Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων

Η Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων βρίσκεται στη χερσόνησο Ακρωτήρι, 15 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων και κοντά στο αεροδρόμιο Ι. Δασκαλογιάννης. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά μοναστηριακά συγκροτήματα του τέλους της Βενετοκρατίας στην Κρήτη.

Ιστορία

Στο σημείο όπου είναι χτισμένη η μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων υπήρχε παλαιότερα άλλη μικρότερη μονή[2]. Το 1611 οι βενετσιάνικες αρχές των Χανίων ανέθεσαν στον ιερομόναχο Ιερεμία Τζαγκαρόλο (που καταγόταν από ενετοκρητική οικογένεια με επιρροή σε όλους τους Χριστιανούς της περιοχής, τόσο στους Ορθόδοξους όσο και στους Καθολικούς) την ανασυγκρότησή της. Ο Ιερεμίας Τζαγκαρόλος αποφάσισε να κατασκευάσει στο σημείο ένα μεγαλύτερο μοναστηριακό συγκρότημα, τα σχέδια του οποίου έκανε ο ίδιος. Ο εν λόγω μοναχός ήταν κάτοχος της ελληνικής και της λατινικής παιδείας και είχε γνώσεις αρχιτεκτονικής και στην σχεδίαση και κατασκευή του μοναστηριού επηρεάστηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα Σεμπαστιάνο Σέρλιο (Sebastiano Serlio). Μετά το θάνατό του γύρω στο 1634, οι εργασίες συνεχίστηκαν από τον αδερφό του Λαυρέντιο, που ήταν και αυτός μοναχός, διακόπηκαν όμως το 1645 όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν τα Χανιά. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το Μοναστήρι ήταν γνωστό ως Selvili Manastır (το Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια).

Κατά την επανάσταση του 1821 η μονή κάηκε από τους Οθωμανούς και έτσι καταστράφηκαν και πολλά κειμήλια που βρίσκονταν σε αυτή. Εννιά χρόνια αργότερα οι Οθωμανικές αρχές έδωσαν άδεια για την ολοκλήρωση του ναού της μονής στους μοναχούς Καλλιόπιο και Γρηγόριο. Το 1864 χτίστηκε το καμπαναριό. Από το 1892 και για δεκατρία χρόνια λειτούργησε στην μονή ιεροδιδασκαλείο ενώ κατά την επανάσταση του 1896-97 το μοναστήρι μετατράπηκε σε νοσοκομείο και στρατηγείο των επαναστατών.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η μονή χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους Έλληνες για αποθήκευση εφοδίων και αργότερα, μετά την κατάληψη της Κρήτης από τα γερμανικά στρατεύματα, οι Γερμανοί εγκατέστησαν εκεί, το 1942, τη Σχολή του Αντιεροπορικού Πυροβολικού και το 1944 150 με 200 στρατιώτες.

Η Μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων είναι Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή μονή.
Περιγραφή

Η Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων είναι ένα τετράπλευρο μοναστηριακό συγκρότημα με εσωτερική αυλή όπου βρίσκεται το καθολικό της μονής. Η κεντρική είσοδος του μοναστηριού είναι στη δυτική πλευρά του συγκροτήματος. Σε αυτήν οδηγεί μνημειώδης σκάλα που καταλήγει σε πλατύσκαλο. Στις δύο πλευρές της πύλης υπάρχουν δύο ζεύγη μεγάλων κιόνων ιωνικού ρυθμού που υποβαστάζουν τον θριγκό. Πιο πάνω υπάρχουν άλλα δύο ζεύγη μικρότερων κιόνων κορινθιακού ρυθμού, μεταξύ των οποίων σχηματίζεται ένα ημικυκλικό τόξο. Στην κορυφή και στο μέσο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης υπάρχει ένα μεγάλο αέτωμα και κάτω από αυτό μια ελληνική επιγραφή. Δύο μικρότερα αετώματα έχουν κατασκευαστεί πάνω από τις κολόνες κορινθιακού ρυθμού. Στην πύλη του μοναστηριού, που είναι κατασκευασμένη με πωρόλιθο, είναι φανερή η επίδραση του Libro estraordinario του Ιταλού αρχιτέκτονα Σεμπαστιάνο Σέρλιο.

Το καθολικό της μονής

Η επίδραση του Σεμπαστιάνο Σέρλιο είναι εμφανής και στον τρόπο κατασκευής γενικά του κτιρίου της δυτικής πλευράς του μοναστηριακού συγκροτήματος, που εξωτερικά είναι τριώροφο και εσωτερικά δυόροφο. Οι αδερφοί Τζαγκαρόλο φαίνεται πώς γνώριζαν και χρησιμοποίησαν τις δύο λύσεις που ο Ιταλός αρχιτέκτονας πρότεινε στο έβδομο βιβλίο του για την κατασκευή ενός κτιρίου σε μέρος με κλίση όπως είναι και το σημείο που είναι χτισμένο το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων.

Από την κεντρική είσοδο ένας θολωτός διάδρομος οδηγεί στην εσωτερική αυλή του μοναστηριού όπου βρίσκεται το καθολικό της μονής. Το καθολικό είναι κατασκευασμένο με λαξευτή πέτρα, κατά τον αρχιτεκτονικό τύπο του τρίκογχου με τρούλο. Τα μορφολογικά του στοιχεία, και κυρίως ο διάκοσμός του, συνδέονται με τη δυτική αρχιτεκτονική. Το τέμπλο του ναού κατασκευάστηκε το 1836 και είναι ξυλόγλυπτο και επίχρυσο και οι περισσότερες από τις εικόνες του φέρεται να έγιναν από τον ζωγράφο Μερκούριο, από τη Σαντορίνη. Στην εκκλησία υπάρχουν και δύο παρεκκλήσια, της Ζωδόχου Πηγής και του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Στην αυλή, δίπλα στο καθολικό, υπάρχει ένας μικρός ναός, του Σωτήρος Χρηστού.

Στη δυτική πλευρά του συγκροτήματος υπάρχουν κελιά των μοναχών, τα κελάρια του κρασιού και το παλιό ελαιουργείο. Η βιβλιοθήκη της μονής βρίσκεται στη βόρεια πλευρά ενώ στην νότια είναι το οστεοφυλάκειο και το ηγουμενείο. Η εκκλησιαστική σχολή που λειτούργησε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα εντός της μονής στεγάστηκε στην ανατολική πλευρά του συγκροτήματος. 

Монастырь Святой Троицы Цагаролоса расположен на полуострове Акротири, в 15 километрах от города Ханья и недалеко от аэропорта им. И. Даскалогианниса. Это один из самых важных монастырских комплексов конца венецианского правления на Крите. История На месте, где построен монастырь Святой Триады Цагароли, раньше был еще один монастырь меньшего размера[2]. В 1611 году венецианские власти Ханьи поручили иеромонаху Иеремии Цагаролосу (происходившему из венецианской семьи, имевшей влияние на всех христиан региона, как православных, так и католиков) восстановить его. Иеремия Цагаролос решил построить на этом месте более крупный монастырский комплекс, планы которого он сделал сам. Упомянутый монах имел греческое и латинское образование и разбирался в архитектуре, а в проектировании и строительстве монастыря на него повлиял итальянский архитектор 16 века Себастьяно Серлио. После его смерти примерно в 1634 году работу продолжил его брат Лаврентиос, который также был монахом, но был прерван в 1645 году, когда османы оккупировали Ханью. Во время турецкой оккупации монастырь был известен как Selvili Manastır (монастырь с кипарисами). Во время революции 1821 года монастырь был сожжен османами и таким образом уничтожил многие реликвии, находившиеся в нем. Девять лет спустя османские власти дали разрешение на достройку монастырской церкви монахам Каллиопио и Григорио. В 1864 году была построена колокольня. С 1892 г. и в течение тринадцати лет он действовал в монастыре как семинария, а во время революции 1896-97 гг. монастырь был превращен в госпиталь и штаб революционеров. Во время Второй мировой войны монастырь первоначально использовался греками для хранения припасов, а позже, после оккупации Крита немецкими войсками, немцы разместили здесь, в 1942 г., Школу зенитной артиллерии, а в 1944 г. войска. Монастырь Святой Троицы Цагароли является патриаршим и ставропигиальным монастырем. Описание Монастырь Святой Троицы Цагаролоса представляет собой четырехсторонний монастырский комплекс с внутренним двором, где находится католикон монастыря. Главный вход в монастырь находится с западной стороны комплекса. Монументальная лестница, ведущая к нему, ведет на площадку. По обеим сторонам ворот есть две пары больших колонн в ионическом стиле, поддерживающих триго. Выше расположены еще две пары коринфских колонн меньшего размера, между которыми образован полукруглый свод. Вверху и в середине архитектурной композиции находится большой фронтон, а под ним греческая надпись. Два меньших фронтона были построены над коринфскими колоннами. Влияние Libro estraordinario итальянского архитектора Себастьяно Серлио проявляется в воротах монастыря, сделанных из пористого камня. Влияние Себастьяно Серлио проявляется и в общей конструкции здания на западной стороне монастырского комплекса, имеющего три этажа снаружи и два этажа внутри. Братья Дзаггароло, кажется, знали и использовали два решения, которые итальянский архитектор предложил в своей седьмой книге для строительства здания на наклонном участке, таком как место, где построен монастырь Святой Троицы Дзаггароло. От главного входа сводчатый коридор ведет во внутренний двор монастыря, где находится монастырский католикон. Католикон построен из резного камня по архитектурному типу триконха с куполом. Его морфологические элементы и особенно украшение связаны с западной архитектурой. Иконостас храма был построен в 1836 году, украшен резьбой и позолотой, и, как говорят, большинство его изображений были выполнены художником Меркуриосом из Санторини. В церкви также есть две часовни: Зодоха Пиги и Святого Иоанна Богослова. Во дворе, рядом с католиконом, находится небольшая церковь Сотироса Христа. На западной стороне комплекса находятся монашеские кельи, винные погреба и старая оливковая мельница. Библиотека монастыря находится на северной стороне, а склеп и настоятель - на южной стороне. С восточной стороны комплекса располагалась духовная школа, действовавшая в конце 19 – начале 20 века в монастыре.