Νικόλαος Γύζης (1842 - 1901)

 πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001- ΤΟ ΘΕΜΑ

Καθιερώθηκε ως ο πιο ακριβός Έλληνας ζωγράφος μετά την τιμή 185 εκατ. δρχ. που πουλήθηκε το έργο " Κρυφό Σχολειό" σε δημοπρασία του οίκου Κρίστις το 1993. Το 2000 σε δημοπρασία του οίκου Σόθμπις στο Λονδίνο, το "Κούρεμα του εγγονού" κατακυρώθηκε έναντι 500.000 λιρών περίπου 280 εκατ. δρχ. το 1998 το "Παραμύθι της γιαγιάς" κατακυρώθηκε έναντι 170 εκατ.δρχ.

"Σχολείον Κρυπτόν" ονόμασε ο Γύζης τον πίνακα αυτό το 1866 δίνοντας όνομα και στον μύθο περί κρυφού σχολειού που δεν υπήρχε νωρίτερα και ο οποίος έχει πλέον καταρριφθεί. Σημαντικά για την αναψηλάφηση της ιστορικής αλήθειας υπήρξαν τα κείμενα του Άλκη Αγγέλου.

Η αφίσα της Ιστορίας που έμεινε στην Ιστορία και έγινε έμβλημα της τέχνης του Μονάχου
"Τα αραβωνιάσματα των παιδιών"στη δεύτερη έκδοση του 1877 γοήτευσαν με τα "λαμπερά κόκκινα" και τα "συναισθηματικά μπλέ" , τη λάμψη του λευκού, τη λεπτομερή περιγραφή των αντικειμένων,τον πλούτο των στολών και των ανθρωπίνων τύπων-αποτυπώνουν τη σφραγίδα και την υπογραφή ου Γύζη.


"Τα ορφανά", 1871 χαρακτηριστικό έργο του Γύζη χρωματικά επηρεασμένο από τη μαθητεία του στο εργαστήριο του Πιλότυ , όπου όμως ο ζωγράφος πρόσφερε κάτι που έλειπε από την ακαδημαική ηθογραφία: τη συγκίνηση. Μ΄αυτό το έργο κέρδισε μια από τις πρώτες του διακρίσεις


"Μετά την Καταστροφή των Ψαρών" 1896-98

Σαν πουλί που λάμπει στον ευρωπαικό χώρο παράλογα...

(άρθρο του Ζωγράφου Μανώλη Χάρου)

Το 2001 μας μοιάζει περίεργο το γεγονός του χωριάτη από την Τήνο που γίνεται καθηγητής στο Μόναχο. Δέν ήταν όμως ο μόνος. Ο Γύζης όπως και ο Πανταζής στο Βέλγιο, ή πιο μετά ο Γαλάνης στο Παρίσι ή ο Μπουζιάνης είναι σαν περίεργα πουλιά που λάμπουν στον ευρωπαικό χώρο παράλογα... Είναι εικαστικοί σπουδαίοι και αποδεκτοί, που προέρχονται από μια χώρα χωρίς εικαστικό γίγνεσθαι και παρελθόν....
....Φτάνοντας στο Μόναχο ο Γύζης βρίσκεται σε μια πόλη όπου ο φιλελληνισμός υπάρχει έντονος. Δεν μιλω για τους φιλέλληνες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά για το φιλελληνισμό που είναι το κλίμα και ο χώρος στον οποίο προβάλλονται τα κλασσικά οράματα και οι ιδέες των Γερμανών. Δέσμιοί του νιώθουν ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί διανοούμενοι.Σε αυτό το κλίμα ο ταλαντούχος Γύζης πλεονεκτεί. Έχει το δικαίωμα να μιλήσει από πρώτο χέρι για το Πάνθεον των Ηρώων, το Πνεύμα, τον\Έρωτα και την Ψυχή...
...Ο Γύζης κατορθώνει να συνομιλήσει και να καταλάβει επί ίσοις όροις το πνεύμα της εποχής και του τόπου. Αναμφισβήτητα είναι πολύ σπουδαίος ζωγράφος. Η γραμμή κα το χρώμα του κάνουν κάθε ζωγράφο να ζηλεύει. Το γεγονός όμως ότι γίνεται τόσο Ευρωπαίος τόσο γρήγορα δείχνει ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση.
Βρέθηκε σε ένα χώρο που τον ευνοούσε και κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί 100% αυτή την εύνοια. Από κεί και μετά ο Γύζης κάνει πρωταθλητισμό . Είναι άλογο κούρσας. "Δόξα και τιμή πάλιν, Ουρανίτσα, εις το όνομά μας!Τους φάγαμε!" Αυτό φωνάζει όταν κερδίζει τον διαγωνισμό αφίσας, ενώ είναι ήδη καταξιωμένος. Δεν νομίζω πως είναι αχόρταγος αλλά είναι πολύ καλός και το ξέρει. Κοιτάζοντας 100 χρόνια μετά τα έργα του, το να πούμε πως ξεκινά από την ηθογραφία και φτάνει στις παρυφές του εξπρεσιονισμού είναι ίσως φιλολογίες...
Να συμφωνήσω απόλυτα με το γραπτό του Παρθένη ότι "ο Γύζης κατά το πρώτο στάδιο του έργου του ήτο διακεκριμένος ζωγράφος, κατά δέ το δεύτερον ήτο γνήσιος καλλιτέχνης και ο πρώτος τοιούτος Έλλην μετά την Αναγέννησιν της Ελλάδος" και σαν μεγάλος καλλιτέχνης λέω εγώ, αφήνει στις επόμενες γενιές πολλά πράγματα να καταλάβουν.

πηγή: εφημερίδα ΤΟ ΘΕΜΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001

//////////////////////

source: TA NEA newspaper - insert PERSONS OF THE 21st CENTURY year 2001 - THE SUBJECT 

 He was established as the most expensive Greek painter after the price of 185 million dirhams that the work "Hidden School" was sold at a Christie's auction in 1993. In 2000, at a Sotheby's auction in London, "The Haircut of the Grandson" was awarded for 500,000 pounds approximately 280 million dirhams in 1998 "Grandmother's Tale" was awarded for 170 million dirhams. Gyzis called this painting "Scholeion Krypton" in 1866, also giving a name to the myth of a hidden school that did not exist earlier and which has now been disproved. The writings of Alkis Angelos were important for the awakening of the historical truth. "The Orphans", 1871, a characteristic work of Gyzis's colors influenced by his apprenticeship in Piloty's workshop, but where the painter offered something that was missing from academic ethnography: emotion. With this work he won one of his first awards "Children's Engagements" in the second edition of 1877 charmed with "brilliant reds" and "sentimental blues," the brilliance of white, the detailed description of objects, the richness of uniforms and human types—they capture the stamp and signature of Gyzis. Like a bird that shines in the European space absurdly... (article by the painter Manolis Charos) In 2001, the fact of the villager from Tinos becoming a professor in Munich seems strange to us. But he was not the only one. Gyzis like Pantazis in Belgium, or later Galanis in Paris or Bouzianis are like strange birds that shine in the European space irrationally... They are great and accepted artists, who come from a country with no artistic history and past.. .. ....Arriving in Munich, Gyzis finds himself in a city where Philhellenism exists strongly. I am not talking about the Philhellenic people of the Greek Revolution, but about Philhellenism which is the climate and space in which the classical visions and ideas of the Germans are projected. Even today, German intellectuals feel bound to him. In this climate, the talented Gyzis has an advantage. He has the right to speak first hand about the Pantheon of Heroes, Spirit,\Eros and Psyche... ...Gyzis manages to converse and understand on equal terms the spirit of the time and the place. Undoubtedly he is a very great painter. His line and color make every painter jealous. But the fact that he becomes so European so quickly shows that he was a special case. He found himself in a space that favored him and he managed to take advantage of this favor 100%. From then on, Gyzis became a champion. He's a racehorse. "Glory and honor again, Uranitsa, to our name! We ate them!" This is what he shouts when he wins the poster competition, while he is already well established. I don't think he is insatiable but he is very good and he knows it. Looking at his works 100 years later, to say that he starts from ethnography and reaches the edges of expressionism is perhaps philology... I completely agree with the writing of Parthenis that "Gyzis during the first stage of his work was a distinguished painter, and during the second he was a genuine artist and the first such Greek after the Renaissance of Greece" and as a great artist I say, he leaves to the future generations many things to understand. source: TO THEMA newspaper - insert PERSONS OF THE 21ST CENTURY year 2001

////////////////////////  

Quelle: Zeitung TA NEA - Beilage PERSONEN DES 21. JAHRHUNDERTS Jahr 2001 - DAS THEMA Er galt als der teuerste griechische Maler, nachdem das Werk „Hidden School“ 1993 bei einer Auktion von Christie's für 185 Millionen Dirham verkauft wurde. Im Jahr 2000 wurde bei einer Auktion von Sotheby's in London „The Haircut of the Grandson“ verkauft für 500.000 Pfund etwa 280 Millionen Dirham zugesprochen 1998 wurde "Grandmother's Tale" für 170 Millionen Dirham zugesprochen. Gyzis nannte dieses Gemälde 1866 „Scholeion Krypton“ und gab damit auch dem Mythos einer verborgenen Schule einen Namen, der früher nicht existierte und nun widerlegt wurde. Die Schriften von Alkis Angelos waren wichtig für das Erwachen der historischen Wahrheit. „Die Waisenkinder“, 1871, ein charakteristisches Werk von Gyzis' Farben, beeinflusst von seiner Lehrzeit in Pilotys Werkstatt, aber wo der Maler etwas bot, was der akademischen Ethnographie fehlte: Emotion. Mit dieser Arbeit gewann er einen seiner ersten Preise "Children's Engagements" in der zweiten Ausgabe von 1877 bezauberte mit "brillanten Rottönen" und "sentimentalen Blautönen", dem Glanz von Weiß, der detaillierten Beschreibung von Objekten, dem Reichtum an Uniformen und Menschentypen - sie fangen den Stempel und die Handschrift von Gyzis ein. Wie ein Vogel, der absurd im europäischen Raum leuchtet... (Artikel des Malers Manolis Charos) Dass der Dörfler aus Tinos 2001 Professor in München wird, kommt uns seltsam vor. Aber er war nicht der einzige. Gyzis wie Pantazis in Belgien oder später Galanis in Paris oder Bouzianis sind wie seltsame Vögel, die im europäischen Raum irrational leuchten ... Sie sind große und anerkannte Künstler, die aus einem Land ohne künstlerische Geschichte und Vergangenheit kommen ... .. ....In München angekommen, findet sich Gyzis in einer Stadt wieder, in der der Philhellenismus stark ausgeprägt ist. Ich spreche nicht von den Philhellenen der griechischen Revolution, sondern vom Philhellenismus, dem Klima und Raum, in dem die klassischen Visionen und Ideen der Deutschen projiziert werden. Noch heute fühlen sich deutsche Intellektuelle ihm verbunden, in diesem Klima sind die talentierten Gyzis im Vorteil. Er hat das Recht, aus erster Hand über das Pantheon der Helden, des Geistes, des Eros und der Psyche zu sprechen ... ...Gyzis schafft es, den Geist der Zeit und des Ortes auf Augenhöhe zu unterhalten und zu verstehen. Zweifellos ist er ein sehr großer Maler. Seine Linie und Farbe machen jeden Maler neidisch. Aber dass er so schnell so europäisch wird, zeigt, dass er ein Sonderfall war. Er fand sich in einem für ihn günstigen Raum wieder und es gelang ihm, diese Gunst zu 100 % auszunutzen. Von da an wurde Gyzis ein Champion. Er ist ein Rennpferd. „Nochmals Ruhm und Ehre, Uranitsa, unserem Namen! Wir haben sie gegessen!“ Das schreit er, wenn er den Plakatwettbewerb gewinnt, während er bereits gut etabliert ist. Ich glaube nicht, dass er unersättlich ist, aber er ist sehr gut und er weiß es. Wenn man 100 Jahre später seine Werke betrachtet, ist es vielleicht Philologie, zu sagen, dass er von der Ethnographie ausgeht und die Ränder des Expressionismus erreicht. Ich stimme dem Schreiben von Parthenis vollkommen zu, dass "Gyzis in der ersten Phase seiner Arbeit ein angesehener Maler war und in der zweiten ein echter Künstler und der erste derartige Grieche nach der Renaissance Griechenlands" und als großer Künstler sage ich , er hinterlässt den zukünftigen Generationen viele Dinge zu verstehen. Quelle: Zeitung TO THEMA - Beilage PERSONEN DES 21. JAHRHUNDERTS Jahr 2001