Κώστας Βάρναλης Έλληνας λογοτέχνης.

Κώστας Βάρναλης φ.βικιπαίδεια

 Ο Κώστας Βάρναλης (14 Φεβρουαρίου 1884 – 16 Δεκεμβρίου 1974) ήταν Έλληνας λογοτέχνης.

Είναι γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του, ωστόσο έχει γράψει και αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, το σημερινό Μπουργκάς της Βουλγαρίας το 1884, όπου έζησε από κοντά το κλίμα του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897.

Το επίθετό του, αν όχι καλλιτεχνικό, δηλώνει καταγωγή από τη Βάρνα όπου υπήρχαν πολλοί Έλληνες - το επίθετο του πατέρα του ήταν Μπουμπούς.

Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και συνέχισε τη φοίτηση στα Ζαρίφεια διδασκαλεία της Φιλιππούπολης. Αργότερα με την βοήθεια του Μητροπολίτη Αγχιάλου πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει φιλολογία . Εκεί πήρε μέρος στη διαμάχη για το γλωσσικό ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών.

Το 1907 συμμετείχε στην ίδρυση του ποιητικού περιοδικού Ηγησώ, το οποίο κυκλοφόρησε δέκα τεύχη. Το 1908 πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και άρχισε να εργάζεται στην εκπαίδευση, στην αρχή στο ελληνικό διδασκαλείο του Πύργου (Μπουργκάς), σε ηλικία δεκαοχτώ ετών, και κατόπιν στην Ελλάδα (στην Αμαλιάδα) και μεταξύ άλλων στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών.

Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος.

Από το 1910 άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και ως το 1916 ολοκλήρωσε τους Ηρακλείδες του Ευριπίδη, τον Αίαντα του Σοφοκλή, τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα και τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου του Γκυστάβ Φλωμπέρ.

Μετά το Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, στον οποίο πήρε μέρος, φοίτησε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Δημήτρη Γληνού.

Έργο
Το έργο του είναι γραμμένο στη δημοτική και έχει καλά επιμελημένη μορφή και πλαστικότητα στην έκφραση.

Χαρακτηρίζεται από θερμή λυρική φαντασία και σατιρική διάθεση με ενδιαφέρον για τον σύγχρονο άνθρωπο.

Η ποίηση του, ιδιαίτερα, χαρακτηρίζεται από έντονο «διονυσιασμό», παιχνιδιάρικη διάθεση και βαθύ μουσικό αίσθημα. Ο Βάρναλης διατήρησε την ποιητική αλλά και την ανθρώπινη εγρήγορσή του μέχρι τα βαθιά του γεράματα.

περισσότερες πληροφορίες στην βικιπαίδεια  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E

Μαντουμπάλα Ινδή ηθοποιός

Μαντουμπάλα (φ.βικιπαίδεια)

Η Μαντουμπάλα (14 Φεβρουαρίου 1933 – 23 Φεβρουαρίου 1969), ήταν Ινδή ηθοποιός. Στη δεκαετία του 1950 αρχές του 1960 πρωταγωνίστησε σε πολλές επιτυχημένες ταινίες που θεωρούνται κλασικές.

Η Μουμτάζ Μπεγκούμ Τζεχάν Ντελάβι, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Δελχί σε μια φτωχή και συντηρητική οικογένεια μουσουλμάνων της φυλής των Παθάν.

Ήταν το πέμπτο από τα έντεκα συνολικά παιδιά της οικογένειας. Σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης μετακομίζουν στη Βομβάη.

Ο πατέρας της ψάχνοντας για δουλειά περνούσε συχνά από τα κινηματογραφικά πλατό . Έτσι η μικρή Μουμτάζ μπαίνει στο χώρο του κινηματογράφου σε ηλικία 9 ετών.

Η πρώτη της ταινία ήταν η εμπορική επιτυχία Basant (1942) στην οποία υποδυόταν την κόρη της δημοφιλούς τότε πρωταγωνίστριας Μουμτάζ Σάντι.

Εμφανίστηκε ως παιδί θαύμα σε μερικές ακόμα ταινίες και σύντομα απέκτησε τη φήμη ταλαντούχας και αξιόπιστης ερμηνεύτριας. Μια άλλη φημισμένη πρωταγωνίστρια, η Ντέβικα Ράνι, εντυπωσιασμένη από το ταλέντο της, την συμβούλεψε να αλλάξει το όνομα της σε Μαντουμπάλα.

Μέχρι την ενηλικίωση της, η ασυνήθιστη ομορφιά και η λυγερή, ψηλή κορμοστασιά της φανέρωναν ότι είχε τη στόφα πρωταγωνίστριας.

Η μεγάλη ευκαιρία της δόθηκε όταν ο σκηνοθέτης Κιντάρ Σαρμά την επέλεξε για συμπρωταγωνίστρια του Ρατζ Καπούρ στην ταινία Neel Kamal (1947). Είναι η ταινία στην οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το όνομα Μαντουμπάλα, ήταν μόλις 14 χρονών, αλλά ήδη πρωταγωνίστρια.

Τα επόμενα δύο χρόνια η μικρή Μαντουμπάλα εξελίχθηκε σε μια απίστευτη καλλονή . Ο τύπος της εποχής και οι θαυμαστές της την αποκαλούσαν Αφροδίτη της μεγάλης οθόνης.

Το 1949 πρωταγωνιστεί στην εμπορικά επιτυχημένη ταινία Mahal που την μετατρέπει σε πραγματική σταρ. 

Ασθένεια
Το 1950, μετά από αλλεπάλληλες αιμοπτύσεις στα πλατό, αποκαλύπτεται η πάθησή της. Έπασχε από μια εκ γενετής καρδιακή ανωμαλία κοινώς «τρύπα στην καρδιά» (ανοικτό ωοειδές τρήμα) που κρατήθηκε μυστική για χρόνια παρά κάποιες φήμες που κυκλοφορούσαν κατά καιρούς.

Αν και τελικά η ασθένεια της στέρησε πολλά χρόνια ζωής και καριέρας, η Μαντουμπάλα σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 κατόρθωσε να επιτύχει μια αξιοζήλευτη επαγγελματική σταδιοδρομία. 

Κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες

- Όταν η Μαντουμπάλα ήταν  βρέφος, ένας σούφι (ασκητής) προέβλεψε ότι θα γινόταν πλούσια και διάσημη, αλλά θα πέθαινε νέα και δυστυχισμένη.

- Ο σκηνοθέτης Μοχάν Σίνα έμαθε στην Μαντουμπάλα να οδηγεί όταν ήταν μόλις 12 ετών.

- Ήταν λάτρης των ταινιών του Χόλιγουντ και όταν έμαθε καλά Αγγλικά παρακολουθούσε συχνά Αμερικάνικες ταινίες.

- Όταν είχε νεύρα ξεσπούσε σε ανεξέλεγκτα γέλια και χαχανητά.

- Το τραγούδι Μαντουμπάλα του Στέλιου Καζαντζίδη γραμμένο πάνω σε ινδική μελωδία εμπνεύστηκε από την διάσημη πρωταγωνίστρια και υπήρξε κορυφαία επιτυχία με πωλήσεις ρεκόρ.

περισσότερες πληροφορίες στην βικιπαίδεια https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου Ουαλεντίνου Ιερομάρτυρος και Ουαλεντίνου επισκόπου

στον Άγιο Γεώργιο τον Σεληνάρη μια ιδιαίτερη γωνιά (φ.Μ.Κυμάκη)

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου
Ουαλεντίνου Ιερομάρτυρος και Ουαλεντίνου επισκόπου

Χρόνια πολλά!!! στους εορτάζοντες,

Βαλεντίνος, Βαλεντίων, Βαλεντίνο, Ντίνος, Βαλεντίνη, Βαλεντίνα, Ντίνα

Ο Άγιος Ουαλεντίνος ήταν Πρεσβύτερος και μαρτύρησε στη Ρώμη όταν ήταν αυτοκράτορας ο Κλαύδιος (41 - 54 μ.Χ.). 

Υπάρχει και ο Ουαλεντίνος ο οποίος ήταν επίσκοπος στο Τέρνι και μαρτύρησε και αυτός στην Ρώμη αλλά άγνωστο  το πότε.

Στην δύση η ημέρα αυτή 14 Φεβρουαρίου  θεωρείται ως η ημέρα των ερωτευμένων χωρίς να έχει  καμιά σχέση αυτό με την ζωή και το έργο των δύο Αγίων Ουαλεντίνων.

Ίσως η επιλογή αυτή να έχει σχέση με τον εορτασμό της γονιμότητας από τους Ρωμαίους που γινόταν στις 15 Φεβρουαρίου και έφετε την ονομασία "Λουπερκάλια"  πληροφορίες απο το sansimera.gr/

------------------------

Σήμερα 14 Φεβρουαρίου τιμώνται ακόμα δύο ΆγιοιΟ Όσιος Αβραάμης και Ο Όσιος Αυξέντιος

Ο Όσιος Αβραάμης έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (395 - 408 μ.Χ.).

Καταγόταν από την πόλη Κύρρο της Συρίας και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Χριστιανική. 

Με τη διδασκαλία, τον βίο του και τη φιλανθρωπική του δράση,  προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη πολλούς εθνικούς. Όταν χρειαζόταν σε νεοσυστάμενο ποίμνιο  οι Χριστιανοί  τον είχαν τον Άγιο ως ιερέα τους.

saint.gr/

Ο Όσιος Αβραάμης, μετά από τριετή δράση μέσα στον κόσμο για την μετάδοση του Θείου λόγου , επέστρεψε στο κελί του και από εκεί μετέβη στην πόλη των Καρρών της Παλαιστίνης όπου και έγινε Επίσκοπος αγωνιζόμενος για την αληθινή πίστη .

Η φήμη της αγιότητας και της αποστολικής δράσεως του έφθασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη.  Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, επιθυμούσε να τον δει προσωπικά, και τον κάλεσε στην Βασιλεύουσα. 

Εκεί ο Όσιος κοιμήθηκε ειρηνικά. Το τίμιο λείψανό του, κατά βασιλική προσταγή, το προέπεμψαν με μεγάλες τιμές στην πόλη των Καρρών, όπου και ενταφιάσθηκε.

Κύρου Θεοδώρητος. 

πληροφορίες από  saint.gr/

-----------------------------

Ο Όσιος Αυξέντιος καταγόταν από την Συρία. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί Θεοδοσίου Β' του Μικρού (408 - 450 μ.Χ.) και κατείχε το αξίωμα του σχολαρίου του στρατηλάτου.

saint.gr/

Η φιλήσυχη διάθεσή του και η αγάπη του για τον ασκητικό βίο, τον οδήγησε να γίνει μοναχός. 

Παραιτήθηκε από  τιμές και αξιώματά  και αποσύρθηκε σε όρος πετρώδες της Χαλκηδόνος, με την ονομασία Οξεία Πέτρα, όπου και ασκήτευε,.  Εκεί αφοσιώθηκε στην  μελέτη της Αγίας Γραφής. 

Απέκτησε μεγάλη φήμη για τις αρετές και την βαθιά θεολογική μόρφωσή του, γι αυτό κλήθηκε στην Δ' Οικουμενική Σύνοδο, το έτος 451 μ.Χ. που έγινε στην Χαλκηδόνα για να καταδικάσει τις κακοδοξίες του Ευτυχούς.

Στο ασκητήριό του προσέρχονταν πολλοί, για να λάβουν την ευλογία του,και οι πλούσιοι του έφερναν τροφές και δώρα.

Εκείνος κρατούσε για τον εαυτό του λίγο ψωμί για τη συντήρησή του και κερί για το παρεκκλήσι του. Τα υπόλοιπα τα διαμοίραζε στους πτωχούς. Προς τιμή του Οσίου κτίσθηκε Μονή  γυναικών εκεί στους πρόποδες του βουνού. 

Ο Θεός  αξίωσε τον Άγιο Αυξέντιο με το χάρισμα της θαυματουργίας και έκανε πολλά θαύματα.

Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το 470 μ.Χ.
πληροφορίες  saint.gr/

Σήμερα είναι 

 Παγκόσμια Ημέρα του Γάμου 

και Διεθνής Ημέρα Προσευχής για τους Πάσχοντες από Αυτισμό