Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Τι χρειαζόμαστε:

800 γρ. καλαμάρια μέτρια ή μεγάλα ολόκληρα,φρέσκα η κατεψυγμένα Για τη γέμιση:

2 κ.σ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
2 κ.σ. άνηθος ψιλοκομμένος
1 μικρό κρεμμύδι ξερό τριμμένο
2 σκελίδες σκόρδου
1 κ.σ. μουστάρδα απαλή
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
3 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Για το λαδολέμονο:

2/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
χυμός και ξύσμα από 2 μικρά λεμόνια (κατά προτίμηση ακέρωτα)
1/2 κ.. γλ. πάπρικα (προαιρετικά)
1/2 κ.. γλ. ρίγανη
1/2 κ. γλ. θυμάρι

Πως το κάνουμε

Διαβάστε περισότερο: Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά http://www.sintagespareas.gr/sintages/psita-kalamaria-gemista-me-aromatika.html#ixzz22OmhHSws

Ασπασία Μάνου

 

7 Αυγούστου 1972  πέθανε: Ασπασία Μάνου πριγκίπισσα της Ελλάδος

Η Ασπασία Μάνου (1896-1972), σύζυγος του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ των Ελλήνων, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Σεπτεμβρίου 1896. Ήταν κόρη του Πέτρου Μάνου και της Ελένης Αργυροπούλου, εγγονής του Περικλή Αργυρόπουλου. Η οικογένεια της Ασπασίας είχε τίτλους που την κατέτασσαν στην τότε αριστοκρατία. Και από τις δύο πλευρές είχε ρίζες Φαναριώτικες (με απώτερη καταγωγή από την Καστοριά της Μακεδονίας), που έφθαναν μέχρι τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η μητέρα της είχε διαζευχθεί τον Πέτρο Μάνο, από τον οποίο είχε αποκτήσει και μία άλλη κόρη, τη Ρωξάνη. Πολύ αργότερα ο Μάνος θα νυμφευτεί -για δεύτερη φορά- μία καλλονή της Αθήνας, τη Σοφία Τομπάζη, εγγονή του Γεωργίου Τομπάζη. Απέκτησαν την κατά είκοσι χρόνια νεότερη ετεροθαλή αδελφή της Ασπασίας, την κορυφαία χορογράφο Ραλλού Μάνου.

Αλέξανδρος και Ασπασία

Το ειδύλλιό της με τον μετέπειτα Βασιλιά Αλέξανδρο άρχισε το 1915. Τον Σεπτέμβριο του επόμενου έτους, όταν εκείνος της υποσχέθηκε γάμο, πολύ τολμηρό για την εποχή, δεν φανταζόταν ότι επρόκειτο να γίνει Βασιλιάς. Εκείνος όμως ήταν αποφασισμένος να τηρήσει την υπόσχεσή του, παρά την άρνηση του πατέρα του Κωνσταντίνου Α', ο οποίος τότε βρισκόταν στην εξορία, αλλά και στους δισταγμούς του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος επιδίωκε τον γάμο του Αλέξανδρου με την Βασιλική Πριγκίπισσα της Αγγλίας. Η τέλεση του μοργανατικού γάμου έγινε το φθινόπωρο του 1919. Η ρομαντική ιστορία είχε δραματικό τέλος με τον τραγικό θάνατο του Βασιλιά Αλέξανδρου στις 25 Οκτωβρίου 1920. Η μητέρα του Βασίλισσα Σοφία εθλίβη βαθύτατα, είναι δε χαρακτηριστικό ότι χάρη στην επιμονή της η τελευταία πράξη που υπέγραψε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ και από τα πρώτα διατάγματα του Βασιλιά Γεωργίου Β΄ το 1922 ήταν η αναγνώριση του γάμου εκείνου. Χρειάστηκε εν τούτοις να περάσουν δέκα και πλέον έτη για την νομική τακτοποίηση στα τέλη του 1936.

Ο τάφος της Ασπασίας Μάνου στο Τατόι
Χήρα του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄

Απέκτησε με τον Βασιλιά Αλέξανδρο μία θυγατέρα (γεννήθηκε πέντε μήνες μετά τον θάνατό του), την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα (25 Μαρτίου 1921 - 30 Ιανουαρίου 1993), η οποία παντρεύτηκε τον Βασιλιά Πέτρο Β΄ της Γιουγκοσλαβίας (1923-1970), ο οποίος βασίλευσε μετά από τη δολοφονία του πατέρα του (1934), Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας, με Αντιβασιλέα τον Πρίγκιπα Παύλο. Όταν ο Αντιβασιλέας το 1941 συνεννοήθηκε με τον Χίτλερ, προκάλεσε εξέγερση του λαού. Ο Πέτρος ανέλαβε τότε επίσημα ως Βασιλιάς (είχε συμπληρώσει τα 18 έτη), αλλά μετά τη γερμανική εισβολή αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αγγλία. Εκεί, το 1944, νυμφεύθηκε την κόρη της Ασπασίας Μάνου και του Βασιλιά Αλέξανδρου Α΄ και απέκτησαν τον σημερινό διεκδικητή του σερβικού θρόνου, Πρίγκιπα Διάδοχο Αλέξανδρο Β΄ της Σερβίας.

Η Ασπασία με την επιβολή της Δικτατορίας το 1967, έφυγε μαζί με τη κόρη της και έζησε στην Ιταλία και την Αγγλία.

Πέθανε στη Βενετία της Ιταλίας στις 7 Αυγούστου 1972 και τα οστά της, μαζί με αυτά της κόρης της Αλεξάνδρας, μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι, το 1993, από τον εγγονό της, Πρίγκιπα Διάδοχο της Σερβίας, Αλέξανδρο Β΄.

Παρίσι Μπλούζ

 
Παρίσι Μπλούζ

«Αν ήμασταν οι ήρωες κάποιου μυθιστορήματος, αυτό θα ήταν τριλογία, το "Μαύρο Αλγέρι", η "Κόκκινη Μασσαλία", το "Μπλε Παρίσι"...»
Στο Παρίσι λοιπόν, το 1970, στον απόηχο του Μάη του 68. Στο Παρίσι των μαοϊκών που ζουν την ψευδαίσθηση της επανάστασης, των ξεπεσμένων αριστοκρατών, των γερασμένων πια αλλά αμετανόητων παρακρατικών της OAS, της κατεδάφισης της παραδοσιακής Κεντρικής Αγοράς του Παρισιού (Λεζ Αλ). Εδώ θα ξαναβρούμε τον Πάκο Μαρτίνεθ, στο αστυνομικό τμήμα της Βενσέν. Με τις αναμνήσεις και τις ενοχές του. Δυο γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, μια δολοφονία στο Πανεπιστήμιο της Βενσέν και η έξαρση της δράσης της Προλεταριακής Αριστεράς, θα οδηγήσουν τον Πάκο να διεισδύσει, παριστάνοντας τον φοιτητή, στους αριστερίστικους κύκλους της Βενσέν και να αναζητήσει απαντήσεις στον σκοτεινό βυθό του μαοϊκού κινήματος. Η Βενσέν, ένα πειραματικό πανεπιστήμιο ανοιχτό σε όλους, οι κινηματογραφικές αίθουσες με τις παθιασμένες συζητήσεις των σινεφίλ, τα sex shops, οι δρόμοι του Παρισιού, είναι οι τόποι όπου διαδραματίζεται το τρίτο μέρος της νουάρ τριλογίας του Αττιά, σε μια ατμόσφαιρα που υπογραμμίζουν οι ρυθμοί και το πάθος της μουσικής μπλουζ. Ο Πάκο, αφοπλιστικός στη μοναξιά και τη μελαγχολία του, αναζητά -και δημιουργεί- τον εαυτό του μέσα στην κοινωνία που ζει, και παίρνει τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής του. Ο Αττιά, για μία ακόμη φορά, συμπλέκει το κοινωνικό και το ιδιωτικό, το ιστορικό και το προσωπικό, τον κινηματογράφο και την ψυχανάλυση. Θέτει ερωτήματα για τους κώδικες αξιών, το καλό και το κακό και τις γκρίζες ζώνες ανάμεσά τους. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική αξιοπρέπεια και τη δειλία; Την πολιτική στράτευση και την παραβατικότητα; Τη λογική και την παράνοια; Σε μια αφήγηση όπου το παρελθόν διατρέχει συνεχώς το παρόν, με δεξιοτεχνία και χιούμορ, ο συγγραφέας παρακολουθεί την πόλη που αλλάζει πρόσωπο, τη νεολαία που ζει τη σεξουαλική επανάσταση, και κλείνει με συναρπαστικό τρόπο τον κύκλο που άνοιξε με το "Μαύρο Αλγέρι".

7 Αυγούστου 1929....

7 Αυγούστου 1929....
Iδρύεται στο Ηράκλειο της Κρήτης το αθλητικό σωματείο Εργοτέλης, που πήρε την ονομασία του από τον αρχαίο κρητικό ολυμπιονίκη.

Ο Γ.Σ. Εργοτέλης είναι ιστορικό αθλητικό σωματείο με έδρα το Ηράκλειο Κρήτης. Το όνομα της ομάδας προέρχεται από τον αρχαίο Κρητικό αθλητή Εργοτέλη, που στέφθηκε ολυμπιονίκης το 472 π.Χ.. Επίσημο έτος ίδρυσής του είναι το 1929 και αγωνίζεται με χρώματα το κίτρινο και το μαύρο. Διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου, ανδρικό και γυναικείο, καθώς και τμήματα καλαθοσφαίρισης όλων των ηλικιών.

Εργοτέλης ιδρύθηκε στις 7 Αυγούστου 1929. Είναι η δεύτερη (χρονολογικά) ποδοσφαιρική ομάδα του Ηρακλείου (μετά τον ΟΦΗ) που έχει αντιπροσωπεύσει την πόλη στο πρωτάθλημα της Superleague. Η ομάδα αγωνιζόταν για αρκετά χρόνια στα τοπικά πρωταθλήματα του Νομού Ηρακλείου και στην Δ΄ Εθνική, αγωνιζόταν σποραδικά στην Γ΄ Εθνική αλλά και στην Β΄ Εθνική την σεζόν 1970-71. Το 2003 μετά από 32 χρόνια η ομάδα ανέβηκε ξανά στην Β΄ Εθνική και την αμέσως επόμενη σεζόν 2003-04 πετυχαίνει την άνοδο της για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Superleague. Δεν καταφέρνει να κρατηθεί στην μεγάλη κατηγορία την επόμενη σεζόν το 2004-05 και επιστρέφει στην Β΄ Εθνική. Την σεζόν 2005-06 η ομάδα επιστρέφει άμεσα στην Superleague κατακτώντας το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής. Ο Εργοτέλης τις τέσσερις επόμενες σεζόν καθιερώθηκε στην κορυφαία κατηγορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου κατακτώντας μάλιστα την 8η θέση με 39 βαθμούς τη σεζόν 2010-2011 που είναι και η καλύτερη θέση στην ιστορία της ομάδας. Δύο φορές έχει καταλάβει την 9η θέση τις σεζόν 2006-07 και τις σεζόν 2008-09 ενώ τη σεζόν 2009-2010 αναδείχθηκε στην 11η θέση. Τη σεζόν 2011-2012 υποβιβάστηκε στη Football League καταλαμβάνοντας τη 14η θέση. Την επόμενη σεζόν επιστρέφει στη Super league παίρνοντας τη 2η θέση.
http://el.wikipedia.org/wiki/Γ.Σ._Εργοτέλης_Ηρακλείου

Η πρόσληψη λιπαρών από τα παιδιά

 
Η πρόσληψη λιπαρών από τα παιδιά

 Η πρόσληψη λιπαρών από τα παιδιά
Η διάκριση μεταξύ «καλών» και «κακών» αφορά και τις μικρές ηλικίες
Δεν είναι λίγες οι μητέρες εκείνες που προβληματίζονται σχετικά με το αν το παιδί τους πρέπει να καταναλώνει λίπος και, αν ναι, για το ποια θα πρέπει να είναι η πηγή αυτού. Η αλήθεια είναι ότι τα λιπαρά έχουν ψευδώς αποκτήσει τη φήμη του «κακού».

Στην πραγματικότητα όμως, κάποια από αυτά μας είναι απολύτως απαραίτητα σε κάθε ηλικία και δη στην παιδική, όπου η ανάπτυξη έχει τον κύριο λόγο. Ας κάνουμε, λοιπόν, πιο ξεκάθαρους τους λόγους για τους οποίους το παιδί πρέπει να καταναλώνει λιπαρά, τις συνιστώμενες ποσότητες για κάθε ηλικία, τις σωστές αλλά και τις λάθος πηγές λιπαρών.

Καλά και κακά λιπαρά

Οι μητέρες θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεχωρίζουν τα «κακά λιπαρά» και τα «καλά λιπαρά». Τα πρώτα αναφέρονται στα κορεσμένα και τα υδρογονωμένα (trans) λίπη. Είναι αυτά των οποίων η κατανάλωση έχει «κατηγορηθεί» για αυξημένη συσχέτιση με εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων, καθώς και άλλων παθήσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.

Ελέγχετε την ετικέτα τροφίμων για αυτά τα λιπαρά. Έχετε στο μυαλό σας ότι, τα τρόφιμα που περιέχουν τα συγκεκριμένα λιπαρά οξέα είναι συνήθως θερμιδικά «πυκνά», αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης αυξημένου βάρους και παχυσαρκίας.

Τα δεύτερα είναι κυρίως τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, με πιο σημαντικά τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα.

Η πρόσληψη πολυακόρεστων λιπαρών οξέων από μόνη της, αλλά και η προτίμηση αυτών έναντι των κορεσμένων, βελτιώνει τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης και συνεπώς τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών και άλλων παθήσεων. Παρόμοια δράση έχουν και τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Μπορεί κάποιοι να σκεφτείτε ότι ένα παιδί είναι αρκετά μικρό για να τον απασχολούν χρόνιες παθήσεις όπως αυτές που προαναφέραμε. Αν και δεν είναι πάντα έτσι, τα παιδιά έχουν έναν επιπλέον λόγο να τα καταναλώνουν, καθώς αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στη σωστή ανάπτυξή τους.

Πιο συγκεκριμένα, το α-λινολεϊκό (ω-3 λ.ο.) και το λινελαϊκό οξύ (ω-6 λ.ο.) αποτελούν δομικά συστατικά των κυττάρων και η πρόσληψή τους από την τροφή θεωρείται απαραίτητη, καθώς το ανθρώπινο σώμα δεν τα συνθέτει.

Η πρόσληψη λίπους είναι επίσης ευεργετική, επειδή σε αυτό περιέχονται συστατικά απαραίτητα και χρήσιμα για την υγεία των παιδιών, όπως οι λιποδιαλυτές βιταμίνες (Α, D, E, K). Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το λίπος βελτιώνει τη γεύση ενός τροφίμου και το κάνει πιο θελκτικό για τα παιδιά.

Τι ποσότητα λιπαρών οξέων εξασφαλίζουν την υγεία του παιδιού;

Τους πρώτους 6 μήνες της ζωής ενός παιδιού, η πρόσληψη λίπους μέσω του θηλασμού αποτελεί το 50% της ενεργειακής του πρόσληψης. Από τη στιγμή που ξεκινά η συμπληρωματική χορήγηση τροφής, έως και τα 2 πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού, η σύσταση για πρόσληψη λίπους είναι 35% της ενεργειακής πρόσληψης, ενώ στη συνέχεια μειώνεται στο 25-35%.

Όσον αφορά στη σύσταση του λίπους, η πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών οξέων θα πρέπει να παραμένει μικρότερη του 8% της συνολικής ενέργειας, ενώ εάν η πρόσληψη πολυακόρεστων λιπαρών οξέων αποτελεί το 11% της ενέργειας, θεωρείται επαρκής (σε παιδιά μικρότερα των 2 ετών η επαρκής πρόσληψη είναι 15% της ενέργειας).

Συγκεκριμένα, για τα απαραίτητα λιπαρά οξέα, η συνιστώμενη πρόσληψη α-λινολεϊκού και λινελαϊκού οξέος είναι κατά προσέγγιση 0,3% και 3%, αντίστοιχα. Αντίθετα, η πρόσληψη trans λιπαρών δεν πρέπει να ξεπερνά το 1% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης. Το υπολειπόμενο ποσοστό λίπους θα πρέπει να προέρχεται από μονοακόρεστα λιπαρά.

Πώς θα εντάξουμε όλα αυτά στη διατροφή του παιδιού;

Πιθανόν, οι μέχρι τώρα πληροφορίες να φαντάζουν δύσκολες στην υλοποίησή τους. Στην πραγματικότητα όμως δεν απαιτούν τίποτα παραπάνω από έναν απλό προγραμματισμό!

Για ένα υγιές παιδί λοιπόν, χωρίς ειδικές διατροφικές απαιτήσεις, ας δούμε, κάποιες απλές οδηγίες που θα μας λύσουν τα χέρια:

- Αποφεύγουμε/μειώνουμε την κατανάλωση ζωικού λίπους, όπως βούτυρο, ορατό λίπος κρέατος, λουκάνικα, τυριά.

- Αντί του βουτύρου προτιμάμε τη φυτική μαργαρίνη (μαλακή) που είναι και καλή πηγή απαραίτητων ω-λιπαρών λόγω των προσεκτικά επιλεγμένων φυτικών ελαίων.

- Προτιμάμε την κατανάλωση ημι-αποβουτυρωμένου γάλακτος.

- Δίνουμε μεγάλη έμφαση στην κατανάλωση ψαριών, τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα.

- Αποφεύγουμε τα «έτοιμα» τρόφιμα, τα οποία είναι συνήθως πλούσια σε υδρογονωμένα λιπαρά και θερμίδες, σε αντίθεση με το αγνό σπιτικό φαγητό.

- Μειωμένη πρέπει να είναι επίσης και η πρόσληψη γλυκών. Σε περίπτωση που το παιδί μας ζητάει γλυκό, προτιμάμε το παστέλι, λίγη σοκολάτα υγείας, κάποιο γλυκό του κουταλιού και όλα αυτά σε μικρές ποσότητες.

- Εντάσσουμε στο διαιτολόγιο του παιδιού καρπούς, όπως αμύγδαλα, καρύδια και ηλιόσπορους καθώς και έλαια όπως το ηλιέλαιο.

- Μαγειρεύουμε κυρίως με ελαιόλαδο, που μας προσφέρει μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία σε υψηλές θερμοκρασίες οξειδώνονται δυσκολότερα σε σχέση με τα λιπαρά οξέα άλλων ελαίων.

- Αποφεύγουμε τα τηγανητά τρόφιμα.

Ένα ισορροπημένο και υγιεινό διαιτολόγιο, ενισχυμένο με τα παραπάνω τρόφιμα είναι ικανό να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού σας σε καλής ποιότητας λίπος.

Σαφώς κάθε παιδί έχει συγκεκριμένες ανάγκες και αν θέλετε να πιο εξατομικευμένες συμβουλές ή παρακολούθηση του παιδιού σας μπορείτε να απευθυνθείτε στον πτυχιούχο διαιτολόγο - διατροφολόγο της περιοχής σας.

mednutrition.gr

Ακτή Ελεφαντοστού

 

Η Ακτή Ελεφαντοστού (γαλλικά: République de Côte d'Ivoire) είναι χώρα της δυτικής Αφρικής με έκταση 322.460 τ.χλμ. και πληθυσμό 26.453.542 κατοίκους[3] σύμφωνα με επίσημη εκτιμήση για το 2020[2]. Συνορεύει στα ανατολικά με την Γκάνα, στα βόρεια με την Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, στα δυτικά με τη Γουινέα και τη Λιβερία και βρέχεται στα νότια από τον κόλπο της Γουινέας. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Γιαμουσσούκρο, ενώ μεγαλύτερη πόλη και οικονομική πρωτεύουσα είναι το Αμπιτζάν. Η χώρα τα τελευταία χρόνια σπαράσσεται από εμφυλίους και πραξικοπήματα.

Ιστορία

Λίγα είναι γνωστά για την Ακτή Ελεφαντοστού πριν την άφιξη πορτογαλικών πλοίων γύρω στη δεκαετία του 1460. Οι διάφορες εθνότητες της χώρας προέρχονται από γειτονικές περιοχές: οι Κρου ήρθαν από τη Λιβερία γύρω στο 1600, οι Σενούφο και οι Λόμπι κατέβηκαν νότια από την Μπουρκίνα Φάσο και το Μαλί. Το 18ο και 19ο αιώνα, ο λαός των Άκαν, μαζί και οι Μπαουλέ, μετανάστευσαν από την Γκάνα στο ανατολικό τμήμα της χώρας, ενώ οι Μαλίνκε από τη Γουινέα εγκαταστάθηκαν στα βορειοδυτικά.
Γαλλικός αποικισμός

Συγκριτικά με τη γειτονική Γκάνα, η Ακτή Ελεφαντοστού υπέφερε λιγότερο από το δουλεμπόριο. Τα ευρωπαϊκά εμπορικά και δουλεμπορικά πλοία προτιμούσαν άλλες παράκτιες περιοχές με καλύτερα λιμάνια. Τη δεκαετία 1840, η Γαλλία δελέασε τους τοπικούς αρχηγούς να εκχωρήσουν μονοπώλιο κατά μήκος της ακτής στους Γάλλους εμπόρους. Μετέπειτα, οι Γάλλοι κατασκεύασαν ναυτικές βάσεις για τον αποκλεισμό εμπόρων άλλων κρατών και ξεκίνησαν συστηματική κατάκτηση του εσωτερικού, η οποία πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1890, ύστερα από ένα μακροχρόνιο πόλεμο εναντίον δυνάμεων Μαντίνκα, κυρίως από την Γκάμπια. Μέχρι και το 1917 συνεχίστηκε ο ανταρτοπόλεμος από τους Μπαουλέ κι άλλες ομάδες στα ανατολικά.

Ο κύριος σκοπός της Γαλλίας ήταν να τονώσει την παραγωγή των εξαγώγιμων προϊόντων. Η Ακτή Ελεφαντοστού ήταν η μόνη χώρα της Δυτικής Αφρικής με μεγάλο αριθμό «αποίκων», καθώς οπουδήποτε αλλού στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, Γάλλοι και Άγγλοι υπήρχαν κυρίως γραφειοκράτες. Κατά συνέπεια, το ένα τρίτο των φυτειών κακάο, καφέ και μπανάνας βρισκόταν στα χέρια Γάλλων πολιτών. Καταναγκαστικά έργα στις φυτείες αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας.

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χιλιάδες κάτοικοι της χώρας εστάλησαν στα πεδία μάχης στην Ευρώπη και τη Βόρειο Αφρική[εκκρεμεί παραπομπή]. Πριν το τέλος του πολέμου, οι ντόπιοι πληθυσμοί αρχίζουν σιγά σιγά να οργανώνουν τον αγώνα για την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ανεξαρτησία. Μετά το 1945, οι κάτοικοι της Ακτής του Ελεφαντοστού συμμετέχουν στις πρώτες δημοτικές εκλογές και, όπως και στις άλλες γαλλικές αποικίες, η πολιτική ζωή οργανώνεται.

Από το τέλος της δεκαετίας του 1990, αρκετές πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις, μεταξύ άλλων η φυλάκιση διάφορων μελών της αντιπολίτευσης δηλητηριάζουν το κλίμα. Το 1999, δυσαρεστημένοι στρατιώτες ρίχνουν τη κυβέρνηση του Ανρί Κονάν-Μπεντιέ και βάζουν έναν στρατηγό ως αρχηγό της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αυτή γράφει νέο σύνταγμα με τη συνεργασία διάφορων πολιτικών κομμάτων και διοργανώνει το 2000 προεδρικές εκλογές. Μετά από πολλές ταραχές, το Ανώτατο δικαστήριο της χώρας ανακοινώνει τη νίκη του Λοράν Γκμπαγκμπό. Το 2002, στρατιώτες από την Μπουρκίνα Φάσο προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο σε μεγάλες πόλεις στο βόρειο μέρος της χώρας και καταφέρνουν να χωρίσουν την Ακτή του Ελεφαντοστού σε 2 ξεχωριστές ζώνες, το νότο που ελέγχει ο Εθνικός Στρατός της Ακτής του Ελεφαντοστού και το βορρά που ελέγχουν οι Στρατιωτικές δυνάμεις των Νέων Δυνάμεων. Χιλιάδες άτομα πέθαναν στις διάφορες συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων. Σύμφωνα με διάφορες υποθέσεις, η κρίση στη χώρα προέρχεται από έναν αποικιοκρατισμό που χάλασε τις βάσεις της παραδοσιακής οργάνωσης, στις αντιδημοκρατικές πρακτικές του μοναδικού κόμματος, και στην ιδέα της ivoirité που αποκλείει μέρος του πληθυσμού. Άλλοι εκτιμούν ότι είναι μια εμφάνιση του πολέμου που κάνε η Γαλλία στην Ακτή του Ελεφαντοστού για να κρατήσει τον ελέγχο στη χώρα.
ΑνεξαρτησίαΤο Δεκέμβριο του 1958, η Ακτή Ελεφαντοστού έγινε αυτόνομη δημοκρατία της Γαλλικής Κοινότητας, μετά από δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε σε όλες τις χώρες που βρίσκονταν υπό γαλλική κυριαρχία στη Δυτική Αφρική. Η Ακτή Ελεφαντοστού έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 7 Αυγούστου 1960, με πρωτεύουσα το Αμπιτζάν.

Μπακαλιάρος σκορδαλιά

 

Μπακαλιάρος σκορδαλιά

Περιγραφή Το εθιμοτυπικό φαγητό για την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου!!

Τι χρειαζόμαστε:

Μπακαλιάρος (στο αλάτι)
1 κουτάκι μπύρα
αλεύρι για όλα
αλάτι
2 σκελίδες σκόρδο (μέτριες)
2 φέτες ψωμί (μπαγιάτικο)
2 κ.σ. λάδι
1 χούφτα καρύδια
αλάτι - λευκό πιπέρι
1κ.γ. ξύδι
μαιντανό προαιρετικό

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μπακαλιάρος σκορδαλιάhttp://www.sintagespareas.gr/sintages/mpakaliaros-skordalia.html#ixzz22lf8KC5P

Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι

 

7 Αυγούστου 1938  πέθανε: Κονσταντίν Στανισλάφσκι Ρώσος ηθοποιός και σκηνοθέτης

Ο Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι (ρωσικά: Константин Сергеевич Станиславский, [ΔΦΑ] [kənstɐnʲˈtʲin sʲɪrˈgʲejɪvʲɪtɕ stənʲɪˈslafskʲɪj], 17 Ιανουαρίου 1863 – 7 Αυγούστου 1938) ήταν σκηνοθέτης και πρωτοπόρος της υποκριτικής του ρωσικού θεάτρου, υπεύθυνος μιας μεγάλης καινοτομίας στην υποκριτική που χρησιμοποιείται από τον 20ό αιώνα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Μελ Γκόρντον "Η μέθοδος Στανισλάφσκι", ο μεγάλος σκηνοθέτης γεννήθηκε στη Μόσχα ως Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Αλεξέγεφ από εύπορη οικογένεια το 1863. Έκανε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στην ηλικία των «2 ή 3 ετών», σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του «Η ζωή μου στην τέχνη». Πήρε το καλλιτεχνικό όνομα Στανισλάφσκι νωρίς στην καριέρα του -στην ηλικία των 25- πιθανώς για να προστατέψει τη φήμη της οικογένειάς του. Προερχόταν από εύπορη οικογένεια, που κατασκεύαζε χρυσά και ασημένια διακοσμητικά για στρατιωτικές στολές και διακοσμήσεις. Η Μαρί Βάρλεϋ, η γιαγιά του, ήταν μια περιπλανώμενη Γαλλίδα ηθοποιός και το μόνο μέλος της οικογένειας με καλλιτεχνικό υπόβαθρο. Ο Στανισλάφσκι είχε οχτώ αδέρφια, που συμμετείχαν μαζί του στη δημιουργία παραστάσεων σε γενέθλια και διακοπές. Στα οχτώ του, ο Στανισλάφσκι άρχισε να ενδιαφέρεται για το τσίρκο και συχνά διηύθυνε και πρωταγωνιστούσε σε δικές του παραστάσεις τσίρκου. Ένα άλλο πάθος του νεαρού Στανισλάφσκι ήταν το κουκλοθέατρο, όπου ανέβασε σκηνές από τον "Κουρσάρο" και τον "Πέτρινο επισκέπτη". Με το κουκλοθέατρο, έμαθε να ακονίζει την αγάπη του για τη λεπτομέρεια, μια ιδιότητα που ο Στανισλάφσκι θα ενσωμάτωνε στη σκηνοθεσία του αργότερα στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας. Στα 14, ο Στανισλάφκσι ξεκίνησε τα πολυάριθμα τετράδιά του γεμάτα παρατηρήσεις, αφορισμούς και προβλήματα. Σαν εκκολαπτόμενος ηθοποιός, ο Στανισλάφσκι θα ντυνόταν σαν αλήτης και θα πήγαινε στις αποβάθρες του τρένου, ή θα μεταμφιεζόταν τσιγγάνος. Η απόφασή του να σπουδάσει θέατρο παρέμεινε ακλόνητη, παρά την αντίθεση του πατέρα του.
Καριέρα στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας

Το 1881, ο Στανισλάφσκι φοίτησε σε μια σχολή στη Μόσχα, όπου διδάχθηκε την υποκριτική μέσω μίμησης. Μερικές εβδομάδες αργότερα και ανικανοποίητος, ο Στανισλάφσκι πήγε να σπουδάσει στο Θέατρο Μάλι, (Малый театр) όπου έμαθε να κάνει καλές πρόβες, να εμφανίζεται φρέσκος στις παραστάσεις και να παίρνει περισσότερη ενέργεια από τους άλλους ηθοποιούς παρά από το κοινό. Όμως ο διαφωτισμός του Στανισλάφσκι προήλθε περισσότερο όταν είδε την υποκριτική του Ιταλού ηθοποιού Τομάζο Σαλβίνι στον Οθέλλο. Ο Στανισλάφσκι θεωρούσε τον Σαλβίνι ένα "τίγρη του πάθους" γεμάτο αλήθεια, δύναμη, καλλιτεχνικό αισθητήριο, αέρινη κίνηση και τελειότητα. Ξύρισε το μούσι και το μουστάκι του όπως του Σαλβίνι και στα είκοσι πέντε πήρε το όνομα Στανισλάφκι, αναμενόμενα όμοιο σε εκείνο του Σαλβίνι. Η έμπνευση του Στανισλάφσκι θα προερχόταν περισσότερο από την επιθυμία του να ευχαριστήσει το κοινό, μια ιδιότητα που θα τον έφτανε σε μεγάλη απόγνωση όταν αυτή η ανάγκη δεν υπήρχε.

Ο Στανισλάφσκι έπαιξε το ρομαντικό καλοπερασάκια σε γαλλικές φαρσοκωμωδίες και τελικά ίδρυσε την Εταιρεία Τέχνης και Λογοτεχνίας το 1888, όπου απέκτησε θεατρική και αισθητική πείρα. Εκεί, ο Στανισλάσφκι προσέλαβε τον σκηνοθέτη Αλεξάντερ Φεντότοφ για να διδάξει σε αυτόν και το θέατρό του. Ο τελευταίος δίδαξε στο Στανισλάφσκι πολλά πράγματα, όπως το να βγάζει μοντέλα χαρακτήρων από πραγματικούς ανθρώπους και όχι από τις ερμηνείες των ηθοποιών, να χρησιμοποιεί αντιτιθέμενα χαρακτηριστικά του ρόλου (για παράδειγμα, ένας καλός άνθρωπος που ανακαλύπτει τα κακά χαρακτηριστικά του) και πολλές τεχνικές χαλάρωσης. Ο Στανισλάφσκι αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα αυτά τα χρόνια: έπεσε σε θεατρικά κλισέ, είχε προβλήματα έμπνευσης και κατακλυζόταν μερικές φορές από πολλές θεωρίες, που τον έκαναν να αποκτήσει αυτογνωσία. Ήταν τότε που παντρεύτηκε την αγαπητή του, τη Μάσα Περεβοστσίκοβα, που το θεώρησε μεγάλο πλεονέκτημα για την υποκριτική του.

Όταν μια γερμανική θεατρική ομάδα επισκέφθηκε τη Ρωσία, δε θαύμασε την υποκριτική ή το περιεχόμενο των έργων, λάτρεψε όμως το ρεαλισμό των κουστουμιών και την πειθαρχία στις πρόβες, το οποίο είναι ένα άλλο παράδειγμα του τρόπου του να παίρνει αυτό που θέλει από συγκεκριμένες θεωρίες και πρακτικές, απορρίπτοντας τα υπόλοιπα. Ο Στανισλάφσκι άρχισε να αποκτά φήμη στη Μόσχα σαν μοντέρνος και καινοτόμος σκηνοθέτης με παραγωγές όπως "Uriel Acosta", "Οθέλλος" και "The bells". To 1897, η εταιρεία είχε μια πληθώρα αποτυχημένων παραγωγών και ηθοποιών στερούμενων κινήτρων. Ήταν τότε που ο κριτικός, δάσκαλος και δραματουργός Βλαντιμίρ Νεμίροβιτς-Νταντσένκο συζήτησε με το Στανισλάφσκι σχετικά με τα προβλήματα του μοντέρνου θεάτρου και την επιθυμία τους να δημιουργήσουν ό,τι θα γινόταν γνωστό ως το "Θέατρο Τέχνης της Μόσχας".

6 ερωτήσεις για το γάλα

 πηγή: περιοδικό " ε ί ν α ι " Οκτώβριος 1999 ενότητα υγεία
άρθρο της Σοφίας Βουλτεψή

6 ερωτήσεις για το γάλα

Πηγή ζωής, υγείας, ψυχοσωματικής ευεξίας, απαραίτητο συστατικό για την ανάπτυξη των παιδιών και την ενίσχυση της καλής φυσικής τους κατάστασης, το γάλα αποτελεί την πιό σημαντική τροφή που προσλαμβάνει ο ανθρώπινος οργανισμός από την πρώτη στιγμή που το μωρό ανοίγει τα μάτια του και αντικρίζει το φώς και το μέλλον.

Υπάρχουν μερικά θεμελιώδη ερωτήματα για το γάλα, στα οποία συνοψίζουμε τις απορίες μας. Σ'αυτά τα ερωτήματα δίνουμε σήμερα τις πιο επιστημονικές απαντήσεις.

1. Έχουν τα μικρά παιδιά ειδικές διατροφικές ανάγκες;

Η διατροφή των μικρών παιδιών (1-3 ή 4 ετών) παρουσιάζει σημαντικές ιδιομορφίες. Η ηλικία αυτή είναι "ηλικία ταχείας ανάπτυξης" με μεγάλες αλλαγές στη σκελετική δομή, αλλά και στο ρυθμό βασικού μεταβολισμού, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ειδικών αναγκών διατροφής. Οι απαιτήσεις των πσιδιών σε ενέργεια (Kcal / Kg βάρους / ημέρα) είναι τρείς φορές μεγαλύτερες από εκείνες των ενήλικων. Τα μικρά παιδιά, περισσότερο από τους ενήλικους, χρειάζονται πρωτεϊνες υψηλής βιολογικής αξίας γιατί πιθανότατα συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία του ανοσολογικού συστήματος.

2. Ποιό είναι το καλύτερο γάλα για τα μικρά παιδιά μετά τον 12ο μήνα;
Το καλύτερο γάλα είναι το φρέσκο παστεριωμένο γάλα. Το παστεριωμένο γάλα έχει υποστεί την ήπια θερμική επεξεργασία - παστερίωση στους 72-79 βαθμούς C για περίπου 15 δευτερόλεπτα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτα τα πολύτιμα συστατικά του, στις ποσότητες που η φύση έχει προβλέψει. Ταυτόχρονα η παστερίωση κατασρέφει όλους τους παθογόνους μικροοργανισμούς.
Το παστεριωμένο γάλα έχει υψηλότερες συγκεντρώσεις των πολύ σημαντικών βιταμινών (Β6, Β12, θειαμίνης, φυλλικού οξέος). Το παστεριωμένο γάλα υπερέχει έναντι όλων των άλλων κατηγοριών γάλακτος, γιατί έχει υψηλότερη θρεπτική και βιολογική αξία και οι πρωτεϊνες του είναι εύπεπτες και διατηρεί το φυσικό χρώμα και γεύση του γάλακτος.

3. Πρέπει το παστεριωμένο γάλα για παιδιά μετά τον 12ο μήνα να είναι εμπλουτισμένο;
Κατά τη βρεφική περίοδο, το παιδί καταναλώνει αυτό που οι γονείς προετοιμάζουν, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει το ίδιο. Από τον 5ο μήνα το διαιτολόγιο διευρύνεται και μετά τον 12ο μήνα μπορεί το παιδί να καταναλώσει όλα σχεδόν τα φαγητά των ενήλικων.
Απο αυτό το στάδιο αρχίζουν οι δυσκολίες, διότι το μικρό παιδί αρχίζει να έχει άποψη και να επιλέγει τις τροφές που του είναι αρεστές. Η πρόσληψη όλων των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών από μικρές ποσότητες τροφών, δεν είναι πάντα εφικτή. Συνεπώς το γάλα αποτελεί ένα άριστο "όχημα" όταν εμπλουτισθεί κατάλληλα, για να διασφαλίσει ότι το μικρό παιδί έχει ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο και προσλαμβάνει όλα τα θρεπτικά συστατικά.


4. Με ποιά θρεπτικά συστατικά πρέπει να εμπλουτίζεται το γάλα των μικρών παιδιών;
Το γάλα πρέπει να εμπλουτίζεται με ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Από τα ιχνοστοιχεία, το σημαντικότερο είναι ο σίδηρος. Η έλλειψη σιδήρου υπό τη μορφή σιδηροπενίας ή σιδηροπενικής αναιμίας, αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας η σιδηροπενία και η σιδηροπενική αναιμία απαντώνται σε συχνότητες 34% και 16% αντίστοιχα στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής. Στις ΗΠΑ ο εμπλουτισμός του γάλακτος με σίδηρο, σε μικρά παιδιά 6-24 μηνών, μείωσε τη συχνότητα της σιδηροπενίας από 29-68% στο 9%

και τη σιδηροπενική αναιμία από 3-24% στο 1-2% . Από τα διάφορα άλατα σιδήρου, ο γαλακτικός σίδηρος είναι η καλύτερη πηγή του.
Από άποψη βιταμινών, το γάλα θεωρείται πλούσιο σε βιταμίνες Α και Β2 και μή επαρκές σε μερικές βιταμίνες όπως η βιταμίνη D . Ιδιαίτερη σημασία έχει η ποσότητα της βιταμίνης C στο γάλα, γιατί η απορρόφηση του σιδήρου συσχετίζεται με τη βιταμίνη C. Επίσης το γάλα για τα μικρά παιδιά (1-3 ή 4 ετών) πρέπει να εμπλουτίζεται με τις βιταμίνες A, D, B1, B6, C, E, νιασίνη και φυλλικό οξύ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα απαραίτητα λιπαρά οξέα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή. Γι'αυτόν το λόγο, τα γάλατα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά συνηθίζεται να εμπλουτίζονται με τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (λινελαϊκό , λινολενικό οξύ).

5. Πρέπει το γάλα να εμπλουτίζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες του κόσμου;

Οι γενικές αρχές εμπλουτισμού του γάλακτος για μικρά παιδιά είναι παρόμοιες στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η έλλειψη σιδήρου, επίσης, είναι ένα πρόβλημα που αφορά σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αναφορικά με τη βιταμίνη D , στη χώρα μας που η ηλιοφάνεια είναι μεγάλη, η ανάγκη σε βιταμίνη D είναι περιορισμένη, γιατί αρκεί μια σύντομη βόλτα στον ήλιο για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του παιδιού σε βιταμίνη D.

6. Πότε πρέπει να αρχίσει να χορηγείται παστεριωμένο γάλα στα μικρά παιδιά;
Η κατάλληλη ηλικία για τη χορήγηση του παστεριωμένου γάλακτος είναι αμέσως μετά τη συμπλήρωση του 12ου μήνα ζωής του παιδιού . Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής αναφέρει ότι η χορήγηση πλήρους αγελαδινού γάλακτος μπορεί να ξεκινά μετά τη συμπλήρωση του πρώτου έτους ζωής. Η ίδια άποψη υποστηρίζεται και από άλλες πηγές στην Ελληνική βιβλιογραφία.
σημ. οι εικόνες από GOOGLE

Βιτσέντσο Σκαμότσι

7 Αυγούστου 1616 πέθανε: Βιτσέντζο Σκαμότσι Ιταλός αρχιτέκτονας

Ο Βιτσέντσο Σκαμότσι (2 Σεπτεμβρίου 1548 – 7 Αυγούστου 1616) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας και συγγραφέας έργων για την αρχιτεκτονική. Το 1581 πήγε στη Βενετία.

Μνημείο για Βιτσέντζο Σκαμότσι

Το σπουδαιότερο έργο του, η «Παγκόσμια Ιστορία της Αρχιτεκτονικής», εκδόθηκε το 1615.