Μαντουμπάλα Ινδή ηθοποιός

Μαντουμπάλα (φ.βικιπαίδεια)

Η Μαντουμπάλα (14 Φεβρουαρίου 1933 – 23 Φεβρουαρίου 1969), ήταν Ινδή ηθοποιός. Στη δεκαετία του 1950 αρχές του 1960 πρωταγωνίστησε σε πολλές επιτυχημένες ταινίες που θεωρούνται κλασικές.

Η Μουμτάζ Μπεγκούμ Τζεχάν Ντελάβι, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Δελχί σε μια φτωχή και συντηρητική οικογένεια μουσουλμάνων της φυλής των Παθάν.

Ήταν το πέμπτο από τα έντεκα συνολικά παιδιά της οικογένειας. Σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης μετακομίζουν στη Βομβάη.

Ο πατέρας της ψάχνοντας για δουλειά περνούσε συχνά από τα κινηματογραφικά πλατό . Έτσι η μικρή Μουμτάζ μπαίνει στο χώρο του κινηματογράφου σε ηλικία 9 ετών.

Η πρώτη της ταινία ήταν η εμπορική επιτυχία Basant (1942) στην οποία υποδυόταν την κόρη της δημοφιλούς τότε πρωταγωνίστριας Μουμτάζ Σάντι.

Εμφανίστηκε ως παιδί θαύμα σε μερικές ακόμα ταινίες και σύντομα απέκτησε τη φήμη ταλαντούχας και αξιόπιστης ερμηνεύτριας. Μια άλλη φημισμένη πρωταγωνίστρια, η Ντέβικα Ράνι, εντυπωσιασμένη από το ταλέντο της, την συμβούλεψε να αλλάξει το όνομα της σε Μαντουμπάλα.

Μέχρι την ενηλικίωση της, η ασυνήθιστη ομορφιά και η λυγερή, ψηλή κορμοστασιά της φανέρωναν ότι είχε τη στόφα πρωταγωνίστριας.

Η μεγάλη ευκαιρία της δόθηκε όταν ο σκηνοθέτης Κιντάρ Σαρμά την επέλεξε για συμπρωταγωνίστρια του Ρατζ Καπούρ στην ταινία Neel Kamal (1947). Είναι η ταινία στην οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το όνομα Μαντουμπάλα, ήταν μόλις 14 χρονών, αλλά ήδη πρωταγωνίστρια.

Τα επόμενα δύο χρόνια η μικρή Μαντουμπάλα εξελίχθηκε σε μια απίστευτη καλλονή . Ο τύπος της εποχής και οι θαυμαστές της την αποκαλούσαν Αφροδίτη της μεγάλης οθόνης.

Το 1949 πρωταγωνιστεί στην εμπορικά επιτυχημένη ταινία Mahal που την μετατρέπει σε πραγματική σταρ. 

Ασθένεια
Το 1950, μετά από αλλεπάλληλες αιμοπτύσεις στα πλατό, αποκαλύπτεται η πάθησή της. Έπασχε από μια εκ γενετής καρδιακή ανωμαλία κοινώς «τρύπα στην καρδιά» (ανοικτό ωοειδές τρήμα) που κρατήθηκε μυστική για χρόνια παρά κάποιες φήμες που κυκλοφορούσαν κατά καιρούς.

Αν και τελικά η ασθένεια της στέρησε πολλά χρόνια ζωής και καριέρας, η Μαντουμπάλα σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 κατόρθωσε να επιτύχει μια αξιοζήλευτη επαγγελματική σταδιοδρομία. 

Κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες

- Όταν η Μαντουμπάλα ήταν  βρέφος, ένας σούφι (ασκητής) προέβλεψε ότι θα γινόταν πλούσια και διάσημη, αλλά θα πέθαινε νέα και δυστυχισμένη.

- Ο σκηνοθέτης Μοχάν Σίνα έμαθε στην Μαντουμπάλα να οδηγεί όταν ήταν μόλις 12 ετών.

- Ήταν λάτρης των ταινιών του Χόλιγουντ και όταν έμαθε καλά Αγγλικά παρακολουθούσε συχνά Αμερικάνικες ταινίες.

- Όταν είχε νεύρα ξεσπούσε σε ανεξέλεγκτα γέλια και χαχανητά.

- Το τραγούδι Μαντουμπάλα του Στέλιου Καζαντζίδη γραμμένο πάνω σε ινδική μελωδία εμπνεύστηκε από την διάσημη πρωταγωνίστρια και υπήρξε κορυφαία επιτυχία με πωλήσεις ρεκόρ.

περισσότερες πληροφορίες στην βικιπαίδεια https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου Ουαλεντίνου Ιερομάρτυρος και Ουαλεντίνου επισκόπου

στον Άγιο Γεώργιο τον Σεληνάρη μια ιδιαίτερη γωνιά (φ.Μ.Κυμάκη)

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου
Ουαλεντίνου Ιερομάρτυρος και Ουαλεντίνου επισκόπου

Χρόνια πολλά!!! στους εορτάζοντες,

Βαλεντίνος, Βαλεντίων, Βαλεντίνο, Ντίνος, Βαλεντίνη, Βαλεντίνα, Ντίνα

Ο Άγιος Ουαλεντίνος ήταν Πρεσβύτερος και μαρτύρησε στη Ρώμη όταν ήταν αυτοκράτορας ο Κλαύδιος (41 - 54 μ.Χ.). 

Υπάρχει και ο Ουαλεντίνος ο οποίος ήταν επίσκοπος στο Τέρνι και μαρτύρησε και αυτός στην Ρώμη αλλά άγνωστο  το πότε.

Στην δύση η ημέρα αυτή 14 Φεβρουαρίου  θεωρείται ως η ημέρα των ερωτευμένων χωρίς να έχει  καμιά σχέση αυτό με την ζωή και το έργο των δύο Αγίων Ουαλεντίνων.

Ίσως η επιλογή αυτή να έχει σχέση με τον εορτασμό της γονιμότητας από τους Ρωμαίους που γινόταν στις 15 Φεβρουαρίου και έφετε την ονομασία "Λουπερκάλια"  πληροφορίες απο το sansimera.gr/

------------------------

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου τιμώνται ακόμα δύο ΆγιοιΟ Όσιος Αβραάμης και Ο Όσιος Αυξέντιος

Ο Όσιος Αβραάμης έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (395 - 408 μ.Χ.).

Καταγόταν από την πόλη Κύρρο της Συρίας και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Χριστιανική. 

Με τη διδασκαλία, τον βίο του και τη φιλανθρωπική του δράση,  προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη πολλούς εθνικούς. Όταν χρειαζόταν σε νεοσυστάμενο ποίμνιο  οι Χριστιανοί  τον είχαν τον Άγιο ως ιερέα τους.

saint.gr/

Ο Όσιος Αβραάμης, μετά από τριετή δράση μέσα στον κόσμο για την μετάδοση του Θείου λόγου , επέστρεψε στο κελί του και από εκεί μετέβη στην πόλη των Καρρών της Παλαιστίνης όπου και έγινε Επίσκοπος αγωνιζόμενος για την αληθινή πίστη .

Η φήμη της αγιότητας και της αποστολικής δράσεως του έφθασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη.  Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, επιθυμούσε να τον δει προσωπικά, και τον κάλεσε στην Βασιλεύουσα. 

Εκεί ο Όσιος κοιμήθηκε ειρηνικά. Το τίμιο λείψανό του, κατά βασιλική προσταγή, το προέπεμψαν με μεγάλες τιμές στην πόλη των Καρρών, όπου και ενταφιάσθηκε.

Κύρου Θεοδώρητος. 

πληροφορίες από  saint.gr/

-----------------------------

Ο Όσιος Αυξέντιος καταγόταν από την Συρία. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί Θεοδοσίου Β' του Μικρού (408 - 450 μ.Χ.) και κατείχε το αξίωμα του σχολαρίου του στρατηλάτου.

saint.gr/

Η φιλήσυχη διάθεσή του και η αγάπη του για τον ασκητικό βίο, τον οδήγησε να γίνει μοναχός. 

Παραιτήθηκε από  τιμές και αξιώματά  και αποσύρθηκε σε όρος πετρώδες της Χαλκηδόνος, με την ονομασία Οξεία Πέτρα, όπου και ασκήτευε,.  Εκεί αφοσιώθηκε στην  μελέτη της Αγίας Γραφής. 

Απέκτησε μεγάλη φήμη για τις αρετές και την βαθιά θεολογική μόρφωσή του, γι αυτό κλήθηκε στην Δ' Οικουμενική Σύνοδο, το έτος 451 μ.Χ. που έγινε στην Χαλκηδόνα για να καταδικάσει τις κακοδοξίες του Ευτυχούς.

Στο ασκητήριό του προσέρχονταν πολλοί, για να λάβουν την ευλογία του,και οι πλούσιοι του έφερναν τροφές και δώρα.

Εκείνος κρατούσε για τον εαυτό του λίγο ψωμί για τη συντήρησή του και κερί για το παρεκκλήσι του. Τα υπόλοιπα τα διαμοίραζε στους πτωχούς. Προς τιμή του Οσίου κτίσθηκε Μονή  γυναικών εκεί στους πρόποδες του βουνού. 

Ο Θεός  αξίωσε τον Άγιο Αυξέντιο με το χάρισμα της θαυματουργίας και έκανε πολλά θαύματα.

Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το 470 μ.Χ.
πληροφορίες  saint.gr/

Σήμερα είναι 

 Παγκόσμια Ημέρα του Γάμου 

και Διεθνής Ημέρα Προσευχής για τους Πάσχοντες από Αυτισμό

Σήμερα 13 Φεβρουαρίου Αρχή Τριωδίου, Τελώνου και Φαρισαίου, Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλλας των Αποστόλων, Οσίου Μαρτινιανού

έργο τέχνης φ.Μ.Κυμάκη

Σήμερα 13 Φεβρουαρίου

Αρχή Τριωδίου,  Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, 

Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλλας των Αποστόλων, 

Οσίου Μαρτινιανού

 Χρόνια Πολλά!!! στους εορτάζοντες

Πρίσκιλλα, Πρισίλλα
Μαρτινιανός
Χλόη 

Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα-Όσιος Μαρτινιανός...(φ.Μ.Κυμάκη)

Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήταν ζευγάρι Ιουδαίων και κατάγονταν απ τον Πόντο. Ήσαν κάτοικοι Κορίνθου και στο επάγγελμα σκηνοποιοί. Πάνω απ όλα όμως ήσαν άνθρωποι ενάρετοι και ευσεβείς.

 Όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την Κόρινθο για να διδάξει την Ορθόδοξη Πίστη , είχαν εντυπωσιαστεί πολύ από το κήρυγμά του και του προσέφεραν θερμή φιλοξενία. Τους συνεπήρε ο λόγος του Απόστολου κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν και αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στην περιοδεία του να τον βοηθούν. 

Ο Απόστολος εκτιμώντας τις αρετές τους και την Χριστιανική τους δράση και τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας για την σημαντική προσφορά τους . 

Αργότερα οι διώκτες του Χριστιανισμού της συνέλαβαν και τους αποκεφάλισαν. Έτσι εκτός από Απόστολοι έχουν και τον τίτλο των μαρτύρων.πληροφορίες από saint.gr

----------------------------------------

Ο Όσιος Μαρτινιανός καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης.  Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού.

 Από μικρός επιζητούσε τον βίο της άσκησης και της αφοσίωσης στο λόγο του Θεού.  Σε νεαρή ηλικία έφτιαξε μια σκήτη πλησίον του όρους Κιβωτού όπου ζούσε με προσευχή, μελέτη του λόγου του Θεού και εγκράτεια. 

Η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα και πλήθος κόσμου πήγαιναν στο ερημητήριο να ζητήσουν παρηγοριά και συμβουλές.  Εκοιμήθη οσιακά σε βαθιά γεράματα.

ΠΡΩΙΝΗ ΓΑΛΗΝΗ - Ηλίας Μαγκλίνης - εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Πρωινή Γαλήνη (φ.Μ.Κυμάκη)

 Έχω αυτό το βιβλίο αλλά δεν το έχω διαβάσει  ακόμα. 

Η Πρωινή Γαλήνη είναι μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 

Το εξώφυλλό του μού μυρίζει περιπέτεια. Ας γνωριστούμε λίγο με τον δημιουργό του.

Είναι ο Ηλίας Μαγκλίνης 

Ηλίας Μαγκλίνης

Όπως γράφει εδώ , γεννήθηκε το 1970 στην Κινσάσα της Λαικής Δημοκρατίας του Κονγκό δηλ. το πρώην Ζαίρ όπου έζησε τα πρώτα του χρόνια. Μεγάλωσε στη Γλυφάδα και σπούδασε στην Αγγλία και την Σκοτία. 

Έχει εκδώσει άλλα δύο βιβλία:

Το μυθιστόρημα Σώμα με σώμα εκδόσεις ΠΟΛΙΣ το 2005    και 

την νουβέλα  Η ανάκριση εκδόσεις Κέδρος το 2008 

το οποίο μεταφράστηκε στα Αγγλικά και τα Σερβικά. 

Από το 1999 γράφει στην εφημερίδα Καθημερινή.Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα.

Αυτά βέβαια είναι οι πληροφορίες που ίσχυαν τότε που κυκλοφόρησε το βιβλίο. Άν έχει αλλάξει κάτι δεν το ξέρουμε. Μπορούμε όμως να μάθουμε αν κυκλοφόρησαν και άλλα βιβλία ψάχνοντας στο διαδίκτυο ...δεν είναι όμως της παρούσης...

Τώρα ας δούμε και την περίληψη της υπόθεσης.

Η Πρωινή γαλήνη είναι η ιστορία ενός νέου άντρα που προσπαθεί να ξεπεράσει τη μοίρα του. Να ανοίξει τους ορίζοντές του να πετάξει ψηλά αναζητώντας τον βαθύτερο εαυτό του. Είναι μια ιστορία έρωτα, ονείρων, απώλειας και περιπλάνησης στον χρόνο και τον χώρο, από την Μακεδονία έως το Τέξας και από την Αθήνα έως την Άπω Ανατολή, γεμάτη σύννεφα και ωκεανούς, θλιμμένες γκέισες και μοναχικά, παθιασμένα κορίτσια.

Η Πρωινή γαλήνη είναι, τέλος, μια ιστορία ανεκπλήρωτων στόχων και ανολοκλήρωτων πόθων σε μια Ελλάδα που στροβιλίζεται στα απόνερα του Εμφυλίου και στη δίνη ενός ξεχασμένου, άγνωστου εξωτικού πολέμου στην άλλη άκρη της υδρογείου, σε έναν τόπο που οι κάτοικοί του αποκαλούν "χώρα της Πρωινής Γαλήνης"

Αρκετά ενδιαφέρον...!

Υπάρχει και ένα μικρό απόσπασμα για να πάρουμε μια γεύση από το ύφος .... Αυτό είναι και το ξεκίνημα του μυθιστορήματος ... Πραγματικά σου εξάπτει την περιέργεια να το διαβάσεις...

""Στον ύπνο του έβλεπε ότι πετούσε. Ονειρευόταν εναέριες πτήσεις μέσα σε νέφη διάτρητα από τις ακτίνες του ήλιου, μα και όταν ξυπνούσε, νωρίς, με το λυκαυγές, στο άκουσμα του μονότονου βόμβου της έλικας -που στ αυτιά του ήταν η πιο γλυκιά μελωδία- στη θέα των αεροπλάνων που πετούσαν πάνω από την πόλη με τους καταρράκτες κατευθυνόμενα προς το Βέρμιο, φανταζόταν ότι βρίσκεται μέσα σε ένα από αυτά τα ελικοφόρα αναγνωριστικά' φανταζόταν ότι το επόμενο βήμα του θα ήταν το τελευταίο πάνω στη γή.

Το όνειρο είχε απλώσει ρίζες βαθιά μέσα του από πολύ νωρίς, όμως ήταν λές και η γή δεν τον άφηνε να πετάξει.""

Μετά από αυτό, θα το ξαναπώ   Αρκετά ενδιαφέρον ...!

Ανυπομονώ για μια πτήση...

Καλή ανάγνωση!

Γεωργία Βασιλειάδου

Γεωργία Βασιλειάδου βικιπαίδεια

Η Γεωργία Βασιλειάδου (1 Ιανουαρίου 1897 - 12 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός. Έπαιξε κυρίως σε κωμωδίες του κινηματογράφου. 

Η Γεωργία Βασιλειάδου γεννήθηκε στην Αθήνα στην περιοχή της Κυψέλης το 1897 σε μια οικογένεια με δέκα παιδιά. 

Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου, αλλά το άλλαξε σε Βασιλειάδου όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με το τραγούδι και την υποκριτική.  Αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο για να εργαστεί και να βοηθήσει την οικογένειά της, μετά τον θάνατο του πατέρα της .

Την πρώτη της καλλιτεχνική εμφάνιση έκανε το 1922 σαν μέλος της χορωδίας του Θεάτρου Ολύμπια, στο έργο Ερνάνη του Τζουζέπε Βέρντι, μάλλον συμπτωματικά . Άρχισε σπουδές  στην Γεννάδειο Σχολή το 1923 και κατόπιν εμφανίστηκε σε διάφορες όπερες. 

Εργάστηκε σε μεγάλα θεατρικά σχήματα της εποχής με τους Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρη Μυράτ, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους.

Στα μέσα του 1930 αποφάσισε να σταματήσει, μετά από έναν γάμο της που υπήρξε όμως ατυχής. Στη συνέχεια γνώρισε τη Σοφία Βέμπο η οποία και της υποσχέθηκε να τη βοηθήσει. 

Ο άνθρωπος που την ανακάλυψε και της έδωσε την ευκαιρία να κάνει μεγάλη καριέρα ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος έτσι στα σαράντα δύο της χρόνια η Γεωργία Βασιλειάδου κάνει ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα και με το έμφυτο ταλέντο της κατακτάει αμέσως το κοινό. 

Ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε ένα ρόλο το 1939 στα Κορίτσια της παντρειάς, που έγινε η αφορμή για το ξεκίνημα μιας δεύτερης, αλλά  σπουδαιότερης καριέρας - ως κοσμαγάπητης κωμικού, της "ομορφότερης άσχημης" του ελληνικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηρίστηκε. 

Στην εταιρεία της Φίνος Φιλμ έγιναν οι μεγάλες της επιτυχίες όπως:

 Η ωραία των Αθηνών, 

Η θεία απ' το Σικάγο, 

Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός και πολλές άλλες.

 Έλαβε μέρος στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται. 

Έμενε στο Μαρούσι και είχε μια κόρη, τη Φωτεινή Αποστολίδου. Τον τελευταίο διάστημα της ζωής της είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας και υπέφερε από βρογχικό άσθμα. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και νοσηλεύτηκε στον Ευαγγελισμό αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να αναρώσει.

Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980, κηδεύτηκε δύο μέρες μετά, ένα βροχερό πρωί με πολύ κρύο.  Κηδεύτηκε παρουσία λίγου κόσμου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

περισσότερες πληροφορίες από βικιπαίδεια https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B

Ημέρα της ερυθρής χειρός

Ημέρα της Ερυθράς Χειρός -  (φ. sansimera.gr)

 

Η ημέρα της ερυθρής χειρός έχει σύμβολο μια κόκκινη παιδική παλάμη με την φιγούρα παιδιού στρατιώτη .  Εορτάζεται στις 12 Φεβρουαρίου κάθε χρόνο.

Το 2002 καθιερώθηκε με πρωτοβουλία του ΟΗΕ  με σκοπό να στείλει μήνυμα στον κόσμο ότι δεν πρέπει τα παιδιά να συμμετέχουν σε πολέμους.

Η προσπάθεια για την εξάλειψη αυτού του  φαινομένου έχει την έδρα στο Λονδίνο και στηρίζεται από φορείς όπως την Διεθνή Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, tη Unisef , τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, και Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.

Παγκοσμίως πάνω απο 300 χιλιάδες παιδιά  όχι μόνο αγόρια , εμπλέκονται παρά τη θέλησή τους σε πολεμικές επιχειρήσεις. Είναι η χειρότερη μορφή κακοποίησης.

Το φαινόμενο παρατηρείται περισσότερο σε χώρες όπως Ουγκάντα , Κονγκό , Σουδάν , Ακτή Ελεφαντοστού,  Μυανμάρ , Φιλιππίνες , Κολομβία και άλλες.... πληροφορίες από sansimera.gr

Η Λου Αντρέας-Σαλομέ (γεν. 12 Φεβρουάριος 1861 ...

Λου Αντρέας-Σαλομέ (φ.ipop.gr)

Η Λου Αντρέας-Σαλομέ (γεν. 12 Φεβρουάριος 1861 στην Αγία Πετρούπολη - 5 Φεβρουαρίου 1937 στο Γκέτινγκεν) ήταν διάσημη συγγραφέας, αφηγήτρια, δοκίμιογράφος και ψυχαναλύτρια.

Προερχόταν από οικογένεια Ρωσσο-Γερμανική . 

Έγινε  γνωστή για το συγγραφικό έργο της  σε θέματα θρησκείας, φιλοσοφίας και  θεωρίας της τέχνης.

Ο πατέρας της Γκούσταφ Λούντβιχ φον Σαλομέ (1807–1878) ήταν στρατιωτικός και καταγόταν από Γάλλους ουγενότους. Όταν ήταν ακόμη παιδί μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αγία Πετρούπολη το 1810. 

Η μητέρα Louise Wilm (1823-1913) ήταν δανογερμανικής καταγωγής. Οι δύο παντρεύτηκαν το 1844

Η Λουίζ φον Σαλομέ είχε πέντε αδέρφια αγόρια.Μεγάλωσε σε μια πλούσια οικογένεια με ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών ενδιαφερόντων . Επίσης μιλούσε τρεις γλώσσες: Γερμανικά, Γαλλικά και Ρωσικά.

Στη ζωή της συναναστράφηκε με πολλές γνωστές προσωπικότητες, όπως τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε, τον Φρίντριχ Νίτσε, τον Σίγκμουντ Φρόυντ, την Άννα Φρόυντ και τον Πάουλ Ρέε. 

Παντρεύτηκε τον ιστορικό Φρίντριχ Καρλ Αντρέας, με τον οποίο όμως δεν είχαν σχέσεις ερωτικές. Έγραψε πολλά  έργα για τη θρησκεία, την τέχνη και τον πολιτισμό, την ψυχανάλυση και τη λογοτεχνία και δραστηριοποιήθηκε και ως ψυχαναλύτρια. 

Πέθανε στον ύπνο της το 1937 από καρκίνο. 

Το 2016  γυρίστηκε μια κινηματογραφική ταινία για την ζωή της , από τη γερμανίδα σκηνοθέτρια Cordula Kablitz-Post.

πληροφορίες απο την βικιπαίδεια  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85_

Σήμερα 12 Φεβρουαρίου Αγίου Μελετίου Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας, Οσίου Μελετίου του εν Υψενή...

μια αγκαλιά χρώματα (φ.Μ.Κυμάκη)

Σήμερα 12 Φεβρουαρίου

Αγίου Μελετίου Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας, 

 Οσίου Μελετίου του εν Υψενή  Αγίου Πλωτίνου του μάρτυρος

Χρόνια Πολλά!!!! στους εορτάζοντες

Μελέτιος, Μελέτης, Μελετία, Μελετούλα, Μελετίνα

Πλωτίνος, Πλωτός, Πλωτίνη, Πλωτή, Πλωτίνα

Μελέτιος, Μελέτης, Μελετία, Μελετούλα, Μελετίνα

Άγιος Μελέτιος wikipedia

Ο Μελέτιος είναι άγιος και ομολογητής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Υπήρξε επίσκοπος στην Αντιόχεια.

Γεννήθηκε περί το 310 στη Μελιτινή της Μικρής Αρμενίας. Ήταν μορφωμένος, πράος και ευσεβής. 

Το 357 εξελέγη επίσκοπος Σεβαστείας και το 360 Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας. Αυτός χειροτόνησε διάκονο τον Ιωάννη το Χρυσόστομο.

Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από το λαό, αλλά παρέμεινε στο Θρόνο της Αντιόχειας μόνο τριάντα ημέρες, διότι οι Αρειανιστές έπεισαν τον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο να τον εξορίσει στην Αρμενία.

Με την εξορία του αυτή δημιουργήθηκε σχίσμα στην τοπική εκκλησία, διότι υπήρχαν συγχρόνως δύο επίσκοποι: ο Μελέτιος, που αναγνωριζόταν από τους επισκόπους της Ανατολής και ο Παυλίνος, που αναγνωριζόταν από του επισκόπους της Δύσης και της Αιγύπτου. Το σχίσμα αυτό διήρκεσε πάνω από σαράντα χρόνια.

Ο Μέγας Βασίλειος προσπάθησε να επανέλθει ο Μελέτιος στην Αντιόχεια, με επιστολές προς τον άγιο Αθανάσιο, επίσκοπο Αλεξάνδρειας, και τον Δάμασο, Πάπα Ρώμης,  και σε άλλους επισκόπους, χαρακτηρίζοντας τον Μελέτιο ως «άνθρωπο του Θεού, θαυμασιώτατον Επίσκοπο»
Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας συνεκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη το 381 την Β΄ Οικουμενική στην οποία ο Μελέτιος εκλήθη να προεδρεύσει.

Πέθανε όμως στη διάρκεια των εργασιών της . Η κηδεία του έγινε με τη συμμετοχή όλων των πατέρων της Συνόδου και χιλιάδων πιστών. 

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 12 Φεβρουαρίου. πληροφορίες από την βικιπαίδεια  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B9

-----------------------

Όσιος Μελέτιος ο εν Υψενή,

Η Ιερά Μονή Παναγίας Υψενής βρίσκεται νοτιοανατολικά του νησιού και απέχει 50 χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου, με κατεύθυνση προς την ιστορική Λίνδο και το χωριό Λάρδος

Το μοναστήρι της Παναγίας της Υψενής, υπήρξε ένα από τα πνευματικά κέντρα της εποχής και αποτέλεσε για το νησί της Ρόδου το θεματοφύλακα της θρησκείας, του γένους και της γλώσσας.
Στήριζε με κάθε τρόπο τους δοκιμαζομένους κατοίκους της Λάρδου και της γύρω περιοχής, τη δύσκολη περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Το έργο αυτό επισφραγίζει και την μετέπειτα πορεία της Μονής, η οποία συνεχίζεται από τον Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Μανωλά τον Λίνδιο (1846-1918), τον νέο Ηγούμενο της Μονής μετά την οσιακή κοίμηση του Αγίου Μελετίου, στα τέλη του 19ου αιώνα.

Εκατόν εξήντα πέντε χρόνια μετά την ανοικοδόμηση της Ιεράς Μονής μας από τον Όσιο Μελέτιο, η αδελφότητα, καμπτόμενη από το ιερό της χρέος προς τον Άγιο κτήτορά της, ανοικοδομεί Ναό επ’ όνόματί του.

Η Ιερά Μονή Παναγίας Υψενής, σχεδόν δύο αιώνες μετά την ίδρυσή της, στις 29 Μαΐου του 1992, μετατρέπεται για πρώτη φορά από ανδρώα σε γυναικεία.

Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα της Παναγίας, όπου συρρέει πλήθος κόσμου και στις 12 Φεβρουαρίου οπότε και τιμάται η μνήμη του Οσίου πατρός Μελετίου.  

https://ipsenimonastery.gr/osios-meletios/vios-tou-osiou/

Ο νέος ασκητής και θαυματουργός Όσιος Μελέτιος ο εν Υψενή, γεννήθηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνα στο χωριό Λάρδος της Ρόδου και ονομάστηκε κατά το άγιο Βάπτισμα Εμμανουήλ. 

Οι ευσεβείς γονείς του Νικόλαος και Σταματία τον ανέθρεψαν κατά την αποστολική ρήση «ἐν παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου» και εμφύτευσαν στη ψυχή του την αγάπη προς τον Θεό και τις παραδόσεις του ευσεβούς μας Γένους. 

Από τη βρεφική του ηλικία φαινόταν ότι ήταν «σκεύος εκλογής», αφού αρνούνταν να θηλάσει το μητρικό γάλα κατά τις νηστίσιμες ημέρες της Τετάρτης και Παρασκευής. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, μοίραζε αγαθά από την πατρική αποθήκη στους φτωχούς χωρίς αυτά να ελαττώνονται, γεγονός που προκάλεσε την έκπληξη των γονέων του, που τον είχαν προηγουμένως επιτιμήσει. περισσότερες πληροφορίες εδώ https://ipsenimonastery.gr/osios-meletios/vios-tou-osiou/

Άγιος Βλάσιος (ή Άγιος Βλάσης) Ηρακλείου

Ágios Vlásios (Héraklion) — Wikipédia

Ο Άγιος Βλάσιος (ή Άγιος Βλάσης) είναι οικισμός της Κοινότητος Βασιλειών του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης.

Κατά την απογραφή του 2011 έχει 416 κατοίκους. Απέχει 12 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, σε υψόμετρο 260 μ. στους βορειοδυτικούς πρόποδες του όρους Γιούχτας.

Στην περιοχή υπάρχει παραγωγή σουλτανίνας σταφίδας και επιτραπέζιων στραφυλιών.

Ιστορικά στοιχεία

Γύρω από τον κεντρικό ναό του χωριού σώζονται αρχιτεκτονικά μέρη πιθανόν από παλαιότερο ναό βυζαντινών χρόνων, ίσως της παλαιοχριστιανικής περιόδου.

Το χωριό αναφέρεται στο Κατάστιχο Εκκλησιών και Μοναστηριών του Κοινού, του 1320, ως S. Blasio.καθώς και σε έγγραφο του 1368.

Το χωριό αναγράφεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Agios Vlassis.

Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως s. Biaseo με 221 κατοίκουε.

Στην οθωμανική απογραφή του 1671 αναφέρεται ως Ayo Vlasi με 9 χαράτσια.

Σε έγγραφο του 1684 αναφέρεται ως Μαγαραλάρ.

Το 1821 (=έτος εγίρας 1237) ο Μουσταφά Μπέι ίδρυσε στον Άγιο Βλάση (τότε Μαγαραλί Κιόι)τον τεκέ των Μπεκτασήδων στο σπίτι του, στο δυτικό άκρο του χωριού.

Ο Μουσταφά Μπέι, αν και είχε άλλους δύο τεκέδες, ένα στο Ρέθυμνο και ένα στα Χανιά, διατηρούσε τον τεκέ επί 35 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του το 1855/56. Τάφηκε σε ένα τουρμπέ κοντά στο χωριό.

Τον τεκέ ανέλαβε τότε ο γιος του, Αλί Μπαμπά, που είχε τον τίτλο του ντεντέ, και πρόσθεσε ένα ακόμη όροφο. Όταν πέθανε το 1869/1870 τον διαδέχθηκε ο γιος του Μουσταφά Μπαμπά. Με τον θάνατο του 1918, ο τεκές σταμάτησε να λειτουργεί . Έκλεισε το 1924, με την ανταλλαγή πληθυσμών.

Στην απογραφή του 1881, ο Άγιος Βλάσης είχε 6 Χριστιανούς και 134 Τούρκους κατοίκους και υπαγόταν στον δήμο Αρχανών. Στην απογραφή του 1900 υπαγόταν στον ίδιο δήμο και είχε 139 κατοίκους.

Το 1924, ο Άγιος Βλάσης υπάχθηκε στον δήμο Ηρακλείου, αλλά το 1928 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Βασιλειών, μέχρι την καποδιστριακή διοικητική μεταρρύθμιση, οπότε και προσαρτήθηκε στον δήμο Ηρακλείου.
Αξιοθέατα

Στο δυτικό τμήμα του χωριού σώζονται τα κατάλοιπα του τεκέ των Μπεκτασήδων, που λειτούργησε από το 1821 μέχρι το 1918.

Διακρίνεται το θύρωμα της εισόδου με επιγραφή στην οθωμανική γραφή «Να μη βασκαθεί! Έτος 1253, 13 του μήνα Ρεμπιγιουλεβέλ, Δευτέρα, 12 Μαΐου» (=7/17 Ιουνίου 1837), τα μαγειρία και μια κρήνη στο εσωτερικό του.

Επίσης σώζεται καλυμμένος με βλάστηση ο τουρμπές του Μουσταφά Ντεντέ, ιδρυτή του τεκέ. Κοντά στον τουρμπέ βρισκόταν το νεκροταφείο του τεκέ

Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι δίκλιτος και είναι αφιερωμένους στους Αγίους Νικόλαος και Ανδρέας. 

Περισσότερες πληροφορίες στην βικιπαίδεια.  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B

Ανέβαινε ψηλά, και πιο ψηλά όσο φτάνεις ...

Ανέβαινε ψηλά, και πιο ψηλά όσο φτάνεις (φ.Μ.Κυμάκη)

Ήταν μικρό χαμώφυτο και το έβλεπα από τότε 

που ήταν 20, 30, 40, 50,  πόντους!

Κάθε φορά ευχόμουν να το αφήσουν να ζήσει!

Η ευχή μου πραγματοποιήθηκε! 

Μετά από 10 χρόνια έχει γίνει 15 μέτρα στο ύψος!

Ανέβαινε

Ανέβαινε ψηλά, και πιο ψηλά όσο φτάνεις
κι όσο μπορείς, κι όπως μπορείς. Μόνο να παίρνεις
μιαν αναπνιά, και πάλι εμπρός! Όσο προφτάνεις
πολλλούς και τίμιους και γερούς σπόρους να σπέρνεις!

'Ο,τι φυτέψεις , θα τρυγήσεις. Απ΄τις πράξεις
που έκαμες, έτσι θα κριθείς. Άν σε αδικήσουν
θα έρθει καιρός που τους παλιούς κόπους θα εισπράξεις
και θα φανείς τι δουλευτής στάθηκες κ΄ήσουν.

Και όταν φθάσεις στην κορυφή σου, άξιος, μη χάσεις,
μη την ψυχή, μη τη στοργή! Στη δύναμή σου
αυτούς που ξεπέρασες στο δρόμο μη ξεχάσεις!
Πούθε ξεκίνησες και συ μια αυγή, θυμήσου! 

Τάκης Τσιάκος