για τον χρόνο του τερματισμού σας, μπορείτε να τον επαναλάβετε.
Εκτός πάλι αν θέλετε να ψάξετε κάτι περισσότερο για τα εμπόδια και τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.
Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.
Σήμερα οι αγώνες με εμπόδια που διεξάγονται στις ολυμπιάδες είναι τριών ειδών:
Ψηλά εμπόδια: 110 μ. ανδρών - 100 μ. γυναικών (από το 1972).
Χαμηλά εμπόδια: 400 μ. ανδρών (από το 1900) και γυναικών (από το 1984).
Φυσικά εμπόδια ή στιπλ: 3000 μ. ανδρών (από το 1920) και γυναικών (από το 2008).
Στις πρώτες ολυμπιάδες διεξήχθησαν αγώνες εμποδίων και σε άλλες αποστάσεις:
80 μ. γυναικών (1932 ως 1968).
200 μ. ανδρών (1900 και 1904).
2500 μ. στιπλ ανδρών (1900 και 1904).
3200 μ. στιπλ ανδρών (1908)
4000 μ. στιπλ ανδρών (1900)
Όσο για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου; Ο Ολυμπιονίκης της Αθήνας, Φίλιξ Σάντσες, πήρε το χρυσό μετάλλιο και στο Λονδίνο στα 400μ. εμπόδια με 47.63.
Ο 35χρονος εμποδιστής από τη Δομινικανή Δημοκρατία έκανε μία φανταστική κούρσα, ιδιαίτερα στα τελευταία 100 μέτρα, όταν και πήρε σημαντική διαφορά από τους διώκτες του. Τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο κατάκτησε ο Αμερικανός, Μάικλ Τίνσλεϊ, ενώ το χάλκινο ο Χαβιέρ Κούλσον από το Πουέρτο Ρίκο.
πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1_
Δρόμοι με εμπόδια στις ΟλυμπιάδεςΑπό τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.
Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.
Πίνακας περιεχομένων
Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669
Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669
Στα μέσα του 17ου αι. η Κρήτη,
μετά από περίπου τετρακόσια πενήντα χρόνια κατά τα οποία έζησε ως κτήση
της Βενετίας, βρέθηκε στη δίνη μιας ιδιαίτερα σκληρής πολεμικής
διεκδίκησης. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο στη Γαληνότατη
Δημοκρατία του Αδρία, επιδιώκοντας την κατάκτηση της Μεγαλονήσου. Ο
πόλεμος αυτός, που ήταν ο πέμπτος κατά σειρά ενετοτουρκικός πόλεμος,
άρχισε το 1645 και τελείωσε το 1669. Επεκράτησε να ονομάζεται Κρητικός
Πόλεμος. Η χρονική διάρκεια του ήταν αρκετά μεγάλη ακόμη και για τα
μέτρα της εποχής εκείνης. Η ιδιομορφία που σημειώνεται κατά το χρονικό
αυτό διάστημα είναι ότι μόνο τα δύο πρώτα χρόνια (1645-1647) αναλώθηκαν
για την κατάκτηση ολόκληρης της νήσου, ενώ τα υπόλοιπα είκοσι δύο
(1647-1669) για την πολιορκία της πρωτεύουσας της, του Χάνδακα. Ο
Χάνδακας παραδόθηκε στους Τούρκους τον Σεπτέμβριο του 1669. Η πτώση της
Κρήτης και του Χάνδακα στους Τούρκους αναμφισβήτητα ήταν ένα
σημαντικότατο γεγονός για τη Μεγαλόνησο -και όχι μόνον. Σήμαινε, εκτός
των άλλων, ότι οι ισορροπίες δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο, που είχαν
παγιωθεί και ίσχυαν για αρκετές εκατονταετίες, τώρα άλλαζαν. Οι
Οθωμανοί κυριαρχούν πλέον στην ανατολική μεσογειακή λεκάνη. Παράλληλα
όμως θα υποστούν συντριπτικές ήττες από τα χριστιανικά στρατεύματα στην
κεντρική Ευρώπη, οι οποίες θα ανακόψουν τις προς βορράν και προς δυσμάς
επεκτατικές τους φιλοδοξίες. Η ίδια η Κρήτη, μετά από τα βίαια και με
δραματική κατάληξη γεγονότα του 17ου αι., θα υποχρεωθεί, ως κατακτηθείσα
περιοχή, να αλλάξει κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα του καθημερινού βίου
της έως το 1898. Το έτος αυτά λήγει η τουρκική κατοχή και αρχίζει η
ελπιδοφόρα εποχή της αυτονομίας της, που θα καταλήξει το 1913 στην ένωση
της με την Ελλάδα Αλλά ποιο ήταν το κυρίαρχο στοιχείο, το στοιχείο
εκείνο που έκανε τον Κρητικό Πόλεμο, εκτός των άλλων παραμέτρων, να
είναι ένα τόσο σημαντικό ιστορικό συμβάν, ιδιαίτερα δε την πολιορκία του
Χάνδακα -μοναδική ως προς τη διάρκεια της- να λάβει επικές διαστάσεις;
Ανάλογης εμβέλειας ιστορικά συμβάντα είναι ασφαλώς πολύπλοκα,
επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και πολλές φορές είναι
δυσερμήνευτα. Στην περίπτωση όμως του Κρητικού Πολέμου και της
πολιορκίας του Χάνδακα αυτό που κυριαρχεί και καθορίζει την
ιδιαιτερότητα τους είναι η εμπλοκή πολλών χριστιανικών κρατών από
πλευράς των δυνάμεων της Δύσης, καθώς και πολλών Οθωμανικών επαρχιών
υποτελών στον σουλτάνο, από πλευράς των δυνάμεων της Ανατολής.
Ουσιαστικά ο πέμπτος ενετοτουρκικός πόλεμος, με αποκορύφωση τα τρία
τελευταία χρόνια της πολιορκίας του Χάνδακα, προσέλαβε διαστάσεις
παγκοσμίου πολέμου. Έτσι η αναμέτρηση Δύσης και Ανατολής στην Κρήτη και
όλως ιδιαιτέρως στον Χάνδακα -με ό,τι αυτή συνεπαγόταν- μπορεί να
θεωρηθεί το κύριο, το καθοριστικό στοιχείο ενός ιστορικού γεγονότος με
τεράστια σημασία, απήχηση και πολυποίκιλες προεκτάσεις. Και το γεγονός
αυτό συνέβη σε τούτη τη γωνιά του κόσμου, στον Χάνδακα. [...] (από τον
πρόλογο της συγγραφέως)
Περιεχόμενα ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΒΕΝΕΤΙΑ, Η ΚΡΗΤΗ, Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ
Α. Η ΒΕΝΕΤΙΑ. Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Β. Η ΚΡΗΤΗ. Η ΝΗΣΟΣ ΥΠΟ ΕΝΕΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Γ. Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ. Η ΛΑΜΠΡΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ 1645-1669. Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΔΑΚΑ 1647-1669
Δ. Η ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΗ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩΝ
Ε.
Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙ ΤΗ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΝΕΤΙΚΗ ΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Λεπτομέρειες
7 Αυγούστου • Οσιομαρτύρων Αστερίου του θαυματουργού και Δομετίου του Πέρσου (363)
τα δαφνάκια της μαμάς μου (φ.Μ.Κυμάκη) |
7 Αυγούστου
• Οσιομαρτύρων Αστερίου του θαυματουργού και Δομετίου του Πέρσου (363)
• Οσίας Ποταμιάς της θαυματουργού
• Νεομάρτυρος Αββακούμ, του εν Θεσσαλονίκη (1628)
• Δαβίδ του «Γέροντος», του εν Ευβοία Νικάνορος (1519) του εν «Ζάβορδα», του θαυματουργού, Υπερεχίου, Ώρ, Δομετίου του Σημειοφόρου, Ποιμένος εν τω Σπηλαίω του πολύπαθους του Ρώσου (1110) και Ποιμένος του Νηστευτού
• Μάρτυρος Σώζοντος του εκ Νικομηδείας
• Οσίων Θεοδοσίου του Νέου, του ιαματικού, του εξ Αθηνών και εν Άργει ασκήσαντος
• Των εν Θηβαΐδι Μυρίων (10.000) Ασκητών
• Οσίας Κανδίδας της Βυζαντίας
• Ιερομάρτυρος Νάρκισσου επισκόπου Ιεροσολύμων
• Βάρταν εξ Αρμενίας
• Ανάμνηση της διασώσεως παρά Χριστού τη μεσιτεία της Θεοτόκου εκ των από ξηράς και θαλάσσης κυκλωσάντων την Πόλιν αθέων εχθρών
7 Αυγούστου Γιορτάζουν:
Αστέριος, Αστέρης, Αστρινός, Αστερινός, Αστρινή, Αστέρω, Αστερία, Αστρούλα, Αστερινή
Νικάνωρ, Νικάνορας
7 Αυγούστου:
Παγκόσμια Ημέρα για το Νερο.
Το «νανο-χώμα» των αρχαίων Ελλήνων
πηγή : http://www.tovima.gr/science/article/?aid=466974
Φαφούτη Λαλίνα
Το «νανο-χώμα» των αρχαίων Ελλήνων
Υπάρχει τίποτε πιο ταπεινό από το χώμα; Και όμως, ακόμη και τα πιο
ταπεινά πράγματα, αν κάποιος τα αξιοποιήσει σωστά, μπορούν να γίνουν όχι
μόνο πολύτιμα αλλά και προσοδοφόρα. Παρ' ότι ο Πλάτων θεωρούσε τον πηλό
κάτι εντελώς κοινό και τετριμμένο - «των φαύλων και προχείρων» -, οι
ίδιοι οι σύγχρονοί του τον διέψευσαν. Οι αρχαίοι κεραμείς της Αθήνας
πήραν το κοινό χώμα της Αττικής στα χέρια τους και το μετέτρεψαν σε
πραγματικό χρυσάφι αφού τα αγγεία τους μονοπώλησαν τις διεθνείς αγορές
της εποχής τους. Το μετέτρεψαν επίσης σε ένα σπάνιο υλικό. Το περίφημο
μελανό υάλωμα των αττικών αγγείων, αυτό που πολλοί προσπάθησαν αλλά
κανένας δεν κατόρθωσε να μιμηθεί, είναι στην ουσία ένα νανοϋλικό με
ιδιαίτερες χημικές και μηχανικές ιδιότητες. Τέτοιες ώστε πρόσφατα
προσείλκυσε το ενδιαφέρον της NASA η οποία αναζητεί στη σύστασή του
μυστικά για να βελτιώσει τη μόνωση των διαστημοπλοίων της.
Κάποτε, γράφει ο Ηρόδοτος, ένα καράβι έφυγε φορτωμένο με εμπορεύματα από
την Ελλάδα και, αφού έφθασε ως την Ισπανία, γύρισε πίσω με «τζίρο»
χίλιες φορές την αξία του φορτίου του. Ακόμη και αν αυτός ήταν ένας
«αστικός μύθος» της αρχαιότητας, το βέβαιο είναι ότι για μεγάλο διάστημα
υπήρξε ένα εξαγωγικό προϊόν το οποίο μπορούσε να «πιάσει» υπέρογκες
τιμές φέρνοντας μεγάλα κέρδη στους εμπόρους, αλλά και στους δημιουργούς
του: τα ερυθρόμορφα αττικά αγγεία. Επί τρεις ολόκληρους αιώνες έκαναν
θραύση - αν αυτή η έκφραση μπορεί να επιτραπεί για ένα τέτοιο υλικό -
στις ξένες αγορές, μετατρέποντας κυριολεκτικά το χώμα σε χρυσάφι και
χαρίζοντας στην Αθήνα ένα ασυναγώνιστο μονοπώλιο στον τότε γνωστό της
κόσμο.
Σήμερα η αξία τους είναι ανεκτίμητη και ασκούν την ίδια
γοητεία ως τα πέρατα της Γης• στους επισκέπτες που σπεύδουν να τα
θαυμάσουν στα μουσεία εντός και εκτός Ελλάδας και στους συλλέκτες που
δίνουν πολλά για να τα αποκτήσουν. Πρόσφατα απέσπασαν επίσης το
ενδιαφέρον ενός μάλλον απρόσμενου θαυμαστή: της NASA. Μια θυγατρική της
αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ξεκίνησε μαζί με το Μουσείο Γκετί -
και με μια παχυλή χρηματοδότηση 800.000 δολαρίων - μελέτες για να
διερευνήσει τη σύστασή τους.
Το μελανό υάλωμα «γυάλισε» στη NASA
Η NASA ενδιαφέρεται κυρίως για το περίφημο μελανό υάλωμα των αγγείων,
αναζητώντας σε αυτό μυστικά που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν να
βελτιώσει την ανθεκτικότητα των κεραμικών που χρησιμοποιεί για τη μόνωση
των διαστημοπλοίων της. Εδώ όμως μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η
αντίστοιχη έρευνα από έλληνες επιστήμονες βρίσκεται… έτη φωτός μπροστά.
Οχι μόνο γιατί έχει ξεκινήσει δεκαετίες νωρίτερα έχοντας στη διάθεσή της
απολύτως πιστοποιημένα δείγματα από τις αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων,
αλλά, επιπλέον, επειδή από τη θεωρία του εργαστηρίου έχει περάσει στην
πράξη. Για να κάνουν καλύτερες συγκρίσεις και να γνωρίσουν τη δουλειά
«από μέσα», οι ερευνητές φτιάχνουν μάλιστα οι ίδιοι τεχνολογικά πιστά
αντίγραφα αρχαίων κεραμικών τόσο κοντινά στα αρχικά ώστε να χρειάζονται ειδική σήμανση με ιχνοστοιχεία προκειμένου να αποφευχθεί η παράνομη πώλησή τους ως αυθεντικών.
Τι ήταν αυτό που έκανε τα αττικά αγγεία τόσο ιδιαίτερα και τόσο δύσκολα
στην απομίμησή τους ακόμη και από τους σύγχρονούς τους επίδοξους
αντιγραφείς, που γνώριζαν την κεραμική τέχνη εκείνης της εποχής πολύ
καλύτερα από εμάς; Το μυστικό, όπως έχουν ανακαλύψει σήμερα οι ειδικοί,
βρίσκεται στην άργιλο. Η αττική γη πρόσφερε στους κεραμείς της τις
κατάλληλες πρώτες ύλες ώστε να επιτύχουν όχι μόνο ένα υάλωμα με μοναδικό
χρώμα και αντοχή, αλλά και ένα «σώμα» εξαιρετικής ποιότητας. Και φυσικά
αυτοί εκμεταλλεύθηκαν επάξια το δώρο βάζοντας όλη την τέχνη και τη
δημιουργικότητά τους.
συνέχεια στην πηγή
source: http://www.tovima.gr/science/article/?aid=466974
Fafouti Lalina
The "nano-soil" of the ancient Greeks
Is there anything more humble than soil? And yet, even the humblest things, if properly harnessed, can become not only valuable but also profitable. Although Plato considered clay to be something completely common and trivial - "of the vile and base" -, his contemporaries themselves refuted him. The ancient potters of Athens took the common soil of Attica in their hands and turned it into real gold as their pottery monopolized the international markets of their time. They also turned it into a rare material. The famous black glaze of the Attic vessels, which many have tried but no one has succeeded in imitating, is in fact a nanomaterial with special chemical and mechanical properties. Such that it has recently attracted the interest of NASA, which is looking for secrets in its composition to improve the insulation of its spacecraft.
Once, writes Herodotus, a ship left Greece laden with goods and, after reaching Spain, returned with a "turnover" of a thousand times the value of its cargo. Even if this was an "urban legend" of antiquity, it is certain that for a long time there was an export product that could "catch" exorbitant prices bringing great profits to the merchants, but also to its creators: the red-figured Attic vases. For three whole centuries they ravaged - if such an expression may be allowed for such a material - the foreign markets, literally turning the soil into gold and giving Athens an unrivaled monopoly in the then known world.
Today their value is inestimable and they exert the same charm to the ends of the Earth• to visitors who rush to admire them in museums inside and outside Greece and to collectors who pay a lot to acquire them. They've also recently attracted the interest of a rather unexpected fan: NASA. A subsidiary of the US space agency, together with the Getty Museum - and with a fat funding of 800,000 dollars - began studies to investigate their composition.
The black glaze was "polished" at NASA
NASA is particularly interested in the famous black glaze of pottery, looking for secrets that could help it improve the durability of the ceramics it uses to insulate its spacecraft. But here we can say with certainty that the corresponding research by Greek scientists is... light years ahead. Not only because it started decades earlier with completely certified samples from the relevant Ephorates of Antiquities at its disposal, but, moreover, because it has gone from theory in the laboratory to practice. To make better comparisons and get to know the work "from the inside", the researchers are even making technologically faithful replicas of ancient ceramics themselves so close to the originals that they need special marking with trace elements to prevent them from being illegally sold as authentic.
What was it that made Attic vases so special and so difficult to imitate even by their contemporary would-be copyists, who knew the ceramic art of that time far better than we do? The secret, as experts have discovered today, lies in the clay. The Attic land offered its potters the right raw materials to achieve not only a glaze of unique color and strength, but also a "body" of exceptional quality. And of course they took full advantage of the gift by putting all their art and creativity into it.
continuity to the source