Λύντια Βλαντίμιροβνα Λιτβιάκ

18 Αυγούστου 1921  γεννήθηκε:

Λύντια Λιτβιάκ Σοβιετική πιλότος

Η Λύντια Βλαντίμιροβνα Λιτβιάκ (Ли́дия Влади́мировна Литвя́к, 18 Αυγούστου 1921 - 1 Αυγούστου 1943), γνωστή με το ψευδώνυμο Λίλια, ήταν πιλότος της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία είχε αναδειχθεί σε σύμβολο σοβιετικής γυναίκας.

Γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1921 στη Μόσχα . Ήταν κατά κοινή ομολογία μια εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα, κάτι που συνετέλεσε στο να αποκτήσει φήμη ανάμεσα στις γυναίκες-πιλότους της ΕΣΣΔ. Το γεγονός αυτό βοήθησε και το Υπουργείο Προπαγάνδας, που τη χρησιμοποίησε για να προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας και να την καταστήσει σύμβολο του αγώνα της «Σοβιετικής» γυναίκας.

Η καριέρα της Λίλια ως αεροπόρου ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Σε ηλικία 14 ετών γράφτηκε στις σχολές πλοήγησης του κράτους και έναν χρόνο αργότερα πέταξε για πρώτη φορά μόνη της. Σύντομα κατάφερε να μπει στη σχολή αεροπορίας στην πόλη Χερσώνα και έπειτα επέστρεψε, ως εκπαιδεύτρια πια, στη σχολή της πόλης Καλίνιν (Τβερ), απ΄ όπου είχε ξεκινήσει την καριέρα της. Από την έναρξη του πολέμου το όνειρό της ήταν να ενταχθεί στις πρώτες γραμμές της μάχης, κάτι που είδε να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την πρόταση σύνταξης Γυναικείων Πτερύγων από τη Μαρίνα Ρασκόβα. Ξεκίνησε τη στρατιωτική υπηρεσία της με την 586η Πτέρυγα και πετούσε κυρίως σε αποστολές αμυντικού χαρακτήρα, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Αύγουστο του 1942. Προς το τέλος Αυγούστου μετατέθηκε στο 9ο Σμήνος ανδρών πιλότων, στη μάχη για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ, μαζί με υπόλοιπες γυναίκες πιλότους που είχαν διακριθεί ως τότε. Αυτή ήταν η μονάδα στην οποία η Λίλια κέρδισε τις δύο πρώτες καταρρίψεις της σε αερομαχία, στις 13 Σεπτεμβρίου 1942. Προς τα τέλη του Ιανουαρίου 1943 η Λίλια μετατέθηκε στην 296η Μονάδα Αεροπορίας, η οποία είχε τη βάση της στο αεροδρόμιο Κοτιέλνικοβο, κοντά στο Στάλινγκραντ. Στις 17 Φεβρουαρίου 1943 παρασημοφορήθηκε και δύο μέρες αργότερα προήχθη σε υποσμήναρχο και αργότερα σε αντισμήναρχο. Στους επόμενους μήνες πέτυχε την κατάρριψη πολλών γερμανικών αεροσκαφών, παρότι οι αλλεπάλληλες σκληρότατες αερομαχίες στις οποίες μετείχε είχαν ως αποτέλεσμα πολλαπλούς τραυματισμούς. Χαρακτηριστική είναι η αερομαχία στις 5 Μαΐου του 1943, κατά την οποία η Λίλια καταρρίφθηκε σε γερμανικό έδαφος και γύρισε πίσω στη μονάδα της πεζή και βαριά πληγωμένη, αρνούμενη ιατρικής περίθαλψης, λέγοντας «είμαι αρκετά καλά για να ξαναπετάξω».

Παρ' όλα αυτά δεν έμελλε να δει το τέλος του πολέμου. Σκοτώθηκε στις 1 Αυγούστου 1943, όταν επέστρεφε στη βάση της συνοδεύοντας μια μονάδα βομβαρδιστικών. Ήταν η τρίτη αποστολή της μέσα σε 24 ώρες και συνολικά η 168η από την αρχή του πολέμου. Ήταν μόλις 22 ετών όταν σκοτώθηκε. Τα οστά της ανακαλύφθηκαν μόλις το 1979 και ενταφιάστηκαν κάτω από το φτερό του αγαπημένου της αεροσκάφους κοντά στο χωριό Ντμίτριεφκα. Δέκα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκαν προς επίσημη ταφή και στις 5 Μαΐου του 1990 της δόθηκε ο τίτλος της ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης, από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Αναφέρεται ότι είχε ζωγραφίσει στο τζάμι του πιλοτηρίου της έναν λευκό κρίνο, γι΄ αυτό και έμεινε γνωστή ως το «Κρίνο του Στάλινγκραντ».