ΠΡΩΙΝΗ ΓΑΛΗΝΗ - Ηλίας Μαγκλίνης - εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Πρωινή Γαλήνη (φ.Μ.Κυμάκη)

 Έχω αυτό το βιβλίο αλλά δεν το έχω διαβάσει  ακόμα. 

Η Πρωινή Γαλήνη είναι μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 

Το εξώφυλλό του μού μυρίζει περιπέτεια. Ας γνωριστούμε λίγο με τον δημιουργό του.

Είναι ο Ηλίας Μαγκλίνης 

Ηλίας Μαγκλίνης

Όπως γράφει εδώ , γεννήθηκε το 1970 στην Κινσάσα της Λαικής Δημοκρατίας του Κονγκό δηλ. το πρώην Ζαίρ όπου έζησε τα πρώτα του χρόνια. Μεγάλωσε στη Γλυφάδα και σπούδασε στην Αγγλία και την Σκοτία. 

Έχει εκδώσει άλλα δύο βιβλία:

Το μυθιστόρημα Σώμα με σώμα εκδόσεις ΠΟΛΙΣ το 2005    και 

την νουβέλα  Η ανάκριση εκδόσεις Κέδρος το 2008 

το οποίο μεταφράστηκε στα Αγγλικά και τα Σερβικά. 

Από το 1999 γράφει στην εφημερίδα Καθημερινή.Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα.

Αυτά βέβαια είναι οι πληροφορίες που ίσχυαν τότε που κυκλοφόρησε το βιβλίο. Άν έχει αλλάξει κάτι δεν το ξέρουμε. Μπορούμε όμως να μάθουμε αν κυκλοφόρησαν και άλλα βιβλία ψάχνοντας στο διαδίκτυο ...δεν είναι όμως της παρούσης...

Τώρα ας δούμε και την περίληψη της υπόθεσης.

Η Πρωινή γαλήνη είναι η ιστορία ενός νέου άντρα που προσπαθεί να ξεπεράσει τη μοίρα του. Να ανοίξει τους ορίζοντές του να πετάξει ψηλά αναζητώντας τον βαθύτερο εαυτό του. Είναι μια ιστορία έρωτα, ονείρων, απώλειας και περιπλάνησης στον χρόνο και τον χώρο, από την Μακεδονία έως το Τέξας και από την Αθήνα έως την Άπω Ανατολή, γεμάτη σύννεφα και ωκεανούς, θλιμμένες γκέισες και μοναχικά, παθιασμένα κορίτσια.

Η Πρωινή γαλήνη είναι, τέλος, μια ιστορία ανεκπλήρωτων στόχων και ανολοκλήρωτων πόθων σε μια Ελλάδα που στροβιλίζεται στα απόνερα του Εμφυλίου και στη δίνη ενός ξεχασμένου, άγνωστου εξωτικού πολέμου στην άλλη άκρη της υδρογείου, σε έναν τόπο που οι κάτοικοί του αποκαλούν "χώρα της Πρωινής Γαλήνης"

Αρκετά ενδιαφέρον...!

Υπάρχει και ένα μικρό απόσπασμα για να πάρουμε μια γεύση από το ύφος .... Αυτό είναι και το ξεκίνημα του μυθιστορήματος ... Πραγματικά σου εξάπτει την περιέργεια να το διαβάσεις...

""Στον ύπνο του έβλεπε ότι πετούσε. Ονειρευόταν εναέριες πτήσεις μέσα σε νέφη διάτρητα από τις ακτίνες του ήλιου, μα και όταν ξυπνούσε, νωρίς, με το λυκαυγές, στο άκουσμα του μονότονου βόμβου της έλικας -που στ αυτιά του ήταν η πιο γλυκιά μελωδία- στη θέα των αεροπλάνων που πετούσαν πάνω από την πόλη με τους καταρράκτες κατευθυνόμενα προς το Βέρμιο, φανταζόταν ότι βρίσκεται μέσα σε ένα από αυτά τα ελικοφόρα αναγνωριστικά' φανταζόταν ότι το επόμενο βήμα του θα ήταν το τελευταίο πάνω στη γή.

Το όνειρο είχε απλώσει ρίζες βαθιά μέσα του από πολύ νωρίς, όμως ήταν λές και η γή δεν τον άφηνε να πετάξει.""

Μετά από αυτό, θα το ξαναπώ   Αρκετά ενδιαφέρον ...!

Ανυπομονώ για μια πτήση...

Καλή ανάγνωση!