Η ‘χρυσή στοά του Αλέξανδρου’

Η ‘χρυσή στοά του Αλέξανδρου’ (Αρχαίοι Θρύλοι του Κιλκίς)
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Υπάρχει ένας θρύλος. Ένας μύθος. Λένε πως η ιστορία μεταδόθηκε από πάππου προς πάππου. Από την αρχαία εποχή στο Μεσαίωνα. Από τους εντόπιους στους κατακτητές. Κι από αυτούς στους άλλους κατακτητές, στους περαστικούς που διανυκτέρευσαν μια νύκτα στα Κρούσια, στους πρόσφυγες. Μια ισχυρή παράδοση.

Η ιστορία της «Χρυσής στοάς του Αλεξάνδρου», έτσι την ονομάζουν.

Πρόκειται για έναν σκαμμένο χώρο σε αδιευκρίνιστο μέρος κοντά στις αρχαίες Φύσκες. Όταν ενσωματώθηκε η Κρηστωνία στο μακεδονικό κράτος και διαπίστωσε με τα ίδια του τα μάτια ο βασιλιάς τον ορυκτό πλούτο τα έχασε. Έδωσε τότε εντολή η μεγάλη ποσότητα του χρυσού να μην βγει από το βουνό. Να κρατηθεί σε μια στοά, σε ένα δώμα στα έγκατα των Κρουσίων.

Εκεί συγκεντρώθηκε από άλλες στοές ο χρυσός ακατέργαστος. Είχε δοθεί, λένε, εντολή από το βασιλιά (μάλλον θα εννοούν τον Αλέξανδρο τον Α΄) όποιος μιλήσει για αυτό να θανατώνεται αυτοστιγμής. Μόνον αυτός θα έδινε την εντολή για την έξοδό του χρυσού από τη μυστική στοά. Ήταν η κρυφή δύναμη του Μακεδόνα βασιλιά. Γνώριζαν γι’ αυτό ένας ή δύο έμπιστοί του και φυσικά ορισμένοι ορκισμένοι στο όνομά του, μεταλλωρύχοι. Ώσπου έγινε το απροσδόκητο. Μεγάλος σεισμός. Ταρακουνήθηκε όλη η οροσειρά των Κρουσίων και δεκάδες στοές, εκατοντάδες μέτρα μέσα στο βουνό κατέρρευσαν. Σε μια από αυτές βρισκόταν κρυμμένος ο πλούτος του βασιλιά. O Ηρόδοτος εκείνη την εποχή έγραψε για τον ποταμό Ηδωνό ( τον μετέπειτα ονομάζόμενο Εχείδωρο) που πήγαζε από τα υψώματα των Κρουσίων και κατέβαζε ψήγματα χρυσού: « Ἠδωνός καλούμενος · ό έχων (φησί) δώρα χρυσού γαρ καταφέρων ψήγματα, οί εγχώριοι άρύονται, δέρματα αιγών κείραντες και καθιέντες είς τό ύδωρ" Πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνια. Ήταν αδύνατο να εντοπίσουν οι μεταλλωρύχοι τη ‘χρυσή στοά’.
Έσκαβαν και προχωρούσαν, συναντούσαν καταποντισμένες στοές, τις άνοιγαν. Τίποτε. Ένας πραγματικός λαβύρινθος με λίγο οξυγόνο, θάνατο και απόλυτο σκοτάδι. Ξανάγινε κι άλλος σεισμός, ίσως μετασεισμός. Οι στοές κατέρρευσαν πλήρως. Η στοά που οδηγούσε στο χρυσό δώμα χάθηκε. Οι μεταλλωρύχοι καταπλακώθηκαν από τα χώματα. Ο βασιλιάς πέθανε. Δεν έμαθε ποτέ για την τύχη του χρυσού του.
Οι μεταλλωρύχοι που έζησαν, πριν πεθάνουν μύησαν τα παιδιά τους στο μεγάλο μυστικό.

Έβαζαν εκατοντάδες δούλους να δουλεύουν μερόνυχτα μέσα στο βουνό για να εντοπίσουν τη μία στοά, τη μοναδική. Η φαντασία οργίαζε. Η χρυσή στοά, λένε, δεν είχε τοιχώματα από βράχο ή χώμα, ήταν όλη ντυμένη με χρυσό. Το μυστικό με τα χρόνια διέρρευσε, από ιστορία, έγινε μύθος, εξελίχθηκε σε παραμύθι και πήρε άλλη τροπή. Λέγεται πως δεκάδες οικογένειες έμειναν ορφανές, καθώς μέσα στις πολυδαίδαλες στοές χάθηκαν μεταλλωρύχοι αναζητώντας το χρυσό δώμα.

Η «Χρυσή Στοά», έγινε γνωστή στις ορφανευμένες οικογένειες ως «Κατάρα του Αλέξανδρου». Μια ονομασία που απέτρεπε σε μελλοντικούς μεταλλωρύχους να ψάξουν για τον περίφημο πολύτιμο μέταλλο του αρχαίου βασιλιά. Κατόπιν ο λαός το έκανε ένα ωραίο παραμύθι. Όπως όλα τα παραμύθια είχε και αυτό το ηθικό δίδαγμα του: η απληστία πολλές φορές πληρώνεται με τη ίδια τη ζωή. Αυτή είναι η ιστορία της χρυσής στοάς. Κι αν αρκετοί αναγνώστες (που κυρίως είναι αναγνώστες εκτός Κιλκίς) με μέμφονται ότι απέκρυψα στις τρεις εκδόσεις του έργου μου, την ιστορία αυτή, ομολογώ πως δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, πρόκειται για έναν θρύλο, ένα μύθο, ίσως παραμύθι, αφού δεν είναι αποδεδειγμένο ιστορικά. Ο χρυσός πέρα από το μύθο

Είχαμε σημειώσει σε προηγούμενο δημοσίευμά μας πως όταν κατέλαβαν οι Μακεδόνες την περιοχή της Κρηστωνίας δεν βιαιοπράγησαν κατά των Κρηστωναίων ούτε τους έδιωξαν από τον τόπο τους, όπως έκαναν σε άλλους λαούς της περιοχής. Αυτό αναφέρεται από τον Θουκυδίδη, δίχως να δώσει ο ιστορικός κάποια εξήγηση. Η κατάληψη της περιοχής, ανατολικά του Αξιού, από του Μακεδόνες αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την εξάπλωσή τους. Είχαν τη δυνατότητα, τώρα, να αντλήσουν μεγάλη ισχύ που τους παρείχε αφειδώς η κρηστωνική γη. Εκμεταλλεύτηκαν τα ορυχεία αργύρου και χρυσού. Τα πολύτιμα μέταλλα έδωσαν μια τεράστια ώθηση για την επεκτατική τους πορεία. Ήταν η πρώτη πηγή πλούτου και ισχύος πριν φθάσουν στον χρυσό του Παγγαίου. Πιστεύουμε πως ο λόγος που δεν βιαιοπράγησαν και δεν έδιωξαν τους Κρηστωναίους από τη γη τους ήταν σαφώς η πολύτιμος μεταλλοφόρος περιοχή που ζούσαν.


Μπορεί ποτέ κανείς να διώξει ή να σκοτώσει έμπειρους μεταλλωρύχους που γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια την περιοχή αλλά και την επεξεργασία των ακατέργαστων λίθων όπου βρίσκονταν τα πολύτιμα μέταλλα; Φυσικά όχι! Όπως είναι διαπιστωμένο ο χρυσός στην περιοχής της Κρηστωνίας δεν ήτανε συγκεντρωμένος σε μια φλέβα αλλά διασκορπισμένος και προσκολλημένος σε διάφορα πετρώματα, κυρίως βέβαια στο χαλαζία. Έτσι η επεξεργασία αποτελούσε, την εποχή εκείνη, μια εντελώς ξεχωριστή διαδικασία γνωστή μόνον στους έμπειρους Κρηστωναίους. Και γι’ αυτό η συνεργασία με αυτούς από τον Αλέξανδρο τον Α΄ ήταν απαραίτητη για τη γρήγορη εξόρυξή του μετάλλου. Είναι αυτονόητο πως δεν αναφερόμαστε για τον επιφανειακό χρυσό του Γαλλικού ποταμού αλλά για αυτόν που κρυβόταν στα σπλάχνα του ορεινού όγκου των πηγών του.
Πριν από το 1000 π.Χ. η εκμετάλλευσή του
Η εκμετάλλευσή του άρχισε πριν από το 1000 π.Χ. Ήδη μας είναι γνωστό από την αρχαιολογία πως περί το 900 π.Χ. οι Ευβοείς είχαν εμπορικό κέντρο την αρχαία Σίνδο που βρισκόταν κοντά στη σημερινή Αγχίαλο (μέχρι εκεί έφθανε η θάλασσα και εκεί χυνόταν ο Γαλλικός ποταμός). Σε αυτό το πανάρχαιο εμπορικό κέντρο βρέθηκαν πάρα πολλά κατάλοιπα της εποχής αυτής, ακόμη και χρυσός από την Κρηστωνία κατεργασμένος με αξεπέραστη δεξιοτεχνία Κύρια πηγή προμήθειας χρυσού των Ευβοειτών, λοιπόν, μέχρι και τον όγδοο αιώνα προ Χριστού, ήταν η αρχαία Κρηστωνία. Κάτοικος της περιοχής που εργαζότανε το 1959, στην εξόρυξη χρυσού στα Κρούσια, (του οποίου το όνομα δεν επιθυμώ να σημειώσω) ανέφερε, στον γράφοντα, σε σχετική έρευνα που διενέργησε, πως η εταιρία εξόρυξης γνώριζε για το ‘μύθο του Αλεξάνδρου’, μάλιστα περάσανε και από ειδικό ‘σχολείο’ πως να εντοπίζουν μια αρχαία στοά στον ορεινό όγκο των Κρουσίων.

Επί πρόσθετα το έτος που αναφέρθηκε πιο πάνω, κατά τις ανασκαφές που διενεργούσαν για τον εντοπισμό αρχαίων στοών, βρήκαν, ανατολικά της περιοχής του Παλατιανού, αρχαίο νεκροταφείο. Τότε οι αρχαιότητες του Παλατιανού δεν είχαν, ακόμη, εντοπιστεί.

Όπως, μου ανέφερε ο μεταλλωρύχος και δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω, οι τάφοι ήταν περιποιημένοι και οι σκελετοί έφεραν στα πόδια τους χαλκάδες. Ήταν, δηλαδή, αιχμάλωτοι προφανώς πολέμου που έγιναν δούλοι στα μεταλλεία χρυσού. Την συγκεκριμένη αυτήν εποχή, πριν από εξήντα περίπου χρόνια, διάφοροι επίδοξοι χρυσοθήρες, κυρίως Γερμανοί και Ιταλοί, που ήρθαν στην περιοχή με τη δικαιολογία να ξαναδούν την περιοχή που είχαν πολεμήσει στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, εντοπίστηκαν από χωρικούς να σκάβουν νύχτα σε ορισμένα σημεία του βουνού που είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά... Χωρικός που γνώριζε τα γερμανικά, κατάλαβε από τις μεταξύ τους συζητήσεις, πως δεν έψαχναν για λίρες που πιθανόν να κρύφτηκαν στην περίοδο της κατοχής αλλά για κάποιο ‘μεγάλο θησαυρό του Αλεξάνδρου’.

Θα ήθελα να σημειώσω, ως κατακλείδα, πως σκοπός του δημοσιεύματος αυτού δεν είναι για να αναζωπυρώσω το ενδιαφέρον των μελλοντικών χρυσοθήρων. Προσπάθησα περιεκτικά να μεταφέρω ένα θρύλο, ένα μύθο που πολλοί μου καταλογίζουν ότι έχω αποκρύψει σκόπιμα από τα κείμενά μου... Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος Ἐχέδωρος

Ο βρυγμός στην παιδική ηλικία

Χορηγά Σωτηρία. Ο βρυγμός στην παιδική ηλικία: όταν το παιδί τρίζει τα δόντια του....Περίπου 15% έως 30% των παιδιών μικρής ηλικίας σφίγγουν ή τρίζουν τα δόντια τους.

Οι κύριες περίοδοι που μπορεί ένα παιδί να σφίγγει τα δόντια του είναι δύο:

Όταν ανατέλλουν τα πρώτα νεογιλά δόντια στο στόμα
Όταν σε μεγαλύτερη ηλικία τα νεογιλά δόντια αντικαθίστανται από μόνιμα.
Σε καθημερινή βάση το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως τις ώρες του ύπνου και λιγότερο όταν το παιδί είναι ξύπνιο.

Το συνεχές σφίξιμο ή τρίξιμο που κάνει το παιδί υποσυνείδητα, μπορεί να ευθύνεται για διάφορες ενοχλήσεις που μπορεί να αισθάνεται, όπως πονοκέφαλοι, πόνοι στη γνάθο ή/και φθορά των δοντιών.

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να βοηθήσει;

Προσπαθήστε να βοηθήσετε το παιδί να χαλαρώσει πριν πέσει για ύπνο. Μειώνοντας τα επίπεδα stress είναι λιγότερο πιθανό το παιδί να αντιδρά σφίγγοντας τα δόντια στον ύπνο.
Δοκιμάστε να του κάνετε ένα απαλό μασάζ στους μύες της γνάθου. Ασκήσεις τεντώματος και χαλάρωσης διαδοχικά της ομάδας των μυών της στοματικής περιοχής μπορούν επίσης να φανούν χρήσιμες.
Φροντίστε ώστε το παιδί σας να πίνει αρκετό νερό. Πολλές φορές η συνήθεια του τριξίματος των δοντιών συνδέεται με την αφυδάτωση.
Συμβουλευτείτε τον οδοντίατρό σας που μπορεί έπειτα από μία εξέταση να σας ενημερώσει εάν το παιδί σας σφίγγει παρά λειτουργικά τα δόντια του.
Συνήθως δεν απαιτείται κάποια οδοντιατρική παρέμβαση στην προσχολική ηλικία. Ωστόσο, στα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να είναι χρήσιμη ή κατασκευή κάποιων προσωρινών στεφανών ή ενός ενδοστοματικού νάρθηκα (πλαστικό μασελάκι νυκτός) που θα ανακουφίσει από τα συμπτώματα του προβλήματος.

Κεφτέδες με όσπρια

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα

με φακό +-

Πολίτικα νηστίσιμα

από την Μίμα Καρβούνη

 

1 Αυγούστου Ορθόδοξη Εκκλησία: • Η πρόοδος του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού

Εμπριμέ αγκάθι (φ.Μ.Κυμάκη)

• Η πρόοδος του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, ήτοι η έξοδος αυτού εκ του ιερού Παλατιού εις την Πόλιν

• Των αγίων Επτά Μαρτύρων Παίδων, των Μακκαβαίων Αβείμ, Αντωνίου, Αχείμ, Γουρίου, Ελεαζάρου, Ευσεβωνά και Μαρκέλλου, της μητρός αυτών Σολομονής και Ελεαζάρου (166 π.Χ.), του διδασκάλου αυτών

• Των εν Πέργη αγίων Εννέα Μαρτύρων: Αλεξάνδρου, Άττου, Ευκλέου, Κατούνου, Κινδέου, Κυριάκου, Λεοντίου, Μηναίου και Μνησιθέου

• Μαρτύρων Θεοδώρου, Κηρύκου, Μηναίου, Μήνου, Πάπα του Νέου και Πολυεύκτου

• Οσιομάρτυρος Ελέσης, της εν Κυθήροις

• Οσίων Τιμοθέου επισκόπου Προκοννήσου, του θαυματουργού και Αντωνίου του Νέου, του εν Βερροία

• Ιερομάρτυρος Προκοπίου, επισκόπου Ταυρομενίου της Σικελίας 

//////////////////////////

• Придвижването на честния и животворящ Кръст, т.е. излизането му от светия дворец до Павлин • От светите седем деца мъченици, Макавеите Авим, Антоний, Ахим, Гурий, Елеазар, Евсебона и Маркел, тяхната майка Соломон и Елеазар (166 г. пр. н. е.), техният учител • От деветте мъченици в Перга: Александър, Ато, Евклеус, Катун, Киндей, Кириак, Леонтий, Миней и Мниситей • Мъченици Теодор, Кирикос, Минай, Минос, папа Неос и Полиевкт • Мъченик от Елезис, от Китира • Свети Тимотей, епископ Проконисос, чудотворецът и Антоний Нови, във Вероя • свещеномъченик Прокопий, епископ на Тавромени в Сицилия

Για μεγεθυνση ροδακι να ανοιξει νεα καρτέλα με φακο +-

Δυόσμος: Ευεργετικές ιδιότητες και καλλιέργεια

 

Μια φορά και έναν καιρό στα δάση του ομώνυμου βουνού της Ζαχάρως στην Πελοπόννησο ζούσε μία νύμφη, η Μίνθη. Όμως για κακή της τύχη την ερωτεύτηκε ο Πλούτωνας, ο θεός του Κάτω Κόσμου. Αυτό, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε τη ζήλεια της επίσημης συζύγου Περσεφόνης η οποία, για να απαλλαχτεί από τη Μίνθη, τη μεταμόρφωσε σε φυτό. Ο Πλούτωνας, μη μπορώντας να διορθώσει το κακό, τουλάχιστον φρόντισε το φυτό να σκορπά παντού μια γλυκύτατη μυρωδιά. Έτσι, κατά την ελληνική μυθολογία, γεννήθηκε η μέντα.Η οικογένεια της μέντας περιλαμβάνει δεκάδες είδη, ανάμεσα σε αυτά και τον δυόσμο ή ηδύοσμο – όπως τον ονόμασαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λόγω της γλυκιάς μυρωδιάς του – που έχει το πιο έντονο πράσινο χρώμα. Ο δυόσμος όμως, εκτός από χαρακτηριστική ευωδιά, έχει επίσης πλούσια ιατρική φήμη, όπως και πολλές οικιακές χρήσεις που έρχονται από τα βάθη των αιώνων.

Σκορπίζει το άρωμά του παντού
Ιδιαίτερα αγαπητός σε όλες τις χώρες της Μεσογείου ο δυόσμος χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στη μαγειρική, την ιατρική, τη φαρμακοποιία και τη μυροποιία. Στην αρχαιότητα έκανε το νερό των λουτρών να ευωδιάζει, ενώ οι Αθηναίοι λέγεται ότι τον φορούσαν ως άρωμα τρίβοντάς τον στο σώμα τους. Στα μέσα του περασμένου αιώνα σκόρπιζε αφειδώς το άρωμά του σε χώρους αναψυχής, ψυχαγωγίας και χαλάρωσης, σε γιορτές και δεξιώσεις.
Συστατικό σε αρχαία οδοντόκρεμα
Σήμερα τσίχλες, σιρόπια ζαχαροπλαστικής και οδοντόκρεμες έχουν δημιουργήσει μια σχέση λατρείας μαζί του. Όμως έτσι συνέβαινε πάντα: Συνταγή οδοντόκρεμας, που βρέθηκε σε αρχαίο αιγυπτιακό πάπυρο (στα ελληνικά), περιελάμβανε δυόσμο, αλάτι, πιπέρι και σκόνη ίριδας (είδος κρίνου).
Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες τον έτριβαν στο τραπέζι;
Υπάρχει καλύτερο… τραπεζομάντιλο από τον χυμό του δυόσμου; Όχι, κατά τους αρχαίους Έλληνες. Όπως λέγεται, όταν έστρωναν τραπέζι, πρώτα το αρωμάτιζαν τρίβοντας επάνω στην επιφάνειά του φυλλαράκια δυόσμου και μετά κάθονταν να γευματίσουν. Προφανώς το έκαναν για να τους ανοίξει η όρεξη (ο δυόσμος διεγείρει το πεπτικό σύστημα), για να ηρεμήσει το πνεύμα και να δημιουργηθεί κλίμα ευφορίας (από το γλυκό του άρωμα). Και ίσως για να κρατήσουν μακριά απρόσκλητους επισκέπτες, όπως μυρμήγκια, σαρανταποδαρούσες, κουνούπια και ποντίκια.
Πρώτος και καλύτερος στα γιατροσόφια
Εκτός από διαιτητικές ίνες ο δυόσμος περιέχει φολικό οξύ, ριβοφλαβίνη, βιταμίνες Α, Β6, Ε, ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο, μαγγάνιο και χαλκό. Λόγω λοιπόν των συστατικών του χρησιμοποιείται σε πολλά γιατροσόφια, όπως σε γαργάρες για θεραπεία πληγών του στόματος, ουλίτιδας, φαρυγγίτιδας και αμυγδαλίτιδας, ως αντίδοτο στην κακοσμία του στόματος, ως χωνευτικό και καταπραϋντικό της γαστρεντερικής δυσφορίας, ως ηρεμιστικό, για την τόνωση της μνήμης, τη θεραπεία των σκασμένων χεριών και της πιτυρίδας αλλά και ως αφροδισιακό (σε συγκεκριμένες δόσεις) και εμμηναγωγό (ακατάλληλο για εγκυμονούσες). Θεωρείται ότι προσφέρει ανακούφιση στην αϋπνία, τον πονοκέφαλο, τον πονόδοντο (από αποστήματα), στους ρευματόπονους και τον πόνο των κλειδώσεων με το τρίψιμο φρέσκων φύλλων στις πονεμένες περιοχές.
Μειώνει την τεστοστερόνη;
Ιατρικές έρευνες έδειξαν ότι ο δυόσμος έχει αντιφλεγμονώδη, αντιοξειδωτική και ανοσορυθμιστική δράση χάρη στο ροσμαρινικό οξύ που περιέχει, μια πολυφαινόλη η οποία απαντάται σε αρκετά μυρωδικά βότανα (βασιλικός, θυμάρι, δεντρολίβανο κ.ά.). Γι’ αυτό και προτείνεται, εκτός των άλλων, ως ρόφημα για την ανακούφιση της οστεοαρθρίτιδας, επειδή αναστέλλει τις χρόνιες και οξείες φλεγμονές. Επίσης διαθέτει εξαιρετικές αντιμυκητισιακές ιδιότητες (π.χ. εξολοθρεύει τον μύκητα Candida albicans, καθώς και μύκητες που εμφανίζονται κατά την αποσύνθεση των τροφίμων). Έτσι προτείνεται και για την αντιμετώπιση προβλημάτων πέψης. Επιπλέον μειώνει τα τριγλυκερίδια αλλά και τις αρσενικές ορμόνες σε άντρες και γυναίκες που τον πίνουν συχνά σε αφέψημα (η τεστοστερόνη υπάρχει και στον γυναικείο οργανισμό).
Πότε να πεις «όχι» στο ρόφημα
Οι επιστήμονες συνιστούν να μην καταναλώνεται από τα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν, γιατί ενδέχεται να προκαλέσει μείωση της πυκνότητας του σπέρματος, βλάβη στον ιστό των όρχεων, αλλά και να διαταράξει την ορμονική ισορροπία και των δύο φύλων. Γενικότερα χρειάζεται μέτρο στην κατανάλωση αφεψήματος δυόσμου, γιατί σε μεγάλη ποσότητα γίνεται τοξικό για τα νεφρά και το συκώτι. Επίσης δεν πρέπει να συνδυάζεται με φάρμακα που καταστέλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, ενώ μπορεί να ενισχύσει την υπνηλία που προκαλούν κάποια ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά σκευάσματα.
Προσοχή στο αιθέριο έλαιο
Το αιθέριο έλαιο του δυόσμου έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση. Καταπολεμά πολλά βακτηρίδια (όπως τον E. Coli, που προσβάλλει τα έντερα), το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, τη σαλμονέλα, τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο και τα βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα. Γι΄αυτό χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό αλλά και ως μέσο συντήρησης των τροφίμων. Ο ψεκασμός της φλούδας της πατάτας με αιθέριο έλαιο δυόσμου παρατείνει την αποθήκευσή της έως και έναν χρόνο χωρίς να φυτρώνει, ενώ ψεκασμοί με δυόσμο γενικώς εφαρμόζονται όπου χρειάζεται να εξαλειφθούν παράσιτα και ζωύφια. Ίσως γι΄ αυτό κάποιες νοικοκυρές αποθηκεύουν τα όσπρια μαζί με φυλλαράκια δυόσμου, ώστε να συντηρηθούν καλύτερα. Ακόμα, το έλαιο του δημοφιλούς βοτάνου δρα και ως προστατευτικό από επιζήμιες ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες.
Όμως, όπως συμβαίνει με κάθε φυτικό αιθέριο έλαιο, η χρήση του απαιτεί προσοχή, γιατί σε μεγάλες δόσεις είναι τοξικό. Έγκυοι, θηλάζουσες και παιδιά καλύτερα να το αποφεύγουν τελείως και φρονιμότερο είναι να προηγείται έλεγχος αλλεργίας πριν από τη χρήση του.
Για τους απρόκλητους επισκέτες

Αν έχεις ενδείξεις ότι στο σπίτι της πόλης ή το εξοχικό έχουν κάνει την εμφάνισή τους ποντίκια, τότε σκόρπισε φύλλα (προτιμότερο φρέσκα) δυόσμου στο διάβα τους. Καθώς τα τρωκτικά αντιπαθούν τη μυρωδιά του, θα μαζέψουν τα μπογαλάκια τους για να αναζητήσουν αλλού φωλιά.
Αν σε περιτριγυρίζουν κουνούπια, κάνε το όπως οι αρχαίοι: Τρίψε επάνω στο σώμα σου (χέρια, πόδια) φρέσκο δυόσμο. Αυτό θα απωθήσει τα ενοχλητικά έντομα, που επίσης αντιπαθούν τη μυρωδιά του. Άρωμα δυόσμου σε κήπους και μπαλκόνια
Ο δυόσμος έχει φύλλα οδοντωτά, που μοιάζουν με λόγχες (εξ ου και το αγγλικό όνομά του spear mint = μέντα-λόγχη), σε φωτεινό πράσινο χρώμα. Τον συναντούμε σε αυλές και κήπους σχεδόν όλο τον χρόνο. Όμως το φυτό δεν αντέχει το κρύο, γι΄ αυτό και τον χειμώνα κινδυνεύει να ξεραθεί. Πάντως είναι εύκολος στην καλλιέργειά του και εξαπλώνεται με άνεση επιζητώντας αρκετό ήλιο και συχνό πότισμα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί κάλλιστα να ζήσει ευτυχισμένα μέσα σε μια γλάστρα του μπαλκονιού.
Η ακμή του είναι την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Μπορείς να τον διατηρείς φρέσκο στη γλάστρα (μην ξεχνάς, όποτε περνάς από μπροστά του, να τον χαϊδεύεις, για να απλώνει το άρωμά του παντού) είτε αποξηραμένο σε γυάλινο βάζο.

Δυόσμος σε γλάστρα
Ο Δυόσμος είναι ένα ποώδες αρωματικό φυτό. Είναι ένα είδος Μέντας. Είναι ένα από τα πιο εύκολα στην καλλιέργεια αρωματικά φυτά. Μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους δυόσμου νωρίς την Άνοιξη, μετά τα τελευταία κρύα. Χρησιμοποιήστε πολλούς σπόρους γιατί πολλοί από αυτούς είναι στείροι. Απλώστε τους σπόρους του Δυόσμου επάνω στο χώμα και ποτίστε άμεσα. Μη σκεπάσετε τους σπόρους με χώμα. Βάλτε τη γλάστρα σε σημείο που θα την βλέπει ο ήλιος. Οι σπόροι θα βλαστήσουν σε περίπου 12 ημέρες. Για να βοηθήσετε τους σπόρους να βλαστήσουν, μπορείτε να καλύψετε τη γλάστρα με ένα διαφανές πλαστικό, π.χ. μεμβράνη περιτυλίγματος. Έτσι θα δημιουργήσετε ένα πρόχειρο θερμοκήπιο. Ένας άλλος διαδεδομένος τρόπος πολλαπλασιασμού είναι με τη χρήση ριζωμάτων. Μπορείτε να μεταφυτέψετε ριζώματα Δυόσμου από ένα αναπτυγμένο φυτό σε μία νέα γλάστρα. Ο Δύοσμος χρειάζεται ήλιο για να αναπτυχθεί, αλλά αντέχει και σε μέρος που το βλέπει λίγες ώρες την ημέρα ο ήλιος. Ο Δυόσμος πρέπει να ποτίζεται τακτικά γιατί είναι απαιτητικός σε νερό. Αγγλικό όνομα: Mint, Spearmint, Peppermint

////////////////

Once upon a time in the forests of the homonymous mountain of Zacharos in the Peloponnese lived a nymph, Minthi. Unfortunately for her, Pluto, the god of the Underworld, fell in love with her. This, naturally, caused the jealousy of the official wife Persephone who, in order to get rid of Minty, transformed her into a plant. Pluto, unable to correct the evil, at least saw to it that the plant spread a sweet smell everywhere. This is how, according to Greek mythology, mint was born. The mint family includes dozens of species, including mint or ediosmos – as our ancient ancestors called it due to its sweet smell – which has the most intense green color. But mint, apart from its characteristic fragrance, also has a rich medicinal reputation, as well as many household uses that come from the depths of the centuries. It spreads its fragrance everywhere Especially loved in all Mediterranean countries, mint has been used for centuries in cooking, medicine, pharmacy and perfumery. In ancient times it made bath water fragrant, while the Athenians are said to have worn it as a perfume by rubbing it on their bodies. In the middle of the last century, it generously spread its aroma in places of recreation, entertainment and relaxation, in celebrations and receptions. An ingredient in ancient toothpaste Today chewing gums, confectionery syrups and toothpastes have created a cult relationship with him. But this is how it always happened: A recipe for toothpaste, found in an ancient Egyptian papyrus (in Greek), included mint, salt, pepper and iris powder (a type of lily). Why did the ancient Greeks rub it on the table? Is there a better… tablecloth than mint juice? No, according to the ancient Greeks. As it is said, when they set a table, they first scented it by rubbing mint leaves on the surface and then sat down to eat. Apparently they did it to whet their appetite (mint stimulates the digestive system), to calm the spirit and to create a climate of euphoria (from its sweet aroma). And perhaps to keep away uninvited visitors such as ants, centipedes, mosquitoes and mice. First and best in medicine In addition to dietary fiber, mint contains folic acid, riboflavin, vitamins A, B6, E, calcium, magnesium, iron, potassium, manganese and copper. Because of its ingredients, it is used in many medicinal practices, such as in gargles for the treatment of mouth sores, gingivitis, pharyngitis and tonsillitis, as an antidote to bad breath, as a digestive and soothing gastrointestinal discomfort, as a sedative, to stimulate memory, the treatment of chapped hands and dandruff but also as an aphrodisiac (in certain doses) and an emmenagogue (not suitable for pregnant women). It is believed to provide relief in insomnia, headache, toothache (from abscesses), rheumatism and lock pain by rubbing fresh leaves on the painful areas. Does it lower testosterone? Medical research has shown that mint has anti-inflammatory, antioxidant and immunomodulatory effects thanks to the rosmarinic acid it contains, a polyphenol found in many herbs (basil, thyme, rosemary, etc.). That is why it is recommended, among others, as a drink to relieve osteoarthritis, because it inhibits chronic and acute inflammations. It also has excellent antifungal properties (e.g. it kills the Candida albicans fungus, as well as fungi that appear during the decomposition of food). It is also recommended for treating digestive problems. In addition, it reduces triglycerides and male hormones in men and women who often drink it as a decoction (testosterone is also present in the female body). When to say "no" to the drink Scientists recommend that it not be consumed by couples who are trying to conceive, because it may cause a decrease in sperm density, damage to testicular tissue, and also disturb the hormonal balance of both sexes. In general, moderation is needed in the consumption of mint decoction, because in large quantities it becomes toxic to the kidneys and liver. It should also not be combined with drugs that suppress the central nervous system, while it can enhance the drowsiness caused by some sedatives and antidepressants. Be careful with the essential oil Peppermint essential oil has a strong antimicrobial effect. It fights many bacteria (such as E. Coli, which infects the intestines), Helicobacter pylori, Salmonella, Staphylococcus aureus, and bacteria that cause tooth decay. That is why it is used as an antiseptic but also as a means of food preservation. Spraying the skin of the potato with peppermint essential oil extends its storage for up to a year without sprouting, while peppermint sprays are generally applied where needed

and to eliminate pests and bugs. Maybe that's why some housewives store legumes together with mint leaves, so that they can be preserved better. Also, the oil of the popular herb also acts as a protector against harmful radiation and chemotherapy. But, as with any plant essential oil, its use requires caution, because in large doses it is toxic. Pregnant women, nursing mothers and children should avoid it completely and it is wiser to do an allergy test before using it. For uninvited visitors If you have signs that mice have made their appearance in the town house or the country house, then scatter mint leaves (preferably fresh) in their path. As the rodents dislike its smell, they will pack up their nests to look elsewhere for a nest. If you are surrounded by mosquitoes, do as the ancients did: Rub fresh mint on your body (hands, feet). This will repel pesky insects, who also dislike its smell. Mint scent in gardens and balconies Spearmint has jagged, spear-like leaves (hence its English name spear mint), bright green in color. We meet him in yards and gardens almost all year round. But the plant cannot stand the cold, which is why it risks drying up even in winter. However, it is easy to grow and spreads easily, seeking enough sun and frequent watering. Under these conditions it may well live happily in a balcony pot. Its heyday is in spring and summer. You can keep it fresh in the pot (don't forget, whenever you pass in front of it, to pet it, so that it spreads its aroma everywhere) or dried in a glass jar. Diosmos in a pot Diosmos is a herbaceous aromatic plant. It is a type of Mint. It is one of the easiest aromatic plants to grow. You can sow mint seeds in early Spring, after the last frosts. Use lots of seeds because many of them are sterile. Spread the Diosmus seeds on the soil and water immediately. Do not cover the seeds with soil. Place the pot where the sun will see it. The seeds will germinate in about 12 days. To help the seeds germinate, you can cover the pot with a transparent plastic, e.g. wrapping film. This will create a makeshift greenhouse. Another common way of propagation is by using rhizomes. You can transplant Diosmus rhizomes from a grown plant into a new pot. Diosmos needs sun to grow, but it also tolerates a place with a few hours of sun a day. Diosmos must be watered regularly because it is demanding on water. English name: Mint, Spearmint, Peppermint

Γιατί βαθιά μου δόξασα (Α. Σικελιανός)

 

Γιατί βαθιά μου δόξασα (Α. Σικελιανός)

Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη
και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,
μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή,
νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,
πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...

Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα,
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,
νά τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,
λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,
βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...

Γιατί δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...»
μα «αν είν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...
μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,
τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...»
νά που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,
νά που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...

Μπακαλιαροκροκέτες με μαιντανοσος

από ένα παλιό περιοδικό βρήκα αυτή τη συνταγή

Τα υλικα που θα χρειαστούμε είναι

Μισό κιλό μπακαλιάρο ξαρμυρισμένο
Μισό κιλό πατάτες βρασμένες αλεσμένες
50 γρ ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
Αλάτι πιπέρι καγιέν

Ανακατεύω τα υλικά και πλαθω τις κροκέτες
Τηγανίζω μεχρι να ροδίσουν.

Για τη μαιντανοσος θα χρειαστώ

μισό ματσάκι μαιντανο
100 γρ γαλετα
100 γρ ελαιολαδο
ξυσμα κ χυμό απο 1 λεμόνι
αλάτι κ πιπέρι

Πώς τη φτιάχνω;

Παιρνω μονο τα φύλλα του μαιντανού και μαζι με τα υπόλοιπα τα αλέθω στο μπλέντερ μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα και το σερβίζουμε δίπλα στο πιάτο με τις κροκέτες. Καλή επιτυχία!

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ NICOLA TESLA

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ NICOLA TESLA
Αναμφίβολα ο Νίκολα Τέσλα αποτελεί το αρχέτυπο του επιστήμονα του 20ου αιώνα.
Ήταν ο άνθρωπος που επινόησε το αύριο. Ένας σύγχρονος Προμηθέας που έκλεψε το μυστικό του ηλεκτρισμού από τη Φύση και το χάρισε στην ανθρωπότητα. Συγκέντρωσε έτσι πάνω του την «οργή του Δία». Ωστόσο άντεξε.

Μέχρι την τελευταία του πνοή συνέχιζε να ασχολείται με την ανακάλυψη αρχών, μεθόδων και τεχνολογιών, που θα απελευθέρωναν τον άνθρωπο από την ενεργειακή του σκλαβιά, που θα έκαναν την ανθρώπινη ζωή πιο άνετη και ειρηνική.
Ο Τέσλα έβλεπε πάντα μακριά στο μέλλον. Τα οράματα του βρίσκονταν πάντα πολύ μπροστά από τους διανοητικούς ορίζοντες των ανθρώπων της εποχής του. Ήταν ένας άνθρωπος που τόλμησε να ονειρευτεί πράγματα αδιανόητα ακόμη και για τη σημερινή εποχή.
Έτσι το όνειρο της Ελεύθερης Ενέργειας, το οποίο τον είχε συνεπάρει πριν από έναν αιώνα, συνεχίζει να θεωρείται «απαγορευμένος καρπός» για τον κόσμο των αρχών του 21ου αιώνα.
Ο Τέσλα ήταν ίσως η πιο ανατρεπτική μεγαλοφυΐα του 20ου αιώνα. Γι’ αυτό και κατέληξε να είναι και η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ξεχασμένης μεγαλοφυΐας του προηγούμενου αιώνα.
Σήμερα όμως ο θρύλος του απαγορευμένου επιστήμονα επιστρέφει και ο Τέσλα παίρνει σιγά-σιγά τη θέση που του αξίζει στο στερέωμα της παγκόσμιας ιστορίας.

Ααρών

Ο Ααρών και ο Μωϋσής μεταβάλλουν το νερό σε αίμα και μεταμορφώνουν το ραβδί τους σε φίδι (Αγγλικό χειρόγραφο του 14ου αι. - Λεπτομέρεια)

Ααρών
Ο μεγαλύτερος αδερφός του Μωυσή, ο πρώτος αρχιερέας των Εβραίων που έζησε, κατά την παράδοση, 123 χρόνια. Ο Ααρών γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1536 π,Χ., στη χώρα Γεσέν. Ο πατέρας του λεγόταν Αμράμ και η μητέρα του Ιαυχαβέθ. O Ααρών ήταν εύγλωττος, θαρραλέος και αποφασιστικός. Σύμφωνα με τη Γραφή, ο Θεός πρόσταξε το Μωυσή να πάρει βοηθό για την απελευθέρωση του εβραϊκού λαού από τη δουλεία στην Αίγυπτο, τον Ααρών. Τότε ο Ααρών συγκέντρωσε τους πιο μεγάλους στην ηλικία Εβραίους και τους ανάγγειλε τη θέληση του Θεού. Και για να γίνει πιστευτός γι' αυτά που του υπέδειξε ο Θεός μεταμόρφωσε σε φίδι το ραβδί του και το ξανάφερε πάλι στην αρχική του μορφή.

Με αυτά κι άλλα θεϊκά σημάδια έπεισε τους Εβραίους για την έξοδο. Όμως, όταν o Μωυσής και ο Ααρών παρουσιάστηκαν στον Φαραώ και του μίλησαν για την έξοδο των Εβραίων στήν έρημο, όχι μόνο δεν τους επέτρεψε ο Φαραώ να βγουν στην έρημο, αλλά έκαμε σκληρότερα τα μέτρα και πιο δύσκολη τη ζωή του εβραϊκού λαού. Τότε οι Εβραίοι καταφέρονταν κατά του Μωυσή και του Ααρών. Μπροστά σ αυτή την κατάσταση ο Μωυσής ανέθεσε πάλι στον Ααρών να βρει τρόπο και να πείσει το Φαραώ για το δίκαιο των απόψεών τους. Παρουσιάστηκε ο Ααρών και εξέθεσε τις απόψεις του στον Φαραώ, αλλά εκείνος του ζήτησε να κάνει κάτι για να βεβαιωθεί για την αποστολή του τη θεϊκή. Τότε εκείνος σε απάντηση μεταμόρφωσε το μπαστούνι του σε φίδι και το ξανάφερε στην πρώτη του κατάσταση, έχυσε νερό από το ποτάμι στο έδαφος και το νερό έγινε αίμα. Μα πάλι ο Φαραώ δεν πείστηκε και ακολούθησαν για τους Αιγύπτιους οι γνωστές στην ιστορία εφτά πληγές του Φαραώ.

Ύστερα οι Εβραίοι άρχισαν να φεύγουν από την Αίγυπτο. Σε 600.000 υπολογίζονται οι Εβραίοι που έφυγαν και πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα με περιπέτειες και στερήσεις (1250 - 1230 π.Χ.). Φαραώ ήταν ο Ραμσής o Β' . Η περιπλάνηση στην έρημο, οι δοκιμασίες και οι στερήσεις έκαναν το λαό να χάσει την πίστη του στο Θεό. Έτσι, όταν ο Μωυσής βρισκόταν στο όρος Σινά για να πάρει τις δέκα εντολές, ο λαός ζήτησε να στραφούν σε θεούς που θα τους σώσουν από τα δεινά. O Ααρών δέχτηκε και έφτιαξαν από κοσμήματα των γυναικών ένα χρυσό μοσχάρι. Την ολιγοπιστία του Ααρών ο Θεός την έκρινε με επιείκεια. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία στο όρος 'Ωρ, κοντά στην πρωτεύουσα των Ιδουμαίων, Πέτρα.

Ααρών ράβδος

Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται το μοναδικό ραβδί που βλάστησε για να αποδειχτεί πως o Ααρών ήταν ο εκλεκτός του θεού. Συγκεκριμένα, όταν ο γιός του Ισαάρ επαναστάτησε κατά του Μωυσή, o Θεός έδωσε εντολή να τοποθετηθούν στη «Σκηνή του Μαρτυρίου» δώδεκα ραβδιά, αντιπροσωπευτικά για τις ισάριθμες φυλές. Από τα ραβδιά αυτά βλάστησε μόνο εκείνο που ανήκε στον Άαρών, γεγονός που αποτέλεσε "θεϊκό σημάδι" για την εκλογή του.

Στη Φυτολογία είναι άλλη ονομασία του φυτού "άρον το στιλπνόν", της γνωστής δρακοντιάς. Ονομάζεται "Ααρών ράβδος" εξαιτίας της ομοιότητας που έχει κατά τη βλάστησή του με το ανθισμένο ραβδί του Ααρών.

Εγκ/δεια Επιστήμη & Ζωή

//////////////////////

Ահարոն Մովսեսի ավագ եղբայրը՝ հրեաների առաջին քահանայապետը, ով, ըստ ավանդույթի, ապրել է 123 տարի։ Ահարոնը ծնվել է Եգիպտոսում մ.թ.ա 1536 թվականին, Գոշեն երկրում։ Նրա հոր անունը Ամրամ էր, իսկ մոր անունը՝ Յակաբեթ։ Ահարոնը պերճախոս էր, համարձակ և վճռական։ Աստվածաշնչի համաձայն՝ Աստված պատվիրել է Մովսեսին Եգիպտոսում հրեա ժողովրդին ստրկությունից ազատագրելու օգնական՝ Ահարոնին: Այնուհետև Ահարոնը հավաքեց տարեց հրեաներին և հայտնեց նրանց Աստծո կամքը: Եվ որպեսզի հավատան նրան, ինչ Աստված ցույց տվեց իրեն, նա իր գավազանը վերածեց օձի և վերադարձրեց այն իր սկզբնական տեսքին: Այս և այլ աստվածային նշաններով նա համոզեց հրեաներին հեռանալ: Սակայն, երբ Մովսեսն ու Ահարոնը ներկայացան փարավոնին և պատմեցին նրան անապատ հրեաների գաղթի մասին, փարավոնը ոչ միայն թույլ չտվեց նրանց դուրս գալ անապատ, այլև ավելի դժվարացրեց միջոցները և հրեա ժողովրդի կյանքը։ ավելի դժվար. Այնուհետև հրեաները հաջողության հասան Մովսեսի և Ահարոնի դեմ։ Հանդիպելով այս իրավիճակին՝ Մովսեսը կրկին հանձնարարեց Ահարոնին գտնել ուղի և համոզել փարավոնին իրենց տեսակետների ճշմարտացիության մեջ: Ահարոնը ներկայացավ և իր տեսակետները ներկայացրեց փարավոնին, բայց նա խնդրեց նրան ինչ-որ բան անել՝ համոզվելու իր աստվածային առաքելության մեջ: Այնուհետև նա ի պատասխան իր գավազանը վերածեց օձի և վերադարձրեց այն իր սկզբնական վիճակին, գետից ջուրը լցրեց գետնին, և ջուրը դարձավ արյուն: Բայց դարձյալ փարավոնը չհամոզվեց, և փարավոնի յոթ պատուհասները, որոնք հայտնի են պատմության մեջ, հետևեցին եգիպտացիներին: Հետո հրեաները սկսեցին հեռանալ Եգիպտոսից։ արկածներով ու դժվարություններով Կարմիր ծովը հեռացած ու անցած հրեաները գնահատվում են 600000 (մ.թ.ա. 1250 - 1230 թթ.): Փարավոնը Ռամզես II-ն էր: Անապատում թափառելը, փորձություններն ու զրկանքները պատճառ դարձան, որ մարդիկ կորցնեն իրենց հավատն առ Աստված: Այսպիսով, երբ Մովսեսը Սինա լեռան վրա էր՝ ստանալու տասը պատվիրանները, ժողովուրդը խնդրեց դիմել աստվածների, որոնք կփրկեն իրենց տառապանքից: Ահարոնն ընդունեց և կանացի զարդերից ոսկե հորթ պատրաստեցին։ Աստված ողորմությամբ դատեց Ահարոնի հավատքի բացակայությունը: Մահացել է ծեր տարիքում Հոր լեռան վրա՝ Իդումեացիների մայրաքաղաք Պետրայի մոտ։ Ահարոնի գավազանը Հին Կտակարանում նշվում է միակ փայտը, որը բողբոջեց՝ ապացուցելու համար, որ Ահարոնը Աստծո ընտրյալն է։ Մասնավորապես, երբ Իսաարի որդին ապստամբեց Մովսեսի դեմ, Աստված հրամայեց տասներկու փայտ դնել «Խորանում», որոնք ներկայացնում էին նույնքան ցեղեր: Այս փայտերից բուսավ միայն Ահարոնին պատկանողը, որը «աստվածային նշան» էր նրա ընտրվելու համար։ Բուսաբանության մեջ դա «aron the stilpnon» բույսի՝ հայտնի ճպուռի այլ անվանումն է։ Այն կոչվում է «Aaron's rod» այն նմանության պատճառով, որ այն ունի ծաղկող Ահարոնի գավազանին աճելիս:

///////////////////////

Аарон Старший брат Моисея, первый первосвященник иудеев, проживший, по преданию, 123 года. Аарон родился в Египте в 1536 г. до н.э., в земле Гошен. Его отца звали Амрам, а его мать звали Иахабет. Аарон был красноречив, смел и решителен. Согласно Библии, Бог повелел Моисею получить помощника для освобождения еврейского народа от египетского рабства Аарона. Тогда Аарон собрал старших иудеев и возвестил им волю Божию. И для того, чтобы ему поверили в том, что указал ему Бог, он превратил свой посох в змею и вернул ей первоначальный вид. Этими и другими божественными знамениями он убедил евреев уйти. Однако, когда Моисей и Аарон предстали перед фараоном и рассказали ему об исходе евреев в пустыню, фараон не только не позволил им выйти в пустыню, но ужесточил меры и жизнь еврейского народа труднее. Тогда иудеи преуспели в битве с Моисеем и Аароном. Столкнувшись с этой ситуацией, Моисей снова поручил Аарону найти способ и убедить фараона в правильности своих взглядов. Аарон представился и изложил свои взгляды фараону, но тот попросил его сделать что-нибудь, чтобы удостовериться в его божественной миссии. Тогда он в ответ превратил свой посох в змею и вернул его в исходное состояние, вылил воду из реки на землю и вода стала кровью. Но снова фараон не был убежден и семь казней фараона, известных в истории, последовали за египтянами. Тогда евреи стали покидать Египет. Евреи, которые ушли и пересекли Красное море с приключениями и лишениями, оцениваются в 600 000 человек (1250 - 1230 гг. до н.э.). Фараоном был Рамзес II. Блуждание по пустыне, испытания и лишения привели к тому, что люди потеряли веру в Бога. Так, когда Моисей был на горе Синай для получения десяти заповедей, люди просили обратиться к богам, которые избавили бы их от страданий. Аарон согласился, и из женских украшений они сделали золотого тельца. Бог милостиво осудил неверие Аарона. Он умер в преклонном возрасте на горе Ор, недалеко от столицы идумеев Петры. жезл Аарона В Ветхом Завете упоминается единственная трость, которая проросла, чтобы доказать, что Аарон был избранником Божьим. В частности, когда сын Иссаара восстал против Моисея, Бог приказал поместить в «скинию» двенадцать палок, представляющих такое же количество колен. Из этих палочек проросла только та, что принадлежала Аарону, что было «божественным знамением» его избрания. В фитологии это другое название растения «арон стильпнон», всем известной стрекозы. Его называют «жезлом Аарона» из-за сходства, которое он имеет при выращивании с цветущим жезлом Аарона.

/////////////////////////

אהרון אחיו הבכור של משה, הכהן הגדול הראשון של היהודים שחי, על פי המסורת, 123 שנים. אהרון נולד במצרים בשנת 1536 לפני הספירה, בארץ גושן. שם אביו היה עמרם ושם אמו יחבת. אהרון היה רהוט, אמיץ והחלטי. לפי התנ"ך, אלוהים ציווה על משה להשיג עוזר לשחרור העם היהודי מעבדות במצרים, אהרון. אחר כך אסף אהרון את היהודים המבוגרים והכריז בפניהם את רצון ה'. וכדי להאמין במה שאלוהים ציין לו, הוא הפך את המטה שלו לנחש והחזיר אותו לצורתו המקורית. עם סימנים אלוהיים אלה ואחרים הוא שכנע את היהודים לעזוב. אולם כשהתייצבו משה ואהרון לפני פרעה וסיפרו לו על יציאת היהודים למדבר, לא רק שפרעה לא הרשה להם לצאת למדבר, אלא שהקשיח את המידות ואת חיי העם היהודי. קשה יותר. אז הצליחו היהודים נגד משה ואהרן. מול מצב זה, משה שוב הטיל על אהרון למצוא דרך ולשכנע את פרעה בנכונות השקפותיהם. אהרון הציג את עצמו והציג את דעותיו בפני פרעה, אך הוא ביקש ממנו לעשות משהו כדי לוודא את שליחותו האלוהית. ואז הוא בתגובה הפך את המטה שלו לנחש והחזיר אותו למצבו המקורי, שפך מים מהנהר על הקרקע והמים הפכו לדם. אבל שוב פרעה לא השתכנע ושבע מכות פרעה, הידועות בהיסטוריה, באו בעקבותיהם עבור המצרים. אז החלו היהודים לעזוב את מצרים. היהודים שעזבו וחצו את ים סוף עם הרפתקאות ותלאות נאמדים בכ-600,000 (1250 - 1230 לפני הספירה). פרעה היה רעמסס השני. שיטוט במדבר, ניסיונות ומחסור גרמו לעם לאבד את אמונתם באלוהים. כך, כאשר משה היה על הר סיני לקבל את עשרת הדיברות, ביקש העם לפנות לאלים שיצילו אותם מסבל. אהרון קיבל והם עשו עגל זהב מתכשיטי הנשים. אלוהים שפט את חוסר אמונתו של אהרון ברחמים. הוא מת בגיל מבוגר בהר הור, ליד בירת האידומאים פטרה. המוט של אהרון הברית הישנה מזכירה את המקל היחיד שנבט כדי להוכיח שאהרון הוא הנבחר של אלוהים. ליתר דיוק, כאשר בנו של ישער מרד במשה, אלוהים ציווה להניח שנים עשר מקלות ב"משכן", המייצגים את אותו מספר של שבטים. מהמקלות הללו נבט רק זה שהיה שייך לאהרן, שהיה "אות אלוהי" לבחירתו. בפיטולוגיה זהו שם נוסף לצמח "ארון הסטילנון", השפירית הידועה. הוא נקרא "מחט אהרון" בגלל הדמיון שיש לו כשגדל למוט אהרון הפורח.  

Τιραμισού

 

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό