Γιόνε Μιναγκάουα

13 Αυγούστου 2007 πέθανε: Γιόνε Μιναγκάουα Γιαπωνέζα υπεραιωνόβια
Η Γιόνε Μιναγκάουα ήταν Γιαπωνέζα, η οποία ήταν το γηραιότερο πρόσωπο στον κόσμο μέχρι το θάνατό της. 

Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Akaike, στην επαρχία Φουκουόκα στις 4 Ιανουαρίου του 1893. Στις 29 Ιανουαρίου 2007 κατέλαβε τον τίτλο της γηραιότερης γυναίκας και του γηραιότερου προσώπου στον κόσμο, σε ηλικία 114 ετών και 25 ημερών. Η προηγούμενη κάτοχος του τίτλου πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 2007, όμως ήταν ήδη 29 Ιανουαρίου στην Ιαπωνία. Η Γιόνε έγινε το γηραιότερο πρόσωπο στην Ιαπωνία τον Απρίλιο του 2005 (όταν πέθανε η Ούρα Κογιάμα). Ζει στο Keijuen, στη γενέτειρά της Akaike, σε οίκο ευγηρίας. Είναι χήρα και είχε 5 παιδιά, τα τελευταία κατάφερε να τα μεγαλώσει πουλώντας άνθη και λαχανικά σε ένα ανθρακωρυχείο. Τα παιδιά της έχουν πεθάνει, όμως η ίδια έχει 6 εγγόνια, 12 δισέγγονα και 2 τρισέγγονα. Η Μιναγκάουα αγαπάει τα πάρτι και τα γλέντια και ενημερώνεται από τον Τύπο και από επιστολές.
Η Μιναγκάουα πέθανε σε ηλικία 114 ετών, στις 13 Αυγούστου του 2007. Στον τίτλο του γηραιότερου προσώπου στον κόσμο τη διαδέχθηκε η Έντνα Πάρκερ.

2007年8月13日死去：皆川ヨネさん 100歳以上 皆川ヨネは、亡くなるまで世界最高齢だった日本人女性でした。 バイオグラフィー 1893年1月4日、福岡県赤池市生まれ。2007年1月29日、114歳25日で世界最高齢の女性・最高齢者となった。前タイトル保持者は2007年1月28日に亡くなりましたが、日本ではすでに1月29日でした。ヨネさんは2005年4月（小山浦さんの死去時）に日本最高齢になりました。彼女は赤池の故郷である慶寿園の老人ホームに住んでいます。彼女は未亡人で、5 人の子供をもうけました。最後の子供は、炭鉱で花や野菜を売って育てました。彼女の子供たちは亡くなっていますが、彼女自身には 6 人の孫、12 人のひ孫、2 人のひ孫がいます。皆川はパーティーやごちそうが大好きで、マスコミや手紙で情報を得ています。 皆川さんは 2007 年 8 月 13 日に 114 歳で亡くなりました。後を継いでエドナ パーカーさんが世界最​​高齢でした。

13/8 Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως, Μάρτυρος Κορωνάτου

Κουφονήσι Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)

 

 Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως, Μάρτυρος Κορωνάτου

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

Το Παραμύθι της Βροχής

 

 

Το Παραμύθι της Βροχής
O Δημήτρης Στεφανάκης γράφει για το παραμύθι της βροχής ...

Το Παραμύθι της βροχής δεν είναι απλώς το δεύτερο βιβλίο της Τέσυς Μπάιλα. Είναι πρωτίστως μια προσπάθεια της συγγραφέως να απογαλακτιστεί από την γοητεία που ασκεί σε όλους μας το πρωτόλειο έργο – στη συγκεκριμένη περίπτωση το Πορτραίτο της σιωπής. Εγκαταλείποντας τη ρωμαλέα αθωότητα του Πορτραίτου η Μπάιλα αναζητά έναν εξωτικό προορισμό, την Ιαπωνία των χρωμάτων και της παράδοσης, για να οικοδομήσει τον «παραμυθένιο» της κόσμο. Αφήνει πίσω της τον αχρείαστο λυρισμό και τις σατανικές συνωμοσίες του πεπρωμένου κι επιχειρεί να διηγηθεί τις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που διαφέρουν ως προς την καταγωγή και την κουλτούρα.
Σ’ ένα περιβάλλον ανατολίτικης ρέμβης και ηρεμίας η Χριστίνα, η βασική ηρωίδα, συναντά το μυθιστορηματικό της alter ego, την Χιρόκο. Η υπαρξιακή αγωνία της σύγχρονης γυναίκας γίνεται έτσι ένα νόμισμα με δύο όψεις, τη στιγμή που ο σιωπηρός υποβολέας του μυθιστορήματος, ο Τοσίο προσφέρει στον αναγνώστη δροσερές φέτες ανατολικής φιλοσοφίας. Η Μπάιλα φροντίζει να καρυκεύσει τις σκέψεις της με αντίστοιχες θέσεις της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, δημιουργώντας κι εδώ ένα δίπολο. Ταυτόχρονα πλουτίζει τον διάκοσμό της με στιγμιότυπα από την ιαπωνική ζωή. Μας ξεναγεί έτσι σ’ ένα κόσμο όπου τα αρώματα, οι ήχοι, οι γεύσεις αποτελούν μέρος μιας τελετουργίας. Η καθημερινότητα μοιάζει να διέπεται από ένα πρωτόκολλο. Τα ήθη και οι συνήθειες των ανθρώπων μάς ξαφνιάζουν. Η τελική εντύπωση ανατρέπει την κυρίαρχη εικόνα της τεχνοκρατικής Ιαπωνίας του σήμερα.

Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου πιάνει δουλειά η μοίρα. Μια φυσική καταστροφή είναι αρκετή για να ξετυλίξει ακαριαία το νήμα της ζωής των ηρώων. Το κλίμα της αφηγηματικής ηρεμίας ανατρέπεται κι όλα οδηγούνται σ’ ένα τέλος γεμάτο αποκαλύψεις. Από λογοτεχνικής πλευράς Το Παραμύθι της βροχής είναι ένα παραμύθι με καλό τέλος Αν υποθέσουμε πως κάθε βιβλίο αποτελεί λογοτεχνικό στοίχημα, η Τέσυ Μπάιλα το έχει σίγουρα κερδίσει αφήνοντας πολλές-πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.

Δημήτρης Στεφανάκης

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στο Λογοτεχνικό Περιοδικό ΚΛΕΨΥΔΡΑ, τεύχος 2, με την άδεια του οποίου και αναδημοσιεύεται.

13 Αυγούστου • Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως

Κουφονήσι Ιεράπετρας (φ.Μ.Κυμάκη)

 

13 Αυγούστου

• Απόδοσις της εορτής της Μεταμορφώσεως

• Μάρτυρος Κορωνάτου

• Οσίων Δωροθέου και Δοσιθέου, του υποτακτικού αυτού

• Σέριδος ηγουμένου εν Γάζη

• Ανακομιδή και Μετάθεση Λειψάνου Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού

• Ευδοκίας βασιλίσσης, συζύγου του Ιωάννη Β' Κομνηνού), της διά κουράς μετονομασθείσης εις Ξένην μοναχήν, κτιτορίσσης της Μονής Παντοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως (1134)

13 Αυγούστου Γιορτάζουν: 

Παγκόσμια Ημέρα Αριστερόχειρων 

 

13 Αυγούστου: 

Παγκόσμια Ημέρα Αριστεροδεξιόχειρων

 

 13 august • Spectacole de la Sărbătoarea Schimbarii la Față • Martirul Încoronării • Hosios Dorotheos și Dositheos, subordonatul lui • Seridos al unui stareț din Gaza • Colectarea și transferarea Moaștelor Sfântului Maxim Mărturisitorul • Eudokias Basilissa, soția lui Ioan al II-lea Comnen), călugărița redenumită Xeni prin circumcizia ei, întemeietoare a Mănăstirii Pantocrator din Constantinopol (1134) 13 august Ei sărbătoresc: Ziua Mondială a stângacilor  

13 august: Ziua Mondială a Stângacilor

 

 13 август • Представления на празника Преображение Господне • Коронационен мъченик • Хосиос Доротей и Доситей, негов подчинен • Серидос на абат в Газа • Прибиране и пренасяне на мощите на св. Максим Изповедник • Евдокия Василиса, съпруга на Йоан II Комнин), монахинята, преименувана на Ксени чрез обрязването си, основател на манастира Пантократор в Константинопол (1134 г.) 

 13 август Празнуват: Световен ден на лявата ръка 13 август: Световен ден на левичарите

 

օգոստոսի 13 • Պայծառակերպության տոնի ներկայացումներ • Պսակի նահատակ • Հոսիոս Դորոթեոս և Դոսիթեոս՝ նրա ենթական • Գազայի վանահայրի Սերիդոսը • Սուրբ Մաքսիմոս Խոստովանողի մասունքների հավաքում և տեղափոխում • Եվդոկիա Բասիլիսա, Հովհաննես II Կոմնենոսի կինը, միանձնուհին, որը վերանվանվել է Քսենի իր թլպատմամբ, Կոստանդնուպոլսի Պանտոկրատոր վանքի հիմնադիրը (1134 թ.) 

 Օգոստոսի 13-ին նրանք նշում են. Ձախլիկների համաշխարհային օր օգոստոսի 13: Ձախլիկների համաշխարհային օր

 

 

 για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +-

10+1 εναλλακτικές χρήσεις για το βερνίκι νυχιών

ό,τι σχετικό με νύχια και ο Ρόκυ παρών (φ.Μ.Κυμάκη)

 

10+1 εναλλακτικές χρήσεις για το βερνίκι νυχιών

Πρωτότυποι τρόποι για να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά το βερνίκι νυχιών.

Εκτός από το βάψετε τα νύχια σας, με ένα διαφανές ή ακόμα και ένα χρωματιστό βερνίκι νυχιών μπορείτε να κάνετε και πολλά άλλα πράγματα.
Διαβάστε παρακάτω πώς μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά

Χρησιμοποιήστε το πάνω από στυλό για να κάνετε αδιάβροχες τις ταμπέλες σας.

Κλείστε καλά έναν φάκελο βάζοντας λίγο διαβανές βερνίκι.
Για να περάσετε μια κλωστή μέσα από τη βελόνα πιο εύκολα, βουτήξτε την άκρη της κλωστής σε διαφανές βερνίκι!

Περάστε με βερνίκι το εσωτερικό των ασημένιων κοσμημάτων σας για να μην αφήνουν πράσινα σημάδια στο δέρμα σας.

Περάστε τις άκρες από τα κορδόνια των παπουτσιών σας με βερνίκι, είτε χρωματιστό, είτε διαφανές, για να μην ξεφτίζουν.

Βουτήξτε τις βίδες σε βερνίκι και αφού τις τοποθετήσετε, αφήστε το να στεγνώσει. Θα παραμείνουν καλά στη θέση τους!

Σημαδέψτε διάφορα αντικείμενα, όπως τα μπρελόκ από τα κλειδιά σας, για να μην τα μπερδεύετε.

Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να σημαδέψετε τα επίπεδα του περιεχομένου ενός δοχείου ή κουβά.

Βάλτε λίγο βερνίκι πάνω σε ένα μικρό σκίσιμο του καλσόν σας για να το αποτρέψετε από το να γίνει ακόμη μεγαλύτερο.

Βουτήξτε την άκρη των σπίρτων σε διαφανές βερνίκι για να τα προφυλάξετε από τη βροχή. Ιδανικό για το πικ νίκ!

Χρωματίστε με διαφανές βερνίκι τα κατεστραμμένα σημεία μιας ξύλινης καρέκλας για να μην σκαλώνουν τα ρούχα σας!

jenny.gr

Γ ΣΕΦΕΡΗΣ Τὸ φύλλο τῆς λεύκας

απο Ηράκλειο προς Λασίθι (φ.Μ.Κυμάκη)

Γ ΣΕΦΕΡΗΣ Τὸ φύλλο τῆς λεύκας

Ἔτρεμε τόσο ποὺ τὸ πῆρε ὁ ἄνεμος
ἔτρεμε τόσο πῶς νὰ μὴν τὸ πάρει ὁ ἄνεμος
πέρα μακριὰ
μιὰ θάλασσα
πέρα μακριὰ
ἕνα νησὶ στὸν ἥλιο
καὶ τὰ χέρια σφίγγοντας τὰ κουπιὰ
πεθαίνοντας τὴν ὥρα ποὺ φάνηκε τὸ λιμάνι
καὶ τὰ μάτια κλειστὰ
σὰ θαλασσινὲς ἀνεμῶνες.

Ἔτρεμε τόσο πολὺ
τὸ ζήτησα τόσο πολὺ
στὴ στέρνα μὲ τοὺς εὐκαλύπτους
τὴν ἄνοιξη καὶ τὸ φθινόπωρο
σ᾿ ὅλα τὰ δάση γυμνὰ
θεέ μου τὸ ζήτησα.

Νηστίσιμο γιουβέτσι με γαρίδες

Νηστίσιμο γιουβέτσι με γαρίδες

Τι χρειαζόμαστε:
1/2 κιλό γαρίδες αποφλοιωμένες
300 γρ. κριθαράκι (νηστίσιμο)
1/2 φλ. του καφέ ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό
1/2 κρεμμύδι φρέσκο
1 σκελίδα σκόρδο
2 πιπεριές φλωρίνης
2 πιπεριές πράσινες κέρατο
1 φλ τσαγιού κρασί λευκό
χυμό ντομάτας (φρέσκο και συμπυκνωμένο)
κόκκινη καυτερή πιπερίτσα σε σκόνη (μπαχαρικό απο σούπερ μάρκετ, εγώ το έβαλα αντί για πιπέρι)
αλάτι
λίγο μπούκοβο
 
Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Νηστίσιμο γιουβέτσι με γαρίδες http://www.sintagespareas.gr/sintages/nistisimo-gioubetsi-me-garides.html#ixzz22OoNfeOV

Το Γιοργαλίδικο άλογo

πηγή : http://www.eleysis-ellinwn.gr/2012/08/blog-post_2975.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook
Το Γιοργαλίδικο άλογο. Η αρχαιότερη ευρωπαϊκή ράτσα αλόγου

Η σχέση του με τον άνθρωπο σχεδόν ιδανική… Ο χαρακτήρας του αποτέλεσμα της όποιας επικοινωνίας με τον άνθρωπο… "Μιλάει" με τα μάτια και "επιθυμία του" να μην κουράζει όσους το κουράζουν.

Ο λόγος για το Γιοργαλίδικο Άλογο. Ένας πραγματικός εργάτης, σύντροφος και φίλος όλων όσων προστατεύουν και συντηρούν τη συγκεκριμένη ράτσα αλόγων. Το άλογο της Κρήτης που θεωρείται μάλιστα ίσως η πλέον αρχαία Ευρωπαϊκή φυλή αλόγου χρονολογείται από την Προμινωϊκή Εποχή.

Γνωστό ως Άλογο της Μεσσαράς, το Γεωργαλίδικο ή Γιοργαλίδικο ή Κρητικό Άλογο είναι καθαρή ράτσα που ζει μόνο στη μεγαλόνησο εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Δεν θυμίζει σε τίποτα την εντυπωσιακή παρουσία ενός αραβικού αλόγου όμως θεωρείται ως το πιο.... δυνατό, ευαίσθητο, καλού χαρακτήρα και πανέξυπνο άλογο που όμως δεν δέχεται -όπως αναφέρουν ιδιοκτήτες αυτής της ράτσας- και πολλά - πολλά. Είναι σχετικά μικρόσωμο, από 1,40 έως 160 ύψος, αρκετά μυώδες, με λεπτό κεφάλι και πόδια.

Ίππος κατοικίδιος, σε χρώματα κυρίως σκούρο καφέ και γκρίζο, αποτελεί μια αυτόχθονη ράτσα κατοικίδιου αλόγου της Κρήτης, που δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο. Η φυλή αυτή υπάρχει στο νησί από την προ και Μινωϊκή εποχή, καθώς έχει βρεθεί σκελετός αλόγου της ίδιας ράτσας σε ανασκαφές και θεωρείται η αρχαιότερη στην Ευρώπη. Όσοι ασχολούνται με την εκτροφή του Γιοργαλίδικου Αλόγου έχουν ακούσει θεωρίες που λένε πως το άλογο αυτό ήρθε από την Αίγυπτο στην Κρήτη ή άλλες που το θέλουν να κατάγεται από τη ράτσα Tarpen της Ρωσίας. Στα χρόνια των κατακτητών που πέρασαν από το νησί, ορισμένοι προσπάθησαν να το ζευγαρώσουν με αράβικα άλογα για να προσδώσουν κυρίως στην εμφάνιση του.

Από ειδικούς του χώρου των αλόγων μαθαίνουμε τα εξής: "H φυλή της Kρήτης έχει ύψος 1,35 - 1,45 μ. H κεφαλή είναι λεπτή και εκφραστική, η μετωπορρινική γραμμή ευθεία, ο λαιμός αδύνατος, το σώμα στενό, η γραμμή της ράχης ευθεία, τα καπούλια αποστρογγυλευμένα, οι μηροί εσφιγμένοι, η κοιλία λαγωνικού (μικρή περιφέρεια). H χαίτη είναι άφθονη και η ουρά πολύ μακριά, αλλά κόβεται σε μικρή ηλικία. Tα άκρα είναι λεπτά και, σε σχέση με το σώμα, μακριά. Oι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο μέλας, ο καστανός, ο ορφνός, ο φαιός και ο ερυθρόφαιος (κόκκινες τρίχες ανάμεσα στις ψαρές). Oι οπλές είναι σκληρές μαύρου χρώματος. Iδιαίτερα χαρακτηριστικά (άσπρα σημάδια στο μέτωπο και στα πόδια) δεν εμφανίζονται, σπάνια εμφανίζεται ανθυλλίς (μικρό λευκό σημάδι στο μέτωπο). Eίναι πιθανόν η φυλή να έχει υποστεί βελτίωση, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας με άλογα ανατολικού αίματος".

Το σίγουρο είναι πως στην Μινωική περίοδο, το Γιοργαλίδικο άλογο λατρεύτηκε για το χαρακτήρα του την εργατικότητα και την αποδότικότητα του. Υπάρχουν δε παραστάσεις του σε γλυπτά και νομίσματα της περιόδου εκείνης. Ως τόπος της ακμής του, σε επίπεδο παρουσίας και εκτροφής, αφορά στην πεδιάδα της Μεσσαράς στο Ηράκλειο, σε έναν τόπο όπου νοτίως η πεδιάδα προστατεύεται από τα εντυπωσιακά και αρχαίγονα Αστερούσια Όρη και δυτικά από την εντυπωσιακή ακτογραμμή, η οποία δημιουργούσε ένα τείχος προστασίας, όριο της φύσης για να "εγκλωβίζει" την πανίδα της περιοχής. Για τον λόγο αυτό στην Κρήτη το Γιοργαλίδικο άλογο το ονομάζουν και ως άλογο της Μεσαράς.

Πιο είναι το στοιχείο, το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το Άλογο της Κρήτης από τα άλλα;
Ο καλπασμός… Η μοναδική τεχνική καλπασμού που ορίζεται και ως τριποδισμός, που τα κάνει να έχουν σταθερότητα, ταχύτητα και εντυπωσιακή παρουσία κατά την κίνηση τους. Καλπασμός που εξελίχθηκε μέσα στους αιώνες για να βοηθήσει το άλογο να ανεβαίνει στα πλαϊνά των Κρητικών βουνών, να προχωράει με ταχύτητα σε δύσβατους δρόμους προσφέροντας παράλληλα ασφάλεια στον αναβάτη του με ή χωρίς τη σέλα.

Την εποχή της τουρκοκρατίας οι Τούρκοι ονόμαζαν το περπάτημα του ως Rah-Van που σημαίνει Αραβάνι… αυτός δηλαδή που βαδίζει πλαγίως. Το Γιοργαλίδικο Άλογο όταν περπατάει σηκώνει τα δύο δεξιά και κατόπιν τα δύο αριστερά πόδια του.

Η συγκεκριμένη τακτική βαδίσματος και καλπασμού είναι πολύ ασφαλής όχι μόνο για το άλογο αλλά και για τον αναβάτη, διότι δε δέχεται πολλούς κραδασμούς στο σώμα του. Λέγεται πως η μεγάλη αντοχή του Γιοργαλίδικου Αλόγου οφείλεται στον τρόπο που βαδίζει και καλπάζει. Ήταν δε τόσο γνωστή η αντοχή του, που κατά τη διάρκεια του πολέμου εκεί στα βουνά της Αλβανίας το είχαν μεταφέρει για να προσφέρει τις "υπηρεσίες του" στους αγωνιστές του ΟΧΙ του 1940.

Σήμερα πια το Γιοργαλίδικο Άλογο, δε χρησιμοποιείται για εργασίες παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Κυρίως είναι άλογο συντροφιάς, επιδείξεων που όμως ο βασικός στόχος, το κυρίαρχο στοιχείο για την κτήση του από τους Κρητικούς, είναι η διατήρηση της ράτσας. Πριν χρόνια ο πληθυσμός των αλόγων είχε μειωθεί σημαντικά… Σήμερα όμως πρέπει να ξεπερνούν τα 1300 άλογα.

Κάθε χρόνο, κυρίως την πρώτη Κυριακή μετά τον δεκαπενταύγουστο, σε διάφορες γωνιές του νησιού οργανώνονται επιδείξεις για τη συγκεκριμένη ράτσα, οι οποίες συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου ντόπιους, Έλληνες και ξένους.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
 
Read more: http://anoixti-matia.blogspot.com/2011/09/blog-post_5557.html#ixzz1ZWhbbrtB

The Yorgali horse. The oldest European horse breed His relationship with man is almost ideal... His character is the result of any communication with man... He "talks" with his eyes and his "desire" not to tire those who tire him. The reason for the Carnival Horse. A true worker, companion and friend to all those who protect and preserve this breed of horse. The Cretan horse, considered perhaps the most ancient European horse breed, dates back to the Pre-Minoan Era. Known as the Horse of Messara, the Georgalidiko or Yorgalidiko or Cretan Horse is a pure breed that has only lived on the mega island for thousands of years. It does not resemble in any way the impressive presence of an Arabian horse, but it is considered to be the most... strong, sensitive, good-natured and very intelligent horse that does not accept - as owners of this breed say - a lot - a lot. It is relatively short, from 1.40 to 160 in height, quite muscular, with a thin head and legs. Pet horse, in colors mainly dark brown and gray, is an indigenous breed of pet horse of Crete, which does not exist anywhere else in the world. This breed has existed on the island since the pre-Minoan era, as a horse skeleton of the same breed has been found in excavations and is considered the oldest in Europe. Those involved in the breeding of the Yorgalidic Horse have heard theories that say that this horse came from Egypt to Crete or others that want it to come from the Tarpen breed of Russia. During the years of the conquerors who passed through the island, some tried to mate it with Arabian horses mainly to add to its appearance. From experts in the field of horses we learn the following: "The Cretan breed is 1.35 - 1.45 m tall. The head is thin and expressive, the fronto-nasal line straight, the neck thin, the body narrow, the line of the back straight, withers rounded, thighs tight, belly beagle (small girth). Mane abundant and tail very long, but clipped at an early age. Limbs thin and, in relation to body, long. Main colorings are melas, brown, orphan, fawn and red-fawn (red hairs among females). The hooves are hard black in color. Special features (white markings on the forehead and legs) do not appear, rarely anthyllis (small white mark on the forehead). It is possible that the breed has undergone an improvement, during the period of Turkish rule, with horses of eastern blood". What is certain is that in the Minoan period, the Yorgali horse was worshiped for its character, hard work and efficiency. There are representations of him on sculptures and coins of that period. As a place of its heyday, in terms of presence and breeding, it concerns the plain of Messara in Heraklion, in a place where to the south the plain is protected by the impressive and ancient Asterousia Mountains and to the west by the impressive coastline, which created a protective wall, border of nature to "cage" the fauna of the area. For this reason, in Crete, the Yorgali horse is also called the horse of Messara. What is the element, the characteristic that differentiates the Cretan Horse from the others? Galloping... The unique galloping technique also defined as tripping, which makes them have stability, speed and an impressive presence during their movement. A gallop developed over the centuries to help the horse climb the sides of the Cretan mountains, to advance at speed on difficult roads while offering safety to its rider with or without the saddle. At the time of the Turkish occupation, the Turks called his walk as Rah-Van which means Aravani...that is, he who walks sideways. The Fairy Horse when walking raises its two right and then its two left legs. This particular tactic of walking and galloping is very safe not only for the horse but also for the rider, because he does not receive many vibrations in his body. It is said that the great endurance of the Yorgalidic Horse is due to the way it walks and gallops. His endurance was so well known that during the war there in the mountains of Albania he had been transported to offer his "services" to the NO fighters of 1940. Today, the Yorgalidi Horse is not used for work except in very few cases. Mainly it is a horse for companionship, shows, but the main goal, the dominant element for its acquisition by the Cretans, is the preservation of the breed. Years ago the horse population had decreased significantly... But today there must be more than 1300 horses. Every year, mainly on the first Sunday after the 15th of August, in various corners of the island demonstrations are organized for this particular breed, which gather a large crowd of locals, Greeks and foreigners.

Στάχτη

Στάχτη: Τό καλύτερο φυσικό ἀπορρυπαντικό καί ἀπολυμαντικό

Τζάκι και ξύλα ίσον στάχτη και… μπούρμπερη, όπως έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά.Όμως εσύ μπορείς να επωφεληθείς ακόμα και από την ταπεινή τέφρα ή κοινώς στάχτη και αλισίβα, αρκεί να ενημερωθείς για τις απίστευτες αποτελεσματικές και οικολογικές χρήσεις της στη σπιτική καθαριότητα.

Απορρυπαντικό με ιστορία

Η στάχτη είναι πολύ ισχυρό απορρυπαντικό και απολιπαντικό (διαλύει τα λίπη), γιατί περιέχει πολλή ποτάσα. Πολύ πριν φτάσουμε στις «μαγικές» απορρυπαντικές σκόνες με τους μπλε και πράσινους κόκκους, τα πρώτα απορρυπαντικά του προηγούμενου αιώνα παρασκευάζονταν από στάχτη. Οι νοικοκυρές της δεκαετίας του 1930 έπλεναν στο πλυντήριο βάζοντας μια μικρή πάνινη θήκη γεμάτη με στάχτη (ποσότητα 1-2 ποτηριών) κατευθείαν μέσα στη συσκευή τους. Σήμερα υπάρχουν ακόμα χώρες όπου πωλούνται απορρυπαντικά που έχουν ως βάση το νερό και τη στάχτη.

Ποια στάχτη;

Φυσικά μιλάμε για στάχτη που έχει προκύψει από καύση φυσικών, άβαφων ξύλων σε υψηλή θερμοκρασία, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ανοιχτόχρωμη. Με τη βοήθεια μιας σήτας (κόσκινο για αλεύρι) την κοσκινίζεις για να απομακρυνθούν όλα τα κομμάτια του κάρβουνου και να πάρεις όσο πιο ψιλή σκόνη γίνεται, ώστε να μην προκαλέσει γρατζουνιές στα λεία αντικείμενα ή ζημιές στις συσκευές.

Φτιάξε χειροποίητο υγρό απορρυπαντικό

Γέμισε ένα τετράγωνο βαμβακερό πανί με κοσκινισμένη στάχτη (τουλάχιστον 2 μεγάλα ποτήρια) και δέσε το με ένα σφιχτό κόμπο. Βύθισέ το σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βραστό νερό και άφησέ το να βράσει για λίγα λεπτά. Σβήσε τη φωτιά και άσε το μια ώρα μέσα στο νερό. Εναλλακτικά, αντί να βράσεις νερό, άφησέ το να μουλιάσει για 24 ώρες σε μια λεκάνη με νερό ανακατεύοντας κατά διαστήματα. Το διάλυμα που θα προκύψει είναι το φυσικό απορρυπαντικό σου για τα ρούχα. Αν θέλεις να πάρει ένα ελάχιστο φυσικό άρωμα, ρίξε μέσα τρεις σταγόνες από το αιθέριο έλαιο που προτιμάς ή ένα κλωναράκι λεβάντας και ανακάτεψε. Για να πλύνεις ένα ρούχο, άφησέ το να μουλιάσει μέσα στο διάλυμα για αρκετές ώρες και τέλος ξέπλυνε με ζεστό νερό.

Χρήσεις καθαριότητας

• Για να απολυμάνεις τα χέρια σου και να απομακρύνεις τα μικρόβια, πλύνε τα με νερό και στάχτη. Η στάχτη χρησιμοποιείται επίσης ως πρόχειρο μέσο για την επούλωση μικρών πληγών.

• Μπορείς να πλύνεις τα πιάτα με τον πιο φυσικό τρόπο χρησιμοποιώντας νερό, στάχτη και ένα φυσικό θαλάσσιο σφουγγάρι ή ένα φυτικό σφουγγάρι (λούφα).

• Για να καθαρίσεις τον καμένο πάτο ενός μαγειρικού σκεύους (κατσαρόλα, τηγάνι), ρίξε λίγη στάχτη στο σκεύος, γέμισέ το με νερό και βράσε το σε χαμηλή φωτιά για μια ώρα.Μετά άδειασε το, τρίψε τον πάτο με σφουγγάρι ή βούρτσα και θα καθαρίσει.

• Για να καθαρίσεις το τζάμι του φούρνου, πάρε ένα υγρό πανί ή ένα μαλακό σφουγγάρι, βούτηξέ το στη στάχτη, τρίψε με αυτό το γυαλί και στη συνέχεια ξέπλυνε μόνο με νερό.

• Το ίδιο ισχύει επίσης για ασημικά και ρολόγια χειρός με μεταλλικό μπρασελέ: Τρίψε τα με βρεγμένο πανί βουτηγμένο στη στάχτη, καθάρισε με νερό, σκούπισε με ένα μαλακό, καθαρό πανί και θα λάμψουν σαν καινούργια.

• Για να φτιάξεις μια μικρή ποσότητα υγρού απορρυπαντικού για το πλυντήριο, ρίξε 4 κουταλιές της σούπας κοσκινισμένη στάχτη μέσα σε ένα χάρτινο φίλτρο του καφέ και τοποθέτησέ το στην καφετιέρα βάζοντας στο δοχείο της καφετιέρας 1 λίτρο νερό. Βάλε το μηχάνημα να δουλέψει σαν να έφτιαχνες καφέ. Το κιτρινωπό υγρό που θα προκύψει μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας μέσα στο πλυντήριο. Τα ρούχα θα καθαρίσουν και θα απαλλαχθούν από κάθε μυρωδιά.

• Για να καθαρίσεις λιπαρούς λεκέδες σε υφάσματα ρουχισμού ή επίπλωσης, πασπάλισε τον λεκέ με στάχτη και αργότερα σκούπισε με ψίχα ψωμιού ή απορροφητικό σφουγγάρι.

Για φυτά και έντομα

• Χρησιμοποίησε λίγη στάχτη ως λίπασμα και εντομοκτόνο στο χώμα των φυτών.

• Σταμάτησε τις βόλτες των μυρμηγκιών μέσα στο σπίτι βάζοντας λίγη στάχτη στην είσοδο της φωλιάς τους. Και άλλα ενοχλητικά έντομα και μικρά τρωκτικά θα ενοχληθούν επίσης με την παρουσία στάχτης σε γωνίες και άλλα σημεία όπου τους αρέσει να κρύβονται.
Golden Magazine

Η ΜΑΓΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ της Εύης Αγγελακοπούλου

μαγεία από το σπίτι στο χωριό (φ.Μ.Κυμάκη)

πηγή: http://www.onestory.gr/post/29112038851
Η ΜΑΓΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
της Εύης Αγγελακοπούλου

Καθόταν σε ένα απομονωμένο παγκάκι. Μακριά από κόσμο και φασαρία. Στο χέρι της, ένα ποτό σε πλαστικό ποτήρι. Σκοτάδι. Πιο μακριά τα φώτα του Δήμου, των σπιτιών και των bars. Ήταν σαν να είχε ανάψει μικρά κεριά γύρω της. Απλά κοιτούσε την θάλασσα. Δεν ονειροπολούσε, δεν σκεφτόταν. Απλά κοιτούσε την θάλασσα. Δεν ήταν δύσκολή. Ήταν απαιτητική.
- Μπορώ να κάτσω; Την ρώτησε.
- Μπορώ να πω όχι;
- Μπορείς. Της είπε χαμογελώντας.
- Μπορείς.
Κάθισε δίπλα της λίγο διστακτικά. Δεν ήταν κοινωνικός. Ήταν ρομαντικός. Ύστερα από δύο, τρία λεπτά…
- Μιχάλης.
- Νεφέλη. Του απάντησε παγωμένα.
- Χάρηκα. Της είπε λίγο αμήχανα.
- Βιάζεσαι. Βιάζεσαι να χαρείς. Τόσο μεγάλη ανάγκη το έχεις;
- Ορίστε;
- Δεν είναι υποκριτικό να λέμε ΄΄χάρηκα΄΄, όταν γνωρίζουμε κάποιον; Δεν με ξέρεις. Δεν ξέρεις. Και δεν χάρηκες.
- Εγώ πάντως χάρηκα. Εσύ όχι; Την ρώτησε για να συνεχίσει την συζήτηση.
- Δεν ξέρω ακόμα. Θα δείξει. Και έφερε το πλαστικό ποτήρι στο στόμα της.
- Από τι εξαρτάται;
- Από πολλά.
- Όπως;
- Αν βαρεθώ ή όχι.
- Και αν βαρεθείς;
- Θα σου το πω. Του απάντησε η Νεφέλη ενώ ο Μιχάλης γέλασε ελαφρά και την ρώτησε αν έτσι κάνει πάντα με τους ανθρώπους και αν όντως θα του το έλεγε τόσο ευθέως.
- Πως αλλιώς; Του απάντησε η Νεφέλη. Οι στιγμές είναι πολύτιμες για να βαριόμαστε και να τις αναλώνουμε με αυτόν τον τρόπο. Και ο άλλος απέναντί μας έχει το δικαίωμα να ξέρει. Αλλιώς θα είναι σαν σε κοροϊδεύω . Έτσι είμαστε κερδισμένοι και οι δύο. Εγώ γιατί δεν θα βαριέμαι πια και εσύ γιατί θα κάνεις κάτι για αυτό και γιατί δεν θα σε κοροϊδεύω πια κάνοντάς σε να πιστεύεις ότι περνάω καλά.
Πόσο δίκιο είχε, σκέφτηκε ο Μιχάλης αλλά δεν της το είπε. Τον είχε αφοπλίσει αυτή η ειλικρίνεια της Νεφέλης. Αλλά κατά βάθος τον είχε γοητεύσει.
- Και αν τις αναλώνουμε; Την ρώτησε.
- Τότε ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Εγώ αν δεν μπορώ να τις αποφύγω τις αφήνω στην άκρη κρατώντας ότι μπορώ από αυτές.
- Άλλοι όμως βαριούνται μια ζωή. Την ίδια τους την ζωή.
- Πρόβλημά τους.
- Περίμενα καλύτερη απάντηση. Της είπε ο Μιχάλης για να την προκαλέσει. Είχε αρχίσει να του αρέσει ο τρόπος που μίλαγε.
- Νομίζω ότι ξέρεις τι θα απαντούσα. Ότι θα απαντούσες και εσύ και ο καθένας. Ζωή χωρίς ζωή. Φόβος για ζωή. Και δεν τους λυπάμαι και καθόλου.
Τελειώνοντας την φράση της η Νεφέλη συνειδητοποίησε ότι είχε αρχίσει να απολαμβάνει την κουβέντα έτσι όπως εξελισσόταν, αν και στην αρχή εκνευρίστηκε που κάποιος εισχώρησε στην ησυχία της με αυτόν τον τρόπο.
- Δεν ξέρω αν θα απαντούσα έτσι εγώ. Είπε ο Μιχάλης.
- Η ουσία μετράει και όχι οι λέξεις. Ο τρόπος που ζεις ίσως είναι η απάντησή σου σε αυτούς τους ανθρώπους. Ίσως είσαι ένας από αυτούς.
- Δεν ξέρω αν είμαι αλλά θα ήθελα να ξέρω αν τελικά με βαριέσαι.
- Δεν ξέρω αν σε βαριέμαι. Ξέρω όμως ότι την στιγμή αυτή δεν την βαριέμαι. Μου αρέσει η συζήτηση όπως εξελίσσεσαι αν και στην αρχή εκνευρίστηκα που κάποιος χάλασε την ησυχία μου.
- Τι πρέπει να κάνω για να με βρεις ενδιαφέρων;
Η Νεφέλη γέλασε.
- Εκεί είναι η μαγεία. Στο να μη σου πω
Η φωνή της είχε γλυκάνει. Και μιλώντας για μαγεία φάνηκε να διψάει αλλά και να αναζητάει για αυτήν. Προκαλούσε τα πάντα γύρω της για να την βρει. Μπορεί να μην ήταν σκοπός της ζωής της αυτό αλλά σίγουρα ήταν στόχος. Να βρίσκει παντού μαγεία.
- Υπάρχει μαγεία; Την ρώτησε ο Μιχάλης.
- Φυσικά! Παντού! Άνοιξε τα μάτια σου. Τα έχεις κλειστά και βλέπεις μόνο αυτό που ξέρεις ότι θα δεις και όχι αυτά που όντως πρέπει να δεις. Βλέπεις αυτά που σου έχουν μάθει να βλέπεις και αυτά που ξέρεις ότι θα δεις και όχι αυτά που η ζωή θέλει να σου δείξει.
- Μιλάς πολύ ιδιαίτερα, διαφορετικά.
- Εσύ θα έλεγα ότι δεν μιλάς. Ρωτάς.
- Αυτό έχω ανάγκη αυτή την στιγμή. Της απάντησε ο Μιχάλης
Έχω ανάγκη να χαλαρώσω και να φύγω λίγο από τον δικό μου κόσμο και να μπω στον κόσμο κάποιου άλλου. Όπως εσύ. Κάθεσαι εδώ με ένα ποτό στο χέρι, δίπλα στην θάλασσα και την κοιτάς. Αυτό έχεις ανάγκη. Δεν διαφέρουμε και πολύ. Καλύπτουμε τις ανάγκες μας.
- Δεν είμαι μόνη μου. Του απάντησε κοιτώντας τον για πρώτη φορά.
Είσαι εσύ εδώ. Εσύ κατάφερες να διακόψεις αυτό που είχα ανάγκη αλλά μου έδειξες και κάτι άλλο που δεν είχα καταλάβει ότι χρειαζόμουν. Να μιλήσω. Εγώ δεν έχω καταφέρει βέβαια ακόμα να σε κάνω να μιλήσεις αλλά ούτε μάλλον και να χαλαρώσεις.
- Κάποιες φορές χαλαρώνουμε χωρίς καν να καταλαβαίνουμε το πώς. Και το μυαλό μου αυτή την λίγη ώρα έφυγε από τον κόσμο μου. Επισκέφτηκε έναν άλλον. Ίσως τον δικό σου. Δεν είναι γνωστό το μέρος. Δεν είναι οικεία αλλά είναι όμορφα εκεί. Διαφορετικά. Ξεκούραστα.
- Πού ήταν πριν; Ρώτησε η Νεφέλη.
- Ήταν κάπου σκοτεινά. Στενά. Δεν ήθελα να είναι εκεί. Αλλά πήγε μόνο του. Χωρίς να το θέλω. Δεν ήταν άνετα. Προσπάθησα να το πάρω και να το πάω αλλού. Αλλά δεν μπορούσα. Πήρα αυτό που μπορούσα, το σώμα μου. Και το έφερα εδώ. Το σώμα μου συνάντησε εσένα και στην συνέχεια σε συνάντησε και το μυαλό μου.
- Το μυαλό δεν πρέπει να μένει στάσιμο. Είπε η Νεφέλη. Πρέπει να ταξιδεύει, να γυρνάει, να φωτίζεται και να σκοτεινιάζει, να δουλεύει αλλά και να κάνει διακοπές.
- Συχνά αναρωτιέμαι αν εμείς αφήνουμε το μυαλό μας σε σκοτεινά μέρη. Αν εμείς δεν επιτρέπουμε το φως. Και αν δεν το επιτρέπουμε; Είναι τα συναισθήματά μας το εμπόδιο;
- Τον ίδιο προβληματισμό έχω και εγώ. Είπε η Νεφέλη και πλέον ήταν σίγουρη. Της άρεσε η παρέα του Μιχάλη.
- Νομίζεις ότι θα βρούμε ποτέ απάντηση σε αυτό;
- Δεν ξέρω. Ίσως. Κάτι θα έρθει να μας αποκαλύψει την απάντηση. Ίσως η διαδικασία της αναζήτησής της ίσως είναι πιο ενδιαφέρουσα και από την ίδια την απάντηση. Και αν βρούμε την απάντηση; Θα μας αρέσει;
Σιωπή. Και δύο σκεφτόντουσαν. Δεν υπήρχε αμηχανία σε αυτήν την σιωπή. Ήταν κάτι το πολύ φυσικό.
- Είναι σαν τις Παρασκευές. Είπε ο Μιχάλης σπάζοντας την σιωπή. Η Παρασκευή είναι η αγαπημένη μου μέρα. Δεν ξέρω αν το Σαββατοκύριακο μου θα είναι καλό. Αλλά θέλω να έρθει. Θέλοντας να περάσω καλά μπαίνω σε μια διαδικασία που μου δίνει χαρά. Μερικές φορές βέβαια η προσμονή, μου δίνει περισσότερη χαρά και από το ίδιο το Σαββατοκύριακο.
- Κάπως έτσι. Του απάντησε η Νεφέλη χαμογελώντας γλυκά.
Και κοιτάζοντας το ρολόι της είπε στον Μιχάλη ότι ήταν ώρα να φύγει. Και ο Μιχάλης την συνόδευσε μέχρι το αυτοκίνητό της που ήταν σχετικά κοντά.
- Καληνύχτα και ‘’χάρηκα’’. Είπε χαμογελώντας η Νεφέλη.
- Και εγώ. Καληνύχτα και χάρηκα πολύ. Από την αρχή. Μάλλον άφησα την ζωή να μου δείξει αυτό που θέλει. Λίγη μαγεία.
Η Νεφέλη χαμογέλασε και έσκυψε λίγο το κεφάλι σαν να ντρεπόταν λίγο.
- Τα λέμε. Του είπε μπαίνοντας στο αυτοκίνητο.
- Το ξαναζούμε.
Και έτσι ακριβώς έγινε.
Το ξαναέζησαν.
.
Η Εύη Αγγελακοπούλου ζει στον κόσμο της. Κάποιες φορές είναι όμορφα εκεί. Κάποιες άλλες όχι. Κάποιες φορές ο πραγματικός κόσμος της φαίνεται άδικος και άσχημος και θέλει να δίνει λίγο από τον δικό της μέσω της γραφής.
[ ιστολόγιο ] [ e-mail ]