Ερρίκος Α'

4 Αυγούστου 1060 πέθανε: Ερρίκος Α' βασιλιάς της Γαλλίας

Ο Ερρίκος Α' της Γαλλίας (Henri Ier, Ρενς 4 Μαΐου 1008 - 4 Αυγούστου 1060) βασιλιάς των Φράγκων (1031 - 1060) ήταν δεύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά Ροβέρτου Β' των Φράγκων και της Κωνσταντίας του Άρλ. Το Φραγκικό βασίλειο έφτασε στην εποχή του στο μικρότερο μέγεθος του και θεωρείται ως ένας από τους πιο ασθενείς Καπετίδες μονάρχες, παρόλα αυτά πολλοί ιστορικοί τον κρίνουν σαν έξυπνο και δυναμικό βασιλιά. Στέφθηκε βασιλιάς των Φράγκων στον Καθεδρικό ναό του Ρεμς σύμφωνα με τα έθιμα της δυναστείας των Καπετιδών στις 14 Μαΐου 1027, ο πατέρας του ζούσε αλλά είχε ελάχιστες εξουσίες μέχρι τον θάνατο του.

Η βασιλεία του όπως και των προγενεστέρων του κυριαρχείται από εμφύλιες διαμάχες, συμμάχησε με τον αδελφό του Ροβέρτο με την υποστήριξη της μητέρας τους κατά του πατέρα τους (1025). Η μητέρα τους μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού τους Ούγου υποστήριξε τον Ροβέρτο σαν διάδοχο, αλλά μετά το θάνατο του πατέρα τους επέτρεψε στον Ερρίκο να κληρονομήσει τον θρόνο. Ο Ροβέρτος για να εξευμενιστεί από τον θυμό του πήρε σαν αντάλλαγμα το δουκάτο της Βουργουνδίας (1032) το οποίο του είχε το παραχωρήσει ο πατέρας του (1016). 

 4 août 1060 Mort : Henri Ier roi de France Henri Ier de France (Henri Ier, Rennes 4 mai 1008 - 4 août 1060) Roi des Francs (1031 - 1060) était le deuxième fils et successeur du roi Robert II des Francs et de Constance d'Arles. Le royaume franc a atteint sa plus petite taille en son temps et est considéré comme l'un des monarques capétiens les plus faibles, cependant de nombreux historiens le jugent comme un roi intelligent et dynamique. Il est couronné roi des Francs en la cathédrale de Reims selon les coutumes de la dynastie des Capétides le 14 mai 1027, son père a vécu mais n'a eu que peu de pouvoir jusqu'à sa mort. Son règne comme celui de ses prédécesseurs est dominé par la guerre civile, il s'allie à son frère Roberto avec le soutien de leur mère contre leur père (1025). Leur mère après la mort de leur frère aîné Hugh a soutenu Roberto en tant qu'héritier, mais après la mort de leur père, elle a permis à Henry d'hériter du trône. Pour apaiser sa colère, Robert prit en échange le duché de Bourgogne (1032) que son père lui avait accordé (1016).