Τιγκράν Πετροσιάν

13 Αυγούστου 1984 πέθανε: Τιγκράν Πετροσιάν Σοβιετικός σκακιστής

Ο Τιγκράν Βαρτάνοβιτς Πετροσιάν (αρμένικα: Տիգրան Պետրոսյան, ρώσικα: Тигран Вартанович Петросян, 17 Ιουνίου 1929 – 13 Αυγούστου 1984) γεννήθηκε στο χωριό Μούλκι της περιοχής Αραγκατσότν της Αρμενίας και ήταν ο ένατος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι.

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Τιφλίδα (Τμπίλισι) της Γεωργίας. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Μόσχα. Η πρώτη του επαφή με το σκάκι έγινε όταν ήταν οκτώ ετών. Αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξή του ως σκακιστή ήταν η μετακίνησή του στη Μόσχα το 1949, οπότε και άρχισε να παίζει και να κερδίζει σε διάφορα σκακιστικά τουρνουά.

Το 1963 ο Πετροσιάν κέρδισε τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μιχαήλ Μποτβίνικ 12,5–9,5 και κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο. Το υπομονετικό και αμυντικό του στυλ ήταν αρκετό για να καταβάλει τον Μποτβίνικ· μία και μοναδική παρακινδυνευμένη κίνηση του τελευταίου ήταν αρκετή να την εκμεταλλευτεί ο Πετροσιάν και να τον νικήσει.

Ο Πετροσιάν υπερασπίστηκε τον τίτλο του το 1966 νικώντας τον Μπορίς Σπάσκι 12,5–11,5, αλλά το 1969 ο Σπάσκι "πήρε το αίμα του πίσω" νικώντας 12,5–10,5 και κερδίζοντας τον τίτλο. 

13 августа 1984 г. Умер: Тигран Петросян, советский шахматист. Тигран Вартанович Петросян (армянский: Тигран Петросян, русский: Тигран Вартанович Петросян, 17 июня 1929 — 13 августа 1984) родился в селе Мульки Арагацотнской области Армении и был девятым чемпионом мира по шахматам. Детство провел в Тбилиси (Тбилиси), Грузия. Большую часть жизни прожил в Москве. Его первый контакт с шахматами был, когда ему было восемь лет. Решающим для его развития как шахматиста стал его переезд в Москву в 1949 году, когда он начал играть и побеждать в различных шахматных турнирах. В 1963 году Петросян победил чемпиона мира Михаила Ботвиника со счетом 12,5–9,5 и завоевал титул чемпиона мира. Его терпеливого и оборонительного стиля было достаточно, чтобы измотать Ботвиника, одного опасного хода последнего было достаточно, чтобы Петросян использовал его и обыграл. Петросян защитил свой титул в 1966 году, победив Бориса Спасского со счетом 12,5–11,5, но в 1969 году Спасский «вернул свою кровь», выиграв 12,5–10,5 и завоевав титул.