Σελίδες

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

Θεόδωρος Δημήτριεφ

 

15 Αυγούστου 1929 γεννήθηκε: Θεόδωρος Δημήτριεφ Έλληνας ηθοποιός

Ο Θεόδωρος Δημήτριεφ (15 Αυγούστου 1929 - 25 Δεκεμβρίου 2016) ήταν Έλληνας ηθοποιός και τραγουδιστής, γεννημένος στην Αθήνα.

Πίνακας περιεχομένων
1 Βιογραφία
2 Θέατρο
3 Κινηματογράφος
4 Τηλεοπτικές σειρές
5 Ραδιόφωνο
6 Δισκογραφία
7 Άλλες εμφανίσεις και δραστηριότητες
7.1 Κοσμικά κέντρα
7.2 Ντοκιμαντέρ
7.3 Σε εκκλησίες
8 Παραπομπές
9 Πηγές και εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιογραφία

Ξεκίνησε από το μουσικό θέατρο. Το 1955-58 τραγουδούσε στις επιθεωρήσεις των θεάτρων «Βέμπο» και «Αλίκη», καθώς και στα κοσμικά κέντρα «Αστέρια» (Γλυφάδας) και «Μπλε Αλεπού» (οδού Τροίας). Αργότερα τραγούδησε και στα κέντρα «Λαλέουσα», μπουάτ «Χνάρι», "Belle Maison", "Le Grillon", «Νινέττα».

Το 1959 προσελήφθη για τις ανάγκες της τριλογίας του Αισχύλου «Ορέστεια» (σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη) στο Εθνικό Θέατρο και έκτοτε έπαιζε σε αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, κυρίως ως κορυφαίος του χορού, λόγω της βαθιάς και ιδιαίτερης φωνής του. Η τελευταία εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο ήταν το 2003/2004 στον «Άμλετ» ως φάντασμα (σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη).

Έπαιξε (ως Δημητρίου) το 1961 στην ταινία «Άτλας» (σκηνοθεσία: Ρότζερ Κόρμαν) και το 1962 τον Αγαμέμνονα στην ταινία «Ηλέκτρα» (σενάριο, σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη).

Το 1964 τραγούδησε (σε α' εκτέλεση στο Θέατρο Κοτοπούλη «ΡΕΞ») στο ορατόριο «Άξιον εστί» του Οδυσσέα Ελύτη σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και το 1968 στο ορατόριο «Αθανάσιος Διάκος» του Γιάννη Νούσια, που ηχογραφήθηκε αργότερα από το ΕΙΡ (1971/72). Το 1984 τραγούδησε στην «Ελληνική ραψωδία» του Σώτου Βασιλειάδη (α' εκτέλεση) με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού στο «ΠΑΛΛΑΣ» (26.3.1984).

Επίσης έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ραδιοφωνικές εκπομπές, μεταγλωττίσεις, χορωδίες και άλλες μουσικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 25 Δεκεμβρίου 2016.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2022

Κλάρα Χίτλερ

Klara Hitler.jpg 


12 Αυγούστου 1860 γεννήθηκε: Κλάρα Χίτλερ Αυστριακή μητέρα του Αδόλφου Χίτλερ

Η Κλάρα Χίτλερ (Klara Hitler, πατρικό επώνυμο Πέλτσλ (Pölzl), 12 Αυγούστου 1860, Βάιτρα, Κάτω Αυστρία, Αυστρία - 21 Δεκεμβρίου 1907, Ούρφαρ, Άνω Αυστρία, Αυστρία) ήταν η Αυστριακή μητέρα του Αδόλφου Χίτλερ.

Βιογραφία

Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αγροτική περιοχή στο Σπιτάλ της Αυστρίας, κοντά στα σύνορα με τη Βοημία. Το 1885 παντρεύτηκε τον κατά 23 χρόνια μεγαλύτερό της Αλοΐσιο Χίτλερ, ο οποίος συγχρόνως ήταν δεύτερος θείος της, λόγω της υιοθεσίας του τελευταίου από τον αδελφό του παππού της Γιόχαν Γκέοργκ Χίντλερ. Βιογράφοι του Χίτλερ περιγράφουν την Κλάρα ως "απλή γυναίκα και επιμελή νοικοκυρά με μοναδική έννοια το καλό των παιδιών της".

Από τα έξι παιδιά της μονάχα ο Αδόλφος και η Πάουλα έφτασαν μέχρι την ενηλικίωση. Τα άλλα πέθαναν από διάφορες αρρώστιες, σε παιδική ηλικία.

Το 1903 πέθανε ο άντρας της. Η Κλάρα έζησε μονάχα λίγα χρόνια ακόμη και πέθανε στις 21 Δεκεμβρίου 1907 στο Λιντς της Αυστρίας. Στον τάφο της συγκεντρώνονται μέχρι και σήμερα νεοναζί και αρνητές του Ολοκαυτώματος
 

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022

Πήτερ Ο' Τουλ

Peter O'Toole -- LOA trailer.jpg
Πήτερ Ο' Τουλ Ιρλανδός ηθοποιός

Ο Πήτερ Ο' Τουλ (πλήρες όνομα: Πήτερ Σέιμους Λόρκαν Ο' Τουλ, Peter Seamus Lorcan O'Toole, 2 Αυγούστου 1932 - 14 Δεκεμβρίου 2013) ήταν Ιρλανδός ηθοποιός, ο οποίος έγινε διάσημος το 1962 ερμηνεύοντας τον ρόλο του αντισυνταγματάρχη Τόμας Έντουαρντ Λόρενς (T. E. Lawrence) στην ταινία Λώρενς της Αραβίας. Στην καριέρα του τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, ένα Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ένα Βραβείο Έμμυ και ένα Τιμητικό Βραβείο Όσκαρ το 2003 για το συνολικό του έργο. Αντίθετα, παρότι είχε προταθεί οκτώ φορές για Όσκαρ, δεν κατάφερε ποτέ να το κερδίσει, κατέχοντας ένα μοναδικό ρεκόρ.

Ο Πήτερ Ο' Τουλ γεννήθηκε το 1932, με μερικές πηγές να δίνουν ως τόπο γέννησής του την Κονεμάρα της Ιρλανδίας και άλλες το Λιντς της Αγγλίας, όπου μεγάλωσε. Ο ίδιος δεν ήταν βέβαιος για τον τόπο ή την ημερομηνία γέννησής του, σημειώνοντας στην αυτοβιογραφία του ότι, ενώ δέχεται ως ημερομηνία γέννησής του την 2 Αυγούστου, κατέχει πιστοποιητικά γέννησης και από τις δύο χώρες, με το ιρλανδικό να αναφέρει ως ημερομηνία γέννησής του τον Ιούνιο του 1932.

Μητέρα του ήταν η Κόνστανς Τζέιν (πατρικό Φέργκιουσον), νοσοκόμα σκωτικής καταγωγής, και πατέρας του ο Πάτρικ Τζόζεφ Ο' Τουλ, ένας Ιρλανδός μεταλλουργός, παίκτης ποδοσφαίρου και πράκτορας στοιχημάτων ιπποδρόμου. Όταν ήταν ενός έτους, η οικογένειά του ξεκίνησε μια πενταετή περιήγηση στις κυριότερες πόλεις της Βόρειας Αγγλίας, στις οποίες διεξάγονταν ιπποδρομιακοί αγώνες. Στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου μεταφέρθηκε για ασφάλεια από το Λιντς και παρακολούθησε ένα καθολικό σχολείο για επτά ή οκτώ χρόνια, όπου υποχρεώθηκε να γίνει δεξιόχειρας.

Όταν τελείωσε το σχολείο, άρχισε να εργάζεται ως εκπαιδευόμενος δημοσιογράφος και φωτογράφος στην εφημερίδα Yorkshire Evening Post, έως ότου κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του ως σηματωρός στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό. Ο ίδιος είχε δηλώσει, σε συνέντευξη το 2006, ότι το όνειρό του ήταν να γίνει ποιητής ή ηθοποιός. Παρακολούθησε με υποτροφία μαθήματα υποκριτικής στη Βασιλική Ακαδημία της Δραματικής τέχνης, από το 1952 έως το 1954, αφού νωρίτερα είχε απορριφθεί από τη σχολή δραματικής τέχνης του Θεάτρου Abbey, από τον διευθυντή Έρνεστ Μπλάιθ, επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει Ιρλανδικά. Συμφοιτητές του στην Ακαδημία ήταν οι Άλμπερτ Φίνεϊ, Άλαν Μπέιτς και Μπράιαν Μπέντφορντ.

Peter O'Toole Aisteoir Éireannach ab ea Peter O'Toole (ainm iomlán: Peter Seamus Lorcan O'Toole, 2 Lúnasa 1932 - 14 Nollaig 2013), a bhain cáil amach i 1962 agus é ag imirt ról an Leifteanantchoirnéal Thomas Edward Lawrence ( T. E. Lawrence ) sa scannán Lawrence na hAraibe. Tá go leor gradaim tuillte ag a ghairm bheatha, lena n-áirítear ceithre Golden Globes, Gradam Scannán Acadamh na Breataine, Gradam Emmy, agus Gradam Acadaimh Oinigh i 2003 as a chuid oibre. Ina áit sin, in ainneoin gur ainmníodh é ocht n-uaire le haghaidh Oscar, níor éirigh leis riamh é a bhuachan, agus taifead uathúil aige. Rugadh Peter O'Toole sa bhliain 1932, le foinsí áirithe ag tabhairt a bhreith mar Chonamara, Éire, agus cuid eile mar Leeds, Sasana, áit ar fhás sé aníos. Bhí sé féin neamhchinnte faoina áit bhreithe nó faoina dháta breithe, agus thug sé faoi deara ina dhírbheathaisnéis, cé go nglacann sé leis an 2 Lúnasa mar dháta breithe, go bhfuil teastais bhreithe aige ón dá thír, agus gurb é Meitheamh na bliana 1932 a thugann na hÉireannaigh a dháta breithe. Ba í Constance Jane (née Ferguson) a mháthair, altra de shliocht Albanach, agus ba é Patrick Joseph O'Toole, miotaladóir Éireannach, peileadóir agus leabharaí ráschúrsa a athair. Nuair a bhí sé bliain d’aois, thug a chlann faoi chamchuairt cúig bliana ar na príomhbhailte rásaíochta capall i dTuaisceart Shasana. I dtús an Dara Cogadh Domhanda aistríodh é ar mhaithe le sábháilteacht ó Leeds agus d’fhreastail sé ar scoil Chaitliceach ar feadh seacht nó ocht mbliana, áit ar b’éigean dó a bheith ina láimhe deise. Tar éis dó an scoil a fhágáil, thosaigh sé ag obair mar iriseoir agus grianghrafadóir faoi oiliúint don Yorkshire Evening Post, go dtí gur glaodh air chun fónamh mar fhear comharthaíochta i gCabhlach Ríoga na Breataine. Dúirt sé, in agallamh in 2006, gurbh é a bhrionglóid a bheith ina fhile nó ina aisteoir. D’fhreastail sé ar chúrsaí aisteoireachta in Acadamh Ríoga na hEalaíne Drámaíochta ó 1952 go 1954 ar scoláireacht, tar éis don stiúrthóir Ernest Blythe é a dhiúltú ó Scoil na hEalaíne Drámaíochta in Amharclann na Mainistreach níos luaithe toisc nach raibh Gaeilge aige. I measc a chomhscoláirí san Acadamh bhí Albert Finney, Alan Bates agus Brian Bedford.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022

Έσμα Ρετζέποβα

 

Esma.jpg


8 Αυγούστου 1943 γεννήθηκε: Έσμα Ρετζέποβα Ρομά τραγουδίστρια

Η Έσμα Ρετζέποβα (σλαβομακεδονικά: Есма Реџепова‎, 8 Αυγούστου 1943 - 11 Δεκεμβρίου 2016) ήταν ρομά τραγουδίστρια από την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Γεννήθηκε στα Σκόπια (τότε Γιουγκοσλαβία) στις 8 Αυγούστου 1943. Έχει δώσει πάνω από 8000 παραστάσεις σε 30 χώρες. Μαζί με τον σύζυγό της Stevo Teodosievski (επίσης μουσικός), έχει υιοθετήσει 47 παιδιά και έχει βραβευτεί για την ανθρωπιστική της δράση. Για την φιλανθρωπία της στα ορφανά του πολέμου στην Γιουκοσλαβία, έχει προταθεί 2 φορές για Νόμπελ Ειρήνης . Η καλλιτεχνική δραστηριότητα της Ρετζέποβα περιλαμβάνει 108 σινγκλς, 20 δίσκους και συμμετοχή σε 6 ταινίες. Απεβίωσε στις 11 Δεκεμβρίου του 2016

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1943 στο Šuto Orizari, ένα προάστιο των Σκοπίων της τότε Γιουγκοσλαβίας, όπου και μεγάλωσε. Ήταν το προτελευταίο παιδί της οικογένειας και είχε πέντε αδέρφια. Μεγάλωσε σε σχετικά πτωχικό περιβάλλον. Η μητέρα της ήταν από την Τουρκία, ο πατέρας της εβραϊκής καταγωγής από την Σερβία, δούλευε ως αχθοφόρος, λούστρος, τραγουδιστής, κ.α. Η Έσμα τελείωσε το δημοτικό. Σε ηλικία εννιά χρονών άρχισε μαθήματα μουσικής σε μια τοπική ορχήστρα και άρχισε να εξελίσσεται γρήγορα. Η μητέρα της την παρότρυνε να συνεχίσει, αφού είδε ότι είχε ταλέντο. Έτσι η Έσμα μαζί με έναν αδερφό της γίναν μέλος του σχολικού συγκροτήματος δημοτικής μουσικής.

Το 1957, σε ηλικία 14ων χρονών πήρε μέρος σε διαγωνισμό τραγουδιού του Ράδιο Σκόπιε και έπιασε την πρώτη θέση μέσα από 57 άλλους διαγωνιζομένους. Το βραβείο ήταν 9000 γιουγκοσλάβικα δηνάρια. Έτσι ξεκίνησε την μουσική καριέρα της. Σήμερα είναι η διεθνώς δημοφιλέστερη Ρομά τραγουδίστρια. Έχει ηχογραφήσει 20 άλμπουμ με 108 τραγούδια σε διάφορες γλώσσες των Βαλκανίων. Οι ακροατές της της έδωσαν το τιμητικό προσώνυμο „Queen of the gypsies“ («Τσιγγάνα Βασίλισσα»).
ΠολιτικήΗ Ρετζέποβα υπήρξε μέλος του κόμματος Democratic Alternative (Δημοκρατικοί Εναλλακτικοί). Μετά την διάλυση του κόμματος έγινε μέλος του συντηρητικού κόμματος VMRO-DPMNE. Στις τελευταίες εκλογές εκλέχτηκε ως μέλος του συμβουλίου της πόλης των Σκοπίων.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022

Νικολά-Ζακ Κοντέ

 Nicolas-Jacques Conté.jpg
4 Αυγούστου 1755 (266 χρόνια πριν) γεννήθηκε:
Νικολά-Ζακ Κοντέ Γάλλος ζωγράφος και εφευρέτης

Ο Νικολά-Ζακ Κοντέ (γαλλικά: Nicolas-Jacques Conté‎, 4 Αυγούστου 1755 – 6 Δεκεμβρίου 1805) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αεροστατιστής, στρατιωτικός και εφευρέτης του σύγχρονου μολυβιού.

Γεννήθηκε στο Σαιντ-Σενερί-πρε-Σε (σήμερα Ωνού-συρ-Ορν) της Νορμανδίας, και διακρίθηκε ως μηχανική ευφυία αποτελώντας σημαντικό όφελος για τον Γαλλικό στρατό στην Αίγυπτο.
Αεροναυτική

Ένα από τα πρώτα ενδιαφέροντα του ενόσω βρισκόταν ακόμη στο Σε ήταν η πρόσφατα ανεπτυγμένη επιστήμη της αεροναυτικής. Κατασκεύασε τουλάχιστον ένα αερόστατο θερμού αέρα με το οποίο πέταξε σε δημόσια πλατεία. Συνεισέφερε στην βελτίωση της παραγωγής του αερίου υδρογόνου, καθώς και την κατεργασία του σάκκου αερίου αλλά και του ιδίου του αεροστάτου.

Στην Αίγυπτο ο Κοντέ κλήθηκε να ασκηθεί στην αεροστατική και να προετοιμάσει μια απογείωση για τον εορτασμό της Γαλλικής Πρωτοχρονιάς στις 22 Σεπτεμβρίου 1798. Δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένος και έτσι η εκδήλωση αναβλήθηκε για την 1η Δεκεμβρίου. Στην περίπτωση αυτή, παραλίγο να αποτύχει. Το αερόστατο έπιασε φωτιά και οι Αιγύπτιοι είχαν την εντύπωση πως επρόκειτο για μηχανή πολέμου που θα έκαιγε τις σκηνές του εχθρού. Σε μια δεύτερη προσπάθεια με μεγαλύτερο αερόστατο, λέγεται πως 100.000 θεατές παρακολούθησαν την απογείωση του στην Πλατεία Εσμπεκιά. Είναι πιθανό πως η χρήση του αεροστάτου στην Αίγυπτο περιοριζόταν στο να εντυπωσιάσει τον εκεί πληθυσμό και πως δεν είχε ποτέ στρατιωτική χρήση.Ο Αλ-Τζαμπάρτι, (Αμπντ αλ-Ραχμάν αλ-Τζαμπάρτι αλ-Μίσρι) έγραψε στην έκθεση του σχετικά με την απογείωση: «Ο ισχυρισμός τους πως αυτή η συσκευή είναι σαν πλοίο στο οποίο επιβαίνουν άνθρωποι για να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες ώστε να ανακαλύψουν νέα και άλλες διαστρεβλώσεις δεν φάνηκε να είναι αληθής».

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2022

Φίλιπ Άρθουρ Λάρκιν




9 Αυγούστου 1922 γεννήθηκε: Φίλιπ Λάρκιν Άγγλος ποιητής

Ο Φίλιπ Άρθουρ Λάρκιν (Philip Arthur Larkin, 9 Αυγούστου 19222 Δεκεμβρίου 1985) είναι Άγγλος συγγραφέας και κριτικός σε θέματα μουσικής τζαζ που διετέλεσε ποιητής της αγγλικής αυλής (poet laureate). Θεωρείται ο πιο αγαπημένος ποιητής της γενιάς του. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στην Οξφόρδη και εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο του Hull. Ανάμεσα στα πάμπολλα βραβεία με τα οποία τιμήθηκε συμπεριλαμβάνεται το Χρυσό Μετάλλιο Ποίησης της Βασίλισσας του Ηνωμένου Βασιλείου και το βραβείο W.H. Smith.

Εργογραφία
Ποίηση
Το Πλοίο του Βορρά (1945) [The North Ship]
Οι λιγότερο εξαπατημένοι (1965) [The less deceived]
Οι γάμοι της Πεντηκοστής (1964) [The Whitsun Weddings]
Ψηλά παράθυρα (1974) [High Windows]
Μυθιστορήματα
Τζιλ (1946) [Jill]
Ένα κορίτσι το χειμώνα (1947) [A Girl in Winter]