Συνθήκη των Σεβρών

 

Συνθήκη των Σεβρών

Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σέβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις1 μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ' ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει την μοναρχία. Τα εδάφη που έχασε η Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Συνθήκη των Σεβρών.

Οι βασικοί όροι της συνθήκης ήταν: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.
Η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στο ιδρυόμενο Αλβανικό κράτος, ουσιαστικά προτεκτοράτο της Ιταλίας. Τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν στην Ιταλία η οποία συμφώνησε να τα δώσει εκτός από την Ρόδο και το Καστελλόριζο στην Ελλάδα, και αν η Βρετανία έδινε την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα έδιναν κι αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε από την Ιταλία το 1922).

Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, και η Θράκη από την οποία η Βουλγαρία παραιτούνταν οριστικά από κάθε δικαίωμά της σε αυτή. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα.
Ο χάρτης της Ελλάδας σύμφωνα με τη συνθήκη των Σεβρών

Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος, καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Η Σοβιετική Ένωση δεν συμμετείχε και έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν νέα συνθήκη (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1922, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία

Traité de Sèvres Le traité de Sèvres a été signé le 28 juillet/10 août 1920 à Sèvres, en France, apportant la paix entre l'Empire ottoman et les puissances alliées et alliées1 après la Première Guerre mondiale. Au nom de l'Empire ottoman, il fut accepté par le sultan Mehmet VI qui tentait de sauver son trône, mais fut rejeté par le mouvement indépendant des Jeunes Turcs. Le mouvement dirigé par Mustafa Kemal a profité de ce conflit pour se déclarer gouvernement et abolir la monarchie. Les territoires perdus au profit de l'Empire ottoman lors du traité de Sèvres. Les principaux termes du traité étaient les suivants : l'Empire ottoman a cédé la souveraineté de la Mésopotamie (Irak), de la Palestine et de la Transjordanie à la Grande-Bretagne en tant que protectorat de la Société des Nations, la Syrie et le Liban à la France également en tant que protectorat. Le Hedjaz (qui fait partie de l'actuelle Arabie saoudite), le Kurdistan et l'Arménie deviendraient des États indépendants. L'Épire du Nord a été incorporée à l'État albanais établi, essentiellement un protectorat de l'Italie. Le Dodécanèse a été remis à l'Italie qui a accepté de les donner à l'exception de Rhodes et de Kastellorizo ​​​​à la Grèce, et si la Grande-Bretagne cédait Chypre à la Grèce, alors (après un référendum) elle donnerait également ces îles (l'accord a été annulé par l'Italie en 1922). La Grèce reçut les îles d'Imbros et de Ténédos, et la Thrace, dont la Bulgarie renonça définitivement à tous droits sur elle. La région de Smyrne restait sous la suzeraineté nominale du sultan mais devait être administrée par un commissaire grec par procuration des Alliés, et pouvait être annexée à la Grèce au bout de cinq ans par référendum. La carte de la Grèce selon le traité de Sèvres Le détroit des Dardanelles et la mer de Marmara ont été démilitarisés et sont devenus un territoire international, les Alliés ont pris le contrôle économique de l'Empire ottoman et, enfin, l'égalité et les droits des minorités ont été établis. L'Union soviétique n'a pas participé et a conclu un traité séparé avec les Ottomans. Après la prédominance des Jeunes Turcs, qui ont déplacé la capitale à Ankara, et la catastrophe d'Asie Mineure, les alliés ont été contraints de signer un nouveau traité (Traité de Lausanne) en 1922, avec des conditions plus favorables pour (aujourd'hui) la Turquie.