 |
| Η ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ |
22 Ιουνίου 1930 (91 χρόνια πριν) γεννήθηκε:
Βάλτερ Μπονάττι Ιταλός ορειβάτης
Βάλτερ Μπονάττι
Ιταλός ορειβάτης και συγγραφέας, σημαντική μορφή του αλπινισμού
Ο
Βάλτερ Μπονάτι (Walter Bonatti, Μπέργκαμο, Ιταλία, 22 Ιουνίου 1930 -
Ρώμη, 13 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Ιταλός ορειβάτης και συγγραφέας,
σημαντική μορφή του Αλπινισμού και γνωστός για το αλπικό στιλ που
χρησιμοποιούσε
Η πρώτη μεγάλη ανάβασή του πραγματοποιήθηκε στην
ηλικία των 18 ετών και ήταν η βόρεια όψη των Γκραντ Γιοράς, κορυφή
Γουόκερ, στην οροσειρά των Λευκών ορέων. Σε ηλικία 19 ετών αποφάσισε να
γίνει οδηγός βουνού.
Βάλτερ Μπονάττι
Ο Βάλτερ Μπονάττι το 1954 (αριστερά)
Προσωπικές πληροφορίες
Όνομα Βάλτερ Μπονάττι
Εθνικότητα Ιταλός
Γέννηση 22 Ιουνίου 1930
Μπέργκαμο
Θάνατος 13 Σεπτεμβρίου 2011
Ρώμη, Ιταλία
Ορειβατική σταδιοδρομία
Γνωστός/ή για μοναχική Aiguille du Dru
Πρώτες ανάβασεις Γκάσερμπρουμ Δ΄
Μείζονες αναβάσεις Κατάλογος ορειβατικών επιτευγμάτων
Ενημέρωση 18 Μαρτίου 2013.
Αλπινισμός
Οι
αναβάσεις του Βάλτερ Μπονάτι σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή του
αλπινισμού, καθώς διάλεγε συχνά να σκαρφαλώνει με απαγορευτικές
συνθήκες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν:Η βόρεια όψη των Γκραντ Γιοράς
(Grandes Jorasses) (1949).
Πρώτη ανάβαση της ανατολικής όψης του Γκραν Καπουκίν (Grand Capucin), το 1951
Χειμερινές αναβάσεις στις βόρειες όψεις των Τριων Κορυφών του Λαβαρέντο (Tre Cime di Lavaredo) στους Δολομίτες (1953).
Τέσσερα
χρόνια αργότερα η διάσημη μοναχική ανάβαση στο Πετί Ντρι (Petit Dru),
(Πιλιέ Μπονάτι) που κράτησε 6 ημέρες και 5 νύκτες. Η συγκεκριμένη
ανάβαση φέρεται ότι άλλαξε το πρόσωπο του αλπινισμού.
Βόρειο Ροντόι (Rondoy) - Παταγονία (1961).
Πρώτη χειμερινή ανάβαση στις Γκραντ Γιοράς το 1963.
Πρώτη μοναχική ανάβαση στη βόρεια όψη του Μάτερχορν το 1965.
Πρώτη
ανάβαση του Γκασερμπρούμ Δ΄ (Ghasherbrum IV) το 1958 μαζί με τον Κάρλο
Μάουρι (Carlo Mauri), κατά τη διάρκεια της ιστορικής αποστολής, της
οποίας ηγείτο ο Ρικάρντο Κασίν (Riccardo Cassin).
Η αποστολή Κ2
Ιδιαίτερη επίδραση στη ζωή του Μπονάτι είχε η αποστολή του Κ2.
Όντας 24 ετών, ο νεότερος της ομάδας, επιλέχθηκε για την ιταλική
αποστολή στο Κ2 το 1954. Ο Μπονάτι δεν ανήκε στους ορειβάτες κορυφής,
αλλά τους βοήθησε να μεταφέρουν το οξυγόνο σε υψόμετρο 8.100 μ. Εκείνος
και ο σύντροφός του Αμίρ Μεχντί (Amir Mehdi) υποχρεώθηκαν να περάσουν τη
νύχτα τους χωρίς κατάλυμα και χωρίς εξοπλισμό για μπιβουάκ. Ο Μπονάτι
ισχυριζόταν εξ αρχής ότι οι ορειβάτες κορυφής, Ακίλλε Κομπανιόνι και
Λίνο Λατσεντέλλι, δεν θέλησαν να τον βοηθήσουν και τον άφησαν να
πεθάνει. Αν και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής το αρνήθηκαν αυτό,
θυσιάζοντας την υπόληψη του Μπονάτι στον βωμό της πολιτικής που
αναζητούσε την εξύψωση του ηθικού των Ιταλών μετά τον Β' Π.Π., η ιστορία
του Μπονάτι και ο ρόλος του στην πρώτη αυτή ανάβαση επιβεβαιώθηκε μετά
από 30 χρόνια.
Ορειβατική ηθική
Ο γνωστός ορειβάτης Νταγκ Σκοτ
(Doug Scott) αποκάλεσε τον Μπονάτι «πιθανώς τον καλύτερο αλπινιστή που
υπήρξε ποτέ». Ο Μπονάτι έγινε γνωστός για την ορειβατική του ηθική και
την απαξίωση της σύγχρονης τεχνολογίας της εποχής του. Χρησιμοποιούσε
παραδοσιακές μεθόδους και θεωρούσε το τρυπάνισμα και τις βίδες ανήθικες
μεθόδους. Η άποψή του για τον σύγχρονο εξοπλισμό ήταν πως μείωνε τα
επιτεύγματα των ορειβατών: «Το "αδύνατο" χάνει διαρκώς έδαφος, και τα
μεγάλα επιτεύγματα έγιναν λιγότερο μεγάλα».
Συγγραφέας
Ο
Μπονάτι είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων για την αναρρίχηση και την
ορειβασία, τα οποία μεταφράστηκαν σε αρκετές γλώσσες. Εργάστηκε επίσης
ως φωτορεπόρτερ και στην περίοδο 1965 - 1979 εργάστηκε ως δημοσιογράφος
των περιοδικών Epoca και Bild der Zeit.
7 Αυγούστου 1948 γεννήθηκε: Αντώνης Βαρδής Έλληνας τραγουδοποιός
Ο Αντώνης Βαρδής (7 Αυγούστου 1948 – 2 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν Έλληνας συνθέτης, τραγουδιστής, στιχουργός και κιθαρίστας. Είχε δύο παιδιά, τον επίσης τραγουδιστή Γιάννη Βαρδή και την Καλλιστώ. Ο Αντώνης Βαρδής είναι επίσης θείος των τραγουδιστών Κώστα Δόξα και Άκη Δείξιμου.
Τα πρώτα χρόνια - Vikings
Ο Αντώνης Βαρδής γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου του 1948, στο Μοσχάτο
στην οδό Κανάρη. Λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης της
οικογένειας του δεν πήγε στο γυμνάσιο αλλά ξεκίνησε να εργάζεται από
μικρός, εργαζόμενος κατά περιόδους σε ψιλικατζίδικο, χρωματοπωλείο, βενζινάδικο, σε οικοδομή σαν βοηθός υδραυλικού και ως ναυτικός.
Στο
τέλος του 1965 σε ηλικία 17 ετών γνώρισε τους Γιάννη Πανταζή, Γιώργο
Μυλωνά οι οποίοι είχαν σχηματίσει συγκρότημα και έκαναν πρόβες δίπλα από
το βενζινάδικο όπου εργαζόταν. Ξεκίνησε να παίζει ερασιτεχνικά μαζί
τους κιθάρα και δημιούργησαν το ροκ συγκρότημα Vikings. Το συγκρότημα
είχε πολλές αλλαγές μελών στην σύνθεση του με τον Βαρδή και τον Μυλωνά
να είναι τα μόνα σταθερά μέλη. Σταδιακά η δραστηριότητα τους έγινε
επαγγελματική με τακτικές εμφανίσεις, ενώ κυκλοφόρησαν και τέσσερα 45ρια.
Ο Βαρδής έγραψε και κυκλοφόρησε τη μεγαλύτερη ίσως επιτυχία τους, την
αγγλόφωνη μπαλάντα Catherine, την οποία υπέγραψε ως Toni Vardis. Οι
Vikings διαλύθηκαν το 1970.
Προσωπική καριέρα
Από το 1969, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, ξεκίνησε να εργάζεται ως κιθαρίστας σε μπουάτ στην Πλάκα, αρχικά με τον Δήμο Μούτση και τον Μανώλη Μητσιά[1].
Εμφανιζόταν στις μπουάτ μέχρι το 1981 ενώ παράλληλα συμμετείχε ως
μουσικός σε ηχογραφήσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικούς συνθέτες τόσο
του έντεχνου όπως ο Μούτσης, ο Γιάννης Σπανός και ο Μάνος Λοΐζος, όσο και του λαϊκού όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης .
Παράλληλα
ξεκίνησε να γράφει τραγούδια, τα οποία όμως δεν ηχογραφούσε. Το 1973
πήρε μέρος σε διαγωνισμό τραγουδιού και κέρδισε το δεύτερο βραβείο
σύνθεσης. Το τραγούδι, Πόσο πολύ σε αγάπησα σε στίχους του Κώστα Νεστορίδη το ερμήνευσε ο Γιώργος Νταλάρας
και από εκεί ξεκίνησε η σοβαρή επαγγελματική ενασχόληση του Βαρδή με τη
σύνθεση. Ακολούθησαν το λαϊκό τραγούδι Έτσι που το πας για τη Χαρούλα Αλεξίου και το Οι Κυκλάδες για τον πρώτο προσωπικό δίσκο της Άννας Βίσση, με το οποίο εγκαινίασε τη συνεργασία του με τον στιχουργό Πάνο Φαλάρα
ενώ το 1976 συνέθεσε και ερμήνευσε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με
τίτλο Οραματίζομαι σε στίχους του Γιάννη Αθανασιάδη. Ο δίσκος δεν
γνώρισε επιτυχία και ο Βαρδής για ένα διάστημα αποτραβήχτηκε από τη
σύνθεση απογοητευμένος.[1] Επέστρεψε το 1978 με τραγούδια με πιο εμπορικό προσανατολισμό, γράφοντας το Θέλω να μ`αγαπάς το οποίο έγινε επιτυχία από τον Γιάννη Πουλόπουλο, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες του με τη Δήμητρα Γαλάνη,για άλλη μια φορά τον Γιώργο Νταλάρα και τον Γιάννη Πάριο. Σημαντική ήταν η συνεισφορά του στον πρώτο δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που φέρει το όνομα του τραγουδιστή, για τον οποίο έγραψε 7 τραγούδια σε στίχους του Φαλάρα.
Η
δεκαετία του 1980 ξεκίνησε με το Βαρδή να συνεργάζεται για άλλη μια
φορά με τη Χαρούλα Αλεξίου στον δίσκο της Ξημερώνει, που περιείχε
επιτυχίες όπως το ομώνυμο τραγούδι και το Φεύγω. Ακολούθησαν
περισσότερες συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες όπως η Βίσση, ο Μανώλης Λιδάκης και η Πίτσα Παπαδοπούλου που δεν απέδωσαν σημαντικές επιτυχίες..
Το 1986 κυκλοφόρησε τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, Συγκάτοικοι
είμαστε όλοι στην τρέλα. Από το δίσκο ακούστηκαν πολλά κομμάτια του
ευρέως, όπως το Σχήμα λόγου με συμμετοχές των αδελφών Κατσιμίχα και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και στίχους του Κώστα Τριπολίτη και το Δεν είχα δύναμη σε στίχους του τακτικού συνεργάτη του Φαλάρα. Στον δίσκο τραγουδούσε επίσης και η μετέπειτα σύζυγος του Χριστίνα Μαραγκόζη. Με τη Χριστίνα Μαραγκόζη
συνεργάστηκε και στον πρώτο της προσωπικό δίσκο, το Σ' ακολουθώ του
1987, το οποίο περιελάμβανε το ντουέτο τους Θα προχωράμε μαζί σε στίχους
του Γιάννη Πάριου, καθώς και στην κοινή τους δουλειά Τραγουδάμε μαζί
του 1988, το οποίο περιείχε και την επιτυχία Θα εκραγώ σε στίχους του
Αντώνη Ανδρικάκη.
Πολύ σημαντικός στάθηκε για τον Βαρδή ο
προσωπικός δίσκος του Στην Ελλάς του 2000 (1995). Στο ομώνυμο τραγούδι
συνεργάστηκε ξανά με τους αδελφούς Κατσιμίχα και για μία μοναδική φορά
με τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη, συνεργασία που ο Βαρδής θεωρούσε σημαντική στιγμή στην καριέρα του. Στον ίδιο δίσκο έκανε το ντεμπούτο του ως τραγουδιστής και ο γιος του, Γιάννης, με τον οποίο τραγούδησαν το ντουέτο Θα σε περιμένω. Με τον γιο του συνεργάστηκαν και στην Οικογενειακή υπόθεση του 1997.
Στα επόμενα χρόνια ο Βαρδής συνεργάστηκε με πολλούς παλιούς και νεώτερους τραγουδιστές όπως η Καίτη Γαρμπή, ο Αντώνης Ρέμος ο Στέλιος Ρόκκος, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Γιάννης Πλούταρχος, η Γλυκερία, η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Πέγκυ Ζήνα,
ο Νίκος Βέρτης και πολλοί άλλοι. Οι τελευταίες του προσωπικές
δισκογραφικές κυκλοφορίες ήταν το CD single "Στην άκρη του ονείρου" του
2010 και το άλμπουμ "Θα ζωγραφίσω τη ζωή μου με μπογιές" του 2012 που
τελικά, κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, τον Απρίλιο του 2015.
Προσωπική ζωή
Ο Βαρδής είχε παντρευτεί δύο φορές. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε τον γιo του, τον τραγουδιστή Γιάννη και μια κόρη την Καλλιστώ. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την τραγουδίστρια και συνεργάτρια του Χριστίνα Μαραγκόζη, αλλά κατέληξε επίσης σε διαζύγιο.
Το
2013 ο Αντώνης Βαρδής διαγνώστηκε με καρκινικό όγκο στο κεφάλι και
ξεκίνησε αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Παρά τις θεραπείες που
ακολούθησε, χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη
Γερμανία, μετά την οποία υπήρξαν ενδείξεις βελτίωσης της υγείας του.
Παρ' όλα αυτά η υγεία του γρήγορα επιδεινώθηκε καθώς η δεξιά πλευρά του
παρέλυσε και δεν ήταν σε θέση να περπατήσει, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε
προβλήματα με τον οισοφάγο του. Έπειτα ακολούθησε ειδικές θεραπείες και
νοσηλεύτηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας
έχοντας στο πλευρό του την οικογένεια του και άτομα από το στενό του
περιβάλλον. Απεβίωσε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2014 σε ηλικία 66 ετών στο Νοσοκομείο Υγεία.
Ο Γιώργος Μουζάκης (Αθήνα, 15 Αυγούστου 1922 – 27 Αυγούστου 2005) ήταν Έλληνας συνθέτης, κυρίως του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού.
Βιογραφία
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως τρομπετίστας το 1938 και ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1946.
Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών (1939-1947) και συνέχισε εκπαίδευση στην Αυστρία και Γερμανία
(1952-1954). Έγραφε μουσική κυρίως για το θέατρο και για χορό.
Διατηρούσε δική του ορχήστρα από το 1940. Ο ίδιος έπαιζε τρομπέττα,
πιάνο, φλίκορν και τρομπόν.
Τη δική του σφραγίδα φέρουν περίπου
2.500 μουσικές μελωδίες, επενδύσεις και τραγούδια (ελαφρά και κλασσικά),
μουσική για πάνω από 200 θεατρικά έργα (ελαφρά), 20 μουσικές κωμωδίες
και περίπου 60 κινηματογραφικές ταινίες, καθώς και μια συμφωνία (πρώτη),
μια σουίτα (αρχαϊκή) και τη λαϊκή όπερα
«Ο Μηνάς ο ρέμπελος». Επίσης έγραψε μουσική για βαριετέ (1940-1948).
Από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι «Η Σκλάβα», «Θέλω κοντά σου να
μείνω», «Κάποιο δειλινό», «Έλα μου κοπέλα μου», «Εγώ θα σ' αγαπώ και μη
σε νοιάζει», «Αδυναμία μου»,«Ένας φίλος ήρθε από τα παλιά», «Σου
σφυρίζω», «Όμορφη που ήτανε η παλιοπαρέα μας», «Έχω απόψε ραντεβού»,
«Καλωσόρισες έρωτα», «Θέλω ρούμπα να χορεύω», «Σ' αγαπώ σ' όλες τις
γλώσσες» αλλά και ο Ύμνος του Παναθηναϊκού.
Υπήρξε
μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Μουσουργών και του Πανελλήνιου Μουσικού
Συλλόγου. Είχε δώσει πολλές συναυλίες ακόμη και εκτός Ελλάδος, όπως στην
Αμερική, Αυστραλία, Βουλγαρία, Καναδά, Πολωνία, Ρουμανία και αλλού.
Επονομάστηκε
«βασιλιάς της επιθεώρησης». Ήταν ο δημιουργός των τηλεοπτικών εκπομπών
«Από τον παππού στον εγγονό» και «Μελωδίες και ρυθμοί». Ειδικότερα, το
τραγούδι του Mambo Brazilero από την ταινία Ωραία των Αθηνών, 1954, είναι πάντα επίκαιρο και ενθουσιάζει γέρους, νέους και παιδιά.
Είχε τιμηθεί με το Α' Βραβείο ενορχήστρωσης ΣΟΠΟΤ (Πολωνία 1966), Α' Βραβείο τραγουδιού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1967). Επίσης, για τρεις συνεχόμενες χρονιές, με το Ξενοπούλειο Έπαθλο (1952, 1953 και 1954) και το 1973 με το Βραβείο Ελλήνων Λογοτεχνών. Τέλος, το 2003 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την 68χρονη προσφορά του.
Ήταν κάτοικος Αθηνών (Παπάγου) και μιλούσε Ιταλικά και Αγγλικά.
Giorgos Mouzakis (Athen, 15. August 1922 – 27. August 2005) war ein griechischer Komponist, hauptsächlich von leichten griechischen Liedern. Biografie Sein Debüt als Trompeter gab er 1938 und seine erste Schallplatte wurde 1946 veröffentlicht. Er studierte am Athener Konservatorium (1939-1947) und setzte seine Ausbildung in Österreich und Deutschland fort (1952-1954). Er schrieb Musik hauptsächlich für Theater und Tanz. Seit 1940 hatte er ein eigenes Orchester. Er selbst spielte Trompete, Klavier, Kornett und Posaune. Sein eigener Stempel ist auf etwa 2.500 musikalischen Melodien, Covers und Liedern (leicht und klassisch), Musik für über 200 Theaterstücke (leicht), 20 musikalische Komödien und etwa 60 Spielfilme, sowie eine Symphonie (erstes), eine Suite (archaic ) und die Volksoper „Minas der Rebell“. Er schrieb auch Musik für Varietés (1940-1948). Zu seinen bekanntesten Liedern zählen „The Slave“, „I want to stay close to you“, „Some Evening“, „Come my girl“, „I will love you and don’t care“, „My Weakness“, A Freund kam aus alten Zeiten", "Ich pfeife dir nach", "Schön war das unser alter Freund", "Ich habe heute Abend ein Date", "Willkommen Liebling", "Ich will Rumba tanzen", "Ich hab dich lieb". aller Sprachen“, sondern auch die Hymne des Panathinaikos. Er war Mitglied der Society of Greek Musicians und der Panhellenic Music Association. Er hatte viele Konzerte auch außerhalb Griechenlands gegeben, wie in Amerika, Australien, Bulgarien, Kanada, Polen, Rumänien und anderswo. Er wurde der „König der Inspektion“ genannt. Er war der Schöpfer der Fernsehsendungen „From Grandfather to Grandson“ und „Melodies and Rhythms“. Besonders das Lied von Mambo Brazilero aus dem Film Beautiful Athens, 1954, ist immer aktuell und begeistert Alt, Jung und Kinder. Er wurde mit dem 1. SOPOT-Orchestrierungspreis (Polen 1966) und dem 1. Gesangspreis des Thessaloniki-Festivals (1967) geehrt. Außerdem wurde er drei Jahre in Folge mit dem Xenopouleio-Preis (1952, 1953 und 1954) und 1973 mit dem griechischen Schriftstellerpreis ausgezeichnet. Schließlich wurde er 2003 vom Präsidenten der Republik für seine 68-jährige Verdienste geehrt. Er lebte in Athen (Papagou) und sprach Italienisch und Englisch.