 |
| δωρεάν φωτο |
Ενα από τα αγαπημένα σνακ μικρών και μεγάλων και ο αχώριστος φίλος μας για σινεμά είναι το ποπ κορν, δηλαδή το φουσκωμένο καλαμπόκι που έχει τη δική του ιστορία.
Οι «σαν σύννεφα» φουσκωμένοι κόκκοι του καβουρδισμένου καλαμποκιού ήταν μια από τις αγαπημένες συνήθειες των ανθρώπων των σπηλαίων. Αυτό αποδεικνύεται από αρχαιολογικά ευρήματα σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα μέχρι και ηλικίας 5.000 ετών κάποιο που εντοπίστηκε στο Νέο Μεξικό.
Οι ιθαγενείς το απολάμβαναν ως γεύμα κάνοντας έναν - έναν τους σπόρους να σκάνε πάνω στη φλόγα κρατώντας τον με μια αυτοσχέδια λαβίδα ωστόσο το χρησιμοποιούσαν και για να φτιάξουν μπύρα και σούπες αλλά ακόμα και για να κατασκευάσουν κοσμήματα.
Στις 22 Φεβρουαρίου 1630, ο Κουαντακένα, ένας Ινδιάνος από τη φυλή των Γουαμπανοάγκ, έδειξε πώς φτιάχνει το ποπ κορν στους Βρετανούς αποίκους του Πλίμουθ της Μασαχουσέτης.
Και έτσι διαδόθηκε στον κόσμο όλο.
Οι Ευρωπαίοι το λάτρεψαν και το έτρωγαν για πρωινό μαζί με κρέμα και ζάχαρη. Στη συνέχεια, έγινε απαραίτητο συνοδευτικό για το δείπνο της Ημέρας των Ευχαριστιών.
Το ποπ κορν έγινε ακόμα πιο γνωστό τον 19ο αιώνα, όταν πλανόδιοι μικροπωλητές έστηναν τους πάγκους τους σε πάρκα, πανηγύρια και κάθε υπαίθρια γιορτή..
Αργότερα τα καροτσάκια βρέθηκαν και έξω από κινηματογράφους.Αυτό δεν άρεσε στους αιθουσάρχες, διότι δεν ήθελαν να αποσπάται η προσοχή των θεατών κατά τη διάρκεια της προβολής.
Όμως το φιλοθεάμον κοινό αγαπούσε το ποπ κορν και το επέβαλε συγχρόνως με το θέαμα Έτσι καθιερώθηκε το ποπ κορν και όπως αποδείχτηκε προς όφελος της επιχείρησης καθώς οι κινηματογράφοι απέκτησαν νέα έσοδα.
Το ποπ κορν ήταν γλυκό ως τον Β΄ Παγκ. πόλεμο . Τότε όμως υπήρχε έλλειψη ζάχαρης και γι αυτό έγινε αλμυρό και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα.
Οι Αμερικανοί έχουν την πρωτιά στην κατανάλωση ποπ-κορν, με 65 κιλά ανά άτομο ετησίως.
πληροφορίες από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου