Σελίδες

Κυριακή 24 Απριλίου 2022

Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Καρακάλλου

Μονή Καρακάλλου φ. βικιπαίδεια

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Καρακάλλου είναι μία εκ των είκοσι μονών του Αγίου Όρους και κατατάσσεται ενδέκατη (11η) στην ιεραρχική τάξη των Αγιορείτικων Μονών. 

Σαν ένα μικρό ορθογώνιο κάστρο στην άκρη ενός λόφου, καταμεσής του δάσους.
Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Καρακαλλινός.


Ιστορία

Η μονή πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 10ου αιώνα ή στις αρχές του 11ου, σύμφωνα με έγγραφο του 11ου αιώνα, πιθανόν από τον μοναχό Νικόλαο Καρακάλλα. Το 13ο αι. η μονή, όπως και όλο το Άγιο Όρος, αρχίζει να παρακμάζει εξαιτίας των συχνών επιδρομών των Καταλανών πειρατών. Όμως στα τέλη αυτού του αιώνα και τον επόμενο η μονή ακμάζει και πάλι χάρη στις δωρεές των Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Για μικρό διάστημα κατά το β΄ μισό του 15ου αι. περνάει άλλη μια περίοδο παρακμής μετά την άλωση της Πόλης. Τον επόμενο αιώνα και τους τρεις αιώνες που ακολουθούν, χάρη στις δωρεές των Μολβαδών (Ρουμάνων) και Ίβηρων (Γεωργιανών) Ηγεμόνων, η μονή βρίσκεται σε ανοδική πορεία φτάνοντας ακόμα και τους 500 μοναχούς. Κατά τα δύσκολα χρόνια των δύο Παγκόσμιων Πολέμων η μονή καθοδηγήθηκε από τον χαρισματικό γέροντα Κοδράτο, γνωστό και εκτός Αγίου Όρους, και γνώρισε μεγάλη άνθηση. Σε φθίνουσα πορεία πέρασε ξανά τη δεκαετία του 1980, έως την αρχή του '90. Η Μονή που φέρεται κτισμένη με την αρχιτεκτονική των κάστρων του 16ου αιώνα φέρει περισπούδαστο πύργο με επάλξεις, "ζεματίστρες" και "καταχύστρες" με μια αγέρωχη όψη. Ο πύργος είναι από τους ωραιότερους του Αγίου Όρους μαζί μ΄ εκείνον της Μονής Δοχειαρίου.

 
Σήμερα

Η Μονή καυχάται για δυο αδελφούς της που αξιώθηκαν να μπουν στη χορεία των Αγίων του Θεού: Τον όσιο Γερβάσιο τον διά Χριστόν Σαλλό, που έζησε ως ρακένδυτος ασκητής γύρω από τη Μονή και πέθανε στις αρχές του 18ου αιώνα, και το νέο οσιομάρτυρα Γεδεών. Ο Γεδεών, αφού ασκήτεψε επί 35 χρόνια στο μοναστήρι, σφαγιάσθηκε στις 30/12/1818 από τους Τούρκους στον Τύρναβο Λαρίσης, πολιούχος του οποίου τυγχάνει, επειδή δεν αρνήθηκε το Χριστό. Το καθολικο της μονής είναι αφιερωμένο στους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Θεμελιώθηκε το 1548 και τελείωσε το 1563. Στις αρχές του 18ου αιώνα έγινε μια μικρή ανακαίνισή του. Το 1710 προστέθηκε το κωδωνοστάσιο και τέσσερα χρόνια αργότερα ο εξωνάρθηκάς του. Λόγω της περιορισμένης αυλής του μοναστηριού, η μονή Καρακάλλου δεν διαθέτει φιάλη (κρήνη για τον καθαρμό των χεριών). 


Παρεκκλήσια

Η Μονή Καρακάλλου διαθέτει πέντε παρεκκλήσια μέσα στον περίβολό της: Το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονα, του Αγίου Ιωάσαφ, του Ευαγγελισμoύ της Θεοτόκου, της Κοίμησης της Θεοτόκου, του Αγίου Γεδεών, της Αγίας Άννας στον Πύργο, του Αγίου Παντελεήμονα και του Αγίου Γεωργίου στο Καμπαναριό του Καθολικού. Επίσης η μονή Καρακάλου έχει τρία παρεκκλήσια έξω από τον περίβολό της: Το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, των Αγίων Θεοδώρων και εκείνο του κοιμητηριακού της ναού, αφιερωμένο στους Αγίους Πάντες. 


Λείψανα

Διαθέτει αρκετά άγια λείψανα, όπως ένα τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, η κάρα του Αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου και του Αγίου Χριστοφόρου, η δεξιά του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου, τα άγια λείψανα του Αγίου Οσιομάρτυρος Γεδεών και άλλα. 


Κελιά

Από τα δεκαεπτά κελιά της μονής Καρακάλλου τα τρία βρίσκονται στις Καρυές, όπου βρίσκεται και το αντιπροσωπείο της. Τα άλλα δεκατέσσερα κελιά είναι διάσπαρτα στο δάσος της μονής, βορειοδυτικά από αυτή. Εκτός από το αντιπροσωπείο των Καρυών, σ' αυτά που κατοικούνται συγκαταλέγονται : το κελί των Τριών Ιεραρχών, του Τιμίου Προδρόμου, του Αγίου Νικολάου, καθώς και το κελί του Τιμίου Σταυρού. Η μονή απέχει 30 λεπτά από τη Μονή Φιλοθέου, με την οποία συνδέεται από ένα βαθύσκιωτο μονοπάτι, μιάμιση ώρα από τη Μονή Ιβήρων και γύρω στις τρεισήμισι ώρες από τη Μονή Μεγίστης Λαύρας. 


Μοναστική δύναμη

Η Μοναστική δύναμη της Μονής, σύνολο μοναχών, δόκιμων μοναχών και εξαρτηματικών, κυμαίνεται σήμερα στα 55 με 60 άτομα. 


Άξια ενδιαφέροντος 

Στη Μονή αυτή αξίζει να δουν οι επισκέπτες το καθολικό με τις τοιχογραφίες και τις εικόνες του Διονυσίου του εκ Φουρνά (18ος αιώνας), την ιστορική βιβλιοθήκη της με τους σπάνιους χειρόγραφους κώδικες και ασφαλώς τον περίφημο πύργο της Μονής. 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85 

Πασχαλινά αυγά....





της Βάλλιας Κανελοπούλου
πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ 8-11/4/04


Πασχαλινά αυγά....

....Σύμβολο της χαράς, της ευτυχίας και του ήλιου, το πασχαλινό αυγό κουβαλά τη μυρωδιά και τη ζεστασιά της φύσης,καθώς και τη θαλπωρή της πασχαλινής "αναγέννησης"


Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Το αυγό που περικλείει μέσα του μια ζωή, έχει μια δύναμη, που σύμφωνα με μια παλιά αντίληψη μεταδίδεται σε ανθρώπους , ζώα και φυτά. Τέτοιες αντιλήψεις υπάρχουν πολλές και κρατάνε από πολύ παλιά, από τις αρχαίες ακόμη παγανιστικές εκδηλώσεις για την επιστροφή της άνοιξης και την αναγέννηση της φύσης.
Πολύ πριν το αυγό συνδεθεί με το χριστιανικό Πάσχα, χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους, τους Γαλάτες, τους Κινέζους, τους Αιγυπτίους,ακόμα και τους Πέρσες, ως σύμβολο της γής.
Βασικός συμβολισμός του είναι η νέα ζωή όπως είναι εμφανές και από τη Λατινική φράση "omne vivum ex ovo" που σημαίνει "όλη η ζωή προέρχεται από το αυγό" Αλλά και από την αρχαία Ινδία μέχρι την Πολυνησία το Ιράν , τη Φοινίκη, τη Λετονία και τη Φινλανδία, μαρτυρούνται μύθοι σχετικά με τη δημιουργία του σύμπαντος από ένα αυγό, ενώ με τον ερχομό του Χριστιανισμού συνδέθηκε άρρηκτα με την αναγέννηση του ανθρώπου.


ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Η χρήση των βαμμένων αυγών δεν ταυτίζεται μόνο με την Χριστιανική παράδοση.Υπάρχουν θρησκείες και πολιτισμοί που πλαισιώνουν το αυγό με διάφορες δοξασίες.
Ξεκινώντας από τον Ινδουισμό, ο θεός "Μπράχμα" συνηθιζόταν να απεικονίζεται σαν ένα μυστηριώδες πουλί που έριξε ένα αυγό μέσα στο Χάος από το οποίο γεννήθηκε στη συνέχεια το σύμπαν. Αλλά και στην Αίγυπτο ο θεός Ρά εμφανίζεται να γεννά το αυγό του σύμπαντος κι έτσι να το μεταμορφώνει σε σύμβολο αθανασίας και αιωνιότητας, σε γενεσιουργό δύναμη.
Οι Βουδιστές όπως οι Χριστιανοί προσέδωσαν στο αυγό το συμβολισμό της αναγέννησης του ανθρώπου. Στο Βουδισμό το κέλυφος του αυγού είναι "το κέλυφος της άγνοιας" το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να σπάσει προκειμένου να ανα-γεννηθεί, να φωτιστεί και να υπερβεί το χώρο και το χρόνο.
Στο ίδιο μοτίβο περίπου οι Χριστιανοί ενέταξαν το αυγό στην πασχαλινή γιορτή της Ανάστασης, του Χριστού , ως σύμβολο της Αναδημιουργίας, της ελπίδας και της σωτηρίας.


ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα το πασχαλινό κόκκινο αυγό είναι αναπόσπαστο μέρος του παραδοσιακού διάκοσμου του πασχαλινού τραπεζιού.
Είθισται σε όλες τις χριστιανικές χώρες το βάψιμο των αυγών να γίνεται τη Μ.Πέμπτη και το χρώμα κόκκινο σε ανάμνηση του χυμένου αίματος του Χριστού. Στα χωριά μας υπάρχουν πολλές συνήθειες σε σχέση με το βάψιμο των αυγών. Πιστεύεται πως το δοχείο για τη βαφή πρέπει να είναι καινούργιο,ή πως το βαμμένο "Μεγαλοπεφτιάτικο" αυγό προσφέρει προστασία κι ευφορία στα χωράφια και γι αυτό το θάβουν βαθειά στη γή. Αλλά η συνηθέστερη ιδιότητά του είναι θεραπευτική. Σε πολλά μέρη , Καρδίτσα, Θράκη, Κορώνη κ.α. χρησιμοποιείται στον πονόλαιμο και στο ξεμάτιασμα.


Σε γενικές γραμμές σε όλες τις θρησκευτικές και πολιτισμικές παραδόσεις, το αυγό συμβολίζει την ανα-γέννηση του ανθρώπου , της φύσης ή του σύμπαντος. 

Σήμερα 24 Απριλίου Άγιον Πάσχα

Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μ. Καρακάλλου
Σειρά ΕΛΤΑ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ Μ.Καρακάλλου βάσει ξυλογραφίας Γ.Μόσχου

Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Καρακάλλου 11η στην ιεραρχική τάξη των Αγιορείτικων Μονών

για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει με φακό

  24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ ἡ Θαυματουργός


Ἡ Ὁσία Ἐλισάβετ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἡράκλεια τῆς Θράκης καὶ ἔζησε τὸν 5ο αἰώνα μ.Χ. Οἱ γονεῖς της, Εὐνομιανὸς καὶ Εὐφημία, ἦταν ξακουστοὶ καὶ ὀνομαστοί, φημισμένοι γιὰ τὰ πλούτη τους καὶ περίφημοι γιὰ τὴν ἀρετή τους. Κατοικοῦσαν κοντὰ στὴν Ἡράκλεια, στὸν τόπο ποὺ ἀπὸ παλιὰ ὀνομαζόταν Θρακοκρήνη καὶ ἀργότερα Ἀβυδηνοί. Ζοῦσαν μὲ εὐσέβεια ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸν Ἰώβ. Ποθώντας δὲ μὲ πάθος νὰ μιμηθοῦν τὴν φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ, ἁπλόχερα βοηθοῦσαν ὅλους, ὅσοι εἶχαν ἀνάγκες ὑλικές. Ὅμως εἶχαν περάσει δ ...
περισσότερα...

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ


Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν κατά την εσπέρα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Σωτήρα, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού, και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μία Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι ...
περισσότερα...

Οἱ Ἅγιοι Ἀχιλλέας, Φήλικας καὶ Φορτουνάτος οἱ Ἱερομάρτυρες


Οἱ Ἅγιοι Φήλικας, ὁ πρεσβύτερος, Ἀχιλλέας καὶ Φορτουνάτος, οἱ διάκονοι, μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορος Καρακάλλα (211 – 217 μ.Χ.). Ἀπεστάλησαν ἀπὸ τὸν Ἅγιο Εἰρηναῖο, Ἐπίσκοπο Λουγδούνων († 23 Αὐγούστου) στὴν πόλη Βαλένθια τῆς Ἱσπανίας γιὰ νὰ κηρύξουν τὸ Εὐαγγέλιο. Ἐκεῖ τοὺς συνέλαβε ὁ ἀνθύπατος Κορνήλιος καὶ μετὰ ἀπὸ φρικώδη βασανιστήρια τοὺς ἀποκεφάλισε περὶ τὸ ἔτος 212 μ.Χ. Ἔτσι οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες εἰσῆλθαν στὴ χαρὰ τῆς δόξας καὶ τῆς μακαριότητας τοῦ Θεοῦ.
περισσότερα...

Ὁ Ἅγιος Σάββας ὁ Στρατηλάτης


Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Αὐρηλιανοῦ (270 – 275 μ.Χ.). Ἦταν στρατηλάτης στὴ Ρώμη καὶ καταγόταν ἀπὸ τὸ γένος τῶν Γότθων. Διέλαμπε γιὰ τὴν καθαρότητα τοῦ βίου του καὶ τὴν ἄσκησή του, ἐπισκεπτόταν δὲ στὶς φυλακὲς τοὺς Χριστιανοὺς γιὰ νὰ τοὺς παρηγορήσει. Γι’ αὐτὸ κατηγορήθηκε στὸν βασιλέα καὶ ὁδηγήθηκε δέσμιος ἐνώπιόν του, ὅπου ὁμολόγησε μὲ παρρησία καὶ πνευματικὴ ἀνδρεία τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Τότε τὸν κρέμασαν καὶ τοῦ κατέσκισαν τὶς σάρκες. Ὅμως ἡ Χάρη ...
περισσότερα...