Ευγένιος Ντελακρουά

13 Αυγούστου 1863  πέθανε: Ευγένιος Ντελακρουά Γάλλος ζωγράφος

Ο Ευγένιος Ντελακρουά (Γαλλικά: Ferdinand Victor Eugène Delacroix προφέρεται: [ø.ʒɛn də.la.kʁwa] μεταγραφή: Φερντινάν Βικτόρ Εζέν Ντελακρουά, 26 Απριλίου 1798 – 13 Αυγούστου 1863) ήταν μεγάλος Γάλλος ρομαντικός ζωγράφος του 19ου αιώνα, που επηρέασε την ζωγραφική συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του ιμπρεσιονισμού. Εμπνεύστηκε από ιστορικά γεγονότα όπως η Ελληνική και η Γαλλική Επανάσταση, καθώς και από ένα ταξίδι του στο Μαρόκο.

Πίνακας περιεχομένων
1 Βιογραφία
2 Πινακοθήκη
3 Δείτε επίσης
4 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1798 στο Σαρεντόν-Σαιν-Μορίς (Charenton-Saint Maurice) κοντά στο Παρίσι και ήταν το τέταρτο παιδί του Σαρλ Ντελακρουά, υπουργού Εξωτερικών του Διευθυντηρίου αν και εικάζεται ότι ο πραγματικός του πατέρας ήταν ο Ταλλεϋράνδος, διάσημος διπλωμάτης στον οποίο ο Ευγένιος έμοιαζε στην εμφάνιση και το χαρακτήρα. Ο Σαρλ Ντελακρουά πέθανε το 1805 και η μητέρα του το 1814 αφήνοντάς τον Ευγένιο ορφανό στην ηλικία των 16. Το 1815 μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο Πιερ-Ναρσίς Γκερέν (Pierre-Narcisse Guérin) και το 1816 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1822 παρουσίασε στο Σαλόνι Παρισιού τον πίνακά του «Η βάρκα του Δάντη». Το 1824 παρουσίασε τη «Σφαγή της Χίου», εμπνευσμένος από το πραγματικό γεγονός της Ελληνικής επανάστασης, και ο πίνακας αγοράστηκε από την Γαλλική κυβέρνηση για 6000 νομίσματα.

Εντυπωσιασμένος από τις τεχνικές των Άγγλων ζωγράφων όπως ο Τζον Κόνσταμπλ, ταξίδεψε το 1825 στην Αγγλία όπου επισκέφθηκε πολλές γκαλερί και θέατρα και επηρεάστηκε από τον αγγλικό πολιτισμό. Επίσης έκανε την εικονογράφηση μιας Γαλλικής έκδοσης του Φάουστ με 17 λιθογραφίες, και διάφορων έργων του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και του Σερ Ουόλτερ Σκοτ.

«Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό»

Μεταξύ 1827 και 1832 παρουσίασε πολλά μεγάλα έργα με ιστορικά θέματα. Το 1827 παρουσίασε στο Σαλόνι τον «Θάνατο του Σαρδανάπαλου» εμπνευσμένο από την ποίηση του Λόρδου Μπάυρον. Εντυπωσίασε και πάλι το κοινό με το σημαντικότερο και τελευταίο ρομαντικό έργο του, το «Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό», εμπνευσμένο από την Ιουλιανή επανάσταση του 1830. Ο πίνακας αγοράστηκε και αυτός από την Γαλλική κυβέρνηση αλλά χάρη στην αντίδραση κάποιων αξιωματούχων που θεωρούσαν την προώθηση της ιδέας της ελευθερίας ανατρεπτική, αποσύρθηκε από την κοινή θέα. Παρόλα αυτά, ο Ντελακρουά πήρε αρκετές εργολαβίες για τοιχογραφίες σε δημόσια κτίρια.

«Καβαλάρης Έλληνας αγωνιστής»

Το 1832 ταξίδεψε για 6 μήνες στο Μαρόκο όπου ο αρχαίος και εξωτικός πολιτισμός των αράβων τον ενέπνευσε εκ νέου στην δημιουργία έργων όπως «Οι Φανατικοί της Ταγγέρης» (1837-1838), «Ο Σουλτάνος του Μαρόκου και η Ακολουθία του» (1845), «Κυνήγι Λιονταριών» (1854), «Άραβας Σελώνοντας το Άλογό του» (1855). Οι «Γυναίκες του Αλγερίου» έκαναν μεγάλη επιτυχία στο Σαλόνι του 1834. Το 1833 ζωγράφισε τις τοιχογραφίες στο βασιλικό δωμάτιο του παλατιού των Βουρβόνων, και συνέχισε με διάφορα έργα για το Λούβρο και το Ιστορικό Μουσείο στις Βερσαλλίες, μέχρι το 1861. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1848, ο Ναπολέων Γ' επέτρεψε την δημόσια εμφάνιση του έργου «Η Ελευθερία οδηγεί το λαό», το οποίο σήμερα εκθέτεται στο μουσείο του Λούβρου.

Άλλα έργα του είναι «Το Ναυάγιο του Δον Χουάν», «Η Μήδεια πριν σκοτώσει τα παιδιά της», «Η είσοδος των Σταυροφόρων στην Κωνσταντινούπολη» και ένα πορτρέτο του συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν. Έργα του εμπνευσμένα από την Ελληνική επανάσταση είναι «Η Σφαγή της Χίου», «Έφιππος Έλληνας αγωνιστής», «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» και «Η Μάχη του Γκιαούρη με τον Πασά».

Το 1855 εξέθεσε 48 πίνακες στην Διεθνή Έκθεση Παρισιού και έγινε δεκτός στην Ακαδημία μετά από την όγδοη αίτησή του. Κάνοντας τοιχογραφίες πολλές ώρες όρθιος επάνω σε σκαλωσιές μισοτελειωμένων κτιρίων, αρρώστησε και αποσύρθηκε. Πέθανε στις 13 Αυγούστου 1863 στο Παρίσι. 

13 août 1863 Mort : Eugène Delacroix peintre français Eugène Delacroix (français : Ferdinand Victor Eugène Delacroix prononcé : [ø.ʒɛn də.la.kʁwa] translittération : Ferdinand Victor Eugène Delacroix, 26 avril 1798 - 13 août 1863) était un grand peintre romantique français du XIXe siècle, qui a influencé la peinture contribuer au développement de l'impressionnisme. Il s'est inspiré d'événements historiques tels que les révolutions grecque et française, ainsi que d'un voyage au Maroc. Table des matières 1 Biographie 2 Galerie d'art 3 Voir aussi 4 Liens externes Biographie Il est né le 26 avril 1798 à Charenton-Saint-Maurice près de Paris et était le quatrième enfant de Charles Delacroix, ministre des Affaires étrangères du Directoire bien qu'il soit supposé que son vrai père était Talleyrand, un célèbre diplomate à qui les Evgenios était similaire en apparence et en caractère. Charles Delacroix meurt en 1805 et sa mère en 1814 laissant Eugène orphelin à l'âge de 16 ans. En 1815 il étudie auprès du peintre Pierre-Narcisse Guérin et en 1816 il entre à l'Ecole des Beaux-Arts. En 1822, il présente son tableau "La barque de Dante" au Salon de Paris. En 1824, il présente le "Massacre de Chios", inspiré de l'événement réel de la révolution grecque, et le tableau est acheté par le gouvernement français pour 6000 pièces. Impressionné par les techniques des peintres anglais comme John Constable, il voyage en 1825 en Angleterre où il visite de nombreuses galeries et théâtres et est influencé par la culture anglaise. Il a également illustré une édition française de Faust avec 17 lithographies, et diverses œuvres de William Shakespeare et Sir Walter Scott. "La liberté guide le peuple" Entre 1827 et 1832, il présente plusieurs grandes œuvres à thèmes historiques. En 1827, il présente au Salon "La Mort de Sardanapale" inspiré de la poésie de Lord Byron. Il impressionne à nouveau le public avec son œuvre romantique la plus importante et la dernière, "La Liberté conduit le peuple", inspirée de la Révolution julienne de 1830. Le tableau fut également acheté par le gouvernement français mais grâce à la réaction de certains fonctionnaires qui envisageaient la promotion de l'idée subversive de liberté, soustraite aux regards du public. Malgré cela, Delacroix a pris plusieurs commandes pour des fresques dans des bâtiments publics. "Cavalier grec combattant" En 1832, il voyage pendant 6 mois au Maroc où la culture ancienne et exotique des Arabes l'inspire à nouveau pour créer des œuvres telles que "Les Fanatiques de Tanger" (1837-1838), "Le Sultan du Maroc et sa suite" (1845) , "Chasse aux lions" (1854), "Arabe sella son cheval" (1855). Les "Femmes d'Alger" remportent un vif succès au Salon de 1834. En 1833, il peint les fresques de la salle royale du palais Bourbon, et poursuit diverses oeuvres pour le Louvre et le Musée historique de Versailles, jusqu'en 1861. Après la Révolution française En 1848, Napoléon III autorise l'exposition publique de l'œuvre "La liberté guide le peuple", aujourd'hui exposée au musée du Louvre. Ses autres œuvres sont "L'épave de Don Juan", "Médée avant qu'elle ne tue ses enfants", "L'entrée des croisés à Constantinople" et un portrait du compositeur Frédéric Chopin. Ses œuvres inspirées de la révolution grecque sont "Le massacre de Chios", "Combattant grec équestre", "La Grèce dans les ruines de Messolongion" et "La bataille de Giauri avec le pacha". En 1855, il expose 48 tableaux à l'Exposition internationale de Paris et est admis à l'Académie après sa huitième candidature. Faisant des fresques pendant de nombreuses heures debout sur les échafaudages de bâtiments à moitié finis, il tombe malade et se retire. Il meurt le 13 août 1863 à Paris.