Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μ.Ζωγράφου βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
Σήμερα 15 Απριλίου Αγίου Λεωνίδη Ιερομάρτυρος,
Άγιου Κρήσκη του Μάρτυρα
χρόνια πολλά!!!
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |
Γειά σας και χαρά σας! ......... Λίγο πολύ όλοι την έχουμε την δόση μας και εγώ λίγο παραπάνω και επιπλέον μια δόση αυτοσαρκασμού ......... Ελπίζω να σας αρέσει το περιεχόμενο που δημιουργώ εδώ κάθε μέρα ...... Σας ευχαριστώ!
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μ.Ζωγράφου βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |
Σύσταση στρατοπέδων γύρω από την Τριπολιτσά και ήττες των Ελλήνων
Οι Έλληνες επαναστάτες υπέστησαν σημαντική ήττα από τους Τούρκους της Τριπολιτσάς, όταν οι τελευταίοι έλυσαν την πολιορκία του Κάστρου της Καρύταινας, στις 31 Μαρτίου 1821. Παρά την αποτυχία αυτή, και παρά την αντίθετη γνώμη των υπόλοιπων αρχηγών που προτιμούσαν να δώσουν προτεραιότητα στην εκπόρθηση των μεσσηνιακών κάστρων, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, επέμεινε στη στρατηγική σημασία της κατάληψης της Τριπολιτσάς, νευραλγικού κέντρου της οθωμανικής παρουσίας στην Πελοπόννησο. Έτσι συνέστησε, στην Πιάνα, το πρώτο στρατόπεδο το οποίο αποσκοπούσε στον αποκλεισμό της πόλης. Παρά τη διάλυση του πρώτου εκείνου στρατοπέδου από τους Τούρκους, καθώς και τη διάλυση του αντίστοιχου στρατοπέδου στη Βλαχοκερασιά, στις 10 Απριλίου, σταδιακά το σχέδιο του Κολοκοτρώνη έγινε αποδεκτό από τους άλλους οπλαρχηγούς. Όμως, οι αρχικές αποτυχίες των Ελλήνων είχαν τέτοια επίδραση στο ηθικό τους που και η απλή εμφάνιση των Τούρκων έσπερνε τον πανικό.
Ένα από τα στρατόπεδα που είχαν συσταθεί γύρω από την Τριπολιτσά ήταν αυτό στο Λεβίδι. Είχε συσταθεί από τον Κωνσταντίνο Πετμεζά και άλλους Καλαβρυτινούς οπλαρχηγούς, καθώς και από τους ντόπιους Π. Αρβάλη και Γεώργιο Μπηλίδα. Αργότερα κατέφθασαν ενισχύσεις υπό τους Σωτήρη Χαραλάμπη, Αναγνώστη Στριφτόμπολα, Νικόλαο Σολιώτη, και Σ. Θεοχαρόπουλο που νωρίτερα συμμετείχαν στην πρώτη πολιορκία της Κορίνθου.
Η μάχη
Τη νύχτα της 13ης προς 14η Απριλίου, οι Τούρκοι, με αναπτερωμένο το ηθικό, μετά τις προηγούμενες νίκες τους, εξόρμησαν κατά του στρατοπέδου στο Λεβίδι, με 3.000 περίπου πεζούς και ιππείς Όταν έγιναν αντιληπτοί από τις ελληνικές φρουρές, οι επαναστάτες ζήτησαν βοήθεια από το γειτονικό στρατόπεδο στο Διάσελο της Αλωνίσταινας. και από τον Ασημάκη Σκαλτσά, στο Κακούρι (σημ. Αρτεμίσιο). Ταυτόχρονα, ο Χαραλάμπης με ισχυρό σώμα ενόπλων, και ο Στριφτόμπολας, κατέλαβαν θέσεις πάνω από το χωριό ώστε να εμποδίσουν την είσοδο των Τούρκων. Ωστόσο, οι περισσότεροι παράτησαν τις θέσεις τους όταν εμφανίστηκε το τουρκικό ιππικό, ενώ μάταια προσπαθούσαν να τους μεταπείσουν οι Χαραλάμπης, Θεοχαρόπουλος, Αρβάλης. Έμειναν 70 πολεμιστές υπό τους Πετμεζαίους, Σολιώτη, Στριφτόμπολα και Καρασπύρο, οι οποίοι οχυρώθηκαν, όπως-όπως, σε σπίτια του χωριού. Οι Τούρκοι επιτέθηκαν με ορμή αλλά και οι Έλληνες αντιστάθηκαν με επιτυχία. Έξω από το σπίτι όπου είχε οχυρωθεί ο Στριφτόμπολας έγινε η αιματηρότερη συμπλοκή, όπου σκοτώθηκαν οι περισσότεροι Τούρκοι, και εκεί έπεσε ηρωικά και ο Στριφτόμπολας.
Τελικά, άρχισαν να φτάνουν στο σημείο της μάχης οι ενισχύσεις από τα άλλα ελληνικά στρατόπεδα, με επικεφαλής τους Δημήτρη Πλαπούτα, Ηλία Τσαλαφατίνο, Νικόλαο Πετμεζά, καθώς και ο Σκαλτσάς. Με τις ενισχύσεις αυτές ενώθηκαν και οι άνδρες των Χαραλάμπη, Θεοχαρόπουλου, Αρβάλη, οι οποίοι βρίσκονταν στα γύρω υψώματα. Οι Τούρκοι βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο μέτωπα και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη μάχη, πανικόβλητοι, για να κλειστούν στην Τριπολιτσά. https://olikalihorane.blogspot.com/
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μ.Δοχειαρίου βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
Για μεγεθυνση ροδακι να ανοιξει με φακο |
Μονή Δοχειαρίου φωτο βικιπαίδεια |
Παρεκκλήσι εντός της μονής |
Βρίσκεται σε παραθαλάσσια τοποθεσία μεταξύ των μοναστηριών Ξενοφώντος και Κωνσταμονίτου, ενώ σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από τον μοναχό Ευθύμιο, μαθητή του αγίου Αθανασίου του Αγιορείτη. Το έτος ίδρυσής της ανάγεται στα τέλη του 10ου αιώνα ή στις αρχές του 11ου, ενώ η ονομασία της οφείλεται στην ιδιότητα του δοχειαρίου-αποθηκάριου που εξασκούσε ο Ευθύμιος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη μονή Μεγίστης Λαύρας, υπό τον Αθανάσιο
Ευεργέτης και ανακαινιστής του μοναστηριού θεωρείται o Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας (1071-1078) ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο διάδοχός του, Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης[4] (1078-1081).
Το 1568 χτίστηκε και τοιχογραφήθηκε ο κεντρικός ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στο όνομα των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Στο μοναστήρι υπάρχουν 9 παρεκκλήσια, ενώ η βιβλιοθήκη διαθέτει περισσότερα από 400 χειρόγραφα, 5000 βιβλία και διάφορα έγγραφα βυζαντινής, οθωμανικής κ.ά. προέλευσης. Άλλα κειμήλια φυλάσσονται στους χώρους του σκευοφυλακίου και του εικονοφυλακίου.
Σήμερα (2011), η μονή αριθμεί 53 μοναχούς.
Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Ευλόγιος Παντελεημονίτης.
Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της χερσονήσου του Άθω, επί της παραλίας και απέχει 15 χλμ. από την πρωτεύουσα, τις Καρυές.
Στη Μονή εκάρη μοναχός ο Άγιος Δανιήλ ο Σμυρναίος (ο μετέπειτα καλούμενος Κατουνακιώτης).
Ιστορία
Γενικά
Αναπαράσταση της μονής το 1864.
Ιδρύθηκε στις αρχές του 11ου αι., αρχικά στη θέση Παλαιομονάστηρο. Πυρπολήθηκε τον 13ο αι. και στη συνέχεια τέθηκε υπό την προστασία των Σέρβων Βασιλέων. Τον 17ο αι. περιέπεσε σε παρακμή. Το σημερινό μοναστήρι χτίστηκε το 1765. Το οκτάτρουλο καθολικό του μοναστηριού, αφιερωμένο στον Άγιο Παντελεήμονα, χτίστηκε στα χρόνια 1812-21. Το τέμπλο είναι ρωσικής τέχνης. Η τράπεζα χτίστηκε το 1892. Σήμερα (2020), το κοινοβιο εχει 104 μοναχούς και τα εξαρτηματα της 26 μοναχούς.Σύνολο μοναχών και εξαρτηματικών, κυμαίνεται στα 130 άτομα.
Ο Πανσλαβισμός και η αποχώρηση των Ελλήνων μοναχών - δίωξη αγίου Δανιήλ Σμυρναίου
Το 1866 στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος εκάρη μοναχός ο Άγιος Δανιήλ ο Σμυρναίος (ο μετέπειτα καλούμενος Κατουνακιώτης), απολαμβάνοντας μεγάλη αγάπη και εκτίμηση από τον τότε Έλληνα ηγούμενο της Μονής και τους άλλους, κατά πλειοψηφία Έλληνες μοναχούς.
Η περίοδος όμως εκείνη χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά σχέδια του εθνικιστικού Πανσλαβισμού. Ο Πανσλαβισμός αποτέλεσε εργαλείο του Ρωσικού επεκτατισμού στην εξωτερική πολιτική που επεκτεινόταν και στις εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες. Απλώθηκε μάλιστα και στο Άγιο Όρος. Ειδικότερα, την περίοδο 1874-1875 οι Ρώσοι μοναχοί προσπαθούσαν να ελέγξουν τη διοίκηση της Μονής Αγίου Παντελεήμονος με αποτέλεσμα να ανακύψουν φιλονικίες και εντάσεις.
Ο μοναχός Δανιήλ, την περίοδο αυτή διακονούσε ως γραμματέας και ενήργησε προς την διατήρηση της τάξης που διασαλευόταν από τις ενέργειες των Ρώσων. Όμως εκλήθη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για εξηγήσεις και τιμωρήθηκε άδικα με απομάκρυνση από τη μονή. Οι ελληνικής καταγωγής μοναχοί της Μονής αποχώρησαν. Ανάμεσα σε αυτούς και ο μοναχός Δανιήλ που μετέβη αρχικά στη Μικρά Αγία Ἄννα και τελικώς εστάλη στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιωακείμ (τον μετέπειτα Οικ. Πατριάρχη) ο οποίος αναγνωρίζοντας την αδικία, του πρότεινε να μείνει σε μονή της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Έτσι ο Δανιήλ επέλεξε τη Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης. Εκεί ο Δανιήλ συνεισέφερε τα μέγιστα με την εισαγωγή του αγιορείτικου τυπικού στην νηστεία και στις ακολουθίες, και κέρδισε την αγάπη όλων. Εφόσον είχε επιτευχθεί η εκρώσιση της Ιεράς Μονής Παντελεήμονος και είχε επικυρωθεί με Πατριαρχικό Σιγίλλιο η εκλογή του Ρώσου Ηγουμένου Μακαρίου, ανακλήθηκε η εξορία του Δανιήλ. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να επανέλθει στο Άγιον Όρος, αλλά όχι στη Μονή Παντελεήμονος.
Η ρωσική αίρεση της ονοματοδοξίας
Ο Αλεξάντρ Μπουλατόβιτς.
Κατά τον 19ο αιώνα στη Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία εμφανίστηκε το κίνημα της ονοματοδοξίας (Имяславие, ιμγιασλάβιε). Σύμφωνα με τις δοξασίες του κινήματος αυτού το όνομα του Θεού αποτελεί ενσάρκωση του ίδιου του Θεού και δεν είναι απλώς λέξη. Οι ακόλουθοι της πίστης αυτής καταδικάστηκαν ως αιρετικοί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και το πατριαρχείο Μόσχας, ωστόσο η πρακτική εξαπλώθηκε και στις ρωσικές μονές του Αγίου Όρους υπό τον πρώην στρατιωτικό και ιερομόναχο Αλεξάντρ Μπουλατόβιτς της σκήτης του Αγίου Ανδρέα κοντά στην μονή Παντελεήμονα. Ως επακόλουθο, υπήρξαν βίαια επεισόδια μεταξύ των ακολούθων της δοξασίας αυτής και των υπολοίπων ορθοδόξων, με αποτέλεσμα το 1913 να υπάρξει εισβολή Ρώσων πεζοναυτών στην μονή Αγίου Παντελεήμονος συνοδεία Ρώσου επισκόπου προκειμένου να συλλάβουν τους αιρετικούς μοναχούς, προλαμβάνοντας το ελληνικό κράτος καθώς οι Ρώσοι φοβούντουσαν πως τυχόν επέμβαση του θα μπορούσε να προχωρήσει σε προσάρτηση του Αγίου Όρους στην Ελλάδα. Κατά την σύγκρουση αυτή συνελήφθησαν 840 μοναχοί και μεταφέρθηκαν στην Ρωσία.
Κτίρια
Πανοραμική άποψη της Μονής Αγίου Παντελεήμονος.
Το μοναστήρι έχει τριάντα πέντε παρεκκλήσια. Στο μεγάλο καμπαναριό κατασκευής 1893, η μεγάλη καμπάνα έχει περιφέρεια 8,71 μ., διάμετρο 2,71 μ. και βάρος 13 τόνους. Υπάρχουν ακόμα άλλες 32 καμπάνες. Οι ακολουθίες στην εκκλησία ψάλλονται στα ελληνικά και τα ρωσικά. Στη βιβλιοθήκη φυλάσσονται 1.064 χειρόγραφοι κώδικες και 25.000 τόμοι βιβλίων, ελληνικών και σλαβικών.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE_%CE%91%CE%B3%CE%AF
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ-Μ.Αγ.Παντελεήμονα βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
| Γερόντιος Μαρτίνος, Μαρτίνη Μαρτίνα |
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |
φωτο βικιπαιδεια |
Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Γρηγοριάτης.
Τοποθεσία
Η μονή είναι παραθαλάσσια, επί ακρωτηρίου της νοτιοδυτικής ακτής της Αθωνικής χερσονήσου, νότια της Μονής Σιμωνόπετρας και βορειότερα από τη Μονή Διονυσίου. Το ακρωτήριο αυτό περιβάλλει πλούσιος ψαρότοπος.
Ιστορία
Σύμφωνα με χειρογραφικό κώδικα η Μονή αυτή ιδρύθηκε λίγο πριν από τα μέσα του 14ου αιώνα (1310). Ιδρυτής της είναι ο όσιος Γρηγόριος ο νέος επονομαζόμενος, ησυχαστής μαθητής του αγίου Γρηγορίου Σιναΐτη του μεγάλου δάσκαλου της νοεράς προσευχής. Έπειτα από μια τρομακτική επιδρομή που σημειώθηκε κατά της Μονής στα τέλη του 15ου αιώνα η Μονή ανάκαμψε δύο αιώνες μετά, από τις γενναιόδωρες χορηγίες των Μολδαβών ηγεμόνων, για να δοκιμαστεί ξανά στην Επανάσταση του 1821 όπου και η σημερινή της ακμή ξεκίνησε μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το Καθολικό της Μονής Γρηγορίου, τιμώμενο στο όνομα του Αγίου Νικολάου, άρχισε να κτίζεται αμέσως μετά την πυρκαγιά του 1761.
Παρεκκλήσια
Η Ιερά Μονή Γρηγορίου διατηρεί δεκατέσσερα παρεκκλήσια από τα οποία τα επτά βρίσκονται μέσα στην μονή.
Από τα παρεκκλήσια εκείνο του οσίου Γρηγορίου, του Κτίτορος (1851) είναι ενσωματωμένο στο βόρειο μέρος του καθολικού.
Στο δυτικό τμήμα της παλιάς αυλής βρίσκεται το παρεκκλήσι της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, που κτίστηκε το 1775.
Επίσης υπάρχουν του Αγίου Δημητρίου 18ου αιώνα ,της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής, των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού και του Αγίου Σπυρίδωνος 19ου αιώνα.
Τέλος των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, ερειπωμένο σήμερα.
Ωστόσο, στα πλαίσια της ανακατασκευής της νέας, ανατολικής πτέρυγας, που άρχισε το 1997, ήδη ενσωματώθηκε νέο παρεκκλήσιο, με τρούλο, αφιερωμένο στον ίδιο Άγιο.
Η μονή διαθέτει επίσης και επτά εξωκκλήσια. Ο κοιμητηριακός ναός είναι αφιερωμένος στους Αγίους Πάντες.
Εξαρτήματα
Η Μονή Γρηγορίου διαθέτει έξι Κελλιά, στις Καρυές μαζί με το αντιπροσωπείο της του Αγίου Τρύφωνος.
Το Κελλί των Αγίων Αναργύρων, όπου μονάζουν οι αγιογράφοι Παχωμαίοι, της Υπαπαντής του Χριστού, στο κέντρο των Καρυών, όπου μονάζουν οι αγιογράφοι Ιωσαφαίοι, το Κελλί του Αγίου Φιλοθέου του Κόκκινου , κοντά στο ναό του Πρωτάτου, που ανακαινίστηκε το 1995.
Τέλος το Κελλί του Αγίου Νικολάου, βορειοανατολικά των Καρυών, στη θέση «Κομμένοι», και το Κελλί των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου που βρίσκεται στην περιοχή της Καψάλας.
Η Μονή Γρηγορίου διαθέτει έξι Καθίσματα στην ευρύτερή της περιοχή:
Των Αθωνιτών Πατέρων 19ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε κατά τα έτη 1976-90.
Της Παναγίας, 18ου αιώνα όπου ασκήτευσε για ένα χρόνο και ο Άγιος Ακάκιος Καυσοκαλυβίτης, πριν εγκατασταθεί οριστικά στα Καυσοκαλύβια.
Το Κάθισμα αυτό απέχει τριάντα μέτρα από τη σπηλιά όπου ασκήτευσε ο ιδρυτής και Κτίτορας της μονής Όσιος Γρηγόριος.
Επίσης έχει τα Καθίσματα Των Αγίων Αποστόλων και του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου μέσα στο δάσος σε υψόμετρο 700 μ..
Tέλος τα Καθίσματα τoυ Αγίου Αρτεμίου, του Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου και του Προφήτη Ηλία, το οποίο λειτουργεί και ως πυροφυλάκιο του δάσους της μονής.
Μοναστική δύναμη
Η Μοναστική δύναμη της Μονής, σύνολο μοναχών και εξαρτηματικών και δοκίμων, κυμαίνεται σήμερα (φθινόπωρο 2020) στα 100 περίπου άτομα.
Άξια ενδιαφέροντος
Στη Μονή αυτή αξίζει να δουν οι επισκέπτες το καθολικό με τις τοιχογραφίες (1779) και την εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας (1497) καθώς και το ιερό σκευοφυλάκιο.
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - Ι.Μ. Γρηγορίου βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου |
για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |
φωτο βικιπαίδεια |
Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Εσφιγμένου είναι μία εκ των είκοσι μονών του Αγίου Όρους και κατατάσσεται δέκατη όγδοη (18η) στην ιεραρχική τάξη των αγιορείτικων μονών.
Η νόμιμη αδελφότητα διαμένει προσωρινά στις Καρυές με τον καθηγούμενο της μονής Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο, καθώς οι κεντρικές εγκαταστάσεις της Μονής Εσφιγμένου κατέχονται παράνομα από μοναχούς καταληψίες.
Τοποθεσία
Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου είναι παραθαλάσσια και βρίσκεται βόρεια και ανατολικά της Αθωνικής χερσονήσου.
Ιστορία
Με το όνομα Μονή του Εσφιγμένου υπήρχε ήδη Μονή από τον 10ο αιώνα και φαίνεται ότι βρισκόταν σε ακμή. Σύμφωνα με την παράδοση το μοναστήρι ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Πουλχερία (408-450) και πολλοί από τους ιδρυτές μοναχούς προέρχονταν από το αρχικό μοναστήρι που είχε καταστραφεί από κατολίσθηση. Κατά τον 14ο αιώνα ηγούμενος του μοναστηριού είχε αναδειχθεί ο Γρηγόριος Παλαμάς. Επίσης εγκαταβίωσε σ' αυτό για κάποιο διάστημα ο Πατριάρχης Αθανάσιος Α΄. Ερημώθηκε πολλές φορές από πειρατικές επιδρομές, κυρίως εκ των Αγαρηνών, αλλά απέκτησε σημαντική δύναμη μετά τον 18ο αιώνα. Το καθολικό κτίστηκε το 1810 στη θέση παλαιότερου ναού που κατεδαφίστηκε, ενώ η τοιχογράφηση έγινε από τους Γαλατσάνους ζωγράφους το 1811 και 1818. Το μοναστήρι κατελήφθη από τους Τούρκους κατά την επανάσταση του 1821, όπου υπέστη από τους εισβολείς μεγάλες καταστροφές και το μεγαλύτερο μέρος της αδελφότητας εκτελέστηκε ή αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει. Παλιότερο κτίριο της Μονής είναι η τράπεζα που διατηρεί τοιχογραφίες του 16ου-17ου αιώνα.
Εκτός από το καθολικό και την τράπεζα η Μονή διαθέτει μια πολύ καλή συλλογή βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικόνων, από τις οποίες ξεχωρίζει η ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού. Η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει πολλά και σπάνια χειρόγραφα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει το υπ' αριθμόν 14 για τις σπάνιες μικρογραφίες του.
Μετά τη συνάντηση του Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα και του Πάπα Παύλου ΣΤ΄ στην Ιερουσαλήμ το 1965 οι μοναχοί της Εσφιγμένου έπαψαν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη και το 1972 αποχώρησαν από την Ιερά Κοινότητα, το ανώτατο διοικητικό όργανο της αθωνικής πολιτείας, όπως επίσης διέκοψαν την επικοινωνία με τις υπόλοιπες αγιορείτικες μονές και τις ορθόδοξες εκκλησίες.
Άξια ενδιαφέροντος
Στη Μονή αυτή αξίζει να δουν οι επισκέπτες το καθολικό με τις τοιχογραφίες των Γαλατσάνων ζωγράφων (1811), στο σκευοφυλάκιο τμήμα της σκηνής του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και στην ιστορική βιβλιοθήκη της Μονής τα σπάνια εικονογραφημένα χειρόγραφα. Όμως η κατάσταση των κειμηλίων, του αρχείου και της μονής εν γένει είναι άγνωστη, καθώς οι καταληψίες εμποδίζουν, παράνομα, την είσοδο στη μονή εκπροσώπων της αρμόδιας Εφορίας Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αδελφότητα
Το 2002 εξελέγη από την Ιερά Κοινότητα νέα αδελφότητα για να επανδρώσει το μοναστήρι, αλλά δεν έχει σταθεί δυνατόν να εγκαταβιώσει σε αυτό, λόγω της συνεχιζόμενης κατάληψης. Για τον λόγο αυτό εγκαταβιεί στις Καρυές.
Ο Ηγούμενος διετέλεσε έως την κοίμησή του το 2013 ο Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Κατσουλιέρης. Από το 2013 ο εκλεγμένος ηγούμενος που εγκαθιδρύθηκε από την Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους είναι ο Αρχιμανδρίτης π. Βαρθολομαίος Γαζέτας.
Η εκλεγμένη από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους αδελφότητα της Μονής, που λειτουργεί εκτός κεντρικού κτηρίου της μονής, απαρτίζεται από 23 συνολικά άτομα, μοναχούς και εξαρτηματικούς.
Κατάληψη μονής
Από το 1965 έως και σήμερα, οι παράνομα διαμένοντες στη μονή θεωρούνται σχισματικοί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και από κάθε τοπική ορθόδοξη εκκλησία και Πατριαρχείο, ενώ έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα από την Ελληνική Δικαιοσύνη για πλειάδα αστικών και ποινικών αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και για κατάληψη κτηρίων της μονής.
Οι καταληψίες παραμένουν παράνομα στο κεντρικό κτήριο της Μονής με επικεφαλής τον Μεθόδιο Παπαλαμπρακόπουλο, ο οποίος έχει επισήμως καθαιρεθεί παντός ιερατικού βαθμού και εκκρεμεί η απέλασή του από το Άγιο Όρος.
Τον Φεβρουάριο του 2017, βουλευτές της Χρυσής Αυγής συμμετείχαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας υπέρ της κατοχής της από τους αντάρτες μοναχούς
Για Μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό |