Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς

13 Αυγούστου 1946 πέθανε: Χ. Τζ. Γουέλς Άγγλος συγγραφέας

Ο Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς (Herbert George Wells, 21 Σεπτεμβρίου 1866 – 13 Αυγούστου 1946), συνήθως γνωστός ως Χ.Τζ. Γουέλς, ήταν Άγγλος συγγραφέας, γνωστός κυρίως για τα έργα του στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Ο Γουέλς, μαζί με τον Ιούλιο Βερν, αναφέρεται μερικές φορές ως ο "Πατέρας της Επιστημονικής Φαντασίας".

Ο Γουέλς ήταν ενεργός σοσιαλιστής και πασιφιστής, με τα ύστερα έργα του να παρουσιάζονται όλο και περισσότερο πολιτικά και διδακτικά. Τα μυθιστορήματα της μέσης περιόδου του (1900-1920) ήταν πιο ρεαλιστικά και κάλυπταν τη ζωή της χαμηλότερης μέσης τάξης (Η Ιστορία του Κ. Πόλι), καθώς και τη 'Νέα Γυναίκα' και τις Σουφραζέτες (Αν Βερόνικα). Ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας σε διάφορα είδη, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων μυθιστορημάτων, καθώς και του ιστορικού και κοινωνικού σχολιασμού.

Πίνακας περιεχομένων
1 Βιογραφία
1.1 Πρώτα χρόνια
1.2 Δάσκαλος
1.3 Συγγραφέας
2 Προσωπική ζωή
3 Επιλογή έργων
4 Παραπομπές

August 13, 1946 died: H. J. Welsh English writer Herbert George Wells (Herbert George Wells, September 21, 1866 – August 13, 1946), commonly known as H.J. Wells, was an English writer, known mainly for his works in the field of science fiction. Wells, along with Jules Verne, is sometimes referred to as the "Father of Science Fiction". Wells was an active socialist and pacifist, with his later works increasingly political and didactic. The novels of his middle period (1900-1920) were more realistic and covered the life of the lower middle class (The Story of K. Polley), as well as the 'New Woman' and the Suffragettes (Ann Veronica). He was a prolific writer in a variety of genres, including contemporary fiction, as well as historical and social commentary.

 Table of Contents 1 Biography 1.1 First years 1.2 Teacher 1.3 Author 2 Personal life 3 Selection of projects 4 References

ΜΟΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

Παχειά Άμμος για μοναχικούς τύπους (φ.Μ.Κυμάκη)

http://www.onestory.gr/post/27362402867
_ΜΟΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
του Κώστα Καλαμιώτη *
.
Πετάχτηκε ξαφνικά από το κρεβάτι βαριανασαίνοντας, λουσμένος στον ιδρώτα.
- Νίκο είσαι καλά? Τι έπαθες?
Η Κατερίνα είχε ξυπνήσει κι αυτή ξαφνιασμένη. Δεν είχε ούτε μισή ώρα που την είχε πάρει ο ύπνος κι έτσι φυσιολογικά η ερώτηση συνοδευόταν και από ένα μικρό υφέρποντα εκνευρισμό, εκνευρισμό που έγινε αρκετά πιο έντονος και βγήκε στην επιφάνεια όταν ο Νίκος συνέχισε να την κοιτάζει σα χαμένος, μ’ αυτό το φοβισμένο βλέμμα, χωρίς να βγάζει λέξη.
- Να σου πω, δεν θα έχουμε κάθε βράδυ τα ίδια. Τι έχεις πάθει επιτέλους?
- Τίποτα, κοιμήσου.
- Για να κοιμηθώ πρέπει να με αφήσεις. Τα ‘χουμε πει ρε Νίκο, δεν έχω το δικό σου βιορυθμό. Εγώ για να λειτουργήσω το πρωί πρέπει να κοιμηθώ. Ξέρω έχεις τις φρίκες σου, τα φαντάσματά σου αλλά πρέπει να με σεβαστείς. Καληνύχτα και καλή συνέχεια.
Άντε γαμήσου σκέφτηκε, τόσο δυνατά που πρέπει να τον άκουσε, αλλά παρ’ όλα αυτά γύρισε πλευρό και έκλεισε τα μάτια.
Σηκώθηκε νευρικά από το κρεβάτι, πήρε τα τσιγάρα του απ’ το κομοδίνο και βημάτισε βαριά προς τη μπαλκονόπορτα.
Ο αέρας ήταν δροσερός, υγρός και η μυρωδιά του σε συνδυασμό με μια μεγάλη ρουφηξιά από το στριφτό τον έκανε αμέσως να νιώσει λίγο καλύτερα. Ανέπνεε με μεγαλύτερη ευκολία τώρα και ο ιδρώτας ξεραινόταν και του πάγωνε ευχάριστα το πρόσωπο.
Αυτός ήταν ο τέταρτος Μάιος που περνούσε και τον έβρισκε να συμβιώνει με την Κατερίνα. Ήταν μια συνηθισμένη γνωριμία μετά από πέντε – έξι ποτά και χαλαρή κουβέντα στη μπάρα. Την ερωτεύτηκε σχεδόν αμέσως. Ήταν πανέμορφη με ξανθά μαλλιά και κάτασπρο αψεγάδιαστο δέρμα. Η πρώτη φορά που έκαναν έρωτα ήταν ίδια με αυτή πριν απο λίγες ώρες. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα. Σταματούσε ο χρόνος, η σκέψη, η βαρύτητα - και της γης και των γεγονότων.
Την κοίταξε καθώς κοιμόταν μισοτυλιγμένη στα σεντόνια και σχεδόν ζήλεψε το φώς της λάμπας του δρόμου, που έμπαινε λαθραία στο δωμάτιο από την μπαλκονόπορτα και της χάιδευε απαλά το δέρμα. Η ζεστασιά του κόλπου της τον κυρίευσε προς στιγμή και πήγε να πετάξει το τσιγάρο και να πλαγιάσει πάλι δίπλα της αλλά αυτή τη φορά αρνήθηκε και βγήκε στο μπαλκόνι.
Ο αέρας είχε δυναμώσει λίγο και οι λεύκες κατά μήκος του δρόμου άρχισαν να ψιθυρίζουν και να συνομωτούν. Ήταν θυμωμένος. Ναι, την αγαπούσε, του άρεσε να ζει μαζί της τον περισσότερο καιρό αλλά το ήξερε από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισε. Ήταν μια μικροαστή με συγκεκριμένες δογματικές πεποιθήσεις, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και κλεισμένη ατζέντα για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Το χειρότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι δεν πολυσκοτιζόταν – ρεαλίστρια, η τέχνη του εφικτού, το τέλειο είναι εχθρός του καλού και άλλες τέτοιες μαλακίες.
Είχε πονοκέφαλο και το δηλητήριο τον κυρίευε. Σιχαινόταν τον εαυτό του κάθε φορά, κάθε βράδυ τους τελευταίους 2-3 μήνες αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, ασφυκτιούσε, πνιγόταν. Αισθανόταν μόνος, συρρικνωμένος.
Ο αέρας δυνάμωνε και μια μικρή λεύκα υποκλίθηκε μπροστά στον άδειο μαύρο δρόμο. Ανείπωτη επιθυμία τον κυρίευσε και ένιωσε να λυγίζει κι αυτός μαζί με τη λεύκα. Τα φύλλα του ακούμπησαν το δρόμο και ξεχύθηκε στην παγωμένη άσφαλτο με ορμή. Τρία τετράγωνα πιο κάτω έστριψε και πλημμύρισε ένα σκοτεινό στενό, σκαρφάλωσε στον τοίχο παρέα με τον υγρό βρώμικο αέρα και γλίστρησε βίαια ανάμεσα σε δύο χιλιονοικιασμένα πόδια, ακολουθώντας τη χυδαία μυρωδιά στον πυρήνα της. Έχοντας στο στόμα τη γεύση από τη δουλειά μιας ολόκληρης βραδιάς χώθηκε στη μικρή παμπ, και αφού αιωρήθηκε ψηλά στον καπνό, παγιδεύτηκε προσωρινά στη φασαρία της μοναξιάς. Άρχισε πάλι να γίνεται τρωτός, ευάλωτος και τώρα ήρθε να τον κυριεύσει η οργή, η συσσωρευμένη οργή των θαμώνων. Έσπασε το τζάμι και πετάχτηκε στο δρόμο, αλλά δεν ένιωσε τίποτα. Ήταν ατσάλινος, κοφτερός και γυάλιζε στο σκοτάδι.
Θα ορκιζόταν ότι δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ, αλλά δεν μπορούσε να δικαιολογήσει το μίσος όταν τον πλησίαζε, ούτε την απόλυτη ικανοποίηση που ένιωσε όταν όλο το μέταλλο χώθηκε χαμηλά στην κοιλιά του. Λουσμένος στο αίμα, έγινε ρευστός και κύλησε προς τη θάλασσα και αφού ανακατεύτηκε με κύματα αφρισμένα, χτυπιόταν λυσσαλέα για ώρες με τα βράχια.
Εκσφενδονίζοντας το τσιγάρο σε εντυπωσιακή απόσταση, γύρισε την πλάτη του στον καθαρό αέρα και κοίταξε προς τα μέσα. Τον είχε λούσει πάλι ο ιδρώτας και ήταν άσπρος σαν το πανί. Με ανατριχιαστικά γρήγορα βήματα διέσχισε το δωμάτιο. Η σκιά του πλησίασε απειλητικά το κεφαλάρι του κρεβατιού και το σκοτάδι πλημμύρισε το πρόσωπο και το σώμα της. Ήταν τεράστιος, το κεφάλι του ακουμπούσε στο ταβάνι και τα χέρια του είχαν μακριά αποκρουστικά δάχτυλα.
Ο αέρας στο δωμάτιο πάγωσε απότομα και προσπαθώντας μηχανικά να σκεπαστεί μισοξύπνησε.
- Νίκο?
Τινάχτηκε απότομα προς τα πίσω κι η σκιά του αμέσως μαζεύτηκε κι έτρεξε να κρυφτεί σε μια γωνιά του δωματίου.
- Μωρό μου.
- Ρε Νίκο σε παρακαλώ αγάπη μου, έλα να κοιμηθούμε και κλείσε και την μπαλκονόπορτα, κρυώνω.
Ξαφνικά οι τοίχοι του δωματίου άρχισαν να τον πλησιάζουν από όλες τις πλευρές, συνθλίβοντας τον, κι έτσι πλάγιασε πάλι μικρός, όσο όταν είχε σηκωθεί.
Κουλουριάστηκε σαν έμβρυο κάτω από το σεντόνι. Ένιωθε την ανάσα της γλυκιά και ζεστή στο πρόσωπό του. Ήταν τόσο κοντά που θα μπορούσε να την αγγίξει, να της χαϊδέψει τα μαλλιά. Όμως δεν ένιωθε τα άκρα του και ρίγη θλίψης διαπερνούσαν όλο του το κορμί. Μια άμορφη μάζα, λειψή, καρφωμένη στην αριστερή πλευρά του κρεβατιού, βυθισμένη στον πάτο μικρής στρογγυλής γυάλας.
Σταμάτησε να κλαίει λίγο πριν το χάραμα, την ώρα που έκανε ειρήνη με τον εαυτό του κάθε βράδυ.
- Καληνύχτα Κατερίνα…
- Μμμμ?
- Νίκο , Νίκο ξύπνα μωρό θα αργήσεις πάλι. Εγώ φεύγω. Σήμερα έχω πρόγραμμα χάλια. Θα τα πούμε το βραδάκι, πάρε κάτι απ’ έξω, θα γυρίσω πτώμα. Φιλιά.
Σήκωσε διστακτικά το κεφάλι του να τη χαιρετήσει, αλλά άκουσε το θόρυβο από τα τακούνια και κατάλαβε ότι ήταν ήδη στις σκάλες.
.
O Kώστας Καλαμιώτης έχει σπουδάσει marketing, εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος και ζει στον κόσμο του. [ facebook ] [ e-mail ]

Τιγκράν Πετροσιάν

13 Αυγούστου 1984 πέθανε: Τιγκράν Πετροσιάν Σοβιετικός σκακιστής

Ο Τιγκράν Βαρτάνοβιτς Πετροσιάν (αρμένικα: Տիգրան Պետրոսյան, ρώσικα: Тигран Вартанович Петросян, 17 Ιουνίου 1929 – 13 Αυγούστου 1984) γεννήθηκε στο χωριό Μούλκι της περιοχής Αραγκατσότν της Αρμενίας και ήταν ο ένατος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι.

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Τιφλίδα (Τμπίλισι) της Γεωργίας. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Μόσχα. Η πρώτη του επαφή με το σκάκι έγινε όταν ήταν οκτώ ετών. Αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξή του ως σκακιστή ήταν η μετακίνησή του στη Μόσχα το 1949, οπότε και άρχισε να παίζει και να κερδίζει σε διάφορα σκακιστικά τουρνουά.

Το 1963 ο Πετροσιάν κέρδισε τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ 12,5–9,5 και κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο. Το υπομονετικό και αμυντικό του στυλ ήταν αρκετό για να καταβάλει τον Μποτβίνικ· μία και μοναδική παρακινδυνευμένη κίνηση του τελευταίου ήταν αρκετή να την εκμεταλλευτεί ο Πετροσιάν και να τον νικήσει.

Ο Πετροσιάν υπερασπίστηκε τον τίτλο του το 1966 νικώντας τον Μπορίς Σπάσκι 12,5–11,5, αλλά το 1969 ο Σπάσκι "πήρε το αίμα του πίσω" νικώντας 12,5–10,5 και κερδίζοντας τον τίτλο. 

13 августа 1984 г. Умер: Тигран Петросян, советский шахматист. Тигран Вартанович Петросян (армянский: Тигран Петросян, русский: Тигран Вартанович Петросян, 17 июня 1929 — 13 августа 1984) родился в селе Мульки Арагацотнской области Армении и был девятым чемпионом мира по шахматам. Детство провел в Тбилиси (Тбилиси), Грузия. Большую часть жизни прожил в Москве. Его первый контакт с шахматами был, когда ему было восемь лет. Решающим для его развития как шахматиста стал его переезд в Москву в 1949 году, когда он начал играть и побеждать в различных шахматных турнирах. В 1963 году Петросян победил чемпиона мира Михаила Ботвиника со счетом 12,5–9,5 и завоевал титул чемпиона мира. Его терпеливого и оборонительного стиля было достаточно, чтобы измотать Ботвиника, одного опасного хода последнего было достаточно, чтобы Петросян использовал его и обыграл. Петросян защитил свой титул в 1966 году, победив Бориса Спасского со счетом 12,5–11,5, но в 1969 году Спасский «вернул свою кровь», выиграв 12,5–10,5 и завоевав титул.

Κούλης Αλέπης

13 Αυγούστου 1986 πέθανε: Κούλης Αλέπης Έλληνας λογοτέχνης

Ο Κούλης Αλέπης (Σεπτέμβριος 1903 - 13 Αυγούστου 1986) ήταν Έλληνας ποιητής, μεταφραστής και ζωγράφος. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Πίνακας περιεχομένων 1 Βιογραφία
2 Συγγραφικό έργο
3 Κριτική και διακρίσεις
4 Ζωγραφική
5 Βιβλιογραφία
6 Παραπομπές
Βιογραφία

Ο Κυριάκος Αλέπης γεννήθηκε στην Αρεόπολη Λακωνίας και ήταν το έκτο από τα δώδεκα παιδιά του εργολάβου και μαρμαρογλύπτη Θεόδωρου και της Φωτεινής. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γύθειο εγκαταστάθηκε την Αθήνα όπου σπούδασε φιλολογία και νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Εργάστηκε για χρόνια στο Υπουργείο Οικονομικών και συνταξιοδοτήθηκε το 1960. Το 1983 αποσύρθηκε σε γηροκομείο και απεβίωσε τρία χρόνια αργότερα, στις 13 Αυγούστου 1986. Ήταν ιδρυτικό μέλος και σύμβουλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Γνώριζε λα­τι­νι­κά, ι­τα­λι­κά, γαλλι­κά, γερ­μα­νικά και αρμένικα.

Muore il 13 agosto 1986: Koulis Alepi scrittore greco Koulis Alepis (settembre 1903 - 13 agosto 1986) è stato un poeta, traduttore e pittore greco. Ha collaborato con molte riviste in Grecia e all'estero. Sommario 1 Biografia 2 Lavoro d'autore 3 Critiche e discriminazioni 4 Pittura 5 Bibliografia 6 Riferimenti Biografia Kyriakos Alepis nacque ad Areopoli di Laconia ed era il sesto di dodici figli del contraente e scultore marmoreo Teodoro e Fotini. Dopo gli studi superiori a Gythio, si stabilì ad Atene dove studiò filologia e diritto all'Università di Atene. Lavorò per anni al Ministero delle Finanze e si ritirò nel 1960. Nel 1983 si ritirò in una casa di cura e morì tre anni dopo, il 13 agosto 1986. Fu membro fondatore e consigliere della Società Nazionale degli Scrittori Greci. Conosceva latino, italiano, francese, tedesco e armeno.

13. August 1986 gestorben: Koulis Alepi, griechischer Schriftsteller Koulis Alepis (September 1903 - 13. August 1986) war ein griechischer Dichter, Übersetzer und Maler. Er arbeitete mit vielen Zeitschriften in Griechenland und im Ausland zusammen. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Autorenarbeit 3 Kritik und Diskriminierung 4 Malen 5 Bibliographie 6 Referenzen Biografie Kyriakos Alepis wurde in Areopolis in Lakonien geboren und war das sechste von zwölf Kindern des Bauunternehmers und Marmorbildhauers Theodoros und Fotini. Nach seinem Abitur in Gythio ließ er sich in Athen nieder, wo er Philologie und Jura an der Universität Athen studierte. Er arbeitete jahrelang im Finanzministerium und ging 1960 in den Ruhestand. 1983 zog er sich in ein Pflegeheim zurück und starb drei Jahre später am 13. August 1986. Er war Gründungsmitglied und Berater der National Society of Greek Writers. Er konnte Latein, Italienisch, Französisch, Deutsch und Armenisch.

13 août 1986 décédé : Koulis Alepi écrivain grec Koulis Alepis (septembre 1903 - 13 août 1986) était un poète, traducteur et peintre grec. Il a collaboré avec de nombreux magazines en Grèce et à l'étranger. Table des matières 1 Biographie 2 Travail d'auteur 3 Critique et discrimination 4 Peinture 5 Bibliographie 6 Références Biographie Kyriakos Alepis est né à Areopolis de Laconie et était le sixième des douze enfants de l'entrepreneur et sculpteur de marbre Theodoros et Fotini. Après ses études secondaires à Gythio, il s'installe à Athènes où il étudie la philologie et le droit à l'Université d'Athènes. Il a travaillé pendant des années au ministère des Finances et a pris sa retraite en 1960. En 1983, il a pris sa retraite dans une maison de retraite et est décédé trois ans plus tard, le 13 août 1986. Il était membre fondateur et conseiller de la Société nationale des écrivains grecs. Il connaissait le latin, l'italien, le français, l'allemand et l'arménien.  

Κωνσταντίνος Κωνιωτάκης

13 Αυγούστου 1991 (30 χρόνια πριν) πέθανε: Κωνσταντίνος Κωνιωτάκης Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός

Ο Κωνσταντίνος Κωνιωτάκης του Εμμανουήλ (Ηράκλειο, 1916 - 13 Αυγούστου 1991) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε βουλευτής Ηρακλείου από το 1963 ως το 1967 και από το 1974 ως το 1977.
Βιογραφία

Σπούδασε στη Σχολή Ικάρων και εν συνεχεία στη Σχολή Επιτελών στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το 1936 ήταν Υποσμηναγός και έφτασε στο βαθμό του Πτεράρχου. Διετέλεσε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και επίσης υπαρχηγός του ΓΕΑ.

Εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1963 και του 1964. Εξελέγη βουλευτής στις πρώτες εκλογές μετά τη Μεταπολίτευση με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις συγκεντρώνοντας 8.786 ψήφους . Παρέμεινε βουλευτής ως το 1977, οπότε το κόμμα ήδη είχε μετονομαστεί σε ΕΔΗΚ.

Το 1981 εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία. Έγραψε το έργο "20 χρόνια ενεργού παρουσίας στην πολιτική". Πέθανε το 1991 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο.

Παγκόσμια Ημέρα Αριστερόχειρων 13/8

 

Ενας στους 10 ανθρώπους είναι αριστερόχειρας, ενώ οι άνδρες έχουν μιάμιση φορά περισσότερες πιθανότητες να είναι αριστερόχειρες από ότι οι γυναίκες. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με τα αίτια της αριστεροχειρίας. Αυτή που μάλλον επικρατεί είναι εκείνη που λέει πως είναι θέμα γονιδίων. Ο λόγος δηλαδή που κάποιοι από εμάς είναι αριστερόχειρες ενώ κάποιοι άλλοι δεξιόχειρες είναι ο ίδιος για τον οποίο κάποιοι από εμάς έχουν πράσινα μάτια ενώ κάποιοι άλλοι καστανά.
Τι κάνουν όμως οι αριστερόχειρες που τους ξεχωρίζει από τους δεξιόχειρες; Μεταξύ άλλων, τους ξεχωρίζει η προτίμησή τους να χρησιμοποιούν το αριστερό χέρι για διάφορες δραστηριότητες (να πιάνουν, να δείχνουν, να πετούν πράγματα κλπ). Για δραστηριότητες που απαιτείται ιδιαίτερη «επιδεξιότητα» (αναρωτηθήκατε ποτέ από πού προήλθε αυτή η λέξη;) ένας αριστερόχειρας προτιμά να χρησιμοποιήσει το αριστερό του χέρι γιατί του έρχεται πιο βολικό, πιο φυσικό. Το ίδιο ισχύει και με άλλα μέλη του σώματος. Έτσι έχουμε ποδοσφαιριστές που προτιμούν να σουτάρουν με το αριστερό πόδι, ενώ κάποιοι δείχνουν προτίμηση στη χρήση του αριστερού ματιού σε τηλεσκόπια, φωτογραφικές μηχανές κλπ.
Το να είναι κανείς αριστερόχειρας σημαίνει πως ο δεξιός λοβός του εγκεφάλου του «υπερισχύει» έναντι του αριστερού. Και αυτό γιατί το σώμα μας δέχεται εντολές από τον εγκέφαλο «χιαστί», δηλαδή η δεξιά πλευρά του σώματος από το αριστερό ημισφαίριο ενώ η αριστερή πλευρά του σώματος από το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου. Μελέτες έχουν δείξει ότι η προτίμηση προς το αριστερό χέρι έχει έμμεσες επιπτώσεις στη ζωή ενός ατόμου. Οι αριστερόχειρες συχνά υπεραντιπροσωπεύονται σε περιοχές δραστηριοτήτων που εξαρτώνται από ικανότητες οι οποίες εξυπηρετούνται από το δεξί ημισφαίριο, όπως η αρχιτεκτονική, η εφαρμοσμένη μηχανική, η μουσική, οι πλαστικές τέχνες κ.α.
Αυτό ίσως βασίζεται στο γεγονός ότι το αριστερό ημισφαίριο έχει… ένα χαρακτήρα ακουστικο-λεκτικό ενώ το δεξί οπτικό. Το ότι υπάρχουν περισσότεροι δεξιόχειρες από ότι αριστερόχειρες οφείλεται απλά στο ότι το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου υπερισχύει πιο συχνά από ότι το δεξί. Αυτό το φαινόμενο δεν δικαιολογεί με κανέναν τρόπο την αμφισβήτηση που έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν για τους αριστερόχειρες. Πρέπει ακόμη να τονιστεί ότι η θεωρία που ήθελε τους αριστερόχειρες να ζουν λιγότερα χρόνια από τους άλλους ανθρώπους όπως και διάφοροι μύθοι θρησκευτικής και μη προέλευσης, δεν έχει καμία επιστημονική υπόσταση και χρησιμεύουν μόνο ως παραδείγματα μη επιστημονικής έρευνας και μισαλλόδοξης φαντασίας.
Σε παλαιότερες κοινωνίες οι αριστερόχειρες πιέζονταν από πολύ μικρή ηλικία για να πάψουν να χρησιμοποιούν το αριστερό τους χέρι με τρόπους που σήμερα μόνο πολιτισμένους δεν θα τους χαρακτήριζε κανείς. Αυτό βέβαια σήμαινε πολύ σκληρή προσπάθεια από την πλευρά των παιδιών αλλά και των γονιών τους και στις περισσότερες περιπτώσεις είχε αρνητικά αποτελέσματα. Το παιδί ένοιωθε μη αποδεκτό από την οικογένεια και το σχολείο (αφού αντιμετώπιζε μεγαλύτερη δυσκολία στο να γράψει με το δεξί χέρι από τους συμμαθητές του) με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ευτυχώς τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει.
Οι διάφορες δεισιδαιμονίες που σχετίζονταν με τους αριστερόχειρες στο παρελθόν έχουν εκλείψει, τουλάχιστον στις δυτικές χώρες. Στους αριστερόχειρες αποδίδονται διάφορα χαρακτηριστικά όπως ισχυρή μνήμη, κατασκευαστική ικανότητα, πρακτική σκέψη, καλλιτεχνική φύση κλπ. Αυτά έχοντας επιστημονική – ή έστω στατιστική – βάση και όντας θετικά έχουν βοηθήσει σημαντικά μέσα από τα χρόνια στην αποπεριθωριοποίηση της αριστεροχειρίας. Ωστόσο εξακολουθούν να είναι αρκετά ώστε να προσδίδουν στους αριστερόχειρες μια ξεχωριστή ταυτότητα: αυτή του ξεχωριστού ανθρώπου.
Παρόλο που η αριστεροχειρία έχει πάψει να θεωρείται ελάττωμα. Ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να εξυπηρετεί κυρίως την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή τους δεξιόχειρες. Αυτό ισχύει για πάρα πολλά αντικείμενα γύρω μας, από τα απλά (ψαλίδια-μαχαίρια) ως τα τεχνολογικά εξελιγμένα (δημόσια καρτοτηλέφωνα). Αυτός είναι και ο λόγος που οι αριστερόχειρες συχνά θεωρούνται «αδέξιοι» (και δικαίως, αν το δει κανείς ετυμολογικά!). Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι οι αριστερόχειρες πρέπει πάντα να προσαρμόζονται σε έναν κόσμο σχεδιασμένο για δεξιόχειρες.
Η αριστεροχειρία δεν είναι αναπηρία και δεν αποτελεί περιορισμό! Αντίθετα, είναι μια ιδιαιτερότητα η οποία αν συνδυαστεί με άλλες κλίσεις και ταλέντα μπορεί να βοηθήσει ώστε πραγματικά να αναδειχθεί ένας άνθρωπος.
Οι διάσημοι τενίστες John McEnroe και Bjorn Borg αποτελούν την απόδειξη.
Φανταστείτε να είσαστε αριστερόχειρας και να προσπαθήσετε να μάθετε να παίζετε κιθάρα η οποία θα είναι για δεξιόχειρα.
O Τζίμι Χέντριξ (Jimi Hendrix, πραγματικό όνομα Τζέιμς Μάρσαλ Χέντριξ) ήταν Αμερικάνος συνθέτης, τραγουδιστής και αριστερόχειρας κιθαρίστας. Θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος κιθαρίστας όλων των εποχών.
Ήταν αυτοδίδακτος και μάλιστα τα πρώτα ?βήματα? ήτανε επάνω σε κιθάρα σχεδιασμένη για δεξιόχειρους.
Η 13η Αυγούστου καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα Αριστερόχειρων απο το κλάμπ Αριστερόχειρων της Μεγάλης Βρετανίας και με το χρόνο απέκτησε παγκόσμια εμβέλεια.
Ως στόχο έχει την ενημέρωση των αριστερόχειρων για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν ζώντας σ΄ένα κόσμο δεξειόχειρων.

Γιόνε Μιναγκάουα

13 Αυγούστου 2007 πέθανε: Γιόνε Μιναγκάουα Γιαπωνέζα υπεραιωνόβια
Η Γιόνε Μιναγκάουα ήταν Γιαπωνέζα, η οποία ήταν το γηραιότερο πρόσωπο στον κόσμο μέχρι το θάνατό της. 

Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Akaike, στην επαρχία Φουκουόκα στις 4 Ιανουαρίου του 1893. Στις 29 Ιανουαρίου 2007 κατέλαβε τον τίτλο της γηραιότερης γυναίκας και του γηραιότερου προσώπου στον κόσμο, σε ηλικία 114 ετών και 25 ημερών. Η προηγούμενη κάτοχος του τίτλου πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 2007, όμως ήταν ήδη 29 Ιανουαρίου στην Ιαπωνία. Η Γιόνε έγινε το γηραιότερο πρόσωπο στην Ιαπωνία τον Απρίλιο του 2005 (όταν πέθανε η Ούρα Κογιάμα). Ζει στο Keijuen, στη γενέτειρά της Akaike, σε οίκο ευγηρίας. Είναι χήρα και είχε 5 παιδιά, τα τελευταία κατάφερε να τα μεγαλώσει πουλώντας άνθη και λαχανικά σε ένα ανθρακωρυχείο. Τα παιδιά της έχουν πεθάνει, όμως η ίδια έχει 6 εγγόνια, 12 δισέγγονα και 2 τρισέγγονα. Η Μιναγκάουα αγαπάει τα πάρτι και τα γλέντια και ενημερώνεται από τον Τύπο και από επιστολές.
Η Μιναγκάουα πέθανε σε ηλικία 114 ετών, στις 13 Αυγούστου του 2007. Στον τίτλο του γηραιότερου προσώπου στον κόσμο τη διαδέχθηκε η Έντνα Πάρκερ.

2007年8月13日死去：皆川ヨネさん 100歳以上 皆川ヨネは、亡くなるまで世界最高齢だった日本人女性でした。 バイオグラフィー 1893年1月4日、福岡県赤池市生まれ。2007年1月29日、114歳25日で世界最高齢の女性・最高齢者となった。前タイトル保持者は2007年1月28日に亡くなりましたが、日本ではすでに1月29日でした。ヨネさんは2005年4月（小山浦さんの死去時）に日本最高齢になりました。彼女は赤池の故郷である慶寿園の老人ホームに住んでいます。彼女は未亡人で、5 人の子供をもうけました。最後の子供は、炭鉱で花や野菜を売って育てました。彼女の子供たちは亡くなっていますが、彼女自身には 6 人の孫、12 人のひ孫、2 人のひ孫がいます。皆川はパーティーやごちそうが大好きで、マスコミや手紙で情報を得ています。 皆川さんは 2007 年 8 月 13 日に 114 歳で亡くなりました。後を継いでエドナ パーカーさんが世界最​​高齢でした。

13/8 Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως, Μάρτυρος Κορωνάτου

Κουφονήσι Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)

 

 Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως, Μάρτυρος Κορωνάτου

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Το Παραμύθι της Βροχής

 

 

Το Παραμύθι της Βροχής
O Δημήτρης Στεφανάκης γράφει για το παραμύθι της βροχής ...

Το Παραμύθι της βροχής δεν είναι απλώς το δεύτερο βιβλίο της Τέσυς Μπάιλα. Είναι πρωτίστως μια προσπάθεια της συγγραφέως να απογαλακτιστεί από την γοητεία που ασκεί σε όλους μας το πρωτόλειο έργο – στη συγκεκριμένη περίπτωση το Πορτραίτο της σιωπής. Εγκαταλείποντας τη ρωμαλέα αθωότητα του Πορτραίτου η Μπάιλα αναζητά έναν εξωτικό προορισμό, την Ιαπωνία των χρωμάτων και της παράδοσης, για να οικοδομήσει τον «παραμυθένιο» της κόσμο. Αφήνει πίσω της τον αχρείαστο λυρισμό και τις σατανικές συνωμοσίες του πεπρωμένου κι επιχειρεί να διηγηθεί τις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που διαφέρουν ως προς την καταγωγή και την κουλτούρα.
Σ’ ένα περιβάλλον ανατολίτικης ρέμβης και ηρεμίας η Χριστίνα, η βασική ηρωίδα, συναντά το μυθιστορηματικό της alter ego, την Χιρόκο. Η υπαρξιακή αγωνία της σύγχρονης γυναίκας γίνεται έτσι ένα νόμισμα με δύο όψεις, τη στιγμή που ο σιωπηρός υποβολέας του μυθιστορήματος, ο Τοσίο προσφέρει στον αναγνώστη δροσερές φέτες ανατολικής φιλοσοφίας. Η Μπάιλα φροντίζει να καρυκεύσει τις σκέψεις της με αντίστοιχες θέσεις της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, δημιουργώντας κι εδώ ένα δίπολο. Ταυτόχρονα πλουτίζει τον διάκοσμό της με στιγμιότυπα από την ιαπωνική ζωή. Μας ξεναγεί έτσι σ’ ένα κόσμο όπου τα αρώματα, οι ήχοι, οι γεύσεις αποτελούν μέρος μιας τελετουργίας. Η καθημερινότητα μοιάζει να διέπεται από ένα πρωτόκολλο. Τα ήθη και οι συνήθειες των ανθρώπων μάς ξαφνιάζουν. Η τελική εντύπωση ανατρέπει την κυρίαρχη εικόνα της τεχνοκρατικής Ιαπωνίας του σήμερα.

Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου πιάνει δουλειά η μοίρα. Μια φυσική καταστροφή είναι αρκετή για να ξετυλίξει ακαριαία το νήμα της ζωής των ηρώων. Το κλίμα της αφηγηματικής ηρεμίας ανατρέπεται κι όλα οδηγούνται σ’ ένα τέλος γεμάτο αποκαλύψεις. Από λογοτεχνικής πλευράς Το Παραμύθι της βροχής είναι ένα παραμύθι με καλό τέλος Αν υποθέσουμε πως κάθε βιβλίο αποτελεί λογοτεχνικό στοίχημα, η Τέσυ Μπάιλα το έχει σίγουρα κερδίσει αφήνοντας πολλές-πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.

Δημήτρης Στεφανάκης

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στο Λογοτεχνικό Περιοδικό ΚΛΕΨΥΔΡΑ, τεύχος 2, με την άδεια του οποίου και αναδημοσιεύεται.

13 Αυγούστου • Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως

Κουφονήσι Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)

 

13 Αυγούστου

• Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως

• Μάρτυρος Κορωνάτου

• Οσίων Δωροθέου και Δοσιθέου, του υποτακτικού αυτού

• Σέριδος ηγουμένου εν Γάζη

• Ανακομιδή και Μετάθεση Λειψάνου Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού

• Ευδοκίας βασιλίσσης, συζύγου του Ιωάννη Β' Κομνηνού), της διά κουράς μετονομασθείσης εις Ξένην μοναχήν, κτιτορίσσης της Μονής Παντοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως (1134)

13 Αυγούστου Γιορτάζουν: 

Παγκόσμια Ημέρα Αριστερόχειρων 

 

13 Αυγούστου: 

Παγκόσμια Ημέρα Αριστεροδεξιόχειρων

 

 13 august • Spectacole de la Sărbătoarea Schimbarii la Față • Martirul Încoronării • Hosios Dorotheos și Dositheos, subordonatul lui • Seridos al unui stareț din Gaza • Colectarea și transferarea Moaștelor Sfântului Maxim Mărturisitorul • Eudokias Basilissa, soția lui Ioan al II-lea Comnen), călugărița redenumită Xeni prin circumcizia ei, întemeietoare a Mănăstirii Pantocrator din Constantinopol (1134) 13 august Ei sărbătoresc: Ziua Mondială a stângacilor  

13 august: Ziua Mondială a Stângacilor

 

 13 август • Представления на празника Преображение Господне • Коронационен мъченик • Хосиос Доротей и Доситей, негов подчинен • Серидос на абат в Газа • Прибиране и пренасяне на мощите на св. Максим Изповедник • Евдокия Василиса, съпруга на Йоан II Комнин), монахинята, преименувана на Ксени чрез обрязването си, основател на манастира Пантократор в Константинопол (1134 г.) 

 13 август Празнуват: Световен ден на лявата ръка 13 август: Световен ден на левичарите

 

օգոստոսի 13 • Պայծառակերպության տոնի ներկայացումներ • Պսակի նահատակ • Հոսիոս Դորոթեոս և Դոսիթեոս՝ նրա ենթական • Գազայի վանահայրի Սերիդոսը • Սուրբ Մաքսիմոս Խոստովանողի մասունքների հավաքում և տեղափոխում • Եվդոկիա Բասիլիսա, Հովհաննես II Կոմնենոսի կինը, միանձնուհին, որը վերանվանվել է Քսենի իր թլպատմամբ, Կոստանդնուպոլսի Պանտոկրատոր վանքի հիմնադիրը (1134 թ.) 

 Օգոստոսի 13-ին նրանք նշում են. Ձախլիկների համաշխարհային օր օգոստոսի 13: Ձախլիկների համաշխարհային օր

 

 

 για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-