3 Αυγούστου 1973 πέθανε: Ηλίας Βενέζης Έλληνας συγγραφέα
Ο Ηλίας Βενέζης (πραγματικό όνομα: Ηλίας Μέλλος,
Αϊβαλί, 4 Μαρτίου 1904 - Αθήνα, 3 Αυγούστου 1973) ήταν Έλληνας
λογοτέχνης, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έγινε γνωστός με τα
μυθιστορήματά του Το νούμερο 31328 και Γαλήνη.
Στη διάρκεια της πολύχρονης παρουσίας του στα γράμματα, ασχολήθηκε με
όλες σχεδόν τις μορφές γραπτού λόγου. Δημοσίευσε και εξέδωσε
μυθιστορήματα, διηγήματα, μελέτες, χρονογραφήματα, βιογραφίες,
οδοιπορικά, ταξιδιωτικές εντυπώσεις και έγραψε και το θεατρικό έργο «Μπλοκ C».
Επίσης υπήρξε γραμματέας και διευθύνων σύμβουλος του Εθνικού θεάτρου
την περίοδο 1950-1952 καθώς και πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής του
από το 1964 έως το 1967, συνεργάτης του ΕΙΡ (Εθνικού ιδρύματος
Ραδιοφωνίας) από το 1954 έως το 1966 αλλά και πρόεδρος του
Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης από το 1963 έως το 1966. Ήταν
υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ το 1960 και το 1963
Έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1957 και τιμήθηκε με το Α'
κρατικό βραβείο λογοτεχνίας και τον Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών για το
μυθιστόρημά του «Γαλήνη»
Γεννήθηκε
στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) της Μικράς Ασίας στις 4 Μαρτίου 1904 σύμφωνα με
αυτοβιογραφικό του σημείωμα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Μέλλος, καταγόταν από
την Κεφαλλονιά και η μητέρα του από τη Λέσβο. Βενέζης λεγόταν ο παππούς
του Δημήτριος από την πλευρά της μητέρας του.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στο Αϊβαλί, μέχρι τον Α'
Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1914, όταν και εγκαταστάθηκε με τη μητέρα και τα
αδέρφια του στη Μυτιλήνη μέχρι το 1919.
Ο Βενέζης παρακολούθησε το Γυμνάσιο της Μυτιλήνης (Γυμνασιάρχης ήταν ο
φιλόσοφος Ιωάννης Ολύμπιος), αλλά αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κυδωνιών.
Το 1922
η οικογένειά του εγκατέλειψε οριστικά πλέον τη Μικρά Ασία, ο ίδιος όμως
δεν πρόλαβε να επιβιβαστεί στο πλοίο. Αιχμαλωτίστηκε και εστάλη, μαζί
με άλλους 3.000 Αϊβαλιώτες, στα Τάγματα Εργασίας για 14 μήνες σε ηλικία
18 ετών. Οι εμπειρίες του από τα εργατικά τάγματα περιέχονται στο πρώτο
μυθιστόρημά του, Το Νούμερο 31328. Ο Βενέζης ήταν ένας από τους μόλις 23 συμπατριώτες του που τελικά επιβίωσαν.
Το 1923 απελευθερώθηκε και επέστρεψε στη Μυτιλήνη. Εκεί υπήρχε αξιόλογη λογοτεχνική κίνηση με πρωτεργάτη τον Στρατή Μυριβήλη.
Αυτός μάλιστα τον παρακίνησε να καταγράψει την αιχμαλωσία του και έλεγε
χαρακτηριστικά ότι "του έμαθε πώς να κρατάει το μολύβι στο χέρι". Το Νούμερο 31328 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες το 1924 στην εφημερίδα Καμπάνα της Μυτιλήνης, διευθυντής της οποίας ήταν ο Μυριβήλης.
Το 1939 ο Βενέζης μοιράστηκε μαζί με τον Μυριβήλη το πρώτο στην ιστορία
Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας. Το 1956 ήταν και οι δυο υποψήφιοι για την
έδρα Λογοτεχνίας στην Ακαδημία Αθηνών, όπου και εκλέχτηκε ο Βενέζης.
Στη Μυτιλήνη εργαζόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος και το 1932 πήρε μετάθεση και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα
(υπήρξε υπάλληλος στην τράπεζα το διάστημα 1930-1957). Δύο χρόνια πριν
από την αποχώρησή του το 1955, κατόπιν παροτρύνσεως του τότε διοικητή
Ξενοφώντα Ζολώτα, συνέγραψε το ¨΄Χρονικό της Τραπέζης της Ελλάδος¨΄ μια
εξιστόρηση της πρώτης 25ετίας της Τράπεζας. Διώχθηκε για τις πολιτικές
του ιδέες από τον νόμο του "Ιδιωνύμου", από τη δικτατορία του Μεταξά
και κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη με την κατηγορία ότι είχε
μιλήσει για ελευθερία, σε συγκέντρωση του προσωπικού της τράπεζας μέσα
στο κεντρικό κτίριο, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Φυλακίστηκε στο "Μπλοκ C" των φυλακών Αβέρωφ και η εκτέλεσή του απετράπη
έπειτα από αντιδράσεις του πνευματικού κόσμου.
Μετά τον πόλεμο διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην πνευματική ζωή της
χώρας με επίσημες θέσεις, όπως του Διευθύνοντος συμβούλου του Εθνικού
Θεάτρου, Αντιπροέδρου του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής
Σκηνής. Το 1957 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Παράλληλα το έργο του γνώριζε πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα με
συνεχείς επανεκδόσεις και στο εξωτερικό με πολλές μεταφράσεις. Ήταν
εξαιρετικά δημοφιλής λογοτέχνης στην εποχή του, με εκπομπή στο ραδιόφωνο
και ιδρυτικό μέλος της Ομάδας των Δώδεκα, που με το ομώνυμο βραβείο της ανέδειξε το μεταπολεμικό μυθιστόρημα.
Τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του (1971-1973)
υπέφερε από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Κατά το διάστημα αυτό είχε
αποτραβηχθεί από κάθε κοινωνική ζωή και όταν δεν βρισκόταν στο
νοσοκομείο, εργαζόταν επάνω στα τελευταία του βιβλία. Μετά τον θάνατό
του κυκλοφόρησε το Μικρασία, Χαίρε, που βρέθηκε έτοιμο σε ντοσιέ
ανάμεσα στα χαρτιά του με τη σημείωση: «Για το τυπογραφείο». Το 1979 το
«Βιβλιοπωλείον της Εστίας» δημοσίευσε Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων,
που είχε γραφεί για την εφημερίδα «Ακρόπολη» το 1958. Πέθανε στις 3
Αυγούστου 1973 στην Αθήνα, από καρκίνο του λάρυγγα. Κηδεύτηκε και τάφηκε
στη Μήθυμνα (Μόλυβο) της Λέσβου απέναντι από τη μικρασιατική του
πατρίδα. Σύμφωνα με τη θέλησή του, ο τάφος του είναι ανώνυμος με μόνη
επιγραφή τη λέξη ΓΑΛΗΝΗ.
August 3, 1973 died: Ilias Venezis Greek writer
Ilias Venezis (real name: Ilias Mellos, Aivali, March 4, 1904 - Athens, August 3, 1973) was a Greek writer, member of the Academy of Athens. He became known for his novels The Number 31328 and Galini. During his long presence in letters, he dealt with almost all forms of the written word. He published and published novels, short stories, studies, vignettes, biographies, travelogues, travel impressions and also wrote the play "Block C". He was also the secretary and managing director of the National Theater in the period 1950-1952 as well as the president of its artistic committee from 1964 to 1967, a partner of the EIR (National Radio Foundation) from 1954 to 1966 and also the president of the Thessaloniki Film Festival from 1963 to 1966. He was nominated for the Nobel Prize in 1960 and 1963
He became a member of the Academy of Athens in 1957 and was awarded the First State Prize for Literature and the Commendation of the Academy of Athens for his novel "Galini"
He was born in Kydonias (Aivali) in Asia Minor on March 4, 1904 according to his autobiographical note. His father, Michael Mellos, came from Kefalonia and his mother from Lesbos. Dimitrios' grandfather on his mother's side was called Venezis.
He lived the first years of his life in Aivali, until World War I, in 1914, when he settled with his mother and siblings in Mytilene until 1919. Venezis attended the Mytilene High School (the headmaster was the philosopher Ioannis Olympios), but graduated from Kydonia High School.
In 1922, his family finally left Asia Minor, but he himself did not have time to board the ship. He was captured and sent, along with 3,000 other Aivalians, to the Labor Battalions for 14 months at the age of 18. His experiences of the labor gangs are contained in his first novel, The Number 31328. Venezis was one of only 23 of his countrymen who eventually survived.
In 1923 he was released and returned to Mytilini. There was a remarkable literary movement led by Stratis Myrivilis. He even motivated him to record his captivity and characteristically said that he "taught him how to hold the pencil in his hand". Number 31328 was published for the first time in sequels in 1924 in the newspaper Kampana of Mytilene, whose director was Myrivilis. In 1939, Venezis shared with Myrivilis the first ever State Prize for Prose. In 1956 they were both candidates for the Chair of Literature at the Academy of Athens, where Venezis was elected.
In Mytilini he worked at the Bank of Greece and in 1932 he was transferred and settled permanently in Athens (he was an employee at the bank between 1930-1957). Two years before his retirement in 1955, at the urging of the then governor Xenophon Zolots, he wrote the ¨Chronicle of the Bank of Greece¨, a history of the first 25 years of the Bank. He was persecuted for his political ideas by the "Idonymous" law, by the Metaxas dictatorship and during the Occupation he was arrested on the charge that he had spoken about freedom, at a gathering of the bank's staff inside the main building, on the occasion of the anniversary of October 28. He was incarcerated in "Block C" of Averof Prison and his execution was prevented after protests from the spiritual world.
After the war he played an active role in the intellectual life of the country with official positions, such as that of the Managing Director of the National Theatre, Vice President of the Board of Directors of the National Opera. In 1957 he was elected a member of the Academy of Athens. At the same time, his work was very successful in Greece with constant reprints and abroad with many translations. He was an extremely popular writer in his day, with a radio show and a founding member of the Group of Twelve, which with its eponymous prize highlighted the post-war novel.
In the last three years of his life (1971-1973) he suffered from a serious health problem. During this time he had withdrawn from all social life and when he was not in the hospital, he was working on his latest books. After his death, he published Microasia, Cheers, which was found ready in a file among his papers with the note: "For the printer". In 1979 the "Hestia Bookstore" published The Tale of the Four, which had been written for the newspaper "Akropoli" in 1958. He died on August 3, 1973 in Athens, from cancer of the larynx. He was buried in Mithymna (Molyvos) of Lesvos opposite his Asia Minor homeland. According to his will, his grave is anonymous with only the word GALINI.
3 augusti 1973 dog: Ilias Venezis grekiska författare
Ilias Venezis (riktigt namn: Ilias Mellos, Aivali, 4 mars 1904 – Aten, 3 augusti 1973) var en grekisk författare, medlem av Atens akademi. Han blev känd för sina romaner The Number 31328 och Galini. Under sin långa närvaro i brev sysslade han med nästan alla former av det skrivna ordet. Han publicerade och gav ut romaner, noveller, studier, vinjetter, biografier, reseskildringar, reseintryck och skrev även pjäsen "Block C". Han var också sekreterare och verkställande direktör för Nationalteatern under perioden 1950-1952 samt ordförande för dess konstnärliga kommitté 1964-1967, delägare i EIR (National Radio Foundation) 1954-1966 och även president av filmfestivalen i Thessaloniki från 1963 till 1966. Han nominerades till Nobelpriset 1960 och 1963
Han blev medlem av Atens akademi 1957 och tilldelades det första statliga litteraturpriset och beröm från Atens akademi för sin roman "Galini"
Han föddes i Kydonias (Aivali) i Mindre Asien den 4 mars 1904 enligt hans självbiografiska anteckning. Hans far, Michael Mellos, kom från Kefalonia och hans mamma från Lesbos. Dimitrios farfar på hans mors sida hette Venezis.
Han bodde de första åren av sitt liv i Aivali, fram till första världskriget, 1914, då han bosatte sig med sin mor och syskon i Mytilene till 1919. Venezis gick på Mytilene High School (rektor var filosofen Ioannis Olympios), men tog examen. från Kydonia High School.
1922 lämnade hans familj äntligen Mindre Asien, men själv hann han inte gå ombord på fartyget. Han tillfångatogs och skickades, tillsammans med 3 000 andra flygare, till arbetarbataljonerna i 14 månader vid 18 års ålder. Hans erfarenheter av arbetargängen finns i hans första roman, The Number 31328. Venezis var en av endast 23 av hans landsmän som så småningom överlevde.
1923 släpptes han och återvände till Mytilini. Det fanns en anmärkningsvärd litterär rörelse ledd av Stratis Myrivilis. Han motiverade honom till och med att spela in sin fångenskap och sa karakteristiskt att han "lärde honom hur man håller pennan i handen". Nummer 31328 publicerades för första gången i uppföljare 1924 i tidningen Kampana of Mytilene, vars regissör var Myrivilis. År 1939 delade Venezis med Myrivilis det första statliga priset för prosa någonsin. 1956 var de båda kandidater till litteraturstolen vid Atens akademi, där Venezis valdes.
I Mytilini arbetade han på Bank of Greece och 1932 förflyttades han och bosatte sig permanent i Aten (han var anställd på banken mellan 1930-1957). Två år före sin pensionering 1955, på uppmaning av den dåvarande guvernören Xenophon Zolots, skrev han ¨Chronicle of the Bank of Greece¨, en historia om bankens första 25 år. Han åtalades för sina politiska idéer av "Idonymous"-lagen, av Metaxas-diktaturen och under ockupationen arresterades han på anklagelse om att han hade talat om frihet, vid en sammankomst av bankens personal inne i huvudbyggnaden, vid tillfället årsdagen den 28 oktober. Han fängslades i "Block C" i Averof Prison och hans avrättning förhindrades efter protester från den andliga världen.
Efter kriget spelade han en aktiv roll i landets intellektuella liv med officiella befattningar, till exempel som verkställande direktör för Nationalteatern, vice ordförande i Nationaloperans styrelse. 1957 valdes han till medlem av Atens akademi. Samtidigt var hans arbete mycket framgångsrikt i Grekland med ständiga nytryck och utomlands med många översättningar. Han var en extremt populär författare på sin tid, med ett radioprogram och en av grundarna av Gruppen av tolv, som med sitt självbetitlade pris lyfte fram efterkrigsromanen.
De sista tre åren av sitt liv (1971-1973) led han av ett allvarligt hälsoproblem. Under denna tid hade han dragit sig tillbaka från allt socialt liv och när han inte låg på sjukhuset arbetade han med sina senaste böcker. Efter sin död publicerade han Microasia, Cheers, som hittades färdig i en fil bland hans papper med anteckningen: "För tryckaren". År 1979 publicerade "Hestia Bookstore" Sagan om de fyra, som hade skrivits för tidningen "Akropoli" 1958. Han dog den 3 augusti 1973 i Aten av cancer i struphuvudet. Han begravdes i Mithymna (Molyvos) på Lesvos mitt emot sitt hemland i Mindre Asien. Enligt hans testamente är hans grav anonym med endast ordet GALINI.
3 Lúnasa, 1973 bás: Ilias Venezis scríbhneoir Gréagach
Scríbhneoir Gréagach ab ea
Ilias Venezis (fíorainm: Ilias Mellos, Aivali, 4 Márta, 1904 - An Aithin, 3 Lúnasa 1973), ball d'Acadamh na hAithne . Tháinig aithne air as a chuid úrscéalta The Number 31328 agus Galini. Le linn dó a bheith i láthair fada i litreacha, dhéileáil sé le beagnach gach foirm den fhocal scríofa. D'fhoilsigh agus d'fhoilsigh sé úrscéalta, gearrscéalta, staidéir, vignettes, beathaisnéisí, travelogues, imprisean taistil agus freisin scríobh an dráma "Bloc C". Bhí sé ina rúnaí agus ina stiúrthóir bainistíochta ar an Amharclann Náisiúnta sa tréimhse 1950-1952 chomh maith le bheith ina uachtarán ar a coiste ealaíne ó 1964 go 1967, ina chomhpháirtí den EIR (Fondúireacht Raidió Náisiúnta) ó 1954 go 1966 agus ina uachtarán freisin. de Fhéile Scannán Thessaloniki ó 1963 go 1966. Ainmníodh é don Duais Nobel sna blianta 1960 agus 1963
Tháinig sé ina bhall d'Acadamh na hAithne i 1957 agus bronnadh an Chéad Duais Stáit don Litríocht agus Moladh Acadamh na hAithne air as a úrscéal "Galini"
Rugadh é i Kydonias (Aivali) san Áise Mion ar 4 Márta 1904 de réir a nóta dírbheathaisnéise. Tháinig a athair, Michael Mellos, ó Kefalonia agus as Lesbos a mháthair. Veinéis a tugadh ar sheanathair Dimitrios ar thaobh a mháthar.
Chónaigh sé na chéad bhlianta dá shaol in Aivali, go dtí an Chéad Chogadh Domhanda, i 1914, nuair a lonnaigh sé lena mháthair agus a dheirfiúracha i Mytilene go dtí 1919. D’fhreastail Venezis ar Ardscoil Mytilene (b’é an fealsamh Ioannis Olympios an príomhoide), ach bhain sé céim amach. ó Ardscoil Kydonia.
Sa bhliain 1922, d'fhág a theaghlach Áise Mion ar deireadh, ach ní raibh am aige féin dul ar bord na loinge. Gabhadh é agus cuireadh é, mar aon le 3,000 Aivalians eile, chuig Cathláin an Lucht Oibre ar feadh 14 mhí ag aois 18. Tá a thaithí ar na dronganna saothair le fáil ina chéad úrscéal, The Number 31328. Bhí Venezis ar dhuine den 23 duine a tháinig slán sa deireadh.
Sa bhliain 1923 scaoileadh é agus d'fhill go Mytilini. Bhí gluaiseacht iontach liteartha faoi cheannas Stratis Myrivilis. Spreag sé fiú é chun a mbraighdeanas a thaifeadadh agus dúirt sé go tipiciúil gur "mhúin sé dó conas an peann luaidhe a shealbhú ina lámh". Foilsíodh Uimhir 31328 den chéad uair i seicheamháin i 1924 sa nuachtán Kampana of Mytilene, a raibh Myrivilis ina stiúrthóir air. Sa bhliain 1939, roinn Venezis an chéad Duais Stáit riamh do Phrós le Myrivilis. I 1956 bhíodar beirt ina n-iarrthóirí ar Chathaoirleach na Litríochta in Acadamh na hAithne, áit ar toghadh Veinéis.
I Mytilini d’oibrigh sé i mBanc na Gréige agus i 1932 aistríodh é agus shocraigh sé go buan san Aithin (bhí sé ina fhostaí sa bhanc idir 1930-1957). Dhá bhliain sular éirigh sé as i 1955, ar áitiú an ghobharnóra Xenophon Zolots ag an am, scríobh sé ¨Chronicle of the Bank of Greece¨, stair de na chéad 25 bliain den Bhanc. Ionchúisíodh é mar gheall ar a chuid smaointe polaitiúla ag an dlí “Idonymous”, ag deachtóireacht Metaxas agus le linn na Gairme gabhadh é ar an gcúiseamh gur labhair sé faoi shaoirse, ag cruinniú d’fhoireann an bhainc taobh istigh den phríomhfhoirgneamh, ar an ócáid. chomóradh 28 Deireadh Fómhair. Cuireadh i bpríosún é i "Bloc C" de Phríosún Averof agus cuireadh cosc ar a fhorghníomhú tar éis agóidí ón domhan spioradálta.
I ndiaidh an chogaidh bhí ról gníomhach aige i saol intleachtúil na tíre le poist oifigiúla mar Stiúrthóir Bainistíochta na hAmharclainne Náisiúnta, Leas-Uachtarán Bhord Stiúrthóirí an Cheoldráma Náisiúnta. I 1957 toghadh é ina bhall d’Acadamh na hAithne. Ag an am céanna, d’éirigh go han-mhaith lena shaothar sa Ghréig le hathchlónna seasta agus thar lear le go leor aistriúcháin. Ba scríbhneoir thar a bheith mór le rá é ina lá, le clár raidió agus ina bhall de bhunaitheoirí an Group of Twelve, a léirigh an duais chéanna leis an úrscéal iarchogaidh.
Sna trí bliana deiridh dá shaol (1971-1973) bhí fadhb thromchúiseach sláinte aige. Le linn an ama seo d’éirigh sé as an saol sóisialta ar fad agus nuair nach raibh sé san ospidéal, bhí sé ag obair ar na leabhair is déanaí a bhí aige. Tar éis a bháis, d'fhoilsigh sé Microasia, Cheers, a fuarthas réidh i gcomhad i measc a chuid páipéir leis an nóta: "Don printéir". I 1979 d'fhoilsigh an "Hestia Bookstore" The Tale of the Four, a bhí scríofa don nuachtán "Akropoli" i 1958. Fuair sé bás ar 3 Lúnasa, 1973 san Aithin, de bharr ailse an laringe. Cuireadh é i Mithymna (Molyvos) i Lesvos os comhair a thír dhúchais Áise Mion. De réir a thoile, níl a uaigh gan ainm ach leis an bhfocal GALINI.
3 Ağustos 1973 öldü: İlias Venezis Yunan yazar
Ilias Venezis (gerçek adı:
Ilias Mellos, Aivali, 4 Mart 1904 - Atina, 3 Ağustos 1973) Atina Akademisi üyesi bir Yunan yazardı. 31328 Sayısı ve Galini adlı romanlarıyla tanındı. Mektuplardaki uzun varlığı boyunca, yazılı kelimenin hemen hemen tüm biçimleriyle ilgilendi. Romanlar, kısa öyküler, araştırmalar, vinyetler, biyografiler, seyahatnameler, seyahat izlenimleri yayımladı ve yayınladı ve ayrıca "Blok C" adlı oyunu yazdı. Aynı zamanda 1950-1952 döneminde Ulusal Tiyatro'nun sekreteri ve genel müdürlüğünün yanı sıra 1964'ten 1967'ye kadar sanat komitesinin başkanlığını, 1954'ten 1966'ya kadar EIR'nin (Ulusal Radyo Vakfı) ortağı ve aynı zamanda başkanıydı. 1963'ten 1966'ya kadar Selanik Film Festivali'nden. 1960 ve 1963'te Nobel Ödülü'ne aday gösterildi.
1957'de Atina Akademisi'ne üye oldu ve "Galini" adlı romanıyla Birinci Devlet Edebiyat Ödülü ve Atina Akademisi Övgüsü'ne layık görüldü.
Otobiyografik notuna göre 4 Mart 1904'te Küçük Asya'da Kydonias'ta (Aivali) doğdu. Babası Michael Mellos, Kefalonya'dan ve annesi Midilli'den geldi. Dimitrios'un anne tarafından dedesi Venezis'ti.
Hayatının ilk yıllarını I. Dünya Savaşı'na kadar, 1914'te annesi ve kardeşleriyle birlikte Midilli'ye yerleştiği 1919'a kadar Aivali'de yaşadı. Kydonia Lisesi'nden.
1922'de ailesi sonunda Küçük Asya'dan ayrıldı, ancak gemiye binmek için zamanı yoktu. Daha 18 yaşındayken yakalandı ve 3.000 diğer Aivali ile birlikte 14 aylığına İşçi Taburlarına gönderildi. İşçi çeteleriyle ilgili deneyimleri, ilk romanı The Number 31328'de yer almaktadır. Venezis, sonunda hayatta kalan 23 vatandaşından biriydi.
1923'te serbest bırakıldı ve Midilli'ye döndü. Stratis Myrivilis'in önderlik ettiği dikkate değer bir edebi hareket vardı. Hatta onu tutsaklığını kaydetmesi için motive etti ve karakteristik olarak "ona kalemi elinde tutmayı öğrettiğini" söyledi. 31328 sayısı ilk kez 1924 yılında yönetmeni Myrivilis olan Midilli Kampana gazetesinde devam filmlerinde yayınlandı. 1939'da Venezis, Myrivilis ile ilk Devlet Düzyazı Devlet Ödülünü paylaştı. 1956'da ikisi de Venezis'in seçildiği Atina Akademisi Edebiyat Kürsüsü'ne aday oldular.
Midilli'de Yunanistan Bankası'nda çalıştı ve 1932'de nakledildi ve kalıcı olarak Atina'ya yerleşti (1930-1957 yılları arasında bankada çalıştı). 1955'te emekli olmadan iki yıl önce, dönemin valisi Ksenophon Zolots'un ısrarı üzerine, Banka'nın ilk 25 yıllık tarihini anlatan “Yunan Bankası'nın Günlüğü”nü yazdı. Siyasi fikirleri nedeniyle "İsimsiz" yasa, Metaxas diktatörlüğü tarafından kovuşturuldu ve işgal sırasında, ana binadaki banka personelinin bir toplantısında, özgürlükten bahsettiği suçlamasıyla tutuklandı. 28 Ekim'in yıl dönümü. Averof Hapishanesi'nin "C Blok"unda hapsedildi ve manevi dünyanın protestoları üzerine infazı engellendi.
Savaştan sonra, Ulusal Tiyatro Genel Müdürü, Ulusal Opera Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı gibi resmi görevlerle ülkenin entelektüel yaşamında aktif bir rol oynadı. 1957'de Atina Akademisi üyeliğine seçildi. Aynı zamanda, Yunanistan'da sürekli baskılarla ve yurtdışında birçok çeviriyle çok başarılı oldu. Zamanında son derece popüler bir yazardı, bir radyo programı ve kendi adını taşıyan ödülüyle savaş sonrası romanını öne çıkaran Onikiler Grubu'nun kurucu üyesiydi.
Hayatının son üç yılında (1971-1973) ciddi bir sağlık sorunu yaşadı. Bu süre zarfında tüm sosyal hayattan çekilmiş, hastanede olmadığı zamanlarda son kitapları üzerinde çalışıyordu. Ölümünden sonra, kağıtları arasında bir dosyada hazır bulunan Microasia, Cheers'ı "Yazıcı için" notuyla yayınladı. 1979'da "Hestia Kitabevi" 1958'de "Akropoli" gazetesi için yazılan Dörtlü Hikaye'yi yayınladı. 3 Ağustos 1973'te Atina'da gırtlak kanserinden öldü. Anavatanı Anadolu olan Midilli'nin Mithymna'sına (Molyvos) gömüldü. Vasiyetine göre mezarı sadece GALINI kelimesi ile isimsizdir.
