Σας παρουσιάζω το βιβλίο "Ένα φως στο νησί" της Κλερ Μποναφέ εκδόσεις ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗΣ 1999 - Ελληνες κ Ξένοι Λογοτέχνες μεταφραση από Γαλλικά Μαριλένα Αλεβίζου
""Το βράδυ ο Σέθιεφ άκουσε που πήραν μπρος οι μηχανές του καραβιού.. Τα τοιχώματα της καμπίνας άρχισαν να τραντάζονται, οι δονήσεις μεταδόθηκαν στο κορμί του και τον έβγαλαν από το λήθαργο.
Ανασηκώθηκε μην τολμώντας να το πιστέψει, κι έμεινε να αφουγκράζεται για μερικές στιγμές. Ύστερα κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα της αναχώρησης, και ότι για άλλη μια φορά είχε χάσει την αίσθτση του χρόνου. Σηκώθηκε, κοίταξε ένα μέρος του προσώπου του στο λιλιπούτιο καθρεφτάκι πάνω από το νιπτήρα, και βγήκε από το στενό καμαράκι που θα χρησίμευε για κατάλυμα, δικό του και κάποιου άλλου -ενός άντρα με ανήσυχο και σκυθρωπό ύφος, που τον είδε μια στιγμή, όταν μπαρκάρισε,
Περιπλανήθηκε για λίγο στο λαβύρινθο των διαδρόμων που ήταν γεμάτοι βαλίτσες και δέματα, κι ανθρώπους που φώναζαν και τσακώνονταν για τις τελευταίες κουκέτες που είχαν μείνει ελεύθερες. Κατέβηκε μια σκάλα, έχασε ολότελα τον προσανατολισμό του, έστριψε σ ένα διάδρομο όπου ακούγονταν δυνατότερα οι μηχανές, και ρώτησε έναν νεαρό ναύτη που ήταν μες στη μουντζούρα. Αυτός αμίλητος του έδειξε μια γεφυρούλα. Ανέβηκε τρία πατώματα χωρίς να συναντήσει άλλον κανέναν, και βγήκε στην επάνω γέφυρα τη στιγμή που το υπερωκεάνιο ξεκολλούσε από την αποβάθρα, με τα νερά να στροβιλίζονται γύρω του, άσπρα σαν το γάλα.
Άνοιξε δρόμο μες στο πλήθος και ακούμπησε στο παραπέτο, ίσα ίσα τη στιγμή που ακούστηκε σαν χαστούκι ο τελευταίος κάβοςι καθώς τον έλυσαν. Τον είδε να επιπλέει για μια στιγμή και να χάνεται, καθώς τον άρπαξε μια δίνη. Τώρα, μες στο γλυκό βραδάκι του Σεπτέμβρη κάθισε κι έβλεπε να περνούν απο μπροστά του οι διαβρωμένες ξεφτυσμένες προσόψεις σπιτιών στο λιμάνι της Μασσαλίας έχοντας την αίσθηση πως τις έβλεπε για στερνή φορά."" ....