Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ (14 Ιανουαρίου 771-πριν από το 805) είναι Βυζαντινός αυτοκράτορας, ο οποίος διετέλεσε αυτοκράτορας από το 780 έως το 797. Ήταν μοναδικό παιδί του αυτοκράτορα Λέοντος Δ΄. Ονομάστηκε συναυτοκράτορας με τον πατέρα του σε ηλικία πέντε ετών το 776 και τον διαδέχθηκε ως μοναδικός αυτοκράτορας το 780. Η μητέρα του Ειρήνη η Αθηναία επικουρούσε την αυτοκρατορική θητεία του ως αντιβασιλέας μέχρι το 790, επικουρούμενη από τον πρωθυπουργό Σταυράκιο. Η αντιβασιλεία τελείωσε όταν ο Κωνσταντίνος ενηλικιώθηκε, αλλά η Ειρήνη προσπάθησε να συνεχίσει τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του Βυζαντίου. Μετά από μερικά χρόνια αποκλειστικής κυριαρχίας ο Κωνσταντίνος ονόμασε τη μητέρα του Αυτοκράτειρα το 792, καθιστώντας την επίσημη συνάδελφό του.
Ο Κωνσταντίνος υπέστη στρατιωτικές ήττες και έλαβε αμφιλεγόμενες αποφάσεις (π.χ. παντρεύτηκε παράνομα την ερωμένη του Θεοδότη). Εκμεταλλευόμενη την αρνητική άποψη του κόσμου για τον γιο της, η Ειρήνη καθαίρεσε, τύφλωσε και φυλάκισε τον Κωνσταντίνο το 797 και κατέλαβε την εξουσία για τον εαυτό της, καθιστώντας την τη πρώτη αυτοκράτειρα της Αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος πιθανότατα πέθανε λίγο αργότερα.
Ο Κωνσταντίνος ΣΤ΄ ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που αναγνωριζόταν ως Ρωμαίος αυτοκράτορας, τόσο από το Βυζάντιο όσο και από το Πάπα και τις Δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις υπό την επικυριαρχία του πάπα. Η ικανότητα του Βυζαντινού να προστατεύσει τον χριστιανισμό εξασθένησε μετά τις Αραβικές κατακτήσεις, οδηγώντας τον Πάπα να αναζητά όλο και περισσότερο την συμμαχία, την προστασία και την βοήθεια από τους Φράγκους. Το 800 ο Πάπας Λέων Γ΄, έστεψε τον Καρλομάγνο "αυτοκράτορα των Ρωμαίων". Με βάση τον ισχυρισμό ότι μια γυναίκα δεν μπορούσε να είναι Αυτοκράτειρα από μόνη της, αυτό έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας νέας κρατικής οντότητας, ανεξάρτητης από την Ανατολή, η οποία έγινε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Πίνακας περιεχομένων
1 Πρώτα χρόνια και αντιβασιλεία
2 Βασιλεία
3 Οικογένεια
4 Δείτε επίσης
5 Σημείωση
6 Πηγές
7 Παραπομπές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου